Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Środowiska (89.)

w dniu 25 października 2022 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy – Kodeks wykroczeń (druk senacki nr 828, druki sejmowe nr 1971, 2603 i 2603-A).

(Początek posiedzenia o godzinie 13 minut 16)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Zdzisław Pupa)

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Szanowni Państwo, pozwolicie, że wspólnie otworzymy kolejne posiedzenie senackiej Komisji Środowiska.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy – Kodeks wykroczeń (druk senacki nr 828, druki sejmowe nr 1971, 2603 i 2603-A)

W porządku obrad mamy rozpatrzenie ustawy o lasach oraz ustawy – Kodeks wykroczeń. Treść ustawy zawarta jest w druku nr 828, do tego są druki sejmowe nr 1971, 2603 i 2603-A.

Mamy informację, że jest kworum.

Witamy pana ministra, sekretarza stanu, pełnomocnika rządu do spraw leśnictwa i łowiectwa, pana Edwarda Siarkę. Witamy pana ministra osobiście. Panu ministrowi towarzyszy pan Maciej Szmit z ministerstwa środowiska, jak również pani Edyta Ślubowska, główny specjalista w Departamencie Leśnictwa i Łowiectwa. Jest z nami pan Piotr Szulc reprezentujący Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych. Witamy szanownego pana. Jest też pan Andrzej Nosiadek ze Stowarzyszenia Cywilnych Zespołów Ratowniczych z Psami „STORAT”. Pan prezes bierze udział zdalnie. Witamy również nasze Biuro Legislacyjne w osobie pana Mirosława Reszczyńskiego oraz szanownych senatorów i pracowników naszego, Komisji Środowiska, sekretariatu.

Panie Ministrze, uprzejmie proszę o zabranie głosu i przedstawienie przedmiotu naszej debaty, czyli wspomnianej ustawy, abyśmy zapoznali się z problemem i mogli podjąć stosowne decyzje. Proszę uprzejmie.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Edward Siarka:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo, mam zaszczyt przedstawić w głównych zarysach nowelizację ustawy o lasach oraz ustawy – Kodeks wykroczeń. Dotyczy ona kwestii, która społecznie wydaje się bardzo ważna, i jest ważna, mianowicie kwestii ratowniczej. Otóż problem psów ratowniczych i ograniczeń związanych z posługiwaniem się tymi psami w akcjach ratowniczych na gruntach lasów państwowych od dłuższego czasu był przedmiotem dużej troski środowisk, które angażują się w działania ratownicze. Również z mojej strony, a skądinąd pełnię społecznie funkcję prezesa Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Małopolsce, i ze strony grup poszukiwawczych, które mamy w Małopolsce, ten problem był zgłaszany, na taki problem się natykaliśmy.

Przedkładamy państwu projekt – mówię „przedkładamy”, ale de facto jest to pomysł i projekt komisji petycji – do którego stanowisko rządu jest pozytywne, choć ze strony rządowej kilka modyfikacji do tego projektu zostało wprowadzonych. Sprawa jest o tyle istotna, że kiedy dzisiaj czytają państwo ustawę lasach, zwłaszcza art. 29, to przekonują się, że m.in. na podstawie tych zapisów na dzień dzisiejszy nie można by było prowadzić akcji z udziałem psów na gruntach leśnych, żeby uniknąć sankcji prawnej. W związku z tym jest propozycja zmiany art. 29 ustawy o lasach. Zakładamy, że ograniczenia występujące w przepisach tej ustawy, a dotyczą one również lasów prywatnych, w zakresie poruszania się w przypadku akcji poszukiwawczej tak pojazdami, jak i przy użyciu psów ratowniczych… Chcemy te kwestie uregulować tak, aby nie dotyczyło to tylko kwestii gospodarki łowieckiej czy działań pożarniczych, ale również akcji ratowniczych przy użyciu psów ratowniczych. No więc ta propozycja zmierza w tym kierunku, aby te kwestie rzeczywiście zostały uregulowane.

