Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (88.)

w dniu 25 października 2022 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu (druk senacki nr 811, druki sejmowe nr 2567 i 2625).

2. Rozpatrzenie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (druk senacki nr 832, druki sejmowe nr 2428, 2659 i 2659-A).

(Początek posiedzenia o godzinie 16 minut 02)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Jerzy Chróścikowski)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Szanowni Państwo!

Pozwolicie, że otworzę posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Dzisiaj na osiemdziesiątym ósmym posiedzeniu mamy do rozpatrzenia ustawę o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu – druk senacki nr 811, druki sejmowe nr 2567 i 2625. Punkt drugi to rozpatrzenie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt – druk senacki nr 832, druki sejmowe nr 2428, 2659 i 2659-A.

Niezmiernie miło mi powitać dzisiaj pana ministra Lecha Kołakowskiego reprezentującego Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi z tak zacnymi osobami towarzyszącymi. Pragnę również przywitać łącznie wszystkich zacnych gości z listy. Nie będę już przedłużać, lista ma prawie 2 strony. Witam senatorów, nasze biuro, jak również legislatora.

Posiedzenie prowadzimy również zdalnie, więc można się było łączyć. Rozumiem, że część senatorów jest połączona. Zasady funkcjonowania już znamy, nie będę ich tutaj cytował. Jak ktoś ma problemy z łączeniem, to proszę dzwonić pod wyznaczony numer.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu (druk senacki nr 811, druki sejmowe nr 2567 i 2625)

Szanowni Państwo, mamy do rozpatrzenia ustawę. Prosiłbym pana ministra Lecha Kołakowskiego o wprowadzenie do punktu pierwszego, czyli rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu – druk senacki nr 811.

Panie Ministrze, jeśli pan woli z miejsca, to proszę, jeśli chce pan na mównicę, to proszę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

W lipcu bieżącego roku weszło w życie rozporządzenie 2019/1009 ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, które zastąpiło dotychczas obowiązujące rozporządzenie nr 2003/2003 w sprawie nawozów. W nowym rozporządzeniu rozszerzono katalog produktów nawozowych, który obejmuje teraz nie tylko nawozy mineralne, ale także wszystkie inne produkty nawozowe, takie jak podłoża do upraw, biostymulatory, polepszacze gleby, inhibitory, w tym organiczne i mikrobiologiczne, charakteryzujące się działaniem stymulującym wzrost roślin oraz poprawę jakości gleby.

Rozporządzenie 2019/1009 nie zastępuje przepisów krajowych w zakresie nawozów, które nadal będą obowiązywać. W związku z tym do producentów należy decyzja, czy przy wprowadzaniu do obrotu nawozów lub środka wspomagającego uprawę roślin będą stosować rozporządzenie 2019/1009 i umieszczać oznakowanie CE na swoich zharmonizowanych produktach, co oznacza, że ich produkty będą swobodnie przemieszczać się na jednolitym rynku bez dodatkowych zezwoleń, czy przestrzegać przepisów ustanowionych na szczeblu krajowym, czyli w polskich warunkach ustawy o nawozach i nawożeniu, jeżeli zamierzają wprowadzać swoje produkty na rynek krajowy.

Projektowana zmiana ustawy o nawozach i nawożeniu ma na celu wprowadzenie do polskiego porządku prawnego postanowień rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2019/1009.

Głównymi celami tej ustawy są: dostosowanie zakresu i istniejącej terminologii wymienionej ustawy do wymagań rozporządzenia 2019/1009; wyznaczenie organów nadzoru rynku produktów nawozowych UE oraz części zakresu ich kompetencji; określenie systemu kar za naruszanie norm wymienionego rozporządzenia, obowiązujących na jego podstawie oraz dostosowanie do tego systemu przepisów krajowych dotyczących nawozowych produktów krajowych; wyznaczenie organów nadzoru rynku nawozów oznaczonych znakiem „NAWÓZ WE” oraz uregulowanie w przepisach krajowych dalszego statusu mieszanek tych nawozów; zdefiniowanie terminu nawozowego produktu mikrobiologicznego oraz określenie zasad prowadzenia wykazu takich produktów.

Szanowny Panie Przewodniczący, na razie tyle. To informacja tytułem wprowadzenia.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

W związku z tym, że opinia jest dość obszerna, proszę pana legislatora o wyrażenie stanowiska.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Pierwsza uwaga dotyczy art. 2 ust. 1 pkt 10a. Uwaga i zaproponowana w niej poprawka mają na celu doprecyzowanie definicji określenia „nawozowe produkty mikrobiologiczne”, tak aby zapewnić spójność w obrębie brzmienia tego przepisu. W zależności od intencji projektodawcy Biuro Legislacyjne zaproponowało 2 wersje poprawek.

Uwaga druga i zaproponowane w niej poprawki mają na celu dostosowanie przepisów materialnych zmienianej ustawy, które nie zostały objęte zakresem regulacji procedowanej ustawy, do nowej definicji określenia „wprowadzenie do obrotu”. Chodzi o to, że wyszczególnione w opinii poszczególne przepisy ustawy o nawozach i nawożeniu odnoszą się do określenia „wprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”, a zgodnie z proponowaną definicją i jej treścią powinny się odnosić do definiowanego w znaczeniu legalnym określenia „wprowadzenie do obrotu”. Tutaj również zostały zaproponowane 2 wersje poprawek.

Uwaga trzecia i zaproponowane w niej poprawki mają na celu ustalenie, czy projektowana regulacja uwzględnia wszystkie przepisy rozporządzenia unijnego nr 2019/1009 określające zadania organu nadzoru rynku oraz czy w świetle tych przepisów organem sprawującym nadzór nad wprowadzeniem do obrotu i udostępnieniem na rynku produktów nawozowych UE nie powinien być wojewódzki inspektor ochrony środowiska i nasiennictwa. W tym drugim przypadku, jeżeli chodzi o właściwość tego organu, niepewność wiąże z przepisami wskazanego rozporządzenia Unii Europejskiej, które sugerują, że organem sprawującym nadzór i przeprowadzającym kontrole w tym zakresie jest organ nadzoru rynku. Tu też, w zależności od intencji projektodawcy, zaproponowano stosowne poprawki.

Uwaga czwarta i zaproponowane w niej poprawki mają na celu zapewnienie spójności proponowanych przepisów w sposobie używania określenia stanowiącego definicję legalną. Tutaj również przedstawiona jest propozycja poprawki.

Uwaga piąta. Tutaj pozwolę sobie na dłuższy wywód. W tym przypadku wątpliwości budzi relacja proponowanych w art. 1 w pkt 16 ustawy przepisów art. 30 ust. 2 pkt 3, art. 31 ust. 1, art. 32a ust. 1, art. 37 i art. 37a ust. 2 ustawy o nawozach i nawożeniu co do przedmiotu objętej ich zakresem regulacji kontroli. Przepisy te dotyczą de facto tej samej kontroli, ale w różny sposób wskazują na jej zakres, który często nie pokrywa się z zakresem określonym w przepisie art. 31 ust. 1.

