Narzędzia:

2–3 lipca 2014 r.

04.07.2014

Podczas 57. posiedzenia Izba rozpatrzyła 13 ustaw, do 7 wprowadziła poprawki. Ponownie skierowała też do komisji projekt nowelizacji kodeksu karnego i powołała senatora Andrzeja Pająka na sekretarza Senatu.

 

Ustawa o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw – przyjęta z poprawkami

Nowelizacja, uchwalona na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., z inicjatywy rządu, wdraża część przepisów dyrektywy 2009/30/WE z 23 kwietnia 2009 r., dotyczącej specyfikacji benzyn i oleju napędowego oraz wprowadzającej mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Wprowadza obowiązek monitorowania i redukcji emisji gazów cieplarnianych z paliw i energii elektrycznej wykorzystywanych w transporcie. Określa zasady monitorowania emisji. Ustanawia tzw. Narodowy Cel Redukcyjny (NCR), który do 2020 r. ma wynieść 6% w stosunku do poziomu z 2010 r. Nadzór nad jego wykonaniem obejmie Urząd Regulacji Energetyki. Ustawa podnosi też z 5 do 10% dopuszczalną zawartość biokomponentów w benzynach silnikowych. Część samochodów nie jest przystosowana do tankowania paliwa zawierającego do 10% biokomponentów (E10), dlatego nowelizacja przewiduje okres przejściowy. Do 2020 r. będzie prowadzona również sprzedaż paliwa z 5-procentowym dodatkiem etanolu (E5). Za niespełnienie tego obowiązku stacjom benzynowym ma grozić kara w wysokości 10% przychodu uzyskanego w okresie 30 dni przed rozpoczęciem kontroli przez Inspekcję Handlową. Ponadto stacje benzynowe będą zobowiązane do odpowiedniego oznakowania dystrybutorów na paliwo E10 (dane o zawartości bioetanolu oraz możliwości użycia tego typu paliwa w samochodach). Za jego brak ma grozić kara w wysokości 5 tys. zł.

Komisja Gospodarki Narodowej zaproponowała 14 poprawek do ustawy, które Izba poparła w wyniku głosowania (87 głosów za, 1 wstrzymujący się). Część zmian miała charakter redakcyjny, ujednolicający i doprecyzowujący. Ponadto wprowadzono poprawki zmierzające do ograniczenia zakresu informacji w sprawozdaniach składanych przez producentów paliw i biopaliw oraz rozszerzenia informacji zawartych w sprawozdaniach składanych przez podmioty realizujące narodowy cel wskaźnikowy. Senat usunął też upoważnienie ustawowe do wydania rozporządzenia określającego wzór zbiorczego raportu kwartalnego opracowywanego przez prezesa URE. Dostosował przepisy przejściowe nowelizowanej ustawy w zakresie stosowania nowych wymagań co do zawartości składanych sprawozdań oraz raportów do terminu wejścia w życie przepisów w zakresie kryteriów zrównoważonego rozwoju. Wprowadził przepisy przejściowe, zgodnie z pierwszym wszelkie dokumenty ustanawiające podmioty certyfikowane wydane przed 1 października 2014 r. zachowają ważność do upływu terminu, na jaki zostały wydane, nie dłużej niż do 30 września 2015 r., a na podstawie drugiego certyfikaty jakości wydane przed 1 stycznia 2015 r. zachowają ważność do upływu terminu, na jaki zostały wydane.

Senackie poprawki rozpatrzą teraz posłowie.

 

Ustawa o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, którą Sejm uchwalił na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektu poselskiego, przewiduje, że odrolnienie gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I–III (najwyższe) o powierzchni mniejszej niż 0,5 ha nie będzie wymagało zgody ministra ds. rozwoju wsi. Ustawa z 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wprowadziła obowiązek uzyskania zgody ministra rolnictwa i rozwoju wsi na odrolnienie gruntów rolnych tych klas niezależnie od powierzchni gruntów. Wcześniej zmiana przeznaczenia gruntów rolnych tych klas o zwartej powierzchni do 0,5 ha nie wymagała zgody ministra ds. rozwoju wsi. Nowelizacja przywraca bardzo podobny zapis, ale niezawierający warunku zwartości gruntów, który miał charakter nieostry, trudny do zdefiniowania. Nowy przepis lepiej i precyzyjniej określa warunki, na jakich grunty mogą być odrolnione.

