Aktualności

Marszałek Senatu RP prof. Tomasz Grodzki, Wicemarszałek Senatu RP Marek Pęk oraz senatorowie uczestniczyli w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie we mszy beatyfikacyjnej kard. Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Czackiej.

Liturgii z udziałem najwyższych władz państwowych przewodniczył prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcello Semeraro.

Kard. Stefan Wyszyński urodził się w 3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem. Sakrę biskupią przyjął na Jasnej Górze z rąk Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda, 12 maja 1946 r. Po jego śmierci 22 października 1948 r. bp Wyszyński został mianowany arcybiskupem Gniezna i Warszawy oraz Prymasem Polski.

Przeprowadził Kościół w Polsce przez trudne lata komunizmu. 25 września 1953 r. został aresztowany i internowany przez komunistów. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola i w Komańczy w Bieszczadach, gdzie napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu. 26 października 1956 r. wrócił z internowania do Warszawy.

W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. Brał także udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Zmarł 28 maja 1981 r.

Podczas 29 posiedzenia Senat podjął uchwałę w związku z beatyfikacją kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia w której senatorowie wyrazili hołd „wielkiemu mężowi stanu, jakim był kardynał Stefan Wyszyński, wielkiemu Polakowi, który swoim bogatym życiem i proroczym widzeniem wszedł do historii Polski”.

Róża Maria Czacka (imię zakonne Elżbieta) urodziła się 22 października 1876 r. w Białej Cerkwi, zmarła 15 maja 1961 w Laskach.

W wieku 22 lat straciła wzrok. Wtedy podjęła decyzję, że będzie opiekować się niewidomymi. Uczyła się - m.in. we Francji i Szwajcarii - nowoczesnych wówczas metod pomocy takim osobom. W 1910 roku w Warszawie założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, następnie szkołę dla nich. Zainicjowała akcję przepisywania książek alfabetem Braille'a i stworzyła pierwszą na ziemiach polskich bibliotekę dla niewidomych.

W 1916 roku Czacka wstąpiła do zakonu św. Franciszka, a potem założyła zgromadzenie dla pracy wśród ociemniałych. Od 1922 roku w podwarszawskich Laskach zakładała kolejne szkoły i warsztaty dla niewidomych. Została ciężko ranna podczas bombardowań w kampanii wrześniowej 1939 roku. W czasie Powstania Warszawskiego w Laskach urządzono szpitale polowe dla rannych powstańców, przechowywano i dostarczano broń oraz prowiant.

Czacka była pionierką polskiej tyflologii, opiekunką niewidomych. Była pierwszą przełożoną generalną i założycielką Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża.