Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Nadzwyczajna do spraw Klimatu (81.)

w dniu 15 listopada 2022 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (druk senacki nr 854, druki sejmowe nr 2541, 2580 i 2580-A).

(Początek posiedzenia o godzinie 10 minut 03)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Stanisław Gawłowski)

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Szanowni Państwo, jeżeli pozwolicie, rozpoczniemy kolejne posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw Klimatu.

Miał być z nami pan minister Zyska, ale jest on również posłem, a w tej chwili w Sejmie trwają głosowania. Są przedstawiciele Ministerstwa Środowiska i Klimatu, tak więc, jak myślę, oni dokonają prezentacji ustawy.

Jak tylko dostanę listę gości, to oficjalnie przywitam wszystkich przybyłych.

Porządek dzisiejszego posiedzenia przewiduje rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Czy są jakieś uwagi do porządku? Nie.

Bardzo serdecznie witam pana Przemysława Bryksę, dyrektora Departamentu Ropy i Paliw Transportowych w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Witam pana Marka Kosickiego, naczelnika wydziału w tymże departamencie. Witam panią Agnieszkę Mołdowską, radcę prawnego z Departamentu Prawnego Ministerstwa Klimatu i Środowiska. Witam również uczestniczących w posiedzeniu gości: pana Adama Stępnia z Krajowej Izby Biopaliw, dyrektora generalnego i członka zarządu, panią Ewelinę Spłocharską z Krajowego Zrzeszenia Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych, dyrektora w tymże zrzeszeniu. Witam także panią mecenas. I bardzo serdecznie witam panie i panów senatorów.

Przypominam o zasadach obowiązujących w trakcie głosowań, zwłaszcza tych senatorów, którzy obradują zdalnie.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (druk senacki nr 854, druki sejmowe nr 2541, 2580 i 2580-A).

No, i możemy przystąpić do obrad.

Panie Dyrektorze, proszę.

Dyrektor Departamentu Ropy i Paliw Transportowych w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Przemysław Bryksa:

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Mam wielką przyjemność zaprezentować państwu nowelę ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, przyjętą na ostatnim posiedzeniu przez Sejm, a zainicjowaną przez ministra klimatu i środowiska. Ta ustawa – mówię o ustawie matce, ustawie o biokomponentach i biopaliwach ciekłych – zawiera w sobie między innymi regulacje organizujące rynek biokomponentów i biopaliw w Polsce, w tym regulacje dotyczące realizacji przez podmioty paliwowe Narodowego Celu Wskaźnikowego, a także określa rozmaite limity z tym związane, które w ostatecznym rozrachunku organizują ten rynek, tak jak powiedziałem, stanowią podstawę do wykonywania NCW przez firmy paliwowe, a w konsekwencji także, już w praktyce, do kontraktowania domieszek bio do paliw, ich faktycznego blendowania i wprowadzania później na rynek jako produktów gotowych.

Otóż w wyniku naszych analiz, które realizujemy od dłuższego czasu, prowadząc kompleksowe prace nad dużą nowelizacją ustawy, której celem jest wdrożenie przepisów dyrektywy RED II, dyrektywy z prawa europejskiego, do polskiego porządku prawnego we fragmencie dotyczącym właśnie rynku biokomponentów i biopaliw… Jest to projekt o numerze UC110, będzie on przedkładany Wysokim Izbom, mam nadzieje, już w nieodległym czasie. To będzie kompleksowa zmiana ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. I w wyniku analiz zauważyliśmy potrzebę i konieczność wprowadzenia regulacji pomostowej, która dotyczy, co do zasady, tylko i wyłącznie roku 2023, gdyż w roku 2022, z końcem tego roku, swój żywot kończą niektóre regulacje ze wspomnianej ustawy. I dlatego została sporządzona w zasadzie dosyć skromna, nieposzerzona nowelizacja, która, tak jak wspominałem, dotyka realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego w 2023 r. W ustawie mamy przepisy określające wysokość tzw. współczynnika redukcyjnego. I one wygasają w 2022 r. Musimy, chcąc zachować rynek w takim kształcie, w jakim on funkcjonuje, ustanowić takie przepisy na rok 2023.

Co do NCW, realizacja tego celu jest oparta głównie na biokomponentach wyprodukowanych z roślin spożywczych i pastewnych, tj. w przypadku bioetanolu – z kukurydzy, a w przypadku estrów – z rzepaku. Istotnym katalizatorem omawianej nowelizacji jest także kwestia zaburzeń na rynku wywołanych przez inwazję Rosji na Ukrainę. Cały rynek paliwowy doznał perturbacji, bardzo poważnych perturbacji. Nie jest to tylko polska specyfika, oczywiście jest to problem europejski, a wręcz światowy, niemniej jednak dla biokomponentów ma to też istotne znaczenie, gdyż Ukraina była – na szczęście nadal jest – istotnym producentem roślin używanych do produkcji biokomponentów. Zachwianie łańcuchów dostaw spowodowało istotne zaburzenia na tym rynku w ujęciu europejskim. Ma to konsekwencje także dla Polski.

Tak więc w celu ograniczenia dalszego wzrostu cen paliw, a także ustabilizowania sytuacji na rynku krajowym, zarówno paliwowym, jak i biopaliwowym, przepisy ustawy przyjęte przez Sejm… W skrócie to wygląda w następujący sposób. Kluczowy zapis tej ustawy dotyczy minimalnego poziomu realizacji NCW przez firmy paliwowe, który będzie je uprawniał do zastosowania tzw. mechanizmu opłaty zastępczej. Ten minimalny poziom realizacji NCW został ustalony przez Sejm na poziomie 80%, w tej samej wysokości, w której obowiązuje on w roku 2022. Wysokość współczynnika redukcyjnego jest na poziomie 0,82, tak samo jak w roku 2022, bez zmian. Obligatoryjny blending dla oleju napędowego został ustalony na poziomie 5,2%. Jest to minimalny wzrost w stosunku do roku bieżącego. Wreszcie limit wykorzystania biowęglowodorów ciekłych w realizacji NCW – na poziomie 0,9%. Jest to wzrost procentowo istotny, ten współczynnik wynosi aktualnie 0,45%, niemniej jednak jest to nadal nieznaczący udział, choć w ten sposób sygnalizujemy wzrost na tym rynku, sygnalizujemy także możliwość dokonywania wzrostu na tym rynku, jeżeli chodzi o inwestycje. One się rozpoczynają, chcemy je stymulować, dlatego ten współczynnik lekko rośnie. I wreszcie limit wykorzystania biokomponentów wytwarzanych z surowców określonych w załączniku nr 1 do ustawy został ustalony na poziomie 0,5%, podobnie jak to ma miejsce aktualnie, jest to nieznacząca zmiana.

W ustawie mamy także zmiany do ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, które to zmiany wiążą się ściśle z ustawą o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Są to mianowicie zmiany polegające na zniesieniu obowiązku sprzedaży na stacji paliw benzyny E5 w przypadku sprzedaży benzyny E10. Te zmiany są podyktowane planowanym w nieodległej przyszłości – chcemy, żeby to było 1 stycznia 2024 r. – wprowadzeniem przepisów, które spowodują zmianę standardu benzyny 95-oktanowej w Polsce z E5 na E10. Jest to trend europejski, jest to wręcz, można powiedzieć, realizacja kierunku nakreślonego przez prawodawstwo europejskie i także wsparcie dla rynku krajowego, jeżeli chodzi o osiąganie celów klimatycznych i o użycie odnawialnych źródeł energii w transporcie. Te cele cały czas rosną, tak więc chcemy to stymulować. Wprowadzenie benzyny E10 realizowały już z powodzeniem inne państwa europejskie. Chcemy, żeby w Polsce także się to stało. I to są przepisy stanowiące pewnego rodzaju preludium do kolejnych rozwiązań, dlatego zostały ujęte już tutaj, w tej ustawie.

To tyle, jeżeli chodzi o zawartość tej ustawy po aktywnych pracach w tym zakresie w Sejmie, bardzo dużych zrealizowanych konsultacjach, zarówno z branżą rolną, jak i z branżą biopaliwową, producentami właśnie biokomponentów, a także wprost z sektorem paliwowym, z firmami, które zarówno produkują paliwa w Polsce, jak i importują paliwa i muszą dokonywać blendingu. Po serii tych konsultacji została ukształtowana ta ustawa w kształcie przyjętym przez Sejm. Kieruję do Wysokiej Komisji wniosek, prośbę o przyjęcie tej ustawy w kształcie przedłożonym. Dziękuję serdecznie.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dziękuję bardzo.