Podczas prac Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek nie uzyskał większości. Taką propozycję przedstawiła natomiast Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. W trakcie debaty postulował to również senator Ireneusz Niewiarowski. Senator Grzegorz Wojciechowski zaś zgłosił 1 zmianę. Ostatecznie w wyniku głosowania Izba przyjęła nowelizację bez poprawek. Opowiedziało się za tym 61 senatorów, 27 byłoprzeciw, a 1 wstrzymał się od głosu.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

Celem nowelizacji, uchwalonej na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., z inicjatywy rządu, jest wdrożenie do polskiego prawa dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (tzw. dyrektywa IED). Dyrektywa nakłada na prowadzącego instalacje nowe obowiązki w zakresie ochrony gleb i wód podziemnych, w szczególności dotyczące opracowania raportu początkowego, zawierającego informacje na temat zanieczyszczenia gleby i wód podziemnych, monitoringu gleby i wód podziemnych w trakcie prowadzenia działalności oraz oceny stanu zanieczyszczenia po zakończeniu eksploatacji instalacji i doprowadzenia gleby i wód podziemnych na terenie zakładu do stanu początkowego, niestwarzającego znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska po zakończeniu działalności. Nowe przepisy mają ograniczyć niekorzystny wpływ instalacji przemysłowych na środowisko dzięki skuteczniejszemu zapobieganiu i zmniejszaniu emisji zanieczyszczeń. Przede wszystkim zwiększają wymagania wobec instalacji przemysłowych, dotyczące wartości emisji, które nie mogą być przekroczone. Nowelizacja tworzy też podstawy prawne do wprowadzenia m.in. przejściowego planu krajowego. Umożliwi on operatorom niektórych dużych źródeł spalania paliw, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie z czasowego odstępstwa od zaostrzanych od 1 stycznia 2016 r. wymagań emisyjnych, wynikających z dyrektywy IED.

Dodatkowo w ustawie uporządkowano przepisy dotyczące ochrony powierzchni ziemi i jej rekultywacji, doprecyzowano te regulujące dokonywanie oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi oraz określające sposoby rekultywacji terenów zanieczyszczonych. Ponadto do nowelizacji wprowadzono zmiany redukujące zbędne obciążenia administracyjne związane z wydawaniem pozwoleń emisyjnych. Zmieniono też przepisy, które dotyczą zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy, polityki ekologicznej państwa oraz programu monitorowania emisji lotnych związków organicznych. Ustawa zwiększa wymagania stawiane przedsiębiorcom, właścicielom i operatorom instalacji, a nieco je łagodzi w kwestii rekultywacji. Dotychczasowe przepisy mówiły o konieczności przywrócenia glebie i ziemi stanu wymaganego standardami jakości określonymi w odpowiednich przepisach. Nowelizacja umożliwi przeprowadzanie tzw. remediacji, czyli poddania gleby, ziemi, wód gruntowych działaniom mającym na celu nie tyle usunięcie zanieczyszczeń i uzyskanie stanu wymaganego tymi standardami – chyba że to jedyny sposób usunięcia tego zagrożenia – ile doprowadzenie do stanu niezagrażającego zdrowiu ludzi i środowisku. W związku z takimi zmianami konieczne jest dostosowanie przepisów o Inspekcji Ochrony Środowiska.

Dyrektywa zmienia także zakres uregulowań dotyczących wydawania pozwoleń zintegrowanych oraz modyfikuje wymagania szczegółowe, dotyczące funkcjonowania instalacji przemysłowych, w tym dopuszczalne wielkości emisji. Wprowadza też zmiany do prawa ochrony środowiska w zakresie przepisów dotyczących zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy, w zakresie polityki ekologicznej państwa, likwiduje tzw. politykę ekologiczną państwa, będącą konsekwencją zmian w systemie zarządzania rozwojem Polski i wprowadzenia nowego systemu dokumentów strategicznych. Dotyczy także programu monitorowania emisji lotnych związków organicznych.

