Aktualności

Komisja Zdrowia rozpatrzyła ustawę o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta i zaproponuje Izbie jej odrzucenie. Wniosek taki zgłosiła przewodnicząca komisji senator Beata Małecka-Libera, argumentując to „druzgocącą” opinią o ustawie Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Przedstawiło ono zastrzeżenia natury systemowej i konstytucyjnej oraz oceniło, że nie jest możliwe usunięcie błędów na tym etapie prac legislacyjnych. Wskazane przez biuro przepisy ustawy, które, w jego ocenie, są niezgodne z konstytucją, to m.in.: art. 4 ust. 2 w związku z ust. 1 pkt 1 i 3, upoważniający organ władzy wykonawczej do stanowienia norm prawnych wykraczających poza ramy przepisów wydawanych tylko w celu wykonania ustawy; przepisy dodane bez zachowania trybu wymaganego dla sejmowego postępowania ustawodawczego i wykraczające poza zakres projektu ustawy (wyrażanie przez ministra zdrowia zgody na przyznawanie lekarzowi albo lekarzowi dentyście certyfikatu umiejętności zawodowej przez towarzystwo naukowe o zasięgu krajowym; przesłanka skreślenia lekarza z listy lekarzy wdanej dziedzinie medycyny, którzy mogą być członkami Komisji Lekarskiej przy Rzeczniku Praw Pacjenta; przychody Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej; zasady wynagradzania pracowników wykonujących zawód medyczny, którzy są zatrudnieni w systemie pracy zmianowej w zespołach ratownictwa medycznego; katalog podmiotów, które mogą ubiegać się o dofinansowanie ze środków subfunduszu infrastruktury strategicznej oraz subfunduszu modernizacji podmiotów leczniczych; przekazywanie środków z funduszu zapasowego Funduszu Zdrowia na finansowanie kosztów kreowania postaw zdrowotnych i edukacji zdrowotnej); przepis wyłączający prawo do świadczenia kompensacyjnego w związku ze zdarzeniem medycznym, będącym następstwem udzielania lub zaniechania udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej, które nie są finansowane ze środków publicznych i świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w podmiocie wykonującym działalność leczniczą innym niż szpital.

Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, którą omówił wiceminister zdrowia Waldemar Kraska, wprowadza obowiązkową autoryzację dla podmiotów leczniczych, udzielających świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Autoryzację – potwierdzenie spełnienia warunków odnośnie do miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, personelu medycznego, wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną – ma wydawać prezes NFZ na 5 lat. Ustawa wprowadza też obligatoryjny wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem, czyli monitorowania tzw. zdarzeń niepożądanych. Podmioty wykonujące działalność leczniczą, np. szpitale, będą miały obowiązek monitorowania zdarzeń niepożądanych, ich identyfikowania, zgłaszania i rejestrowania oraz analizowania przyczyn. Ustawa przewiduje ponadto mechanizmy ochrony personelu medycznego w związku ze zgłoszeniem zdarzenia niepożądanego, co ma zachęcać do ujawniania możliwie jak największej liczby zdarzeń niepożądanych, bez obawy o ewentualne sankcje i działania represyjne z tym związane. Personel zgłaszający zdarzenie niepożądane nie powinien być zatem narażony, z określonymi wyjątkami, na takie niekorzystne dla niego działania jak rozwiązanie umowy czy niekorzystna zmiana warunków pracy i płacy. Sąd będzie mógł zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do osób, które zgłoszą zdarzenie niepożądane, zanim organ powołany do ścigania przestępstw dowiedział się o przestępstwie. Ochronie nie będzie podlegać osoba zgłaszająca, która w czasie popełnienia przestępstwa była np. w stanie nietrzeźwości, po użyciu alkoholu, pod wpływem środka odurzającego, substancji psychotropowej. Zamiast wojewódzkich komisji ds. spraw orzekania o zdarzeniach medycznych ustawa przewiduje wdrożenie dwuinstancyjnego pozasądowego systemu rekompensaty szkód z tytułu zdarzeń medycznych, obsługiwanego przez Rzecznika Praw Pacjenta. Rekompensaty za szkody związane z opieką zdrowotną ma zapewniać pacjentom, powoływany ustawą, Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych.