Marszałek Bogdan Borusewicz wziął udział w inauguracji obchodów 150. rocznicy powstania styczniowego, która odbyła się w Pałacu Prezydenckim 16 stycznia 2013 r. Inaugurując obchody, prezydent Bronisław Komorowski podkreślił, że powstanie styczniowe miało na celu odbudowę państwa polskiego, stworzenie nowoczesnego, dobrego państwa polskiego. Zaznaczył, że obchody 150. rocznicy powstania styczniowego powinny się stać okazją do refleksji o historii, dniu dzisiejszym i przyszłości Polski. Zdaniem prezydenta, obchody te, niewikłane w bieżące spory polityczne, stanowią dobrą okazję do budowania zrozumienia dla wspólnoty losów wykraczających poza granice państwa polskiego.

Marszałek Bogdan Borusewicz przypomniał, że Senat uznał za ważne pielęgnowanie pamięci o tamtych wydarzeniach i podjął uchwałę, ustanawiającą rok 2013 Rokiem Powstania Styczniowego. Jak przypomniał marszałek, w uzasadnieniu projektu tej uchwały napisano: „Powstanie z 1863  r. miało ogromny wpływ na historię i dalsze losy trzech narodów: Litwinów, Polaków i Białorusinów”. Dodał, że podobną uchwałę podjął Sejmas Republiki Litewskiej. Zdaniem marszałka Senatu, obie uchwały – polska i litewska – wyrażają wspólne chęci uczczenia tej rocznicy, umocowanej w historycznej pamięci obu narodów. „Żywa pamięć tamtych wydarzeń, świadomość wspólnej historii i losów tych narodów są niezbędne w budowaniu współczesnych, wzajemnych relacji” – powiedział marszałek.

Podczas uroczystości zaprezentowano 2 monety okolicznościowe, upamiętniające 150. rocznicę powstania styczniowego – srebrną dziesięciozłotówkę i dwuzłotówkę ze stopu nordic gold – które Narodowy Bank Polski wprowadza do obiegu. Zostały także przedstawione informacje i niektóre eksponaty ze specjalnej, rocznicowej wystawy, organizowanej w Muzeum Wojska Polskiego. Będzie ją można oglądać od 23 stycznia 2013 r.

Powstanie styczniowe, największy zryw niepodległościowy XIX w., rozpoczęło się 22 stycznia 1863 r. manifestem Tymczasowego Rządu Narodowego. Objęło tereny zaboru rosyjskiego i miało charakter wojny partyzanckiej. Według historyków, podczas powstania doszło do ponad tysiąca starć. Pierwszym przywódcą powstania był Ludwik Mierosławski, kolejni dyktatorzy powstania to Marian Langiewicz i Romuald Traugutt. Mimo początkowych sukcesów powstanie zakończyło się klęską, kilkadziesiąt tysięcy powstańców zginęło w walkach, blisko tysiąc stracono. Po zakończeniu powstania Polaków dotknęły liczne represje. Za udział w nim władze carskie skazały na zesłanie około 38 tysięcy osób, a około 10 tysięcy wyemigrowało.