Przykładowo wskazałem w opinii, że z art. 31 ust. 1 wynika, że w przypadku wprowadzenia do obrotu produktu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 ust. 1–4 może nastąpić jego wycofanie z obrotu, ale dalszy przepis, przepis o karach pieniężnych, art. 37 stanowi, że takie wycofanie następuje obligatoryjnie również w przypadku pozostałych ustępów, w tym ust. 8. Tak więc jest tutaj wątpliwość, dlaczego przepis wcześniejszy, art. 31 ust. 1 ma węższy zakres w przypadku art. 3 niż, wydawałoby się, analogiczny przepis art. 37, który uwzględnia już wszystkie ustępy art. 3.

Dalej. Przepis art. 32a ust. 1 stanowi, że przepisy wydane na podstawie art. 10 pkt 5, art. 11 pkt 5 określają wymagania jakościowe produktów – tutaj podkreśliłem wyrażenie „wymagania jakościowe produktów” – a przepisy art. 30 ust. 2 pkt 3, art. 31 ust. 1, art. 37a ust. 2 pkt 2 przewidują dwa oddzielne rodzaje wymagań dla nawozów i środków wspomagających uprawę roślin, czyli wymagania jakościowe i wymagania w zakresie dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń, wskazując, że te drugie wymagania, a więc wymagania w zakresie dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń, określają przepisy wydane właśnie na podstawie art. 10 pkt 5 i art. 11 pkt 5. I jest pytanie, czy ten zakres kontroli, jeżeli chodzi o wymagania, jest tutaj wprowadzony celowo. Wszystkie pozostałe przepisy wskazują jednolicie, że chodzi o wymagania w zakresie dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń określonych w tych 2 aktach wykonawczych wydanych na podstawie tych 2 upoważnień.

Innym przykładem jest przykład art. 32a ust. 1, z którego wynika, że w ramach kontroli sprawdza się spełnienie tzw. wymagań dodatkowych, zadeklarowanych przez wprowadzającego do obrotu produkt, ale żaden z pozostałych przepisów zmienionej ustawy, w tym właśnie art. 30 ust. 2 pkt 3, który, jak rozumiem, stanowi podstawowy przepis określający zakres tej kontroli, do takich wymagań dodatkowych się nie odnosi. Jest więc pytanie, co należy rozumieć przez „wymagania dodatkowe”. Nie ma tu też odniesienia do jakichś przepisów odrębnych. Z uwagi na te dość liczne wątpliwości, w zależności od intencji i wyjaśnień przedstawiciela rządu, będą mogły być przedstawione jakieś propozycje poprawek.

Uwaga szósta. Tutaj z kolei wątpliwości budzi relacja proponowanych przepisów art. 31 ust. 1 i art. 37 ustawy o nawozach i nawożeniu. Jeżeli chodzi o taki pierwszy element, to wskazać należy, że art. 31 ust. 1 stanowi, że w przypadku gdy w wyniku kontroli przeprowadzonej w ramach nadzoru nad wprowadzeniem do obrotu nawozów i środków wspomagających uprawę roślin stwierdzono, że nie są spełnione warunki dotyczące wprowadzenia do obrotu określone w art. 3 ust. 1–4 lub art. 5, wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa może – nie musi, ale może – w drodze decyzji nakazać wycofanie z obrotu nawozu albo środka wspomagającego uprawę roślin. Ta decyzja zgodnie z przepisem art. 31 podlega natychmiastowemu wykonaniu. Z kolei przepis o karach pieniężnych, art. 37, stanowi, że ten, kto wprowadza do obrotu nawozy lub środki wspomagające uprawę roślin – chodzi o same produkty i ten sam obrót – niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3, ale już we wszystkich ustępach, lub w art. 5, wycofuje je z obrotu na własny koszt. Czyli tutaj jak gdyby z mocy ustawy następuje wycofanie produktów, które, jak się wydaje, przynajmniej na podstawie brzmienia tych przepisów, również są objęte zakresem regulacji przepisu materialnego art. 31 ust. 1. W tym w przypadku wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, przeprowadzając kontrolę, w decyzji administracyjnej określa termin, w jakim to wycofanie ma nastąpić. W związku z tym wątpliwości budzi relacja tych 2 przepisów. To po pierwsze.

Po drugie, art. 31 ust. 1 pkt 2 przewiduje fakultatywne działanie wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa w przypadku stwierdzenia przy wprowadzaniu do obrotu, a więc, jak rozumiem, w przypadku przeprowadzonej kontroli wskazanych produktów… Tutaj nasuwa się wątpliwość, dlaczego organ ten może, a nie jest obowiązany do wydania decyzji nakazującej wycofanie produktu z obrotu, skoro nastąpiło naruszenie. Poza tym, jeżeli może, to jakimi przesłankami będzie się kierować przy podejmowaniu takiej decyzji? Przyjęta w proponowanym przepisie fakultatywność działania wojewódzkiego inspektora przy braku przesłanek wskazujących granice jego działań budzi wątpliwości w świetle określonej w art. 7 konstytucji zasady legalizmu, która wymaga od organów władzy publicznej działania na podstawie i w granicach prawa. Tutaj również w zależności od decyzji i intencji projektodawcy ewentualne propozycje poprawek będą mogły być przedstawiane po wyjaśnieniach pana ministra.

Uwaga siódma dotyczy zastrzeżeń do proponowanego w art. 1 pkt 23 ustawy przepisu o karze pieniężnej, o którym była mowa wcześniej, czyli art. 37, w zakresie, w jakim przepis ten określa obowiązek materialny polegający na wycofaniu z obrotu produktu niespełniającego warunków określonych w art. 3 lub art. 5 zmienianej ustawy. Tutaj, opierając się na zasadach techniki prawodawczej i na kodeksie postępowania administracyjnego w zakresie, w jakim reguluje on materię dotyczącą administracyjnych kar pieniężnych, ale też na praktyce legislacyjnej, przynajmniej tej dobrej, należy stwierdzić, że w przepisach o karze pieniężnej nie reguluje się materii dotyczącej obowiązku materialnego. Nie określa się w nich tych obowiązków. One powinny być zamieszczone w przepisach prawa materialnego ustawy. Jako przykład poprawnego rozwiązania należy przywołać art. 7 ust 3 lub 4 czy też art. 31 ust. 1 pkt 2 zmienianej ustawy, które również dotyczą wycofywania wskazanych produktów w odpowiedniej sytuacji. Tutaj również ewentualna propozycja poprawki będzie mogła być przedstawiona po przedstawieniu wyjaśnień przez pana ministra.

Oczywiście uwzględnienia wymaga tu wątpliwość, którą przedstawiłem już w poprzedniej uwadze, dotycząca samej relacji art. 31 ust. 1 pkt 2, wskazującego możliwość podjęcia przez wojewódzkiego inspektora decyzji o wycofaniu produktów, i art. 37, przepisu karnego, który obliguje do podjęcia tych działań. Powstaje pytanie na gruncie tak zredagowanych obowiązujących przepisów: jak po dniu wejścia w życie będzie wyglądało postępowanie wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa? Czy będzie on wydawać decyzję na podstawie fakultatywnego upoważnienia z art. 31 ust. 1 pkt 2, czy na podstawie upoważnienia obligatoryjnego, na podstawie art. 37 ust. 1, w związku z przepisem karnym art. 37? Zakładając, że wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa podejmie decyzję na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 2, należy zapytać, jak w takim przypadku będzie stosowany proponowany przepis art. 37, który wymaga od niego obligatoryjnego działania. Reasumując, powiem, że należałoby się zastanowić nad ratio legis tego przepisu karnego w części nakładającej przez niego obowiązek na podmiot, który nie spełnił warunków przy wprowadzaniu produktów do obrotu.

Przechodzę do uwagi ósmej. Ona i zaproponowana w niej poprawka mają na celu zapewnienie spójności proponowanego przepisu w zakresie terminologii użytej na określenie wskazanych w nim produktów. Tutaj jest zaproponowana stosowna poprawka.

Uwaga dziewiąta i zaproponowana w niej poprawka mają na celu doprecyzowanie proponowanych przepisów przez wskazanie kontroli objętych zakresem ich regulacji. Przepisy te w sposób ogólny wskazują na kontrolę przeprowadzaną przez wojewódzkiego inspektora, ale nie wiadomo, o którą konkretnie kontrolę, w ramach którego nadzoru chodzi.

Następna uwaga i zaproponowana w niej poprawka mają na celu skreślenie przepisu, który bezpośrednio i wprost wynika z ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Należy przyjąć, że ten przepis jest zbędny i de facto narusza wymagania zasad techniki prawodawczej. To, że ustawę o postępowaniu egzekucyjnym w administracji należy stosować do regulowanych ustawą kar pieniężnych, bezpośrednio wynika z art. 2 §1 pkt 2 przywołanej ustawy.

Uwaga jedenasta i zaproponowana w niej poprawka mają na celu zapewnienie jednolitości terminologicznej w zakresie kar pieniężnych. W obrębie proponowanych przepisów znalazły się dwa, które, pewnie omyłkowo, zamiast do kar pieniężnych, i to w ramach tej samej głównej jednostki redakcyjnej, art. 2, odnoszą się do kary administracyjnej.

Uwaga dwunasta. Zaproponowana w niej poprawka zapewniałaby jednolitość terminologiczną dotyczącą określenia „udostępnianie na rynku”. Jest to określenie stanowiące przedmiot definicji legalnej w ustawie. Jeżeli art. 3 ust. 3 faktycznie odnosi się do udostępniania na rynku, to przepis ten właśnie tym określeniem powinien się posługiwać. Obecnie używa określenia „udostępnianie”, czyli merytorycznie ma to inne znaczenie.

Uwaga trzynasta. Zaproponowana w niej poprawka zapewniłaby odwoływanie się proponowanego przepisu do wskazanej w nim ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia zgodnie z wymogami techniki prawodawczej i jednolicie z pozostałymi przepisami, które są objęte regulacją procedowanej ustawy, odnoszącymi się do innych ustaw niż kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, w których przywołuje się pełny tytuł, a jeżeli jest taka potrzeba, to również metryczkę ustawy.

Uwaga czternasta, ostatnia i zaproponowana w niej poprawka ma na celu skreślenie przepisu zachowującego w mocy wskazane w tym przepisie rozporządzenia, które wbrew temu, co wynika z treści przepisów, nie utracą mocy z dniem wejścia w życie procedowanej ustawy. Nie utracą jej, ponieważ nie spełniają przesłanek do utraty mocy obowiązującej w świetle zasad techniki prawodawczej.

Dziękuję bardzo. To wszystkie uwagi.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Legislatorze.

Prosiłbym pana ministra, by mówił po kolei, którą poprawkę rząd popiera, a której nie popiera. Te uwagi, które pan legislator przedstawił, i pytania, które zadawał… Proszę, żeby ewentualnie ministerstwo zaproponowało… Pan legislator może nas ukierunkować i ewentualnie zaproponować jakąś poprawkę.

Proszę po kolei.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ustawa o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu w obecnej dynamicznej sytuacji, związanej z wysokimi cenami gazu, wojną w Ukrainie, a w rezultacie wysokimi cenami i niepewnością dostaw nawozów jest ustawą bardzo oczekiwaną przez rolników oraz Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Ustawa o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu jest w szczególności ustawą kompetencyjną, która wskazuje Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa jako organ właściwy do nadzoru nad nowymi produktami nawozowymi UE.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1009 ustanawia zasadę, że produkty z oznakowaniem „produkt nawozowy UE” mogą być przedmiotem swobodnego obrotu na obszarze całej Unii Europejskiej. W tej sytuacji konieczne jest jak najszybsze zapewnienie nadzoru Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w celu zabezpieczenia rolników przed ewentualnymi nadużyciami ze strony nieuczciwych dostawców nawozów.

Za przyjęciem ustawy w Sejmie głosowało 429 posłów, było 11 głosów przeciw, nikt się nie wstrzymał.

Przygotowana przez Biuro Legislacyjne opinia do ustawy przedstawia propozycje poprawek. Są to poprawki, które nieznacznie dookreślają znane i zrozumiałe reguły oraz postępowania stosowane w ustawie od 2007 r. Pozostawienie obecnego brzmienia umożliwi poprawne stosowanie przepisów całej ustawy. Z tego powodu są to poprawki nie do przyjęcia przez rząd.

Panie Przewodniczący, Szanowni Panowie Senatorowie, proszę o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję. Czyli stanowisko rządu jest takie, by przyjąć ustawę bez poprawek.

Otwieram dyskusję.

Proszę. Pan senator Bober.

Senator Ryszard Bober:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Rzeczywiście ustawa jest bardzo oczekiwana przez rolników w zakresie uznania wreszcie biopreparatów, biokomponentów za nawozy. Oczekiwana decyzja, która nastąpi wraz z wejściem w życie ustawy, doprowadzi do sytuacji, w której ministerstwo będzie wreszcie mogło traktować biokomponenty z zerowym VAT… Mam nadzieję, Panie Ministrze, że będą one traktowane jak nawozy. Przecież jest to tak oczekiwane w związku z nową strategią dotyczącą nowego Zielonego Ładu. Myślę, że nie trzeba tutaj nikogo przekonywać.

Panie Mecenasie, odnośnie do… Wojewódzcy inspektorzy nie mają osobowości prawnej, działają na mocy upoważnienia przez państwowego inspektora. Tak jak pan minister powiedział, mamy w tej chwili mocznik, który się pojawił, jeden, ten dopuszczony przez Unię, z inhibitorem, drugi jest w ofertach, ten, który nie posiada… Myślę, Panie Ministrze, że tutaj nie będziemy… Jest taka potrzeba, tak powinno to zabrzmieć. Myślę, że w rozporządzeniu powinno być zapisane, że ten bez inhibitora powinien być stosowany doglebowo po wymieszaniu z glebą, aby uwalnianie się… aby w procesach zachodzących w ramach przemiany materii nie uwalniał się tak szybko amoniak w powietrze, żeby rzeczywiście, tak jak w przypadku tego z inhibitorem, który może być stosowany… Tam proces jest spowolniony. Myślę, że to na tym polega. To jest to wytłumaczenie, o którym pan mecenas mówił.

Fakultatywne a obligatoryjne karanie. Pozostawmy to w tym brzmieniu. Cieszę się, że rzeczywiście nastąpiło pewne doprecyzowanie, oczekiwane, jak myślę, przez wszystkich, zarówno przez dystrybutorów, jak i przez producentów, szczególnie przez te wszystkie firmy, które są zaangażowane w biotechnologię. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję panu senatorowi.

Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos? Czy ktoś chciałby przedstawić jakieś wnioski? Nie ma chętnych.

W związku z tym stawiam wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Przejdziemy do głosowania, skoro nie ma innych wniosków.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę doliczenie głosów zdalnych i podanie wyników łącznych.

10 za, jednogłośnie.

Przegłosowaliśmy.

Potrzeba wyznaczyć sprawozdawcę.

Czy pan senator Bogucki chciałby być sprawozdawcą?

(Rozmowy na sali)

Wyraża zgodę? Tak, wyraża zgodę. Sprawozdawcą będzie pan senator Bogucki.

Możemy powiedzieć, że wyczerpaliśmy ten punkt.

Punkt 2. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (druk senacki nr 832, druki sejmowe nr 2428, 2659 i 2659-A)

Przechodzimy do punktu drugiego.

W punkcie drugim poproszę pana ministra o…

(Głos z sali: Techniczna zmiana.)

Nie ma problemu, poczekamy chwilę.

(Głos z sali: Już.)

W punkcie drugim mamy rozpatrzenie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt – druk senacki nr 832.

Proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ustawa z dnia 6 października 2022 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wykonuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/429, tzn. prawo o zdrowiu zwierząt, w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz zapewnienia jednolitego funkcjonowania systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt jako istotnego ogniwa zwalczania chorób zakaźnych.

Do obecnie funkcjonującego systemu identyfikacji i rejestracji ustawa wprowadzi zmiany dotyczące jego organizacji i zakresu. Ustawa przewiduje zmiany w obszarze identyfikacji i rejestracji koniowatych. Zmiany te polegają na przejęciu przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zadania związanego z gromadzeniem danych o koniowatych. Co ważne, upoważnienie do wydawania dokumentów identyfikacyjnych koniowatych poszczególnych ras pozostanie w kompetencjach związków hodowców koni, a te związki będą przekazywały dane o dokumentach identyfikacyjnych bezpośrednio do komputerowej bazy danych prowadzonej przez agencję. Ponadto w odniesieniu do koniowatych wprowadzony zostanie obowiązek rejestracji przez posiadaczy i właścicieli koniowatych siedzib stad oraz obowiązek rejestracji zgłoszeń zdarzeń tych zwierząt.

Przewiduje się także wprowadzenie obowiązkowej identyfikacji i rejestracji jeleniowatych i wielbłądowatych przy jednoczesnym zachowaniu tych samych zasad, jakim podlegają obecnie rejestrowane i identyfikowane zwierzęta, takie jak bydło, owce, kozy i świnie.

Doświadczenia związane z planowaniem wsparcia dla sektora produkcji zwierzęcej wskazały na potrzebę wprowadzenia scentralizowanego rejestru zakładów drobiu, który zostanie ustanowiony niniejszą ustawą.

Jeśli chodzi o uproszczenia organizacyjne systemu, należy wskazać, iż ustawa przewiduje cyfryzację procedury dokonywania zgłoszeń zdarzeń dotyczących zwierząt przez posiadaczy zwierząt oraz podmioty prowadzące działalność nadzorowaną. Paszporty dla bydła nie będą już wykorzystywane w obrocie krajowym. Obowiązek zaopatrzenia bydła w paszport pozostanie w odniesieniu do przemieszczania bydła do państw Unii Europejskiej.

Posiadacze zwierząt uzyskają także dostęp do nowych środków identyfikacji, takich jak zwykła opaska na pęcinę, kolczyk elektroniczny, kapsuła ceramiczna, wszczepiany transponder czy elektroniczna opaska na pęcinę.

Ustawa była przedmiotem uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania. W wyniku uwag Polskiego Związku Hodowców Jeleniowatych wydłużono okres na zgłoszenie urodzenia jeleniowatego do komputerowej bazy danych do 9 miesięcy, z tym że termin ten nie będzie miał zastosowania w odniesieniu do jeleniowatych utrzymywanych w warunkach ekstensywnych i nieprzyzwyczajonych do kontaktu z ludźmi, które podlegają identyfikacji przed opuszczeniem siedziby stada.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Polskiego Związku Hodowców Koni, dotyczącym ułatwień dla hodowców, do ustawy wprowadzono przepis, zgodnie z którym właściciel koniowatego albo jego posiadacz będą mogli dokonywać wymaganych zgłoszeń do komputerowej bazy danych, a także złożyć wniosek o wydanie unikalnego dożywotniego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem związku hodowców.

W toku prac legislacyjnych w Sejmie przyjęto 4 poprawki. Dwie z nich miały charakter redakcyjno-legislacyjny i miały na celu uporządkowanie brzmienia art. 20 oraz art. 45 ust 3 ustawy. Dwie kolejne miały charakter merytoryczny, odzwierciedlały uwagi i wątpliwości zgłaszane przez związki hodowców koni oraz Polski Związek Hodowców Jeleniowatych.

Wnoszę o poparcie przedmiotowej ustawy, która przyczyni się do konsolidacji i unowocześniania systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt. Ustawa podlegała szerokim konsultacjom publicznym w celu uwzględnienia w jak najszerszym zakresie potrzeb hodowców i posiadaczy zwierząt. Ustawa jest zgodna z prawodawstwem Unii Europejskiej i stanowi realizację zasady identyfikowalności, która jest jedną z nadrzędnych zasad stanowionych prawem o zdrowiu zwierząt.

Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Prosiłbym Biuro Legislacyjne, pana Piotra.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Do rozpatrywanej ustawy Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu zgłosiło zastrzeżenie natury konstytucyjnej oraz zastrzeżenia natury legislacyjnej.

Zastrzeżenie natury konstytucyjnej odnosi się z jednej strony do art. 13 w związku z art. 11 ustawy, z drugiej zaś do art. 45 ustawy. Art. 11 ustawy określa zakres danych osobowych przetwarzanych w komputerowej bazie danych prowadzonej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w odniesieniu do posiadaczy zwierząt oraz podmiotów prowadzących zakłady drobiu, rzeźnie, zakłady przetwórcze lub spalarnie. Jednocześnie jednak art. 13 ustawy obliguje ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia w rozporządzeniu, a więc w akcie podustawowym, dodatkowych danych osobowych przetwarzanych w tej bazie.

Z kolei w art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy sformułowano zasadę, że określone dokumenty zgłasza się w postaci elektronicznej za pomocą stosownego formularza, przy czym stosownie do ust. 1 pkt 2 tego artykułu określenie zakresu danych osobowych, jakie są zawarte w tych dokumentach, ma należeć do ministra właściwego do spraw rolnictwa, który ma to uczynić w rozporządzeniu. Zgodnie z art. 51 ust. 1 i 5 konstytucji nikt nie może być obowiązany inaczej niż na podstawie ustawy do ujawniania informacji dotyczących jego osoby, przy czym zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji określa ustawa. Oznacza to, że przywołane przepisy ustawy w zakresie, w jakim upoważniają ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia w drodze rozporządzenia zakresu przetwarzanych danych osobowych, są niezgodne z art. 47 oraz przepisami art. 51 ust. 1 i 5 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji przez to, że naruszają zasadę wyłączności ustawy w tym zakresie. Dodać tylko należy, że jednoznacznie tę kwestię akcentuje orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, który podnosi, że – cytuję – „nie budzi żadnej wątpliwości, że konstytucyjność ograniczenia prawa do prywatności warunkuje przede wszystkim ustawowa forma wprowadzonego ograniczenia”. Postulować zatem należy wprowadzenie do ustawy proponowanych przez Biuro Legislacyjne poprawek, które normowałyby w ustawie wspomniane kwestie.

Zastrzeżenia natury legislacyjnej odnoszą się do 4 kwestii.

Po pierwsze, należy skreślić definicję określenia „państwo przeznaczenia”, gdyż żaden z przepisów ustawy nie posługuje się tym określeniem, a zatem nie istnieje potrzeba zdefiniowania tego określenia.

Po drugie, konieczne jest zapewnienie jednolitości unormowań tych przepisów ustawy, które określają zakres informacji gromadzonych w komputerowej bazie danych oraz informacji stanowiących element prowadzonej przez prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa listy dostawców. W jednych bowiem przepisach ustawa posługuje się sformułowaniem „imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres” – czyli słusznie – a w niektórych przypadkach pomija element miejsca zamieszkania i siedziby.

Po trzecie, należy zapewnić zgodność tytułu rozdziału 8 ustawy z §97 ust. 1 Zasad techniki prawodawczej, zgodnie z którym rozdział zawierający przepisy zmieniające inne ustawy należy zatytułować „Zmiany w przepisach”, nie zaś „Przepisy zmieniające”.

I wreszcie, po czwarte, w części wspólnej art. 68 ust. 3 ustawy należy uwzględnić, że działalność posiadacza bydła, o którym mowa w tym ustępie, może być prowadzona nie tylko z wykorzystaniem rachunku bankowego, ale również rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Proszę pana ministra o odniesienie się do uwag Biura Legislacyjnego i propozycji ewentualnych poprawek.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

W kwestii dotyczącej zastrzeżeń co do zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej… Te zastrzeżenia opiniujemy negatywnie. Odnosząc się do zastrzeżeń natury systemowej i legislacyjnej, powiem, że zastrzeżenie nr 4 opiniujemy negatywnie, a pozostałe – pozytywnie.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Czy ktoś chciałby…)

Jeszcze poproszę pana dyrektora Pawła Małaczka o zabranie głosu.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Proszę. Udzielam głosu.

Zastępca Dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Paweł Małaczek:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

W odniesieniu do zastrzeżeń konstytucyjnych: zgadza się, konstytucja faktycznie wskazuje – zgodnie z art. 51 – że nikt nie może być obowiązany inaczej niż na podstawie ustawy do ujawniania informacji dotyczących jego osoby. W naszej ocenie ta ustawa zapewnia taką normę prawną. Taka norma prawna wynika chociażby z przepisu, który mówi o tym, że posiadacze zwierząt są zobowiązani dokonywać zgłoszeń dotyczących zdarzeń dotyczących tych zwierząt. Ponadto norma prawna określająca obowiązek przekazywania pewnych informacji wynika również z przepisów wspólnotowych, tj. z rozporządzenia unijnego, które jest wykonywane tą ustawą, rozporządzenia 2016/429.

Jeżeli chodzi o zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji, które ma określać ustawa, to w naszej ocenie ustawa ta określa takie zasady i tryb. Do rozporządzenia zostało przekazane wskazanie tylko jakichś drobnych, że tak się wyrażę, danych osobowych, które nie wynikają z ustawy. Powiem inaczej: gdybyśmy zgodzili się z uwagą pana mecenasa, to musielibyśmy stwierdzić, że gros przepisów, które od wielu, wielu lat funkcjonują, m.in. rozporządzeń do ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, do ustawy o płatnościach bezpośrednich, ale też do innych ustaw, w których jest określony zakres danych osobowych podawanych np. we wniosku o przyznanie płatności, we wniosku o przyznanie pomocy… że te przepisy są również niezgodne z przywołanymi przepisami konstytucji. Z takim stwierdzeniem nie możemy się zgodzić. Rozporządzenie też jest wydawane na podstawie ustawy. W naszej ocenie rozwiązania, które zaproponowaliśmy, są zgodne z konstytucją. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Szanowni Państwo, mamy propozycje poprawek.

(Senator Antoni Mężydło: Ja jeszcze zgłosiłem się do głosu.)

Zaraz. Momencik, momencik.

Chciałbym zgłosić 3 poprawki do ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Pierwsza poprawka. W art. 27 pkt 4 wyrazy „2 miesiące” zastępuje się wyrazami „3 miesiące”.

Druga poprawka. W art. 38 ust. 1 wyrazy „2 dni” zastępuje się wyrazami „7 dni”.

Trzecia poprawka. Dodaje się art. 57a w brzmieniu: w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej – Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 306 oraz 2022 r. poz. 974 i 1570 – w art. 32 ust 1 otrzymuje brzmienie: „Opłaty, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, za kontrolę świń przeprowadzaną w gospodarstwie, w którym jest utrzymywane nie więcej niż 50 świń, pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jednak nie niższej niż 20 zł”.

Tę ostatnią poprawkę mogę uzasadnić. Dwie dotyczą koniowatych, a ta ostatnia – trzody chlewnej. Poprawka rzeczywiście ma na celu obniżenie kosztów. I tak mamy znacznie zmniejszoną produkcję, szczególnie w przypadku małych gospodarstw. Ministerstwo, jak myślę, idzie w tym kierunku i chce poprzeć takie stanowisko, dlatego to zgłaszam. Proszę Wysoką Komisję o poparcie tych poprawek.

Prosił o głos pan Mężydło, który też zgłosił poprawki.

Proszę pana senatora Mężydłę o zabranie głosu.

Senator Antoni Mężydło:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie Przewodniczący!

Jedna jest na pewno tożsama, bo ją dobrze zrozumiałem. Druga pana poprawka i moja pierwsza są takie same. Bardzo dziękuję. Pierwszej nie słyszałem, dobrze nie zrozumiałem, bo skupiałem się na tym, że nie zostałem dopuszczony do głosu. Jakby pan przewodniczący powtórzył tę pierwszą, powiedział, w którym artykule byłaby zmiana, to wtedy będę mógł dalej uzasadniać swoje poprawki. Nasze poprawki zmierzają do poprawy tej ustawy tylko w zakresie koniowatych i wychodzą naprzeciw oczekiwaniom Polskiego Związkowi Hodowców Koni. Pierwsza poprawka, którą pan zgłosił, żeby czas na przekazanie do komputerowej bazy zgłoszenia konia był dłuższy niż 2 dni… W uwagach Polskiego Związku Hodowców Koni jest to bardzo szeroko uzasadnione. Tam jest dosyć dużo czynności do wykonania. Poza wszczepieniem transpondera jest jeszcze potrzebny opis graficzny, wydanie dokumentu, który jest szczegółowy i bardzo duży, bo zawiera ok. 40 stron. Trzeba powiedzieć, że polski związek… mimo że te dane będą w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, to ten związek dalej będzie odgrywał tutaj dużą rolę, jeśli chodzi o identyfikację koni. Pan minister też to zaznaczył, przedstawiając ustawę.

Poza tym, z czym się zgadzamy, chcemy również wydłużyć termin na rejestrację koni sprowadzanych z zagranicy ze względu na to, że 7 dni jest okresem zbyt krótkim. Co prawda koniowate sprowadzane z krajów trzeciego świata mają 30-dniowy okres kwarantanny, ale w tym czasie weterynarze, również ze względów ostrożnościowych, ze względu na to, że stykają się później z innymi końmi i chcą nie przenosić ewentualnych chorób na polskie stada… Oni w tym czasie nie mogą sprawdzać dokumentacji ani identyfikować konia. Dlatego uważam, że rozsądne byłoby – to jest sformułowane w naszej poprawce – wydłużenie tego terminu do 30 dni.

No i ostatni punkt. Ostatnia nasza poprawka zmierza do tego, żeby vacatio legis wydłużyć do 90 dni – teraz w ustawie jest 14 dni – ze względu na coś bardzo ważnego. Baza, która jest w Polskim Związku Hodowców Koni, musi być przesyłana do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i trzeba dobrze dopasować jeden system komputerowy do drugiego. Na pewno okres 14 dni jest tu niewystarczający, mimo że ta propozycja była konsultowana i najprawdopodobniej przedstawiciele Polskiego Związku Hodowców Koni wiedzieli, że czekają ich takie zmiany systemu komputerowego. Ale nikt nie może przecież inwestować pieniędzy w modernizację systemu komputerowego, gdy nie ma pewności. Pewność będzie dopiero wtedy, jak ustawa zostanie uchwalona, i od tego czasu można będzie zrobić zlecenie u przedstawiciela firmy komputerowej, żeby takie zmiany wprowadził. Uważam, że proponowane 90 dni na zmiany komputerowe to jest i tak krótki okres, bo w przypadku wielu ustaw 90-dniowy okres dostosowania systemów komputerowych był niewystarczający i myśmy to bardzo często zmieniali na dłuższy okres. Polski związek i tak oszacował to bardzo oszczędnie i zaproponował, żeby to vacatio legis wydłużyć do 90 dni. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Jeśli chodzi o tę wspólną poprawkę, to u mnie jest to art. 27, a u pana jest to art. 32.

(Senator Antoni Mężydło: Art. 32.)

Tutaj Biuro Legislacyjne musi podjąć…

(Senator Antoni Mężydło: Rozstrzygnąć.)

Rozstrzygnąć. To jest w kilku miejscach. Trzeba rozstrzygnąć, czy to jest oddzielne, czy to jest tożsame. Tu będę miał pytanie do Biura Legislacyjnego.

Jeśli chodzi o moje poprawki, to pozostałe już się nie pokrywają… Tylko ta jedna poprawka. Przepraszam, ale się pomyliłem. Powiedziałem „art. 38”, a tu jest art. 32. Tak? „2 dni” zamieniamy na „7 dni”. To u mnie jest art. 38.

(Senator Antoni Mężydło: A u mnie jest art. 32.)

A u pana jest art. 32 ust. 5.

(Senator Antoni Mężydło: Ust. 5.)

„2 dni” na „7 dni”.

Czy to jest tożsame, czy to jest coś innego?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, jak słusznie podnoszą przedstawiciele rządu, nie są to tożsame poprawki. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Rozumiem.

W związku z tym mam pytanie do rządu na temat poprawek zgłoszonych przeze mnie i przez pana senatora Antoniego Mężydłę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Szanowny Panie Przewodniczący!

Rząd popiera zgłoszone przez pana 3 poprawki.

Odniosę się do poprawek zgłoszonych przez pana senatora Mężydłę w zakresie art. 32 ust. 5 ustawy. Propozycja wydłużenia z 2 do 7 dni terminu na przekazanie przez ARiMR do związku hodowców koni informacji o zgłoszeniu do komputerowej bazy danych urodzenia koniowatego wraz z wnioskiem o wydanie unikalnego dożywotniego dokumentu identyfikacyjnego nie może zostać przyjęta. Termin przekazania informacji o zgłoszeniu do komputerowej bazy danych urodzenia koniowatego wraz z wnioskiem o wydanie unikalnego dożywotniego dokumentu identyfikacyjnego do związków hodowlanych dotyczy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Odnośnie do art. 42 ust. 1 i 3 ustawy i propozycji wydłużenia terminu na przekazanie związkowi hodowców koniowatych unikalnego dożywotniego dokumentu identyfikacyjnego w celu sprawdzenia tożsamości koniowatego oraz niezwłocznego zgłoszenia informacji o tym dokumencie do komputerowej bazy danych z 7 do 30 dni od dnia przemieszczenia… Ta propozycja nie może zostać przyjęta. Obowiązek dostarczenia dokumentu w terminie 7 dni jest obowiązkiem nałożonym na właściciela lub posiadacza koniowatego. Termin 7 dni jest spójny z pozostałymi terminami dokonywania zgłoszeń do komputerowej bazy danych i ma na celu zapewnienie aktualnej informacji na temat koniowatych przewiezionych na terytorium Unii Europejskiej. Wiedza ta jest niezbędna do skutecznego nadzoru nad identyfikacją i rejestracją koniowatych. Wydłużenie terminu do 30 dni będzie oznaczało, że przez 30 dni organy odpowiedzialne za kontrolę w zakresie identyfikacji i rejestracji nie będą posiadały aktualnej wiedzy na temat obecności koniowatych na danym terenie. Przekazanie unikalnego dożywotniego dokumentu identyfikacyjnego wszczyna procedurę sprawdzenia tożsamości koniowatego, dla której nie określono terminu z wyjątkiem tego, że informacje zawarte w dokumencie powinny być niezwłocznie zgłoszone do komputerowej bazy danych po zweryfikowaniu tożsamości przywiezionego zwierzęcia.

Art. 77, termin wejścia w życie. Propozycja przedłużenia vacatio legis ustawy do 90 dni od momentu zgłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw nie jest korzystna z punktu widzenia funkcjonowania systemu identyfikacji i rejestracji koniowatych. Szybsze wejście w życie ustawy umożliwi rozpoczęcie procesu rejestracji siedzib stad, w których utrzymywane są koniowate, w tym uzyskiwanie przez właścicieli lub posiadaczy koniowatych numerów producenta oraz numerów siedziby stada. Zgodnie z art. 64 projektowanej ustawy okres na dopełnienie tych obowiązków przez właścicieli lub posiadaczy koniowatych wynosi 3 miesiące od wejścia w życie ustawy. Ponadto wejście w życie ustawy jest korzystne dla związków hodowców koniowatych, gdyż pozwoli na udostępnienie związkom hodowców koniowatych procedur migracji danych pomiędzy systemami informatycznymi, czyli tzw. API. Na marginesie należy uzupełnić, że udostępnienie API nie ma bezpośredniego związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z ustawy dla Polskiego Związku Hodowców Koni, jest jedynie technicznym ułatwieniem realizacji tych obowiązków. Ustawa przewiduje wprowadzanie wskazanych w niej danych bezpośrednio do komputerowej bazy danych za pomocą formularza, do uruchomienia którego konieczne jest wydanie rozporządzenia Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Opóźnienie wejścia w życie ustawy opóźni wydanie rozporządzenia w sprawie formularza.

Dodatkowo ustawa zakłada, że przez pewien okres, tj. do 30 czerwca 2023 r., będzie istniała potrzeba komplementowania brakujących danych. W ustawie zadbano również o niezbędne zasoby do dostosowania Polskiego Związku Hodowców Koni do nowej rzeczywistości. Niezależnie od dnia wejścia w życie ustawy dotacja udzielana na prowadzenie centralnej bazy danych koniowatych może zostać wykorzystana na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem czynności polegających na uzupełnieniu komputerowej bazy danych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję panu ministrowi.

Pan senator Mężydło jeszcze prosi o głos.

Senator Antoni Mężydło:

Tak, ja jeszcze proszę o głos. Chciałbym spytać Biuro Legislacyjne… Początkowo, gdy czytałem art. 32, to rozumiałem, tak jak pan minister tutaj podkreślił, że dane będzie przekazywała Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. I pomyślałem sobie, że może by tego nie zgłaszać, ale zadzwoniłem do posła, który prowadził tę ustawę w imieniu klubu i on mi przekazał uzasadnienie związku hodowców koni. I uzasadnienie brzmiało tak, jakby te dane szły w drugą stronę. Ja bym prosił Biuro Legislacyjne, żeby wyjaśniło, czy to rzeczywiście są obowiązki związków hodowców, bo jeżeli agencji i pan minister… No przecież agencja podlega ministerstwu. Jeżeli minister wyraża taką zgodę, to nie byłoby sensu. Prosiłbym najpierw o wyjaśnienie, bo od tego będzie zależało, czy zgłosimy tę poprawkę jako wniosek mniejszości na posiedzenie plenarne, czy nie. Nawet jeślibyśmy zgłosili… Jeżeli nie będę miał tutaj jasności, to nie wycofam tej poprawki i po głębszych konsultacjach ze związkiem hodowców zastanowimy się, czy wycofać tę pierwszą poprawkę. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy pan legislator chciałby się do tego odnieść?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Tak, oczywiście.

Art. 32 ust. 5 stanowi, że Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekazuje związkowi hodowców koniowatych informacje w terminie 2 dni. Termin ten pan senator Antoni Mężydło, podobnie jak posłowie zgłaszający poprawkę w Sejmie, proponuje wydłużyć do 7 dni. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję. Mamy jasność.

Senator Antoni Mężydło:

Panie Przewodniczący, to ja wycofam pierwszą poprawkę, ale zostawię 2 pozostałe, drugą i trzecią.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Rozumiem, że rząd podtrzymuje swoje negatywne stanowisko do pozostałych 2 poprawek. Tak?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Tak, Panie Przewodniczący.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze.

Prosił o głos pan senator Bober.

Senator Ryszard Bober:

Tak.

Panie Ministrze, ja nie wiem, czy warto się upierać przy tych 7 dniach. Ja rozumiem, że agencja niezwłocznie przekazuje te wszystkie dane, ale jeżeli dochodzi do sytuacji awarii systemu, a mamy takie przypadki… Co się wydarzy, jeżeli agencja przekaże to do związku trzeciego czy czwartego dnia? Bezpiecznie jest to zostawić, bo wiadomo, że agencja nie będzie działała na swoją niekorzyść. Ten bezpieczniejszy termin pozwala wykluczyć takie skrajne sytuacje, z którymi możemy mieć do czynienia. Myślę, że należałoby tutaj rozważyć wydłużenie terminu przynajmniej do 4 dni, to byłoby w jakiś sposób zasadne. No, przyjdzie piątek, będzie awaria, potem będzie sobota i niedziela, poniedziałek, coś się zadzieje… No, nie wiem. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Proszę pana ministra.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Panie Przewodniczący! Panie Senatorze!

Ten termin został uzgodniony z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

(Senator Ryszard Bober: Ale są takie przypadki, że system nie działa. Naprawdę.)

Tu nie ma takiego problemu.

(Senator Ryszard Bober: Ja jestem, Panie Ministrze…)

(Senator Antoni Mężydło: Panie Przewodniczący, tutaj ze względu… Można? Ja się zgłaszałem.)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Proszę, Panie Senatorze Mężydło.

Senator Antoni Mężydło:

Panie Przewodniczący!

Tutaj w związku… Ja bym jeszcze prosił o rozważenie, żeby te 2 dni, jeżeli już mają zostać, to były 2 dni robocze, a nie po prostu 2 dni, tak jak jest tutaj zapisane, bo przecież są też święta i dni wolne. Może to by było rozsądne, może ministerstwo się… Ja chciałem wycofać pierwszą poprawkę, ale zostawiam ją po głosie pana senatora Bobera.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Pan minister chciał zabrać głos.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski: Ja poproszę o zabranie głosu pana dyrektora Małaczka.)

Udzielam głosu.

Zastępca Dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Paweł Małaczek:

Panie Przewodniczący!

Takie tezy co do 2 dni roboczych pojawiały się też w Sejmie. Proszę zwrócić uwagę, że mówimy o 2 dniach. Jeżeli termin wypada w niedzielę albo w święto, to czas upływa w kolejnym dniu następującym po niedzieli lub po święcie. Nawet jeżeli zdarzenie, od którego zależy zachowanie terminu, wystąpi w piątek, to będzie jeszcze cały poniedziałek, tak więc naprawdę będzie sporo czasu.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję. Mamy jasność.

Pan senator Mężydło, jak rozumiem, nie wycofuje swojej pierwszej poprawki. Tak?

Senator Antoni Mężydło:

Tak, dokładnie. Nie wycofuję. Wszystkie 3 zostawiam do przegłosowania dzisiaj, a jeżeli nie przejdą, to z panem senatorem Boberem złożymy je jako wnioski mniejszości.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze.

Szanowni Państwo, mamy 6 poprawek zgłoszonych przez pana senatora Mężydłę i Chróścikowskiego. Mamy również propozycje poprawek Biura Legislacyjnego.

Ja bym miał prośbę do pana legislatora. Była mowa, że rząd popiera tylko którą poprawkę?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, poza poprawką czwartą, którą opiniujemy negatywnie, wszystkie popieramy. Strona dziewiąta, zastrzeżenia natury…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Dobrze. Poza czwartą, czyli…)

Czwartą opiniujemy negatywnie, pozostałe popieramy.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Dobrze.)

Zastrzeżenia natury systemowej i legislacyjnej.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Tak jest.

Panie Mecenasie, mam prośbę o odczytanie tych poprawek, które… Chodzi o to, żebyśmy mieli jasność. Będę poddawał te poprawki pod głosowanie. Za chwilę zarządzę głosowanie. Moja prośba jest taka, że jeżeli te poprawki nie wykluczają się z naszymi poprawkami… Prosiłbym… Ja te poprawki przejmuję. Prosiłbym o odczytywanie po kolei poprawek, które pan proponował.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Rozumiem, że przechodzą państwo do głosowania.

Zgodnie z Regulaminem Senatu należy głosować wedle systematyki ustawy. Poprawki legislacyjne i systemowe, jeśli nikt z państwa senatorów nie wniesie sprzeciwu, mogą być przegłosowane łącznie jako niezmieniające meritum ustawy.

Poprawka pierwsza zmierza do skreślenia definicji określenia „państwo przeznaczenia”, gdyż żaden z przepisów ustawy nie posługuje się tym pojęciem.

Poprawka druga ma charakter ujednolicający w zakresie przepisów ustawy, które określają zakres informacji gromadzonych w komputerowej bazie danych i listę dostawców.

Poprawka trzecia zmierza do zapewnienia zgodności tytułu rozdziału z zasadami techniki prawodawczej.

Jeśli nie będzie sprzeciwu, te poprawki mogą być przegłosowane łącznie. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

W związku z tym poddamy pod głosowanie te 3 poprawki łącznie.

Zarządzam głosowanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie łącznych wyników, z głosami obradujących zdalnie.

9 za, jednogłośnie.

Przegłosowaliśmy zgłoszone przeze mnie poprawki. To były propozycje Biura Legislacyjnego.

Przechodzimy do poprawek zgłoszonych przeze mnie. To są 3 poprawki. Te poprawki również można przegłosować łącznie? To pytanie do Biura Legislacyjnego.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Panie Senatorze, nie zalecam, dlatego że te poprawki mają charakter merytoryczny. Chyba że państwo senatorowie zdecydują inaczej.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Jest wola, żeby głosować łącznie. Czy ktoś wyraża sprzeciw? Nie widzę zgłoszeń.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Chciałbym tylko zwrócić uwagę, jeżeli można, że do poprawek panów senatorów nie zgłaszam uwag z wyłączeniem uwagi dotyczącej propozycji rozszerzenia zakresu ustawy o nowelizację ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, która budzi wątpliwość co do zgodności z zasadami zgłaszania poprawek w zakresie wyłącznie materii ustalonej przez Sejm. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

W związku z tym przejdziemy do głosowania pierwszych 2 poprawek, a potem przegłosujemy trzecią, żeby nie było już żadnych wątpliwości.

Proszę. Zarządzam głosowanie nad pierwszą i drugą poprawką senatora Chróścikowskiego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę o wyniki łączne.

8 za, jednogłośnie.

Przegłosowaliśmy.

Poprawka trzecia dotyczy trzody chlewnej, czyli…

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Przepraszam, Panie Senatorze. Zgodnie z kolejnością należy przegłosować teraz poprawkę pana senatora Antoniego Mężydły do art. 32 ust. 3.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Czyli teraz zgodnie z kolejnością te 3 poprawki. Tak?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Jeżeli państwo tak zdecydują. Każda z tych poprawek ma inny ciężar gatunkowy, w związku z tym zalecałbym głosowanie odrębne. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Ja rozumiem, ale pytam, czy proponuje pan przegłosować tylko poprawkę do art. 32, czy też pozostałe, a później ostatnią moją poprawkę. Czy tylko tę pierwszą?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Nie. Wyłącznie poprawkę pana senatora Antoniego Mężydły do art. 32 ust. 5, o której była już mowa. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze. Dziękuję.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką pierwszą pana senatora Mężydły.

Rząd jest przeciw.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o łączne wyniki.

(Starszy Specjalista w Dziale Koordynacji Prac Senackich w Biurze Prac Senackich w Kancelarii Senatu Katarzyna Lubaś: 4 – za, 5 – przeciw, nikt się nie wstrzymał.)

5 głosów przeciw, czyli poprawka nie przeszła.

Przechodzimy do poprawki…

Rozumiem, że teraz w kolejności może być moja. Tak?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda:

Chciałbym tylko zapytać pana senatora Bobera, czy deklaracja odnośnie do wniosku mniejszości jest aktualna.

(Senator Ryszard Bober: Dobrze, dobrze. Zobaczymy, czy na plenarnym…)

Nie, nie. To w tym momencie musi się pan senator zdecydować.

Senator Ryszard Bober:

Tak.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Tak. Rozumiem, dobrze. Dziękuję.)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Czyli jest wniosek mniejszości.

Moja trzecia poprawka, dotycząca art. 57a.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Przepraszam, ale teraz też pana senatora Mężydły, do art. 42 ust. 1 i 3.)

Pytałem wcześniej. Nie dostałem odpowiedzi.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Bardzo przepraszam. Być może byłem skupiony…)

Dobrze. Przejdziemy do poprawki drugiej pana senatora Mężydły. To jest art. 42 ust. 1 i 3. Wyrazy „7 dni” zastępuje się wyrazami „30 dni”.

Rząd jest przeciw.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę łączne.

(Starszy Specjalista w Dziale Koordynacji Prac Senackich w Biurze Prac Senackich w Kancelarii Senatu Katarzyna Lubaś: 4 – za, 5 – przeciw, nikt się nie wstrzymał.)

Czyli poprawka nie przeszła.

Rozumiem, że będzie wniosek mniejszości. Tak?

Senator Antoni Mężydło:

Tak, wniosek mniejszości.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Teraz może być moja w kolejności?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Tak.)

Dodaje się art. 57a w brzmieniu… Nie będę cytował.

Proszę. Kto jest za trzecią poprawką zgłoszoną przez senatora Chróścikowskiego?

Rząd ją popiera.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Starszy Specjalista w Dziale Koordynacji Prac Senackich w Biurze Prac Senackich w Kancelarii Senatu Katarzyna Lubaś: 9 za, jednogłośnie)

Dziękuję. Jednogłośnie.

I ostatnia poprawka, do art. 77, pana senatora Mężydły. Wyrazy „14 dni” zastępuje się wyrazami „90 dni”.

Rząd jest przeciw.

Kto jest za?

Senator Ryszard Bober:

Panie Przewodniczący, ja uważam, że… Jeśli mam to podpisać jako wniosek mniejszości, to proponuję wydłużenie do 30 dni. Chodzi o autopoprawkę: nie 90 dni, a 30 dni od dnia wejścia w życie.

(Senator Antoni Mężydło: Zgadzam się.)

Dobra, 30 dni. Mamy jasność.

Rząd nie zmienił stanowiska po zmianie poprawki?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Lech Kołakowski:

Rząd nie zmienił stanowiska.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze. Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za trzecią poprawką pana senatora Mężydły?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Łącznie.

(Starszy Specjalista w Dziale Koordynacji Prac Senackich w Biurze Prac Senackich w Kancelarii Senatu Katarzyna Lubaś: 4 – za, 5 – przeciw, nikt się nie wstrzymał.)

Dziękuję. Poprawki nie przeszły.

Rozumiem, że także poprawki mniejszości.

Szanowni Państwo, czy są jeszcze jakieś inne wnioski, których nie zauważyłem? Nie.

Jeśli nie ma, przegłosujemy całość ustawy z poprawkami przegłosowanymi wcześniej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki łączne.

(Starszy Specjalista w Dziale Koordynacji Prac Senackich w Biurze Prac Senackich w Kancelarii Senatu Katarzyna Lubaś: 9 za, jednogłośnie.)

Jednogłośnie przegłosowaliśmy ustawę.

Czy pan senator Józef Łyczak chciałby być sprawozdawcą? Nie? A pan senator Bober? Będzie miał i jedno, i drugie sprawozdanie. Wyraża zgodę. Tak? Dobrze. Mamy sprawozdawców.

Wyczerpaliśmy porządek obrad.

Dziękuję panu ministrowi, dziękuję wszystkim gościom i państwu senatorom.

W związku z tym, że wyczerpaliśmy porządek obrad, zamykam posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Dla przypomnienia: mamy jeszcze jedno posiedzenie, wspólne z komisją samorządu.

(Koniec posiedzenia o godzinie 17 minut 12)