Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (95.)

w dniu 1 lutego 2023 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (druk senacki nr 895, druki sejmowe nr 2844 i 2871).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (druk senacki nr 900, druki sejmowe 2900 i 2901).

(Początek posiedzenia o godzinie 10 minut 02)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Jerzy Chróścikowski)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Szanowni Państwo, pozwolicie, że rozpoczniemy posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Otwieram posiedzenie.

Pragnę przypomnieć, że dzisiaj mamy do rozpatrzenia 2 ustawy. W pierwszym punkcie mamy rozpatrzenie ustawy o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych, druk senacki nr 895, druki sejmowe nr 2844 i 2871. W drugim punkcie mamy rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, druk senacki nr 900, druki sejmowe nr 2900 i 2901.

Szanowni Państwo, pragnę przywitać gości na naszym posiedzeniu. Tę pierwszą ustawę prezentował będzie pan sekretarz stanu w ministerstwie rolnictwa Rafał Romanowski, którego witam, ze swoimi współpracownikami. W drugim punkcie głos zabierze pan sekretarz stanu w ministerstwie rolnictwa Janusz Kowalski, którego witam, ze swoimi współpracownikami. Witam agencję, KOWR i wszystkich innych gości, których tu już nie będę wymieniał, żeby nie przedłużać. Witam wszystkich państwa senatorów, nasz sekretariat i Biuro Legislacyjne.

Pozwolę sobie powiedzieć kilka słów. Jest oczekiwane od nas… Bo ta ustawa będzie na najbliższym posiedzeniu, 8 lub 9 lutego będziemy ją rozpatrywać.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (druk senacki nr 895, druki sejmowe nr 2844 i 2871)

Proszę, Panie Ministrze, o krótką informację o ustawie.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Projektowana ustawa ma na celu ujednolicenie przepisów dotyczących procedur rejestracji nazw produktów rolnych, środków spożywczych, win i napojów spirytusowych na szczeblu krajowym oraz kontroli i ochrony dla wszystkich ww. sektorów.

Obecnie w polskim prawodawstwie istnieją 3 różne ustawy dotyczące oznaczeń geograficznych: ustawa z 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych, środków spożywczych oraz produktów tradycyjnych; ustawa o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina; ustawa o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych. Wyodrębnienie oznaczeń geograficznych z ww. ustaw pozwoli na ujednolicenie przepisów oraz ułatwi producentom zrozumienie regulacji dotyczących zasad i trybu rejestracji i ochrony oznaczeń geograficznych w tych 3 obszarach.

Ponadto projektowana ustawa wdraża przepisy Unii Europejskiej w zakresie zasad rejestracji i ochrony oznaczeń geograficznych, nazw pochodzenia i gwarantowanych tradycyjnych specjalności określonych w przepisach unijnych poprzez wskazanie właściwości organów instytucji zaangażowanych w proces rejestracji nazw pochodzenia, określenie zasad oraz trybu postępowania w procesie oceny wniosków o rejestrację nazw pochodzenia, określenie zadań oraz właściwości organów i jednostek organizacyjnych w zakresie kontroli i certyfikacji artykułów rolno-spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenia geograficzne albo będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami. Określono także zasady prowadzenia listy produktów tradycyjnych oraz sposób postępowania w sprawach uzyskania wpisu na tę listę. Przepisy w zakresie listy produktów tradycyjnych są kontynuacją dotychczasowych rozwiązań.

Projekt w dużej mierze opiera się na rozwiązaniach obecnie wdrożonych w odniesieniu do produktów rolnych i środków spożywczych, które są znane producentom i innym podmiotom działającym w systemie chronionych oznaczeń geograficznych, chronionych nazw pochodzenia i gwarantowanych tradycyjnych specjalności. Dla konsumentów natomiast oznaczenia geograficzne stanowią doskonałą informację na temat produktów o wysokiej wartości dodanej. Dostarczają one rzetelnej wiedzy o pochodzeniu produktów i ich cechach oraz tradycyjnych metodach produkcji.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął praktycznie jednogłośnie projekt tej ustawy. W trakcie procedowania w Sejmie nie zgłoszono żadnych poprawek. Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, wnoszę o przyjęcie tej ustawy. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Jak widzimy, ustawa jest dość obszerna.

Prosiłbym Biuro Legislacyjne, pana legislatora Sławomira Szczepańskiego o uwagi.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne zgłosiło 4 uwagi o charakterze konstytucyjnym i systemowym do procedowanej ustawy oraz 8 uwag o charakterze szczegółowym.

Jeżeli chodzi o pierwszą kategorię uwag, to, po pierwsze, przepis art. 4 ust. 1 stanowiący, że do postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy procedowanej ustawy stanowią inaczej, w ocenie Biura Legislacyjnego jest bezprzedmiotowy. To, że do decyzji administracyjnych czy też do postępowań administracyjnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, jest rzeczą oczywistą i bezsprzeczną. Wynika to chociażby z art. 1 pkt 1 tego kodeksu, który przewiduje, że do takich postępowań, również regulowanych przepisami szczególnymi, stosuje się przepisy tego kodeksu. W takim razie proponuje się skreślenie ust. 1 w art. 4, zgodnie z propozycją poprawki. Należy też wskazać, że procedowana ustawa jako ustawa szczególna powinna przewidywać tylko, które przepisy w regulowanych w nią sprawach kodeksu postępowania administracyjnego nie mają zastosowania jako tzw. lex specialis. I to zresztą jest poczynione w art. 12 ust. 2, w art. 15 ust. 2 i w art. 18 ust. 3. Nadmienię tylko, że również wymogi poprawnej legislacji, §11 zasad techniki prawodawczej wyłącza możliwość zamieszczania w ustawach przepisów, które nie mają charakteru normatywnego, a tylko informacyjny, tak jak w tym przypadku.

Po drugie, wątpliwości budzi przepis art. 6 ust. 6 w kontekście określonej w nim zasady sporządzania formularza, na którym należy złożyć wniosek o rejestrację. Zgodnie z proponowanym przepisem wniosek o rejestrację składa się na formularzu opracowanym przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych i udostępnionym na stronie internetowej urzędu obsługującego tego ministra. Zgodnie z art. 8 ust. 1 minister sprawdza, czy wniosek o rejestrację spełnia m.in. wymagania określone w art. 6 ust. 6, a więc czy został złożony na określonym przez ministra formularzu. Jeżeli wniosek nie został sporządzony na tym formularzu, to wniosek taki należy potraktować jako niespełniający wymogów formalnych. Wtedy minister jest zobowiązany wezwać wnioskodawcę do usunięcia tego braku formalnego w określonym terminie. Jeżeli wnioskodawca tego braku w terminie nie usunie, czyli nie złoży wniosku na określonym przez ministra formularzu, to wniosek nie będzie rozpatrzony i nie wywoła skutków prawnych w postępowaniu administracyjnym.

Ze względu na to, że ustawodawca przewiduje, iż składany wniosek w postępowaniu administracyjnym ma spełniać określone wymogi formalne – w tym przypadku ma być złożony na określonym formularzu – należy przyjąć, że wzór tego formularza powinien być określony jednak w drodze przepisów powszechnie obowiązujących. Najczęściej jest to rozporządzenie, które reguluje sprawy techniczne, proceduralne, wzory wniosków. Żeby skrócić argumenty wyrażone w opinie, powiem tylko, że przykładem może tu być art. 64b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym czy też przepisy prawa budowlanego. To są przepisy, które przewidują złożenie wniosku w postępowaniu administracyjnym na określonym formularzu. Przewidują też, że wzór takiego formularza jest określany w drodze rozporządzenia przez właściwego ministra, a więc w drodze przepisów powszechnie obowiązujących. Następnie, jeżeli jest taka potrzeba, żeby ułatwić wnioskodawcom składanie tego wniosku, można zamieścić ten wzór na stronie internetowej jakiegoś podmiotu czy też, tak jak w przywołanych przez mnie przepisach ustaw, w Biuletynie Informacji Publicznej. Rozwiązanie, w ramach którego formularz jest określany przez ministra… Taki formularz ma charakter dokumentu wewnętrznego, który powinien być adresowany do podmiotów podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych, czyli w jakiejś procedurze wewnętrznej. Propozycja przedstawiona w proponowanym przepisie może budzić w związku z tym wątpliwości w kontekście przepisów konstytucji: art. 2 i art. 87, który określa obowiązujący w RP system źródeł prawa, i art. 92 ust. 1, który przewiduje, że ustawy są wykonywane w drodze rozporządzeń. W zależności od decyzji Wysokiej Komisji… W opinii są przedstawione propozycje ewentualnych poprawek, które zmierzałyby do rozwiania tych wątpliwości konstytucyjnych.

Po trzecie, wątpliwości budzi przepis art. 12 ust. 2 w zakresie, w jakim odwołuje się do art. 127 §1 kodeksu postępowania administracyjnego. Proponowany przepis stanowi, że do decyzji administracyjnej wydanej przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych nie stosuje się m.in. właśnie art. 127 §1 k.p.a. W ocenie Biura Legislacyjnego umieszczenie w tym zastrzeżeniu art. 127 §1 k.p.a. jest raczej błędne, ponieważ z tego przepisu wynika, że od decyzji wydanych przez ministra odwołania nie przysługują. Jeżeli odwołanie nie przysługuje od decyzji wydanej przez ministra, no to nie można przewidywać w przepisie, że w takim przypadku nie stosuje się tego przepisu. W związku z powyższym wydaje się, że intencją tutaj było, aby zastrzec, że do decyzji wydanych przez ministra nie stosuje się przepisu art. 127, ale tylko jego §3, który przewiduje możliwość wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra, który wydał decyzję. Jeżeli tak, to proponujemy tutaj stosowną poprawkę, mając na uwadze, że zgodnie z art. 16 §1 kodeksu postępowania administracyjnego taka decyzja jest traktowana jako ostateczna.

