Posiedzenia Senatu

Senat XI kadencji wybrał Wicemarszałków Izby. Zostali nimi senatorowie Magdalena Biejat, Rafał Grupiński, Michał Kamiński i Maciej Żywno.

Za kandydaturą senator Magdaleny Biejat głosowało 68 senatorów, 22 było przeciw, a 8 wstrzymało się od głosu. Senator Rafał Grupiński uzyskał poparcie 83 senatorów, 2 było przeciw jego kandydaturze, a 14 wstrzymało się od głosu. Senator Michał Kamiński został wybrany głosami 70 senatorów, przy 9 – przeciw i 14 wstrzymujących się. Maciej Żywno uzyskał  poparcie 70 senatorów, 1 senator był przeciw jego kandydaturze, a 21 wstrzymało się od głosu.

Piąty ze zgłoszonych kandydatów, senator Marek Pęk nie uzyskał wymaganej bezwględnej większości głosów i nie został powołany na tę funkcję. Otrzymał 33 głosy za, 60 – przeciw i 3 wstrzymujące się.

Wicemarszałek Senatu RP Magdalena Biejat urodziła się 11 stycznia 1982 r. w Warszawie. W 2006 r. uzyskała magisterium z socjologii na Uniwersytecie w Grenadzie. W 2007 r. ukończyła studia podyplomowe z zarządzania organizacjami pozarządowymi, organizowane przez Collegium Civitas w Warszawie i Instytut Studiów Politycznych PAN. Kształciła się także na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Zawodowo zajmowała się tłumaczeniem literatury hiszpańskojęzycznej. Była także związana z organizacjami pozarządowymi, m.in. Helsińską Fundacją Praw Człowieka, Fundacją im. Stefana Batorego, Fundacją Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”. Jako wolontariuszka pracowała z osobami w kryzysie bezdomności. W 2015 r. wstąpiła do Partii Razem (od 2019 r. Lewica Razem). W wyborach w 2019 r. uzyskała mandat poselski, startując z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu warszawskim. Pracowała w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, była wiceprzewodniczącą klubu parlamentarnego Lewicy. W listopadzie 2022 r. została współprzewodniczącą Lewicy Razem. W wyborach w 2023 r. kandydowała do Senatu w okręgu nr 45 z ramienia Nowej Lewicy z poparciem innych ugrupowań w ramach Paktu Senackiego.