Przy czym w trakcie dyskusji – zarówno tej sejmowej, jak i w gronie specjalistów – zgodziliśmy się co do tego, że należy wyraźnie rozróżnić akcję ratowniczą i działania związane ze szkoleniem psów. Nie chcemy dopuścić do takiej sytuacji, w której szkolenie psów odbywałoby się w dowolnym miejscu. W związku z tym proponowany zapis przyjętego w Sejmie projektu zmierza w tym kierunku, aby takie szkolenie odbywało się w miejscach wyznaczonych przez właściciela lasu, w tym wypadku nadleśniczego, czy też właściciela lasu prywatnego.

Jeśli zaś idzie o akcje poszukiwawcze, ratownicze, to wiadomo, że mówimy tutaj o sytuacji, w której pies ratowniczy mógłby poruszać się w każdym obszarze, co jest oczywiste, nawet tym chronionym przyrodniczo. Dajemy również możliwość wjazdu na te tereny.

Jeśli idzie o szkolenia, szkolenie psów i możliwości wjazdu, to odgraniczamy te kwestie od akcji ratowniczych. Powiedziałbym, że w debacie sejmowej właściwie najwięcej czasu zajęło nam, żeby to uszczegółowić, żeby nie było tu wątpliwości. Żeby też nagle się nie okazało, że ten zapis jest nadużywany, że oto nagle zacznie się tworzyć bardzo dużo różnego rodzaju grup, stowarzyszeń, które będą mówiły, że puszczają luzem psa tylko dlatego, że po prostu go szkolą. No więc tu chcemy jasno sprecyzować, że mówimy o psach ratowniczych prowadzonych przez stowarzyszenia, które są uprawnione do tego, aby przeprowadzać akcje ratownicze. To jest określone w innych przepisach, więc tutaj wątpliwości nie ma.

No i oczywiście w ślad za tym mamy zmianę kodeksu wykroczeń, który do tej pory wprowadzał ograniczenia i sankcje z tego tytułu, że ktoś w sposób nieuprawniony puszczał luzem psa na obszarze leśnym, a tak byli traktowani również ci, którzy prowadzili akcje ratownicze czy poszukiwawcze.

Dziękuję. Myślę, że to tyle na wstępie. Jeśli chodzi o pozostałe kwestie, które są zawarte również w uwagach Biura Legislacyjnego do tej ustawy, to my się do tego odniesiemy. Senackie Biuro Legislacyjne sformułowało 3…

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Uwagi. 3 uwagi.)

…3 uwagi do tej ustawy. No więc odniesiemy się do tych uwag w trakcie prac.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

W tym momencie poprosimy pana mecenasa o przedstawienie tych uwag.

Proszę bardzo.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Mirosław Reszczyński:

Szanowni Państwo Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Tak jak już zostało tu powiedziane, biuro zgłosiło 3 uwagi do omawianej ustawy. Pozwolę sobie w skrócie je omówić.

