Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej (121.)

w dniu 20 września 2017 r.

Porządek obrad:

1. Projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018 – COM(2017) 400.

2. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1095/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do procedur i organów związanych z udzielaniem zezwolenia CCP oraz wymogów dotyczących uznawania CCP z państw trzecich – COM(2017) 331.

3. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE) – COM(2017) 343.

4. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przywozu dóbr kultury – COM(2017) 375.

5. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1295/2013 ustanawiające program Kreatywna Europa (2014-2020) – COM(2017) 385.

6. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego scentralizowany system identyfikacji państw członkowskich posiadających informacje o wyrokach skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich i bezpaństwowców na potrzeby uzupełnienia i wsparcia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (systemu ECRIS-TCN) i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1077/2011 – COM(2017) 344.

7. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) 1987/2006 i decyzję Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylającego rozporządzenie (UE) 1077/2011 – COM(2017) 352.

8. Akty ustawodawcze bez uwag – propozycja: COM(2017) 361, COM(2017) 422, COM(2017) 424.

9. Akt nieustawodawczy bez uwag – propozycja: COM(2017) 271.

10. Akt nieustawodawczy, w sprawie którego komisja wystąpi o stanowisko – propozycja: COM(2017) 461.

11. Akty nieustawodawcze, w sprawie których komisja nie wystąpi o stanowisko – propozycja: COM(2017) 378, COM(2017) 380, COM(2017) 382, COM(2017) 384, COM(2017) 386, COM(2017) 387, COM(2017) 388, COM(2017) 389, COM(2017) 390, COM(2017) 391, COM(2017) 392, COM(2017) 395, COM(2017) 396, COM(2017) 397, COM(2017) 399, COM(2017) 402, COM(2017) 403, COM(2017) 406, COM(2017) 408, COM(2017) 412, COM(2017) 413, COM(2017) 414, COM(2017) 427, COM(2017) 428, COM(2017) 436, JOIN(2017) 023, JOIN(2017) 024.

(Początek posiedzenia o godzinie 16 minut 58)

(Posiedzeniu przewodniczy zastępca przewodniczącego Jan Dobrzyński)

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Otwieram posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej Senatu Rzeczypospolitej Polskiej IX kadencji.

Porządek został państwu doręczony.

Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w sprawie porządku obrad? Nie.

Dziękuję.

Wobec braku zastrzeżeń stwierdzam, że komisja zatwierdziła porządek obrad.

Chciałbym powitać w tym momencie zaproszonych na posiedzenie naszej komisji gości: pana ministra Piotra Nowaka; pana Patryka Łoszewskiego, dyrektora Departamentu Współpracy Międzynarodowej; pana Piotra Żaka, naczelnika w Departamencie Ceł; panią Urszulę Miziołowską, starszego specjalistę w Departamencie Rozwoju Rynku Finansowego; pana Jarosława Niezgodę, starszego specjalistę w Departamencie Rozwoju Rynku Finansowego; pana ministra Jarosława Sellina; panią Karolinę Tylus-Sowę, zastępcę dyrektora Departamentu Funduszy i Spraw Europejskich; panią Joannę Sękalę, głównego specjalistę w Departamencie Funduszy i Spraw Europejskich; pana Piotra Sobczaka, naczelnika wydziału do spraw współpracy międzynarodowej; panią Natalię Hajdasz z Wydziału Koordynacji w Departamencie Legislacyjnym. Witam państwa bardzo serdecznie.

Chciałbym zapytać, czy na sali znajdują się osoby wykonujące zawodowo działalność lobbingową? Nie ma takich osób.

Punkt 1. porządku obrad: projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018 – COM(2017) 400

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Poproszę przedstawiciela Ministerstwa Finansów o przedstawienie projektu stanowiska.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Dzień dobry.

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

(Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński: Pan Piotr Nowak, minister…)

…w Ministerstwie Finansów.

(Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński: Tak, tak. Bardzo proszę.)

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Mam przyjemność przedstawić państwu stanowisko rządu do projektu budżetu Unii Europejskiej na rok 2018.

Projekt ten został opublikowany przez Komisję Europejską w dniu 30 maja bieżącego roku. Po przetłumaczeniu na języki narodowe został ogłoszony 29 czerwca.

Całkowita wysokość środków na zobowiązania wynosi 160,6 miliarda euro, co oznacza wzrost w porównaniu do roku 2017 o 2,2 miliarda euro. To jest 1,4%. Stanowi to 1,02% dochodu narodowego brutto Unii Europejskiej – 28 członków.

A całkowita wysokość środków na płatności wynosi 145,4 miliarda euro. Jest wzrost w porównaniu do roku 2017 o 10,9 miliarda euro, to jest o 8,1%, co stanowi 0,93% dochodu narodowego brutto Unii Europejskiej.

Dominujący udział w płatnościach budżetu Unii Europejskiej mają następujące działy: „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”, jest to dział 1b – 32,2%, co daje 46,8 miliarda euro, oraz dział „Trwały wzrost gospodarczy i zasoby naturalne”, jest to dział 2 – 38,8%, co daje 56,4 miliarda euro, obejmujący przede wszystkim wydatki na rolnictwo.

