Przemówienie senator Alicji Zając w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Przemówienie senator Alicji Zając w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Senat Rzeczypospolitej Polskiej przypomina dzisiejszą uchwałą o dwusetnej rocznicy urodzin Zygmunta Krasińskiego – wielkiego poety, wieszcza narodowego czasów romantyzmu. Od wczesnej młodości pociągała go działalność patriotyczna. Wierzył, że Polska będzie kiedyś wolnym krajem, odrodzi się, zmartwychwstanie. Idea mesjanizmu była motywem stale obecnym w utworach Krasińskiego, co zaowocowało stworzeniem własnej koncepcji mesjanizmu. Uważał, że wierność chrześcijańskim zasadom jest najważniejsza, cierpienie ma sens tylko wówczas, gdy wynika z wiary. Wierzył, że Polska odrodzi się nie poprzez krwawą rewolucję, lecz poprzez odnowienie chrześcijańskiej moralności.

Mówienie o miłości do ojczyzny wielu Polaków dzisiaj drażni, niektórzy uważają, że to staroświeckie. Ojciec profesor Jacek Salij w jednym z wielu artykułów, opisując współczesny patriotyzm, przywoływał twórczość Zygmunta Krasińskiego, który genialnie umiał pokazywać, jak ważna dla naszej duchowej tożsamości jest przynależność do narodu. Co więcej, Krasiński był przekonany, że wyrzeczenie się własnego narodu pod pozorem wejścia w jakąś wspaniałą wspólnotę ponadnarodową byłoby z naszej strony podaniem się pokusie diabelskiej. Pisze o tym w poemacie „Dzień dzisiejszy”, w którym właśnie „Głos Szatana” coś takiego podpowiada. A zatem nasza przynależność do ludzkości dokonuje się nie przeciwko, ale poprzez przynależność do narodu. Zresztą – Krasiński mówił o tym wielokrotnie – każdy naród istotnie wzbogaca wspólnotę narodów. To dlatego rozbiory Polski były nie tylko aktem zbrodniczej niesprawiedliwości wobec naszego narodu, ale również krzywdą wyrządzoną całej chrześcijańskiej Europie. Jakże zaskakująco aktualnie brzmi dzisiaj przesłanie Zygmunta Krasińskiego.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Naszym moralnym obowiązkiem jest pamięć o rodakach, którzy wierzyli, że Polska będzie kiedyś niepodległym i dumnym państwem. Choć niejednokrotnie – jak to było w przypadku Zygmunta Krasińskiego – idealizowali przyszłe funkcjonowanie państwa, to nadrzędnym przesłaniem, które nieśli, było odrodzenie narodowe. Przyjmując dzisiaj proponowaną uchwałę upamiętniającą dwusetną rocznicę urodzin Zygmunta Krasińskiego, Senat spełnia ważną rolę edukacyjną.

W pełni popieram projekt uchwały, mając nadzieję, że przypomnienie tej wybitnej postaci polskiej literatury przyniesie dobre owoce.