Wicemarszałek Senatu RP Rafał Grupiński urodził się 26 września 1952 r. we Wronkach. W 1976 r. ukończył studia na Wydziale Polonistyki i Historii Literatury ma Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1977–81 pracował jako nauczyciel i bibliotekarz szkolny, a od 1981 r. wykładał historię kultury i estetykę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dzisiejsza Akademia Sztuk Pięknych) w Poznaniu. Był uczestnikiem demokratycznej opozycji w latach 70. XX w. Na początku lat 80. współtworzył pierwsze w Wielkopolsce szkolne koło NSZZ „Solidarność” w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu, a następnie Komisję Koordynacyjną NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania w Wielkopolsce. Był współautorem tworzonych w 1981 r. programów szkolnych, pomysłodawcą wprowadzenia do programu szkół średnich elementów filozofii. W okresie stanu wojennego i latach następnych był założycielem i redaktorem czasopism drugiego obiegu, w tym niezależnego miesięcznika literackiego „Czas Kultury”. W latach 80. współpracował z paryską „Kulturą” i londyńskim „Pulsem”. Zajmował stanowisko redaktora „Tygodnika Literackiego” (1991–92). W kolejnych latach był związany z TVP, m.in. jako redaktor naczelny tygodnika kulturalnego „Pegaz” i dyrektor Telewizji Edukacyjnej Programu 1 TVP. Jest autorem i współautorem publikacji z zakresu m.in.: historii kultury i literatury polskiej, programów telewizyjnych; książek, w tym zbioru krytycznych esejów o polskim życiu politycznym i intelektualnym „Dziedziniec strusich samic”, czterech tomów poezji. Przez lata był zaangażowany w działalność polityczną. Od 2004 r. jest członkiem Platformy Obywatelskiej RP, w 2005 r. po raz pierwszy został wybrany na posła V kadencji z listy PO RP, którym pozostawał do zakończenia IX kadencji Sejmu. Od 16 listopada 2007 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Wicemarszałek Senatu RP Michał Kamiński urodził się 28 marca 1972 r. w Warszawie. Jest absolwentem studiów licencjackich na Wydziale Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego oraz magisterskich w Wyższej Szkole Stosunków Międzynarodowych i Amerykanistyki w Warszawie. Publiczną karierę rozpoczął w latach 90. jako dziennikarz i reporter sejmowy, następnie został asystentem marszałka Sejmu Wiesława Chrzanowskiego. W 1995 r., podczas wyborów prezydenckich, objął funkcję rzecznika prasowego komitetu wyborczego Hanny Gronkiewicz-Waltz, a w latach 2007–09 był rzecznikiem prasowym prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. W 2015 r. został sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W 1997 r. uzyskał mandat posła na Sejm III kadencji z ramienia partii Akcja Wyborcza Solidarność, w 2001 r. –z list Prawa i Sprawiedliwości. Będąc reprezentantem Warszawy, od 1 maja 2004 r. do 6 sierpnia 2007 r., sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego, rezygnując na czas trwania kadencji z pracy na rzecz prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. W 2009 r. po raz kolejny otrzymał mandat do Parlamentu Europejskiego i został przewodniczącym frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. W wyborach do Sejmu VIII kadencji, które odbyły się w tym samym roku, uzyskał mandat poselski z list Platformy Obywatelskiej. W trakcie kadencji został członkiem zarządu partii Unia Europejskich Demokratów. Jako jej przedstawiciel był jednym z założycieli federacyjnego klubu PSL – UED, zasiadał w prezydium klubu. W 2019 r. w wyborach do Senatu IX kadencji uzyskał mandat, startując z list PSL. 12 listopada 2019 r. został wybrany na wicemarszałka Senatu. W 2023 r. ponownie uzyskał mandat senatora z ramienia Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Trzecia Droga Polska 2050 Szymona Hołowni – Polskie Stronnictwo Ludowe. Jest współzałożycielem Think Tanku Instytut Myśli Państwowej, współautorem książki „Koniec PiS-u” i autorem sensacyjnej powieści „15 sierpnia”.

Wicemarszałek Senatu RP Maciej Żywno urodził się 24 stycznia 1976 r. w Białymstoku.  Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Białymstoku. Ukończył studia na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku oraz Podyplomowe Studium Zarządzania Organizacjami Pozarządowymi w Collegium Civitas w Warszawie i Podyplomowe Studium Administracji na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu pedagog, animator społeczny, pracownik samorządowy oraz trener organizacji pozarządowych. Był instruktorem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w stopniu harcmistrza. Strażak i ratownik Ochotniczej Straży Pożarnej w Jurowcach. Pracował jako kierownik Miejskiego Ośrodka Animacji Kultury, Turystyki, Sportu i Rekreacji w Wasilkowie. Od stycznia 2003 r. pełnił funkcję pełnomocnika prezydenta miasta Białegostoku do spraw współpracy z organizacjami pozarządowymi. W 2006 r. objął stanowisko sekretarza miasta. 29 listopada 2007 r. został powołany na urząd wojewody podlaskiego z rekomendacji Platformy Obywatelskiej. Na stanowisku wojewody zakończył urzędowanie 28 listopada 2014 r., decydując się na objęcie uzyskanego w wyborach w 2014 r. mandatu radnego sejmiku podlaskiego. 8 grudnia 2014 r. został powołany na wicemarszałka województwa podlaskiego w zarządzie województwa w okresie V kadencji. W wyborach 2018 r. utrzymał mandat radnego sejmiku na okres VI kadencji. W lutym 2019 r. wystąpił z PO, a w styczniu 2021 r. przystąpił do ruchu Szymona Hołowni – Polska 2050, jako osoba odpowiedzialna za nadzór działań związanych z samorządem terytorialnym. W marcu 2022 r. został jednym z wiceprzewodniczących partii. W wyborach w 2023 r. kandydował do Senatu z ramienia koalicji Trzecia Droga w okręgu nr 60. Został wybrany do wyższej izby polskiego parlamentu, otrzymując 159 531 głosów.