Przemówienie senatora Rafała Ambrozika w dyskusji nad punktem 1. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Ambrozika w dyskusji nad punktem 1. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Procedowany w dniu dzisiejszym rządowy projekt zmiany ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny wykonawczy zmierza do przywrócenia stosowania dozoru elektronicznego jako formy wykonywania karny pozbawienia wolności zamiast formy wykonywania kary ograniczenia wolności. Proponowana zmiana ma istotne znaczenie z punktu widzenia kosztów, jakie ponosi Skarb Państwa w związku z pobytem skazanych w zakładach karnych. Szacuje się, że koszt utrzymania jednego osadzonego oscyluje wokół kwoty 3 tysięcy 150 zł miesięcznie i ma tendencję wzrostową, zaś koszt odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego to niewiele ponad 330 zł. Jest tu więc różnica prawie dziesięciokrotna. Społecznie nie do zaakceptowania jest taka rozrzutność w sytuacji, gdy można wprowadzić rozwiązania, które jej zapobiegną, a powstała w ten sposób oszczędność zostanie przeznaczona na bardziej istotne potrzeby. Nie ma podstaw, by na skazanych przeznaczać środki większe niż np. na osoby starsze czy chore.

Wskazać w tym miejscu należy także to, że osoba odbywająca karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym jest w znacznym stopniu narażona na negatywny wpływ współosadzonych, co przyczynia się do ograniczenia możliwości resocjalizacyjnych. System dozoru elektronicznego pozwala na kontakt skazanego z rodziną, przyjaciółmi, co ma wielokrotnie istotne znaczenie na gruncie przywrócenia prawidłowego kontaktu ze społeczeństwem.

Niezwykle istotnym argumentem jest, w związku z wykorzystaniem dozoru elektronicznego, wzrost liczby wolnych miejsc w zakładach karnych – a obecnie mamy około 70 tysięcy osób oczekujących na odbycie kary w systemie zamkniętym. Kara dozoru nie wyłącza szerokiego zakresu kontroli, w oparciu o monitoring można łatwo uzyskać informacje na temat kontaktów skazanego, jego działań, co pozwala na szybkie działanie prewencyjne.

System dozoru elektronicznego sprawdził się w wielu dojrzałych demokracjach i nie ma powodu, by twierdzić, że na gruncie polskim będzie inaczej. W Polsce już sprawdził się w praktyce, spełniał i po zmianie przepisów nadal będzie spełniał istotną rolę w wykonaniu kary. Wyraźnie widać, że zastosowanie prostego rozwiązania technicznego wpłynie znacząco na wiele aspektów, co ma pozytywne znaczenie w wymiarze społecznym, finansowym, resocjalizacyjnym. Dlatego też uważam projekt zmian ustaw za potrzebny i będę głosował za jego przyjęciem.

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Należy pozytywnie zaopiniować projekt zmiany ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. Jest on związany z dyrektywą 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. Parlamentu Europejskiego i Rady i konieczne jest wprowadzenie zmian ustawowych w celu prawidłowej implementacji wszystkich postanowień tej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych.

W tym przypadku zmiana krajowego porządku prawnego jest nie tylko potrzebna, ale i konieczna. Zgodnie z zaleceniami Komisji Europejskiej decyzje w sprawie dopuszczalnego mniejszego udziału audycji europejskich w programach wyspecjalizowanych, które dostępne są jedynie w internecie, będą mogły bowiem być podejmowane w indywidualnych przypadkach przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji.

Zmiana polegająca na umożliwieniu podejmowania takiej decyzji przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na wniosek nadawcy programu spowoduje szybsze załatwienie konkretnej sprawy. Nie trzeba będzie wydawać rozporządzenia, które ma charakter aktu generalnego. Co więcej, do momentu podjęcia i wydania decyzji o niższym udziale w programie telewizyjnym audycji wytworzonych pierwotnie w języku polskim i audycji europejskich, z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów, na podstawie przepisu przejściowego omawianej ustawy mówiącego o udziale w programie telewizyjnym określonych audycji nadawca programu telewizyjnego będzie mógł go rozpowszechniać na podstawie dotychczasowych przepisów. Zmiana ustawy jedynie spowoduje ulepszenie i przyspieszenie wydawania określonych decyzji.

Poddana dyskusji ustawa oraz zaproponowane zmiany w ustawie o radiofonii i telewizji zasługują na aprobatę.