Komisja Środowiska oraz Komisja Gospodarki Narodowej wniosły o wprowadzenie 6 poprawek. W trakcie debaty senator Michał Wojtczak także zaproponował 6 zmian. W wyniku głosowania (62 głosy za, 26 – przeciw) Izba poparła wszystkie postulowane poprawki (12). Kilka przyjętych zmian ujednolica terminologię ustawy. Kolejna poprawka ma zapewnić udział społeczeństwa w postępowaniach w sprawie wydania wszystkich rodzajów decyzji związanych z pozwoleniami zintegrowanymi. Senatorowie skreślili też zbędną i wprowadzającą w błąd część przepisu. Wprowadzili natomiast regulację zwalniającą z odpowiedzialności za działania, które nie oddziałują negatywnie i w sposób znaczący na obszar Natura 2000 oraz są prowadzone w celu publicznym.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja, uchwalona na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., z inicjatywy rządu, ma zapewnić narzędzia do racjonalnego gospodarowania przez państwo złożami węglowodorów: gazem ziemnym, w tym łupkowym, i ropą naftową. Powinna ułatwić i przyspieszyć prowadzenie poszukiwań i wydobycie węglowodorów poprzez wdrożenie skutecznego systemu nadzoru; zapewnić dochody dla budżetu państwa i samorządów; utworzyć nowe miejsca pracy w sektorze wydobywczym; dostosować system reglamentacji działalności w tym zakresie do wymogów prawa europejskiego, m.in. w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 27 czerwca 2013 r., dotyczącym naruszenia przez rząd RP dyrektywy węglowodorowej; chronić interesy państwa, w tym bezpieczeństwo energetyczne, przy wydawaniu koncesji na pozostałe kopaliny objęte własnością górniczą oraz uporządkować i doprecyzować przepisy ustawy – Prawo geologiczne i górnicze.

Dla wstępnej selekcji podmiotów wnoszących o koncesję nowelizacja przewiduje postępowanie kwalifikacyjne jako warunek jej uzyskania na działalność w zakresie poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania węglowodorów. Doprecyzowuje i uszczegółowia prawa i obowiązki, jakie zawierać będzie koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz ich wydobycie. Wprowadza jedną koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz ich wydobywanie ze złoża, wydawaną przez ministra środowiska – na okres nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 30 lat – w postępowaniu przetargowym prowadzonym z urzędu. Określona w ustawie procedura postępowania jest zgodna z dyrektywą węglowodorową i zapewnia niedyskryminujący dostęp do prowadzenia działalności związanej z poszukiwaniem, rozpoznawaniem lub wydobyciem węglowodorów, dając pierwszeństwo najlepszym systemom prowadzenia działalności na podstawie koncesji. Koncesja będzie mogła być przyznana bez przetargu, jeśli wcześniej w drodze przetargu nie udało się wyłonić podmiotu, który ją otrzyma. Każdy podmiot ubiegający się o koncesję dotyczącą złóż węglowodorów po wejściu nowelizacji w życie będzie zobowiązany do poddania się weryfikacji ministra środowiska w ramach procedury kwalifikacyjnej. Procedura ta ma na celu wyłonienie podmiotów uprawnionych do prowadzenia działalności związanej z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż węglowodorów, polega na ocenie danego podmiotu pod kątem bezpieczeństwa państwa oraz posiadania doświadczenia związanego ze złożami węglowodorów. Przy wyborze ofert w przetargu będą brane pod uwagę: doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów, techniczne i finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności oraz proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót geologicznych lub górniczych. Nowelizacja przewiduje również monitorowanie przez ministra środowiska korzystania z koncesji. Wprowadza też obowiązek ustanowienia zabezpieczenia, nieprzekraczającego równowartości 20% wysokości kosztów prac geologicznych, m.in. z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania warunków określonych w koncesji.

Ustawa wprowadza szczegółowe przepisy zapewniające zachowanie praw nabytych obecnym posiadaczom koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz ich wydobycie. Zwiększa kompetencje organu koncesyjnego i zabezpiecza interesy państwa przy wydawaniu koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż przez wprowadzenie obligatoryjnej procedury porównania wniosków. Przewiduje także ułatwienia dla przedsiębiorców zajmujących się poszukiwaniem i wydobywaniem węglowodorów, m.in. możliwość rozpoczęcia wydobycia już w trakcie trwania poszukiwania i rozpoznawania, wykonywania badań geofizycznych w celu zbadania struktur geologicznych wyłącznie na podstawie zgłoszenia. W nowelizacji przewidziano też ułatwienia w uzyskiwaniu decyzji środowiskowych przez przedsiębiorców. Wprowadzono nowy podział wpływów z podwyższonej opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie węglowodorów. Oprócz gmin oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej będą z nich korzystały także powiaty i województwa (60% na rzecz gminy, 15% dla powiatu, 15% na rzecz województwa, a 10% – Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej). Dla należytej ochrony Skarbu Państwa, jako właściciela złóż, nowelizacja wzmacnia uprawnienia kontrolne organów nadzoru górniczego oraz Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska.

