Przemówienie senatora Czesława Ryszki w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Przemówienie senatora Czesława Ryszki w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Nie muszę mówić, jak ważna jest obecnie omawiana ustawa w sytuacji bliskiej już wizyty w Polsce papieża Franciszka i spodziewanej kilkumilionowej rzeszy młodzieży z kraju i zagranicy. Podział odpowiedzialności za zabezpieczenie ŚDM jest sprawą najważniejszą, dlatego też jest to ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z tym wydarzeniem. Krótko mówiąc, ta specustawa ma ułatwić organizację ŚDM i papieskiej wizyty, zapewnić porządek publiczny oraz bezpieczeństwo medyczne i transportowe. Jest konieczna, bo do wydarzeń o charakterze religijnym nie stosuje się przepisów ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych.

Najpoważniejsza poprawka, jaką na etapie prac parlamentarnych wprowadzono do projektu specustawy, to zmiana art. 4. Artykuł ten stanowił, że organizator ŚDM, czyli archidiecezja krakowska, opracowuje plan zapewnienia bezpieczeństwa podczas ŚDM i przedkłada go komendantowi głównemu Policji, komendantowi głównemu Państwowej Straży Pożarnej oraz szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nie później niż do 15 maja. Już na etapie prac w Sejmie uznano, że strona kościelna nie powinna odpowiadać za zabezpieczenie całego wydarzenia i że należy tę odpowiedzialność podzielić pomiędzy organizatorów i wojewodę. Przyjęto zatem poprawkę, w myśl której plan zabezpieczenia opracowuje właściwy miejscowo wojewoda w porozumieniu z organizatorem ŚDM i przedkłada go służbom oraz BOR – którego nie wymieniano w poprzednim brzmieniu tego przepisu. Jak argumentowano, koordynatorem całości działań jest wojewoda, a nie strona kościelna.

Mówiąc o Światowych Dniach Młodzieży nie sposób nie wspomnieć ich inicjatora, czyli Jana Pawła II. Papież i młodzi – to prawdziwa epopeja niezwykłych spotkań. Zaczęły się w Niedzielę Palmową 1985 r., kiedy to zaproszeni młodzi z całego świata przybyli do Rzymu. 250 tysięcy młodych modliło się i radowało z Ojcem Świętym na Placu świętego Piotra. Odtąd Niedziela Palmowa jest dorocznym spotkaniem młodzieży w Rzymie, a także spotkaniem młodych ze swoimi biskupami w diecezjach. Równocześnie postanowiono co 2 lata organizować Światowe Dni Młodzieży w którymś z miast świata. W 1987 r. było to Buenos Aires, potem, w 1989 r., Santiago de Compostela, w 1991 r. – Częstochowa; w 1993 r. – Denver; w 1995 r. – Manila; w 1997 r. – Paryż; w 2000 r. – Rzym; w 2002 r. – Toronto itd. Jak wspomniałem, to był pomysł samego papieża. Sceptycy w Watykanie odradzali organizowanie tego rodzaju spotkań. Duszpasterze młodzieży na Zachodzie nie zrozumieli na początku tego pomysłu. Uważali, że z młodzieżą należy pracować w małych grupach, kameralnie. Ale Ojciec Święty był innego zdania. On miał swój plan, wiązał z młodzieżą ideę odnowienia chrześcijaństwa, wiosnę Kościoła. Pragnął zaproponować młodzieży coś zupełnie innego niż to, co proponuje świat. Apelował, aby zbuntowali się wobec świata dorosłych, odrzucili aborcję, rozwody, klonowanie, eutanazję, uzależnienia...

Z okazji każdego ze Światowych Dni Młodzieży Jan Paweł II wystosowywał specjalny list do młodych, poruszając najważniejsze kwestie ich okresu życia – sprawy powołania, seksualności człowieka, przygotowania do małżeństwa. Zaproponował im świętość życia, wierność, zawierzenie Bogu i Kościołowi. Kiedy 15 sierpnia 1991 r. spotkanie młodych odbywało się w Częstochowie, uczestniczyła w nim bardzo liczna rzesza młodych z Europy Wschodniej. To do nich zwrócił się papież, aby budowali u siebie cywilizację miłości, bo od tego zależy jutro chrześcijaństwa i świata. A do wszystkich powiedział z miłością: „Jesteście młodością Kościoła. Jesteście Kościołem jutra, Kościołem nadziei. Nie popadajcie w przeciętność, nie ulegajcie dyktatom zmieniającej się mody, nie pozwólcie się mamić złudzeniom konsumpcjonizmu. Chrystus wzywa was do wielkich rzeczy”.

Pamiętam, że kiedy w 1993 r. odbywało się spotkanie młodych w Denver, w Stanach Zjednoczonych, nikt nie przypuszczał, że ta impreza może się udać. Amerykańska młodzież miała być taka inna! Cóż mógł stary papież powiedzieć tej najnowocześniejszej młodzieży świata? Spodziewano się totalnej klapy. Tymczasem na stadion Mile High mimo padającego deszczu przybyło 90 tysięcy młodych. Papieski helikopter z trudem wylądował na płycie stadionu, ponieważ z powodu wrzawy była tak duża turbulencja, że doświadczony pilot z ledwością panował nad maszyną. A potem zaczęło się skandowanie na cześć Jana Pawła II, skandowanie, któremu nie było końca. W pięknej scenerii Gór Skalistych Ojciec Święty mówił do młodych o nowoczesności, która jest jak piękna świątynia bez serca. Ludzkość nie może rozwijać się w świecie pustych świątyń. Chrystus wypełniający serce każdego człowieka – oto największa tajemnica wiary. To pierwsze spotkanie przebiegło we wspaniałej atmosferze.

Podobnie było podczas kolejnych spotkań z papieżem. Na przykład kiedy w 1998 r. zorganizowano takie spotkanie w Paryżu, polskie środki przekazu tłumaczyły, że papieżowi udało się ściągnąć do stolicy Francji resztkę wierzącej młodzieży, zniewolonej do życia według sumienia i Bożych przykazań. W telewizyjnych czy radiowych komentarzach z Paryża więcej było słów o sprawach marginesowych, o współczesnej młodzieży, która chce być otwarta i przyjazna homoseksualistom, pragnie się wyszumieć, demonstrować swoją wolność itd. Właściwie niczym nie różniły się te krótkie relacje z Paryża w naszych mediach od migawek z wielkich imprez rockowych czy meczów piłkarskich. Tania sensacja o chorobie Ojca Świętego, wypaczone porównania do imprez świeckich, narzucanie papieskim słowom własnego sensu. Jakże komuś u nas zależy, aby nie powiedzieć o młodych czegoś dobrego: że są religijni, poszukujący prawdziwej miłości, prawdy i dobra i że pojechali do Paryża modlić się z Ojcem Świętym.

Największe święto młodych odbyło się w Rzymie, w Roku Jubileuszowym 2000. Mówi się, że młodzież zdobyła Rzym. Przybyło na spotkanie blisko 2,5 miliona młodych ze 163 krajów świata. Papież, witając ich, zapytał wprost: „Czego albo lepiej kogo przyszliście tutaj szukać?” Młodzież odpowiedziała: „Chrystusa!”. „Skoro tak – kontynuował Jan Paweł II – to czy jesteście wśród tych, którzy Go przyjęli? W Nim jest moc życia”. Przez 3 dni młodzież świata przeżywała rekolekcje, które prowadzili biskupi, a do spowiedzi przystąpiło kilkaset tysięcy młodych, by dopiero po tym akcie pojednania z Bogiem, wyrzucenia z siebie brudów, przejść przez Drzwi Święte. Największe przeżycie towarzyszyło Mszy świętej na Tor Vergata. Młodzi, odpowiadając Ojcu Świętemu, skandowali wielokrotnie „kochamy ciebie!”. „Papież kocha was” odpowiadał Jan Paweł II. Całe spotkanie wypełnił taki radosny dialog papieża z młodymi. Na wielkich telebimach widać było także papieskie łzy. Zmęczony, ale szczęśliwy papież przewodniczył temu wielkiemu świętu wiary, a wespół z nim koncelebrowało Mszę świętą 600 kardynałów i biskupów oraz 6 tysięcy kapłanów.

