Zapis stenograficzny

– wspólne posiedzenie Komisji Środowiska (104.)

oraz Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności (117.)

w dniu 20 czerwca 2018 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 834, druki sejmowe nr 2411, 2411-A, 2542 i 2542-A).

(Początek posiedzenia o godzinie 14 minut 57)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności Andrzej Stanisławek)

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dzień dobry.

Witam państwa serdecznie na wspólnym posiedzeniu Komisji Środowiska oraz Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 834, druki sejmowe nr 2411, 2411-A, 2542 i 2542-A)

Porządek obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 834, druki sejmowe nr 2411, 2411-A, 2542 i 2542-A).

Serdecznie witam jeszcze raz wszystkich senatorów.

(Rozmowy na sali)

Bym prosił pana senatora Termińskiego…

(Senator Przemysław Termiński: Przepraszam.)

Proszę.

Serdecznie witam pana ministra Tadeusza Skobla wraz z zespołem; pana Kornela Drabarka, dyrektora w Najwyższej Izbie Kontroli. Jest z nami pan Adam Stępień z Krajowej Izby Biopaliw, witamy; jest pan Kazimierz Kujda…

(Senator Zdzisław Pupa: Nieobecny.)

Nieobecny. Ale ktoś jest. Jest pan Andrzej Ulida, dyrektor biura w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, witamy; jest też pani Barbara Miałkowska z Departamentu Środków Zagranicznych.

(Zastępca Dyrektora Departamentu Środków Zagranicznych w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Barbara Miałkowska: Dzień dobry.)

Dzień dobry. Tak cichutko?

(Zastępca Dyrektora Departamentu Środków Zagranicznych w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Barbara Miałkowska: Dzień dobry.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wesołość na sali)

Witamy serdecznie także panią Beatę Mandylis, naszego głównego legislatora.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Dzień dobry.)

Bardzo proszę pana ministra o zapoznanie nas z tą ustawą, wskazanie, czy będziemy płacili więcej, czy mniej, czy jest to ustawa…

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel: Dzień dobry państwu. Panie Przewodniczący…)

Przepraszam bardzo, Panie Ministrze, jeszcze chwila, bo zapomniałem o regułce, a to jest bardzo ważne.

Czy w posiedzeniu uczestniczą przedstawiciele podmiotów prowadzących działalność lobbingową w rozumieniu ustawy o działalności lobbingowej w stanowieniu prawa? Nie ma takich osób. My nie mamy z czego żyć, nigdy nie ma lobbystów.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

Przedmiotem dzisiejszego wspólnego posiedzenia Komisji Środowiska oraz Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności jest rozpatrzenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw.

Projekt ustawy wprowadza następujące zmiany. W ustawie o biokomponentach i biopaliwach ciekłych projekt powołuje Fundusz Niskoemisyjnego Transportu. Wraz z ustawą o elektromobilności i paliwach alternatywnych stanowi kompleksowy pakiet regulacyjny. Fundusz zapewnia finansowanie inicjatyw i celów przewidzianych w ustawie o elektromobilności, a także w takich strategicznych dokumentach jak „Plan rozwoju elektromobilności w Polsce” oraz „Krajowe ramy polityki rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych”. Działania polskiego rządu zaproponowane we wspomnianym pakiecie regulacyjnym, mające na celu popularyzację projektów związanych z rozwojem elektromobilności oraz transportem opartym na paliwach alternatywnych, są zgodne z inicjatywami podejmowanymi przez Unię Europejską w tym zakresie. Wart podkreślenia jest fakt, że w Polsce po raz pierwszy w tak kompleksowy sposób rozwiązywane są przez lata zaniedbywane problemy zanieczyszczeń generowanych przez sektor transportu.

W ustawie o biokomponentach i biopaliwach ciekłych precyzuje się pojęcie rozporządzenia przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej poprzez dodanie sformułowania „skutkującej trwałym wyzbyciem się w celu precyzyjnego określenia momentu powstania obowiązku realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego”. Przed wejściem w życie pakietu paliwowego obowiązek realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego powstawał z momentem pełnego przeniesienia prawa własności na odbiorcę towaru, czyli wyzbycia się paliwa. Obecnie jest to również moment ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego, czyli np. moment ustanowienia zastawu bankowego. Doprecyzowanie pojęcia rozporządzenia przez dodanie sformułowania „skutkującej trwałym wyzbyciem się” eliminuje rozbieżności interpretacyjne organów administracji i przedsiębiorców oraz uwzględnia realne procesy zachodzące w łańcuchu obrotu paliwami i biokomponentami w kraju.

Projekt ustawy wprowadza również przepisy przejściowe regulujące kwestie narodowego wskaźnika z mocą wsteczną, które stanowią, że przy realizacji celu wskaźnikowego od 2 września 2006 r. do 30 czerwca 2018 r. oraz obligatoryjnego blendingu w I i II kwartale 2018 r. bierze się pod uwagę przepisy niniejszego projektu ustawy.

Uzasadnieniem wprowadzenia niniejszych przepisów jest działanie na korzyść wszystkich podmiotów realizujących Narodowy Cel Wskaźnikowy, które mogłyby mieć problemy z interpretacją dotychczasowych przepisów.

W ustawie – Prawo ochrony środowiska projekt zakłada ustanowienie opłaty emisyjnej w wysokości 80 zł od 1 tysiąca l wprowadzonych na polski rynek benzyny silnikowej i oleju napędowego. Środki z opłaty emisyjnej stanowić będą przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w 85% i Funduszu Niskoemisyjnego Transportu w 15%. Zgodnie z przedstawioną propozycją obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ciążyć będzie na producentach paliw silnikowych, benzyn silnikowych i olejów napędowych, importerach paliw silnikowych oraz podmiotach sprowadzających paliwa z innych państw Unii Europejskiej. Środki, które otrzyma NFOŚ, służyć będą realizacji projektów mających na celu m.in. zmniejszenie lub uniknięcie szkodliwej emisji substancji gazowych, stałych i ciekłych, powodujących zanieczyszczenie powietrza. Z kolei środki, które zasilą Fundusz Niskoemisyjnego Transportu, przeznaczone zostaną na finansowanie projektów związanych z rozwojem elektromobilności oraz transportem opartym na paliwach alternatywnych.

W ustawie z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w ustawach powiązanych, w ustawie – Prawo o ruchu drogowym projekt ten zapewnia płynność procesu inwestycyjnego w okresie niezbędnym na wypracowanie wymagań technicznych dla infrastruktury służącej do ładowania pojazdów zasilanych paliwami alternatywnymi oraz w okresie późniejszym poprzez wprowadzenie możliwości uzyskania opinii odpowiedniego Urzędu Dozoru Technicznego w sprawie zgodności dokumentacji technicznej z wymaganiami technicznymi ustanowionymi w przepisach. Umożliwia podłączenie punktów ładowania samochodów z napędem elektrycznym do sieci innego podmiotu niż operator systemu dystrybucyjnego, np. sieci wewnętrznej supermarketów. Wprowadza okres przejściowy na zapewnienie przez operatorów punktów ładowania zasady TPA umożliwiającej dostęp wszystkim dostawcom usługi ładowania w celu zapewnienia odpowiedniego czasu na wypracowanie wymaganych systemów informatycznych. Wprowadza kary za niepodejmowanie budowy punktów ładowania przez operatora systemów dystrybucyjnych w przypadku, gdy rynek nie zapewni odpowiedniego rozwoju infrastruktury w okresie do 2020 r. Doprecyzowuje kwestie związane z możliwością wprowadzenia przez samorządy stref czystego powietrza.

Nowelizacja ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw zakłada jednak przede wszystkim powołanie Funduszu Niskoemisyjnego Transportu. W polskich miastach i na terenach silnie zurbanizowanych większość zanieczyszczeń pochodzi właśnie z sektora transportu. Transport odpowiada za 25% wszystkich emisji gazów cieplarnianych, zaś 70% tych emisji pochodzi z samych przewozów drogowych. Prognozy pokazują, że do 2030 r. transport może stać się głównym źródłem emisji w Unii Europejskiej. Dlatego sektor ten wymaga przeprowadzenia zdecydowanych reform. Polska chce realizować inicjatywy zmierzające do pogodzenia potrzeb nowej mobilności obywateli z ochroną ich zdrowia, a także z ochroną środowiska.

Szanowni Państwo, tworzymy dziś przestrzeń legislacyjną i warunki do tego, aby w Polsce mógł się rozwijać nowy, innowacyjny oraz konkurencyjny rynek elektromobilności i paliw alternatywnych. Naszym kolejnym zadaniem jest obecnie stworzenie optymalnych instrumentów wsparcia, mających na celu stymulowanie popularyzacji elektromobilności i paliw alternatywnych. W mojej opinii takim narzędziem jest właśnie Fundusz Niskoemisyjnego Transportu.

Jesteśmy tu zespołem z pełną wiedzą na ten temat. Nie chciałbym przeciągać tych ogólnych wypowiedzi. Myślę, że przyjdzie czas na pytania szczegółowe, które państwo będziecie zadawać, a wtedy będziemy się starali udzielić odpowiedzi na wszystkie pytania i rozwiać wszelkie wątpliwości, które pojawiają się w stosunku do tego dokumentu. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Pani Mecenas, bardzo proszę o ustosunkowanie się do tej ustawy.

Przepraszam, jeszcze słowo. Może pani mecenas omówi po kolei wszystkie poprawki, a pan minister będzie notował, które popiera, a którym się sprzeciwia. Dziękuję.

Proszę bardzo.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis:

Dziękuję bardzo.

Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne do przedłożonej ustawy przygotowało w swojej opinii 16 propozycji poprawek. Są to poprawki techniczno-legislacyjne, w 2 przypadkach dość istotne, myślę, dla treści ustawy. Będę też miała 1 uwagę o charakterze merytorycznym, ona nie jest zapisana. Może państwo senatorowie będą chcieli podjąć odpowiednią propozycję poprawki, może nie, w każdym razie pozwolę sobie dodać 1 uwagę niejako poza opinią, uwagę o charakterze merytorycznym.

Szanowni Państwo, uwagi Biura Legislacyjnego, tak jak mówię, koncentrują się na technice legislacyjnej przedłożonej ustawy. Pierwsza z uwag dotyczy takiej kwestii. Zarówno w tej ustawie, którą zmieniamy… To rzuciło się w oczy w czasie pracy nad tą ustawą i nad przepisami ustaw w zakresie przepisów nowych, dodawanych ustawą. A mianowicie w ustawie dwunastokrotnie pojawia się definicja terminu „przedsiębiorca”, czyli 12 razy powtarza się, że jeżeli mówimy o przedsiębiorcy, to chodzi nam o przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie – Prawo przedsiębiorców. Szanowni Państwo, zasady techniki prawodawczej stanowią, że w ustawie należy posługiwać się określeniami, które zostały użyte w ustawie podstawowej dla danej dziedziny spraw, w szczególności w ustawie określanej jako kodeks lub prawo. Jeżeli mamy prawo przedsiębiorców i tam zdefiniowane pojęcie przedsiębiorcy, to ustawy, które posługują się pojęciem „przedsiębiorca” w taki sposób, w jaki ono jest rozumiane w tamtej ustawie, nie muszą tego definiować, wystarczy użyć słowa „przedsiębiorca”. W tej ustawie niestety w wielu miejscach przejawia się niejako niestosowanie się do tej zasady techniki legislacyjnej. Definiuje się tu nie tylko termin „przedsiębiorca”, definiuje się też pojęcie „gmina”, definiuje się pojęcie „powiat”, definiuje się wszystkie podmioty, takie jak stowarzyszenia i inne. Jest tu np. taka jednostka redakcyjna, w której po kolei wylicza się, co należy rozumieć przez: przedsiębiorcę, izbę gospodarczą, organizację pożytku publicznego, związek pracodawców, stowarzyszenie, jednostkę doradztwa rolniczego, przytaczając odpowiednie tytuły ustaw, które praktycznie powtarzają definicje tych terminów. Dlatego ja proponuję poprawki. Myślę, że ich wprowadzenie do ustawy w sumie zmniejszy objętość ustawy o 1 stronę, ponieważ zostaną usunięte zbędne, niepotrzebne sformułowania, wskazujące, że chodzi o przedsiębiorcę, o którym mowa itd., o stowarzyszenie, o którym mowa itd., czy o izbę gospodarczą, o której mowa itd. To jest uwaga pierwsza.

Do uwagi pierwszej przedstawione są propozycje dotyczące wprowadzenia poprawek w art. 1 w pkcie 2, w art. 1 w pkcie 7, w pkcie 5 oraz w pktach 8, 10, 11. Mam nadzieję, że państwo senatorowie zgodzicie się na to, aby dokonać takiego, można powiedzieć, oczyszczenia treści materialnej ustawy z tych zbędnych wyrazów.

Jeżeli chodzi o kolejną uwagę, dotyczy ona art. 1 pkt 7, art. 28zf. Ja pozwolę sobie spojrzeć do tego przepisu. Muszę powiedzieć, że propozycjami poprawek, można powiedzieć, poszatkowałam cały ten przepis, ponieważ on jest tak napisany, że tu praktycznie co drugi przepis wymaga poprawki.

Jeżeli chodzi o art. 28zf ust. 2, jest tu napisane tak: wsparcie, o którym mowa w art. 28ze ust. 1, może być udzielone na działania określone w pkcie 1, w pkcie 2, w pkcie 3, tylko nie jest napisane, którego artykułu to dotyczy. W związku z tym trzeba w tym zdaniu wstępnym doprecyzować, że chodzi o działania określone w art. 28ze ust. 1 i dopiero wtedy wskazać: w pkcie 1, w pkcie 2, w pkcie 3. To jest uwaga do ust. 2. Oczywiście w tym ust. 2 pojawiają się też ci przedsiębiorcy, ale o tym już nie będę teraz mówiła.

Następna uwaga dotyczy art. 1 pkt 7, art. 28zf w pkcie 7, w którym to punkcie pojawia się takie sformułowanie: jednostce naukowej, o której mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–d ustawy o zasadach finansowania nauki, oraz konsorcjum naukowemu, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o zasadach finansowania nauki. To powtórzenie drugi raz tytułu ustawy jest zbędne, powinno być napisane „tej ustawy”. Wiadomo, że chodzi o tę samą ustawę. Nie należy dwukrotnie przytaczać tytułu ustawy w tym samym punkcie.

Kolejna uwaga dotyczy tego samego artykułu, art. 1 pkt 7, art. 28zf, ale ust. 3. Proszę zwrócić uwagę, jest tu następujący przepis: wsparcie, o którym mowa w art. 28ze ust. 1, może być udzielone do dnia 31 grudnia 2019 r. na działania określone w pkcie 3. Ale w jakim pkcie 3? Tutaj nie jest dopisane, o jaki artykuł chodzi, o jaką jednostkę redakcyjną chodzi. Gdybyśmy czytali tak jak jest, „na działania określone w pkcie 3”, to dwa punkty dalej jest pkt 3, ale to nie chodzi o ten pkt 3, tylko o pkt 3 art. 28ze ust. 1. Tu proponuję przeredagowanie całego ust. 3, który będzie zbudowany, tak jak ust. 2, przez odniesienie do punktów art. 28ze ust. 1, a nie do dat, ponieważ w tym momencie technika zapisu powinna być ujednolicona.

Następna uwaga dotyczy tego samego artykułu, ale ust. 5. Proszę zwrócić uwagę: minister właściwy do spraw energii w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ministrem właściwym do spraw gospodarki, ministrem właściwym do spraw środowiska, ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej. W ustawie, która obowiązuje, w 3 przepisach jest zastosowana inna technika legislacyjna. Jest tam napisane: minister właściwy do spraw energii w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw – i po dwukropku – finansów publicznych, gospodarki, środowiska, gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej. Prosiłabym o skrócenie tego przepisu i ujednolicenie z zasadami techniki stosowanymi w obowiązującej dotychczas ustawie.

Jeśli chodzi o dyskusję, ponieważ wcześniej dyskutowaliśmy z przedstawicielami ministerstwa, dysponowaliśmy różnymi aktami prawnymi… Może tutaj słówko wyjaśnienia. Jeżeli chodzi o tekst obowiązującej ustawy, to jest to tekst jednolity, który jest opublikowany jako tekst obowiązujący w Dzienniku Ustaw na stronie Rządowego Centrum Legislacji. Strony sejmowe zawierają teksty ustaw, które mają pomóc obywatelom, zaś strony, z których my korzystamy, niejako narzędzia, z jakich korzystamy jako Biuro Legislacyjne, to strony Lex. Państwo korzystacie z systemu Legalis. Ja sprawdziłam, dlaczego państwo nie macie niektórych przepisów. Tutaj chodziło o art. 36 ust. 3, którego państwo nie macie w Legalisie. Otóż ten przepis nie został uchylony, ten przepis został przez Legalis pominięty, a pominięty to nie znaczy uchylony. Legalis pomija przepisy, które zostały zrealizowane, które zostały niejako skonsumowane. Gdy przepis stanowi, że np. coś się dzieje do 2001 r. albo do 2002 r., to ten przepis jest w obowiązującej ustawie, ale został pominięty jako skonsumowany. Tak więc według Lexa on istnieje i w rzeczywistości on istnieje, ponieważ nie został uchylony. Legalis – nie wiem, dlaczego – usuwa z tekstu ustawy te przepisy, na które ja się powoływałam i nadal będę się powoływała, ponieważ one obowiązują, przynajmniej jeśli chodzi o art. 36.

Jeżeli chodzi o następną uwagę, to jest uwaga bardzo drobna. Chodzi o propozycje poprawek wskazane w uwadze szóstej, o poprawienie błędnej formy fleksyjnej. Mianowicie w artykule, który znajduje się na stronie 12, w art. 28zg w ust. 5 mówi się „wsparcie udziela się projektom”. Proponuję zastąpić to wyrażeniem „wsparcia udziela się projektom”.

Kolejna uwaga dotyczy… Proszę zwrócić uwagę, w ust. 6 jest kolejny przepis, o którym mówiłam, chodzi o ministra właściwego do spraw energii w porozumieniu z wieloma ministrami. Kiedy się to zmieni i tych ministrów się zapisze tylko podług właściwości, przepis się skróci o 4 linijki i będzie o wiele bardziej czytelny.

Następna uwaga.

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: To jest ósma, prawda?)

Tak. To będzie… Przepraszam, siódma, teraz uwaga siódma. W art. 1 w pkcie 7, w art. 28zi to jest…

Ja w tej uwadze, o której mówię, rozbudowanej, o ministrach, wpisałam 2 propozycje poprawek. Po prostu pogrupowałam uwagi merytorycznie, żeby wielokrotnie nie powtarzać tego samego. W jednej uwadze jest wyjaśnienie w sprawie zapisu dotyczącego ministrów i tam zawarte są propozycje poprawek dotyczące 2 artykułów.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Teraz przechodzimy do uwagi siódmej, ale jeżeli chodzi o uwagę piątą…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak. Ta uwaga, oczywiście, tak.

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: …W piątej uwadze.)

Tak, to jest w uwadze piątej Biura Legislacyjnego.

Teraz uwaga siódma Biura Legislacyjnego. To jest tylko kwestia szyku, w ust. 4 należy przestawić wyrazy. Proszę spojrzeć, na stronie 14 ustawy znajduje się art. 28zi ust. 4 pkt 1. Gdy czytamy po kolei ze zdaniem wstępnym, wygląda to tak: po uzyskaniu opinii, o których mowa w ust. 3, dysponent funduszu w przypadku wyboru trybu pozakonkursowego informacje o zastosowaniu tego trybu zamieszcza. Proponowałabym zmienić na „zamieszcza informacje o zastosowaniu tego trybu”. Tak będzie zgrabniej, tym bardziej że w pkcie 2 zaczyna się od czasownika: informuje. W tej sytuacji będzie „zamieszcza” oraz „pisemnie informuje”, nie będzie takiego zamieszania, które nie jest uzasadnione językowo.

Kolejna uwaga to jest pierwsza z tych 2 najważniejszych uwag, które – uważam – mają charakter nawet merytoryczny. Mianowicie chodzi o art. 28zm. Szanowni Państwo, wprowadzając tryb konkursowy, stanowi się, że jeżeli są podmioty, których wnioski o wsparcie zostały zaopiniowane negatywnie, podmioty te będą miały prawo wniesienia protestu w terminie 14 dni. To jest na stronie 15 ustawy, art. 28zm ust. 1. On stanowi: wnioskodawca może wnieść protest w terminie 14 dni, licząc od dnia doręczenia informacji. Następnie jest ust. 2, który określa warunki, jakie powinien spełniać protest jako pismo. Ma on być wnoszony do dysponenta funduszu, w formie pisemnej, musi zawierać itd. I proszę spojrzeć na ust. 3: w przypadku wniesienia protestu niespełniającego wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2. Jednocześnie, proszę państwa, termin wniesienia określony jest w ust. 1 i ustawa nie mówi, co się czyni z protestami wniesionymi po terminie. Nie jest to uchybienie formalne z ust. 2. Wobec tego bez względu na to, czy ten termin będzie dotrzymany, czy nie, protest powinien być rozpatrzony. Powinien być rozpatrzony, ponieważ nie ma w ustawie zapisanego skutku wniesienia protestu po terminie.

Dlatego Biuro Legislacyjne w tym miejscu proponuję poprawkę w postaci ust. 2a w brzmieniu: wniesienie protestu po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, skutkuje pozostawieniem protestu bez rozpatrzenia. Brak tego przepisu spowoduje, że protest trzeba będzie rozpatrzyć bez względu na termin jego wniesienia. Ten termin stanie się takim instrukcyjnym terminem, tak naprawdę niewiążącym, nie będzie też możliwe takie uchybienie formalne, tym bardziej że nie ma odesłania do odpowiedniego stosowania k.p.a. Kwestia rozpatrywania protestów jest w całości uregulowaną tą ustawą, więc takie wskazanie powinno się tu znaleźć.

Dalej jest też drobiazg. Mianowicie w kolejnym artykule, w art. 28zo ust. 1, stwierdza się, że dysponent funduszu zatwierdza projekty do wsparcia lub odmawia ich zatwierdzenia. Proponuję zastąpić wyraz „lub” słowem „albo”, ponieważ można by z tego wnioskować, choć może rzeczywiście tak jest, że np. zatwierdza co do części, a co do części odmawia. Jeżeli pozostawimy „lub”, to będzie znaczyło, że może zastosować również pośredni instrument w postaci zatwierdzenia projektu w części, a w odniesieniu do części odmowy. Jednak w dalszej części nie ma takiego rozwiązania, więc proponujemy zastąpienie słowa „lub” słowem „albo”.

Teraz uwaga dziesiąta, w moim rozumieniu najpoważniejsza uwaga. W tym przypadku zwróciłabym się do ministerstwa z prośbą o określenie tak naprawdę skutków materialnych uchybienia, na które zwrócę uwagę. O co chodzi? W art. 23 ustawy o biokomponentach w ust. 1 i w ust. 2 reguluje się kwestie związane z… Nie będę niczego wymyślała, tylko przeczytam. Mianowicie chodzi o podmioty, które realizują Narodowy Cel Wskaźnikowy, o to, że są one obowiązane zapewnić w danym roku kalendarzowym co najmniej minimalny udział innych paliw odnawialnych lub biokomponentów. W obecnej nowelizacji dodaje się nie tylko wyrazy „skutkującej trwałym wyzbyciem się paliw ciekłych na terytorium RP”, lecz również „zużywanych przez niego na potrzeby własne na tym terytorium”. Teraz jest taka kwestia, że jeżeli ktoś nie dopełni tego obowiązku z ust. 1, może wnieść opłatę zastępczą, wówczas obowiązek z ust. 1 uważa się za zrealizowany, jeżeli jednak to nie nastąpi, to są kary, które określa art. 33 ustawy. W art. 33 – widać to w szczególności w materiale porównawczym – w związku z wniesionymi poprawkami nowelizuje się pkt 8e, który stanowi, że podlega karze, kto, będąc podmiotem realizującym Narodowy Cel Wskaźnikowy, wystawił świadectwo, w którym ilość biokomponentów zawartych w paliwach ciekłych lub biopaliwach ciekłych rozporządzonych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych na terytorium RP lub zużytych na potrzeby własne – i tu brakuje „na tym terytorium”…

Szanowni Państwo, ja nie jestem… Teraz tak. W podstawowym materialnym przepisie mówi się o paliwie zużytym na potrzeby własne, ogranicza się to do terytorium RP. W normie karnej nie ma ograniczenia zużycia do terytorium RP. Teraz chodzi o to, że w moim mniemaniu norma karna będzie, nie wiem, chyba łagodniejsza… czy właśnie szersza… Jeżeli obowiązek zaliczania dotyczy tylko zużytych na potrzeby własne na terytorium RP, a w normie karnej nie ma zastrzeżenia, że tylko na terytorium RP, to znaczy, że będzie się karać również za te ilości paliwa, do których się nie dodało biokomponentów, a zużyło się na terytorium poza terytorium RP. Tak by z tego wynikało. Zatem przepis karny idzie dalej niż przepis materialny. Tutaj jest tak, że przepis karny jest tłumaczony osobno, nie może być stosowany per analogiam, ani szerzej, ani węziej, nie może też być stosowany przepis materialny art. 23, tylko stosuje się przepis karny. Dlatego ja uważam, że państwo z ministerstwa powinni wyjaśnić, czy ta odpowiedzialność bez tych wyrazów „zużytych na potrzeby własne na tym terytorium” to będzie szerzej, czy węziej. Jak to będzie? Czy podmiot będzie karany za więcej niż jest w art. 23, czy za mniej? Tutaj ja mogę powiedzieć, że brakuje mi doświadczenia, wiedzy, jak państwo to liczycie, tym bardziej że już do liczenia kar jest dodane „na tym terytorium”. Jeżeli zatem już go karzemy, to wracamy do zaliczania paliwa zużytego na potrzeby własne na terytorium RP, tymczasem w samym przepisie karnym, który jest tam wskazany, nie ma informacji o tym, że chodzi o paliwo zużyte na terytorium RP. Według mnie to jest bardzo poważne uchybienie, które będzie wpływało na pociąganie do odpowiedzialności karnej sięgającej dalej, niż na to wskazują przepisy materialne art. 23 ust. 1.

Kolejna uwaga to jest drobiazg. W art. 3 ustawy – to jest strona 22 w pomarańczowym druku – jest przepis dotyczący ustawy o drogach publicznych. W ust. 3 na samym dole strony mówi się o tym, że „ze stanowisk postojowych, o których mowa w ust. 1, mogą korzystać wyłącznie pojazdy elektryczne i pojazdy hybrydowe – przez czas ładowania”. To słowo „wyłącznie” poprzednio było przed wyrazami „przez czas ładowania”. Ono zostało przesunięte, a moim zdaniem jest w ogóle niepotrzebne. Bo po co ono jest? Skoro piszemy, że mogą korzystać pojazdy elektryczne i hybrydowe, to jest ewidentne, że wyłącznie. Tak samo jak wiadomo, że jeżeli przez czas ładowania, to wyłącznie. W związku z tym proponujemy wykreślenie wyrazu „wyłącznie” z tego przepisu.

Następna uwaga dotyczy art. 6. Art. 6 ustawy zmienia ustawę o dozorze technicznym. Jedyna zmiana, jaka jest wprowadzana, dotyczy dodania nowego punktu, pktu 10 w art. 44 ust. 1 ustawy. Szanowni Państwo, tymczasem w materiale porównawczym, jeżeli chodzi o art. 6, jest tak, że poprzedzający pkt 9 pokrywa się z pktem 10, częściowo oczywiście. Proszę spojrzeć, pkt 10 brzmi tak: wydawanie opinii, o których mowa w art. 18a ust. 1 i art. 28a ust. 1 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych, oraz przeprowadzanie badań, o których mowa w art. 18 ust. 1 i art. 28 ust. 1. Tymczasem pkt 9 stanowi: przeprowadzanie badań, o których mowa w art. 18 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych. To jest strona 79 materiału porównawczego. Dlatego Biuro Legislacyjne proponuje zmienić brzmienie art. 6 i zapisać, że w art. 44 w ust. 1 zmieni się brzmienie pktu 9, nie będzie się dodawać pktu 10, tylko pkt 9 otrzyma brzmienie: przeprowadzanie badań, o których mowa w art. 18 ust. 1 i w art. 28 ust. 1 ustawy o elektromobilności, oraz wydawanie opinii, o których mowa w art. 18a ust. 1 i w art. 28a ust. 1 tej ustawy. To jest propozycja poprawki do art. 6.