Poproszę panią mecenas, głównego legislatora.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Renata Bronowska:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne nie chciałoby odnosić się do meritum tych rozwiązań, a więc do wysokości wskaźników czy parametrów, które zostały w tej ustawie określone, niemniej jednak chciałabym podnieść 2 wątpliwości natury czysto legislacyjnej. Pierwsza to taka, że właściwie znakomita część parametrów, które są zmieniane tą ustawą, a dokładnie te, które są ustalane w art. 35b pkt 2, 3 i 5, to są parametry, które można było określić w drodze wydania stosownych aktów wykonawczych. Współczynnik redukcyjny, zgodnie z ustawą o biopaliwach ciekłych, zgodnie z art. 23 ust. 5 tej ustawy, powinien być co 2 lata określany w drodze wydania stosownego rozporządzenia przez Radę Ministrów. Ta praktyka na początku rzeczywiście była stosowana, wydawano takie rozporządzenie, po czym nowelizacją z 19 lipca 2019 r. określono ten parametr w drodze przyjęcia ustawy. I teraz też się to dzieje, tzn. jest on zmieniany w drodze wydania stosownej ustawy, a nie w drodze wydania stosownego rozporządzenia.

Podobnie ma się rzecz z minimalnym udziałem biokomponentów w oleju napędowym. On również został zmieniony nowelizacją, o której wspomniałam, czyli nowelizacją z 19 lipca 2019 r., i określony na poszczególne lata. I ta praktyka zmiany również jest utrwalona przez tę nowelizację, niezależnie od tego, że ten parametr w ogóle w ustawie, jako takiej, funkcjonuje. I jest również delegacja w art. 23b ust. 4 do tego, aby minister właściwy do spraw energii określił niższy minimalny udział tych biokomponentów z uwagi na techniczne możliwości branży paliwowej w zakresie dodawania biokomponentów do paliw ciekłych. Tak że można by było dokonać tej zmiany w drodze wydania rozporządzenia.

I podobnie ma się sprawa z dodanym pktem 5 w art. 35b, czyli limitem wykorzystania biokomponentów wytworzonych z surowców określonych w załączniku nr 1 do ustawy. To również można było uczynić w drodze rozporządzenia. I stąd też wątpliwość i pytanie Biura Legislacyjnego: dlaczego nie skorzystano z tej drogi, z tych instrumentów prawnych, które ustawa o biokomponentach daje, czyli wydania stosownych rozporządzeń, a uczyniono to, o czym tu mowa, w drodze angażowania ustawodawcy parlamentarnego, czyli w drodze wydania ustawy? Jeżeli taka praktyka miałaby mieć miejsce już na stałe, tzn. te wskaźniki miałyby być zmieniane w drodze nowelizacji ustaw, to też postulowalibyśmy przejrzenie ustawy o biopaliwach i ewentualne dokonanie korekt w tych delegacjach ustawowych, które są zbędne, bo nie są stosowane.

I jeszcze jedna uwaga dotyczy korelacji pomiędzy art. 1 a art. 2 ustawy. Chcielibyśmy zwrócić uwagę na to, że jest to nowelizacja ustawy, tak więc zmiany, które są wprowadzane w ramach ustawy nowelizującej, powinny być ze sobą powiązane. Mianowicie §92 Zasad techniki prawodawczej stanowi, że co do zasady jedną ustawą nowelizującą zmienia się jedną ustawę nowelizowaną. Zmiana większej liczby ustaw jest możliwa tylko wtedy, kiedy między zmienianymi ustawami występują niewątpliwe związki tematyczne albo do zrealizowania zamysłu prawodawcy jest niezbędne jednoczesne dokonanie zmian w kilku ustawach. Po analizie tych przepisów uważamy, że te 2 zmiany, mimo że są ze sobą tematycznie w sposób ogólny powiązane, to jednak nie powinny stanowić przedmiotu tej samej nowelizacji. Czyli można było zmianę w art. 1 wprowadzić odrębnie od zmiany w art. 2. I te 2 zastrzeżenia chcielibyśmy przedstawić. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dziękuję bardzo.

Panie Dyrektorze, od razu poproszę, żeby się ustosunkować do tych uwag Biura Legislacyjnego. Bo rzeczywiście, wydaje się, że z punktu widzenia procesu legislacyjnego i w ogóle funkcjonowania łatwiej jest zmienić rozporządzenie, niż zmieniać ustawę, to dużo krótsza droga i dużo szybsze konsultacje. A jeżeli mielibyśmy tak bardzo literalnie przyjąć założenie… No, to ustawa jest zbędna, tak na końcu, bo wystarczyłoby zadziałać rozporządzeniami. Tak więc dlaczego korzystacie z takiego rozwiązania?

Dyrektor Departamentu Ropy i Paliw Transportowych w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Przemysław Bryksa:

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, Szanowna Pani Mecenas, po pierwsze, nie ma wątpliwości co do zapisów ustawy, te delegacje w ustawie są. Temat był rozpatrywany w toku, można powiedzieć, wykonywania i życia tej ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych w latach poprzednich. Zdecydowano się, tak jak zostało to nadmienione, na wprowadzenie w pewnym momencie stosownych zmian w drodze nowelizacji ustawy. Uznano wtedy, że materia tych zmian jest tak znacząca, tak istotna dla funkcjonowania rynku paliwowego i rosnącego rynku biopaliwowego w Polsce, także dla branży rolnej, która jest podstawowym źródłem materiałów, towarów używanych do produkcji biopaliw, że zdecydowano się wtedy, właśnie w roku 2019, na wprowadzenie wspomnianych zmian mocą ustawy, po przeprowadzeniu bardzo poważnych konsultacji i po uzgodnieniu tego właśnie w kręgach, które wymieniłem. Oczywiście, teraz jest to, można powiedzieć, zgoła tylko i wyłącznie kontynuacja decyzji, które wtedy zapadły. Nie uważaliśmy za możliwe i słuszne, żeby ten trend, który wtedy został wytyczony, zmieniać. Dlatego nowelizacja w drodze ustawy.

A z punktu widzenia czystości tej sytuacji legislacyjnej… Traktowaliśmy tę ustawę ustawy wyłącznie punktowo, wyłącznie jako pewnego rodzaju quasi-przedłużenie obecnego stanu. Tak więc nie wkładaliśmy tutaj, można powiedzieć, istotnych zmian rekonstruujących ustawę. Z kolei we wspomnianym projekcie ustawy nr UC110, który zawiera, można powiedzieć, kompleksową nowelizację ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, ten problem jest dostrzeżony i stosowne poprawki do ustawy likwidujące wspomniane delegacje do wydawania rozporządzeń są już zawarte. W związku z tym można powiedzieć kolokwialnie: wrócimy do państwa z prośbą o uchwalenie korekty, dużej korekty tej ustawy już całkiem niebawem i tam te, można powiedzieć, porządki zostaną wdrożone. Tak więc idziemy w ślad za uwagami Biura Legislacyjnego Senatu, ale dosłownie za chwilę… Tzn. nie chcieliśmy w tej małej nowelizacji czynić poważnych wyłomów w ustawie. Spodziewaliśmy się, że mogłoby to spowodować bardzo poważne dyskusje wokół tego wszystkiego i wydłużyć prace, a być może nawet uniemożliwić ustanowienie stosownych regulacji od początku 2023 r., które było bardzo istotne i które jest celem tego projektu. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos?

Panie Dyrektorze, proszę.

Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień:

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Kilka słów na temat…

(Przewodniczący Stanisław Gawłowski: Ja tylko poproszę, żeby się przedstawić, do protokołu, bo to jest ważne.)

Oczywiście. Adam Stępień, Krajowa Izba Biopaliw, również Polska Koalicja Biopaliw i Pasz Białkowych, czyli bardzo szeroka platforma organizacji branżowych, rolnych i przetwórstwa rolno-spożywczego, które żywo są od kilkunastu lat, można powiedzieć, głosem branży w odniesieniu do kolejnych nowelizacji ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Nasza organizacja, Krajowa Izba Biopaliw, powstała w 2003 r., nieprzypadkowo, bo jest to rok uchwalenia pierwszej ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Jesteśmy środowiskiem bezpośrednio zaangażowanym w produkcję biokomponentów, zarówno estrów metylowych, jak i bioetanolu. Chcemy się rozwijać. I ta ustawa, która, tak jak pan dyrektor wskazał, ma taki punktowy charakter jako zmiana, de facto nie jest zmianą. Ona powoduje pewnego rodzaju utrzymanie rynku biokomponentowego na rok 2023, głównie ze względu na współczynnik redukcyjny.

Kilka słów historii tej nowelizacji. Ponieważ jako organizacje branżowe postulowaliśmy wyodrębnienie tych pewnych kwestii związanych właśnie przede wszystkim ze współczynnikiem redukcyjnym Narodowego Celu Wskaźnikowego, od początku dyskusji na temat dużej nowelizacji, czyli implementacji dyrektywy RED II… Ta historia naszej dyskusji z Ministerstwem Klimatu i Środowiska sięga roku 2021. I w kontekście tych wszystkich wątpliwości, które też nam towarzyszyły przez ostatnie miesiące… Bo, jak pewnie państwo senatorowie zwrócili uwagę, pewna burza medialna, można powiedzieć, przetoczyła się przez opinię publiczną, w szczególności tę najbliższą, jeżeli chodzi o środowisko rolnicze. Pewne rozwiązania, które były pierwotnie zaproponowane przez Radę Ministrów, nie były dla nas akceptowalne, ponieważ powodowały, że powstało ryzyko ogromnych strat, jeżeli chodzi o możliwości inkorporacji krajowych biokomponentów na rynku w roku kolejnym. No, można powiedzieć, że ten projekt został w sposób właściwy zmieniony w toku dyskusji parlamentarnych. Takich przewodnim jego celem było ustanowienie tego współczynnika redukcyjnego Narodowego Celu Wskaźnikowego. Faktem jest, że jest on elementem obniżającym, co do zasady, wolumen biokomponentów na rynku. Niemniej jednak jednocześnie w sposób bezpośredni i efektywny, co najważniejsze, wspiera krajową produkcję, ponieważ to dzięki temu ona dominuje właśnie na polskim rynku. A przypomnijmy, że jesteśmy jednym z kluczowych, wiodących producentów rzepaku. Z rzepaku tłoczymy olej rzepakowy, który z kolei stanowi około 95% surowców wykorzystywanych w krajowej produkcji estrów. Krajowa produkcja estrów już przekroczyła 1 milion t. Zgodnie z tymi założeniami będzie można w roku 2023 wdrożyć na krajowy rynek około 1 miliona 200 tysięcy t estrów w ramach krajowego brandingu. Co to oznacza? To oznacza, że potrzebujemy 1,2 miliona t mniej oleju napędowego, co do którego możemy się spodziewać, jeżeli chodzi o rynek europejski, poważnych perturbacji, czy wręcz deficytu. Tak więc to jest istotne wspomożenie rynku paliwowego. Niemniej jednak przypomnijmy też, że jesteśmy w roku, w którym mamy rekordowe zbiory rzepaku, 3,8 miliona t zebrali polscy rolnicy. Nieprawdopodobnie wysoki jest import przez Polskę, w związku z sytuacją na Ukrainie. To powoduje, że nie ma absolutnie żadnych ryzyk co do tej bazy surowcowej. Wręcz przeciwnie, jest to najprostsza ścieżka do stabilizacji sytuacji na rynku rolnym, zarówno jeśli chodzi o rynek rzepaku, jak i kukurydzy. Również w tym roku polscy rolnicy biją rekordy, można powiedzieć… A polska produkcja bioetanolu jest oparta przede wszystkim na produkcji kukurydzy. Tak więc w tym kontekście, dostrzegając ten niuans wskazany przez panią mecenas, my jednak, jako branża, też szczerze popieramy ten art. 2, ponieważ jest to faktycznie takie pragmatyczne, ale i praktyczne podejście ministerstwa klimatu do wdrożenia benzyny E10, a więc znowu zwiększenia udziału krajowego biokomponentu i wprowadzenia benzyny, która jest stosowana w prawie 20 krajach Unii Europejskiej. Tak więc my mamy tu pewnego rodzaju zapóźnienia i intencją ministerstwa jest, aby je zniwelować. I w tym kontekście ja, jako przedstawiciel branży reprezentującej sektor, o którym mowa, nie widzę tutaj jakichś kwestii problematycznych. Oczywiście, dyskusja na temat rozporządzeń, jako techniki… To było też przedmiotem pewnego rodzaju dyskusji, także z branżą. Niemniej jednak zwracam uwagę, że nie wszystko można uregulować tą techniką. Przykładem jest tu chociażby wspomniany przez pana dyrektora limit dla biowęglowodorów ciekłych. To dla branży też jest bardzo istotne, dlatego że biowęglowodorów ciekłych, w rozumieniu odrębnych instalacji, w Polsce się nie produkuje. Tak więc powstawało pewne ryzyko, że rynek przestanie być rynkiem estrowym, w odniesieniu do rynku biodiesla, ale stanie się rynkiem importu tzw. biowęglowodorów HVO. Tak więc wspomniana regulacja, wychodząca naprzeciw podmiotom paliwowym, jednocześnie chroni czy stabilizuje pewną sferę popytową w odniesieniu do polskich estrów. Tak więc tutaj też patrząc na to z perspektywy rozwoju rynku… Ta kwestia nie była wątpliwa dla branży biopaliw. Myślę, że ustawa jest szeroko pojętym konsensusem, choć oczywiście oczekujemy od ministerstwa dalszych prac, w szczególności w związku z tym, że za chwilę zaczyna nam się rok 2023 i nie chcielibyśmy, aby w roku 2023 w listopadzie trzeba było prowadzić analogiczną dyskusję na temat współczynnika redukcyjnego na rok 2024. Tak że też chcielibyśmy, aby resort w sposób konsekwentny i właściwy podszedł do tego tematu. Stanowisko pana dyrektora traktuję jako deklarację, że za chwilę, można powiedzieć, usiądziemy ponownie do rozmów na temat implementacji dyrektywy RED II. Bo to jest cel przewodni dużej implementacji.

Tak że my, jako branża – reasumuję – w pełni popieramy te rozwiązania i wnosimy do szanownej komisji o ich przyjęcie.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dziękuję bardzo.

Bardzo serdecznie witam pana ministra Ireneusza Zyskę, sekretarza stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Już mówiłem, że pan jest też posłem i że wcześniej odbywały się głosowania w Sejmie, tak więc… Jesteśmy już w trakcie dyskusji, pojawiła się tylko wątpliwość, zresztą jakiejś części… Chyba nie ma głosów, które są jakoś przeciwne w tej części merytorycznej. Znaczy nam wszystkim zależy, żeby maksymalnie zwiększać ilość biokomponentów w paliwach w Polsce, to jest kierunek, który na pewno warto wzmacniać, i wzmacniać przez to również polski sektor rolniczy. Bo w takim wymiarze też na sprawę należy patrzeć. Dyskutujemy tylko o samej konstrukcji, czy z punktu widzenia rządu nie byłoby łatwiej, gdybyście pozostali na poziomie delegacji do wydania rozporządzenia, czy nie szybciej byście osiągali cele, które zakładacie w ustawie. Nawet to, o czym przed chwilą pan dyrektor mówił, że najpóźniej za rok trzeba będzie wrócić z ustawą… Rozporządzenie byłoby łatwiejsze. Po raz kolejny do tego wracam, jednocześnie nie zgłaszając żadnych poprawek, żeby też sprawa była jasna. Panie Ministrze, wydaje się, że to dla was jest łatwiej, dla rządu, tak myślę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Ireneusz Zyska:

Jeśli można, tylko króciutko…

Dzień dobry państwu.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Wysoka Komisjo!

Bardzo przepraszam, że nie mogłem być obecny od początku, z uwagi na obrady Sejmu.

Muszę powiedzieć, że też rozważaliśmy taką ścieżkę, żeby posługiwać się rozporządzeniami wykonawczymi, jednak ranga omawianego tu rozwiązania – i też kwestia wysokości Narodowego Celu Wskaźnikowego – skłania nas do tego, że, tak jak w poprzednich latach, powinniśmy jednak kontynuować legislację, regulowanie tych parametrów poprzez właśnie drogę legislacyjną na poziomie ustawy. Ale chciałbym tutaj uspokoić też przedstawicieli sektora. Ten głos, który przed chwilą wybrzmiał… Jesteśmy na ostatnim etapie prac nad większą regulacją, ustawą o numerze UC110 w Rządowym Centrum Legislacji. Ona porządkuje rynek i w długim horyzoncie czasu, do roku 2030, będzie wyznaczać minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, też właśnie na poziomie co najmniej 80%. Te pozostałe wskaźniki, które też są bardzo istotne, wysokość współczynnika redukcyjnego, zostaną w większej regulacji, która już za chwileczkę… Tutaj pan dyrektor mi podpowiada, że jesteśmy już po konsultacjach publicznych, tak że, jak myślę, na początku przyszłego roku… Nie będziemy czekać do końca, żeby to nie było w jakiejś atmosferze niepewności, czy zdążymy na rok 2024, tylko z wyprzedzeniem… To będzie duża regulacja, która opracuje reguły funkcjonowania rynku do roku 2030.