Po czwarte, wątpliwości budzą przepisy art. 55 pkty 2 i 3 w zakresie, w jakim odnoszą się do organu „inspekcji”. Ani wcześniejsze przepisy, ani też następne przepisy zawarte w art. 55 pkty 2 i 3 nie odnoszą się – chyba że coś przeoczyłem, a jeżeli tak, to proszę o wyjaśnienie – do skrótu, określenia „inspekcja”. A jeżeli nie ma tego skrótu, to przepis należy w tym zakresie doprecyzować, ponieważ w obecnej sytuacji nie będzie mógł mieć zastosowania. Jeżeli więc takiego skrótu, takiej „inspekcji” nie ma, to w zależności od tego, o jaką inspekcję chodzi, Biuro Legislacyjne po przedstawieniu wyjaśnień przez pana ministra zaproponuje stosowną poprawkę doprecyzowującą te 2 przepisy.

I uwagi szczegółowe. Po pierwsze, wątpliwości budzi art. 8 ust. 1 w zakresie, w jakim przewiduje, że minister właściwy do spraw rynków rolnych sprawdza, czy wniosek o rejestrację spełnia wymagania określone w art. 6 ust. 1. Należy zaznaczyć, że ponieważ art. 6 ust. 1 rozstrzyga, że wniosek o rejestrację składa się do ministra właściwego do spraw rynków rolnych, z art. 8 ust. 1 wynika norma, że wskazany minister sprawdza, czy wniosek do niego skierowany został złożony do niego. Wydaje się, że nie taka była intencja projektodawcy. I tutaj rozważyć należy po prostu zrezygnowanie z odwołania do ust. 1, czyli poprzestać na odwołaniu do ust. 2–4 i 6.

Uwaga druga, dotycząca art. 14 ust. 1. Chodzi o zapewnienie prawidłowego określenia objętego skrótem użytym we wcześniejszym przepisie, w art. 10 ust. 1 – chodzi tutaj o określenie „krajowy sprzeciw” – i jednocześnie zapewnienie spójności z innymi przepisami ustawy, które się do tego skrótu odwołują.

Uwaga trzecia ma charakter redakcyjny – poprzestałbym na tym. Jest tu stosowna propozycja poprawki.

Po czwarte, wątpliwości budzi przepis art. 31 ust. 5 stanowiący, że jednostka certyfikująca składa wniosek do ministra właściwego do spraw rynków rolnych na piśmie, na formularzu opracowanym przez tego ministra. Abstrahując od tego, że ten przepis był przedmiotem pierwszej części uwag, tych uwag konstytucyjnych i systemowych, chcę wskazać, że wywołuje również inne wątpliwości. Jeżeli wniosek ma być złożony na piśmie i na formularzu… Wydaje się, że nie ma możliwości, żeby wniosek składany na formularzu – czy w formie elektronicznej, czy papierowej… On zawsze będzie złożony na piśmie. Śladem innych przepisów przykładowo tutaj wskazanych – art. 6 ust. 6 czy też art. 30 ust. 1 – pod rozwagę poddaje się, żeby zrezygnować z wyrazów „na piśmie” i pozostać przy formularzu, przy założeniu, że uwaga konstytucyjna nie zostanie uwzględniona w formie poprawki.

Jeżeli chodzi o uwagę piątą, to wątpliwości budzą przepisy art. 35 ust. 2 i 3 dotyczące zawartości świadectwa jakości. Z przepisu art. 35 ust. 2 wynika, że w tym świadectwie jest również określony termin ważności tego dokumentu, natomiast ust. 3 zawiera zamknięty katalog spraw określanych w tym świadectwie. Wydaje się, że w takim przypadku również ust. 3 powinien uwzględniać, jako element obligatoryjny, określenie w świadectwie terminu jego ważności.

Uwaga szósta dotyczy przepisu art. 40 ust. 3 i 4. Te przepisy wymagają doprecyzowania w zakresie, w jakim odnoszą się do „ministra właściwego do spraw rynków”. Należy tutaj przywołać pełną nazwę, właściwą działowo tego ministra. Zabrakło doprecyzowania, że chodzi o rynki rolne.