Rok 2018 będzie piątym rokiem „Wieloletnich ram finansowych Unii Europejskiej 2014–2020”. Komisja Europejska zaproponowała projekt budżetu, który odzwierciedla i wspiera priorytety polityczne wyznaczone przez przewodniczącego, w szczególności przyczynia się w jak największym stopniu do zwiększenia oraz tworzenia miejsc pracy, pobudzania wzrostu gospodarczego przez inteligentniejsze wykorzystanie nowych i istniejących zasobów finansowych, wspierania inwestycji prywatnych oraz wzrostu gospodarczego.

Budżet ten ma również stanowić odpowiedź na nowe wyzwania, którymi są zarządzanie przepływami migracyjnymi oraz zwalczanie terroryzmu i przestępczości zorganizowanej. Przewidziane są środki na projekty badawcze w obszarze obronności i bezpieczeństwa.

Budżet Unii będzie nadal wspierać państwa członkowskie w należytej ochronie granic zewnętrznych Unii oraz w zachowaniu integralności strefy Schengen. Jednocześnie przywiązuje wagę do wzmocnienia globalnego wymiaru Europy oraz zapewnienia solidarności pomiędzy państwami członkowskimi i państwami trzecimi, w szczególności odnośnie do eliminowania przyczyn migracji w krajach pochodzenia i tranzytu.

Projekt budżetu zapewnia również zachowanie właściwej równowagi pomiędzy realizacją bieżących programów a zapewnieniem środków na nowe wyzwania, wykorzystując do tego m.in. dostępne instrumenty elastyczności.

Przedstawię główne elementy stanowiska Polski. Zapewnienie niezbędnych środków finansowych na spłacenie wcześniej zaciągniętych przez państwa członkowskie zobowiązań w imieniu budżetu Unii. W szczególności dotyczy do polityki spójności oraz rozwoju obszarów wiejskich, które są bardzo istotnymi instrumentami inwestycyjnymi w Unii Europejskiej. Odpowiedni poziom środków na płatności musi być zapewniony, aby uniknąć powtórzenia problemu zaległości w płatnościach, jakie miały miejsce w latach 2012–2015. Poparcie zwiększenia zaangażowania Unii w rozwiązywanie kryzysu migracyjnego u źródeł jego powstania oraz w ochronę granic zewnętrznych Unii. W dobie ograniczania wydatków administracyjnych w państwach członkowskich podobne działania muszą być podjęte na poziomie Unii i powinny dotyczyć wszystkich instytucji Unii Europejskiej bez żadnego wyjątku.

Szanowna Komisjo, Szanowni Państwo, kompromis na poziomie Rady Unii został zawarty już 4 września. Porozumienie to w porównaniu do propozycji Komisji Europejskiej zakłada ograniczenie zobowiązań o 1,7 miliarda euro oraz płatności o 995 milionów euro.

Polska wykazała się aktywną postawą, jak co roku, i dzięki temu udało się zminimalizować presję państw płatników netto do budżetu Unii Europejskiej na cięcia w polityce spójności, która dla naszego kraju jest szalenie ważna. Ochroniono przy tym wydatki dla regionów najuboższych i w zakresie funduszu spójności. Udało się również uniknąć cięć w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Obecnie jesteśmy na etapie przyjmowania stanowiska przez Parlament Europejski, co nastąpi pod koniec października bieżącego roku. Następnie rozpocznie się tzw. procedura pojednawcza Rady Unii Europejskiej i Parlamentu, która może potrwać 21 dni. Po pozytywnym zakończeniu tego, Rada Unii Europejskiej i Parlament mają 14 dni na formalne przyjęcie budżetu Unii Europejskiej na kolejny rok. Nastąpić to powinno mniej więcej na przełomie listopada i grudnia. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję.

Poproszę teraz senatora sprawozdawcę, pana Waldemara Sługockiego, o przedstawienie projektu opinii komisji.

Proszę, Panie Profesorze.

Senator Waldemar Sługocki:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Zanim sformułuję opinię, pozwolę sobie zadać panu ministrowi kilka pytań, bo słusznie pan, Panie Ministrze, zauważa, że z punktu widzenia polskiej racji stanu 2 obszary są najistotniejsze, czyli polityka spójności, w tym fundusze strukturalne i Fundusz Spójności, ale także wspólna polityka rolna, dopłaty bezpośrednie i rozwój obszarów wiejskich.

A moje pytanie jest następujące: czy ten transfer środków, który jest zapisany w budżecie na rok 2018, gwarantuje refundację Polsce na wymaganym poziomie? Czyli w przypadku tych wszystkich wydatków, które będą certyfikowane do Komisji Europejskiej, a wcześniej wydatkowane, otrzymamy zwrot w ramach tego zaprojektowanego budżetu? To jest takie kluczowe pytanie, które chciałbym zadać. Bardzo proszę.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Tak.

Senator Waldemar Sługocki:

Czyli nie ma żadnego zagrożenia? Rozumiem, że na etapie uzgodnień budżetu na rok 2018 Ministerstwo Finansów, we współpracy z pozostałymi instytucjami zarządzającymi poszczególnymi programami operacyjnymi, szacowało koszty refundowanych kwot i one mają realne pokrycie w budżecie Unii Europejskiej na rok 2018. Tak?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Tak, to znaczy, to jest generalnie budżet na 28 państw, a nie na ministerstwa…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Według naszych informacji nie ma z tym żadnych problemów.