Pierwsza z nich dotyczy proponowanej w ustawie o lasach zmiany w art. 29 ust. 3 pkt 3. Chciałbym zwrócić uwagę, że w chwili obecnej przepis ten mówi, że przepisy wprowadzające ograniczenia w ruchu w lesie, w szczególności pojazdami silnikowymi, oraz przepisy określające zakazy wstępu do lasów, czy to prywatnych, czy tzw. państwowych, nie dotyczą wykonujących czynności służbowe lub gospodarcze – i tu pkt 3 mówi – „osób zwalczających pożary oraz ratujących życie lub zdrowie ludzkie”. Nowelizacja polega na tym, że dodajemy drugą część zdania w brzmieniu: „w tym podczas akcji ratowniczych z wykorzystaniem psów ratowniczych”.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tutaj wskazujemy, i to jest w treści naszej opinii, że proponowana zmiana w tym zakresie jest nadmiarowa. Nie ma potrzeby uściślania w treści przytoczonego przepisu, że wykonywanie czynności służbowych przez osoby ratujące życie lub zdrowie ludzkie realizuje się również podczas akcji ratowniczych – czy to z wykorzystaniem psów ratowniczych, czy też bez ich udziału. Wskazujemy, że określenie „akcje ratownicze” jest używane w języku prawnym. Legalna definicja tego pojęcia występuje w art. 7 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. W naszej uwadze wskazujemy, jak komentatorzy rozumieją określenie „akcja ratownicza”. Mianowicie jest to rozumiane tak: „działania ratownicze stanowiące element akcji ratowniczej to każda czynność podjęta w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska”. W naszym mniemaniu proponowana zmiana w tym zakresie w art. 29 ust. 3 pkt 3 nie wnosi nowości normatywnej, albowiem dla sytuacji prawnej osób prowadzących działania ratownicze polegające na ratowaniu życia lub zdrowia ludzi nie ma znaczenia, czy osoby te prowadzą akcję ratowniczą z użyciem czy bez użycia psów ratowniczych. Dla ich sytuacji prawniczej nie ma to znaczenia. Jednak, jak mówię, w ustawie już wcześniej występował pewien rodzaj kontratypu związany z tym, że osoby, które prowadzą działania polegające na ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, a więc tak naprawdę osoby uczestniczące w akcji ratowniczej, nie są objęte zakazami, o których mowa w art. 29 ust. 1 i art. 28, a mowa w nich o zakazach wstępu do lasu. W związku z powyższym ten przepis traktujemy jako nadmiarowy i niewnoszący nowości normatywnej. Sformułowaliśmy poprawkę i proponujemy, ażeby zmianę w art. 29 usunąć z ustawy nowelizującej.

Uwaga nr 2 odnosi się do art. 1 pkt 2 lit. a w zakresie redakcji art. 30 ust. 2 ustawy o lasach. Tutaj wskazujemy, że przepis ten ma pewną wadę językową, albowiem jest sformułowany w taki sposób, że przepis zawiera wprowadzenie do wyliczenia i elementy tego wyliczenia. Tutaj brak jest jednolitości. Samo wprowadzenie do wyliczenia, jak również poszczególne elementy tego wyliczenia, czy to w ustępie, czy w literach, powinny być tak sformułowane jak zdania w języku polskim, a więc poprawnie gramatycznie. Redakcja w tym przepisie nie jest gramatyczna, dlatego że można wyciągnąć wniosek, że ten przepis brzmiałby tak: przepisy ust. 1 w odniesieniu do pkt 13 – nie dotyczy…

(Sygnał telefonu komórkowego)

No więc tutaj proponujemy poprawkę czysto redakcyjną usuwającą tę drobną wadę, jeśli chodzi o redakcję językową przepisu.

Uwaga nr 3 odnosi się do proponowanego brzmienia art. 30 ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o lasach oraz proponowanego brzmienia pktu 3 w art. 166 kodeksu wykroczeń. W obu tych przepisach jest odniesienie do przepisów odrębnych. Wskazujemy, że jest to formuła niepoprawna legislacyjnie ani niemająca żadnej wartości merytorycznej. Część przepisów to jest odesłanie do przepisów odrębnych. Proponujemy to odesłanie skreślić. W tym celu zostały sformułowane poprawki w uwadze nr 3. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję panu mecenasowi.

Proszę bardzo pana ministra o ustosunkowanie się, jak zapowiedział, do tych poprawek.

Czy pan minister popiera te poprawki, jest – za, czy jest – przeciw?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Edward Siarka:

Jeśli idzie o poprawki zaproponowane przez Biuro Legislacyjne Senatu, to muszę powiedzieć tak: my przeanalizowaliśmy je szczegółowo i nie podzielamy tych opinii. Uważamy, zwłaszcza, jeśli idzie o poprawkę pierwszą – chociaż oczywiście można wywodzić tak, jak tutaj pan mecenas to stwierdził – że jednak stanowi ona istotne doprecyzowanie tych kwestii, o których jest mowa w art. 29 ust. 3 pkt 3 ustawy o lasach. Odnosi się również do wjazdu pojazdami do lasów oraz przebywania psów ratowniczych w ramach akcji ratowniczych na terenach objętych zakazami wstępu do lasu na podstawie tak art. 26, jak i art. 28. Tak że uważamy, że to rozwiązanie, które jest obecnie przyjęte, czy ten zapis, który został wypracowany w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa podczas prac legislacyjnych w Sejmie, jest właśnie takim doprecyzowaniem kwestii, która jest w tym art. 29 najistotniejsza.

Jeśli idzie o drugą uwagę, to uważamy, iż to wyrażenie odnosi się do poprzedzającego go bezpośrednio wyrażenia w pkt 13, a nie do wprowadzenia do wyliczenia w ustępie. Tak że uważamy, że taki zabieg językowy jest jak najbardziej poprawny i nie rekomendujemy przyjęcia tej proponowanej poprawki.

Jeśli zaś idzie o poprawkę trzecią, to ta poprawka ma na celu odwołanie się do przepisów uprawniających poszczególne podmioty do wykonywania ratownictwa bez szczegółowego wskazywania tych przepisów. Wynika to z faktu, że te kwestie są uregulowane w więcej niż jednym akcie prawnym, bo mówimy o ustawach: o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich; o bezpieczeństwie osób przebywających na wodach, o ochronie przeciwpożarowej czy ustawie o Państwowej Straży Pożarnej. Uważamy, że nie jest zasadne odnoszenie się bezpośrednio do każdego z tych aktów prawnych, wystarczy tak, jak zapisaliśmy w tej poprawce. No więc nie rekomendujemy przyjęcia również tej poprawki.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję.

Czyli rząd jest przeciwko tym proponowanym poprawkom.

Szanowni Państwo, żeby lepiej zrozumieć sytuację związaną z wejściem zespołów ratowniczych z psami do lasu, poprosimy pana Andrzeja Nosiadka, prezesa stowarzyszenia „Storat”, o zabranie głosu i wyrażenie swojej opinii.

Proszę bardzo.

Prezes Zarządu Stowarzyszenia Cywilnych Zespołów Ratowniczych z Psami „Storat” Andrzej Nosiadek:

Witam państwa serdecznie.

Andrzej Nosiadek, Stowarzyszenie Cywilnych Zespołów Ratowniczych z Psami „Storat” z Rzeszowa.

Ja bardzo dziękuję za udzielenie głosu. Wydaje mi się, że aby rzeczywiście rozmawiać o zmianach w przepisach, warto przybliżyć pracę naszych psów ratowniczych. Postaram się też bardzo krótko przedstawić, na czym polegają te zmiany.

No, nasze stowarzyszenie działa już ponad 20 lat. W Polsce po raz pierwszy psy do akcji ratowniczych, psy lawinowe, i to jeszcze niepolskie, zostały użyte w 1974 r. Zmiany w ustawie o lasach zostały wprowadzone w 1991 r., kiedy to dopuszczono psy lawinowe do pracy na terenach górskich. Ja bym porównał pracę psa ratowniczego, o którym dzisiaj rozmawiamy, czyli tzw. psa terenowego, który nie pracuje na konkretnym zapachu człowieka, nie chodzi po tropie, tylko potrzebuje swobody działania, do pracy psa lawinowego, bo ten działa podobnie, żeby, że tak powiem, wypracować tego zaginionego, który najczęściej przebywa gdzieś w obszarze leśnym, zakrzaczonym, trudno dostępnym. Tak że taki pies musi mieć swobodę działania. Ratownicy mający przygotować psy do egzaminu, który obecnie przeprowadza Państwowa Straż Pożarna, muszą te psy wcześniej przeszkolić. I właśnie chodzi o to, że jako stowarzyszenie napotkaliśmy tu pewien problem, mimo wspaniałej współpracy z nadleśnictwami. Otóż wielu nadleśniczych miało związane ręce tą ustawą i nie mogło wydać zgody na nasze ćwiczenia, na to, żeby udostępnić nam część terenów leśnych do tego, żeby przeszkolić psa, przygotować go do egzaminów, tak, żeby potem można było skutecznie wykorzystać tego psa podczas akcji ratowniczej jako narzędzie.