Zgodnie z założeniami nowelizacja dostosowuje cały system regulacji dla sektora wydobywczego węglowodorów do wyzwań i możliwości, jakie niosą za sobą rozwój technologii i sytuacja gospodarcza na świecie. Wśród kilkunastu podmiotów i grup kapitałowych, które operują na rynku poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów w Polsce tylko 3 mają udziały Skarbu Państwa, pozostałe to w większości inwestorzy zagraniczni. Dlatego nowe przepisy uwzględniają fakt, że znaczna część podmiotów poszukujących złóż węglowodorów to inwestorzy nowi, reprezentujący zagraniczny kapitał i w większości operujący globalnie. Nowelizacja zapewni zachowanie praw nabytych inwestorów, a koncesje udzielone przed jej wejściem w życie zachowają swoją ważność.

Komisja Środowiska oraz Komisja Gospodarki Narodowej postulowały wprowadzenie 7 poprawek do ustawy. W trakcie dyskusji propozycje zmian zgłosili senatorowie: Przemysław Błaszczyk, Henryk Cioch, Wiesław Dobkowski, Jan Michalski, Andżelika Możdżanowska, Bogdan Pęk, Zdzisław Pupa, Janina Sagatowska, Grzegorz Wojciechowski, Roman Zaborowski, Alicja Zając i Marek Ziółkowski. Ostatecznie Izba przyjęła 17 spośród 69 sugerowanych łącznie zmian. Senatorowie wprowadzili poprawki o charakterze redakcyjnym,doprecyzowującym, zapewniające ustawie spójność z systemem prawa, mające na celu usunięcie wątpliwości interpretacyjnych. Ponadto dokonali liberalizacji przepisu określającego tryb postępowania organu koncesyjnego wobec przedsiębiorcy naruszającego wymagania ustawy. Wprowadzili też przepis stanowiący podstawę do zawarcia umowy o ustanowieniu użytkowania górniczego ze wszystkimi podmiotami, które uczestniczyły w przetargu na uzyskanie koncesji, a także kolejny, dający przedsiębiorcy, który uzyskał zgodę Skarbu Państwa na poddzierżawienie prawa użytkowania górniczego, możliwość postanowienia w umowie poddzierżawy, że obiekty, urządzenia i instalacje wzniesione po dniu zawarcia tej umowy w przestrzeni objętej użytkowaniem górniczym będą objęte współwłasnością stron umowy w częściach ułamkowych. Izbazmodyfikowała też przepis określający przestrzeń poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów w okresie od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej do dnia zakończenia fazy poszukiwania i rozpoznawania, a także zmieniła na korzystniejsze dla przedsiębiorców kryterium kwalifikowania złóż do złóż marginalnych. Termin wejścia ustawy w życie Senat wydłużył do 1 stycznia 2015 r. Za przyjęciem nowelizacji w takim kształcie głosowało 61 senatorów, a 27 wstrzymało się od głosu.

Ustawa z senackimi poprawkami ponownie trafi teraz do Sejmu.

 

Ustawa o zmianie ustawy o lasach – przyjęta bez poprawek

W wyniku głosowania (65 senatorów za, 22 wstrzymujących się) Senat poparł wniosek Komisji Środowiska o przyjęcie bez poprawek nowelizacji, uchwalonej na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., z inicjatywy poselskiej. Likwiduje ona możliwość nawiązywania stosunku pracy z pracownikami Lasów Państwowych zajmującymi stanowiska: zastępcy nadleśniczego, głównego księgowego nadleśnictwa, inżyniera nadzoru i leśniczego. Ustawa przewiduje, że stosunki pracy osób zatrudnionych na tej podstawie na wymienionych stanowiskach przekształcą się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Umowa o pracę ma m.in. zagwarantować tym pracownikom stabilność zatrudnienia i ocenę uzależnioną od efektów ich pracy.

Ustawa wychodzi naprzeciw oczekiwaniom pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Lasy Państwowe”, związków zawodowych i środowisk związanych z leśnictwem.

Zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja, którą z inicjatywy poselskiej uchwalono na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., ma ujednolicić i poprawić niektóre instytucje prawa wyborczego na podstawie doświadczeń zebranych podczas kolejnych wyborów. Umożliwia wszystkim wyborcom w kraju – a nie, tak jak obecnie, jedynie niepełnosprawnym i mieszkającym za granicą – głosowanie korespondencyjne. Pragnący w ten sposób oddać głos będą musieli tylko z wyprzedzeniem zgłosić to w gminie, tam też odebrać pakiet wyborczy albo prosić o przesłanie go do domu. Z głosowania korespondencyjnego zostaną wyłączone wybory do organów stanowiących samorządu i wybory wójta, a podczas najbliższych wyborów samorządowych takie głosowanie w ogóle nie będzie możliwe. Projektodawcy przewidują, że w pierwszych wyborach po wprowadzeniu proponowanych zmian z możliwości głosowania korespondencyjnego skorzysta nie więcej niż 1% wyborców w kraju. Spowoduje to wzrost kosztów przeprowadzenia wyborów mniej więcej o 500 tys. zł.

Nowelizacja wprowadza także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, m.in. skraca z 14 do 5 dni przed wyborami termin na złożenie wniosku o dopisanie do spisu wyborców w wybranym przez niepełnosprawnego lokalu, umożliwia wybór lokalu do głosowania spośród wszystkich lokali na obszarze gminy, a nie tylko spośród tych dla osób niepełnosprawnych. Wyborca niepełnosprawny nie będzie musiał składać wniosku w sprawie głosowania za pomocą nakładki braillowskiej. Kodeks przewiduje, że nakładki powinny być dostępne w każdym lokalu wyborczym. Wśród przyjętych udogodnień jest też zwiększenie liczby lokali wyborczych dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Powinna ona wynosić co najmniej: 1/5 wszystkich lokali obwodowych komisji wyborczych w danej gminie do końca 2014 r., 1/3 wszystkich lokali do końca 2015 r., 2/5 – do 31 rudnia 2016 r. Od 1 stycznia 2017 r. co najmniej połowa lokali wyborczych musi spełniać to kryterium.

Nowe przepisy ułatwiają również zmianę umiejscowienia lokalu wyborczego w nadzwyczajnych okolicznościach, np. w razie pożaru czy powodzi. Decyzję w tej sprawie będzie mógł podjąć burmistrz czy wójt. Dotychczasowe przepisy wymagały uchwały rady gminy.

Nowelizacja przewiduje także m.in. zmiany w zakresie finansowania komitetów wyborczych i ich rozliczania. Państwowa Komisja Wyborcza będzie mogła przyjąć sprawozdanie finansowe z zastrzeżeniami, jeśli suma zakwestionowanych środków nie przekroczy 1% ogółu przychodów komitetu. Do tej pory w każdym wypadku stwierdzenia nieprawidłowości odrzucano ten dokument. Na podstawie nowych przepisów komitety wyborcze będą mogły korzystać z pomocy osób fizycznych w pracach biurowych, a nie tylko – jak obecnie – przy rozprowadzaniu plakatów i ulotek wyborczych.

Zgodnie z nowelizacją europoseł będzie tracił mandat z mocy prawa, jeśli zostanie wybrany, powołany na inną funkcję lub stanowisko, których nie można łączyć z mandatem posła do Parlamentu Europejskiego, tak samo jak w wypadku posłów i senatorów. Dotychczas poseł do PE miał 14 dni na decyzję, z której funkcji rezygnować. Gdy członek zarządu powiatu lub województwa uzyska mandat posła na Sejm, senatora lub posła do PE, utraci członkostwo w zarządzie z mocy prawa. Dotychczas członek zarządu powiatu lub województwa miał czas na zastanowienie się, czy objąć mandat parlamentarny, czy zachować dotychczasową funkcję.

Komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Ustawodawcza oraz Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zaproponowały po 5 poprawek do ustawy. W trakcie debaty zgłosili je także senatorowie Witold Gintowt-Dziewałtowski i Marek Martynowski. W wyniku głosowań Izba poparła 9 spośród 13 ogółem postulowanych zmian. Część to poprawki redakcyjne, doprecyzowujące i ujednolicające terminologię ustawy. Ponadto senatorowie usunęli z niej definicję korzyści majątkowej, o 6 dni wydłużyli termin na zgłoszenie zamiaru głosowania korespondencyjnego, jako dzień doręczenia wezwania wyborcy do uzupełnienia zgłoszenia określili początek biegu terminu na uzupełnienie braków formalnych zgłoszenia zamiaru głosowania korespondencyjnego, a także jako przestępstwo zaklasyfikowali przekazanie korzyści majątkowej jednego komitetu wyborczego na rzecz innego. Za przyjęcie nowelizacji w takim kształcie głosowało 62 senatorów, a 26 było przeciw.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja zrównuje zasady rozliczania czasu pracy cywilnych pracowników wojska oraz czasu służby żołnierzy zawodowych w polskich kontyngentach wojskowych za granicą w strefie działań wojennych. Żołnierze kontyngentów nie byli dotychczas objęci podstawowymi normami czasu pracy, co jest zgodne z prawem europejskim. Nowe przepisy przewidują, że pracownicy i żołnierze wykonujący zadania wspólnie i w takich samych warunkach będą traktowani jednakowo. Czas ich pracy i służby będzie określany zadaniami służbowymi.

Nowelizacja wyłącza zatem cywilnych pracowników wojska spod działania przepisów kodeksu pracy. Wprowadza odmienne normy w celu zapewnienia pracownikom cywilnym odpowiednich wymiarów wypoczynku z wyjątkiem sytuacji związanych m.in. z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa jednostce wojskowej, z ochroną zdrowia i życia ludzkiego. Wówczas rozkład czasu pracy pracownika przybierałby inne formy, to znaczy mógłby być rozliczany indywidualnie, w pewnym przedziale czasu. Nie będą jednak naliczane nadgodziny. W wypadku pracowników cywilnych na misji trudno rozdzielić czas pracy od czasu wolnego. Wyjazd pracowników cywilnych na misje jest dobrowolny i są oni świadomi ekstremalnych warunków pracy. Rekompensatą za nie jest wyższe wynagrodzenie, obejmujące dodatki: wojenny (zwiększony) i zagraniczny, ustalone za czas udziału w kontyngencie, a nie np. w relacji do godzin faktycznej pracy.

Nowelizację Sejm uchwalił na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., z inicjatywy rządu. Podczas posiedzenia rozpatrującej ją Komisji Rodziny i Polityki Społecznej żaden z wniosków poddanych pod głosowanie nie uzyskał większości. Komisja Obrony Narodowej natomiast postulowała przyjęcie ustawy bez poprawek. Senatorowie poparli ten wniosek 60 głosami, przy 26 przeciw.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Senacka poprawka do ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektu poselskiego, likwiduje staż referendarski w ramach aplikacji sędziowskiej, co skróci tę aplikację z 48 do 30 miesięcy. Zmianę tę projektodawcy uzasadniali m.in. brakiem możliwości zagwarantowania wszystkim egzaminowanym aplikantom sędziowskim zatrudnienia na stanowiskach referendarskich.

Zgodnie z nowelą aplikanci aplikacji sędziowskiej po złożeniu egzaminu sędziowskiego będą klasyfikowani na liście według ocen otrzymanych na tym egzaminie. W wypadku takich samych wyników o miejscu na liście będzie decydować suma punktów uzyskanych ze wszystkich sprawdzianów przeprowadzonych podczas aplikacji i łącznej oceny odbytych w tym okresie praktyk. O pierwszeństwie zatrudnienia na stanowisku referendarza sądowego lub asystenta sędziego zadecyduje miejsce, jakie zajmuje aplikant na liście klasyfikacyjnej.

Wobec aplikantów sędziowskich, którzy zdali egzamin sędziowski w latach 2013–14, będą stosowane dotychczasowe przepisy.

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zaproponowały wprowadzenie do ustawy poprawki, zgodnie z którą aplikanci aplikacji sędziowskiej, którzy rozpoczęli szkolenie przed wejściem w życie ustawy, odbędą staż referencyjny. W trakcie debaty wniosek o przyjęcie noweli bez poprawek złożył senator Piotr Zientarski. W wyniku głosowań Izba odrzuciła go (83 głosy za, 1 – przeciw) i poparła wniosek komisji (60 głosów za, 13 – przeciw, 9 wstrzymujących się).

Teraz do senackiej poprawki ustosunkują się posłowie.

 

Ustawa o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym – przyjęta z poprawkami

Sejm uchwalił tę ustawę na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektu prezydenckiego. Uwzględniono w niej wyroki Trybunału Konstytucyjnego z 4 grudnia 2012 r. (sygn. akt U 3/11) i 15 stycznia 2009 r. (sygn. akt K 45/07). Nowe przepisy określają, jakie warunki formalne powinien spełniać wniosek prokuratora generalnego o unieważnienie prawomocnego orzeczenia wydanego w sprawie niepodlegającej orzecznictwu sądów polskich w chwili orzekania ze względu na osobę lub takiej, w której w chwili orzekania droga sądowa była niedopuszczalna; w jakim trybie następuje rozpoznanie tego wniosku, a także jakiego rodzaju rozstrzygnięcia mogą zapaść w sprawie o unieważnienie prawomocnego orzeczenia. Zgodnie z nowelizacją wniosek będzie rozpatrywany przez Sąd Najwyższy na posiedzeniu niejawnym. Wyjątek to sytuacja, w której prokurator generalny domaga się rozpoznania wniosku na rozprawie albo przemawiają za tym inne ważne względy. Po rozpoznaniu sprawy Sąd Najwyższy oddali wniosek lub unieważni zaskarżone orzeczenie.