Senator Waldemar Sługocki:

Rozumiem.

Zatem, Panie Przewodniczący, Panie Ministrze, chciałbym wyrazić pozytywną opinię. Chciałbym prosić, aby Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej Senatu RP poparła stanowisko rządu. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję, Panie Profesorze.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji? Bardzo proszę. Nikt.

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła projekt budżetu.

Dziękuję bardzo.

Punkt 2. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1095/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do procedur i organów związanych z udzielaniem zezwolenia CCP oraz wymogów dotyczących uznawania CCP z państw trzecich – COM(2017) 331

Przechodzimy ro rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1095/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do procedur i organów związanych z udzielaniem zezwolenia CCP oraz wymogów dotyczących uznawania CCP z państw trzecich.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Proszę przedstawiciela Ministerstwa Finansów… Pan minister będzie mówił również o tym, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak: Tak.)

…Pana ministra o przedstawienie projektu stanowiska.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Dziękuję.

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowna Komisjo! Szanowni Państwo!

Przedstawię państwu stanowisko rządu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie nr 1095/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru oraz zmieniającego rozporządzenie nr 648/2012 w odniesieniu do procedur i organów związanych z udzielaniem zezwolenia tzw. kontrahentom centralnym – central counterparty – w skrócie nazywanym CCP – oraz wymogów dotyczących uznawania CCP z państw trzecich. Postaram się nieco zmieniać, bo jest dużo technicznych rzeczy, więc…

Unijne rozporządzenie EMIR z 2012 r. wprowadziło obowiązek rozliczania transakcji wystandaryzowanymi instrumentami pochodnymi, zawieranymi poza rynkiem regulowanym, tzw. OTC, za pośrednictwem kontrahentów centralnych. Od przyjęcia rozporządzenia EMIR skala transakcji przekazywanych do centralnego rozliczenia znacząco wzrosła. Postępowała przy tym koncentracja wśród CCP zarówno w obrębie Unii Europejskiej, jak i w odniesieniu do państw trzecich. Choć nie zostało to wprost wskazane we wniosku Komisji, został on przedstawiony w głównej mierze w związku z planowanym wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, obecnie bowiem kontrahenci centralni z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie rozliczają znaczny wolumen transakcji nominowanych w euro. Szacowana dzienna wartość transakcji repo oraz otwartych pozycji w swapach na stopę procentową wynosi odpowiednio 101 miliardów euro oraz 33 biliony euro. Jest to ok. 99% obrotu całego rynku Unii Europejskiej.

Zmiany przewidziane w przedmiotowym wniosku koncentrują się na przepisach dotyczących wzmocnienia nadzoru nad zlokalizowanymi w krajach trzecich centralnymi kontrahentami świadczącymi usługi rozliczeniowe dla podmiotów z Unii Europejskiej oraz na kwestiach modyfikacji systemu nadzoru nad tymi centralnymi kontrahentami zlokalizowanymi w Unii Europejskiej, w tym utworzeniu Kolegium Wykonawczego ds. CCP w ramach Rady Organów Nadzoru Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, potocznie nazywanego ESMA.

Rząd Rzeczypospolitej zgadza się co do konieczności dokonania zmian w zakresie nadzoru nad centralnymi kontrahentami z krajów trzecich w kontekście spodziewanego wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

Rząd podziela również opinię, że rola ESMA oraz banków centralnych emitujących waluty unijne w sprawowaniu nadzoru nad centralnymi kontrahentami z krajów trzecich powinna być kluczowa. Niewprowadzenie takich zmian może bowiem prowadzić do sytuacji, że centralny kontrahent rozliczający największą część transakcji w walutach unijnych za kilka lat będzie się mieścił np. w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej, a organy nadzoru oraz banki centralne z Unii Europejskiej będą miały ograniczoną bądź znikomą możliwość nadzorowania działań tego typu instytucji oraz przeciwdziałania generowanemu przez nie ryzyku systemowemu.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej dostrzega potrzebę wprowadzenia pewnych modyfikacji w systemie nadzoru nad centralnymi kontrahentami z Unii Europejskiej w celu zapewnienia większego stopnia konwergencji praktyk nadzorczych w Unii, jednak nie zgadza się z zaproponowanym przez Komisję podejściem zmierzającym do faktycznej centralizacji tego nadzoru na poziomie Unii, a tym samym zmiany obecnego modelu, w którym główną rolę odgrywa nadzór państw członkowskich. Proponowane rozwiązania budzą obawy, czy w procesie sprawowania nadzoru nad centralnymi kontrahentami będzie należycie brana pod uwagę specyfika lokalnych rynków i działających na nich instytucji.

Mając na uwadze te informacje, zwracam się do Wysokiej Komisji z uprzejmą prośbą o przyjęcie stanowiska rządu. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękujemy, Panie Ministrze.

Poproszę teraz pana senatora sprawozdawcę, Waldemara Sługockiego, o przedstawienie projektu opinii komisji.

Bardzo proszę, Panie Profesorze.

Senator Waldemar Sługocki:

Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo! Panie Ministrze!

Ja przyznam szczerze, że nie wiem, jakie jest stanowisko rządu. Ono tak wyraźnie nie wybrzmiało. Przynajmniej ja go nie usłyszałem. Ale zanim poproszę pana ministra o syntetyczne przedstawienie stanowiska rządu, to chciałbym zapytać o skutki prawne, społeczne, gospodarcze i finansowe tych regulacji dla Polski.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

To znaczy, skutki społeczne czy gospodarcze dla Polski to jest… Nasz centralny kontrahent to jest KDPW. Generalnie chodzi o to, że przy wyjściu z Unii Europejskiej jest wywierana jakaś presja polityczna, że poprzez rozliczanie tych transakcji w Wielkiej Brytanii, tak jak tu było wspomniane, 99%… Gdy oni wyjdą z Unii Europejskiej, to banki centralne czy regulatorzy nie będą mieli za bardzo nadzoru nad instytucją, przez którą są rozliczane transakcje. A więc z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu finansowego jest to istotna, bardzo kluczowa i bardzo ważna instytucja. Pomijamy, że tego typu instytucja posiada kluczowe informacje dotyczące potężnych przepływów finansowych, a te, powiedzmy, mogą również służyć do nadzorowania prania brudnych pieniędzy i tego typu rzeczy.

Jeśli Wielka Brytania zdecydowała się opuścić Wspólnotę Europejską, to de facto będzie to kraj trzeci dla Unii Europejskiej. A więc chcielibyśmy, żeby te informacje były jednak na poziomie Unii Europejskiej. Tak? Bo będziemy mieli wtedy nadzór. Dlatego jesteśmy za tym, żeby zmienić regulacje dotyczące centralnych kontrahentów z państw trzecich. Rząd popiera to stanowisko, tylko mamy pewne obawy. Chodzi o to, żeby z punktu widzenia takich krajów jak Polska, gdzie rynek finansowy i wolumen rozliczanych transakcji w KDPW jest znikomy w stosunku do potężnych rynków finansowych… Nie chcielibyśmy, żeby stworzono jednego dużego, bo my wtedy możemy sobie KDPW zamknąć i będziemy zmuszeni do jakiegoś europejskiego rozliczania. Tak więc stanowisko rządu jest takie, że zgadzamy się co do tych zmian odnośnie do krajów trzecich…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak

…Ale mamy zastrzeżenia. Prosimy, żeby jednak nie zniknęły takie lokalne izby jak KDPW, bo to by wtedy uderzyło w nas, tak?

A jakie są szerokie skutki gospodarcze, jeśli chodzi, nie wiem, o wpływ na PKB, czy społeczne, to trudno oszacować. Poniekąd marginalny. Poza tym tam są jednak bardzo wrażliwe i potężne informacje, które trudno jest wycenić. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Panie Senatorze…

Senator Waldemar Sługocki:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Zgodnie z prośbą pana ministra sugeruję, aby komisja poparła stanowisko rządu reprezentowane przez pana ministra. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję, Panie Profesorze.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji? Nie ma chętnych.

W takim razie dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła ten projekt rozporządzenia.

Dziękuję.

Punkt 3. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE) – COM(2017) 343

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Proszę przedstawiciela ministra finansów o przedstawienie projektu stanowiska.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Stanowisko rządu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego, OIPE – taki jest skrót – tzw. rozporządzenia PEP.

Projekt rozporządzenia PEP – tego skrótu pozwolę sobie używać – dotyczy stworzenia nowego produktu zabezpieczenia emerytalnego w III filarze emerytalnym i umożliwia dostawcom produktów emerytalnych oferowanie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego. Zgodnie z projektem rozporządzenia, OIPE będą miały takie same standardowe cechy bez względu na to, w którym państwie Unii będą sprzedawane, a oferować je będą mogli różni dostawcy, np. zakłady ubezpieczeń, banki, instytucje pracowniczych programów emerytalnych, fundusze inwestycyjne i podmioty zarządzające aktywami.

Projekt rozporządzenia PEP wpisuje się zarówno w „Plan działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych”, jak i w „Strategię na rzecz odpowiedzialnego rozwoju”, której jednym z celów jest budowa kultury oszczędzania m.in. poprzez wdrożenie nowych rozwiązań w zakresie dodatkowych długoterminowych produktów oszczędnościowych.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej co do zasady popiera zaprezentowany projekt rozporządzenia, zgodnie z którym OIPE mają stanowić jedynie uzupełnienie systemu obecnych państwowych, pracowniczych lub krajowych emerytur indywidualnych, ale nie zastąpią, ani nie zharmonizują systemu krajowych emerytur indywidualnych.

Wątpliwość rządu Rzeczypospolitej budzi głównie kwestia umożliwienia transgranicznego transferu między subkontami OIPE, ponieważ powoduje to ryzyko utraty przez państwo kontroli nad wykorzystaniem przez uczestnika preferencyjnie traktowanych środków na cele emerytalne. W przypadku wystąpienia w innym państwie członkowskim łagodniejszych warunków podjęcia wypłaty – np. niższy wiek, krótszy minimalny staż oszczędzania – co będzie możliwe z uwagi na brak harmonizacji w tym zakresie, może wystąpić trend przepływów środków do tego państwa. Ponadto różne zasady dotyczące subkont i opodatkowania zgromadzonych na nich środków mogą być wykorzystywane przez oszczędzających, czego konsekwencją będzie odpływ zgromadzonego kapitału do państw stosujących mniej restrykcyjne zasady bądź bardziej preferencyjne ulgi podatkowe. Jest to niekorzystne zjawisko albo dla oszczędzającego, bo może spowodować podwójne naliczenie podatku, albo dla państwa członkowskiego, gdyż oszczędzający będą unikali płacenia podatków. Pozostałe uwagi dotyczą głównie kwestii kompetencji EIOPA, czyli Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, oraz ewentualnego konfliktu z kompetencjami krajowych organów nadzoru oraz kompetencjami EBA i ESMA.

