Petycja zbiorowa wniesiona przez Krajowe Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy Wojsk Kolejowych, Zarząd Główny w Tarnogrodzie.

Dotyczy: zmian w ustawie z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1373).

Celem zmian postulowanych w petycji jest uzyskanie uprawnień oraz prawa do świadczenia pieniężnego stanowiących zadośćuczynienie za niewolniczą i przymusową pracę wykonywaną przez byłych żołnierzy: 3 Batalionu Wojsk Kolejowych w latach 1951-1957, 2 Pułku Kolejowego w latach 1957-1959 oraz brygady wojsk kolejowych w latach 1960-1982.

Autorzy petycji podnoszą, że żołnierze wskazanego batalionu i pułku kolejowego zostali powołani do służby na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o powszechnym obowiązku wojskowym. Nabór poborowych do jednostek kolejowych następował według ustalonych przez ówczesne władze represyjnych kryteriów doboru, stosowanych wobec żołnierzy górników i batalionów budowlanych. Wykonywali oni przymusową i niewolniczą pracę, podobnie jak byli żołnierze górnicy i budowlańcy, których objęto postanowieniami przywołanej wyżej ustawy i pobierają świadczenia pieniężne z niej wynikające. Natomiast byli żołnierze wojsk kolejowych nie otrzymują żadnych świadczeń i od wielu lat występują o uzyskanie zadośćuczynienia za stosowane represje oraz wykonywanie przymusowej pracy w czasie służby wojskowej.

Żołnierze brygady wojsk kolejowych, jako jednostka wojskowa podlegali Ministrowi Obrony Narodowej, a w czasie dwuletniej służby przepracowali do 18 miesięcy na rzecz Ministerstwa Komunikacji. Zmuszani byli do ciężkich i wyczerpujących prac na kolei przy wymianie podkładów i szyn podczas ruchu pociągów i przy budowie mostów. Pracowali często w warunkach zagrażających ich życiu i zdrowiu bez względu na panujące warunki atmosferyczne. Zadania te realizowali przy skromnych racjach żywnościowych nie otrzymując wynagrodzenia, w tym czasie nie uczestniczyli w szkoleniach związanych z wojskowością.

1 lutego 2017 r. petycja została skierowana do rozpatrzenia przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

28 marca 2017 r. Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji rozpatrzyła petycję oraz przeprowadzona została dyskusja nad zagadnieniem petycji. W posiedzeniu Komisji uczestniczył Marek Bucior zastępca dyrektora Departamentu Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, który oświadczył, że ministerstwo nie przychyla się do postulatów petycji. Stanowisko to zostało poparte przez Tomasza Lisa dyrektora Biura Dyrektora Generalnego Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Senatorowie w głosowaniu zdecydowali o niepodejmowaniu dalszych prac nad petycją.