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Należy pozytywnie zaopiniować projekt zmiany ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 157 ze zm.), tj. przedłożoną pod dyskusję ustawę z dnia 26 lutego 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 94). Nadto zaproponowana przez Sejm zmiana tytułu ustawy lepiej oddaje istotę proponowanych zmian.

Trzeba podkreślić, że wskazana ustawa (druk nr 94) wdraża do polskiego porządku prawnego postanowienia kilku dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady – w tym przede wszystkim dyrektywę 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektywy 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.Urz. UE L 174 z 01.07.2011, str. 1). Co więcej, służy też wykonaniu rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE), które regulują zasady funkcjonowania kwalifikowanych rodzajów alternatywnych funduszy inwestycyjnych. Przy czym aby umożliwić prawidłowe stosowanie tych aktów, niezbędne jest określenie sankcji za naruszenie przyjętych rozwiązań prawnych oraz wskazanie organu, który będzie sprawował nadzór.

Tym samym więc zmiana krajowego porządku prawnego jest nie tylko potrzebna, ale i konieczna. Trzeba bowiem przeciwdziałać podejmowaniu takich działań, które mogą się przyczyniać do zwiększenia ryzyka dla systemu finansowego, a w tym przede wszystkim ryzyka dla inwestorów, kontrahentów i innych uczestników rynku.

Poddana dyskusji ustawa, poza wprowadzeniem zmian w ustawie o funduszach inwestycyjnych, dokonuje też nowelizacji licznych ustaw – jest to jednak niezbędne i w pełni zasługuje na aprobatę. Zmiany te są bowiem konsekwencją ustawy o funduszach inwestycyjnych i służą większej spójności i przejrzystości systemu prawa, a w konsekwencji – społeczeństwu.

Reasumując: wprowadzenie proponowanych zmian, z uwzględnieniem poprawek zaproponowanych przez Sejm, jest zasadne i konieczne.

Przemówienie senatora Rafała Ambrozika w dyskusji nad punktem 6. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Ambrozika w dyskusji nad punktem 6. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Projekt nowelizacji ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody, nad którym w dniu dzisiejszym proceduje Wysoki Senat, ma do spełnienia w swoim założeniu klika celów. Jest to m.in. stworzenie możliwości przeznaczania środków funduszu leśnego na ochronę przyrody w lasach realizowaną metodą gospodarki leśnej, na sporządzanie uproszczonych planów urządzenia lasów, które nie są własnością Skarbu Państwa, oraz rozszerzenie możliwości finansowego wsparcia parków narodowych. Finansowanie parków narodowych od wielu lat odbywa się z różnych źródeł, między innymi ze Skarbu Państwa, z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a parki narodowe mogą także korzystać z różnego rodzaju grantów. Niezwykle istotne jest, by wsparcie i zasady jego udzielania były uregulowane w ustawie.

Wykonywanie działań ochronnych na terenach parków narodowych jest często utrudnione z uwagi na brak możliwości ingerencji w grunty znajdujące się poza ich obszarem, czyli grunty będące obcą własnością. Proponowana zmiana umożliwia przeznaczenie wydatkowania środków funduszu leśnego na zakup nieruchomości. W 2015 r. 23 parki narodowe znajdujące się na terenie Polski wykazały zasadność zakupu niecałych 2 tysięcy ha gruntów, a dokonały zakupu jedynie około 840 ha. Wykup nieruchomości znacząco wpływa na zapobieganie konfliktom społecznym związanym z funkcjonowaniem parków narodowych oraz na wykonywanie niezbędnych działań w ich ekosystemach.

Nowelizacja nie pomija także problemów, z jakimi borykają się jednostki samorządy terytorialnego. Ułatwia samorządom powiatowym, na których spoczywa obowiązek sporządzania uproszczonych planów urządzania lasów prywatnych i kompleksów leśnych administrowanych przez wspólnoty, występowanie do Lasów Państwowych o finansowanie lub refinansowanie tworzenia dokumentacji tych strategicznych dla gospodarki leśnej projektów. To rozwiązanie pozwoli starostom na znaczne ograniczenie zaległości w powyższym zakresie. Obecnie środki, jakimi dysponują starostowie, są niewystarczające, by w sposób prawidłowy i odpowiedzialny zadbać o tereny leśne. Ustawa czyni więc zadość oczekiwaniom samorządu terytorialnego.

Mając powyższe na uwadze, będę głosował za przyjęciem tej nowelizacji.