27 lipca br. marszałek Bogdan Borusewicz odznaczył Zdzisława Szpakowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie zostało przyznane postanowieniem prezydenta RP za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.
Z. Szpakowski walczył o niepodległość Polski w czasie drugiej wojny światowej i aż do 1989 roku aktywnie uczestniczył we wszelkich działaniach na rzecz prawdy, wolności słowa, poglądów. Był sygnatariuszem apeli, listów w obronie bitych studentów, osób represjonowanych, robotników Radomia i Ursusa. W latach pięćdziesiątych nazwano go "wrogiem władzy ludowej". Wielokrotnie był przesłuchiwany i zatrzymywany przez SB i milicję.
Latem 1980 r. został doradcą Komitetu Strajkowego w Lublinie. Był na Wybrzeżu, inicjował tworzenie wszechnicy związkowej. W październiku 1981 r. uczestniczył w przygotowaniu programu związkowego "Samorządna Rzeczpospolita". 13 grudnia został internowany.
Marszałek B. Borusewicz, wręczając odznaczenie, podkreślił, że Z. Szpakowski swoją działalnością zaświadcza, iż w polskiej walce o niepodległość nie było luki. Z. Szpakowski był tym, który swoje niepodległościowe posłannictwo przekazał następnemu pokoleniu - integrując młodzież, ucząc ją historii i zasad demokracji.
Marszałek Senatu nazywa Z. Szpakowskiego redaktorem, bo zapamiętał go bowiem jako opiekuna lubelskiego oddziału "Więzi" i organizatora dyskusyjnych spotkań młodzieży katolickiej. Senator Jadwiga Rudnicka mówi o Z. Szpakowskim profesor, bo przyjeżdżał uczyć Ślązaków historii. Senator Ewa Tomaszewska przypomina wszechnice związkowe, powstałe dzięki Z. Szpakowskiemu.
W spotkaniu z okazji odznaczenia Z. Szpakowskiego uczestniczyli jego przyjaciele, wicemarszałek Maciej Płażyński i były premier Jan Olszewski.