Mając na uwadze te informacje, zwracam się do Wysokiej Komisji z uprzejmą prośbą o przyjęcie stanowiska rządu. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękujemy, Panie Ministrze.

Nie ma pana senatora Grodzkiego, więc ja pozwolę sobie ten punkt zreferować.

Rząd Rzeczypospolitej, jak słyszeliśmy, pozytywnie ocenia wniosek Komisji Europejskiej, wskazując m.in. te punkty, o których pan minister wspominał, i mając na uwadze, że oprócz podniesionych wcześniej argumentów proponowane rozwiązania mają na celu przekierowanie większej puli oszczędności gospodarstw domowych i tradycyjnych instrumentów, np. lokat oszczędnościowych, na rynki kapitałowe. Pozwalają na wybór między domyślnym bezpiecznym wariantem inwestycyjnym a alternatywnymi wariantami inwestycyjnymi charakteryzującymi się różnymi profilami ryzyka i zwrotu. Umożliwiają przenoszenie tego produktu z całej Unii Europejskiej po kosztach odgórnie ograniczonych. W mojej ocenie propozycje Komisji Europejskiej należy uznać za właściwe, wychodzące naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom przyszłych emerytów. Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji?

Bardzo proszę. Pan senator Wach.

Senator Piotr Wach:

Ja miałbym do pana ministra takie podstawowe pytanie, czy… Jak rozumiem, te produkty emerytalne mogą być oferowane przez różne instytucje. Czy i jakie ewentualnie zabezpieczenia tego systemu, który na pewno jest systemem wieloletnim, są zawarte w regulacjach? Czy to jest jasna sprawa? Chodzi o zabezpieczenie osób wykupujących te produkty.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Szanowny Panie Senatorze!

Instytucje, które będą miały tego typu produkty emerytalne, są nadzorowane przez instytucje nadzoru. W Polsce np. fundusze emerytalne, fundusze zarządzające aktywami instytucji czy banki są nadzorowane przez KNF. Na poziomie europejskim również, np. fundusze emerytalne przez EIOPA, banki przez EBA czy instytucje rynku kapitałowego przez ESMA. A więc są instytucje nadzorcze, które to regulują, które sprawdzają te regulacje. Wydaje nam się, że jest to bezpieczne z nadzorczego punktu widzenia. Ale to, jaki będzie profil konstruowania tych produktów… On dopiero jest opracowywany. Tak to wygląda. Jak było zaznaczone, mamy pewne obawy, jeśli chodzi o potencjalny arbitraż potem ze względu na sprawy podatkowe, ale podnosimy ten problem w stanowisku rządu i podczas spotkań w grupach, zanim zostanie opracowane finalne rozwiązanie.

A z punktu widzenia bezpieczeństwa, jeśli chodzi o, nazwijmy to, możliwość, nie wiem, powstania jakichś lewych instytucji, które by wyłudzały, to jest to nadzorowane przez lokalnych i europejskich regulatorów. Tutaj to ryzyko jest zaadresowane. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Bardzo dziękuję.

Czy panowie senatorowie chcą zabrać głos?

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła ten projekt rozporządzenia.

Dziękuję.

Punkt 4. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przywozu dóbr kultury – COM(2017) 375

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przywozu dóbr kultury.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Proszę przedstawiciela Ministerstwa Finansów, pana ministra, o przedstawienie projektu stanowiska.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak:

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Szanowna Komisjo! Szanowni Państwo!

Stanowisko rządu do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego COM(2017) 375. Celem projektowanego rozporządzenia jest uzupełnienie unijnych ram prawnych w prawie handlu dobrami kultury, które do tej pory obejmowały jedynie przepisy w sprawie wywozu dóbr kultury oraz w sprawie zwrotu dóbr kultury wyprowadzonych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego.

Projektowane rozporządzenie określa warunki i procedury wprowadzania dóbr kultury na obszar celny Unii oraz jednolite zasady kontroli celnej. Ma na celu zapobieganie przywozowi i składowaniu w Unii dóbr kultury nielegalnie wywiezionych z państw trzecich, co ma przyczynić się do ograniczania nielegalnego handlu dobrami kultury, zwalczania finansowania terroryzmu i ochrony dziedzictwa kulturowego, zwłaszcza obiektów archeologicznych w krajach pochodzenia dotkniętych konfliktami zbrojnymi. W praktyce nadaje ono systemowi ochrony dóbr kultury w Unii większą spójność, regulując aspekt ich importu, a także wychodzi naprzeciw licznym rezolucjom ONZ wskazującym na wzrost zagrożenia na świecie grabieżą i zniszczeniem dziedzictwa kulturowego.

Procedowany akt zawiera propozycje przepisów, których wprowadzenie realizuje szereg zaleceń z ratyfikowanej przez Polskę konwencji UNESCO z 1970 r. dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury.

Proponowane rozporządzenie w praktyce może również ograniczać patologię na polskim i europejskim rynku sztuki oraz pośrednio także zjawisko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu z wykorzystaniem środków pochodzących ze sprzedaży zrabowanych dzieł sztuki oraz antyków.

Zaproponowane w niniejszym projekcie rozporządzenia sposoby kontroli celnej będą miały zastosowanie do dóbr kultury zgłoszonych do dopuszczenia do obrotu lub objęcia innymi specjalnymi procedurami, z wyjątkiem towarów w tranzycie. Środki te należy uznać za adekwatne do rozwiązywanego problemu, wymagające jednak dopracowania na dalszym etapie procedowania aktu.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej uznaje za zasadne wprowadzenie projektowanych rozwiązań i popiera przyjęcie projektowanego rozporządzenia, które ujednolici zasady obrotu dobrami kultury w sposób zapewniający skuteczną ochronę przed utratą dóbr kultury, zachowanie dziedzictwa kulturowego oraz zapobieganie finansowaniu terroryzmu ze sprzedaży zagrabionego dziedzictwa kulturowego nabywcom w Unii.

Jednocześnie rząd dostrzega potrzebę doprecyzowania niektórych przepisów, których brzmienie na obecnym etapie prac może budzić wątpliwości. Przedstawiony projekt rozporządzenia wymaga dopracowania m.in. w zakresie konstrukcji i wieku w progach wwozowych znajdujących się w załączniku do projektu, a także doprecyzowania sposobu przekazywania i przechowywania danych na temat wwożonych na teren Unii Europejskiej dóbr kultury.

Mając na uwadze te informacje, zwracam się do Wysokiej Komisji z uprzejmą prośbą o przyjęcie stanowiska rządu. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękujemy, Panie Ministrze.

Proszę teraz pana senatora sprawozdawcę, pana Roberta Dowhana, o przedstawienie projektu opinii komisji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Robert Dowhan:

Opinia jest pozytywna. Niniejsze rozporządzenie wpłynie na ograniczenie nielegalnego handlu dobrami kultury i na ograniczenie finansowania terroryzmu oraz tego wszystkiego, o czym powiedział pan minister. Dobrze, że Unia Europejska po wielu latach tym się zajęła, bo tak naprawdę do tej pory były ograniczenia tylko, jeżeli chodzi o przemieszczanie się dóbr kultury, nic więcej. Doprecyzowane muszą też być, co rząd zauważył… Chodzi o to, żeby rozgraniczyć te dobra kultury, ich wiek. Te rzeczy można podzielić na kategorie.

Ocena skutków prawnych, społecznych, gospodarczych i finansowych nie rodzi dyskusji. Tak że jesteśmy na tak.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji? Nie ma chętnych.

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła ten projekt rozporządzenia.

Dziękuję.

Punkt 5. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1295/2013 ustanawiające program Kreatywna Europa (2014–2020) – COM(2017) 385

I przechodzimy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1295/2013 ustanawiające program Kreatywna Europa (2014–2020) – COM(2017) 385.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Poproszę przedstawiciela Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego o przedstawienie projektu stanowiska.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Pan minister Sellin.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Sellin:

Dziękuję bardzo.

Wysoka Komisjo!

To rozporządzenie, w istocie lekko korygujące program „Kreatywna Europa”, zmierza do rewitalizacji, można powiedzieć, stabilnej działalności Młodzieżowej Orkiestry Unii Europejskiej. Jest taka orkiestra. Ma ona siedzibę w Wielkiej Brytanii. Została utworzona 41 lat temu, w 1976 r., na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego. Swoją wyjątkowość orkiestra ta zawdzięcza nietypowej strukturze. Członkami tej orkiestry są młodzi ludzie w wieku 18–26 lat. W tej orkiestrze muszą być muzycy pochodzący ze wszystkich 28 państw będących członkami Unii Europejskiej, w tym również z Polski. Wybierani są co roku podczas przesłuchań organizowanych na terenie krajów członkowskich. W ten sposób ta orkiestra przyczynia się do umiędzynarodowienia karier młodych muzyków, dając im szansę na zdobycie zagranicznego doświadczenia oraz na naukę pod opieką najwyższej klasy autorytetów muzycznych.

Celem tego wniosku o korekcie rozporządzenia jest uznanie tej młodzieżowej orkiestry jako organu wskazanego w akcie podstawowym, dzięki czemu orkiestra będzie mogła otrzymywać dotacje bez zaproszenia do składania wniosków. Czyli w tym rozporządzeniu po prostu się dopisuje w odpowiednim punkcie Młodzieżową Orkiestrę Unii Europejskiej do aktu podstawowego.

Stanowisko rządu jest następujące. Rząd Polski dostrzega potrzebę wsparcia Młodzieżowej Orkiestry Unii Europejskiej i jej rewitalizacji, bo ona właściwie zawiesiła swoją działalność w ostatnim roku, jednak przekazanie corocznego finansowania tej orkiestry z budżetu programu „Kreatywna Europa” z pominięciem procedury konkursowej budzi obawy w środowisku organizacji i instytucji kulturalnych. Istnieje ryzyko, że decyzja ta może skutkować brakiem zaufania do bezstronności finansowania działań kulturalnych na poziomie całej Unii Europejskiej i może dawać podstawę do zwątpienia w niezależność podejmowania decyzji.

