Przemówienie senatora Antoniego Szymańskiego w dyskusji nad punktem 1. porządku obrad

Przemówienie senatora Antoniego Szymańskiego w dyskusji nad punktem 1. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W pełni popieram projekt uhonorowania genialnego polskiego fizyka Mariana Smoluchowskiego związaną ze 100-leciem jego śmierci uchwałą Senatu RP. Przy tej okazji warto przyjrzeć się dokonaniom tego człowieka, bo był on postacią absolutnie niepospolitą i inspirującą do dziś ludzi ceniących geniusz, pracowitość oraz pasję.

Marian Smoluchowski był nie tylko naukowcem, ale również, podobnie jak jego brat, jednym z czołowych alpinistów europejskich tamtych czasów. Dzięki swej odwadze w latach 1891–1893 wspólnie, bez przewodników, dokonali 16 nowych wejść oraz wytyczyli 24 nowe drogi na szczyty i turnie w Alpach.

Marian Smoluchowski zmarł 5 września 1917 r., mając zaledwie 45 lat. Już od najmłodszych lat wykazywał niezwykłe zdolności. Ukończył z najwyższym wyróżnieniem studia z fizyki na Uniwersytecie Wiedeńskim. Na tym samym uniwersytecie w wieku 23 lat obronił z wyróżnieniem pracę doktorską. W wieku 28 lat objął stanowisko profesora nadzwyczajnego fizyki teoretycznej Uniwersytetu Lwowskiego, a mając 31 lat – stanowisko profesora zwyczajnego. Był wtedy najmłodszym profesorem w Cesarstwie Austro-Węgierskim. 15 lipca 1917 r. został wybrany na rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nie zdążył jednak podjąć się tej funkcji, ponieważ zmarł na dyzenterię 5 września 1917 r.

Smoluchowski był klasykiem fizyki statystycznej. Prowadził badania nad wyjaśnieniem ruchów Browna – chodzi o chaotyczne ruchy małej cząstki zawieszonej w cieczy lub gazie. Albert Einstein wykorzystał uzyskane przezeń wyniki przy formułowaniu teorii wyjaśniającej chaotyczne ruchy cząstek. Marian Smoluchowski opisał również statystyczną interpretację drugiej zasady termodynamiki oraz wyjaśnił zjawisko błękitu nieba.

Osiągnięcia naukowe nie były jedynymi, jakie wyróżniały Mariana Smoluchowskiego. Zachwyt ówczesnego świata budził również jako alpinista, taternik i narciarz. Marian Smoluchowski i jego brat Tadeusz bez przewodników dokonali 16 nowych wejść na szczyty i turnie oraz wytyczyli 24 nowe drogi. Smoluchowski należy do nielicznych polskich wspinaczy, którzy na koncie mają pierwsze wejścia na szczyty w Alpach. Po przyjeździe do Galicji wraz z bratem należał do pionierów narciarstwa. Od 1909 r. jeździł na nartach i wspinał się w Tatrach. W 1911 r. wraz z bratem odbył wyprawę narciarską w nieznane wówczas wśród Polaków Karpaty Marmaroskie. Pisywał dla gazet na tematy alpinistyczne i narciarskie.

Dokonania naukowe Mariana Smoluchowskiego w pełni uzasadniają jego uhonorowanie przez Senat RP.

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 2. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 2. porządku obrad

Celem ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych jest określenie sposobu ustalenia wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne, osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz określenie harmonogramu dochodzenia do docelowego poziomu.

Proponowane działania mają służyć zwiększeniu zainteresowania kształceniem w zawodach medycznych oraz zachęceniu zatrudnionej już kadry do dalszego rozwoju i podwyższania kwalifikacji zawodowych. To z kolei będzie sprzyjać podnoszeniu poziomu profesjonalizmu i zapewni wyższą jakość świadczeń zdrowotnych oraz bezpieczeństwa sanitarnego. Ponadto proponowane zmiany mają doprowadzić do zniwelowania dysproporcji w zakresie poziomu wynagrodzeń podstawowych grup pracowników medycznych, a to z kolei może wpłynąć na pomniejszenie skali takich zjawisk jak emigracja zarobkowa i odchodzenie pracowników medycznych do pracy poza sektorem zdrowia.

Projektowana ustawa w żaden sposób nie wyłącza przepisów prawa pracy normujących zasady ustalania wynagrodzenia za pracę. Jej celem jest wprowadzenie przepisów o charakterze ochronnym, mających na celu zagwarantowanie pracownikom wykonującym zawody medyczne ochronę wynagrodzenia zasadniczego, a grupom zarabiającym najmniej ustawa zapewni stopniowe podwyższanie wynagrodzeń.

Zgodnie z projektem ustawy zamierzony poziom najniższego wynagrodzenia zasadniczego miałby zostać osiągnięty do dnia 31 grudnia 2021 r. Podczas corocznych rozmów pracodawców ze związkami zawodowymi ustalane będą wzrosty wysokości wynagrodzeń w sposób sprawiedliwy i proporcjonalny dla wszystkich grup zawodowych.

Powyższe regulacje przyczynią się do podniesienia poziomu satysfakcji z racji wykonywanego zawodu, a także będą sprzyjać rozwojowi osobistemu oraz zawodowemu. Regularne podnoszenie poziomu wynagrodzeń spowoduje rosnące zainteresowanie zatrudnieniem w podmiotach leczniczych oraz zachęci do podnoszenia kwalifikacji.

Reasumując: uważam, że przedstawione powyżej argumenty potwierdzają zasadność wprowadzenia proponowanej ustawy.