W dniach 6-7 kwietnia br. odbyło się, w ramach prezydencji maltańskiej, spotkanie Przewodniczących Komisji Środowiska i Komisji Gospodarki państw - członków Unii Europejskiej.

Delegatem Senatu RP był senator Zdzisław Pupa -  przewodniczący Komisji Środowiska oraz sekretarz Komisji Środowiska.
Celem konferencji było, aby na bazie Porozumienia paryskiego w sprawie zmian klimatu, które weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r., wskazać ekonomiczne i społeczne koszty zmian klimatycznych oraz koszty niepodejmowania działań mających na celu zapobieganie zmianom klimatu, jak również możliwości finansowania działań przez podmioty niepaństwowe.

W pierwszej sesji spotkania omawiane były skutki społeczne i gospodarcze zmian klimatu w przypadku nie podejmowania działań adaptacyjnych i przystosowawczych.
Tematem sesji drugiej i trzeciej było finansowanie działań w sferze zmian klimatu jako szansa dla podmiotów pozarządowych i prywatnych.
Uczestnicy panelu przypominali, że wspólnota międzynarodowa od wielu lat podejmuje działania na rzecz ograniczenia wzrostu stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze i podnoszenia się średniej globalnej temperatury na świecie, a pierwszą próbą podjętą w tym celu była przyjęta w 1992 r. Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, której celem było ograniczenie wzrostu stężenia gazów cieplarnianych. Dokument został uzupełniony w przyjętym w 1997 r. Protokołem z Kioto, obligującym najbardziej rozwinięte państwa świata oraz gospodarki przechodzące proces transformacji do obniżenia emisji gazów cieplarnianych. Ze względu na dynamikę rozwoju gospodarczego i społecznego, Protokół z Kioto okazał się niewystarczający. Podejmowano kolejne negocjacje, ostatnie zakończyły się nowym porozumieniem klimatycznym, przyjętym w 2015 r. Porozumieniem paryskim.
Strony Porozumienia paryskiego podjęły zobowiązanie ograniczenia wzrostu średniej temperatury na świecie do 2 stopni w porównaniu do okresu sprzed rewolucji przemysłowej. Wzrost temperatury o 2 stopnie uznaje się w środowiskach naukowych za granicę, po przekroczeniu której konsekwencje zmian klimatu dla gospodarek, społeczeństw i środowiska mogą zacząć narastać wykładniczo.
W Porozumieniu paryskim Strony postawiły sobie również za cel zwiększenie zdolności dostosowania się do zmienionego klimatu oraz zmianę przepływów finansowych w kierunku rozwoju niskoemisyjnego. Pierwsze działania w tym kierunku są podejmowane już przez instytucje finansowe: z jednej strony część z nich zadeklarowała wycofanie się z finansowania inwestycji mogących powodować duże emisje gazów cieplarnianych, a z drugiej – przy podejmowaniu decyzji dotyczących inwestycji, szczególnie inwestycji infrastrukturalnych o długim okresie trwałości coraz większe znaczenie ma dostosowanie ich do zmieniających się warunków klimatycznych i ograniczenie ich wrażliwości na te zmiany.
Uczestnicy spotkania zapoznali się z opracowaniami wskazującymi największe źródła zagrożenia emisjami (dotychczas niezmiennie pozostaje największym źródłem emisji i zagrożeniem - węgiel) oraz ekspertyzami obrazującymi koszty jakie poniesie wspólnota międzynarodowa i poszczególne kraje, jeżeli zostaną zaniechane lub nie będą podejmowane działania zmierzające do szybkiego zredukowania emisji. Wskazali również na uwarunkowania polityczne realizacji ambitnych celów redukcyjnych jak również problemy edukacyjne społeczeństw i bardzo różny stopień zaangażowania poszczególnych państw w realizację zadań z zakresu ochrony klimatu przed zmianami. Dyskutowano o problemie uchodźców „klimatycznych”, o sposobach podjęcia działań zmierzających do adaptacji do zmian klimatu i łagodzenia wpływu tych zmian na społeczności oraz na środowisko.
W kolejnych sesjach wystąpili praktycy, eksperci przedstawiciele biznesu i bankowcy.
Przedstawione zostały liczne przykłady realizowanych i planowanych konkretnych programów mających na celu ograniczenie emisji, łagodzenie wpływu zmian klimatu, a także działań adaptacyjnych. Przedstawiono sposoby finansowania tych działań, poprzez fundusze organizacji międzynarodowych, unijnych a także prywatnych oraz bankowych.
Dyskutowano, czy możliwe jest wypracowanie wspólnego, sprawnego mechanizmu finansowania, zastanawiano się jak zachęcić pozarządowe i prywatne organizacje do współpracy i podejmowania inicjatyw  oraz finansowania  działań na rzecz ograniczenia zmian klimatu.
Podano jako przykład dobrej współpracy lokalne inicjatywy, które podjęli maltańczycy, m.in. poprzez Maltańskie Biuro Biznesu, organizację QP Management oraz Bank of Valetta.
Dyskutowano również o roli parlamentów w kwestii podejmowania działań mających na celu ograniczenie zmian klimatu, wielokrotnie zaznaczano, że parlamentarzyści stoją przed niezwykle odpowiedzialnym zadaniem, a współpraca i wymiana doświadczeń na tym polu jest niezwykle cenna i potrzebna. Podkreślano rolę edukacyjną przedstawicieli parlamentów narodowych.
Wystąpienia, program i skład delegacji znajdują się na stronie: https://parl.eu2017.mt