Ponadto nowelizacja zmienia procedurę związaną z wytknięciem właściwemu sądowi przez Sąd Najwyższy uchybienia na skutek stwierdzenia przy rozpoznawaniu sprawy oczywistej obrazy przepisów. Zgodnie z ustawą SN będzie miał obowiązek pouczenia sędziego lub sędziów, przed wytknięciem im uchybienia, o możliwości złożenia na piśmie wyjaśnień w ciągu 7 dni. Obecne przepisy nie zapewniały członkowi składu orzekającego prawa do złożenia wyjaśnień przed wytknięciem uchybienia, a jedynie dawały SN możliwość żądania stosownych wyjaśnień.

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji wniosły o wprowadzenie do ustawy2 poprawek. Pierwsza z nich wydłuża z 72 do 75 lat wiek, po osiągnięciu którego sędzia Sądu Najwyższego obligatoryjnie przechodzi w stan spoczynku, a druga ma charakter redakcyjny. Za ich przyjęciem głosowało 61 senatorów, 11 było przeciw, 14 zaś wstrzymało się od głosu.

Stanowisko Senatu w sprawie noweli rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym – przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 83 głosami, przyjęła bez poprawek nowelę uchwaloną przez Sejm na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektów senackiego i poselskiego. Wniosły o to Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

Nowelizacja podnosi z 70 do 72 lat wiek, po osiągnięciu którego sędzia Sądu Najwyższego będzie przechodził obowiązkowo w stan spoczynku. Zgodnie z nowelizacją sędzia, nie później niż pół roku przed ukończeniem 70. roku życia, będzie mógł oświadczyć pierwszemu prezesowi SN wolę dalszego zajmowania stanowiska. Oprócz oświadczenia sędzia będzie przedstawiać zaświadczenie stwierdzające zdolność do pełnienia obowiązków sędziego ze względu na stan zdrowia. Sędziowie, którzy osiągnęli 70. rok życia, będą mogli w każdej chwili przejść w stan spoczynku, składając odpowiednie oświadczenie pierwszemu prezesowi Sądu Najwyższego.

Teraz nowela zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona na 69. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektu poselskiego, uznaje ten symbol walki polskiego narodu z niemieckim agresorem i okupantem podczas II wojny światowej za dobro ogólnonarodowe i obejmuje go ochroną należną historycznej spuściźnie Polski. Zgodnie z ustawą otaczanie znaku czcią i szacunkiem jest prawem i obowiązkiem każdego obywatela. Ustawa przewiduje także karę grzywny za publiczne znieważanie znaku.

Izba, głosami 85 senatorów, poparła wniosek Komisji Kultury i Środków Przekazu o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości

Nowelizacja została uchwalona przez Sejm na 69. posiedzeniu, 10 czerwca 2014 r., na podstawie projektu rządowego. Zmiany wdrażają do polskiego prawa dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE, upraszczają sprawozdawczość finansową wielu podmiotów, w tym mikrofirm. Zgodnie z nowelizacją możliwe będzie sporządzanie znacznie skróconego sprawozdania finansowego przez mikroprzedsiębiorstwa. Podmioty te będą uwzględniały w sprawozdaniu jedynie podstawowe informacje w bilansie oraz rachunku zysków i strat. Ustawa znosi też obowiązek sporządzania informacji dodatkowej oraz sprawozdania z działalności, ale pod warunkiem że niektóre dane będą ujawnione w informacjach dołączonych do bilansu. Zgodnie z nowelizacją jednostkami typu mikro są m.in.: spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowo-akcyjne, które w roku obrotowym objętym sprawozdaniem finansowym oraz w roku poprzedzającym rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej 2 z następujących pułapów: 1,5 mln zł – suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, 3 mln zł – przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, 10 osób – średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty. W stosunku do wdrażanej dyrektywy katalog podmiotów rozszerzono o inne mikrofirmy, np. osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły nie mniej niż równowartość w walucie polskiej 1,2 mln euro i nie więcej niż 2 mln euro.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych proponowała 8 poprawek do ustawy. W wyniku głosowań Izba poparła 7 z nich, a także zmianę postulowaną przez senatorów Kazimierza Kleinę i Piotra Gruszczyńskiego. Akceptacji nie uzyskały natomiast wnioski o wprowadzenie poprawek, złożone w trakcie dyskusji przez senatorów: Grzegorza Biereckiego, Henryka Ciocha i Jana Rulewskiego. Część przyjętych zmian miała charakter technicznolegislacyjny, redakcyjny, eliminujący wątpliwości interpretacyjne. Ponadto Senat wskazał jednoznacznie, że jednostka mikro nie wycenia aktywów ani pasywów według wartości godziwej i skorygowanej ceny nabycia. Dodał też brakujący przepis przejściowy i umożliwił stowarzyszeniom, związkom zawodowym, organizacjom pracodawców, izbom gospodarczym oraz innym tego typu podmiotom korzystanie z uproszczeń w zakresie sprawozdawczości, począwszy od sprawozdania za rok 2014. Izba dodała również w załączniku zapis, że jednostką mikro mogą być również osoby fizyczne, oraz wskazała, iż jednostki takie będą zobowiązane podawać w sprawozdaniu informacje o numerze we właściwym rejestrze albo ewidencji. Za przyjęciem ustawy z tymi zmianami głosowało 82 senatorów, a 1 był przeciw.

