Z prac komisji senackich

Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrzyła 2 ustawy; do pierwszej z nich zaproponowano poprawkę, a do drugiej nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń.

Podczas posiedzenia ustawę o zmianie ustawy o kierujących pojazdami omówił dyrektor Departamentu Transportu Drogowego w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Łukasz Twardowski. Jak stwierdził, zmierza ona do uchylenia wymogu ukończenia kursu dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi, przeprowadzonego przez ośrodki doskonalenia techniki jazdy, przez funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego, a także kierowców Ochotniczych Straży Pożarnych. Taki obowiązek nałożyła na nich ustawa o kierujących pojazdami z 2011 r., odraczając jego spełnienie do 4 stycznia 2016 r. Obecna nowelizacja, uchwalona przez Sejm z inicjatywy poselskiej, ma uprościć szkolenia kierowców w tych służbach i przynieść oszczędności.

Jak wskazywali wnioskodawcy, celem ustawy z 2011 r. była troska o bezpieczeństwo ruchu drogowego, a także minimalizacja korupcji i nierzetelnych szkoleń. Dlatego przyjęto w niej bardzo kosztowne zasady szkolenia kierowców pojazdów uprzywilejowanych lub przewożących wartości pieniężne. Objęły one również kierowców służb mundurowych i ochotniczych straży pożarnych, mimo że – jak uzasadniali autorzy noweli – dotychczasowy system szkoleń tych kierowców nie był oceniany negatywnie. Według autorów projektu poselskiego rozwiązanie zaproponowane w 2011 r. będzie oznaczało, że kierowcy samochodów uprzywilejowanych służb mundurowych i OSP musieliby przechodzić szkolenie dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi dwukrotnie, ponieważ odbywają już taki kurs w ramach szkoleń wewnętrznych. Zdaniem wnioskodawców proponowany system jest kosztowny (koszt szkolenia szacuje się na 2–3 tys. zł od osoby, nie licząc kosztów dowozu kursantów). Obciąży to budżety gmin, które mają ustawowy obowiązek pokrycia kosztów związanych z utrzymaniem gotowości bojowej OSP. Szacuje się, że rezygnacja z dodatkowego szkolenia przyniesie oszczędności w wysokości ponad 200 mln zł zarówno dla budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Nowela ma wejść w życie 14 dni od jej ogłoszenia.

Komisja Gospodarki Narodowej zapoznała się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które przedstawiło 3 uwagi do rozpatrywanej ustawy. Jedna z nich wskazywała na możliwość wystąpienia niezgodności z konstytucyjną zasadą równości, pozostałe zaś miały charakter doprecyzowujący.

Propozycje poprawek zmierzających do doprecyzowania zapisów sejmowych pozytywnie ocenił dyrektor Łukasz Twardowski. Zaznaczył jednak, że wymagają one niewielkich korekt. Wicemarszałek Jan Wyrowiński zgłosił natomiast poprawkę mającą na celu uzupełnienie katalogu podmiotów zwolnionych z wymogu ukończenia kursu dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi o funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu. W wyniku głosowania komisja przyjęła tę poprawkę. Przewodniczący obradom senator Stanisław Jurcewicz zobowiązał senackie biuro legislacyjne do wypracowania wspólnie z resortem infrastruktury koniecznych zmian, które zostaną następnie zgłoszone na posiedzeniu plenarnym Senatu.

W drugim punkcie porządku dziennego przyjęto bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o ekwiwalencie pieniężnym z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla osób uprawnionych z przedsiębiorstw robót górniczych. Nowelizację omówiła wiceminister gospodarki Anna Nemś.

W myśl nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na podstawie projektu poselskiego, byli pracownicy przedsiębiorstw robót górniczych uprawnieni do otrzymywania deputatu za węgiel, podobnie jak byli pracownicy kopalń, będą go otrzymywać po 1 stycznia 2016 r.

Wypłata ekwiwalentu dotyczy ok. 10 tys. osób – byłych pracowników – emerytów, rencistów i osób uprawnionych z przedsiębiorstw robót górniczych. Każdy z nich ma otrzymać rocznie ekwiwalent pieniężny równy wartości 2,5–3 ton węgla, licząc po ok. 600 zł za tonę. Rocznie będzie to kosztowało budżet ok. 16 mln zł.

W 2005 r. Trybunał Konstytucyjny uznał, że pracownicy przedsiębiorstw robót górniczych, podobnie jak pracownicy kopalń, mają prawo do takiego ekwiwalentu. Wykonują to orzeczenie, Sejm przyjął ustawę, która dotyczyła m.in. realizacji zaległych wypłat od 2001 r. Zgodnie z określonym w niej harmonogramem od 2014 r. wypłata dotyczyła już tylko roku bieżącego, ponieważ zaległości z lat ubiegłych zostały już uregulowane. Obowiązujące przepisy umożliwiają jednak wypłatę deputatu tylko do końca 2015 r. Dlatego należało przyjąć przepisy, które umożliwią to po 1 stycznia 2016 r. Podobnego zabiegu Sejm dokonał w lutym 2015 r. w stosunku do byłych pracowników kopalń i wprowadził stosowne zmiany w ustawie o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego.

Podczas posiedzenia senackie biuro legislacyjne nie zgłosiło żadnych uwag o charakterze legislacyjnym do rozpatrywanej nowelizacji. Ustawa nie budziła także zastrzeżeń senatorów, dlatego przewodniczący obradom senator Stanisław Jurcewicz poddał pod głosowanie wniosek o przyjęcie jej bez poprawek. Wniosek został przyjęty jednomyślnie.