Przemówienie senator Anny Aksamit w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Przemówienie senator Anny Aksamit w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ustawa o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej stanowi nowelizację ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej. Potrzeba wprowadzenia zmian do ustawy wynika z obowiązku wdrożenia do polskiego porządku prawnego, w terminie do dnia 18 września 2016 r., przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r., która ustanawia ramy planowania przestrzennego obszarów morskich.

Państwa członkowskie Unii Europejskiej zostały zobowiązane do opracowania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich do dnia 31 marca 2021 r. i dlatego do ustawy zostaną wprowadzone przepisy niezbędne do sporządzenia planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich, które nie wynikają bezpośrednio z dyrektywy, ale są konieczne do jej pełnego wdrożenia.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ustawa zawiera przepisy regulujące przebieg linii podstawowej morza terytorialnego i granic polskich obszarów morskich oraz szczegółową procedurę uzgadniania planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich. Do ustawy wprowadzone zostaną również przepisy ustanawiające morską strefę przyległą, usprawniające proces wydawania pozwoleń na wznoszenie oraz wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich oraz uzgodnień dotyczących układania i utrzymywania kabli i rurociągów w polskich obszarach morskich. Ustawa reguluje ponadto kompetencje organów administracji morskiej oraz doprecyzowuje zadania morskiej służby hydrograficznej.

Proszę zatem o przyjęcie projektu uchwały w tej sprawie. Dziękuję.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 12. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 12. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ustawa o zmianie ustawy o zatrudnieniu socjalnym oraz niektórych innych ustaw w znaczący sposób modyfikuje dotychczasowe instytucje uregulowane ustawą o zatrudnieniu socjalnym.

Mam nadzieję, że instytucja Rady Zatrudnienia Socjalnego spowoduje powstanie nowej jakości w działaniu ustawy i wszelkie dostrzegane w praktyce trudności związane ze stosowaniem ustawy i jej rozwiązań będą mogły szybko zostać określone pod kątem ich skutecznego usunięcia dla większego pożytku wszystkich zainteresowanych. Niewątpliwie dobrze uczyniono, wpisując do ustawy, że pełnienie funkcji w radzie ma charakter społeczny.

Uważam, że istotna jest również zmiana wprowadzająca nową normę do przepisów egzekucyjnych kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którą wyłączone spod egzekucji zostały świadczenia integracyjne przyznawane na mocy ustawy o zatrudnieniu socjalnym.

Jednakże kapitalne znaczenie należy przyznać art. 15a, zgodnie z którym jednostka sektora finansów publicznych, udzielając zamówienia, które nie podlega ze względu na jego wartość ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (DzU z 2013 r. poz. 907 z późniejszymi zmianami), może zastrzec, że o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wyłącznie spółdzielnie socjalne działające na podstawie ustawy lub właściwych przepisów państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z uwzględnieniem przepisów art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Będzie to z pewnością dużą zachętą do tworzenia spółdzielni socjalnych i poważnym impulsem do ich rozwoju, a warto pamiętać o tym, że są to podmioty, w których każdy członek może współdecydować o kierunku działalności i przeciwdziałać nadużyciom ze strony właściciela, pracodawcy, zarządu. Dziękuję.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 13. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 13. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Rozpatrywana ustawa nowelizuje ustawę o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa w sposób dosyć znaczący i w wielu miejscach.

Wydaje się, że szczególnie istotna jest modyfikacja polegająca na wprowadzeniu swoistego okresu próbnego dla nowo mianowanych radców Prokuratorii Generalnej. Pierwsze mianowanie będzie następowało na maksymalnie trzyletni okres. Następnie radca zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony będzie podlegał obowiązkowej ocenie kwalifikacyjnej nie później niż miesiąc przed zakończeniem okresu, na jaki zawarto umowę o pracę. Od wyniku tej oceny zależeć będzie dalsze zatrudnienie radcy w prokuratorii. Doprecyzowano również zasady podejmowania dodatkowego zatrudnienia przez radcę, stanowiąc, że radca może podejmować dodatkowe zatrudnienie lub zajęcie zarobkowe po uzyskaniu uprzedniej pisemnej zgody prezesa Prokuratorii Generalnej.

Ustawa precyzuje również zasady dotyczące postępowania dyscyplinarnego względem radców prokuratorii. I tak art. 55a ust. 2 ustawy otrzymuje brzmienie: radca może w terminie czternastu dni od dnia doręczenia ostrzeżenia na piśmie wystąpić do sądu pracy właściwego ze względu na siedzibę Głównego Urzędu Prokuratorii Generalnej o uchylenie ostrzeżenia. Od orzeczenia sądu drugiej instancji skarga kasacyjna nie przysługuje.

Wydłużono również okresy przedawnienia karalności przewinień dyscyplinarnych. Nadto prezes Prokuratorii Generalnej ma prawo zasięgnąć informacji od rzecznika dyscyplinarnego o treści rozstrzygnięć podjętych przez rzecznika dyscyplinarnego i komisję dyscyplinarną. Prezes Prokuratorii Generalnej ma prawo otrzymywać od rzecznika dyscyplinarnego odpisy orzeczeń i protokołów posiedzeń, jeżeli są one w posiadaniu rzecznika dyscyplinarnego. Dziękuję.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Dziękuję za przedstawioną informację o działalności Instytutu Pamięci Narodowej za rok 2014. Dokument ten obrazuje, że działalność instytutu pozostaje nie do przecenienia i zgodnie z przewidywaniami wielu osób coraz bardziej nastawiona jest na promocję wiedzy o historii Polski, zwłaszcza jej ostatnim wieku, pełnym jakże bolesnych wydarzeń.

Warunkiem tego, aby społeczeństwo polskie było obywatelskie, mocne i patriotyczne jest świadomość, a ta wywodzić się może jedynie z wiedzy o przeszłości. Z jednej strony współcześnie wielką trudność sprawia zaangażowanie młodych ludzi w zdobywanie tej wiedzy historycznej, obywatelskiej. Z drugiej strony powstaje ruchów, które swoją działalność kierują właśnie w stronę popularyzowania wiedzy historycznej.

Działalność Instytutu Pamięci Narodowej nie zamyka się w granicach Polski. Bardzo mnie cieszy, że IPN aktywnie promował wiedzę i Polsce i jej tragicznych losach na licznych wystawach i konferencjach za granicą. Polska musi się przebijać do zbiorowej świadomości innych narodów. Pozwoli to na lepsze zrozumienie naszych współczesnych obaw i lęków, zwłaszcza tych geopolitycznych, a także, jak mam nadzieję, otworzy oczy wielu cudzoziemcom mającym fałszywy obraz wielu wydarzeń XX wieku. Cieszy również fakt, że działalność polskiego Instytutu Pamięci Narodowej stanowi przykład dla innych państw, skoro przysyłają swoje delegacje, by te podpatrywały i analizowały rozwiązania funkcjonujące u nas. W informacji zauważono także, że przy okazji wyborów samorządowych konieczne było podjęcie nadzwyczajnego wysiłku w celu zapewnienia sprawnej obsługi wszystkich pytających o to, jak należy prawidłowo wypełnić i złożyć oświadczenie lustracyjne. Skutkowało to znacznym ograniczeniem pozostałej działalności instytutu, a zatem zasadne wydaje się podjęcie prac nad tą sprawą. Dziękuję.