Teraz senackie poprawki rozpatrzy Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na 70. posiedzeniu, 26 czerwca 2014 r., na podstawie projektu poselskiego, wydłuża o 3 lata, do 31 lipca 2017 r., okres przejściowy, w którym dokumentacja medyczna może być prowadzona zarówno w postaci papierowej, jak i elektronicznej. Od 1 sierpnia 2017 r. wszystkie podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych będą zobowiązane do prowadzenia wyłącznie elektronicznej dokumentacji medycznej.Nowelizacja wychodzi naprzeciw oczekiwaniom tych jednostek, które nie zdążyły z informatyzacją.

W wyniku głosowania (61 głosów za, 1 – przeciw, 23 wstrzymujące się)Izba poparła wniosek Komisji Zdrowia o przyjęcie nowelizacji bez poprawek.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny

Nowelizacja dotyczy przepisu art. 191 § 1 kodeksu karnego, który penalizuje zachowania polegające na stosowaniu wobec osoby przemocy lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia jej do określonego działania, zaniechania lub znoszenia. Penalizacji mają podlegać przemoc bezpośrednia, a także przemoc pośrednia, czyli wywieranie nacisku psychicznego na osobę poprzez oddziaływanie na jej otoczenie

Projekt został przygotowany w ramach współpracy z rzecznikiem praw obywatelskich, który zwrócił uwagę na wywieranie przez właścicieli kamienic przymusu na lokatorów w celu zmuszenia lokatorów do opuszczenia mieszkań.

Izba przeprowadziła drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny i w związku ze zgłoszonymi poprawkami ponownie skierowała go do komisji.

 

Oświadczenia

Po wyczerpaniu porządku 57. posiedzenia oświadczenia wygłosili lub złożyli senatorowie: Grzegorz Bierecki, Ryszard Bonisławski, Alicja Chybicka, Robert Dowhan, Stanisław Gorczyca, Piotr Gruszczyński, Jan Maria Jackowski z grupą senatorów, Wiesław Kilian, Maciej Klima, Ryszard Knosala, Stanisław Kogut, Tadeusz Kopeć, Waldemar Kraska, Robert Mamątow, Marek Martynowski, Zbigniew Meres, Rafał Muchacki, Andrzej Pająk, Bogdan Pęk, Leszek Piechota, Sławomir Preiss, Marek Rocki, Wojciech Skurkiewicz z grupą senatorów, Krzysztof Słoń z grupą senatorów, Grażyna Sztark, Grzegorz Wojciechowski z grupą senatorów, Jan Wyrowiński, Alicja Zając i Piotr Zientarski.

 

 

Zobacz inne aktualności Przejdż do wszystkich aktualności

10. posiedzenie Senatu

Zakończyło się 10. posiedzenie Senatu. Izba wniesie do Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym z tytułu pełnienia funkcji sołtysa oraz ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

9. posiedzenie Senatu

Zakończyło się 9. posiedzenie Senatu. Izba podjęła m.in. uchwałę w związku z atakiem rakietowym na konwój pojazdów organizacji humanitarnej w Strefie Gazy i śmiercią wolontariuszy, w tym obywatela RP.

8. posiedzenie Senatu

Izba zakończyła obrady.