To dzięki spotkaniom Jana Pawła II z młodzieżą zrodziła się nazwa „Pokolenie Papieża”. Faktycznie, miliony młodych, którzy dorastali w blasku Jana Pawła II, otrzymało od świętego papieża siłę. On stał się dla nich największym autorytetem moralnym na ziemi. I choć jego nauka jest bardzo wymagająca, to towarzyszy jej zrozumienie, że tylko dzięki niej można odnaleźć sens życia, prawdziwą radość i godność ludzką. Oby tak było również w Polsce podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, podczas spotkania z papieżem Franciszkiem.

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Należy pozytywnie zaopiniować omawianą ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. W związku z organizacją Światowych Dni Młodzieży w Krakowie konieczne jest stworzenie odrębnych przepisów prawnych mających na celu uregulowanie porządku przebiegu wspomnianego wydarzenia. Należy wziąć pod uwagę przede wszystkim bezpieczeństwo uczestników, których liczba może osiągnąć nawet 2,5 miliona.

Należy podkreślić, że unormowania zawarte w ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych nie regulują kwestii związanych z organizacją wydarzeń o charakterze religijnym. Taka sytuacja powoduje, że należy podjąć decyzję o unormowaniu Światowych Dni Młodzieży, ale także dostosować przepisy, które będzie można wykorzystać w przyszłości w przypadku podobnych wydarzeń o charakterze religijnym.

Omawiana ustawa przewiduje, iż to organizator Światowych Dni Młodzieży będzie musiał przygotować bardzo dokładny plan, także graficzny, określonych terenów obejmujący m.in. oznaczenia dróg dojścia i rozchodzenia się uczestników, drogi ewakuacyjne, drogi dla służb bezpieczeństwa, tj. Policji, Straży Pożarnej. Tak przygotowany plan musi zostać dostarczony w określonym czasie komendantowi głównemu Policji, komendantowi Państwowej Straży Pożarnej oraz szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Światowe Dni Młodzieży organizowane są bowiem nie tylko przez miasto Kraków, ale także całe województwo małopolskie i miasto Częstochowę. Ze względu na obszar i charakter wydarzenia należy zadbać o jego prawidłowy przebieg, a przede wszystkim o bezpieczeństwo.

Właśnie głównie kwestia bezpieczeństwa jest omawiana w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. Projekt zakłada przyznanie m.in. Policji szczególnych uprawnień w zakresie gromadzenia i przetwarzania danych osobowych, ale także Straży Ochrony Kolei czy Żandarmerii Wojskowej. Przyznane uprawnienia mają charakter czasowy i po zakończeniu Światowych Dni Młodzieży wygasną. Nie spowoduje to zwiększenia uprawnień wymienionych organów. Będą one przyznane jedynie na czas Światowych Dni Młodzieży.

Nadto omawiany projekt ustawy przewiduje na czas trwania Światowych Dni Młodzieży wyłączenie stosowania przepisów o zamówieniach publicznych w odniesieniu do zamówień, których wartość jest niższa niż kwoty podane w przepisie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych. Zostaną one zamienione na 4 zasady, na jakich będą musiały się opierać zamówienia.

Powyższe argumenty są jedynie niektórymi, które przemawiają za pozytywnym zaopiniowaniem ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. Projektowana ustawa przewiduje bowiem szereg rozwiązań, które mają tak naprawdę na celu zadbanie o bezpieczeństwo i bezawaryjny przebieg Światowych Dni Młodzieży. Jest to niewątpliwie jedno z najważniejszych wydarzeń, które będzie miało miejsce w Polsce, dlatego należy w sposób szczególny się przygotować na jego organizację. Planowane regulacje mają dotyczyć obszarów porządku publicznego, bezpieczeństwa medycznego, wsparcia podmiotów realizujących zadania związane z organizacją Światowych Dni Młodzieży, w tym jednostek samorządu terytorialnego.

Reasumując: proponowana ustawa określa w sposób bardzo szczegółowy zakres organizacji tego wydarzenia i przedstawione są w niej rozwiązania mające na celu zadbanie o bezpieczny jego przebieg.