Jeżeli chodzi o uwagę siódmą, to ma ona na celu zapewnienie jednolitości proponowanych przepisów, jeśli chodzi o sposób odnoszenia się do kar pieniężnych. Wspomniane tu przepisy procedowanej ustawy odnoszą się właśnie do kar pieniężnych. W tym przepisie zabrakło wyrazu „pieniężnych”, jest tylko słowo „kara”. Tak więc żeby uspójnić te przepisy, proponuje się doprecyzowanie przepisu w tym zakresie.

I ostatnia uwaga, ósma. Ma ona na celu zapewnienie jednolitości proponowanych przepisów, jeśli chodzi o sposób odwoływania się do objętego ich regulacją producenta. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję panu legislatorowi.

Panie Ministrze, czy mógłby pan odnieść się do uwag zgłoszonych przez pana legislatora?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Jeżeli chodzi o zastrzeżenia, które pan legislator przedstawił, dotyczące art. 4 ust. 1, to… Po pierwsze i chyba najważniejsze, Panie Mecenasie, może warto byłoby prześledzić przebieg procesu procedowania projektu tej ustawy w komisji sejmowej. Tam były podniesione praktycznie te same uwagi. Być może wtedy byśmy nie musieli odpowiadać, poszukiwać tego samego uzasadnienia… Ale wracając do zastrzeżenia do art. 4 ust. 1, powiem, że jest ono nie do przyjęcia. Takie przepisy funkcjonują w wielu obowiązujących ustawach, m.in. w ustawie o ochronie roślin przed agrofagami czy też w ustawie o wyrobach winiarskich. Tak więc strona rządowa nie przyjmuje tej uwagi.

Jeżeli chodzi o wątpliwości, które przedstawiał pan mecenas, dotyczące art. 6 ust. 6, to oczywiście też są nie do przyjęcia. W przypadku formularzy minister wskazuje jedynie, w jakiej postaci wniosek ma zostać złożony – nie określa treści wniosku. Zgodnie z ustawą wniosek o rejestrację składa się na formularzu, a to, co zawiera wniosek, określają precyzyjnie przepisy ustawy. Jest to jedynie blankiet dokumentu z nadrukowanymi rubrykami i objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Jeżeli chodzi o wątpliwość, którą budzi art. 12 ust. 2 ustawy… Ta propozycja jest do uwzględnienia.

Jeżeli chodzi o uwagi dotyczące…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Czyli możemy przyjąć, że może być uwzględniona…)

Tak, tak, Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo. Proszę któregoś z państwa senatorów o uwzględnienie tej uwagi i wniesienie tej poprawki, propozycji poprawki przedstawionej przez Biuro Legislacyjne.

Jeżeli chodzi o wątpliwości dotyczące art. 55 pkty 2 i 3, to doprecyzowanie, które zaproponował pan mecenas… Ta inspekcja to Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, proszę któregoś z senatorów o przejęcie tej propozycji poprawki …

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Ale, jak rozumiem, trzeba doprecyzować, że…)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: Panie Ministrze, to jest inspekcja artykułów rolno-spożywczych. Tak?)

Chodzi o Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

To prosimy o doprecyzowanie tego, bo nie mamy takiej poprawki na piśmie.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: Dobrze.)

Proszę dalej.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski:

Jeżeli chodzi o art. 8 ust. 1, to proponowana poprawka jest do odrzucenia. Złożenie wniosku do odpowiedniego organu jest istotne. Wnioski przekazane przez inne organy, zgodnie z właściwością, nie spełniają wymagań formalnych.

Jeżeli chodzi o art. 14 ust. 1, to proponowana poprawka również jest do odrzucenia. Jest to odwołanie do terminu, który jest już określony w art. 10 ust. 1, a nie do „krajowego sprzeciwu”.

Jeżeli chodzi o art. 16 ust. 2, to proponowana poprawka również jest do odrzucenia. Minister występuje do grupy o uzupełnienie wniosku, a nie o przekazanie uzupełnionego wniosku.

Jeżeli chodzi o wątpliwości, które dotyczą art. 31 ust. 5, to ta propozycja jest nie do uwzględnienia. Po raz pierwszy w ustawie o doręczeniach elektronicznych zastosowano taki sposób formułowania przepisów, który jest konsekwentnie stosowany w systemie prawa administracyjnego i nie tylko. Do ustawy, zgodnie z art. 4, mają zastosowanie również przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, w którym zastosowano podobną konstrukcję prawną, np. art. 14 §1a czy art. 63 ust. 1 kodeksu postępowania administracyjnego.

Jeżeli chodzi o wątpliwości, które przedstawił pan mecenas, dotyczące art. 35 ust. 2 i 3, to proponowana poprawka również jest do odrzucenia. Ust. 2 określa, że w świadectwie jakości ma być określony termin ważności. Byłoby to zbędne powtórzenie.

