Przemówienie senatora Wiesława Kiliana w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Przemówienie senatora Wiesława Kiliana w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Dzisiaj nowelizujemy ustawę o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawę o uposażeniu żołnierzy niezawodowych, ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Celem tej nowelizacji jest usprawnienie funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych, podniesienie atrakcyjności służenia w nich, a także dostosowanie terminologii do obowiązującego prawa oraz dokonanie deregulacji i uproszczenie związanych z nimi przepisów.

Nowelizacja przywołanych ustaw dotyczy przede wszystkim zmian w zakresie: naboru i uzupełniania stanowisk służbowych do NSR; terminów zawierania kontraktów na wykonywanie obowiązków w ramach NSR; przydziału kryzysowego; szkolenia żołnierzy rezerwy; pełnienia służby przygotowawczej; systemu motywacyjnego, świadczeń socjalnych i zachęt do służby; podnoszenia kwalifikacji przez żołnierzy NSR; służby wojskowej kobiet; funkcjonowania w szkołach klas o profilu wojskowym; relacji z pracodawcami pracowników powołanych do czynnej służby wojskowej; naliczania uposażeń dla żołnierzy rezerwy z tytułu ćwiczeń wojskowych. Zmiany te kompleksowo odnoszą się do funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych, czyniąc z nich formację nowoczesną, profesjonalną i bardzo przydatną w naszym państwie.

Z wyżej przedstawionych względów w pełni popieram zaproponowaną nowelizację ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz nowelizację pozostałych związanych z nią i wyżej wymienionych ustaw. Dziękuję za uwagę.

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Projekt ustawy nowelizującej ustawę o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej ma na celu wprowadzenie niezbędnych zmian prawnych w zakresie: naboru i uzupełniania stanowisk służbowych do Narodowych Sił Rezerwowych oraz jego wykorzystania i funkcjonowania; szkolenia żołnierzy rezerwy w ramach NSR w celu zracjonalizowania czasu, miejsca, bazy i programu szkolenia oraz zapewnienia wyższego poziomu wyszkolenia żołnierzy rezerwy; systemu motywacyjnego i zachęcania do służby oraz podnoszenia kwalifikacji przez żołnierzy rezerwy w ramach NSR, w tym celu ograniczenia liczby rezygnacji z przydziałów kryzysowych i zwiększenia atrakcyjności wykonywanych obowiązków w ramach NSR, a także ograniczenia zjawiska zwalniania się żołnierzy ze służby przygotowawczej przed jej ukończeniem; relacji z pracodawcami, organizacjami społecznymi o charakterze proobronnym i innymi podmiotami zainteresowanymi współpracą na rzecz kształtowania i wykorzystania NSR, w celu włączenia określonych podmiotów na rzecz ochotniczego naboru i wykonywania obowiązków w ramach NSR przez związanych z tymi podmiotami żołnierzy rezerwy.

Narodowe Siły Rezerwowe zostały powołane do życia 1 stycznia 2010 r. w ramach realizowanego procesu profesjonalizacji sił zbrojnych. Efektem zdobytych doświadczeń jest uchwalona właśnie ustawa, która ma wdrożyć niezbędne korekty pozwalające na dalszy, sprawny rozwój NSR.

Okres funkcjonowania NSR pozwolił na obserwację procesu ich tworzenia i naboru ochotników na wytypowane stanowiska służbowe w jednostkach wojskowych oraz zebranie doświadczeń w tym obszarze, co z kolei pozwala na przygotowanie niezbędnych korekt w systemie, pozwalających na dalszy rozwój NSR, zwiększenie atrakcyjności służby, ściślejsze powiązanie jej z przeznaczeniem i działalnością jednostek wojskowych oraz racjonalizację wykorzystania posiadanych zasobów stosownie do potrzeb i możliwości.

