Aktualności

2-3 marca 2011 r. odbyło się 71. posiedzenie Senatu.

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw

W nowelizacji, uchwalonej na 84. posiedzeniu Sejmu, 4 lutego 2010 r., na podstawie projektów rządowego, poselskiego i komisyjnego, zaproponowano m.in.: zmianę przepisów dotyczących funkcjonowania szkolnictwa wyższego, w tym likwidację obowiązujących obecnie centralnych standardów kształcenia, modyfikację przepisów odnoszących się do autonomii uczelni, zróżnicowanie uczelni, zmianę zasad ich finansowania i przepisów dotyczących badań prowadzonych przez uczelnie. Wprowadzono też m.in. opłaty za drugi kierunek studiów, zwolniono z niej tylko najlepszych studentów. Wprawdzie każdy student będzie mógł za darmo rozpocząć studia również na drugim kierunku, ale po każdym roku jego wyniki w nauce zostaną ocenione. Bezpłatnie studia będą mogli kontynuować ci, którzy spełnią takie same kryteria, jak osoby otrzymujące stypendium rektora, czyli naukowe. Nowelizacja ograniczy także tzw. wieloetatowość, wykładowcy zatrudnieni na uczelniach publicznych będą mogli pracować na etacie tylko w jeszcze jednej placówce naukowej lub akademickiej i to za zgodą rektora.

Jak stwierdził sprawozdawca Komisji Nauki, Edukacji i Sportu senator Ryszard Górecki, ustawa wprowadza wiele zmian "zmierzających do poprawy jakości zarówno w obszarze kształcenia, organizacji, jak i zarządzania uczelniami. (...) zapisy bronią przede wszystkim polskiego systemu szkolnictwa wyższego i są wprowadzane w trosce o przyszłość naszych uczelni".

Zmiany w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym polegają m.in. na uelastycznieniu zasad używania nazw "uniwersytet" i "uniwersytet techniczny". Uznano, że uniwersytet może powstać, jeśli uczelnia ma minimum 10 uprawnień do nadawania stopnia doktora, w tym co najmniej po 2 uprawnienia w dziedzinach humanistycznych, matematycznych, fizycznych, nauk o ziemi lub technicznych oraz nauk o życiu (nauki biologiczne, medyczne itd.) Z kolei uniwersytetem technicznym może zostać uczelnia posiadająca uprawnienia do doktoryzowania co najmniej w 10 dyscyplinach, w tym co najmniej 6 uprawnień w zakresie nauk technicznych.

Znacznie zwiększono autonomię uczelni. Przyznano im prawo do kierowania się zasadami wolności nauczania i badań naukowych, do tworzenia spółek celowych, zapraszania pracodawców do opracowywania programów kształcenia, wspierania badań naukowych prowadzonych przez młodych naukowców. Uczelnie, ale tylko posiadające uprawnienia habilitacyjne, będą miały możliwość tworzenia nowych kierunków studiów. Zlikwidowano centralne zatwierdzanie listy kierunków studiów. Powstanie możliwość dostosowania kształcenia do potrzeb gospodarki. Uczelnie będą też mogły tworzyć studia międzyobszarowe, co także służy dostosowaniu kształcenia do potrzeb gospodarki. Wprowadzono krajowe ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego, zgodnie z którymi uruchomieniu kierunku musi towarzyszyć świadomość efektów kształcenia, korzyści dla przyszłych absolwentów.

Nowością są też zmiany w zakresie wymagań dotyczących minimum kadrowego uczelni. Dotychczas były tylko uprawnienia dla wydziałów, na których pracowali sami adiunkci i doktorzy habilitowani lub profesorowie. Teraz może być 50% asystentów zamiast doktorów firmujących kierunek kształcenia, czyli 2 asystentów będzie mogło zastąpić 1 adiunkta, a 2 doktorów - 1 doktora habilitowanego lub profesora. Stworzono również możliwość zatrudniania osób z doświadczeniem zawodowym. Na mocy nowelizacji zlikwidowane zostaną Rada Główna Szkolnictwa Wyższego i Rada Nauki, zamiast nich powstanie Rada Nauki i Szkolnictwa Wyższego - jedno ciało eksperckie, wybierane na nowych zasadach. Przy radzie będzie działał rzecznik praw absolwenta.

Ustawa wprowadza także możliwość tworzenia centrów naukowych przez jedną uczelnię z innymi uczelniami, z instytutami badawczymi, z instytutami Polskiej Akademii Nauk. Tak tworzone instytuty, centra badawcze mogą wspólnie prowadzić środowiskowe studia doktoranckie, wspierać programy badawcze i je realizować. Nowelizacja uprawomocni Państwową Komisję Akredytacyjną i usprawni jej działania.

Nowości to alternatywna możliwość wyboru rektora i dziekana albo na zasadzie konkursu, albo w wyborach według starego modelu, obowiązującego obecnie, a także zatrudniania nauczycieli akademickich w drodze konkursu. O tym, czy wybierze się rektora w konkursie przez powołaną komisję, czy w tradycyjnych wyborach, będą jeszcze decydowały senaty uczelni poprzez odpowiednie zapisy w statucie. Zgodnie z nowymi przepisami nauczyciel akademicki na etacie adiunkta ma pracować do 65 lat, na etacie profesora - do 70.

Wprowadzono ponadto możliwość uzyskiwania przez podstawowe jednostki organizacyjne uczelni, centra naukowe, konsorcja naukowe statusu tzw. krajowego naukowego ośrodka wiodącego (KNOW). Propozycja zapisu ustawowego o finansowaniu, o grantowaniu wydziałów o charakterze KNOW stworzy szansę na rozwój poszczególnych dyscyplin naukowych w kształceniu.

Znowelizowano także zapisy dotyczące dofinansowania studentów: stypendia rektora dla najlepszych studentów mogą obejmować grupę nawet 10% wszystkich studentów i aż 40% funduszu stypendialnego uczelni można przeznaczyć na wspieranie dobrych studentów. Dobry student może występować z wnioskiem o stypendium naukowe do ministra. Osoba, która uzyskała licencjat, studiuje na studiach magisterskich i jest bardzo aktywna naukowo, ma szansę na zdobycie dofinansowania z ministerstwa w formie tzw. diamentowego grantu. Może być wspierana w rozwoju, w realizacji swoich badań i kształtować swoją przyszłą karierę naukową. Zmiany dotyczą też podejścia do modelu kariery naukowej, procedury zdobywania doktoratu. Doktorat można będzie obronić nawet na podstawie dobrych publikacji o charakterze międzynarodowym. Zlikwidowano konieczność napisania monografii, ale obligatoryjne staną się własne publikacje przy otwarciu przewodu doktorskiego. W wypadku procedury habilitacyjnej nastąpiło zwolnienie zniesienie obowiązku przygotowania rozprawy i odbycia kolokwium habilitacyjnego. Stworzono też możliwość mianowania i przez centralną komisję, i przez elektora wybitnych uczonych, którzy pracowali za granicą, kierowali tam zespołami naukowymi, a mają jedynie doktoraty.

W przepisach przejściowych przyjęto m.in. zapis, że mianowany pracownik zatrudniony na etacie w obecnej formie pracuje do czasu przejścia na emeryturę. Wzmocniono system obligatoryjności kontroli pracowników przez studentów, przez władze uczelni. Uregulowano też sytuacje osób, które nie obroniły jeszcze doktoratu ani habilitacji, a pracują już ponad 8 lat - mogą tak pracować do 2013 r., a potem będą musiały spełnić warunki ośmioletniego stażu pracy na etacie adiunkta. To samo ma dotyczyć magistrów zatrudnionych jako asystenci - albo w ciągu 8 lat obronią doktorat i zyskają możliwość awansu, albo stracą stanowisko.

Podczas debaty senatorowie przede wszystkim zgłaszali wątpliwości dotyczące przepisów regulujących zatrudnienie i awans naukowy pracowników uczelni. Wyrażali obawę, że uproszczenie procedury habilitacyjnej obniży poziom nowych doktorów habilitowanych, a zniesienie obowiązku przygotowywania monografii - doktorów.

Senatorowie wyrażali też wątpliwości wobec przepisów pozwalających rektorowi na zwolnienie wykładowcy, który otrzymał jedną negatywną ocenę okresową oraz ograniczenia okresu zatrudnienia adiunktów i asystentów do 8 lat i zobowiązania ich do zrobienia w tym czasie doktoratu lub habilitacji.

"Jestem za modernizacją szkolnictwa, ale nie podzielam entuzjazmu związanego z tą ustawą. Sprawozdawca mówił, że dostosowuje ona Polskę do standardów światowych. Ja tu widzę, owszem, standardy, ale nie z tej części świata, do której chcielibyśmy aspirować" - mówił senator Władysław Ortyl. Senator Włodzimierz Cimoszewicz stwierdził zaś, że "nikt nie widzi problemu w zatrudnianiu wybitnych doktorów jako profesorów. Obawiam się, że ten przepis ustawy otwiera raczej drogę do zatrudniania na nich słabych doktorów, co następnie wpłynie na późniejsze decyzje kadrowe. Ten zapis jest zbyt pojemny. Należałoby go doprecyzować. Jesteśmy po to, żeby stanowić prawo ograniczające zjawiska patologiczne, a nie promować rozwiązania korupcjogenne".

Minister nauki i szkolnictwa wyższego Barbara Kudrycka przekonywała, że celem nowelizacji jest promowanie uczelni bardziej przyjaznych studentom, otwarcie na nowoczesne - zachodnie rozwiązania i na gospodarkę. "Istotą tej ustawy jest przede wszystkim to, że w dużej części przepisy mają charakter fakultatywny. To znaczy, dają możliwość uczelniom wprowadzenia pewnych zmian. Jeśli nie chcą z niej skorzystać, to mogą dalej funkcjonować według starych zasad, np. jeśli chodzi o sposób wyłaniania rektora lub podział kompetencji między rektorem a senatem" - tłumaczyła. Argumentowała, że polskie uczelnie po wejściu ustawy w życie będą bardziej otwarte na świat, habilitację otrzymają naukowcy z zagranicy mający tylko stopień doktora, a doktoranci zyskają możliwość obrony pracy doktorskiej w języku angielskim lub będącym przedmiotem badań. Poza tym po wprowadzeniu ustawy automatycznie będą uznawane dyplomy z krajów Unii Europejskiej i OECD. Odpowiadając na pytania senatorów o ewentualny wzrost nakładów na naukę i szkolnictwo wyższe oraz podwyżki płac dla pracowników uczelni i instytutów naukowych, minister B. Kudrycka przyznała, że w ustawie nie zostało to zagwarantowane, ale zapewniła, że płace mają wzrosnąć od 2013 r.

Łącznie do ustawy zaproponowano 146 poprawek, w tym około 60 legislacyjnych i redakcyjnych. Kilkadziesiąt zmian zgłosili też senatorowie podczas dyskusji (Kazimierz Wiatr, Edmund Wittbrodt, Piotr Wach, Janusz Rachoń, Zbigniew Romaszewski, Adam Massalski, Władysław Ortyl, Paweł Klimowicz, Zbigniew Cichoń, Maciej Klima, Ryszard Bender, Józef Bergier, Małgorzata Adamczak, Stanisław Gorczyca, Piotr Gruszczyński, Stanisław Piotrowicz, Piotr Ł.J. Andrzejewski, Tadeusz Gruszka, Władysław Sidorowicz, Tadeusz Skorupa, Andrzej Misiołek, Marek Rocki, Jadwiga Rotnicka, Leon Kieres). Senatorowie T. Skorupa i Z. Romaszewski złożyli wniosek o odrzucenie ustawy w całości, ale nie uzyskał on akceptacji Izby (35 głosów za, 54 - przeciw).

W wyniku głosowań Senat przyjął 80 poprawek, głównie redakcyjnych i legislacyjnych, precyzujących poszczególne przepisy ustawy. Jedna ze zmian dotyczy ograniczeń wobec adiunktów i asystentów. Senat zmodyfikował zapisy przyjęte przez Sejm, pozwalające zachować dotychczasowe zasady zatrudnienia osobom, które już są asystentami lub adiunktami. Senatorowie przywrócili rządowy zapis, mówiący o tym, że do wymaganego 8-letniego stażu pracy wliczają się już lata przepracowane na stanowisku adiunkta lub asystenta przed wejściem w życie ustawy. Przez ten czas pracownik musi zrobić doktorat lub habilitację. W Senacie usunięto także przepis, że nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelni zawodowej mogą uczestniczyć w pracach badawczych. Dodano zaś, że nauczyciela akademickiego, który nabył uprawnienia emerytalne, można zatrudnić ponownie na tym samym stanowisku w tej samej uczelni bez postępowania konkursowego. Postanowiono też, że mechanizm zawieszania prawa do emerytury nie będzie dotyczył nauczycieli akademickich. Senatorowie wykreślili konieczność określenia maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w odniesieniu do poszczególnych stanowisk w uczelni publicznej.

Na podstawie senackiej zmiany minister do spraw szkolnictwa wyższego będzie określał w drodze rozporządzenia wzorcowe efekty kształcenia dla wybranych, a nie dla poszczególnych kierunków studiów. Senatorowie wprowadzili też możliwość odwołania od negatywnej opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej o spełnianiu warunków przywrócenia uprawnień prowadzenia studiów. Uściślili zakres oceny instytucjonalnej, określając, że obejmuje ona również prowadzone studia trzeciego stopnia. Ponadto przeprowadzenie oceny instytucjonalnej nie będzie wymagało oceny programowej wszystkich prowadzonych przez uczelnie kierunków studiów, wystarczą oceny większości kierunków. Izba postanowiła ponadto, iż uczelnia może mieć inny niż senat organ kolegialny. Podniesiono wymogi co do jakości kształcenia przy finansowaniu studiów doktoranckich w uczelni niepublicznej z dotacji projakościowej. Zgodnie z inną senacką zmianą, uczelnie będą mogły tworzyć centra naukowe również z instytucjami międzynarodowymi działającymi w Polsce. Senat wprowadził również możliwość finansowania centrów naukowych przez Narodowe Centrum Nauki i Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.

Senat postanowił, że przenoszenie i uznawanie zajęć zaliczonych przez studenta w jednostce organizacyjnej uczelni macierzystej lub innej uczelni zostanie uwzględnione w regulaminie studiów. Przesądził też, iż studia licencjackie mają trwać co najmniej 6, a studia inżynierskie - co najmniej 7 semestrów. Uwzględniając postulaty studentów, którzy wskazywali, że absolwenci studiów licencjackich tracą status studenta na kilka miesięcy przed rozpoczęciem studiów magisterskich, senatorowie przyjęli poprawkę, w myśl której "osoba, która ukończyła studia pierwszego stopnia, zachowuje prawa studenta do 31 października roku, w którym ukończyła te studia". Inna senacka poprawka dotyczyła doktorantów. Izba przyznała im 51% zniżki na przejazdy PKP od 1 stycznia 2012 r. Uczestnicy studiów trzeciego stopnia są obecnie jedyną grupą akademicką niemogącą korzystać z ulg przy przejazdach koleją. Senatorowie uściślili przepis określający katalog dochodów, których nie wlicza się do miesięcznej wysokości dochodu na osobę w rodzinie studenta, uprawniającego do ubiegania się o stypendium socjalne. Zmodyfikowali zbiór wymagań, które musi spełnić student, aby otrzymać stypendium rektora dla najlepszych studentów.

Senat dodał też przepis upoważniający do wydania rozporządzenia określającego limit miejsc na kierunki studiów strażaków w służbie kandydackiej oraz strażaków w służbie stałej. Uchwalił ponadto, iż do okresu studiów pierwszego i drugiego stopnia oraz jednolitych studiów magisterskich strażaków w służbie kandydackiej będzie się zaliczać praktykę zawodową studenta.

Dzięki senackiej zmianie uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego może otrzymać jednostka, która spełnia minimum kadrowe określone w ustawie, w tym zatrudnia co najmniej 3 osoby z tytułem profesora. Izba postanowiła, że przepis określający nowe kryteria posługiwania się nazwą "uniwersytet" i "uniwersytet techniczny" wejdzie w życie 1 października 2011 r. Senat odrzucił propozycję, aby rektor mógł rozwiązać z nauczycielem akademickim stosunek pracy po otrzymaniu przez niego 2 ocen negatywnych w ciągu roku. Obecne przepisy umożliwiają takie zwolnienie po uzyskaniu jednej oceny negatywnej.

Senackie zmiany rozpatrzy teraz Sejm.

Senat przyjął bez poprawek ustawę - Prawo prywatne międzynarodowe

Nowe przepisy, uchwalone podczas 84. posiedzenia Sejmu, 4 lutego 2010 r., z przedłożenia rządowego, zastąpią obowiązującą ustawę z 12 listopada 1965 r., unowocześnią rozwiązania właściwe dla stosunków osobistych i majątkowych w zakresie prawa prywatnego międzynarodowego, w tym handlowego i rodzinnego. Ustawa usuwa również luki z przepisów krajowych, a także harmonizuje je z prawem wspólnotowym w związku z przyjęciem przez Unię Europejską rozporządzenia określającego prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych, odsyła do przepisów tego rozporządzenia. Unormowano w niej także zobowiązania pozaumowne, powstające w razie naruszenia dóbr osobistych, odpowiedzialność deliktową za działanie lub zaniechanie władz publicznych, które zostały wyłączone z zakresu zastosowania rozporządzenia.

Prawo prywatne międzynarodowe to zbiór norm kolizyjnych, które rozstrzygają, jaki system prawny - np. polski czy obcy - należy zastosować w wypadku transgranicznego obrotu prawnego (np. małżeństwo Polaka z cudzoziemką, zakupy przez Internet u sprzedawcy będącego za granicą). W ustawie w odniesieniu do osób fizycznych użyto pojęcia prawa ojczystego. To prawo państwa, którego dana osoba jest obywatelem. Przepisy ustawy rozstrzygają sytuacje wielorakiego obywatelstwa. Gdy jednym z nich jest obywatelstwo polskie, taka osoba podlega prawu polskiemu. Do cudzoziemców mających obywatelstwo 2 lub więcej państw zastosuje się prawo tego państwa, z którym dana osoba jest najściślej związana.

Ustawa odsyła do prawa europejskiego i umów międzynarodowych; np. w odpowiednich sytuacjach o wyborze prawa będzie decydowało unijne rozporządzenie w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (tzw. Rzym I) albo rozporządzenie dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (tzw. Rzym II).

W porównaniu z ustawą z 1965 r. nowością są regulacje dotyczące ubezwłasnowolnienia, dóbr osobistych osób fizycznych i prawnych, pełnomocnictwa, prawa własności intelektualnej i stosunków z udziałem konsumentów. Daleko idące różnice odnoszą się do przepisów dotyczących małżeństwa. Dopuszczono m.in. możliwość dokonania przez małżonków wyboru prawa dla swych stosunków majątkowych i dla zawartej przez nich majątkowej umowy małżeńskiej. Nowością w przepisach o adopcji jest unormowanie właściwości prawa w sytuacji, gdy dokonują jej małżonkowie niemający obywatelstwa tego samego państwa. Przepis dotyczący alimentów zawiera natomiast odesłanie do postanowień konwencji haskiej o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych z 1973 r.

Komisja Ustawodawcza zaproponowała Izbie przyjęcie nowelizacji bez poprawek, a Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji - wprowadzenie do niej 7 zmian. Wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli również senatorowie: Witold Idczak, Tadeusz Gruszka, Stanisław Iwan, Piotr Ł.J. Andrzejewski (poprawka precyzująca, że przepisy prawa uznające związki osób tej samej płci za małżeństwa nie wywierają skutków prawnych na terytorium Polski), Zbigniew Cichoń, Piotr Kaleta i Stanisław Piotrowicz.

W wyniku głosowania (48 głosów za, 41 - przeciw) Senat zdecydował jednak o przyjęciu ustawy - Prawo prywatne międzynarodowe bez poprawek.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

Senat przyjął z poprawkami ustawę o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw

Sejm uchwalił ją na 84. posiedzeniu, 4 lutego 2010 r., na podstawie projektów rządowego i senackiego. Zmiany zaproponowane w nowelizacji mają na celu wprowadzenie do prawa cywilnego rozwiązań pozwalających na skuteczne przesądzanie przez spadkodawcę o sposobie podziału pozostałego po nim majątku poprzez wprowadzenie instytucji zapisu windykacyjnego. Powoduje on nabycie przedmiotu zapisu przez zapisobiorcę już w chwili śmierci testatora bez konieczności podejmowania dodatkowych działań.

Komisja Ustawodawcza wniosła o wprowadzenie 9, a Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji - 10 poprawek do ustawy.

Senatorowie zdecydowali o przyjęciu nowelizacji z 9 poprawkami, w większości o charakterze redakcyjnym, usuwającym wątpliwości interpretacyjne. Senackie zmiany rozpatrzy teraz Sejm.

Ustawa o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej - przyjęta z poprawkami

Senat wprowadził 4 poprawki do nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na 84. posiedzeniu, 3 lutego 2011 r., na podstawie projektu rządowego. Ma ona na celu zliberalizowanie warunków przyznawania kredytu technologicznego przedsiębiorcom inwestującym w nowe technologie wykorzystywane do unowocześnienia produkcji. Uzyskanie dotacji zostanie uniezależnione od wielkości sprzedaży produktów wytworzonych w wyniku realizacji inwestycji. W związku z tym wypłata premii technologicznej będzie możliwa jednorazowo już po zakończeniu realizacji inwestycji. Przedsiębiorca będzie mógł ją rozpocząć już po dniu wpływu wniosku o przyznanie premii technologicznej do Banku Gospodarstwa Krajowego, a nie, jak do tej pory, od chwili przyznania przez BGK promesy premii technologicznej. Co bardzo istotne, ustawa zwiększa wartość refinansowania inwestycji technologicznej (premia technologiczna) z 70% wartości kredytu do 70% wartości całej inwestycji. Jednocześnie uzależnia wypłatę premii technologicznej od posiadania przez BGK środków na ten cel.

W nowelizacji operuje się pojęciem "wartości niematerialne i prawne", nie definiując go jednak. W polskim ustawodawstwie taka definicja znajduje się w ustawie o rachunkowości, to: nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, a także know-how.

Pracująca nad nowelizacją Komisja Gospodarki Narodowej zaproponowała Senatowi jej przyjęcie z 3 zmianami, wnioski o wprowadzenie poprawek złożyli też senatorowie: Stanisław Bisztyga, Władysław Ortyl i Władysław Dajczak.

Senat uchwalił poprawki modyfikujące definicję pojęcia "nowa technologia", zastępując w niej określenie "nieopatentowana wiedza techniczna" określeniem know-how. Senatorowie dodali też do ustawy definicję pojęcia "wartości niematerialne i prawne". Ta definicja nie objęła swoim zakresem nieopatentowanej wiedzy technicznej. Pozostałe zmiany miały charakter redakcyjny.

Nowelizacja wraz z senackimi poprawkami wróci teraz do Sejmu.

Poprawki Senatu do ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Na podstawie projektów rządowych Sejm uchwalił ustawę podczas 84. posiedzenia, 4 lutego 2011 r. Rozdziela ona rejestrację produktów leczniczych od refundacji leków dzięki przyznaniu prezesowi urzędu nowych kompetencji w sprawach dotychczas zastrzeżonych dla ministra zdrowia, związanych z produktami leczniczymi i biobójczymi. Chodzi głównie o wydawanie pozwoleń na dopuszczanie ich do obrotu. Prezes urzędu stanie się centralnym organem administracji rządowej. Będzie wykonywał swoje zadania przy pomocy dodatkowego, czwartego wiceprezesa (ds. weterynarii). Zmiany te, w założeniu projektodawców, wpłyną na przyspieszenie, uproszczenie i ujednolicenie systemu wprowadzania do obrotu wymienionych produktów i wyrobów. Ustawa opisuje organizację urzędu rejestracji, kryteria, jakie mają spełniać prezes i jego 4 zastępców, strukturę urzędu (6 komisji mogących powoływać swoje grupy eksperckie). Wszystko to wiązało się również ze zmianą wynegocjowanych okresów przejściowych - 6-letniego okresu ochrony patentowej leków i innych produktów. Obecne regulacje wydłużają go do 8, a nawet do 10 lat.

W ustawie znalazły się też oczekiwane zapisy dotyczące badań klinicznych. Chronią interes uczestnika badań klinicznych, wskazując, iż żadne badanie kliniczne nie może naruszać interesu zdrowotnego chorego. Ustawa uściśla obowiązki sponsora badania klinicznego. Jak stwierdził jednak sprawozdawca Komisji Zdrowia senator Władysław Sidorowicz, "w wersji sejmowej posunięto się za daleko". (...) Tę część procedur powinien finansować Narodowy Fundusz Zdrowia, a na sponsora spadałby obowiązek zapewnienia tych badań ekstra, które są niezbędne do badania klinicznego, a także dostarczenie do tego koniecznych materiałów i pokrycie kosztów ewentualnych powikłań związanych ze stosowaniem nowych produktów leczniczych". Senator uznał także, iż w kwestiach mających ograniczyć korupcję i konflikt interesów Sejm wprowadził przepisy niejasne i zbyt ostro wykluczające pewne grupy osób, które mogły być ekspertami bądź członkami komisji

Komisja Zdrowia zaproponowała 6 poprawek do ustawy, senator W. Sidorowicz w trakcie debaty także złożył wniosek legislacyjny, zawierający propozycje 14 zmian. Ostatecznie Izba przyjęła ustawę z 20 poprawkami.

Pierwsza wyłączyła informację o zasobach materialnych kandydata z zakresu informacji przekazywanych obowiązkowo ministrowi zdrowia przez kandydatów na stanowisko prezesa urzędu. Senat wyeliminował niejasności dotyczące udostępnienia przez prezesa urzędu aktualnej charakterystyki produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego. Uściślono przepisy dotyczące grup eksperckich, będących podmiotami opiniodawczymi powoływanymi w wypadku złożonej problematyki w zakresie działania komisji, a także opiniodawczo-doradczymi. Senat określił formę wydawania opinii przez grupę ekspercką, ograniczył dowolność w powoływaniu grup eksperckich, podporządkowując je potrzebom komisji.

Izba zawęziła ponadto zakres zakazu o charakterze antykorupcyjnym. Ustawa nałożyła zakazy dotyczące zarówno przedmiotu i określonego zakresu działania, jak i współdziałania z określonymi podmiotami na prezesa urzędu, wiceprezesów, pracowników urzędu oraz osoby związane z urzędem umowami cywilnoprawnymi, na członków komisji i grup eksperckich, a także na małżonków wszystkich wymienionych podmiotów. Izba wykreśliła zakaz dotyczący małżonków, uznając go za zbyt daleko idący. Inna senacka poprawka wyeliminowała jeden z zakazów - pozostawanie w stosunkach osobistych, mogących budzić podejrzenie o stronniczość w zakresie rozstrzygnięć. Izba uznała, że to materia zbyt ocenna i niedookreślona. Senat uściślił ponadto, że zakaz mający zapewnić bezstronność nie dotyczy pozostawania przez prezesa, wiceprezesa, pracowników urzędu czy osoby współpracujące z urzędem w każdym stosunku prawnym (rozstrzygnięcia mogą mieć wpływ na prawa lub obowiązki wynikające z tego stosunku), ale tylko w stosunku prawnym ze stroną postępowania. Zdaniem Senatu, wówczas dopiero zostanie spełniony cel zawarty w tym przepisie. Wprowadzono sankcję karną za złożenie nieprawdziwego oświadczenia o braku konfliktu interesów. Inne senackie poprawki rozszerzyły obowiązek informowania o powstaniu okoliczności wskazujących na konflikt interesów także na prezesa urzędu i wiceprezesa, objęły również te osoby sankcjami za niedopełnienie obowiązku informacyjnego.

Izba doprecyzowała zakres finansowania badania klinicznego, dokonywanego przez sponsora także w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej związanych z prowadzeniem badania klinicznego nawet wtedy, gdy należą do tak zwanych świadczeń gwarantowanych. Dostosowano krąg podmiotów zobowiązanych do respektowania wymagań o charakterze antykorupcyjnym do stanu prawnego sprzed wejścia w życie ustawy do istniejącego po wejściu w życie nowych przepisów. Senatorowie wprowadzili też zmiany redakcyjne i przesunęli o miesiąc termin wejście ustawy w życie - z 1 kwietnia na 1 maja 2011 r.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

Ustawa o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych - przyjęta z poprawkami

Senatorowie wprowadzili 12 poprawek do nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na 84. posiedzeniu, 4 lutego 2011 r., na podstawie projektu komisyjnego. Umożliwia ona osobom starszym i niepełnosprawnym korzystanie z usług opiekuńczo-bytowych również w formie rodzinnego domu pomocy, prowadzonego przez osoby fizyczne lub przez organizacje pożytku publicznego. Porządkuje też zasady związane z ustaleniem odpłatności za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej, ustala wymogi dotyczące kubatury pomieszczeń. Określa wymagane liczby pracowników socjalnych zatrudnionych w ośrodkach pomocy społecznej w pełnym wymiarze czasu pracy i wskazuje na potrzebę powiązania tego zatrudnienia z liczbą rodzin lub osób, z którymi prowadzona jest praca socjalna.

Ustawa gwarantuje jednostkom samorządu terytorialnego możliwość uzyskania z budżetu państwa dotacji na dofinansowanie zadań własnych z zakresu pomocy społecznej w wysokości do 80% kosztu realizacji zadania, a w sytuacjach nadzwyczajnych dopuszcza przekroczenie tego wskaźnika. Nowelizacja reguluje też sprawy związane z doskonaleniem zawodowym pracowników, organizacją egzaminów i odpłatnością za nie. Umożliwia pracownikom socjalnym korzystanie z nowatorskiej i pożytecznej oferty w postaci porad superwizorów, sprzyja rozwojowi zaradności zawodowej, aktywizując osoby pobierające zasiłki okresowe do podejmowania zatrudnienia.

W ustawie określono też warunki wstrzymania wypłat świadczeń bezrobotnym, gdy przerwą staż, udział w pracach interwencyjnych lub odmówią uczestnictwa w nich.

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły wnioski o wprowadzenie 12 poprawek do nowelizacji. Senat z 3 do 2 miesięcy skrócił okres, w którym można pobierać zasiłki okresowy i celowy niezależnie od dochodu uzyskanego z zatrudnienia. Wprowadził także ograniczenie wypłacania zasiłku okresowego, niezależnie od dochodu uzyskanego z zatrudnienia, nie częściej niż raz na 2 lata. Senatorowie zawęzili krąg podmiotów uprawnionych do prowadzenia rodzinnego domu pomocy dla osób starszych i niepełnosprawnych, przyjmując, że gwarancje lepszej opieki zapewnią organizacje pożytku publicznego. Inna senacka zmiana powinna zapewnić gminom większą elastyczność we wprowadzaniu nowego standardu zatrudniania pracowników socjalnych. Izba uchwaliła przepis przejściowy, mający zagwarantować nabycie uprawnień, czyli ukończenie studiów podyplomowych uwzględniających określone minimum programowe jako równoznacznych z wymaganą przez ustawę specjalizacją z zakresu organizacji pomocy społecznej. Pozostałe zmiany miały charakter doprecyzowujący i redakcyjny.

Nowelizacja wróci teraz do Sejmu.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw

Głosami 87 senatorów Izba jednomyślnie przyjęła bez poprawek ustawę, na podstawie projektu rządowego uchwaloną przez Sejm na 84. posiedzeniu, 4 lutego 2011 r. Wniosek taki przedstawiła Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Nowelizacja wynika z konieczności wdrożenia rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009, ustanawiającego jednolite zasady systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej. Wprowadza limit powierzchniowy w wysokości 1 ha w stosunku do owoców miękkich, taki jak w odniesieniu do wszystkich płatności w ramach systemu jednolitej płatności obszarowej. Zmienią się przepisy dotyczące sposobu uznania albo odmowy uznania danego wypadku za działanie siły wyższej lub wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności. Decyzje w sprawie dowodów powstania takich okoliczności będą podejmować kierownicy biur powiatowych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR). Ponadto w ustawie doprecyzowano przepisy dotyczące sposobu składania wniosków o płatności za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej ARiMR; uregulowano sprawy związane z przyznaniem spadkobiercy rolnika płatności obszarowych, płatności cukrowej, płatności do pomidorów, do krów i owiec, w sytuacji gdy postępowanie sądowe w sprawie nabycia spadku nie zostało zakończone. ARiMR powierzono kontrolę wymogów w zakresie stosowania środków ochrony roślin oraz bezpieczeństwa żywności pochodzenia roślinnego, a Inspekcji Weterynaryjnej - przeprowadzanie kontroli dotyczących: zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt, zgłaszania chorób i dobrostanu zwierzęcego.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - przyjęta bez poprawek

Sejm uchwalił tę ustawę na podstawie projektu komisyjnego podczas 84. posiedzenia, 3 lutego 2011 r. Nowelizacja dotyczy tego, aby obowiązującą kwotę uposażenia byłego prezydenta podnieść o 25%. W dotychczas obowiązującej ustawie miesięczne uposażenie przysługujące byłemu prezydentowi odpowiada 50% kwoty wynagrodzenia zasadniczego prezydenta urzędującego. Na podstawie ustawy, były prezydent otrzymywałby 75% kwoty uposażenia zasadniczego przewidzianego dla urzędującego prezydenta RP. Nowelizacja weszłaby w życie po 14 dniach od dnia ogłoszenia i znalazłaby zastosowanie od pierwszego dnia miesiąca następnego.

W wyniku głosowania (54 senatorów za, 32 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu) Senat podjął decyzję o przyjęciu nowelizacji bez poprawek. Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

Ustawa zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - przyjęta bez poprawek

Nowelizacja uchwalona przez Sejm na 85. posiedzeniu, 25 lutego 2011 r., z przedłożenia komisji, obejmuje przepis, w którym wymieniono wypadki, w jakich pozwolenie na broń nie jest wymagane. W zmienionym przepisie określono je w innej kolejności niż przed nowelizacją, przy czym tylko w jednym z nich dokonano zmiany merytorycznej treści przepisu, polegającej na przesunięciu z roku 1850 na rok 1885 daty produkcji broni palnej dawnej, a także jej replik, na które nie jest wymagane zezwolenie. Doprecyzowano też tę kategorię broni, wskazując, że chodzi tylko o broń palną rozdzielnego ładowania. Nie zmieniono treści zdania drugiego ani kolejności punktów. Bez stosownych modyfikacji w sposób niezamierzony przez ustawodawcę określone kategorie broni palnej podlegałyby obowiązkowej rejestracji, inne zaś nie. W konsekwencji w zakresie zwolnień z obowiązku rejestracji broni zachowuje się stan prawny sprzed nowelizacji.

Izba jednomyślnie, głosami 87 senatorów, opowiedziała się za przyjęciem nowelizacji bez poprawek. Teraz zostanie ona skierowana do podpisu prezydenta.

Senat wprowadził poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

Nowelizacja, uchwalona przez Sejm na 84. posiedzeniu, 4 lutego 2010 r., z przedłożenia rządowego, wprowadza do zakresu działań ministra obrony narodowej zadania dotyczące realizacji celów i zobowiązań sojuszniczych, wynikających z udziału RP w Programie Inwestycji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Dziedzinie Bezpieczeństwa, tak zwany NSIP. Stworzono go w celu zapewnienia wspólnego finansowania projektów inwestycyjnych w krajach członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Służy zaspokojeniu potrzeb w zakresie tworzenia zdolności wojskowych, których zapewnienie wykracza poza narodowe zasady obronne państw członkowskich sojuszu, a także stabilizacji na terenie krajów członkowskich i bezpieczeństwu zbiorowemu sojuszników. Źródłem finansowania programu jest fundusz NSIP, tworzony z corocznych składek wnoszonych przez kraje w nim uczestniczące. Obejmuje on wyłącznie zadania zgrupowane w tzw. pakietach inwestycyjnych, których wykonanie zapewnia osiągnięcie określonych zdolności operacyjnych sojuszu. Pakiety inwestycyjne są zatwierdzane przez Radę Północnoatlantycką. Przydziału środków dokonuje Komitet Infrastruktury NATO.

W nowelizowanym art. 4 ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej wprowadzono regulację określającą, iż sprawuje on nadzór nad instytucją gospodarki budżetowej powołaną w celu realizacji na terytorium RP zadań inwestycyjnych określonych w tym programie.

Zgodnie z przepisami ustawy z 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych z 31 grudnia 2010 r., kończy się działalność państwowych zakładów budżetowych. W związku z tą regulacją minister obrony narodowej wydał zarządzenie z 30 sierpnia 2010 r. w sprawie utworzenia instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą Zakład Inwestycji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Ma on zapewnić obsługę programu. Zgodnie ze zmienioną w 2011 r. ustawą o finansach publicznych, zakłady budżetowe w Polsce zlikwidowano. Żeby zatem realizować ten program, minister chce utrzymać zakład jako instytucję, trzeba zmienić jednak jego formę prawną. Nowelizacja umożliwi funkcjonowanie tego zakładu, który w przyszłości zajmie się realizacją programu modernizacji infrastruktury technicznej ze środków natowskich.

Komisja Obrony Narodowej wniosła o wprowadzenie do ustawy 1 poprawki, uzupełniającej przepis o brakujące wytyczne. W wyniku głosowania Izba poparła ten wniosek. Teraz senacką zmianę rozpatrzy Sejm.

Senat zdecydował o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny
oraz niektórych innych ustaw

Podczas prac nad ustawą o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw Komisja Ustawodawcza dostrzegła potrzebę wprowadzenia zmian legislacyjnych wykraczających poza materię ustawy i przedstawiła wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie nowelizacji kodeksu cywilnego. Przedstawiła go Senatowi.

Jej sprawozdawca senator Piotr Zientarski poinformował, że głównym celem projektu jest wprowadzenie regulacji dopuszczającej możliwość rozporządzenia konkretnym składnikiem majątkowym w formie darowizny na wypadek śmierci. Byłaby to kolejna, ale prostsza w swej konstrukcji możliwość rozporządzenia majątkiem w drodze umowy, a nie w testamencie. Wprowadzenie następnej instytucji umożliwiającej dysponowanie majątkiem na wypadek śmierci daje jeszcze większą swobodę dysponowania nim za życia. Darowizna na wypadek śmierci jest umową zawieraną między żyjącymi. Śmierć darczyńcy stanowi element, który należy traktować jako warunek skuteczności zawartej umowy, tak zwany warunek zawieszający. Obdarowany uzyskujący przysporzenie będzie odpowiadał za długi spadkowe o tyle, o ile egzekucja skierowania przeciwko spadkobiercom i zapisobiorcom windykacyjnym okaże się bezskuteczna. Ten projekt odnosi się już do zapisu windykacyjnego, wykonano korelację prawną.

Podczas debaty zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, przedstawiono wniosek o przeprowadzenie trzeciego czytania na tym posiedzeniu Senatu. W wyniku głosowania Izba przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw i podjęła uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu. Upoważniono senatora P. Zientarskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad projektem tej ustawy

Senat zdecydował o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości

Projekt ustawy ma na celu wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który 26 stycznia 2010 r. stwierdził niezgodność z konstytucją art. 4 ust. 8 i ust. 9 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Daje ona osobom fizycznym, będącym w dniu wejścia jej w życie użytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub zabudowanych garażami albo przeznaczonych pod tego rodzaju zabudowę, a także osobom fizycznym, będącym w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi nieruchomości rolnych, prawo do wystąpienia z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności. Adresatem żądania mogą być 2 organy - w wypadku przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości Skarbu Państwa to starosta, w odniesieniu do nieruchomości gminnych - właściwa jednostka samorządu terytorialnego. Oczywiście, wnioski można również kierować do powiatu lub województwa, jeśli chodzi o nieruchomości, które pod rządami tej ustawy były własnością powiatu lub samorządu województwa.

Jeżeli wnioskodawca będący użytkownikiem wieczystym nieruchomości Skarbu Państwa lub nieruchomości gminy, powiatu lub województwa występuje z żądaniem przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności, to udziela mu się, i to obligatoryjnie, 90-procentowej bonifikaty w opłacie z tytułu przekształcenia tego użytkowania wieczystego w prawo własności, pod warunkiem że nieruchomość jest zabudowana na cele mieszkaniowe albo przeznaczona pod tego rodzaju zabudowę. Dotyczy to osób o niskich dochodach, a prawo użytkowania wieczystego uzyskały po 5 grudnia 1990 r. Tym, którzy prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, w tym wypadku gminy, nabyli przed 5 grudnia 1990 r., oraz ich następcom prawnym organ właściwy na ich wniosek udziela 50-procentowej bonifikaty w tej opłacie.

Te dwa przepisy zostały zaskarżone do Trybunału Konstytucyjnego z zarzutem, że ustawodawca, zobowiązując gminy czy jednostki samorządu terytorialnego do udzielania tych 2 rodzajów bonifikaty, pozbawił je prawa do oceny sytuacji wnioskodawcy. Trybunał Konstytucyjny uznał, że zarządzające swoim majątkiem jednostki samorządu terytorialnego powinny mieć na względzie potrzeby całej wspólnoty samorządowej, a nie tylko pojedynczych użytkowników wieczystych. W ocenie TK, w sposób rażący dokonano ingerencji w prawo własności nieruchomości gmin, powiatów i województw, pozbawiono je bowiem kontroli nad nieruchomościami oddanymi w użytkowanie wieczyste, zmuszając do automatycznego akceptowania każdego wniosku o udzielenie bonifikaty bez względu na ocenę celowości przekształcenia danej nieruchomości.

Istota nowelizacji zaproponowanej przez Senat polega na zniesieniu obowiązku uwzględnienia wniosku o bonifikatę. Będzie można składać wniosek o udzielenie bonifikaty, organ właściwy do wydania decyzji może, ale już nie musi, udzielić bonifikaty od opłaty w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa na podstawie zarządzenia wojewody. Najpierw wojewoda (w wypadku jednostki samorządu terytorialnego to uchwała właściwej rady) musi wydać ogólne zarządzenie, w którym przedstawi warunki udzielania bonifikat, a później można się starać o przyznanie bonifikaty. Bonifikaty będzie udzielał zawsze organ wykonawczy - wójt, burmistrz, starosta lub marszałek województwa.

Jak stwierdził sprawozdawca Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senator Leon Kieres, ten projekt ustawy realizuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego, a także, nowelizując ustawę z 2005 r. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa, chroni "przed zarzutem kreowania nierówności obywateli wobec prawa w zależności od tego, czy są użytkownikami wieczystymi nieruchomości Skarbu Państwa, czy też użytkownikami wieczystymi nieruchomości jednostek samorządu terytorialnego".

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej po rozpatrzeniu tego projektu wprowadziły do niego poprawki i wniosły o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu ustawy oraz o przyjęcie projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy. Izba podjęła uchwałę i upoważniła senatora L. Kieresa do jej reprezentowania w dalszych pracach nad projektem.

Debata nad programem prac Komisji Europejskiej na rok 2011

Program prac Komisji Europejskiej na rok 2011 przedstawił senatorom komisarz do spraw programowania finansowego i budżetu Janusz Lewandowski. Przypomniał, że zamierzenia komisji mają związek z cyklem polskiej prezydencji. Stwierdził, że sytuacja w krajach arabskich po drugiej stronie Morza Śródziemnego stanowi pewien problem dla polskiej prezydencji, która miała bardzo mocno eksponować Partnerstwo Wschodnie. "W gruncie rzeczy mamy problem z wyeksponowaniem wrażliwości wschodniej, wrażliwości na wszystko to, co się dzieje poza wschodnimi granicami Polski, a to mocno dotyczy również programu prac komisji i prac polskiej prezydencji" -zaznaczył komisarz. Za najistotniejsze uznał, żeby przesunięcie akcentów na region Morza Śródziemnego nie dokonywało się kosztem Partnerstwa Wschodniego.

Wśród procesów, które mają fundamentalne znaczenie dla przyszłości Unii Europejskiej i miejsca Polski w niej, komisarz wymienił prace nad usprawnieniem zarządzania gospodarczego strefą euro. Przygotowywaną zmianę uznał za fundamentalną. "Ona w dużej mierze jest efektem warunków stawianych w imieniu niemieckich czy holenderskich podatników bądź podatników 6 krajów, które nadal mają najwyższe notowania na rynkach finansowych, warunków, pod jakimi te kraje są w stanie roztoczyć parasol ochronny i zbudować trwały mechanizm antykryzysowy dla pozostałych 11 krajów strefy euro" - powiedział J. Lewandowski. Podkreślił, że ma to kolosalne znaczenie również dla Polski jako kraju spoza strefy euro. W opinii, komisarza, tworzenie modelu zarządzania strefą euro, jego przyszłości i przyszłości wspólnej waluty to proces, który nie tylko trzeba obserwować, ale też w nimi uczestniczyć. Komisarz J. Lewandowski mówił także o projekcie budżetu na rok 2012. Jak zaznaczył, "(...) budżety roku 2012 i roku 2013 w Unii Europejskiej muszą rosnąć, bo rachunki napływają z 27 krajów, w tym z Polski(...)". W jego opinii, "batalia o budżet roku 2012 i roku 2013 będzie dosyć rudna", ponieważ będzie potrzebna zgoda 27 krajów, a tzw. główni płatnicy netto nie życzą sobie radykalnego pogorszenia swojej sytuacji. "Dlatego i polityka rolna, która powinna być korzystniejsza niż w tej perspektywie również dla polskich rolników, i polityka spójności powinny się rządzić takimi prawami, które będą umiały wymodelować pozycje netto Szwecji, Holandii, Wielkiej Brytanii, Niemiec w taki sposób, aby położyć na stole program, który zostanie uznany za wiarygodny, stanie się realnym punktem wyjścia w negocjacjach i będzie uznawany za budżet europejskiej solidarności" - podkreślił komisarz.

Wymienił procesy dużej wagi również dla polskiej prezydencji i polskiej obecności w Unii Europejskiej, czyli przemiana strefy euro w mechanizm ścisłej koordynacji polityk gospodarczych oraz prace budżetowe toczące się w bardzo trudnej międzynarodowej atmosferze. Na koniec J. Lewandowski powiedział: (...) głos Polski w tym wszystkim jest istotny, słuchany, poważany i należałoby sobie życzyć takiej satysfakcji, jaką mam w tej chwili w Brukseli, pełniąc funkcję komisarza, tego, żeby ona trwała, żeby była trwałym wyróżnikiem polskiej obecności w Unii Europejskiej".

Następnie odbyła się debata z udziałem senatorów.

Podczas 71. posiedzenia Senat jednomyślnie, 85 głosami, przyjął - wniesione przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisję Spraw Unii Europejskiej - projekty opinii o niezgodności z zasadą pomocniczości projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku"), KOM(2010) 799.

Ponadto senatorowie przyjęli bez poprawek ustawy:

 

• o ratyfikacji Protokołu o wybuchowych pozostałościach wojennych do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki (Protokół V), sporządzonego w Genewie dnia 28 listopada 2003 r.,
• o ratyfikacji sporządzonego w Paryżu dnia 27 maja 2010 r. Protokołu zmieniającego Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzoną w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r.

Senat powołał Grzegorza Motykę i Bolesława Orłowskiego w skład Rady Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Oświadczenia

Po wyczerpaniu porządku 71. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Małgorzata Adamczak, Dorota Arciszewska-Mielewczyk, Mieczysław Augustyn, Grzegorz Banaś, Józef Bergier, Stanisław Bisztyga, Lucjan Cichosz, Jan Dobrzyński, Piotr Gruszczyński, Tadeusz Gruszka, Andrzej Grzyb, Witold Idczak, Piotr Kaleta, Kazimierz Kleina, Maciej Klima, Ryszard Knosala, Marek Konopka, Norbert Krajczy, Krzysztof Kwiatkowski, Krzysztof Majkowski, Antoni Motyczka, Rafał Muchacki, Władysław Ortyl, Tadeusz Skorupa, Eryk Smulewicz, Zbigniew Szaleniec, Mariusz Witczak, Grzegorz Wojciechowski.