Jeżeli chodzi o przepisy art. 40 ust. 3 i 4, to proponowana poprawka jest do uwzględnienia, Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo. Proszę…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Uwaga szósta…)

…senatorów o przejęcie propozycji tej poprawki.

Jeżeli chodzi o art. 55 pkt 4, to ta propozycja również jest do uwzględnienia. Tak, po wyrazie „karze” dodaje się wyraz „pieniężnej”.

Jeżeli chodzi o wątpliwość dotyczącą art. 61 pkt 1 lit. a, to propozycja tej poprawki jest do odrzucenia. W art. 36 ust. 1 wskazano, jakie dane wprowadzają jednostki certyfikujące. W art. 36 jest mowa o wszystkich producentach, nie tylko o tych kontrolowanych przez jednostki certyfikujące. Centralny rejestr ma obejmować wszystkich producentów – tych kontrolowanych przez wojewódzkie inspektoraty jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych i tych kontrolowanych przez upoważnione jednostki. Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan legislator chciałby się do tego odnieść?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: Tak.)

Proszę.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Jeżeli można… Dziękuję panu ministrowi za wyjaśnienia. Swoje wątpliwości podtrzymuję.

Chciałbym jeszcze pana ministra, jeżeli można, zapytać o uwagę zawartą w tej drugiej części uwag, uwagę szczegółową dotyczącą art. 14 ust. 1, czyli tego skrótu „krajowy sprzeciw”. Panie Ministrze, może powiem, jaka tutaj była intencja. Art. 14 ust. 1 odwołuje się do „krajowego sprzeciwu”, o którym mowa w art. 10 ust. 1. Jak przejdziemy do art. 10 ust. 1, zauważymy, że mamy w nim skrót: zwany dalej „krajowym sprzeciwem”. Czyli krajowym sprzeciwem nazywamy…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Już, momencik… Sprzeciw wobec wniosku o rejestrację, zwany dalej „krajowym sprzeciwem”. Tak więc następne przepisy, które odnoszą się do krajowego sprzeciwu, mogą tylko i wyłącznie odnosić się do tego skrótu, który jest przewidziany w art. 10. Pozostałe przepisy w ustawie odnoszą się tylko do krajowego sprzeciwu… Moją intencją było to, żeby zapewnić jednolitość w obrębie tych przepisów, nic poza tym. Oczywiście decyzja należy do pana ministra. Wskazałem przykładowo inny przepis, który się odnosi do tego skrótu, ale bez odwoływania się do art. 10 ust. 1. To odwołanie do art. 10 ust. 1 jest w tym przypadku… To jest jedyny przypadek zbędny, zaburza to spójność z pozostałymi przepisami.

Panie Przewodniczący, a jeżeli chodzi o propozycję poprawki do art. 55, o doprecyzowanie, o jaką inspekcję chodzi, to ja oczywiście taką propozycję sporządzę, doprecyzuję ją legislacyjnie. Ona brzmiałaby mniej więcej w taki sposób: w art. 55… A, jeszcze tylko zapytam pana ministra, czy przyjmujemy rozwiązanie, że w obu punktach, czyli w pkcie 2 i 3 w art. 55, na stronie 37, podajemy pełną nazwę tej inspekcji, czy chcecie państwo przyjąć skrót na potrzeby…

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski:

Z pełną nazwą.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Dobrze. Czyli to byłoby tak: w art. 55 w pktach 2 i 3 wyrazy „organowi inspekcji” zastępuje się wyrazami: organowi inspekcji handlowej… hodowlano… Przepraszam…

(Głos z sali: Jakości wyrobów…)

Inspekcji… Inspekcji jakości handlowej rolno-spożywczej, tak?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski: …artykułów rolno-spożywczych.)

Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, przepraszam. W ten sposób byłaby zredagowana propozycja tej poprawki.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski: Tak jest.)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś chciałby zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Panie Ministrze, ja przejmę te propozycje poprawek. Tylko żebyśmy doprecyzowali… Jeszcze raz, po kolei. Została zaaprobowana poprawka do…

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Pozycja trzecia zawarta w „Uwagach o charakterze konstytucyjnym i systemowym” – tak to jest zatytułowane. Tak że uwaga trzecia, dotycząca art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 2 i art. 18 ust. 3 i mająca na celu zrezygnowanie z uwzględnienia tam §1 w art. 127 kodeksu postępowania administracyjnego.

Druga poprawka, również zawarta w tej pozycji, to jest…

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

To może od razu byśmy tę poddali pod głosowanie, a potem resztę, po kolei. Dobrze? Jest zgoda? Nie widzę sprzeciwu.

Jak rozumiem, pan minister podtrzymuje poparcie dla poprawki, która mówi, że w art. 12 ust. 2… Propozycję tej poprawki przejąłem ja.

Zarządzam głosowanie.

