Aktualności

29 listopada 2023 r. zmarł Walerian Jan Piotrowski, senator I–II kadencji z b. województwa zielonogórskiego. W Senacie I kadencji zasiadał z rekomendacji Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, w II kadencji z ramienia Krajowego Komitetu Wyborczego „Chrześcijańska Demokracja”. W Senacie I kadencji był członkiem Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych oraz Komisji Ustawodawstwa Gospodarczego. W Senacie II kadencji przewodniczył Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych, a także Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia sprawozdania Państwowej Komisji Wyborczej z wyborów do Senatu oraz Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia ustawy o ratyfikacji Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi a Rzecząpospolitą Polską. Pracował w Komisji Konstytucyjnej. Był przewodniczącym Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. 

Urodził się 11 grudnia 1927 r. w Grodzisku Wielkopolskim. W latach 1941–45 pracował przymusowo w niemieckim przedsiębiorstwie robót wodno-kanalizacyjnych. W 1948 r. ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum w Zielonej Górze, a w 1952 r. studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, czynnie uczestniczył w pracach Duszpasterstwa Akademickiego. W latach 1953–1956 odbył aplikację adwokacką. Od 1956 do 2007 r. praktykował jako adwokat – najpierw w Sulechowie, a od 1959 r. – w Zielonej Górze. Był obrońcą w procesach po wydarzeniach zielonogórskich z 30 maja 1960 r., bronił księży przed szykanami prawnymi władz PRL, bronił też w procesach politycznych w stanie wojennym. Od 1980 do 1981 r. był doradcą lokalnej „Solidarności”.

Aktywnie działał w organizacjach i środowiskach katolickich, m.in. w Sodalicji Mariańskiej w czasie nauki w liceum i Duszpasterstwie Akademickim podczas studiów. Na przełomie lat 1956/57 organizował Klub Inteligencji Katolickiej w Zielonej Górze. W latach 1974–1975 był członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. W I połowie lat osiemdziesiątych należał do Polskiego Związku Katolicko-Społecznego.

W latach 1996–1997 wchodził w skład powołanego przez Episkopat Polski zespołu do spraw konstytucji. Od 1997 do 2001 był członkiem Trybunału Stanu. Należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, a w 2007 r. poparł powstanie Prawicy Rzeczypospolitej, do której przystąpił.

Aktywnie uczestniczył w pracach samorządu adwokackiego, pełnił funkcję członka i przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej, członka i wicedziekana Rady Adwokackiej, wykładowcy i kierownika szkolenia aplikantów.

Był wielokrotnie odznaczany najwyższymi odznaczeniami, m.in. Krzyżem Wielkim Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności, Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości; uhonorowany tytułami honorowego obywatela województwa lubuskiego i Zielonej Góry.