W związku z tym wnieśliśmy petycję do komisji petycji. Bardzo się cieszymy, że doszło do tego etapu, kiedy państwo senatorowie pochylają się nad zmianą tych przepisów. Na czym nam zależy najbardziej? No, najbardziej zależy nam na tym, żeby można było psa dobrze przygotować. Chcielibyśmy uzgodnić, oczywiście w porozumieniu z nadleśniczym czy z właścicielami lasów prywatnych, na którym terenie będziemy mogli ćwiczyć, gdzie nie są prowadzone prace, gdzie możemy takie działania przeprowadzić. Chodzi o to, żebyśmy mogli przygotować psa do warunków, w których potem będzie pracować.

Ja jeszcze tylko nadmienię, że takie psy pracują w specyficzny sposób: one biegają, można powiedzieć, luzem i… No, wyszkolenie takiego psa trwa ok. 3 lat, dopiero wtedy może on pracować, więc to jest bardzo, bardzo czasochłonne. W momencie, kiedy pies natrafi na ślad zapachowy, na zapach człowieka – w lesie, podobnie jak w lawinie, tak samo dociera do niego zapach człowieka – sprawdza źródło tego zapachu, czy rzeczywiście znajduje się tam człowiek. Później przybiega z tą informacją do przewodnika i doprowadza zespół ratowniczy do zaginionego, do zaginionej osoby.

No, jeżeli chodzi o skuteczność pracy, to w naszej praktyce – tak mamy wypracowane – w ciągu około godziny jesteśmy w stanie przeszukać 10 ha lasu, z pomocą takiego psa, który pracuje, wykorzystując warunki wietrzne, bo wiatr roznosi zapach człowieka na danym terenie. Skuteczność działań takich zespołów jest naprawdę duża. W skali naszego państwa, można powiedzieć… Na dzień dzisiejszy możemy mówić o ok. 200 przeegzaminowanych przez Państwową Straż Pożarną psów ratowniczych, które są dopuszczone do działań. No więc tak naprawdę skala tego zjawiska nie jest tak duża, żeby mogło się wydawać, że nagle jakieś hordy psów będą biegać po lasach i każdy będzie chciał szkolić psy. Wydaje mi się, że jeżeli chodzi o szkolenie… No, mamy podpisane porozumienie z wojewódzką policją w Rzeszowie i na podstawie tego porozumienia, jak również porozumienia zawartego ze strażą pożarną, jesteśmy wzywani do akcji ratowniczych.

Jest jeszcze drugi problem, który polega na tym, że stowarzyszenia takie jak „Storat” to są organizacje pozarządowe, w związku z czym nie dotyczą nas przepisy regulujące informacje o psach specjalnych czy o psach służbowych, bo nasze psy takimi nie są. I tutaj bardzo bym prosił, żeby zwrócić uwagę na to, żeby nasze psy, czyli organizacji pozarządowych, fundacji, stowarzyszeń mających w swoim statucie wpisaną potrzebę szkolenia psów ratowniczych, też były uwzględnione w tych zapisach. Mamy zapewnienie, że te przepisy, które są obecnie sformułowane, będą… Pomysłodawca tych przepisów, czyli pan minister Siarka, zapewniał nas, że te przepisy będą dotyczyć również naszych psów ratowniczych, czyli psów należących do takich organizacji, które zajmują się szkoleniem.

Jeszcze raz bardzo dziękuję za głos. Chętnie udzielę odpowiedzi na pytania, gdyby jakieś się pojawiły, jeżeli chodzi o pracę naszych psów.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję panu bardzo.

Otwieram dyskusję.

Zachęcam do zadawania pytań i zgłaszania uwag.

Czy są chętni? Nie widzę.

W takim razie zamykam dyskusję.

Przechodzimy do rozstrzygnięć w głosowaniu.

Poprzednie posiedzenie komisji było bardzo długie i treściwe, jeśli chodzi o poprawki. Nikt nie przejął proponowanych poprawek Biura Legislacyjnego, wobec powyższego głosujemy za ustawą, która została przedłożona w druku nr 828.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? Proszę podnieść rękę.

6 głosów za, na sali. Liczymy głosy zdalne.

Zamykamy głosowanie zdalne.

Liczymy głosy za, przeciw i ile osób się wstrzymało.

(Senator Ewa Gawęda: Nie dostałam okna do głosowania.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Senator Jadwiga Rotnicka:

Kto? Ewa Gawęda chciała coś powiedzieć?

(Głos z sali: Ja też nie dostałem okna do głosowania.)

(Senator Ewa Gawęda: Nie miałam możliwości zagłosowania.)

(Głos z sali: Ja to samo.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Jeszcze raz.

(Głos z sali: Nie dostałem okna do głosowania.)

(Senator Ewa Gawęda: Ja również. U mnie też się nie wyświetliło. Nie miałam możliwości zagłosowania.)

Proszę podać wyniki głosowania, jakie były.

Sześć głosów na sali było za…

(Senator Władysław Komarnicki: Ale nie dostaliśmy okna do głosowania.)

Senator Jadwiga Rotnicka:

Zdalni nie mają dostępu do głosowania. Tak mówią.

(Głos z sali: Ale 5 głosów mamy, tak że…)

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Z uwagi na to, że jest jakiś problem techniczny, powtórzymy jeszcze raz głosowanie.

Kto nie może zagłosować, można powiedzieć, w formie elektronicznej, niech podniesie rękę, spośród głosujących zdalnie, żebyśmy mogli te głosy policzyć.

Tak możemy zrobić – prawda? Nie ma co do tego głosów sprzeciwu.

(Głos z sali: Musimy wszystkich widzieć.)

Kto jest za…Głosujemy. Jeszcze raz.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek – tak zostało zaproponowane – zechce podnieść rękę.

Liczymy głosy zdalne.

(Senator Jadwiga Rotnicka: Zdalni niech pokażą twarze.)

(Senator Józef Łyczak: Pokazują, pokazują.)

(Senator Jadwiga Rotnicka: Pokazują – tak?)

Zamykamy głosowanie „za”.

Teraz zaczynamy głosować, kto jest przeciw tej ustawie?

Zamykamy głosowanie „przeciw” tej ustawie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Teraz głosujemy…

Kto się wstrzymał w sprawie tej ustawy?

Sprawdzajcie dokładnie, kto się wstrzymał.

(Głos z sali: Można jeszcze zapytać, czy wszyscy senatorowie otrzymali ankietę i czy ją wysłali. Czy wszyscy otrzymali ankietę.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Senator Chróścikowski nie odesłał.)

Zamykamy głosowanie.

Liczymy głosy: ile było za, ile przeciw, ilu się wstrzymało.

12 głosów za, 0 – przeciw, żaden sanator się nie wstrzymał.

Ustawa uzyskała większość głosów komisji.

Pozostaje wyznaczyć senatora sprawozdawcę.

Kto się zgłasza na sprawozdawcę?

(Senator Józef Łyczak: Kiedy ta ustawa będzie…)

(Głos z sali: Pan przewodniczący.)

Nikt się nie zgłasza.

Senator Józef Łyczak:

To ja mogę być.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Senator Łyczak wyraża zgodę i będzie sprawozdawcą komisji w związku z ustawą o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy – Kodeks wykroczeń.

Zamykam posiedzenie połączonych… niepołączonych… posiedzenie komisji. Prowadziłem posiedzenie połączonych komisji, dlatego się mylę.

Dziękuję panu ministrowi i jego, można powiedzieć, drużynie. Dziękuję senatorom. Dziękuję Biuru Legislacyjnemu. Dziękuję sekretariatowi komisji. Dziękuję wszystkim senatorom biorącym udział zdalnie i na sali.

Dziękuję i zamykam posiedzenie komisji.

Następne posiedzenie komisji będzie o godzinie 14.00, na tej samej sali.

(Koniec posiedzenia o godzinie 13 minut 41)