Rząd Polski wskazuje, że niniejsza decyzja o przekazaniu środków organizacji zarządzającej Młodzieżową Orkiestrą Unii Europejskiej powoduje zmniejszenie budżetu na potencjalną realizację projektów wybranych w ramach naboru wniosków, wyłonionych drogą konkursową, lub innych inicjatyw finansowanych w ramach budżetu komponentu „Kultura” w programie „Kreatywna Europa”, co może przyczynić się do zmniejszenia szans również polskich organizacji na zdobycie finansowania. Ponadto finansowanie działalności orkiestry może okazać się dyskryminujące wobec innych projektów biorących udział w procedurze konkursowej w ramach ogłaszanych naborów, a to również zmniejsza potencjalne możliwości polskich organizacji na skorzystanie ze środków unijnych.

Jednocześnie rząd Polski zauważa, że sektor muzyczny jest szeroko finansowany w ramach programu, w związku z czym przeznaczenie kolejnej części budżetu na projekt z sektora muzycznego może umniejszyć budżet przeznaczony na inne dziedziny.

A nieoficjalnie chciałbym poinformować, że mimo tych zastrzeżeń prawdopodobnie historia skończy się dobrze, bo ma być taka decyzja o dofinansowaniu budżetu programu „Kreatywna Europa”, żeby jednak tego uszczerbku nie było.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękujemy, Panie Ministrze.

To ostatnie zdanie było dla nas bardzo ważne, bo my mieliśmy tutaj uwagi. Ale z pana wypowiedzi wynika, że możemy to przyjąć.

Sprawozdawcą jest pani Czudowska. Ja w jej imieniu chciałbym to zreferować.

Otóż rozumiem, że rozpatrzenie projektu przez Komisję Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej oraz uzyskanie od rządu informacji, jakie kroki zamierza podjąć w ramach dalszych prac nad projektem, są już nieaktualne, po pańskiej ostatniej wypowiedzi. Możemy uznać, że cele i działania orkiestry wykraczają poza zainteresowanie i korzyści jednego lub kilku państw członkowskich i program „Kreatywna Europa” jest zarządzany na poziomie Unii Europejskiej, zatem niniejszy projekt jest zgodny z zasadą pomocniczości.

W takim razie przyjmujemy tę opinię.

Bardzo dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji?

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła ten projekt rozporządzenia.

Możemy tak uznać? Nie ma żadnych wniosków, jeśli chodzi o opinię?

(Głos z sali: Wobec ostatniego zdania…)

…pana ministra. Tak to odbieram.

Rozumiem.

Przechodzimy… Dziękuję państwu.

Przechodzimy… Dziękuję, Panie Ministrze.

Punkt 6. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego scentralizowany system identyfikacji państw członkowskich posiadających informacje o wyrokach skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich i bezpaństwowców na potrzeby uzupełnienia i wsparcia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (systemu ECRIS-TCN) i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1077/2011 – COM(2017) 344

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego scentralizowany system identyfikacji państw członkowskich posiadających informacje o wyrokach skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich i bezpaństwowców na potrzeby uzupełnienia i wsparcia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1077/2011 – COM(2017) 344.

Chciałbym powitać pana ministra w Ministerstwie Sprawiedliwości, Łukasza Piebiaka – witam serdecznie – i przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, to jest pana ministra Jakuba Skibę i panią Annę Tulej, dyrektor Departamentu Spraw Międzynarodowych. Witam serdecznie.

Bardzo proszę pana ministra o przedstawienie projektu stanowiska.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Łukasz Piebiak:

Bardzo dziękuję.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Ministrze!

Celem strategicznym tego rozporządzenia jest poprawa funkcjonowania wspólnej przestrzeni bezpieczeństwa i sprawiedliwości poprzez usprawnienie wymiany informacji w sprawach karnych w odniesieniu do obywateli państw trzecich oraz ograniczenie przestępczości i wspieranie działań z zakresu zapobiegania przestępczości, w tym również terroryzmu, a także zapewnienie niedyskryminacji między obywatelami państw trzecich i obywatelami Unii w odniesieniu do efektywnej wymiany informacji z rejestrów karnych.

Cel szczegółowy to udoskonalenie istniejącego mechanizmu wymiany informacji o skazaniach między państwami członkowskimi Unii w ramach europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych, tzw. ECRIS, poprzez utworzenie scentralizowanego systemu przetwarzania odcisków palców oraz danych alfanumerycznych obywateli państw trzecich skazanych na terenie Unii, zarządzanego przez Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, tzw. eu-LISA.

ECRIS, czyli tenże europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych, to elektroniczny, zdecentralizowany, oparty na rejestrach karnych państw członkowskich Unii system wymiany informacji o wyrokach skazujących wydanych wobec konkretnej osoby przez sądy karne w państwach członkowskich Unii Europejskiej. System funkcjonuje efektywnie jedynie w odniesieniu do obywateli Unii, gdyż każde państwo członkowskie dysponuje kompletną informacją na temat karalności swoich obywateli. W przypadku obywateli państw trzecich występuje zaś konieczność zwracania się oddzielnie do każdego państwa członkowskiego, co stanowi nadmierne obciążenie administracyjne.