A tutaj, w przypadku tej ustawy… No, cóż mogę powiedzieć? No, tam trwały oczywiście dyskusje, myślę, że tutaj państwo jesteście też po jakiejś ocenie tego stanu faktycznego… Ale mnie osobiście bardzo cieszy, że Sejm… Zresztą te głosy były ze wszystkich stronnictw politycznych zasiadających w Sejmie, poprawki były praktycznie zbieżne, zgłoszone przez wszystkie stronnictwa czy większość stronnictw politycznych, w tym oczywiście przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, które utrzymało wspomniany poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego na poziomie 80%. I myślę, że tutaj zarówno sektor polskiego rolnictwa, związany z produkcją roślinną na rzecz wytwarzania tych biokomponentów, jak i sam sektor produkcji biopaliw, są z tego stanu, który jest w tej chwili w ustawie, w tym kształcie przedłożonym Wysokiej Izbie, Senatowi, zadowoleni.

Ja oczywiście też popieram tę regulację i proszę bardzo Wysoką Komisję o pozytywną opinię. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dziękuję bardzo.

Pani senator ma pytanie.

Senator Jadwiga Rotnicka:

Szanowny Panie Ministrze, Szanowni Państwo, oczywiście, ustawa jest potrzebna i będę za nią głosować, ale mam takie pytanie: skąd się wzięła taka górnolotna nazwa tego programu: narodowy program celu…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Narodowy Cel Wskaźnikowy, przepraszam. Czy to jest tłumaczenie z dyrektywy, czy to jest takie nasze, że tak powiem, wielkie postawienie celu? Bo ja bym to nazwała po prostu „realizacja krajowego celu wskaźnikowego”. Tak więc ten „narodowy” mnie tutaj troszeczkę dziwi. Takie mam pytanie. Dziękuję.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Ireneusz Zyska:

Szanowny Panie Przewodniczący, Pani Senator, taka terminologia jest od początku obowiązywania…

(Senator Jadwiga Rotnicka: Jest, tak, wiem, że od…)

…ustawy, czyli od roku…

(Senator Jadwiga Rotnicka: …2013 r.)

…2003.

(Senator Jadwiga Rotnicka: Od 2003 r. nawet.)

Taką terminologię przyjęto, i to w roku 2003. Rozumiem, że…

(Senator Jadwiga Rotnicka: Już 20 lat…)

…było skojarzenie, że być może Prawo i Sprawiedliwość wprowadziło to określenie „narodowy”…

(Senator Jadwiga Rotnicka: Nie, nie…)

Tak to funkcjonuje od początku obowiązywania ustawy.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Dobrze. Dziękuję bardzo.

(Senator Jadwiga Rotnicka: We wszystkich państwach unijnych?)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, ponieważ krajowy… To raczej państwa unijne sobie już tam używają swoich własnych nazw. Ale mają oczywiście cele wynikające z dyrektywy.

Czy jeszcze jakieś pytania? Nie.

Ja proponuję zaopiniować ustawę pozytywnie, bez zgłaszania żadnych poprawek.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Renata Bronowska: Wniosek o przyjęcie bez poprawek…)

Wniosek o przyjęcie… Tak jest, pani mecenas mnie tu poprawiła: wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Jeżeli nie będzie innych wniosków, to poddam ten pod głosowanie.

Kto jest za przyjęciem?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

I zdalnych proszę doliczyć.

16 głosów za, jednogłośnie.

I senator sprawozdawca. Czy…

(Senator Jadwiga Rotnicka: Jak zawsze, tutaj kolega…)

Ryszard?

(Głos na sali: Nie, nie…)

Ja myślałem o panu senatorze Duninie. Tylko nie wiem, czy on jest z nami połączony.

(Głos na sali: Jest zdalnie.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy pan senator nas słyszy?

Senator Artur Dunin:

Jestem. Tak, oczywiście, słucham dyskusji, ale jeżeli mogę… Może pani senator Rotnicka, bo zabrała głos, tak więc…

(Przewodniczący Stanisław Gawłowski: Ustawa nie jest skomplikowana, więc…)

Dobrze, Panie Senatorze, Panie Przewodniczący, oczywiście, że tak.

Przewodniczący Stanisław Gawłowski:

Proszę bardzo, czyli pan senator Dunin.

Wszystkie sprawy zostały już uzgodnione.

Bardzo serdecznie państwu dziękuję.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Zamykam posiedzenie komisji.

(Koniec posiedzenia o godzinie 10 minut 35)