Z prac komisji senackich

Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, na wniosek senatorów Tadeusza Arłukowicza, Ireneusza Niewiarowskiego i Stanisława Iwana, postanowiły zaproponować Senatowi odrzucenie ustawy o zmianie ustawy o kierujących pojazdami. Podczas posiedzenia przebieg prac sejmowych nad nowelizacją, uchwaloną na podstawie projektu poselskiego, omówiła posłanka sprawozdawczymi Monika Wielichowska. Głos zabrał także dyrektor Departamentu Transportu Drogowego w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej Andrzej Bogdanowicz. Nowela rozszerza katalog miast, gdzie może być przeprowadzany egzamin państwowy w zakresie niektórych kategorii prawa jazdy, o miasta, w których organem wykonawczym jest prezydent. W miastach tych można byłoby zdawać egzamin na prawo jazdy kategorii A i B. Byłaby to jednak tylko możliwość, a nie obowiązek tworzenia nowych punktów egzaminacyjnych, decyzję w tej sprawie podejmowaliby marszałkowie województw.

Obecnie egzamin na prawo jazdy można zdawać jedynie w miastach na prawach powiatu. Tymczasem, jak wskazano w uzasadnieniu projektu, z racji na przyjęte w 1998 r. kryterium uzyskania praw powiatu (b. stolica województwa) miasta na prawach powiatu często liczą mniej mieszkańców niż miasta pozbawione tego statusu. Przykładem może być liczące 45 tys. mieszkańców Krosno, w którym możliwe jest zdawanie egzaminu na prawo jazdy. Możliwości takiej nie mają natomiast mieszkańcy znacznie większego Ełku, Inowrocławia czy Głogowa. W intencji projektodawców ustawa miała wpłynąć korzystnie na dostępność do egzaminu na prawo jazdy dla mieszkańców miast 50–70-tysięcznych, ale też dla sąsiadujących z nimi gmin wiejskich. Z danych przygotowanych przez Biuro Analiz Sejmowych wynika, że w Polsce istnieje ograniczona, w porównaniu z innymi krajami Unii Europejskiej, dostępność mieszkańców do ośrodków zdawania egzaminów na prawo jazdy. W Holandii np. jeden ośrodek egzaminacyjny przypada na 300 tys. mieszkańców, w Wielkiej Brytanii – 150 tys. mieszkańców, a w Irlandii na 90 tys. mieszkańców. W Polsce jeden ośrodek egzaminacyjny obsługuje około 700 tys. mieszkańców.

W trakcie dyskusji senatorowie zwracali uwagę na zbyt duże odległości, jakie w niektórych województwach muszą pokonywać kandydaci na kierowców. Ze względu na wysokie nakłady inwestycyjne pytano o możliwości i zainteresowanie samorządów organizacją dodatkowych ośrodków egzaminacyjnych. Podkreślano, że niż demograficzny obniży przychody wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego. Zdaniem senatorów, nowela nie wpłynie na równomierne rozmieszczenie terytorialne ośrodków egzaminacyjnych. Za przyjęciem ustawy bez poprawek opowiedzieli się senatorowie Stanisław Jurcewicz i Janusz Sepioł. Senatorowie Roman Zaborowski i Kazimierz Kleina zaproponowali poprawkę, umożliwiającą samorządom dowolną organizację sieci ośrodków w województwie, uwzględniającą jednak warunek, żeby mieszkańcy nie mieli do nich więcej niż 90 km. Senator Wiesław Dobkowski zgłosił dwie zmiany. Pierwsza miała na celu wprowadzenie obowiązku uzyskania zgody samorządu województwa sąsiadującego z powiatem, w którym ma być utworzony nowy ośrodek egzaminacyjny, druga wydłużała vacatio legis do 4 stycznia 2016 r.

Tego samego dnia Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowejrozpatrzyły „Strategię rozwoju kraju 2020”.Dokument przedstawiłzastępca dyrektora Departamentu Koordynacji Polityki Strukturalnej w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego Stanisław Sudak. Jak przypomniał, strategia jest elementem nowego systemu zarządzania rozwojem kraju, którego fundamenty określono w znowelizowanej ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, a także w dokumencie „Założenia systemu zarządzania rozwojem Polski”, przyjętym przez Radę Ministrów 27 kwietnia 2009 r.

Podczas obrad senatorowie zadali szereg pytań, dotyczących m.in. przebudowy struktur administracyjnych państwa, poprawy jakości prawa i jego przeglądu, wyceny usług publicznych czy komplementarności poszczególnych polityk. Zwracano uwagę na brak w rozpatrywanym dokumencie wielu istotnych tematów takich, jak edukacja, kultura czy energetyka.

Senatorowie interesowali się również planami metropolitarnymi i nową ustawą metropolitarną, sytuacją demograficzną i przyczynami kryzysu demograficznego, polityką miejską i mieszkaniową, a także brakiem wskaźnika rozwoju urbanizacji. Pytano o zagadnienia dotyczące zrównoważonego rozwoju, a także o to, w jaki sposób ma się on przekładać na istniejące ośrodki przemysłowe. Senatorowie zwracali uwagę na problemy dotyczące ładu przestrzennego i zagospodarowania przestrzennego kraju oraz brak danych na temat emigracji i migracji społeczeństwa.

Połączone komisje uznały przedstawiony materiał za zbyt obszerny. Skrytykowano m.in. brak wskazania priorytetów i zbyt dużą ilość treści nic niewnoszącej do raportu. Zdaniem senatorów, w przedstawionym dokumencie brakuje diagnozy, a także wykazania związku między krótkookresową i długookresową strategią rozwoju kraju. Nie uwzględniono w nim również oceny reformy oświaty. W opinii senatorów, warto, aby tak ważny dokument rozpatrywała cała Izba, a senatorowie powinni uczestniczyć w pracach nad przygotowywaniem kolejnych strategii na etapie konsultacji.

Odpowiadając, wicedyrektor Stanisław Sudak wyjaśnił, że przedstawiony dokument kierowany jest do wszystkich ministerstw i uwzględnia dokumenty innych resortów opisujące długofalowe działania. Jak poinformował, w maju 2013 r. odbędzie się debata na temat czynników i barier w rozwoju kraju. Zaprosił senatorów do współpracy przy wdrażaniu strategii.