Ponadto regulacje dotyczą szeroko rozumianego wykorzystania zasobów rezerw osobowych, w tym ich gromadzenia oraz przeznaczania na potrzeby użycia w sytuacjach zagrożeń. Projekt ma na celu również usprawnienie procesu zarządzania administracją wojskową na szczeblu centralnym. Nabór kandydatów do NSR, a następnie realizacja uprawnień i wykonywanie obowiązków przez żołnierzy rezerwy w ramach NSR, zależy bowiem również od dobrze funkcjonującej administracji wojskowej. W obszarze tworzenia NSR i uzupełniania stanowisk służbowych wytypowanych dla ich potrzeb terenowe organy administracji wojskowej podejmowały szereg czynności i przedsięwzięć cechujących się wysokim stopniem profesjonalizmu przy wdrażaniu nowych regulacji prawnych oraz zapewnieniu funkcjonowania nowego obszaru działalności służbowej Sił Zbrojnych RP, którym są Narodowe Siły Rezerwowe.

Dlatego też w pełni przychylam się do przyjęcia rozwiązań proponowanych w ustawie o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, gdyż zmiany te są celowe i konieczne. Dziękuję.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Przedstawiony projekt ustawy nowelizującej ustawę o KSSiP w sposób bardzo kompleksowy i zasadniczy zmienia podejście do ścieżki prowadzącej do zawodu sędziego. Osobiście uważam, że likwidacja aplikacji ogólnej to krok w dobrym kierunku.

Generalnie założenie, że sędziego można wykształcić, przyjmując najzdolniejszych absolwentów studiów prawniczych, nie daje się obronić na gruncie doświadczenia życiowego. Współcześnie w społeczeństwie, ale i w kręgach profesjonalnych pełnomocników, wyklarował się obraz sędziego jako osoby, która jest całkowicie oderwana od rzeczywistości znanej większości członków społeczeństwa, ponieważ nie miała okazji się z nią zmierzyć. Sędzia, który w swojej życiowej karierze musiał się mierzyć wyłącznie z koniecznością radzenia sobie z egzaminami, choćby i najtrudniejszymi, nie będzie w stanie pojąć pewnych oczywistych dla większości z nas problemów i okoliczności. Dlatego w mojej ocenie sędzią powinni zostawać wyłącznie tacy prawnicy, którzy w swoim życiu zawodowym już coś osiągnęli i w jakiś konkretny sposób można ocenić ich dotychczasowe postępowanie oraz kwalifikacje.

Nie przeczę temu, że nawet prawnik wykonujący od lat zawód radcy prawnego, adwokata czy notariusza musi przejść dodatkową próbę, okres dokształcenia, niemniej niech będzie to szkolenie przeznaczone nie tyle dla najlepszych absolwentów studiów, ile dla osób z odpowiednim doświadczeniem życiowym.

Jak już wcześniej wspomniałem, to właśnie brak doświadczenia życiowego jest dzisiaj częstą przyczyną negatywnie ocenianych w społeczeństwie działań orzeczniczych sędziów. Niewątpliwie inaczej podejdzie do sprawy na przykład przewidywania długości rozprawy osoba, która wiele razy musiała czekać na korytarzu, tracąc czas i musząc przekładać kolejne spotkania czy tracąc szansę na zdążenie na kolejną rozprawę, niż osoba, która całe zawodowe życie obserwowała ten aspekt tylko z jednej strony – ze strony wymiaru sprawiedliwości.

Wydaje mi się, że należy położyć nacisk na różnorodność w wymiarze sprawiedliwości, którą rozumiem przez uczynienie zawodu sędziego koroną zawodów prawniczych, a nie jedną z możliwych ścieżek.

Na marginesie należy zauważyć, że jest niesprawiedliwe, iż dwie osoby po takich samych studiach prawniczych są w Polsce różnie traktowane, ponieważ jedna, wybierając aplikację korporacyjną, musi ponieść jej koszty, zaś druga, korzystając z aplikacji KSSiP, ma ją za darmo, co więcej, otrzymuje wynagrodzenie w czasie jej odbywania. Dziękuję.