Kto jest za?

Dziękuję.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

I zdalni…

10 – za, jednogłośnie.

Przechodzimy do poprawki następnej. To jest…

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Poprawka następna dotyczy art. 55 pkty 2 i 3, którą tutaj tak wstępnie zredagowałem. Ona miałaby polegać na zastąpieniu wyrazów „organowi inspekcji” wyrazami „organowi Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych”.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Dziękuję.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki łącznie, razem ze zdalnymi…

10 – za, jednogłośnie.

Poprawka przeszła.

I przechodzimy do bloku poprawek.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Jeżeli można… Następna pozycja, uwaga szósta, poprawka dotycząca art. 40 ust. 3 i 4. Doprecyzowujemy tu nazwę ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Panie Ministrze?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Zgoda jest.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o łączne wyniki głosowania.

10 – za, jednogłośnie.

Następna poprawka przeszła.

Przechodzimy do następnej poprawki.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Następna uwaga, siódma, a poprawka dotyczy doprecyzowania, że chodzi o kary pieniężne. To jest art. 55 pkt 4.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Pan minister wyraził zgodę, tak?

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za?

Dziękuję.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Łączne wyniki: 10 – za, jednogłośnie.

I ostatnia, którą pan minister zaaprobował…

(Głos z sali: Jeszcze coś…)

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Jeszcze à propos art. 14 ust. 4 chciałbym zapytać… Jak rozumiem, Panie Ministrze, ten skrót dotyczący art. 10 ust. 1 w art. 14 ust. 1, na stronie 13, odnosi się do „krajowego sprzeciwu”. Tak? Do „krajowego sprzeciwu”, o którym…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rafał Romanowski:

Panie Mecenasie, do upływu terminu, a nie do „krajowego sprzeciwu”.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: A, to przepraszam.)

I stąd ta różnica poglądów. W związku z powyższym ja…

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: Rozumiem.)

…podtrzymuję swoje stanowisko: jestem za odrzuceniem tej poprawki, za nieprocedowaniem propozycji tej poprawki.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański: Ja jak najbardziej uwzględniam wyjaśnienia pana ministra. Dziękuję bardzo.)

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Więcej propozycji poprawek pan minister nie popiera.

Przegłosowaliśmy poprawki.

Czy są jeszcze uwagi? Jeśli nie ma, to przejdziemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy wraz z poprawkami wcześniej przegłosowanymi?

Dziękuję.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o łączne wyniki…

10 – za, jednogłośnie.

Pan senator Godyla zgłaszał wcześniej, że jest chętny wziąć na siebie obowiązki sprawozdawcy.

Jest pan senator, słyszy mnie?

Senator Beniamin Godyla:

Tak, tak. Słyszę, Panie Przewodniczący. I podtrzymuję…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Wyraża pan zgodę, tak?)

Tak, tak.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dobrze. Sprawozdawcą będzie pan senator Godyla.

Panie Ministrze, bardzo dziękuję za sprawozdanie, za dokładnie informacje na temat tej ustawy.

(Głosy z sali: Dziękujemy.)

Dzięki.

Punkt 2. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (druk senacki nr 900, druki sejmowe 2900 i 2901)

I przechodzimy do punktu drugiego.

Proszę państwa, punkt drugi: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, druk senacki nr 900.

Tę ustawę będzie prezentował pan minister Kowalski, tak? Jeszcze raz witam pana ministra.

I proszę, Panie Ministrze, o wprowadzenie.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Janusz Kowalski:

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Szanowni Państwo, ustawa o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu wdraża przepisy Unii Europejskiej zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1308/2013, ustanawiającym wspólną organizację rynków produktów rolnych, w zakresie współfinansowania z programów operacyjnych organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw. Najważniejsza informacja jest taka, że zmieniane przepisy ustawy dotyczą wyłącznie programów operacyjnych zatwierdzonych przed 1 stycznia 2023 r., tj. na zasadach stosowanych w okresie programowania 2014–2020 WPR.

Najważniejsze zmiany ustawy, jakie rekomendujemy, dające doprecyzowanie przepisów w celu skuteczniejszego i bardziej optymalnego stosowania prawa unijnego, są następujące. Po pierwsze, w ustawie określiliśmy sposób ustalania wysokości wsparcia za produkty wycofywane z rynku w ramach działania kryzysowego, jakie może realizować organizacja producentów w ramach programu operacyjnego. Wsparcie to, kwota płatności za wycofywane produkty będzie ustalana w oparciu o koszt zakupu tych produktów przez organizację od producentów. Taki był postulat wielu organizacji producentów, uwzględniliśmy to.

Dwa, zarekomendowaliśmy korzystniejsze dla organizacji producentów metody obliczania rocznego pułapu unijnej pomocy na dofinansowanie programu operacyjnego, biorąc pod uwagę rzeczywiste wartości produkcji sprzedanej przez organizację w okresie referencyjnym, tj. 12-miesięcznym okresie historycznym.

Po trzecie, prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa otrzymałby kompetencje w zakresie obliczania corocznie stopnia zorganizowania rynku owoców i warzyw w Polsce. W przypadku, gdy stopień ten jest mniejszy niż 20%, organizacjom producentów można przyznać, na ich wniosek, wyższą pomoc na dofinansowanie programu operacyjnego.

Po czwarte, proponujemy sformalizowanie funkcjonującego w praktyce obowiązku przedkładania kopii protokołu kontroli owoców i warzyw wycofywanych z rynku przed przeprowadzeniem operacji wycofywania. Produkty te muszą być zgodne z odpowiednimi normami jakości handlowej.

Po piąte, proponujemy doprecyzowanie, aby w decyzjach przyznających pomoc dyrektor oddziału regionalnego ARiMR uwzględniał kwoty zwiększania lub zmniejszania pomocy w przypadkach określonych w przepisach unijnych lub krajowych.

I po szóste, w ustawie przewidziano sankcję polegająca na zwrocie części przyznawanej pomocy za niewywiązywanie się ze zobowiązania wykorzystywania inwestycji poczynionych ze wsparcia ze środków Unii Europejskiej zgodnie z ich przeznaczeniem. Sankcja zwrotu pomocy będzie również nałożona w przypadku uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli spełnienia tego zobowiązania, a za wykorzystanie środków unijnych niezgodnie z przeznaczeniem pomoc może zostać odpowiednio zmniejszona. Dziękuję, Panie Przewodniczący. Dziękuję państwu.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Prosiłbym pana legislatora o wyrażenie opinii Biura Legislacyjnego.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Sławomir Szczepański:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Jeżeli chodzi o uwagi do ustawy, to są to 2 uwagi – jedna o charakterze konstytucyjnym, a druga o charakterze szczegółowym.

Uwaga o charakterze konstytucyjnym dotyczy art. 12 ust. 2a i jest ona analogiczna jak przedstawiona przeze mnie uwaga do poprzedniej ustawy, dotyczy sposobu sporządzania formularza, na którym ma być złożony wniosek o rejestrację. Te same argumenty… Przy czym w tym przypadku formularz jest opracowywany przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dodam tylko, że różnica w tym przypadku polega na tym, że zmieniamy obecnie obowiązującą ustawę, w której są 2 rodzaje rozwiązań. Wnioski w poszczególnych sprawach… Przepraszam, tutaj chodzi nie o wniosek o rejestrację, tylko o wydanie decyzji administracyjnych wskazanych w art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. a i b. W tej ustawie mamy rozwiązania, zgodnie z którymi nie wymaga się szczególnego formularza. Są 3 takie sytuacje, opisuje je art. 5, 6 i zmieniany art. 12. Ale są i takie rozwiązania, zgodnie z którymi wymaga się złożenia wniosku na określonym formularzu. To są 2 artykuły: art. 5 i art. 6. Po to, żeby nie wprowadzać niespójności w obrębie przyjętych w ustawie rozwiązań, jeżeli miałbym proponować… Zastanowiłbym się nad zrezygnowaniem z proponowanego rozwiązania, zgodnie z którym formularz jest opracowywany przez agencję i zamieszczany na jej stronie. Wskażę, że katalog informacji wymaganych we wniosku jest określony i jest zamknięty, a ten formularz stanowi wymóg formalny w przypadku tego wniosku i w ostateczności może zdecydować o uprawnieniu wnioskodawcy, czyli o jego interesie prawnym w postępowaniu administracyjnym. Dlatego też, jeżeli nawet nie jest to bardzo ważne… Tym bardziej powinno to być określone w drodze rozporządzenia. Jeżeli Wysoka Komisja zdecydowałaby się na proponowane rozwiązanie – wydaje się, po tej pierwszej ustawie, że raczej nie – i miałoby to być określone w drodze rozporządzenia, to należałoby się zastanowić nad inicjatywą tzw. szybkiej ścieżki legislacyjnej.

Jeżeli chodzi o uwagę szczegółową, dotyczącą proponowanego w art. 1 pkt 1 ustawy przepisu art. 1 ust. 1a ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, to ma ona charakter stricte techniczny. Propozycja zapewnia spójność proponowanego przepisu z pozostałymi przepisami zmienianej ustawy w ramach odwoływania się do przepisów innych aktów prawnych. Chodzi tutaj o jednostkę redakcyjną w postaci ustępu. W przywołanym w przepisie art. 5 dwa razy jest odniesienie do tej jednostki, mamy mu zapis: „ust. 4 i ust. 6”. Jako pierwszy z brzegu przykład z procedowanej ustawy podałem w opinii, że art. 9a ust. 2 pkt 1 lit. b prawidłowo wskazuje na art. 61 ust. 3 i 6 rozporządzenia unijnego.

To wszystkie uwagi i propozycje poprawek. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję panu legislatorowi.

Proszę, Panie Ministrze, o odniesienie się do uwag Biura Legislacyjnego.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Janusz Kowalski:

Dziękuję serdecznie szanownemu panu legislatorowi za uwagi.

Analogicznie jak w przypadku pierwszej omawianej ustawy rekomendujemy, aby proponowana poprawka dotycząca formularza nie została uwzględniona. Jako przykład podam, iż w innych ustawach analogiczny zapis jest przyjęty, chociażby w ustawie z dnia 14 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych oraz w ustawie z 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych.

Co do drugiej propozycji poprawki to również nie rekomendujemy jej przyjęcia. Naszym zdaniem taka redakcja przepisu nie jest sprzeczna z zasadami techniki prawodawczej. Ponadto ze względu na to, że to odesłanie jest szersze… No, źle by się to czytało. Jest tu „ust. 4 i ust. 6”, a potem jeszcze: akapit pierwszy lit. c. W związku z tym utrzymanie naszej propozycji wydaje się zasadne. Taka jest nasza rekomendacja. Dziękuję.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Czy Biuro Legislacyjne chciałby… Już nie. Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Chcę zgłosić poprawkę, Panie Ministrze, dotyczącą art. 1 pkt 3, art. 9d. W części wspólnej po wyrazach „100% otrzymanej pomocy finansowej” dodaje się wyrazy „na te inwestycje”. Poprawka ma charakter merytoryczny i precyzuje jednoznacznie, że zgodnie z zasadą proporcjonalności zwrot 100% otrzymanej pomocy finansowej wraz z odsetkami odnosi się tylko do tych inwestycji, których skontrolowanie uniemożliwiła organizacja producentów owoców i warzyw w okresie trwania zobowiązań. Obecnie z brzmienia przepisu wynika bowiem, że organizacja producentów owoców i warzyw byłaby zobowiązana do zwrotu pomocy finansowej otrzymanej z tytułu realizacji całego programu operacyjnego. To tak w skrócie, informacyjnie, o tym, co ona miałaby zmienić. Myślę, że ona jest zasadna. Jeśli karzemy, to za konkretną rzecz, a nie całość.

Czy pan minister wyraża zgodę?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Janusz Kowalski:

Szanowny Panie Przewodniczący, dziękuję za tę poprawkę. Jest bardzo merytoryczna. Rekomendujemy jej przyjęcie.

Przewodniczący Jerzy Chróścikowski:

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa ma jakieś uwagi, chce zabrać głos w dyskusji? Nie.

W związku z tym mamy 1 poprawkę – tę, którą zgłosiłem przed chwilą.

Przystąpimy do głosowania, jeśli nie ma innych wniosków.

Kto jest za przyjęciem poprawki zgłoszonej przeze mnie, do art. 1 pkt 3?

Dziękuję.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Wyniki łączne: 10 – za, jednogłośnie.

Przegłosowaliśmy poprawkę do art. 1 pkt 3.

I głosowanie nad całością ustawy wraz z przyjęta poprawką.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o łączne wyniki.

10 – za, jednogłośnie.

Przegłosowaliśmy ustawę.

Na sprawozdawcę proponuję pana senatora Przemysława Błaszczyka.

Wyraża zgodę?

(Senator Przemysław Błaszczyk: Tak.)

Wyraża.

Wyczerpaliśmy porządek dzisiejszego posiedzenia.

Dziękuję panu ministrowi i wszystkim osobom towarzyszącym panu ministrowi.

Szanowni Państwo, posiedzenie mamy siódmego. Będziemy mieli 3 ustawy, w tym jest jedna bardzo pilna…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam, 2 ustawy. Jedna dotyczy środków finansowych, które będzie trzeba zrealizować w ramach Wspólnej Polityki Rolnej – to jest pilna sprawa – a druga ustawa dotyczy systemu KRUS-owskiego, to jest zmiana ustawy o KRUS. Ona będzie rozpatrywana przez Senat ósmego albo dziewiątego. Tak że spotykamy się 7 lutego o 17.00…

(Starszy Sekretarz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Marta Niedzińska: I o godzinie 11.30…)

Tak, wcześniej o 11.30 wraz z komisją rodziny…

(Głos z sali: Dziękuję bardzo serdecznie. Do widzenia.)

(Głos z sali: Dziękujemy, Panie Przewodniczący.)

Dziękuję.

W związku z tym, że wyczerpaliśmy porządek obrad i nie ma więcej uwag, zamykam posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

(Koniec posiedzenia o godzinie 10 minut 45)