Szanowni Państwo, następna uwaga, trzynasta, dotyczy spójników, specyficznej techniki legislacyjnej, którą zastosowano w przepisie art. 7 pkt 2. To jest strona 26. Proszę zwrócić uwagę, jest tu napisane tak: obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ciąży na producencie albo importerze, albo podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego, albo innym podmiocie. Jeżeli wymieniamy, to dodawanie spójnika „albo” na końcu jest zupełnie zbędne. Gdy go nie ma, czytamy ten przepis tak samo. Tu jeszcze jest taka sytuacja, że w tym przepisie jest zapisane „albo”, ale w innym przepisie, podobnym, w dalszej części ustawy dodaje się na końcu „lub”. W tym momencie zaczynamy się zastanawiać, dlaczego tu jest „albo”, a tam jest „lub”. Czyli co? Proszę zwrócić na to uwagę. Tu jest napisane „producent albo importer”. Dla mnie, jeżeli płaci producent, to od tego, co wyprodukował, jeżeli płaci importer, to od tego, co zaimportował. Jeżeli ktoś jest i producentem, i importerem, to płaci od tego i od tego. Co powoduje dodanie tutaj spójnika „albo”? Czy jeżeli jest producentem, to już nie płaci jako importer? Nie, płaci. A gdybyśmy dodali „lub”, „producent lub importer”… Szanowni Państwo, to niczego nie zmienia. Wprowadzanie tych spójników na końcu punktów powoduje zaburzenie, że tak powiem, rozumienia ustaw, niepotrzebne wątpliwości, zupełnie niepotrzebne wątpliwości.

To jest uwaga trzynasta. Ta uwaga trzynasta, Szanowni Państwo, dotyczy art. 7, w którym jest powtarzany spójnik „albo”, ale dotyczy też art. 9, w którym jest „lub”. Co jeszcze chciałabym powiedzieć na temat art. 9? Proszę zwrócić uwagę, że art. 9 jest artykułem zmieniającym ustawę o elektromobilności i paliwach alternatywnych. Moją ciekawość wzbudził przepis art. 39, który wprowadza strefy czystego transportu. Jeśli chodzi o te strefy czystego transportu, to jest tak, że to gminy mogą je ustanowić na swoim obszarze. Przy czym w przepisie… Ja znajdę to w materiale porównawczym. Proszę zobaczyć. W ogóle nie mam wątpliwości co do tej normy wskazanej w ust. 1, wszystko jest w porządku. Moje pytanie dotyczy ust. 3, który stanowi, że z ograniczenia, o których mowa… że z tych opłat, o których mowa w ust. 1, zwolnione są, czyli będą mogły wjeżdżać bez opłat do stref czystego transportu, tylko pojazdy elektryczne, napędzane wodorem i gazem ziemnym. Pozostali będą płacić. Gmina będzie mogła wyznaczyć jakichś uprzywilejowanych, którzy będą płacić mniej, w ogóle będzie mogła określać te opłaty. Jednocześnie ustawa określa, które pojazdy są zwolnione z tej opłaty. Zwolniona jest Policja, transport drogowy, ABW, AW, SKW, SWW, CBA, Straż Graniczna, SOP, Służba Więzienna, Krajowa Administracja Skarbowa i – lit. b – pojazdy używane we flocie obsługującej Kancelarię Prezesa Rady Ministrów.

(Głos z sali: A pogotowie?)

Pogotowie jest. Ja chciałabym zapytać o Kancelarię Sejmu i Kancelarię Senatu. Czy to…

(Głos z sali: A prezydent ma?)

Prezydent jeździ samochodami SOP. Nie wiem, czy ma pojazdy własnej floty, nie jestem tego pewna, ale wiem na pewno, że flotę swoją ma Sejm i Senat. W tej sytuacji Kancelaria Prezesa Rady Ministrów jest zwolniona na mocy ustawy, ale pozostałe kancelarie staną się, powiem kolokwialnie, klientami rady gminy i albo będą zwolnione, albo nie będą zwolnione. Tutaj Kancelaria Prezesa Rady Ministrów zadbała o swoje interesy, ustawodawca nie. Oczywiście jest możliwe, że floty Sejmu i Senatu staną się flotami wyposażonymi w samochody elektryczne, napędzane wodorem lub gazem… Jeżeli nie, to będzie tu pełna demokracja, z wyjątkiem oczywiście Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, która jest zwolniona na mocy ustawy z tych opłat. Inne kancelarie, łącznie z kancelarią prezydenta, nie są zwolnione.

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: …wykreślić moim zdaniem.)

No, jest też taka możliwość, można wykreślić lit. b. Można też… Bo nie wyobrażam sobie wykreślenia np. pogotowia czy innych służb, choć wydaje się, że rzeczywiście pojazdy, które napędzane są paliwami alternatywnymi, charakteryzują się zdecydowanie innymi wartościami, jeżeli chodzi o moc, o prędkość i zasięg. Pojazdy, którymi poruszają się takie osoby, jak prezydent, marszałkowie Sejmu i Senatu czy premier… Osoby najważniejsze w państwie muszą mieć pojazdy, które bez względu na rodzaj zużywanego paliwa będą po prostu bardzo bezpiecznymi pojazdami. Tak że wydaje się, że jednak jakieś wyłączenia w ustawie powinny być. Ja zwróciłam na to uwagę, gdyż jeżeli są takie wyłączenia, to one zwykle obejmują Sejm i Senat. W tym wypadku tak się nie stało. I to jest jedyna uwaga merytoryczna, powiedziałabym, może nawet nieco żartobliwa, ale tak to wygląda.

I już ostatnie uwagi. W uwadze czternastej chodzi o odesłanie. W art. 7 w pkcie 4 przy odesłaniu są wyrazy „o których mowa”, a powinny być „o której mowa”. W uwadze piętnastej zbędna jest litera „w”, czyli nie powinno być „w pkt 7”, tylko „pkt 7”. A w uwadze szesnastej wskazana jest pewna niekonsekwencja, a mianowicie w większości miejsc w ustawie mówi się o dniu 1 stycznia, a tutaj jest tylko „1 stycznia”. Proponujemy to ujednolicić i dodać słowo „dnia”, tak aby było „od dnia 1 stycznia”. To są wszystkie uwagi. Dziękuję.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, kolej na pana.

Poprawka nr 1, dotycząca przedsiębiorcy.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Poprawkę nr 1 odrzucamy. Uważamy ją za redakcyjną. Poprawka ta nie jest wymagana do prawidłowego funkcjonowania regulacji.

(Senator Jadwiga Rotnicka: To ja ją przejmuję.)

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Poprawka nr 2.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Podobnie. Ja myślę, że zbiorczo podejdę do tych wszystkich poprawek, które zostały zgłoszone przez legislatora. Uważamy, że mają one charakter redakcyjny. Wyjaśnimy pewne kwestie, o których była tu mowa, ale te wszystkie poprawki nie są wymagane do prawidłowego funkcjonowania regulacji. Ministerstwo Energii proponuje niewnoszenie tych poprawek na obecnym etapie prac. Jeżeli będzie taka potrzeba, to przy okazji kolejnych nowelizacji ustawy będziemy się nad tym zastanawiać.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Panie Ministrze, ja tylko chciałbym przypomnieć, że tego typu słowa już padały z ust przedstawicieli państwa ministerstwa, pojawiają się kolejne ustawy i nie poprawiamy poprzednich ustaw.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Zdzisław Pupa: Senator Peczkis…)

Chwileczkę, jeszcze nie ma dyskusji.

Czyli pan minister nie przyjmuje żadnych poprawek?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Żadnej poprawki nie przyjmuję na tym etapie.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dobrze. Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Chciałbym powiedzieć, że…

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

W ramach uzupełnienia bardzo bym prosił o odniesienie się do jednego punktu, który budził szczegółowe wątpliwości. Jeśli można, to tu osoba z ministerstwa wypowie się na ten temat.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Odnośnie do której propozycji poprawki?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel: Dziewiątej.)

Słucham?

(Głos z sali: Dziesiątej.)

(Głos z sali: Dziewiątej.)

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel: Nie, dziesiątej.)

Dziesiątej, tak?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Ten przepis karny?)

Ten przepis karny?

(Naczelnik Wydziału Biokomponentów, Biopaliw Ciekłych i Innych Paliw Odnawialnych w Departamencie Energii Odnawialnej i Rozproszonej w Ministerstwie Energii Tomasz Pańczyszyn: Tak, przepis karny.)

Proszę bardzo.

Naczelnik Wydziału Biokomponentów, Biopaliw Ciekłych i Innych Paliw Odnawialnych w Departamencie Energii Odnawialnej i Rozproszonej w Ministerstwie Energii Tomasz Pańczyszyn:

Tomasz Pańczyszyn, Ministerstwo Energii.

Chcę się odnieść do kwestii wniesionej przez panią legislator, dotyczącej zapisu „na tym terytorium”. Pragnąłbym wyjaśnić, że w trakcie prac legislacyjnych, m.in. na skutek uwagi zwróconej przez Urząd Regulacji Energetyki, podjęliśmy działania w zakresie doprecyzowania definicji podmiotu realizującego NCW w tym zakresie, żeby wyraźnie wskazać, iż w kontekście paliw zużywanych przez taki podmiot na potrzeby własne ma to się odnosić tylko i wyłącznie do terytorium RP. Chodzi o to, że dyrektywa, która obliguje nas do realizacji NCW, oczywiście odnosi się do terytorium naszego kraju. To po pierwsze. Po drugie, kilka lat wcześniej dokonywaliśmy rozszerzenia definicji podmiotów realizujących NCW i odnieśliśmy ją nie tyle do przedsiębiorców działających w oparciu o ustawę o swobodzie działalności gospodarczej na terytorium RP, ile do podmiotów, których siedziba, lokalizacja funkcjonowania co do zasady generalnie może również wykraczać poza terytorium RP. Stąd tego rodzaju poprawka była bardzo zasadna. W trakcie prac legislacyjnych – to też chciałbym podkreślić – oczywiście podjęliśmy wszelkiego rodzaju starania, żeby konsekwentnie we wszystkich miejscach tejże ustawy tego rodzaju uzupełnienie wprowadzić.

Pani legislator zwróciła uwagę na to, że norma z art. 33 ust. 1 pkt 8e tego typu doprecyzowania nie zawiera, i na to, że może to również utrudniać stosowanie sankcji karnych. Ja chciałbym tylko zwrócić uwagę szanownych państwa na to, że art. 33 wprowadza szereg sankcji karnych dla podmiotów realizujących NCW, niektóre są bezpośrednio związane z realizacją NCW, a niektóre dotyczą innych czynności. Sankcja z ust. 8e nie dotyczy kwestii realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, ona dotyczy generalnie wystawiania poświadczeń niezgodnych z dokumentacją. Kara za niezrealizowanie tego wynosi 5 tysięcy. Nasza analiza i konsultacje z Urzędem Regulacji Energetyki – bo mieliśmy przyjemność spotkać się z panią legislator wcześniej, wiedzieliśmy o tej uwadze – wskazują na to, że Urząd Regulacji Energetyki, bazując na tych przepisach, tak twierdzi, tak czy inaczej będzie w stanie tego rodzaju kary nakładać przy zachowaniu obecnego rozumienia pojęcia podmiotu realizującego NCW, a więc w odniesieniu do paliw zużywanych na tym terytorium.

Ja chciałby powiedzieć o jeszcze jednej sprawie, która jest być może najistotniejsza. Mianowicie, jeżeli chodzi o wzór na wyliczenie kary dla podmiotu realizującego NCW z tytułu niezrealizowania NCW, jest on ukształtowany w innych przepisach, my te przepisy również tu nowelizujemy, i tam to pojęcie „na tym terytorium” się znajduje.

I ostatnia informacja, jaką otrzymaliśmy z Urzędu Regulacji Energetyki, jest taka, że od momentu wprowadzenia tej sankcji z pktu 8e do dnia dzisiejszego prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie nałożył żadnej kary z tego tytułu. Tyle tytułem uzupełnienia.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

My tutaj, Panie Ministrze, zastanawiamy się nad taką sprawą. Jeżeli ktoś ma np. przedsiębiorstwo handlujące paliwami i też musi realizować Narodowy Cel Wskaźnikowy, a jednocześnie prowadzi np. transport międzynarodowy i ma 100 tirów, 100 tirów to jest w zasadzie w tej chwili nic, każdy tir ma 400 l, codziennie wywozi cysternę poza granice Polski, to go to obowiązuje, czy nie obowiązuje.

(Naczelnik Wydziału Biokomponentów, Biopaliw Ciekłych i Innych Paliw Odnawialnych w Departamencie Energii Odnawialnej i Rozproszonej w Ministerstwie Energii Tomasz Pańczyszyn: Musielibyśmy doprecyzować sytuację. Tego rodzaju firma…)

Ja to rozumiem i właśnie chcemy doprecyzować, po to tu jesteśmy.

Naczelnik Wydziału Biokomponentów, Biopaliw Ciekłych i Innych Paliw Odnawialnych w Departamencie Energii Odnawialnej i Rozproszonej w Ministerstwie Energii Tomasz Pańczyszyn:

Panie Senatorze, ja chciałbym zwrócić uwagę, że tego rodzaju firma najprawdopodobniej nie będzie objęta obowiązkiem realizacji NCW, dlatego o tym mówię.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Obowiązkiem realizacji NCW będzie objęta tylko i wyłącznie firma, która produkuje lub importuje tego rodzaju paliwa. Firmy transportowe co do zasady nie są tym objęte.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Ja wiem, ale ja mówię, że jest to firma, która handluje czy produkuje paliwa… Proszę pana, nie ma żadnych przeszkód, aby Lotos czy Orlen miały tabor międzynarodowy, żadnych.

Otwieram dyskusję.

Przejmuję poprawki nr 5, 8, 10 i 13.

Senator Peczkis. Proszę bardzo.

Senator Grzegorz Peczkis:

Szanowny Panie Ministrze! Szanowny Panie Przewodniczący!

Ja chciałbym tylko przypomnieć, że myśmy w ramach naszej komisji senackiej, Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, zorganizowali specjalne spotkanie, specjalne seminarium z panem ministrem Kurtyką po przeprowadzeniu przez Senat ustawy o elektromobilności, która budziła kontrowersje. Pan minister Kurtyka w imieniu pana ministra, bo on tak się zarzekał, zobowiązał się do tego, żeby te kontrowersje wyjaśnić. Myśmy je wspólnie wyjaśniali. Ja zorganizowałem wystąpienie panów profesorów zwyczajnych z Polskiej Akademii Nauk, którzy dokonali prezentacji – są one dostępne na stronie komisji – i którzy pewne sprawy powyjaśniali panu ministrowi. On kiwał głową ze zrozumieniem. A państwo dzisiaj przychodzicie z kolejną… Nie ma tu absolutnie żadnej, ani jednej poprawki z tych, które były uzgodnione. To po pierwsze.

Po drugie, państwo dalej brniecie w pewną taką formę, która jest technicznie nie do przyjęcia. Otóż precyzujecie kolejne sprawy dotyczące alternatywnego paliwa pod nazwą wodór. Panie Ministrze, ile jest stacji tankowania wodoru w Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej? Czy pan wie, że nie ma ani jednej? Ile jest zarejestrowanych aut na wodór w Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej? Panie Ministrze, nie ma żadnego. Podstawowy mankament operowania… Najbliższa stacja jest w Berlinie. Tak więc pytam: czy my robimy ustawę dla Berlina? Czy my robimy ustawę o tankowaniu paliwami z alternatywnych źródeł dla Berlina? Tam jest położona najbliżej Warszawy stacja tankowania wodorem. Dlaczego nikt nie chce słuchać argumentów technicznych? Panie Ministrze, ja jestem z Prawa i Sprawiedliwości, nie wstydzę się tego, przedstawiam argumenty techniczne.

Kolejny argument. Chodzi o jeden z punktów, o którym mówiła pani mecenas, o to, że samochody w stacjach tankowania wolnego będą mogły korzystać tylko w czasie ładowania. Cała Europa Zachodnia jest daleko przed nami, jeśli chodzi o instalowanie stacji publicznych. W szczególności Niemcy, które mają tu bardzo duże doświadczenie, zwracają uwagę, że akumulatory samochodów powinny być wykorzystywane do kompensowania pików energii odnawialnej, np. energii z wiatraków. Jak w świetle tego będzie wyglądało wykorzystanie, takie naturalne energetycznie wykorzystanie samochodów, skoro państwo prawnie zakazujecie postoju tych samochodów poza czasem ładowania? Czyli jeżeli na potrzeby sieci energetycznej – to jest potrzebne – będziemy wykorzystywali…

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: Przepraszam, mówi pan o tzw. prosumenckim ładowaniu?)

Panie Przewodniczący, mówię o elementarnym zagadnieniu techniki…

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: Tak.)

…wykorzystania akumulatorów samochodowych. Jest to uzupełnienie w sieciach, zwłaszcza niestabilnych mocy energetycznych, typu wiatraki. Jak mamy z tego korzystać, skoro pojawia się zapis, który to wprost neguje, a wręcz tego zabrania?

Uprzejmie proszę o odpowiedź na te 2 pytania, czyli o wodór… A to, że zostały zupełnie zignorowane nasze ustalenia poczynione w komisji gospodarki z panem ministrem Kurtyką… Czy pan minister Kurtyka reprezentuje jakieś inne ministerstwo? Czy jego zapewnienia są coś warte, czy my tak po prostu będziemy się spotykać i…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, proszę bardzo.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel: Dziękuję. Może poproszę…)

Proszę bardzo.

Starszy Specjalista w Departamencie Innowacji i Rozwoju Technologii w Ministerstwie Energii Emilia Głozak:

Jeżeli chodzi o kwestię wodoru, to faktycznie nie mamy na naszym terytorium, na terytorium Polski stacji wodorowych, tak jak pan słusznie zauważył, najbliższa znajduje się w Belinie, tyle że regulacje europejskie wymagają od nas przygotowania się do sytuacji, w której takie stacje zaczną na terytorium naszego kraju się pojawiać. Co więcej, mieliśmy również na uwadze potencjał, jaki występuje w naszych spółkach. Bardzo duże pokłady wodoru występują w Lotosie, występują w Jastrzębskiej Spółce Węglowej czy też w Orlenie, dlatego chcemy być przygotowani… Mało tego, Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia ma w swoich planach ogłoszenie strategii w zakresie wodoru. My chcemy być przygotowani na te działania, dlatego w ustawie regulujemy również kwestie związane z wodorem.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Pani senator Rotnicka. Proszę.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

A, przepraszam. Które?

(Senator Grzegorz Peczkis: Akumulatory.)

Sprzedaż prosumencka do…

(Senator Grzegorz Peczkis: Tylko w czasie ładowania mają być używane.)

Nie, ja to rozumiem. Dlaczego nie można sprzedać energii, którą ma się w akumulatorze?

Proszę.

Główny Specjalista w Departamencie Ropy i Gazu w Ministerstwie Energii Szymon Byliński:

Szymon Byliński, Ministerstwo Energii.

Jeśli chodzi o ten przepis, to już w ustawie o elektromobilności wprowadziliśmy tę zmianę, że organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach może wyznaczać miejsca postojowe dla pojazdów elektrycznych tylko na czas ładowania. W obecnej poprawce dodaliśmy pojazdy hybrydowe, czyli te, które mogą się ładować. To jest przepis, który tylko wskazuje, że organ ma obowiązek wyznaczyć te miejsca na czas ładowania po to, aby użytkownicy pojazdów elektrycznych mieli pewność, że naładują samochód elektryczny. Ale jeśli organ zarządzający ruchem na drogach chce wyznaczać inne miejsca, to może również wyznaczyć miejsca postojowe przy punktach ładowania dla promocji pojazdów elektrycznych, które nie będą wykorzystywane tylko przez czas ładowania. Wtedy mogą to być wyznaczone miejsca np. do stabilizacji pracy sieci i do oddawania energii elektrycznej do sieci. Ale niejako w pierwszym kroku dla popularyzacji funkcjonowania i dla ułatwienia korzystania przez użytkowników wprowadziliśmy pewną pulę, która powinna być wyznaczona na czas ładowania.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, chodzi też o to, aby inni mogli…

Senator Grzegorz Peczkis:

Panie Przewodniczący, nie, tu nie ma pierwszych, drugich, trzecich kroków. Albo zajmujemy się energetyką na poważnie i w związku z tym napędzamy elektrycznie samochody, ale na poważnie… Jeśli chcecie państwo robić jakieś półkroki i jeszcze prawnie to obostrzać, to jest to głęboki problem. Europa przećwiczyła te zadania. Dlaczego nikt się nad tym nie pochyla? Dlaczego zanim przygotujecie prawo, nie pochylicie się nad doświadczeniami przede wszystkim Norwegii, Danii, Wielkiej Brytanii, Niemiec? Oni to przećwiczyli. Z literatury powinniście państwo wiedzieć, na jakim etapie jesteśmy. Nie raczkujemy w tym względzie. Jesteśmy dawno poza tym etapem.

Nawiążę do tego, o czym była mowa na tym specjalnym posiedzeniu komisji, na którym był minister Kurtyka. Państwo broniliście się, mówiliście, że będą inteligentne ładowarki. Takie w Europie nie zostały wyprodukowane, nie ma takich ładowarek. To jest kolejny wymysł. Nie ma czegoś takiego jak inteligentna ładowarka. Na razie jest to na etapie prób, testów, założeń. Nie ma czegoś takiego homologowanego na rynku. Więc uprzejmie proszę, żeby się nad tym paragrafem jeszcze raz pochylić, zastanowić i wnieść autopoprawkę. Ja jestem z tej partii, więc nie będę państwu narzucał poprawki. Wnieście państwo autopoprawkę, bo to jest bubel.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Odnośnie do inteligentnych słupków do ładowania to one są trakcie realizacji. Jest realizowany przez NCBR, przez Politechnikę Lubelską i PGE Dystrybucja ten inteligentny słupek, który jednocześnie może kupować energię i rozliczać to licznikiem domowym, tyle że to będzie w 2021 r.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Na dzień dzisiejszy nie ma.

Pani senator Rotnicka. Proszę bardzo.

Senator Jadwiga Rotnicka:

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Odbieram tę ustawę bardzo źle. Z wypowiedzi i uwag przedłożonych przez panią legislator wynika, że ta ustawa jest prawie nieczytelna. Ona właściwie… A jeszcze wypowiedź pana ministra, stwierdzenie: zróbmy to tak, jak jest, a my sobie to potem będziemy 10 razy poprawiać, właściwie deprecjonuje całą tę ustawę. Tutaj jest wiele do poprawienia. Ażeby przynajmniej trochę poprawić, zmniejszyć… Ja przejmę…

(Senator Zdzisław Pupa: Poprawkę.)

…poprawkę nr 1, która wyrzuca tych przedsiębiorców z pozostałych przepisów, część poprawek przejmuje pan przewodniczący, więc chociażby tyle. W każdym razie uważam, że ta ustawa w takiej formie prawie nie nadaje się do przyjęcia. Dziękuję.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

To ja dokładam jeszcze poprawkę nr 11, o której mówił senator Peczkis.

Senator Augustyn. Bardzo proszę.

Senator Mieczysław Augustyn:

Ta ustawa budzi poważne zastrzeżenia, bo jest przez wielu, także ekonomistów, odbierana jako próba przerzucenia kosztów realizacji pewnej idei dotyczącej elektromobilności na obywateli, na wszystkich kierujących pojazdami i użytkowników ruchu tankujących paliwa. Wtedy kiedy pan premier prezentował całą ideę, kiedy ją prezentowano na posiedzeniu komisji, nikt się nawet o tym nie zająknął. Mówiono, że będą koszty, a owszem, tak, ale że to będzie – tak w domyśle – sfinansowane z wpływów budżetowych. Każdy inaczej by reagował, każdy by powiedział: no tak, ale najpierw musisz za to zapłacić. To wskazuje na nieuczciwość, bo nie wierzę, żeby w tamtym czasie nie kalkulowano, skąd wziąć pieniądze. Była próba pewnego piarowskiego rozegrania tej sprawy bez informowania o skutkach finansowych. Dzisiaj widzimy to w tej ustawie. Uważam, że ze względu na to, że mamy tak niestabilny czas, jeśli chodzi o waluty, niestabilny czas politycznie, dokładanie kolejnej opłaty do ceny paliw nie jest dobrym pomysłem. To jedna sprawa.

Druga kwestia. W wielu opracowaniach opisany jest stosowany przez niektóre kraje mechanizm, którego celem jest zmniejszenie emisji CO2 poprzez nakładanie dodatkowych obciążeń, mających zmniejszać skłonność klientów, użytkowników, także dystrybutorów, do korzystania z określonych źródeł. Tyle że wszędzie jest to opłata węglowa, tak, węglowa, bo to jest naszym głównym problemem. A u nas opłata emisyjna dotyczy paliw ciekłych, benzyn, które oczywiście też przyczyniają się do zanieczyszczenia środowiska, ale nie są głównym problemem. Z tego powodu uważam, że ten zamysł nie jest właściwy, nie w tej części, o której chwilę temu mówiłem, ale w tej części, w której ona przypada Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i ma zmienić nastawienie konsumentów do korzystania z emisyjnych źródeł energii. Tak że to jest, jakby to powiedzieć, chrome rozwiązanie, bo to, o którym ja mówię, to ma dwie nogi, po pierwsze, zniechęca klientów, a po drugie, pozwala zdobyć pieniądze na inwestycje proekologiczne. Tutaj nie ma czegoś takiego. Nikt chyba nie próbował tu dowodzić, że podwyższenie ceny paliwa o około 10 gr, jak tu się mówi, zniechęci klientów do tankowania. A więc my najzwyczajniej, by nie powiedzieć, obcesowo – najdelikatniej mówiąc, przychodziło mi do głowy inne słowo – próbujemy załatwić pewną sprawę, która być może ma przysporzyć komuś popularności. I robimy to w sposób, który uważam za absolutnie nie do przyjęcia, dlatego jestem zdania, że należałoby się z tego pomysłu wycofać. Polscy klienci mają w tym zakresie złe doświadczenia; do ceny paliwa dopisywano różne rzeczy rzekomo z konkretnym przeznaczeniem, a potem okazywało się, że te pieniądze były potrzebne zupełnie gdzie indziej. Również z tego powodu uważam ten pomysł za niedobry, nie do przyjęcia. I z tego powodu – pomijam już inne względy – ustawa moim zdaniem nie powinna wejść w życie.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Termiński. Proszę.

Senator Przemysław Termiński:

Szanowni Państwo!

Pamiętam, że kiedy przyjmowaliśmy tę ustawę oryginalnie, w pierwszej wersji, to ona już wtedy była przyjmowana niejako warunkowo, ze zobowiązaniem ministerstwa, że wiele rzeczy zostanie poprawionych. Od tego czasu minęło wiele, wiele miesięcy i nic się nie wydarzyło. Z kolei pamiętam zapowiedzi pana premiera Morawieckiego dotyczące tego, jak to w 2017 r. będziemy mogli kupować elektryczne samochody po 70 tysięcy zł, a w 2018 r. miało ich milion jeździć. No, jakoś na razie nie zapowiada się na to.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jednak pamiętam zapowiedź co do 2018 r., dlatego nawet utworzyłem na Facebooku wydarzenie „kupię samochód elektryczny”. No, jakoś na razie nie ma tego w sprzedaży. Ale nie do tego zmierzam, tylko do czegoś innego.

Mnie trochę dziwi takie bardzo nonszalanckie podejście ze strony ministerstwa. Pani legislator przygotowuje poprawki, zwraca uwagę, że są to poprawki po prostu niezbędne chociażby dla prawidłowości legislacji, a jedyna odpowiedź ministra jest taka: no, bez tych poprawek do przepisów też jakoś sobie damy radę, no, jakoś te kary będziemy nakładać, no, jakoś tam da się radę, jakoś się tam to nałoży. To też jakby dezawuuje tę ustawę i wskazuje, że tak naprawdę cała ta ustawa o elektromobilności to są troszeczkę ruchy pozorowane. Ministerstwo Energii dostało zadanie, żeby przygotować ustawę, to ją przygotowało – lepiej, gorzej, jakoś tam jest – ale w praktyce nie idą za tym żadne działania. W praktyce nie idą za tym żadne działania, może poza wprowadzeniem opłaty paliwowej, tego podatku paliwowego, bo to jest faktycznie jedyny wymierny efekt ustawy o elektromobilności, który ja widzę. Jednak w związku z tym, że pan minister nie ma jakichś uwag merytorycznych do propozycji poprawek zgłoszonych przez panią legislator, a jedynie ogólnie stwierdza, że bez nich też się da – a ja stoję na takim stanowisko, że należy stworzyć czyste prawo, poprawne prawo, zgodne z normami, z zasadami tworzenia prawa – to wszystkie te propozycje poprawek, których nie zgłosił pan przewodniczący i których nie zgłosiła pani senator, to ja bym pozwolił sobie zgłosić, każdą po kolei, tak jak one tutaj zostały zgłoszone przez panią legislator. Bardzo uważnie wysłuchałem tego, jaka jest treść tych poprawek, i ja się z nimi zgadzam, jak najbardziej uważam, że są zasadne z punktu widzenia poprawności legislacji; pomijam już jakby wątpliwości co do samej ustawy. Dziękuję.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Jeszcze ktoś ze strony społecznej?

(Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień: Jeszcze ja.)

Proszę bardzo.

Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień:

Adam Stępień, Krajowa Izba Biopaliw.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Na wstępie serdecznie podziękuję, Panie Przewodniczący, za zaproszenie do udziału w dzisiejszym posiedzeniu, dlatego że z naszej strony jest to pierwsza możliwość do odniesienia się do projektu ustawy. Ustawa nie była w żaden sposób konsultowana z Krajową Izbą Biopaliw, nie mieliśmy również możliwości uczestniczenia w pracach sejmowych. W związku z tym pozwolę sobie zwrócić uwagę na kilka zasadniczych kwestii.

Ta nowelizacja chyba była najgłośniejsza pod względem medialnym, jeżeli chodzi o nowelizacje ustawy o biokomponentach – a było ich wiele przez lata – natomiast ona jest dosyć zasadnicza i istotna w skutkach, w szczególności że głównym jej celem jest wprowadzenie Funduszu Niskoemisyjnego Transportu. Cieszę się, że minister energii zwrócił uwagę na konieczność wsparcia inwestycji w zakresie wytwarzania biokomponentów, biopaliw ciekłych, a także pomoc dla wytwórców biokomponentów, bo o tych mechanizmach również jest mowa w ustawie. Martwi mnie jedynie fakt, że jeżeli chodzi o wydawanie rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, mających określać warunki udzielenia wsparcia oraz szczegółowe kryteria wyboru projektów, które będą finansowane, to nie ma tu działania w porozumieniu z ministrem rolnictwa. Oczywiście tutaj… Pan senator zwraca uwagę, że wśród paliw nie mamy wodoru, ale jeżeli chodzi o paliwa alternatywne, to na razie kluczową rolę w tym zakresie odgrywają biokomponenty, biopaliwa ciekłe; produkujemy tego ponad 1 milion t rocznie. W związku z tym dziwi i zaskakuje fakt, że rynek surowców rolnych – na poziomie ponad 3 milionów t, bo tyle rzepaku i kukurydzy zagospodarowujemy – jest całkowicie pomijany w tak ważnej ustawie. Dlatego martwi nas, że kryteria, które zostaną stworzone w ramach tych rozporządzeń, de facto doprowadzą do sztuczności tych zapisów, które miałyby doprowadzić do wspierania rynku biokomponentów w Polsce, a są tutaj istotne potrzeby i przesłanki do tego.

Pozwalam sobie na wyrażenie tego poglądu w szczególności wobec doświadczeń, jakie mamy. Przypomnę, że w roku 2013 dokładnie analogiczne w swoich skutkach miało być rozporządzenie ministra gospodarki, które de facto nigdy nie weszło w życie i z 400 milionów odpisu podatku akcyzowego, który funkcjonował przez wiele lat, udało się zrealizować Ministerstwu Gospodarki pomoc de minimis w wysokości 10 milionów zł przez 5 lat. Boję się, że brak współpracy z ministerstwem rolnictwa zaskutkuje tym, że ta pomoc będzie kierowana gdzie indziej niż na rynek biokomponentów. A przypomnę, że wśród beneficjentów, którzy są literalnie wymienieni w tej ustawie, są rolnicy, jednostki doradztwa rolniczego, a także wytwórcy, wytwórcy, czyli jednostki wytwarzające biokomponenty, podlegające bezpośrednio nadzorowi Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. W związku z tym, jeśli wziąć pod uwagę to, w jaki sposób była tworzona poprzednia nowelizacja ustawy, bardzo systemowa, to wydaje się, że udział ministra rolnictwa powinien być tu literalnie wskazany, zwłaszcza że są tam również inne ministerstwa. Nie wiem, czy przedstawiciel Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest obecny. Jeżeli nie, to pozwalam sobie trochę uzurpować prawo do zabrania głosu w jego sprawie.

Jeżeli chodzi o efekt, który ma zostać osiągnięty za pomocą tego funduszu, to pragnę zapytać, w jaki sposób będzie mierzony efekt ekologiczny, dlatego że jedynym elementem determinującym efekt ekologiczny w polskim prawodawstwie jest Narodowy Cel Wskaźnikowy oraz Narodowy Cel Redukcyjny, który wynika z ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw. Jeżeli weźmiemy pod uwagę te kwestie… Z kolei zastanawia nas, dlaczego Fundusz Niskoemisyjnego Transportu będzie współfinansowany tzw. opłatą zastępczą. Opłata zastępcza, że przypomnę szanownym państwu, jest to mechanizm, który wprost redukuje poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, ergo: obniża poziom realizacji celu. A więc wolumen biokomponentów, który jest na rynku, jest obniżany, czyli efekt ekologiczny jest odwrotny do zamierzonego. Jest to o tyle istotne, że optyka w sprawie tej ustawy, w ogóle w kwestii biopaliw w odniesieniu do projektu, który został przyjęty przez Sejm na początku czerwca, w dniu dzisiejszym powinna zostać zmieniona wobec tego, co się stało 13 czerwca w Brukseli. Chodzi o to, że zostało zawarte porozumienie w ramach Rady Unii… Komisji Europejskiej oraz Parlamentu na temat nowej perspektywy dla biopaliw i paliw alternatywnych po roku 2020, tzw. RED II, i tam literalnie wskazuje się, że potrzebujemy zrealizować co najmniej 12-procentowy, ale docelowo 14-procentowy cel w zakresie OZE w transporcie do roku 2030, z 7-procentowym w przypadku Polski udziałem, mam nadzieję, biopaliw konwencjonalnych. Tak więc to wsparcie ma racjonalne uzasadnienie merytoryczne pod względem obowiązków publicznoprawnych, jakie mamy wobec Unii Europejskiej. W związku z tym chciałbym, żebyśmy podjęli jakąś realną dyskusję z ministerstwem na temat przyszłości mechanizmu opłaty zastępczej w roku 2020, jako że będzie to swoistego rodzaju punkt wyjścia do wolumenu biopaliw, jaki będziemy mieć w kolejnej dekadzie, a ta ustawa tak naprawdę legalizuje redukcję, a faktycznie możliwość osiągnięcia celu na rok 2020, który wynosi wciąż 10%.

Myślę, że jeżeli chodzi o samą efektywność funduszu, to byłaby ona znacznie wyższa, gdybyśmy uwzględnili – chociażby w ramach stref czystego transportu – biopaliwa ciekłe, ponieważ one również są zdefiniowane jako paliwa alternatywne. Kluczowy wolumen jest dostarczany na rynek w ramach tzw. biokomponentów, czyli dolewu do oleju napędowego estrów metylowych oraz bioetanolu do benzyn silnikowych, niemniej rynek biopaliw, czyli z tych wyższych mieszanek, nie rozwija się. Myślę, że podmioty realizujące NCW, w tym koncerny paliwowe, byłyby istotnie zainteresowane takim wsparciem, bo wciąż wskazują na to, że tego rynku nie ma. Wydaje się, że fundusz byłby odpowiednim mechanizmem wspierania rozwoju rynku biopaliw ciekłych. Jednak wygląda na to, że ministerstwo niestety pominęło tę kwestię, w związku z tym pozwoliłem sobie na nią zwrócić uwagę. Dziękuję.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Wie pan, my na którymś posiedzeniu komisji rozmawialiśmy na temat komponentów i to nie jest takie proste. Jeżeli zwiększymy ilość komponentów, to zmniejszymy ilość żywności, tak że to… Równowaga, jeżeli chodzi o biokomponenty, oczywiście powinna być niezwykle istotna. Proste zwiększanie do niczego nie prowadzi. No, do głodu.

(Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień: Panie Senatorze, jeżeli mogę, to tylko ad rem…)

Proszę bardzo.

Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień:

Jeżeli mogę… Tylko jedna kwestia. Możemy być tu bezpieczni, jeżeli chodzi o zachowanie tej równowagi. Limit w postaci 7%, bo taki jest limit dla biopaliw konwencjonalnych, jest utrzymany, w związku z tym ten rynek nie będzie raptownie rósł. A jeżeli chodzi o Polskę, to ona – muszę to podkreślić – produkuje, tak jak powiedziałem, ponad 1 milion t biopaliw. Dużo więcej produkować raczej nie może i nie będzie. Ale poza tym produkujemy dzięki temu ponad 1,5 miliona t pasz białkowych, śruty poekstrakcyjnej rzepakowej oraz podestylacyjnego suszu, a jak wiemy, nie mamy w ogóle żadnych innych pasz białkowych, jak tylko właśnie te, które generuje sektor biopaliw i rzepaku. Tak że akurat tutaj bardzo istotnie się tym wspomagamy.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Czy ma pan jakieś konkretne uwagi do tej ustawy? Czy jest pan w stanie przygotować jakąś propozycję poprawki, którą moglibyśmy zgłosić na sesji plenarnej?

Dyrektor Generalny Krajowej Izby Biopaliw Adam Stępień:

Myślę, że w tym momencie najważniejszą i kluczową kwestią jest włączenie tutaj ministra rolnictwa i rozwoju wsi jako organu, który współdecyduje o kształcie rozporządzeń, bo do samych przepisów nie mamy większych uwag. One są dobre, idą w dobrym kierunku. Obawiamy się jednak, że jeśli w przypadku tych rozporządzeń zabraknie strony rolniczej, to one po prostu będą tylko i wyłącznie skoncentrowane na elektromobilności. A ona też, jak mogę powiedzieć, jeżeli chodzi o przyszłość po roku 2020 i promocję floty samochodów elektrycznych, musi być oparta na energii odnawialnej, a nie tylko na energii elektrycznej, a z tą, przynajmniej jeżeli chodzi o strukturę pochodzenia, wciąż mamy w Polsce problem.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Zamykam dyskusję.

Pan minister chciałby coś dodać?

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Chcielibyśmy się ustosunkować przynajmniej do 2 poruszonych tutaj kwestii, najpierw do tej odnoszącej się do ministerstwa rolnictwa. Ministerstwo rolnictwa uczestniczyło w procesie konstruowania tych poprawek i ustawy, natomiast odmówiło chęci dalszego działania i uczestniczenia w zakresie rozporządzeń. Proszę zasięgnąć opinii w tej kwestii. My tutaj nie mamy problemu z tym, żeby to ministerstwo z powrotem się tu pojawiło, jeżeli taka będzie wola. Do tej pory uczestniczyło w pracach na etapie legislacji, przygotowywania tych dokumentów, natomiast w dalszych pracach nie było już chętne wziąć udziału.

Odniosę się jeszcze do wypowiedzi pana senatora Peczkisa, który mówił o kwestii związanej z oddawaniem energii do sieci elektroenergetycznej. Powiem tak: Szanowni Państwo, sytuacja wygląda w ten sposób, że tego typu regulacje znajdują się i znajdą się… Może jeszcze nie znajdują się, ale znajdą się w poprawce do prawa energetycznego, która jest w tej chwili przedmiotem naszych opracowań, jeżeli chodzi o Ministerstwo Energii. To, o czym mówimy w tej chwili w zakresie samochodów i oddawania energii elektrycznej do sieci, wymaga zmiany pewnych definicji, związanych m.in. z tym, że rekuperacja czy oddawanie energii do sieci musi być powiązane z taką definicją, która do tej pory wymuszała na każdym takim podmiocie bycie producentem energii elektrycznej, czyli wytwórcą. A ma to jeszcze szerszy wymiar od tego, o czym mówimy, i taka poprawka jest już przygotowana odnośnie do komunikacji miejskiej, odnośnie do kolejowej trakcji elektrycznej, odnośnie do metra, gdzie nie ma zwrotu energii z rekuperacji do sieci z tego powodu, że stan prawny w tym względzie jest nieuregulowany. Jesteśmy już w tej chwili gotowi, przygotowani. Myślę, że już w tym tygodniu będzie miała miejsce nowelizacja prawa energetycznego – i tam należy wpisać to, o czym mówimy – w zakresie rekuperacji, zwrotu energii elektrycznej do sieci. Wtedy znika definicja producenta jako wytwórcy energii elektrycznej. Nie musi być wytwórcą energii elektrycznej ten, który zwraca energię do sieci w takiej sytuacji, jaka ma miejsce, jeżeli mówimy o akumulatorach, w sytuacji takiej, jaka ma miejsce, kiedy rekuperacja jest zwrotem energii hamowania z tramwaju albo kiedy z rekuperacją jest tak, jak chociażby na kolei, gdzie wiele nowych pojazdów elektrycznych trakcyjnych jest przygotowanych do zwrotu energii do sieci, a m.in. brak regulacji w tym zakresie uniemożliwia rozliczenie oddawania tej energii do sieci. Ta energia powoduje grzanie powietrza poprzez opory rozruchowe, na których jest wytracana. Tak że mamy to na względzie i przy okazji nowelizacji prawa energetycznego chcemy tę kwestię uregulować. Dziękuję bardzo.

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: Dziękuję…)

A wracając do… Zdaję sobie sprawę z uchybień, które się tutaj pojawiły, nie neguję tego, nie mówię, że te uwagi są niesłuszne. Tak nie jest. Jednak patrzymy na cały proces legislacyjny i chcielibyśmy ten proces legislacyjny zakończyć, jeżeli nie byłoby przeszkód merytorycznych. A uważam, że merytorycznych przeszkód na tym etapie nie ma. Inne usterki na pewno są i myślę, że one są do poprawienia przy okazji kolejnej nowelizacji ustawy, o której mówimy. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, nie do końca się zgadzam, ponieważ brak możliwości wjazdu do stref zeroemisyjnych przez marszałka Sejmu i Senatu chyba jest ważną sprawą.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Na pewno to jest ważne, ja tylko przypomnę, że było to już przedmiotem obrad izby parlamentu i na tamtym posiedzeniu nie wniesiono uwag, stąd my nie wnosimy i na tym. Jeżeli państwo uważacie, że to jest konieczne i potrzebne, to oczywiście macie państwo prawo to zgłosić, to jest normalne.

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Dziękuję bardzo.

Zamykam dyskusję.

Przechodzimy do głosowania po kolei nad wszystkimi poprawkami.

Poprawka pani senator Rotnickiej, poprawka nr 1.

Kto jest za przyjęciem poprawki nr 1? (5)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (8)

Dziękuję bardzo.

Poprawka senatora Termińskiego, poprawka nr 2.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (3)

Kto się wstrzymał? (5)

Dziękuję bardzo.

Poprawka nr 3, też senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (3)

Dziękuję.

Poprawka nr 4, też senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (3)

Dziękuję.

Poprawka nr 5, moja poprawka.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 6, senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Poprawka nr 7, też senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 8, moja.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 9 senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Poprawka nr 10. Ja tak mówię „moja”, ale to jest propozycja pani legislator, pani mecenas. Poprawka nr 10 dotyczy właśnie karania za zużycie paliw.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 11, umożliwiająca ładowanie.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Poprawka nr 12, senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (8)

Kto jest przeciw? (4)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję.

Poprawka nr 13, też moja, tzn. jest to propozycja pani mecenas.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Przepraszam bardzo, przepraszam, ale tutaj bym prosił, żeby pani mecenas dodała do tej poprawki możliwość wjeżdżania do tych stref zeroemisyjnych Sejmu i Senatu.

(Głos z sali: Kancelarii Sejmu i Senatu.)

Słucham?

(Głos z sali: Kancelarii Sejmu i Senatu.)

Kancelarii Sejmu i Senatu, tak. Przepraszam, jeszcze raz głosujemy.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 14, senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka senatora Termińskiego, poprawka nr 15.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Poprawka nr 16, też senatora Termińskiego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (5)

Kto jest przeciw? (8)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję bardzo.

I ustawa wraz z poprawkami.

Kto jest za przyjęciem ustawy z poprawkami, które przegłosowaliśmy? (8)

Kto jest przeciw? (2)

Kto się wstrzymał? (3)

Dziękuję bardzo.

Kto będzie senatorem sprawozdawcą? Może ktoś by się zgłosił.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Pan przewodniczący…)

(Senator Jadwiga Rotnicka: Nie wrabiaj go.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Zdzisław Pupa: Może pan przewodniczący Stanisławek? Tak proponuję.)

(Głos z sali: Przewodniczący już był.)

Dobrze, dziękuję bardzo. Przyjmuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, wezmę to na klatę, niestety. Dziękuję bardzo.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, Senatorze Termiński?

Senator Przemysław Termiński:

Ja bym chciał złożyć wniosek mniejszości w zakresie tego, co nie zostało przyjęte na posiedzeniu komisji.

(Rozmowy na sali)

Chciałbym złożyć wniosek…

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Nie słychać.)

Składam wniosek mniejszości. Z wami dwoma zresztą…

(Przewodniczący Andrzej Stanisławek: Czyli wniosek mniejszości o przedstawienie tych poprawek na sali plenarnej.)

Tych poprawek, które nie zostały przyjęte, a tam gdzie było głosowanie o tych pięciu…

Przewodniczący Andrzej Stanisławek:

Oczywiście, proszę bardzo.

(Senator Przemysław Termiński: Składam to z dwoma kolegami. Dziękuję.)

Dobrze.

(Głos z sali: Do których poprawek?)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Senator Termiński i senator Augustyn, wniosek mniejszości.

(Głos z sali: Ale wszystkie, które nie zostały przyjęte?)

Te, które zostały negatywnie zaopiniowane.

(Głos z sali: Te, które nie zostały przyjęte.)

(Głos z sali: A były zgłoszone przez Biuro Legislacyjne.)

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: A jednocześnie przeciwko były więcej niż 2 osoby, dlatego że w przypadku niektórych poprawek, które nie zostały przyjęte, nikt nie był przeciw…)

(Głos z sali: Wstrzymały się.)

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: A, przepraszam. 3 senatorów było przeciwko…)

Wstrzymały się.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: …a 5 było przeciw. Rozumiem, dobrze.)

(Głos z sali: Czyli nie przeszły.)

Nie przeszły, tak. Dobrze.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Dobrze. Dziękuję.)

(Głos z sali: Nie przeszły.)

Tak, nie przeszły. Dziękuję bardzo.

Zamykam wspólne posiedzenie Komisji Środowiska, Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

Bardzo dziękuję panu ministrowi wraz z zespołem, bardzo dziękuję też dyrektorowi Krajowej Izby Paliw.

(Koniec posiedzenia o godzinie 16 minut 22)