Posiedzenia Senatu

30 września i 1 października 2015 r.

Senat na swoim ostatnim w VIII kadencji, 82. posiedzeniu rozpatrzył 49 ustaw, do 12 wprowadził poprawki, 2 zaś odrzucił. Izba zdecydowała także o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

 

Ustawa o zdrowiu publicznym – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona z inicjatywy rządu 11 września 2015 r., na 99. posiedzeniu Sejmu, określa zadania z zakresu zdrowia publicznego, podmioty, które będą je wykonywać, i zasady ich finansowania. Zadania związane ze zdrowiem publicznym to m.in.: monitorowanie i ocena stanu zdrowia społeczeństwa, edukacja zdrowotna i promowanie zdrowia, profilaktyka chorób, rozpoznawanie, eliminowanie lub ograniczenie zagrożeń dla zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego w środowisku zamieszkania, nauki, pracy i rekreacji oraz inicjowanie i prowadzenie badań naukowych. Będą wykonywane przez administrację rządową i samorządową, Narodowy Fundusz Zdrowia i organizacje pozarządowe, a koordynowane przez ministra zdrowia. Podstawą działań stanie się przyjęty przez rząd Narodowy Program Zdrowia co najmniej na 5 lat; pierwszy przewidywany jest na lata 2016–20. Programy realizowane obecnie, obejmujące m.in. onkologię i kardiologię, staną się częścią Narodowego Programu Zdrowia.

Ustawa przewiduje też utworzenie Rady do spraw Zdrowia Publicznego, która będzie pełnić funkcję opiniodawczo-doradczą dla ministra zdrowia. W jej skład wejdą m.in. przedstawiciele: prezydenta, administracji publicznej, Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, pracodawców i organizacji pozarządowych, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz konsultanci krajowi. Rada zastąpi funkcjonujący obecnie Międzyresortowy Zespół Koordynacyjny Narodowego Programu Zdrowia.

Senat 49 głosami, przy 27 wstrzymujących się, poparł wniosek Komisji Zdrowia o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Teraz będzie ją mógł podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o wyrobach medycznych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Celeustawy, którą Sejm uchwalił na 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r., na podstawie projektu rządowego, to wdrożenie unijnych dyrektyw medycznych z 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania i z 14 czerwca 1993 r., dotyczącej wyrobów medycznych, zwiększenie bezpieczeństwa pacjentów i osób używających wyrobów medycznych, uszczegółowienie zasad nadzoru nad jednostkami notyfikowanymi, przyspieszenie procedury włączania do europejskiej bazy jednostek notyfikowanych tych jednostek, które są w państwach członkowskich UE.

Zgodnie z ustawą odpowiedzialność za bezpieczeństwo wyrobów ponosi ich wytwórca, a bezpośredni nadzór na etapie projektowania i wytwarzania wyrobów sprawują niezależne jednostki notyfikowane, które są wyznaczane i nadzorowane przez właściwe organy państw członkowskich Unii; w Polsce jest nim minister zdrowia. Rejestracją i nadzorem wyrobów medycznych zajmuje się prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Zadania związane z wyznaczaniem, oceną wniosków o autoryzację, nadzorem i kontrolą jednostek notyfikowanych będą należały do ministra zdrowia. Będzie je wykonywał we współpracy z prezesem Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Nowe przepisy przewidują, że nadzorem ma być objęta także sprzedaż wysyłkowa wyrobów medycznych, w tym przez internet. Zniesione zostaną opłata za powiadomienie o sprowadzeniu leku do Polski, a także obowiązek dołączania odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego lub wypisu z ewidencji działalności gospodarczej. Umożliwiono ponadto sprowadzenie do Polski m.in. wyrobów niewprowadzonych do obrotu oraz produktów leczniczych bez pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badania klinicznego wyrobu, na którego prowadzenie wydał pozwolenie prezes urzędu rejestracji produktów leczniczych.

W wyniku głosowania Izba, zgodnie z rekomendacją Komisji Zdrowia, przyjęła ustawę bez poprawek (51 głosów za, 29 wstrzymujących się).

Nowela zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o produktach biobójczych

Senat jednomyślnie, 80 głosami, poparł z 3 poprawkami (1 doprecyzowująca i 2 redakcyjne) ustawę, uchwaloną przez Sejm na 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r., na podstawie projektu rządowego, o co wnosiła Komisja Zdrowia. Teraz do poprawek ustosunkują się posłowie.

Ustawa ma umożliwić stosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 528/2012 z 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych, które ma poprawić swobodny przepływ produktów biobójczych w Unii przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochrony środowiska.Ustawa m.in. umożliwia handel równoległy produktem biobójczym, na który udzielono pozwolenia w innym kraju UE. Wprowadza też pozwolenie wydawane w ramach procedury uproszczonej dla produktów spełniających określone kryteria, np. brak w składzie substancji potencjalnie niebezpiecznej.

W ustawie doprecyzowano także działania związane z kontrolą zatruć produktami biobójczymi. Obowiązek zgłaszania każdego przypadku zatrucia takimi produktami będą mieli m.in. podmiot odpowiedzialny za ich wprowadzanie do obrotu, lekarz, ratownik medyczny i pielęgniarka. Z kolei na głównego inspektora sanitarnego, komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej oraz prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nałożono obowiązek przedkładania co 5 lat prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych sprawozdania o dostępnych na rynku produktach biobójczych.Ponadto zaostrzone zostały kary za nieprzestrzeganie przepisów, np. za wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych bez pozwolenia grozić będzie grzywna albo kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

Ustawa, uchwalona przez Sejm z inicjatywy rządu na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., umożliwi wdrożenie ogólnokrajowego systemu teleinformatycznego w ochronie zdrowia, czyli Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o zdarzeniach medycznych (tzw. Platforma P1 lub „e-zdrowie”). Nowelizacja przewiduje uruchomienie m.in. Internetowego Konta Pacjenta – bezpłatnej aplikacji internetowej, dzięki której każdy pacjent otrzyma dostęp do swojej historii leczenia, elektronicznej dokumentacji medycznej oraz informacji o wykonanych usługach medycznych. Dostęp do wyników badań i innych dokumentów będzie miał także lekarz.

Ustawa wprowadza też elektroniczne recepty, zlecenia i skierowania do lekarza specjalisty. Do realizacji e-recepty trzeba będzie tylko podać w aptece kod dostępu (zostanie przekazany SMS-em na telefon komórkowy lub na e-mail) i numer PESEL lub numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość. Pacjent będzie mógł uzyskać wydruk informacyjny o wystawieniu recepty w postaci elektronicznej i przepisanych lekach. Z kolei wystawienie e-zlecenia na wyroby medyczne nie będzie wiązało się z koniecznością wizyty pacjenta w oddziale NFZ w celu potwierdzenia uprawnień. Elektroniczne skierowanie wyeliminuje obowiązek dostarczenia do przychodni oryginału papierowego skierowania. Na wizytę będzie można się umówić telefonicznie, podając kod dostępu i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Nowelizacja wprowadza też elektroniczny obieg informacji i dokumentacji na każdym etapie kształcenia medycznego.

Mniejszość Komisji Zdrowia wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek (wniosek taki nie uzyskał większości). Podczas debaty wprowadzenie zmian zaproponowali senatorowie Waldemar Kraska (skreślenia uregulowania, zgodnie z którym administrator danych może upoważnić administratora systemu do powierzenia przetwarzania danych w tych systemach podmiotom wyspecjalizowanym w zapewnieniu obsługi technicznej systemów teleinformatycznych)i Rafał Muchacki. W wyniku głosowań Izba odrzuciła wniosek mniejszości komisji (11 głosów za, 57 – przeciw) i poparła nowelę ze wszystkimi 46 poprawkami senatora Rafała Muchackiego (46 głosów za, 17 – przeciw, 9 wstrzymujących się). Część z nich uzupełnia uregulowania dotyczące Systemu Obsługi List Refundacyjnych, warunków dokonywania czynności w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych, a także nadania uprawnień NFZ do uzyskiwania i przetwarzania danych w zakresie realizacji programów lekowych. Przewidziano okres przejściowy dla stosowania dotychczasowych zasad w procedurze składania wniosków o refundację leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobu medycznego. Doprecyzowano też przepisy regulujące zasady przetwarzania danych usługodawcy w Systemie Informacji Medycznej.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – przyjęta bez poprawek

Senat, zgodnie z rekomendacją Komisji Zdrowia, przyjął bez poprawek (76 głosów za, 3 – przeciw) ustawę, która została uchwalona z jego inicjatywy 11 września 2015 r., na 99. posiedzeniu Sejmu.

Nowela rozszerza krąg podmiotów uprawnionych do bezpłatnych leków na receptę, leków do zastrzeżonego stosowania oraz do refundowanych środków specjalnego przeznaczenia żywieniowego o tzw. żołnierzy górników, którzy otrzymali jednorazowe odszkodowanie w związku z przymusowym zatrudnieniem w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych w latach 1949–59. Uprawnienie to będzie także dotyczyć żołnierzy zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianych w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych, a także w batalionach budowlanych, którym w następstwie tej pracy przyznano orzeczenie o inwalidztwie. Nowe przepisy przewidują, że dokumentem potwierdzającym uprawnienie do bezpłatnych leków będzie zaświadczenie wydawane przez szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Nowela zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o finansowaniu niektórych świadczeń zdrowotnych w latach 2015–2018 – przyjęta bez poprawek

Senat na wniosek Komisji Zdrowia poparł bez poprawek ustawę, uchwaloną przez Sejm na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektu rządowego. Za takim stanowiskiem głosowało 53 senatorów, a 26 było przeciw.

Ustawa wprowadza zmiany w sposobie przekazywania dotacji z budżetu państwa do Narodowego Funduszu Zdrowia na finansowanie świadczeń dla osób nieubezpieczonych. Dotacja w wysokości 320 232 tys. zł rocznie ma być przekazywana co miesiąc w wysokości 1/12 tej kwoty. System ryczałtowy będzie obowiązywać do końca 2018 r. Ponadto ustawa przewiduje, że prezes NFZ do 31 stycznia 2018 r. przedstawi ministrowi zdrowia informację dotyczącą możliwości poprawnej weryfikacji uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej członków rodzin osób ubezpieczonych i możliwości rozliczania dotacji. Na podstawie tej informacji zostanie opracowany alternatywny, pozalegislacyjny, stały sposób finansowania świadczeń opieki zdrowotnej dla osób nieubezpieczonych, który będzie stosowany po zakończeniu obwiązywania rozwiązań zawartych w ustawie.

Teraz ustawę może podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego, przewiduje utworzenie przyszpitalnych centrów urazowych dla dzieci. Będą one obsługiwać tereny zamieszkane przez nie mniej niż 1 mln osób, tak aby maksymalny czas dotarcia do centrum urazowego nie przekraczał 1,5 godziny. W centrach mają działać oddziały zabiegowe, m.in. anestezjologia, intensywna terapia i blok operacyjny, dostępne całodobowo mają być zaś pracownia diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, endoskopii diagnostycznej i zabiegowej. Centra mają też dysponować lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego.

Nowelizacja ponadto wydłuża o rok, do 31 grudnia 2017 r., termin, w jakim podmioty wykonujące działalność leczniczą mają dostosować pomieszczenia i urządzenia do wymagań odpowiednich do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych. O rok wydłużono także okres, w którym podmiot leczniczy prowadzący szpital nie ma obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych. Zawarcie umowy będzie obligatoryjne od 1 stycznia 2017 r.

Komisja Zdrowia wniosła o przyjęcie ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm, co poparło 80 senatorów, a 1 wstrzymał się od głosu.

Nowela zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne – przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 81 głosami, poparła wniosek Komisji Zdrowia o przyjęcie bez poprawek ustawy, uchwalonej przez Sejm na podstawie projektu poselskiego na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r.

Ustawa wprowadza ułatwienia dla sponsorów badań klinicznych niekomercyjnych. Ma to zwiększyć liczbę takich badań, a tym samym umożliwić skorzystanie jak największej liczbie pacjentów z nowoczesnych metod terapeutycznych, do których nie mieliby dostępu ze względu na brak pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i rejestracji leku. Część procedur medycznych będzie mogła być finansowana przez NFZ.

Nowe przepisy zaczną obowiązywać, gdy prezydent podpisze ustawę.

 

Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty – przyjęta bez poprawek

Sejm uchwalił tę ustawę na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektu poselskiego. Określono w niej zasady wykonywania zawodu fizjoterapeuty, uzyskiwania prawa do jego wykonywania, kształcenia zawodowego i podyplomowego, odpowiedzialności zawodowej, a także organizację i zadania samorządu zawodowego fizjoterapeutów.

Mniejszość Komisji Zdrowia przedstawiła wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek (nie uzyskał on większości). Podczas debaty tako samo postulowali senatorowie: Marek Borowski, Jan Michalski i Aleksander Pociej, senator Waldemar Kraska zaś zaproponował poprawki. W wyniku głosowania 47 senatorów opowiedziało się za przyjęciem ustawy bez zmian, 32 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu.

Nowela zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o działalności leczniczej – przyjęta bez poprawek

Senat, zgodnie z wnioskiem Komisji Zdrowia, przyjął nowelę w brzmieniu uchwalonym przez Sejm na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektu poselskiego. Stanowisko takie poparło 52 senatorów, a 28 wstrzymało się od głosu.

Ustawa dostosowuje więzienną służbę zdrowia do sytuacji prawnej innych podmiotów leczniczych o szczególnych regulacjach. Zgodnie z nią placówki lecznicze utworzone przez ministra sprawiedliwości dla osób pozbawionych wolności zostaną zwolnione z obowiązku zawierania umów ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych.

Teraz ustawę będzie mógł podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

W wyniku głosowania (49 głosów za, 4 – przeciw, 26 wstrzymujących się) Senat przyjął bez poprawek nowelizację, którą na podstawie projektu prezydenckiego Sejm uchwalił na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r. Akceptacji Izby nie uzyskała żadna zaproponowana poprawka – Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji (14), Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (12) ani zgłoszona w trakcie debaty przez senatora Kazimierza Wiatra.

Nowelizacja stanowi, że stowarzyszenie o osobowości prawnej, tzw. rejestrowe, będzie mogło założyć już 7 osób, a nie – jak obecnie – 15. W uzasadnieniu projektu podkreślano, że w dotychczas obowiązującym prawie o stowarzyszeniach zebranie i utrzymanie wymaganej liczby 15 członków staje się znaczącą barierą, a aktywność części z nich ogranicza się do podpisania listy założycielskiej. Na mocy nowelizacji stowarzyszenie będzie rejestrowane po stwierdzeniu przez sąd rejestrowy, że statut jest zgodny z prawem. Nowelizacja zniosła obowiązek zwracania się przez sąd do starosty lub wojewody z wnioskiem o opinię. Sąd będzie zawiadamiał organ nadzorujący o wpisie stowarzyszenia do KRS, przesyłając jednocześnie odpis postanowienia o wpisie, statut stowarzyszenia, listę założycieli i podjęte uchwały. Organ nadzorujący nadal będzie mógł żądać odpisów uchwał walnego zebrania członków stowarzyszenia i niezbędnych wyjaśnień, ale ma to wymagać uzasadnienia.

Członkowie władz stowarzyszenia i jego oddziałów regionalnych będą mogli otrzymywać wynagrodzenie za pełnienie swoich funkcji, ale jeśli zostanie to przewidziane w statucie stowarzyszenia. Nowelizacja reguluje także sprawy dotyczące oddziałów regionalnych stowarzyszeń. Jeśli ich działalność rażąco naruszy prawo lub statut, walne zebranie członków w drodze uchwały będzie mogło powołać zarząd komisaryczny. Sprzeczną z prawem lub statutem uchwałę zebrania delegatów można będzie również zaskarżyć.

Nowelizacja zwiększa uprawnienia stowarzyszeń zwykłych (uproszczona forma stowarzyszenia). Dotychczas nie miały one osobowości prawnej, utrzymywały się wyłącznie ze składek członkowskich i prowadziły działalność na podstawie regulaminu bez konieczności wpisu do KRS. Na podstawie nowelizacji będą mogły pozyskiwać środki na swoją działalność także m.in. z darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. Nadal nie będą mogły m.in. prowadzić działalności gospodarczej, odpłatnej działalności pożytku publicznego ani powoływać jednostek terenowych. Ustawa przewiduje także możliwość przekształcania i łączenia się stowarzyszeń, np. stowarzyszenie zwykłe będzie się mogło przekształcić w rejestrowe.

Zgodnie z nowelizacją stowarzyszenia, które chcą działać na terenach lub obiektach podlegających ministrom obrony lub spraw wewnętrznych, muszą uzyskać ich zezwolenie. Ministrowie uzyskają też prawo uzgodnienia zakresu działalności stowarzyszeń zajmujących się obronnością, bezpieczeństwem państwa lub ochroną pożytku publicznego.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – przyjęta bez poprawek

Ustawa została uchwalona 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego. Doprecyzowano i uzupełniono w niej przepisy dotyczące finansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON), tak aby zwiększyć jego przychody i wyeliminować nieprawidłowości w systemie ulg i obniżeń wpłat na PFRON przez pracodawców. Ulgi ograniczono do 50% sumy wpłat na PFRON. Rozszerzono też grupę podmiotów zwolnionych z nich o zakłady opiekuńczo-lecznicze. Wprowadzono także wpłaty na fundusz w wypadkach nieprawidłowości w przyznawaniu ulg. Chodzi o sytuacje, gdy z ulgi korzysta podmiot, któremu ona nie przysługuje. Podobnie ma być w wypadku opóźnień w przekazywaniu informacji o wysokości ulg lub niewywiązywania się z obowiązku prowadzenia ewidencji informacji o wysokości obniżenia wpłat.

W nowelizacji określono też zasady wystawiania legitymacji dokumentującej niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności, która będzie wydawana na wniosek osoby posiadającej ostateczne orzeczenie o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności albo orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień. Będzie ona wystawiana na okres ważności orzeczenia, ale nie dłużej niż na 5 lat, a osobom, które nie ukończyły 60. roku życia – na 10 lat. Gdy osoba niepełnosprawna posiada więcej niż jedno orzeczenie, legitymacja będzie wystawiana na podstawie ostatniego z nich.

Izba 54 głosami, przy 27 wstrzymującychsię, poparła wniosek Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o osobach starszych – przyjęta bez poprawek

Ustawa przyjęta przez Sejm na 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r., na podstawie projektu komisyjnego, określa zakres monitorowania i przedstawiania informacji o sytuacji osób starszych, podmioty wykonujące to zadanie i źródła jego finansowania.

Monitorowaniem sytuacji osób starszych w Polsce, tzn. tych, które ukończyły 60. rok życia, mają się zająć organy administracji publicznej, państwowe jednostki organizacyjne i inne organizacje zaangażowane w kształtowanie sytuacji osób starszych. Zadanie to będzie finansowane z budżetu państwa, a koordynatorem działań zostanie premier. Analizą mają być objęte: sytuacja demograficzna i dochodowa, warunki mieszkaniowe, aktywność zawodowa, sytuacja rodzinna i struktura gospodarstw domowych, sytuacja osób niepełnosprawnych, stan zdrowia, dostępność i poziom usług socjalnych, równe traktowanie i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek oraz realizacja polityki senioralnej.Monitorowana ma być także aktywność społeczna i obywatelska, edukacyjna i kulturalna, sportowa i rekreacyjna. Informację o sytuacji osób starszych, za której przygotowanie będzie odpowiedzialny minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego, każdego roku do 31 października Rada Ministrów musi przedstawić Sejmowi i Senatowi. Będzie ona podawana do publicznej wiadomości.

Ustawa definiuje ponadto pojęcie: „polityka senioralna” jako ogół działań organów administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji, które wykonują zadania i realizują inicjatywy kształtujące warunki godnego i zdrowego starzenia się.

Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2016 r. 

Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej rekomendowała Izbie przyjęcie ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm, za czym opowiedziało się 52 senatorów, a 29 wstrzymało się od głosu.

Ustawa wejdzie w życie, gdy prezydent ją podpisze.

 

Ustawa o uprawnieniach do mienia Funduszu Wczasów Pracowniczych – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona 11 września 2015 r., na 99. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego, wykonuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 3 czerwca 1998 r. (sygn. akt K 34/97). Pod koniec lat 90. na mocy nowelizacji ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw zlikwidowany został Fundusz Wczasów Pracowniczych (FWP). Na mocy tej nowelizacji Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) zostało zobowiązane do utworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której wniesiono jako aport FWP. 25 lipca 1997 r. powstała nowa spółka – Fundusz Wczasów Pracowniczych Sp. z o.o., która wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki FWP.

Ustawa uprawnia do majątku po FWP inne niż OPZZ reprezentatywne organizacje związkowe, tj. „Solidarność” i Forum Związków Zawodowych. Przewiduje 3 etapy przekształcenia własnościowego: nabycie na współwłasność łączną mienia byłego FWP przez reprezentacyjne organizacje związkowe, przejęcie mienia byłego FWP przez FWP Sp. z.o.o., zniesienie współwłasności i podział udziałów spółki między organizacje. Jeśli współwłasność nie zostanie zniesiona, spółka ulegnie rozwiązaniu.

Senat jednomyślnie, 80 głosami, poparł wniosek Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej o przyjęcie regulacji bez poprawek.

Ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Senat jednomyślnie, 81 głosami, na wniosek Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej przyjął bez zmian nowelizację, uchwaloną 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektów poselskich.

Zgodnie z ustawą nowe zasady dotyczące obliczania podstawy wymiaru m.in. zasiłku macierzyńskiego dla kobiet prowadzących działalność gospodarczą zaczną obowiązywać dopiero w 2016 r. Od przyszłego roku kobiety (przedsiębiorcy) pobierające zasiłek macierzyński w wysokości nieprzekraczającej kwoty świadczenia rodzicielskiego będą zwolnione z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Ponadto kobiety będące 31 października 2015 r. w ciąży i ubezpieczające się według starych zasad otrzymają zasiłki na podstawie tych samych zasad. Nowela doprecyzowuje także uregulowania kodeksu pracy związane z urlopem rodzicielskim.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – przyjęta bez poprawek

Celem nowelizacji, przyjętej przez Sejm na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektu poselskiego, jest ułatwienie wejścia na rynek pracy osób poniżej 30. roku życia.

Zgodnie z nowymi przepisami pracodawca otrzyma refundację części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody i składki na ubezpieczenia społecznezatrudnionego na pełny etat bezrobotnego do 30. roku życia. Pierwszeństwo w skierowaniu na takie stanowisko będą mieli absolwenci wszystkich poziomów szkół, po raz pierwszy zatrudnieni w ramach umowy o pracę. Refundacja będzie przysługiwać przez 12 miesięcy, ale pracodawca korzystający z niej musi zatrudniać tego pracownika co najmniej przez kolejne 12 miesięcy. Niewywiązanie się z tych warunków będzie skutkować zwrotem uzyskanej pomocy w kwocie proporcjonalnej do okresu, w którym nie utrzymano zatrudnienia skierowanej osoby, wraz z odsetkami.

Podstawą refundacji mają być umowy między starostą a pracodawcą od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. Nie będzie można ich zawrzeć z pracodawcą, u którego w ciągu ostatnich 6 miesięcy nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Na refundację mają zostać przeznaczone pieniądze z Funduszu Pracy w kwocie 3 mld zł, z czego w 2016 r. – 700 mln zł i po 1050 mln zł w 2017 r. i 2018 r.

Izba, na wniosek komisji: Gospodarki Narodowej, Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, oraz Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, poparła nowelę bez zmian. Za przyjęciem takiego stanowiska głosowało 80 senatorów, a 1 wstrzymał się od głosu.

Teraz ustawę będzie mógł podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych – przyjęta bez poprawek

Senat jednomyślnie, 79 głosami, opowiedział się za przyjęciem noweli w brzmieniu uchwalonym przez Sejm na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektu komisyjnego. Z taką propozycją wystąpiły komisje: Gospodarki Narodowej, Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Nowela przewiduje, że gminy przy zakupie byłych mieszkań zakładowych będą mogły skorzystać ze wsparcia z funduszu dopłat, jeśli przeznaczą je na lokale socjalne. Nowelizacja pozwala na objęcie wsparciem inwestycji realizowanych przez spółki gminne.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – przyjęta bez poprawek

Zgodnie z nowelizacją, uchwaloną 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego, powództwo o odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych będzie można wytoczyć wyłącznie przed sądem miejsca zamieszkania lub siedziby poszkodowanego albo przed sądem miejsca, gdzie doszło do kolizji.

Za przyjęciem ustawy bez poprawek, o co wniosła Komisja Budżetu i Finansów Publicznych, głosowało 55 senatorów, a 26 wstrzymałosię od głosu.

Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – przyjęta bez poprawek

Sejm uchwalił tę ustawę z inicjatywy rządu 11 września 2015 r., na 99. posiedzeniu. Wdraża ona do polskiego prawa postanowienia dyrektywy nr 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – Wypłacalność II (implementacja dyrektywy powinna nastąpić do 31 marca 2015 r., a przepisy transponujące wejść w życie 1 stycznia 2016 r.) i zastąpi ustawę z 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej.

Nowa ustawa określa warunki wykonywania działalności w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz działalności reasekuracyjnej, a także zasady wykonywania zawodu aktuariusza, sprawowania nadzoru ubezpieczeniowego, nadzoru nad zakładami ubezpieczeń i zakładami reasekuracji w grupach oraz organizacji i funkcjonowania ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego. Zgodnie z ustawą działalność ubezpieczeniowa to wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych, działalność reasekuracyjna zaś to wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka. Wykonywanie działalności ubezpieczeniowej lub działalności reasekuracyjnej wymaga uzyskania zezwolenia organu nadzoru, którym jest Komisja Nadzoru Finansowego.

Ustawa wprowadza nowy system wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, wzorowany na regulacjach kapitałowych dla banków z Nowej Umowy Kapitałowej, tzw. Bazylea II. Będzie on oparty na 3 filarach. To: wymogi kapitałowe i jakościowe, obowiązki informacyjne zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji oraz dyscyplina rynkowa. Zakłady ubezpieczeń i reasekuracji co najmniej raz w roku będą ujawniały swoje sprawozdania o wypłacalności i kondycji finansowej, badane następnie przez biegłych rewidentów. Zakłady ubezpieczeń zobowiązano m.in. do przeprowadzenia analizy potrzeb, wiedzy, doświadczenia oraz sytuacji finansowej klienta przed zaproponowaniem mu zawarcia umowy o charakterze inwestycyjnym.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, a jej mniejszość zaproponowała 2 poprawki. Wniosek komisji poparło 50 senatorów, 29 było przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Teraz ustawę będzie mógł podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o usługach płatniczych – przyjęta bez poprawek

Celem noweli, uchwalonej 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego, jest zapewnienie odpowiedniego poziomu konkurencji pomiędzy systemami kart płatniczych działającymi w Polsce. Nowe przepisy przewidują czasowe, maksymalnie do 9 grudnia 2018 r., zwolnienie trójstronnych systemów kart płatniczych, spełniających warunki uznania ich za systemy czterostronne, z obowiązku stosowania unijnych przepisów dotyczących tzw. opłat interchange, czyli pobieranych przy każdej transakcji kartą. Zwolnienie obejmie więc systemy licencjonujące świadczenie usługi acquiring lub wydających instrumenty płatnicze oparte na karcie wraz z partnerem w ramach co-branding albo za pośrednictwem agenta. Możliwość taka wynika z rozporządzenia PE i Rady 2015/751 z 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę, które weszło w życie 8 czerwca 2015 r. Rozporządzenie przewiduje, że docelowo takie systemy mają zostać uznane za czterostronne. Po upływie okresu przejściowego będą one objęte maksymalnymi stawkami opłaty interchange przewidzianymi w przepisach unijnych.

Senat 50 głosami, przy 26 przeciw, poparł wniosek Komisji Budżetu i Finansów Publicznych o przyjęcie ustawy bez zmian.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA – przyjęta z poprawkami

Ustawa została uchwalona 25 września 2015 r., na 101. posiedzeniu Sejmu, na podstawie projektu poselskiego. Umożliwi ona realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. W 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA).

Ustawa zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane mają podlegać automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. 

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zaproponowała wprowadzenie do ustawy 4 poprawek. Dwie z nich modyfikują dopuszczalny zakres korzystania z usług podmiotów trzecich w wykonywaniu obowiązków nałożonych na polskie instytucje raportujące. Kolejna koreluje przepisy ustawy, uwzględniając, że informacje, o których mowa w przepisie, są przekazywane jedynie właściwemu ministrowi lub organowi przez niego upoważnionemu. Ostatnia zaś ma na celu objęcie tajemnicą skarbową nie tylko informacji o nazwie wyłączonej instytucji i łącznej kwocie płatności, ale także danych zawartych w aktach spraw dotyczących weryfikacji obowiązku przekazywania tych informacji. Za przyjęciem ustawy z tymi poprawkami głosowało 61 senatorów, a 18 wstrzymało się od głosu.

Do senackich poprawek ustosunkują się teraz posłowie.

 

Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw

Sejm uchwalił nowelizację na 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., na podstawie projektów poselskich. Dostosowuje ona przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 kwietnia 2015 r. (sygn. akt P 45/12), w którym za niezgodne z konstytucją uznano uprawnienie banków do wystawiania bankowych tytułów egzekucyjnych.

Nowe przepisy pozbawiają prawa do wydawania tytułu egzekucyjnego nie tylko banki, ale też spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Banki i SKOK będą przeprowadzać egzekucje w postępowaniu sądowym. Nowelizacja zawiera także przepisy dotyczące restrukturyzacji kredytów na warunkach uzgodnionych wspólnie przez bank i kredytobiorcę. Jeżeli klient nie będzie się wywiązywał ze zobowiązań wynikających z udzielonego kredytu, bank po wezwaniu do spłaty kredytu poinformuje go o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia w terminie 14 dni roboczych. Zgodnie z ustawą banki i SKOK będą miały obowiązek dostosować się do nowych wymogów w terminie 30 dni od wejścia w życie nowelizacji. 

Ponadto do ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych dodano przepis, zgodnie z którym opłata stosunkowa (5% wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia przy górnej granicy 100 000 zł) w sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych nie może być wyższa niż 1000 zł.

W wyniku głosowań Senat odrzucił wniosek Komisji Budżetu i Finansów Publicznych o przyjęcie ustawy bez poprawek (30 głosów za, 50 – przeciw, 1 wstrzymujący się). Wprowadził do niej poprawkę, zaproponowaną przez senatora Kazimierza Kleinę, która ma na celu ograniczenie zastosowania obniżonej opłaty sądowej tylko do tych roszczeń wynikających z czynności bankowych, które są dokonywane z udziałem konsumenta. Ustawę w takim kształcie poparło 78 senatorów, a 1 wstrzymał się od głosu.

Stanowisko Izby rozpatrzy teraz Sejm.

 

Poprawki Senatu do ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy

Senat jednomyślnie, 81 głosami, przyjął z 13 poprawkami ustawę uchwaloną przez Sejm 25 września 2015 r., podczas 101. posiedzenia, na podstawie projektu poselskiego. Zmiany zaproponowali Komisja Budżetu i Finansów Publicznych (7) oraz senator Kazimierz Kleina (8). Izba zdecydowała o wprowadzeniu do ustawy kolejnej kategorii uprawnionych do wsparcia kredytobiorców z uwagi na niski dochód w gospodarstwie domowym na poziomie uprawniającym do korzystania ze świadczeń pomocy społecznej. Uznała także, że mechanizm dokonywania wpłat na Fundusz Wsparcia Kredytobiorców należy określić na podstawie wielkości portfela kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych, których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 90 dni, oraz mechanizm zwrotu środków Funduszu Wsparcia Kredytobiorców proporcjonalnie do sumy wpłat i uzupełnień, pomniejszonych o wartość wykorzystanych środków funduszu przez klientów danego kredytodawcy. Zdaniem Izby rozwiązania te pozwolą na sprawiedliwy zwrot środków, które nie zostały wykorzystane na udzielenie wsparcia. Inna poprawka umożliwia przewodniczącemu KNF zebranie danych niezbędnych do sporządzenia informacji dla Rady Funduszu Wsparcia Kredytobiorców. Pozostałe zmiany miały charakter redakcyjny. Teraz rozpatrzy je Sejm.

Ustawa określa wymagania, jakie musi spełnić kredytobiorca, aby skorzystać z pomocy. Będzie ona udzielana osobom, które w dniu złożenia wniosku o przyznanie wsparcia mają status bezrobotnego albo rata ich kredytu przekroczy 60% dochodów miesięcznych osiąganych przez ich gospodarstwo domowe. Nie mogą być też właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadać do niego prawa spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego ani go wynajmować. Pomoc jest przewidziana niezależnie od waluty, w jakiej spłaca się kredyt. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w banku, który udzielił kredytu. Bank będzie miał obowiązek przesłania wniosku po jego weryfikacji, w terminie 30 dni roboczych, do Banku Gospodarstwa Krajowego. Ten z kolei będzie przekazywać przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy raty kredytu nie wyższe niż 1,5 tys. zł bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Zgodnie z ustawą po 2 latach od przekazania ostatniej raty wsparcia kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które zaciągnął kredyt objęty wsparciem, spłata będzie wymagana w terminie 30 dni od daty sprzedaży nieruchomości.

Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki funduszu na początku, do 600 mln zł, mają pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. W późniejszym okresie zostanie on także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków funduszu i kwotami zwracanego wsparcia.

 

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta z poprawkami

Nowela, uchwalona 11 września 2015 r., na 99. posiedzeniu Sejmu, na podstawie przedłożenia rządu, wdraża do polskiego prawa przepisy dyrektyw Rady: nr 2014/48/UE z 24 marca 2014 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek, nr 2014/86/UE z 8 lipca 2014 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich, nr 2015/121 z 27 stycznia 2015 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich. Wypełnia także zobowiązanie państw członkowskich Unii Europejskiej do wdrażania wspólnego podejścia w zakresie wymogów związanych z dokumentacją transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Ogólna zasada określona w przepisach unijnych przewiduje, że zwolnione z podatku są dywidendy wypłacane przez spółkę córkę na rzecz spółki matki, pod warunkiem że ta ostatnia posiada przez 2 lata co najmniej 10% udziałów w spółce córce. Nowelizacja doprecyzowuje, że zwolnienie nie obejmie wypadków, gdy dywidendy zostały wypłacone w wyniku fikcyjnych uzgodnień, nieodzwierciedlających rzeczywistości gospodarczej, których głównym celem było uzyskanie zwolnienia z podatku.

Ponadto w ustawie o PIT dodano rozdział,regulujący zasady przekazywania informacji o transgranicznych wypłatach odsetek. Wprowadzono też zwolnienie od podatku uposażenia otrzymywanego przez funkcjonariuszy organizacji międzynarodowych oraz równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wypłaconego funkcjonariuszom Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych o wprowadzenie 11 poprawek do ustawy. Podczas debaty zaproponował je też senator Kazimierz Kleina. Za przyjęciem noweli z 11 zmianami głosowało 51 senatorów, 29 wstrzymało się od głosu. Dwie poprawki przewidują, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej będzie miał podatnik dokonujący zapłaty na rzecz podmiotu z „raju podatkowego”, który nie musi być jednocześnie podmiotem powiązanym. Kolejna zakłada, że podmiotem wypłacającym może być jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Następna doprecyzowuje, że zakładany przepisem szereg powiązanych czynności, zmierzających do uzyskania zwolnienia podatkowego, odnosi się jedynie do czynności prawnych. Inna ujednolica przepisy ordynacji podatkowej, uwzględniając to, że nakładany na podatników obowiązek ma charakter administracyjnoprawny. Kolejna modyfikuje zakres przedmiotowy przepisu przejściowego, adresowanego do podatników podatku CIT, poprzez skreślenie nieadekwatnego odesłania do przepisu skierowanego do płatników tego podatku. Przyjęto też poprawkę, która przesądza, że obowiązek sporządzenia sprawozdania przez podatników przekraczających limit skonsolidowanych przychodów będzie dotyczył roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu wejścia w życie ustawy oraz wszystkich następnych lat podatkowych.

Nowela ponownie trafi teraz do Sejmu.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw – przyjęta z poprawkami

Izba jednomyślnie, 76 głosami, poparła ustawę, uchwaloną z jej inicjatywy na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r., z 18 poprawkami. Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zaproponowała 16 zmian, a Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej – 18 (część ich była taka sama). Senatorowie m.in. nałożyli na banki obowiązek zawiadamiania wskazanych przez posiadacza rachunku osób na wypadek śmierci o możliwości wypłaty określonej kwoty w momencie powzięcia przez niego informacji o śmierci posiadacza, a nie w razie śmierci, jak uchwalił Sejm. Postanowili ponadto, aby waloryzacja dotyczyła wyłącznie środków zdeponowanych na rachunkach, których umowy wygasły. Przyjęli też, że zbiorczej informacji udzielał będzie bank, a nie centralna informacja o rachunkach, i obejmie ona również dane o rachunkach, których umowy wygasły. Znieśli obowiązek informowania gmin przez banki i SKOK o wszystkich prowadzonych przez siebie rachunkach bez względu na to, kto był lub jest ich posiadaczem, oraz o kwotach i tytułach wszystkich wypłat z tych rachunków. Izba zdecydowała też o zmianie daty wejścia w życie ustawy z 1 stycznia 2016 r. na 1 lipca 2016 r., z wyjątkiem zmiany w ustawie o ewidencji ludności, która miałaby obowiązywać od 1 stycznia 2016 r. Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

Nowe przepisy regulują kwestię nieaktywnych rachunków w bankach i spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, tzw. kont uśpionych. Nowelizacja ma ułatwić dostęp do informacji o nich spadkobiercom zmarłych klientów instytucji finansowych. W obecnym stanie prawnym spadkobiercy często nie wiedzą, gdzie zmarły ulokował pieniądze. Celem ustawy jest, aby zgromadzone środki mogły łatwiej trafić do ich prawowitych właścicieli.

Zgodnie z nowelą umowa rachunku bankowego, którego posiadaczem jest osoba fizyczna (chyba że to umowa zawarta w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej), będzie ulegać rozwiązaniu z chwilą śmierci posiadacza rachunku albo z dniem uznania rachunku za „uśpiony”. Rachunkiem „uśpionym” będzie taki, na którym jego posiadacz w ciągu 10 lat nie wykazał żadnej aktywności. Banki i SKOK będą musiały ustalać przyczyny braku takiej aktywności, a przede wszystkim, czy ich klient żyje. Po upływie 5 lat od dnia wydania ostatniej dyspozycji dotyczącej rachunku będą miały obowiązek występowania do ministra właściwego ds. wewnętrznych o udostępnienie danych z rejestru PESEL.

Ustawa nakłada na banki i SKOK-i także obowiązek informowania posiadacza rachunku o możliwości złożenia przez niego dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz o skutkach jej złożenia. W przypadku śmierci posiadacza rachunku będą musiały zawiadomić wskazane przez niego osoby o możliwości wypłaty określonej kwoty.

Ustawa przewiduje utworzenie centralnej informacji o rachunkach, za pośrednictwem której osoba posiadająca tytuł prawny do środków zdeponowanych na rachunku będzie mogła uzyskać w dowolnym banku czy SKOK informację dotyczącą wszystkich rachunków (posiadacza lub spadkodawcy) tam prowadzonych.

Banki i SKOK będą wypłacały środki zdeponowane na rachunkach zmarłych klientów albo rachunkach „uśpionych” podmiotom, które udokumentują, że mają tytuł prawny do tych środków. Jednocześnie przewiduje się, że środki zdeponowane na takich rachunkach w wypadku inflacji będą waloryzowane.

Ustawa przewiduje, że środki niepodjęte przez spadkobierców będą trafiały do gmin, dlatego banki i SKOK zostały zobowiązane do informowania gminy, która była ostatnim miejscem zamieszkania posiadacza rachunku, m.in. o możliwości nabycia przez nią prawa do tych środków.

 

Poprawki Senatu do ustawy o związkach metropolitalnych

W ustawie, uchwalonej z inicjatywy poselskiej na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., m.in. określono zasady tworzenia związków metropolitalnych, zakres ich działania i organy. Zgodnie z uchwalonymi przepisami związki te mają być zrzeszeniami jednostek samorządu terytorialnego, położonymi w danym obszarze metropolitalnym. Obszar metropolitalny to spójna pod względem przestrzennym strefa oddziaływania miasta będącego siedzibą wojewody lub sejmiku województwa, zamieszkała co najmniej przez 500 tys. mieszkańców.

Związki metropolitalne będą mieć osobowość prawną. Tworzyć je, ustalać ich nazwy i granice obszarów ma Rada Ministrów w drodze rozporządzeń. Ich projekty podlegałyby obowiązkowym konsultacjom z mieszkańcami, a także z radami gmin i powiatów, sejmikiem województwa i wojewodą. Rozporządzenia mają być wydawane nie później niż 30 kwietnia, a związki metropolitalne tworzone do 1 lipca. Można utworzyć związek, jeśli w jego skład wejdzie przynajmniej 5 sąsiadujących ze sobą terytorialnie miast na prawach powiatu z 1 województwa, w tym 1 miasto stanowiące siedzibę wojewody lub sejmiku województwa. Przy podejmowaniu decyzji o utworzeniu związku metropolitalnego rząd ma brać pod uwagę m.in. koncepcję przestrzennego zagospodarowania kraju i plan zagospodarowania przestrzennego województwa, a także powiązania funkcjonalne, zaawansowanie procesów urbanizacyjnych, więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe.

Związki metropolitalne będą wykonywać zadania publiczne w zakresie m.in. kształtowania ładu przestrzennego, rozwoju obszaru związku, publicznego transportu zbiorowego, współdziałania w ustalaniu przebiegu dróg krajowych i wojewódzkich oraz promocji. Nadzór nad związkami metropolitalnymi mają sprawować premier i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych – regionalna izba obrachunkowa.

Organami związku metropolitalnego mają być zgromadzenie (organ stanowiący i kontrolny z 4-letnią kadencją) i 3-osobowy zarząd (organ wykonawczy). Zarząd i jego przewodniczący będą wybierani przez zgromadzenie.

Źródłami dochodu związku metropolitalnego staną się m.in. 5-procentowy udział w PIT, składki gmin wchodzących w skład związku oraz dotacje z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2016 r.

Na posiedzeniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wniosek o przyjęcie ustawy z 7 poprawkami nie uzyskał większości. W trakcie debaty propozycje zmian przedstawili senatorowie: Piotr Gruszczyński, Janusz Sepioł i Jan Wyrowiński. W wyniku głosowań Senat uchwalił 11 spośród 13 zaproponowanych poprawek. Głosami 43 senatorów, przy 9 – przeciw i 27 wstrzymujących się, Izba poparła ustawę wraz z nimi. Zmniejszyła z 500 tys. do 350 tys. liczbę mieszkańców wymaganą przy tworzeniu obszaru metropolitalnego. Dodała przepisy umożliwiające przyznanie związkowi metropolitalnemu dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie zadań wykonywanych z mocy ustawy, które przed utworzeniem związku należały do jednostek samorządu wchodzących w skład związku. Dotacja ma być przyznawana przez 5 lat i w każdym roku wynosić maksymalnie 180 mln zł. Senatorowie doprecyzowali też okres, w którym pełnomocnik ds. utworzenia związku metropolitalnego pełni funkcję organów tego związku (w wypadku zgromadzenia – do dnia jego pierwszej sesji, a w wypadku zarządu – do dnia jego wyboru). Określili termin przejścia zadań wykonywanych przez pełnomocnika ds. utworzenia związku metropolitalnego na jego organy. Na związek metropolitalny nałożyli obowiązek promowania obszaru metropolitalnego zamiast promowania związku. W innej poprawce wskazano termin i osobę zobowiązaną do zwołania pierwszej sesji zgromadzenia związku metropolitalnego, a także delegata, który ją poprowadzi. Do zadań należących do wyłącznej kompetencji zgromadzenia związku metropolitalnego dodano obowiązek uchwalenia jego statutu. Określono skład komisji rewizyjnej, wprowadzono wymóg niepołączalności funkcji pełnionej w niej z funkcją przewodniczącego i wiceprzewodniczącego zgromadzenia. Zgodnie z inną senacką poprawką w 3 pierwszych latach funkcjonowania związku metropolitalnego jego zobowiązania będą doliczane do zobowiązań jednostek samorządu terytorialnego, tworzących ten związek. Izba skreśliła również przepis umożliwiający zwiększenie wysokości rezerwy subwencji ogólnej proporcjonalnie do długości dróg przekazanych do zarządzania związkowi metropolitalnemu.

Do poprawek wprowadzonych przez Senat ustosunkuje się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego – przyjęta bez poprawek

Jednomyślnie, 78 głosami, Senat poparł wniosek Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o przyjęcie bez poprawek nowelizacji, uchwalonej z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r. Teraz może ją podpisać prezydent.

Nowelizacja rozstrzyga, że wpływy z opłaty reklamowej od umieszczanych tablic lub urządzeń reklamowych będą stanowić dochód gminy. Opłatę reklamową wprowadzono tzw. ustawą krajobrazową, obowiązującą od 11 września 2015 r. Zgodnie z nią opłata ta mieści się w systemie podatkowych opłat lokalnych, stanowiących dochód gmin.

 

Ustawa o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu poselskiego na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., reguluje zasady lokalizowania wielkopowierzchniowych obiektów handlowych na terenach gmin. Jeżeli na terenie gminy przewiduje się lokalizację obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m², w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określa się obszary, na których można je umieszczać, a ich lokalizacja na nich jest możliwa wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Plan taki sporządza się dla terenu obejmującego co najmniej obszar, na którym powinny nastąpić zmiany w strukturze funkcjonalno-przestrzennej, wynikające z budowy tego obiektu. Należy obowiązkowo określić granice terenów pod obiekty handlowe.

Przyjęte zmiany spowodują, że gminy nie będą ponosiły kosztów uchwalania planów miejscowych dla obszarów rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych, które nie budzą zainteresowania inwestorów. Obecnie obowiązek przystąpienia przez gminy do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego te obszary powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia ustanowienia tego obowiązku, tj. od dnia uchwalenia studium. Nowelizacja wyłącza stosowanie tego przepisu w odniesieniu do obszarów rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych. Przewiduje jednak, że lokalizacja tych obiektów może nastąpić wyłącznie na podstawie planu miejscowego.

Komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Gospodarki Narodowej przedstawiły wniosek o przyjęcie noweli bez poprawek, a Izba głosami 51 senatorów, przy 29 wstrzymujących się, go poparła.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Nowelizację, uchwaloną z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., Senat przyjął bez poprawek w wyniku głosowania (49 głosów za, 29 – przeciw, 1 wstrzymujący się), co postulowała mniejszość Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Nowe przepisy mają służyć m.in. pełniejszej ochronie tożsamości kulturowej mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego. Ustawa wprowadza prawo do używania przez mniejszości języka pomocniczego w urzędach gmin i powiatowych oraz jednostkach podległych. Dotychczas można się było posługiwać językiem mniejszości jedynie przed organami gminy. Możliwość używania języka pomocniczego oznacza, że osoby należące do mniejszości mają prawo zwracać się do organów gminy i powiatu w języku pomocniczym w formie pisemnej lub ustnej; uzyskiwać odpowiedzi i zaświadczenia także w języku pomocniczym.

Na wniosek mniejszości rada gminy może też podjąć w formie uchwały decyzję o ustaleniu dodatkowej nazwy miejscowości lub obiektu w języku mniejszości. Dzięki takiemu rozstrzygnięciu w razie odrzucenia wniosku o ustalenie dodatkowej nazwy od uchwały rady gminy można się będzie odwołać. Dotychczas, kiedy wniosek odrzucano bez podjęcia uchwały, nie było możliwości odwołania się od decyzji rady gminy.

Zmiana zawarta w nowelizacji umożliwi organom gminy i powiatu używanie dwujęzycznych dokumentów oraz zwracanie się do organizacji mniejszości narodowych i etnicznych z pismami dwujęzycznymi. Będą mogły też używać dwujęzycznego papieru firmowego. Wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta lub marszałek województwa będzie miał możliwość powołania pełnomocnika ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Język pomocniczy może być używany jedynie w gminach i powiatach, które zostały wpisane do Urzędowego Rejestru Gmin i Powiatów. Minister właściwy ds. wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych może odmówić wpisu do niego, jeżeli liczba mieszkańców gminy albo powiatu należących do mniejszości, której język ma być używany jako pomocniczy, jest mniejsza niż 20% ogólnej liczby mieszkańców tej gminy albo tego powiatu.

Dyrektorzy oddziałów radia i telewizji emitujących programy w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym będą mieli obowiązek uwzględniania kandydatów zgłaszanych przez organizacje mniejszości i społeczności przy powoływaniu rad programowych.

Nowela definiuje również, czym jest stowarzyszenie działające na rzecz mniejszości. Z jej statutu musi wynikać, że zrzesza osoby posługujące się językiem regionalnym, przeznacza nie mniej niż 50% środków na zadania służące zachowaniu i rozwojowi języka regionalnego. Ustawa przewiduje też możliwość powołania pełnomocnika ds. mniejszości narodowych i etnicznych przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starostę i marszałka województwa.

Zgodnie z ustawą nikt inaczej niż na jej podstawie nie może zostać obowiązany do ujawnienia informacji o własnej przynależności do mniejszości, ujawnienia swojego pochodzenia lub języka mniejszości.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych – przyjęta bez poprawek

Głosami 75 senatorów, przy 1 wstrzymującym się, Izba poparła nowelizację bez poprawek, co postulowały komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Prezydent może teraz podpisać ustawę, uchwaloną z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r. Ma ona na celu rozstrzygnięcie, który organ pełni funkcję wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym wobec należności i opłat z tytułu wyłączania z produkcji gruntów rolnych. Na podstawie obowiązujących przepisów w kilku województwach uznano, że wierzycielem jest marszałek województwa, a w innych, że to starostowie. Nowelizacja jednoznaczniewskazuje marszałka województwa jako na wierzyciela.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o lasach

Nowelizacja, uchwalona z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., ma na celu zachowanie dotychczasowej struktury własnościowej lasów jako dobra ogólnonarodowego, czyli niepodlegającego prywatyzacji. Przewiduje, że lasy stanowiące własność Skarbu Państwa zostaną objęte szczególną ochroną i nie będą podlegać przekształceniom własnościowym. Ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w wypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub osiągnięcia celu publicznego.

Dotychczas sprzedaż lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych dopuszczano m.in. w razie zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze. Na mocy nowelizacji sprzedaż lasu będzie możliwa tylko wtedy, gdy zmiana przeznaczenia jest dokonywana w związku z realizacją inwestycji celu publicznego, np. konieczności wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa. W myśl nowelizacji sprzedaż lasu będzie musiała wynikać z konieczności realizacji inwestycji celu publicznego także w wypadkach podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, pod warunkiem że nie naruszy to interesu Skarbu Państwa. Nie zmienią się pozostałe ustawowe przesłanki sprzedaży lasów: dopuszczalność zbycia udziału Skarbu Państwa we współwłasności, konieczność regulacji granicy polno-leśnej, stwierdzenie przez nadleśniczego nieprzydatności gruntów, budynków i budowli na potrzeby gospodarki leśnej. Z nowelizacji wynika także gwarancja, że każdy ma prawo wstępu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach.

Na wniosek Komisji Środowiska Senat wprowadził 3 poprawki do ustawy. Na ich podstawie zdefiniowano pojęcie celu publicznego poprzez odesłanie do definicji zawartej w ustawie o gospodarce nieruchomościami, usunięto zbędne przepisy, wprowadzono odesłanie do przepisu kodeksu pracy, który będzie obowiązywał w chwili wejścia nowelizacji w życie. Za jej przyjęciem z tymi zmianami głosowało 48 senatorów, 31 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu. Mniejszość Komisji Środowiska postulowała odrzucenie ustawy, ale jej wniosek nie zyskał poparcia Izby (33 głosy za, 43 – przeciw, 2 wstrzymujące się).

Do senackich poprawek ustosunkuje się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Komisja Gospodarki Narodowej zaproponowała przyjęcie nowelizacji bez poprawek, a Senat poparł jej wniosek w wyniku głosowania (51 głosów za, 28 wstrzymujących się). Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

Sejm uchwalił ją na swoim101. posiedzeniu, 25 września 2015 r., z przedłożenia rządu. Upraszcza ona procedury wykreślania i dokonywania sprostowań wpisów w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). System CEIDG umożliwia złożenie przez internet wniosku o podjęcie działalności gospodarczej, zmianę we wpisie, zawieszenie działalności gospodarczej i jej zakończenie. Zastąpił rejestry osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, funkcjonujące w gminach. Oprócz uproszczenia procedur nowelizacja poszerza także zakres danych zawartych we wpisie. W odpowiedzi na postulaty przedsiębiorców uwzględniane w nim będą m.in. informacje dotyczące numerów telefonów. Przedsiębiorca będzie sam decydował, czy chce, by numer był widoczny we wpisie, czy służył tylko do kontaktów z administracją publiczną.

W nowelizacji zawarto również rozwiązania ułatwiające dochodzenie przez wierzycieli roszczeń od przedsiębiorców wpisanych do CEIDG. Przedsiębiorca będzie musiał mieć tytuł prawny do nieruchomości, których adresy podaje we wpisie do CEIDG, a we wpisie do rejestru powinien się znaleźć także adres do doręczeń, wywołujący skutki administracyjne i sądowe.

Dzięki nowelizacji dane z CEIDG będą udostępniane nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom przez wyszukiwarkę CEIDG, co pozwoli na zrównanie podmiotów publicznych i komercyjnych w udostępnianiu danych. Nowelizacja ponadto umożliwi organom państwowym, np. sądom czy prokuraturze, dostęp do danych wpisowych. Wszystkie te zmiany powinny wpłynąć m.in. na zmniejszenie liczby wniosków wymagających wszczęcia postępowania administracyjnego i skrócenie czasu oczekiwania na aktualizację wpisu. Dzięki doprecyzowaniu i ujednoliceniu dane zawarte w CEIDG zyskają większą wiarygodność i poprawność, co powinno poprawić bezpieczeństwo obrotu gospodarczego. To szczególnie istotne dla małych i średnich przedsiębiorstw.

 

Ustawa o zmianie ustawy o rzemiośle – przyjęta bez poprawek

Jednomyślnie, głosami 79 senatorów, Izba przyjęła ustawę bez poprawek, o co wnosiła Komisja Gospodarki Narodowej. Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa, uchwalona z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., ma na celu poprawę funkcjonowanie rzemiosła, w tym usprawnienie działania instytucji jego samorządu. Rozszerza m.in. definicję rzemiosła, która ma objąć także średnich przedsiębiorców. Wprowadza jednolitą wysokość opłat za egzaminy mistrzowskie, czeladnicze i sprawdzające, niższą od dotychczasowych maksymalnych stawek. Uniemożliwia częściowe zwolnienie od opłat, ale zachowuje możliwość zwolnienia całkowitego.

Na podstawie nowelizacji rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego mogą uzyskać refundację wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracodawców oraz dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika. Zgodnie z nowymi przepisami do zadań samorządu gospodarczego rzemiosła należeć będzie prowadzenie szkół zawodowych. Dotychczas samorząd uczestniczył w wykonywaniu zadań z zakresu oświaty i wychowania, aby zapewnić wykwalifikowane kadry dla gospodarki.

Dzięki wprowadzonym zmianom powinna też nastąpić większa integracja samorządu zawodowego rzemiosła, rozszerzono bowiem krąg podmiotów niebędących rzemieślnikami, którzy mogą czasowo zostać członkami organizacji samorządu.

 

Ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu prezydenckiego podczas 101. posiedzenia Sejmu, 25 września 2015 r., ma na celu usunięcie barier prawnych w podejmowaniu i prowadzeniu działalności innowacyjnej, wzmocnienie współpracy nauki z przedsiębiorcami oraz zwiększenie konkurencyjności szkół wyższych i innych jednostek naukowych.

Wprowadzono w niej możliwość odliczania od podstawy podatku kosztów uzyskiwania przychodów poniesionych na działalność naukowo-badawczą. Dotyczy to zarówno prowadzenia badań naukowych, jak i prac rozwojowych, niezależnie od ich wyniku. Przedsiębiorcy będą mogli również zaliczyć jako koszt od 120 do 150% faktycznie poniesionych nakładów.

Zgodnie z ustawą zniesione zostanie opodatkowanie aportu własności intelektualnej i przemysłowej. Wartość udziałów w spółce kapitałowej otrzymanych w zamian za własność intelektualną nie będzie wliczana do przychodu podmiotu komercjalizującego wyniki badań. Nowelizacja umożliwia rozwój rynku venture capital poprzez premiowanie funduszy inwestujących w przedsiębiorstwa zajmujące się działalnością naukowo-badawczą i charakteryzujących się dużą innowacyjnością.

Wprowadzone przepisy uproszczą także zasady rozporządzania majątkiem przez uczelnie, instytuty badawcze i instytuty Polskiej Akademii Nauk. Nie będą odtąd musiały każdorazowo uzyskiwać zgody ministra Skarbu Państwa na zakup, sprzedaż lub licencjonowanie majątku. Próg reglamentujący dysponowanie mieniem zostanie podniesiony z 50 do 250 tys. euro.

W nowelizacji przewidziano też zwolnienie kształcących się cudzoziemców z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, co powinno im ułatwić decyzję o podjęciu studiów w Polsce. Umożliwiono zatrudnianie na stanowisku profesora nadzwyczajnego i profesora wizytującego osób ze stopniem doktora i 2-letnim stażem naukowym lub znacznymi osiągnięciami w pracy naukowej. Zgodnie z założeniami uczelnie i instytuty zyskają dzięki temu szanse zatrudniania młodych naukowców i zagranicznych specjalistów.

W wyniku głosowania (53 senatorów za, 26 wstrzymujących się od głosu) Izba poparła wniosek komisji: Nauki, Edukacji i Sportu, Budżetu i Finansów Publicznych oraz Gospodarki Narodowej o przyjęcie nowelizacji bez poprawek.

Teraz może ją podpisać prezydent.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja, uchwalona z przedłożenia rządowego podczas 99. posiedzenia Sejmu, 11 września 2015 r., stanowi wykonanie 7 zobowiązań Polski wynikających z członkostwa w Unii Europejskiej i Radzie Europy implementacji zaleceń komitetu MONEYVAL przy Radzie Europy i dyrektywy UE. MONEYVAL sporządza zalecenia dla państw w sprawie przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu i praniu brudnych pieniędzy.

Jedną z rekomendacji jest dokonanie zmian w prawie karnym w odniesieniu do finansowania terroryzmu, aby karalne było nie tylko samo przekazywanie środków w celu popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym, ale również przekazanie takich środków organizacji terrorystycznej lub terroryście w dowolnym innym celu. Dlatego też w nowelizacji wprowadzono przepis, zgodnie z którym „kto gromadzi, przekazuje lub oferuje środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości w zamiarze sfinansowania przestępstwa o charakterze terrorystycznym albo udostępnienia ich zorganizowanej grupie lub związkowi mającym na celu popełnienie takiego przestępstwa lub osobie biorącej udział w takiej grupie lub związku, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”.

Ustawa wykonuje też zalecenie instytucji europejskich odnoszące się do przestępstwa prania brudnych pieniędzy. Konwencja Rady Europy wymaga, aby karać nie tylko sam udział w procederze, polegającym na legalizacji środków pochodzących z przestępstwa, ale także zmowę i przygotowanie do takiej operacji. Dotychczas nie było to w Polsce penalizowane. Dlatego dodano przepis, że kto czyni przygotowania do przestępstwa prania brudnych pieniędzy, podlega karze do 3 lat więzienia.

Nowelizacja doprecyzowuje ponadto przepis przewidujący od 5 do 25 lat pozbawienia wolności za podrabianie pieniędzy. W ten sposób sankcjami objęte zostało również podrabianie albo fałszowanie monet lub banknotów wyprodukowanych przez NBP, formalnie niewyemitowanych, ale przeznaczonych do obiegu w przyszłości. Za puszczenie w obieg albo przyjęcie ich w takim celu, przechowywanie, przewożenie, przesyłanie albo pomoc w zbyciu lub ukryciu będzie grozić kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

W nowelizacji dokonano też zmian w kodeksie karnym skarbowym, w części dotyczącej udziału w grach hazardowych. Za udział w Polsce w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej będzie grozić kara do 720 stawek grzywny, do 3 lat więzienia lub nawet obie te kary łącznie. Udział w krajowych grach hazardowych organizowanych wbrew przepisom ustawy zagrożony jest karą do 120 stawek grzywny.

Kolejna zmiana dotyczy zapisu o formalnościach dotyczących potwierdzenia zawiadomienia o przestępstwie. Na wniosek pokrzywdzonego składającego ustne zawiadomienie o przestępstwie organ je przyjmujący nieodpłatnie wyda mu kopię, a o prawie do otrzymania takiej kopii zawiadamiający musi zostać pouczony.

Nowela doprecyzowuje też, że państwa członkowskie UE zapewniają odpowiedzialność zarówno osób fizycznych, jak i prawnych za zachowania polegające na „umyślnej pomocy osobie nieuprawnionej w zamieszkaniu na terytorium państwa członkowskiego dla korzyści finansowych”. Dotychczas odpowiedzialność taką w Polsce przewidziano tylko wobec osób fizycznych.

Na wniosek Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej Senat uchwalił 2 poprawki do nowelizacji, zapewniające precyzję odesłaniom zawartym w kodeksie postępowania karnego. Opowiedziało się za tym jednogłośnie 74 senatorów.

Teraz Sejm odniesie się do senackich zmian.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych – odrzucona

Głosami 60 senatorów, przy 18 – przeciw i 1 wstrzymującym się, Izba odrzuciła nowelizację, uchwaloną z inicjatywy poselskiej na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r. Do stanowiska Senatu ustosunkuje się teraz Sejm.

Zgodnie z nowelizacją w sprawach o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego lub stosunku pracy, wszczętych z powództwa sędziego, referendarza sądowego, asystenta sędziego lub dyrektora sądu do strony pozwanej będzie mógł przystąpić minister sprawiedliwości jako tzw. interwenient uboczny, czyli taki uczestnik procesu cywilnego, który nie jest stroną, ale ma interes prawny w rozstrzygnięciu sprawy na korzyść jednej ze stron. Przystąpienie do postępowania byłoby możliwe do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.

Zdaniem senatorów wprowadzony przepis zakłóca pojęcie pracodawcy w stosunkach pracy sędziego, dyrektora sądu, referendarza sądowego lub asystenta sędziego w ten sposób, że oprócz pracodawcy pozwala występować także ministrowi w wypadku roszczenia do sądu będącego pracodawcą. „To jest całkowite pomieszanie porządków prawnych i dlatego komisja większością głosów nie udzieliła poparcia tej zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych” – wyjaśnił senator Michał Seweryński, sprawozdawca Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, która wniosła o odrzucenie ustawy.

 

Ustawa o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym – przyjęta bez poprawek

Celem nowelizacji, którą Sejm uchwalił na podstawie projekt rządowego na swoim 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r., jest zwiększenie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży podczas wypoczynku letniego i zimowego. Wprowadzono w niej definicję wypoczynku, który jest „organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku”.

Zgodnie nowelizacją minister edukacji na dotychczasowych zasadach będzie prowadził elektroniczną ogólnodostępną bazę, zawierającą podstawowe informacje (potwierdzenie kuratora właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora o prawidłowo zorganizowanym wypoczynku, dane organizatora, liczba uczestników, termin i lokalizacja) o wypoczynku zgłoszonym do kuratora oświaty. Baza umożliwia rodzicom sprawdzenie wiarygodności organizatora i zgłoszenie uwag odpowiedniemu kuratorowi oświaty lub innym służbom w razie nieprawidłowości w funkcjonowaniu wypoczynku.

W noweli ustalono także tryb zgłaszania wypoczynku przez organizatorów i elementy, jakie musi zawierać zgłoszenie. Zamiar zorganizowania wypoczynku nadal trzeba będzie zgłaszać kuratorowi oświaty, który nie będzie jednak już wydawał organizatorowi zaświadczenia o zaakceptowaniu zgłoszenia. Potwierdzeniem akceptacji będzie umieszczenie zgłoszenia w bazie wypoczynku.

Dotychczas kwestie związane z nadzorem nad wypoczynkiem za granicą nie były uregulowane. W myśl nowelizacji organizator wypoczynku za granicą ma obowiązek zawrzeć umowę ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia na rzecz uczestników wypoczynku. Co najmniej 1 osoba spośród kadry wypoczynku za granicą musi znać język obcy na poziomie umożliwiającym porozumiewanie się w krajach tranzytowych i kraju docelowym.

W razie wykazania nieprawidłowości, które mogą stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia dzieci i młodzieży w trakcie wypoczynku, kurator będzie mógł zarządzić jego zakończenie i nakazać powrót wszystkich uczestników do domu. Nierzetelnym organizatorom, którzy zorganizują wypoczynek mimo braku jego zgłoszenia w bazie wypoczynku lub nie poinformują kuratora oświaty o zmianach w zgłoszeniu, np. o zmianie wychowawcy lub liczbie dzieci, będzie grozić grzywna.

Nowelizacja nakłada także na organizatorów obowiązek zapewnienia kadry mającej odpowiednie kwalifikacje. Określa wymagania wobec osób, które mogą pełnić funkcję kierownika lub wychowawcy wypoczynku. Utrzymuje warunek przedstawienia przez nie świadectwa o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego, ale zwalnia je z opłaty za jego wydanie. Zwiększono też nadzór nad organizacją kursów na kierowników i wychowawców wypoczynku.

Oprócz dzieci: objętych pieczą zastępczą, z zaburzeniami somatycznymi potwierdzonymi zaświadczeniem lekarskim i zamieszkujących w środowisku ekologicznie zagrożonym na mocy nowelizacji pierwszeństwo do korzystania z wypoczynku finansowanego przez wojewodę uzyskają te żyjące w trudnych warunkach materialnych, w tym wychowywane przez samotnych rodziców.

Głosami 74 senatorów, przy 1 wstrzymującym się, Izba poparła stanowisko Komisji Nauki, Edukacji i Sportu i przyjęła ustawę bez poprawek.

Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja, uchwalona z inicjatywy rządu na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r., realizuje dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2011/7/UE z 16 lutego 2011 r., dotyczącą zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Ujednolica i upraszcza system naliczania odsetek w obrocie cywilnoprawnym. Najważniejsza z przyjętych zmian to m.in. wprowadzenie 1 mechanizmu naliczania odsetek zarówno w transakcjach między przedsiębiorcami, jak i tych z udziałem konsumentów. Nowelizacja ustala mechanizm naliczania odsetek za opóźnienie, liczony jako suma stopy referencyjnej NBP (minimalna cena, po jakiej bank centralny organizuje operacje otwartego rynku na rynku międzybankowym) i 8 punktów procentowych. Mechanizm uwzględniający w określaniu wysokości odsetek wprost 1 ze stóp NBP zastosowano też w kodeksie cywilnym. Tzw. odsetki kapitałowe, za korzystanie z cudzego kapitału, będą naliczane według wzoru: stopa referencyjna plus 3,5 punktu procentowego, odsetki za opóźnienie natomiast – stopa referencyjna plus 5,5 punktu.

Nowelizacja wprowadza również zmiany w naliczaniu odsetek maksymalnych. Mechanizm ten oparty będzie także na stopie referencyjnej, zamiast – jak obecnie – na stopie lombardowej NBP (maksymalny poziom oprocentowania kredytów udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych). Odsetki maksymalne będą stanowić 2-krotność odpowiednio – odsetek ustawowych kapitałowych lub odsetek ustawowych za opóźnienie.

Nowe przepisy umożliwią większą ochronę wierzycieli. Powinny też spowodować zmniejszenie zatorów płatniczych i zwiększenie dyscypliny płatniczej. W razie wzrostu stóp procentowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej wzrost poziomu odsetek maksymalnych będzie zbliżony do wzrostu stóp rynkowych, co ograniczy ryzyko powstania spirali zadłużenia.

Komisje: Gospodarki Narodowej oraz Ustawodawcza proponowały po 10 poprawek do ustawy. W wyniku głosowań Izba postanowiła przyjąć ustawę z 10 zmianami, w większości doprecyzowującymi, ujednolicającymi terminologię ustawy i redakcyjnymi. Senat zadbał także o zapewnienie zgodności przepisu określającego zasady naliczania odsetek, gdy w umowie nie określono terminu zapłaty, z wdrażaną dyrektywą. Przesądził jednoznacznie, że gdy wierzyciel będzie dochodził łącznie więcej niż 1 części świadczenia pieniężnego przy płatności świadczenia w częściach, ma mu przysługiwać rekompensata w wysokości równowartości kwoty 40 euro, a nie jej wielokrotności, wynikającej z iloczynu tej kwoty i liczby dochodzonych łącznie części świadczenia. W kolejnej zmianie Senat wskazał, że przepis odnosi się do ustalania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych zgodnie ze stopą referencyjną NBP, a nie do okresu ważności takiej stopy referencyjnej. Nowelizację w takim kształcie poparło 56 senatorów, a 22 wstrzymało się od głosu.

Senackie poprawki rozpatrzą teraz posłowie.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym – odrzucona

Nowelizacja, uchwalona z inicjatywy posłów na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., zgodnie z założeniami ma zwiększyć bezpieczeństwo pieszych na przejściu bez sygnalizacji świetlnej. Przewiduje, że pieszy oczekujący na możliwość wejścia na przejście przez jezdnię lub torowisko będzie miał pierwszeństwo przed pojazdem, z wyjątkiem tramwaju. Przed wejściem na pasy pieszy będzie musiał zatrzymać się i upewnić, czy kierujący pojazdem ustępuje mu pierwszeństwa. Kierowcy będą mieć obowiązek ustąpienia pierwszeństwa nie tylko pieszemu na przejściu, ale także czekającemu przed nim. Nie będzie to dotyczyć motorniczych tramwaju. W odniesieniu do nich nowela przewiduje, że mają obowiązek zachowania szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do przejścia dla pieszych i ustąpienia pierwszeństwa, jeśli pieszy jest na przejściu. Obecnie osoba na przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem, a jednocześnie nie wolno jej wchodzić na jezdnię bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na pasy.

Nowela przewiduje też zmianę ustawowej definicji ustąpienia pierwszeństwa pieszemu. Ma to być powstrzymanie się od ruchu, jeżeli mógłby on zmusić pieszego do zatrzymania się, zwolnienia, przyspieszenia lub do powstrzymania się przed wejściem na przejście.

Według inicjatorów ustawy nowe rozwiązania są szczególnie istotne dla pieszych o ograniczonej sprawności ruchowej, głównie dla osób starszych i niepełnosprawnych. Mają obowiązywać od 1 stycznia 2017 r.

Ustawa wzbudziła kontrowersje Komisji Gospodarki Narodowej, a wniosek o przyjęcie noweli bez poprawek nie uzyskał jej większości. W trakcie debaty odrzucenie ustawy zaproponował senator Aleksander Pociej, a Izba poparła go 38 głosami, przy 37 – przeciw i 2 wstrzymujących się. Senator Stanisław Jurcewicz postulował przyjęcie nowelizacji bez poprawek.

Do stanowiska Senatu ustosunkuje się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o transporcie kolejowym – przyjęta bez poprawek

W wyniku głosowania (47 senatorów za, 6 – przeciw, 18 wstrzymujących się od głosu) Izba poparła wniosek Komisji Gospodarki Narodowej i przyjęła bez poprawek nowelizację, uchwaloną na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., z inicjatywy sejmowej Komisji Infrastruktury.

Ustawa usuwa błędy w transpozycji dyrektywy nr 2004/49/WE w sprawie bezpieczeństwa kolei i dyrektywy nr 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu kolei. Dokonuje też transpozycji przepisów dyrektywy nr 2014/106/UE, wprowadzającej zmiany dotyczące procedury uzyskiwania dopuszczeń do eksploatacji pojazdów kolejowych i podsystemów strukturalnych stosowanych na kolei.

Nowelizacja przyznaje Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych wyłączne kompetencje do badania poważnych wypadków. Rozszerza jej zakres działania również na bocznice kolejowe, zwiększa w ten sposób jej uprawnienia w taki sposób, aby były analogiczne do tych, które mają komisje badające wypadki w transporcie lotniczym i morskim. Przenosi zadania z zakresu nadzoru nad pracą tzw. komisji kolejowych, z ramienia przewoźników kolejowych i zarządców infrastruktury badających pozostałe wypadki i incydenty, z Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych na prezesa Urzędu Transportu Kolejowego. Nowelizacja zmienia także procedury postępowania z zaleceniami wydanymi przez Państwową Komisję Badania Wypadków Kolejowych, zgodnie z wymaganiami Unii Europejskiej. Ustawa wprowadza również możliwość rezerwacji europejskiego numeru pojazdu, czyli EVN, dla pojazdów nowo wybudowanych i modernizowanych.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu rezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu rządowego na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r., wdraża przepisy dyrektywy nr 2012/34/UE w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. Jej zasadniczym celem jest wprowadzenie formalnych gwarancji mających wyeliminować zjawisko subsydiowania skrośnego, czyli transferów środków publicznych pomiędzy przedsiębiorcami kolejowymi powiązanymi kapitałowo. Ustawa przewiduje rozwiązania umożliwiające identyfikację i rozdzielenie przepływów finansowych związanych z wykonywaniem poszczególnych rodzajów działalności. Zawiera wymóg prowadzenia i publikowania przez przewoźników kolejowych, zarządców infrastruktury kolejowej i operatorów odrębnej ewidencji księgowej (bilanse, zestawienia zysków i strat) dla różnego rodzaju działalności, a więc przewozów pasażerskich, towarowych i wykonywanych w ramach świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego.

Nowe rozwiązania mają też zwiększyć przejrzystość prowadzonej rachunkowości poprzez nałożenie obowiązku publikowania sprawozdań finansowych także na te podmioty, które nie mają go zgodnie z ustawą o rachunkowości. Podmioty takie, np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będą je publikować na swoich stronach internetowych.

Nowelizacja wyłącza spod nowych regulacji przedsiębiorców wykonujących przewozy o ograniczonym terytorialnie zasięgu, czyli miejskie, podmiejskie i regionalne. Procedury umożliwiające sprawną budowę linii kolejowych będzie można stosować odpowiednio także do budowy metra.

Nowe zasady zaczną obowiązywać od roku obrotowego zaczynającego się w 2016 r.

Wcześniej ustawę, którą zgodnie z rekomendacją komisji: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Gospodarki Narodowej – Senat przyjął bez poprawek 48 głosami, przy 25 – przeciw i 1 wstrzymującym się, musi podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej – przyjęta bez poprawek

Wniosek Komisji Gospodarki Narodowej o przyjęcie nowelizacji bez poprawek poparło 49 senatorów, a 27 wstrzymało się od głosu. Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

Sejm uchwalił ustawę z przedłożenia rządu na swoim 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r. Wdraża ona 2 dyrektywy Komisji Europejskiej, zmieniające obecnie obowiązujące załączniki dotyczące wymagań technicznych dla statków żeglugi śródlądowej – nr 2012/48/UE i nr 2013/49/UE. Nowelizacja ma m.in. usprawnić pracę organów administracji żeglugi śródlądowej w Polsce.

Określa zasady prowadzenia bazy danych statków, która będzie zawierać informacje: o statkach, członkach załóg statków oraz o stanie śródlądowych dróg wodnych. Powstanie ona w ciągu miesiąca od uchwalenia ustawy, koszt jej utworzenia to 500 tys. zł, a utrzymania – 96 tys. zł rocznie. Bazę danych będzie prowadził dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie. Każdy z 8 dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej ma przekazywać te dane do bazy, w której będą gromadzone. Chodzi o dane zebrane w ramach wykonywanych zadań – informacje dotyczące wypadków żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych oraz aktualnego stanu i parametrów śródlądowych dróg wodnych. Te informacje z bazy danych dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej będą mogli przekazywać do organów państwa trzeciego i do organizacji międzynarodowych, ale tylko wtedy, kiedy otrzymają pisemne zobowiązanie, zawierające deklarację nieprzekazywania bez pisemnej zgody dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej otrzymanych informacji organom innych państw trzecich lub innej organizacji międzynarodowej oraz zapewnienia poufności tych danych i ich wykorzystywania jedynie w celu wykonywania zadań administracyjnych w zakresie bezpieczeństwa i ułatwień w żegludze oraz przy dokonywaniu inspekcji i wydawaniu dokumentów statków.

Ustawa przewiduje także zmianę wymagań dotyczących jednego z ekspertów, który musi mieć odpowiednie kwalifikacje – być specjalistą ds. nautyki i posiadać patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej, uprawniający do kierowania statkiem poddawanym inspekcji.

 

Ustawa o zmianie ustawy o europejskim ugrupowaniu współpracy terytorialnej – przyjęta bez poprawek

Dzięki nowelizacji, wykonującej rozporządzenie wspólnotowe nr 1082/2006, a uchwalonej z inicjatywy rządu na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r., uregulowane zostały zasady tworzenia i funkcjonowania europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej (EUWT) i prowadzenia ich rejestru. Europejskie ugrupowania współpracy terytorialnej mają ułatwić współdziałanie terytorialne, a także wzmocnić spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną UE. W każdym EUWT uczestniczą partnerzy co najmniej z 2 państw. W ich ramach samorządy, władze państwowe i instytucje przez nie powołane, np. stowarzyszenia, z państw członkowskich UE mogą realizować wspólne przedsięwzięcia o charakterze ponadnarodowym.

Rejestr europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej prowadzi Komitet Regionów. Do końca 2013 r. zarejestrowano 45 ugrupowań, w tym 3 z udziałem polskich podmiotów: Środkowoeuropejski Korytarz Transportowy, Tatry i Tritia. Dzięki szczegółowemu określeniu w nowelizacji zasad współpracy MSZ i innych resortów w trakcie zakładania EUWT czas potrzebny do utworzenia ugrupowania będzie krótszy.

Nowelizacja określiła ponadto zasady postępowania w razie zmiany konwencji EUWT, wprowadziła mechanizm tzw. milczącej zgody na przystąpienie do EUWT, jeżeli w ciągu 6 miesięcy nie wydano decyzji w tej sprawie. Katalog potencjalnych członków EUWT został rozszerzony o przedsiębiorstwa publiczne świadczące usługi we ogólnym interesie gospodarczym. Procedura ich przystąpienia do ugrupowania będzie taka jak ta stosowana w wypadku jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodę na przystąpienie do EUWT w odniesieniu do członkostwa Polski lub władz na szczeblu krajowym ma wyrażać Rada Ministrów w drodze uchwały, a w wypadku do pozostałych polskich podmiotów, w szczególności jednostek samorządu terytorialnego – minister spraw zagranicznych w uzgodnieniu z ministrami: spraw wewnętrznych, finansów oraz infrastruktury i rozwoju w drodze decyzji administracyjnej. Rejestr EUWT w Polsce będzie jawny, a jego prowadzeniem w postaci elektronicznej zajmie się minister spraw zagranicznych.

W wyniku głosowania (49 senatorów za, 26 – przeciw) Izba poparła wniosek komisji: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Spraw Zagranicznych i przyjęła nowelę bez poprawek.

Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Program ochrony brzegów morskich” – przyjęta bez poprawek

Cele nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu rządowego na 101. posiedzeniu Sejmu, 25 września 2015 r., to m.in. lepsze wykorzystanie środków na ochronę brzegów morskich i usprawnienie pracy urzędów morskich. Ustawa realizująca „Program ochrony brzegów morskich”, zakładający ochronę brzegów morskich na całej długości polskiego wybrzeża przez 20 lat, została uchwalona w 2003 r. Nowelizacja przewiduje kontynuację programu, ale z 25,5 mln zł do 34 mln zł zwiększa wysokość środków z budżetu państwa przeznaczonych na finansowanie zadań ochronnych.

Ustawa doprecyzowuje także zakres zadań wykonywanych w ramach „Programu ochrony brzegów morskich”, wskazując, że obejmują one zapewnienie minimalnych poziomów bezpieczeństwa brzegu morskiego, określonych w odpowiednich przepisach, a także położenia brzegu morskiego po odwodnej stronie granicznej linii ochrony brzegu morskiego, również ustalonej w przepisach. Ustawa przesądza ponadto, że efektem realizacji programu w danym roku jest długość linii brzegowej zabezpieczonej przed erozją i powodziami od strony morza, liczona w kilometrach.

Załącznikiem do ustawy jest szczegółowy program realizowany na poszczególnych odcinkach brzegu morskiego przez odpowiednie urzędy morskie. W sumie na realizację tego projektu przewidziano nakłady w wysokości 911 mln zł.

Senat w wyniku głosowania zdecydował o przyjęciu nowelizacji bez poprawek, o co wnosiły komisje: Budżetu i Finansów Publicznych oraz Gospodarki Narodowej. Opowiedziało się za tym 48 senatorów, 1 był przeciw, a 25 wstrzymało się od głosu.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach – przyjęta bez poprawek

Jednogłośnie 74 senatorów poparło bez poprawek nowelizację, którą z inicjatywy poselskiej Sejm uchwalił na swoim 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r. Wniosek taki zgłosiły komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Środowiska. Zmienia ona ustawę w ten sposób, że daje gminie możliwość zwolnienia rodzin wielodzietnych w całości lub w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Dotychczas ulgi w tym zakresie przysługiwały jedynie mieszkańcom, których dochód nie przekracza kwoty uprawniającej do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (574 zł na osobę w rodzinie lub 664 zł, gdy w rodzinie jest dziecko z niepełnosprawnością). Zmiana przywraca radzie gminy możliwość podjęcia uchwały w sprawie zwolnienia w całości lub w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi także rodzin wielodzietnych, czyli co najmniej z trójką dzieci.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw

Główne cele ustawy, uchwalonej na 99. posiedzeniu Sejmu, 11 września 2015 r., z inicjatywy rządu, to dostosowanie polskiego prawa do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. Nowelizacja m.in. rozszerza katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, zamiast sformułowania: „organy administracji” wprowadza definicję władz publicznych, które oprócz organów administracji obejmują także te pełniące funkcje ustawodawcze i sądownicze, a więc również Sejm, Senat, prezydenta RP, sądy i trybunały, oraz organy kontroli państwowej i ochrony prawa.

Ustawa wprowadza także do krajowego systemu prawa modyfikacje w postępowaniach dotyczących przedsięwzięć, w wypadku których jest wymagane przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko. Dotyczy to dużej grupy przedsięwzięć związanych z budową takich obiektów, jak drogi, koleje, budowle przeciwpowodziowe, a więc inwestycji związanych z realizacją zadań publicznych.

Nowelizacja zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. Wówczas decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem (m.in. absolwenci kierunków o specjalnościach: biotechnologia, górnictwo i geologia inżynierska, osoby posiadające co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w zespołach przygotowujących takie raporty).

Nowelizacja wydłuża z 4 do 6, a w wypadku inwestycji realizowanych etapowo z 6 do 10 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne np. w wypadku projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności.

Akceptacji Senatu nie uzyskał wniosek komisji: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Środowiska oraz Gospodarki Narodowej o przyjęcie ustawy bez poprawek. Izba poparła natomiast 2 poprawki, zaproponowane podczas debaty przez senatora Romana Zaborowskiego. Pierwsza określa, jaki dokument należy złożyć, gdy ponowna ocena oddziaływania na środowisko wynika z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Druga ustala termin wejścia w życie przepisu w brzmieniu proponowanym w pierwszej poprawce na 30 dni od dnia ogłoszenia. Za przyjęciem nowelizacji z tymi zmianami głosowało 73 senatorów, a 3 wstrzymało się od głosu.

Teraz ustosunkują się do nich posłowie.

 

Ustawa o zmianie ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw oraz ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 – przyjęta bez poprawek

Celem nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu rządowego podczas 99. posiedzenia Sejmu, 11 września 2015 r., jest przede wszystkim dostosowanie przepisów do zasad i warunków udzielania pomocy finansowej grupom producentów rolnych w ramach działania i tworzenia grup producentów oraz organizacji producentów objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020.

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, aby skorzystać z pomocy w ramach PROW 2014–2020, grupę musi uznać właściwy organ państwa członkowskiego na podstawie planu biznesowego, opracowanego co najmniej na 5 lat. Jego realizacja zaś stanowi podstawę udzielania wsparcia. Ustawa przewiduje zastąpienie obecnie funkcjonującego planu działania planem biznesowym i precyzuje zasady jego tworzenia, wprowadzania do niego zmian oraz sprawowania nadzoru nad jego realizacją. Jednocześnie ten obowiązek państwa został przeniesiony z samorządu wojewódzkiego na Agencję Rynku Rolnego. Zadania dotyczące rejestracji i nadzoru będą należały do właściwego terenowo dyrektora ARR. Agencja przejmie również nadzór nad działalnością związków grup producentów rolnych, a jej prezes uzyska uprawnienia do ich rejestracji i nadzoru nad działalnością.

W ustawie znalazły się też regulacje doprecyzowujące kwestie funkcjonowania grup producentów rolnych na podstawie dotychczasowych doświadczeń i zidentyfikowanego ryzyka w zakresie organizowania się w grupy producentów rolnych, jakie pojawiły się w trakcie funkcjonowania obecnie obowiązujących przepisów, a także wniosków z ustaleń pokontrolnych Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i Komisji Europejskiej. Nowelizacja zawiera też regulacje mające na celu zapewnienie demokratycznego podejmowania decyzji w grupie i eliminuje tworzenie sztucznych warunków do uzyskania statusu grup producentów rolnych. Zawiera zapis, że w organie właścicielskim nie można posiadać więcej niż 20% głosów.

Nowelizacja uelastycznia i doprecyzowuje również przepisy dotyczące obowiązku sprzedawania wyrobów grupie producentów przez jej członków. Będą mieli obowiązek sprzedaży grupie co najmniej 80% produkcji. Pozostała część, czyli nie więcej niż 20%, będzie mogła zostać wprowadzona na rynek z pominięciem grupy.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi proponowała przyjęcie noweli bez poprawek, poparło ją 48 senatorów, a 26 było przeciw. Mniejszość komisji postulowała wprowadzenie 9 zmian.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o ratyfikacji Poprawki dauhańskiej do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r., przyjętej w Ad-Dausze dnia 8 grudnia 2012 r. – przyjęta bez poprawek

Głosami 48 senatorów, przy 25 – przeciw i 1 wstrzymującym się, Senat wyraził zgodę na ratyfikowanie przez prezydentapoprawki dauhańskiej, co postulowały Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Środowiska.Wcześniej zgodził się na to Sejm na 99. posiedzeniu, 11 września 2015 r.

Na podstawie Protokołu z Kioto państwa rozwinięte zobowiązały się do ograniczenia i redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2008–2012. Po zakończeniu pierwszego okresu rozliczeniowego i ze względu na brak globalnego porozumienia klimatycznego powstała potrzeba wyznaczenia celów redukcji emisji na kolejne lata. Poprawka dauhańska ustanawia drugi okres rozliczeniowy od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2020 r. Główną zmianą wprowadzoną przez nią jest nowy kształt załącznika B, zawierającego zobowiązania redukcyjne państw. Ważne dla Polski jest wpisanie takiego samego zobowiązania redukcyjnego dla UE i wszystkich państw członkowskich. Kraje Unii Europejskiej i Islandia uzgodniły, że wspólnie zredukują emisję o 20% w stosunku do poziomu z 1990 r. Poprawka obejmuje też kontrolą kolejny gaz cieplarniany – trójfluorek azotu, a także wprowadza zmiany w rozliczaniu nadwyżki uprawnień do emisji gazów, czyli ogranicza liczbę jednostek, które można przenieść z pierwszego okresu rozliczeniowego.

 

Ustawa o ratyfikacji Porozumienia wykonawczego między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki dotyczącej rozmieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej systemu obrony przed rakietami balistycznymi w sprawie użytkowania terenów oraz przestrzeni powietrznej wokół Bazy systemu obrony przed rakietami balistycznymi, podpisanego w Warszawie dnia 27 kwietnia 2015 r. – przyjęta bez poprawek

Komisja Obrony Narodowej i Komisji Spraw Zagranicznych wniosły o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jednogłośnie opowiedziało się za tym 69 senatorów. Wcześniej zgodę na ratyfikację porozumienia przez prezydenta wyraził Sejm na swoim 101. posiedzeniu, 25 września 2015 r.

Porozumienie, które towarzyszy umowie o rozmieszczeniu w Polsce bazy rakiet antybalistycznych, dotyczy warunków właściwego funkcjonowania amerykańskiej instalacji obrony przeciwrakietowej. Przewidziane ograniczenia dotyczą wysokości zabudowy w otoczeniu bazy, kształtowania polityki przestrzennej, użytkowania urządzeń emitujących fale elektromagnetyczne, lotów statków powietrznych nad przyszłą bazą i wokół niej.

Umowie o ulokowaniu amerykańskiej bazy w Redzikowie pod Słupskiem towarzyszy umowa o statusie obsługujących ją wojsk amerykańskich, z którą wiążą się liczne porozumienia.

 

Projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zostanie wniesiony do Sejmu

Izba 71 głosami, przy 1 przeciw, zdecydowała o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy umożliwiającego nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych przez osoby, które były uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna z tytułu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a które w wyniku różnych okoliczności utraciły to świadczenie. W dalszych pracach nad projektem Senat będzie reprezentowała senator Grażyna Sztark.

Projekt ustawy, przedstawiony przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, realizuje postulat zawarty w petycji wniesionej przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Rodzin Osób Niepełnosprawnych o przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z tytułu ustania osobistej opieki sprawowanej nad osobą niepełnosprawną.