Aktualności

23 października 2010 r. w Warszawie odbył się V Kongres Obywatelski. Jest on organizowany co roku, po raz pierwszy odbył się w 2005 r. Spotkanie zorganizował Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową pod hasłem "Idea Polski XXI wieku. Podmiotowi Polacy - podmiotowa Polska". W kongresie wzięli udział m.in. b. prezydent Aleksander Kwaśniewski, wicepremier Waldemar Pawlak, wicemarszałek Senatu Marek Ziółkowski, aktorka Krystyna Janda, b. komisarz UE i eurodeputowana Danuta Huebner, b. premier Jan Krzysztof Bielecki.

Prezydent A. Kwaśniewski przekonywał, że mimo lepszego dostępu do informacji i sposobów komunikacji społeczeństwo obywatelskie to sukces Polski. Jego zdaniem, w porównaniu z sytuacją sprzed kilku lat rozluźniły się jednak więzi pokoleniowe, środowiskowe, międzyludzkie i komunikacja w społeczeństwie. Jak mówił, ideą Polski XXI wieku może być solidarność, ale ta pisana małą literą, zwykła solidarność międzyludzka.

Wicepremier i minister gospodarki W. Pawlak przestrzegał natomiast przed poszukiwaniem jednej drogi czy złotego klucza do rozwiązania wszystkich problemów Polski i Polaków. Według niego, sposobem upodmiotowienia Polaków może być zasada subsydiarności - lokowania spraw jak najbliżej obywateli, przekazywania decyzji na jak najniższy poziom.

Podczas kongresu, nawiązując do hasła spotkania, wicemarszałek M. Ziółkowski podkreślał, że Polacy 20 lat po transformacji znaleźli sobie indywidualne strategie życia. Oprócz nich powinni jeszcze wypracować wspólną strategię dla państwa. Zdaniem wicemarszałka Senatu, w Polsce nadal łatwiej o wspólnotę protestu niż o wspólnotę działania. Objawia się też solidarność negatywna i słaba jest ogólnopolska wspólnota ludzi - raczej jednostki szukają niszy, do której nikt nie będzie się wtrącał, niż podejmą wspólne działania dla jakiejś wspólnej sprawy - przekonywał.

Komisarz UE ds. budżetu Janusz Lewandowski podkreślał, że poczucie dumy z bycia Polakiem jest większe za granicą niż w kraju. Jego zdaniem, solidarność Polaków objawia się jedynie w trudnych chwilach, gdy trzeba komuś pomóc, ale nie ma codziennej życzliwości.