Oczekuje się, że przedmiotowa inicjatywa zapewni scentralizowany system identyfikacji państw członkowskich posiadających informacje o wyrokach skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich, tym samym umożliwiając szybkie ustalenie państwa, które dysponuje szczegółowymi danymi na temat wydanych wyroków skazujących.

Stanowisko rządu polskiego jest pozytywne. Rząd popiera założenia niniejszego projektu rozporządzenia. Odzwierciedlają one kierunek działań postulowany przez rząd Polski w toku dyskusji prowadzonej w związku z zacieśnieniem współpracy w ramach wymiany danych z rejestrów karnych. Rząd popiera ideę stworzenia centralnego systemu, tzw. ECRIS-TCN, zawierającego dane osobowe oraz odciski palców skazanych obywateli państw trzecich.

Rząd zauważa, że szczególnie istotne jest wprowadzenie w rozporządzeniu przepisów odnośnie do jakości danych i współpracy w zakresie postępowań wyjaśniających dotyczących danych niewłaściwie wprowadzonych i przetwarzanych w systemie.

Rząd wskazuje, że w toku prac nad rozporządzeniem konieczne będzie określenie, czy do scentralizowanego systemu ECRIS-TCN mają być przesyłane dane wszystkich skazanych obywateli państw trzecich wraz z ich odciskami palców, czy też zakres ten ulegnie zawężeniu, np. z uwagi na typ i wysokość orzeczonej kary albo też rodzaj popełnionego czynu zabronionego.

W trakcie prac nad projektem rozporządzenia rząd Polski będzie dążył do zapewnienia jego zgodności z prawami podstawowymi, w szczególności dotyczącymi równości wobec prawa, prywatności i ochrony danych osobowych.

W dobie terroryzmu wydaje się oczywiste, że powinniśmy się wymieniać informacjami na temat osób skazanych, zwłaszcza – dodam od siebie – w sytuacji tego naporu migracyjnego w Unii. Często mamy do czynienia z osobami naruszającymi prawo i jest oczywiście problem identyfikacji tychże osób, które posługują się wieloma dokumentami tożsamości. Jest oczywiste, że dużo trudniej, o ile nie niemożliwe, jest podrobić dane numeryczne, tudzież odciski palców, niż paszport, bo to jest dość powszechne. Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękujemy, Panie Ministrze.

Poproszę teraz senatora sprawozdawcę, pana Aleksandra Szweda, o przedstawienie projektu opinii komisji.

Senator Aleksander Szwed:

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Wysoka Komisjo!

Przedstawiony projekt to jest przede wszystkim projekt techniczny – jak mówił pan minister – który dąży do zwiększenia efektywności i operacyjności już działającego systemu ECRIS i do stworzenia systemu centralnego ECRIS-TCN. Projekt jest zgodny z zasadą pomocniczości, wpisuje się również bardzo mocno w szereg działań podejmowanych na szczeblu unijnym zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa obywateli Unii Europejskiej oraz ograniczenia przestępczości i przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym.

Wnoszę o pozytywne zaopiniowanie projektu rozporządzenia przez senacką Komisję Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej zgodnie ze stanowiskiem rządu.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji? Bardzo proszę. Nie ma.

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła ten projekt rozporządzenia.

Dziękuję bardzo. Dziękuję, Panie Ministrze.

Punkt 7. porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) 1987/2006 i decyzję Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylającego rozporządzenie (UE) 1077/2011 – COM(2017) 352

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) 1987/2006 i decyzję Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylającego rozporządzenie (UE) 1077/2011 – COM(2017) 352.

Projekt stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej otrzymaliśmy na podstawie art. 7 ustawy kooperacyjnej i zgodnie z ust. 4 tego artykułu nasza komisja może wyrazić opinię o projekcie aktu ustawodawczego.

Proszę przedstawiciela Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji o przedstawienie projektu stanowiska.

Proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Jakub Skiba:

Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo!

Omawiany projekt rozporządzenia dotyczy bardzo ważnego technicznego wymiaru unijnej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, wiążącego się z właściwym wykorzystaniem dostępnych informacji i danych. Jest to szczególnie istotne w kontekście aktualnej sytuacji w zakresie: zagrożenia terroryzmem, zarządzania migracją, tym kryzysem migracyjnym, i oczywiście przestępczości zorganizowanej.

W tej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości funkcjonuje wiele systemów wielkoskalowych. Przypomnę, że chodzi tu o takie systemy, jak System Informacyjny Schengen w aktualnej wersji SIS II, Wizowy System Informacyjny, VIS, oraz system rejestrowania obcokrajowców wnioskujących o ochronę międzynarodową – Eurodac.

Do zarządzania tymi systemami została powołana europejska agencja eu-LISA, której siedziba znajduje się w Tallinie. Ponieważ ewolucja sytuacji, niestety w kierunku negatywnym, następuje bardzo szybko, zostały zidentyfikowane elementy, które wymagają przyjęcia nowej podstawy prawnej dla agencji eu-LISA, a jednocześnie uchylenia dotychczas obowiązującego rozporządzenia z 2011 r.

Istotą tego wszystkiego jest usprawnienie europejskiej architektury wymiany informacji. Chodzi tutaj oczywiście o usprawnienie i rozwój narzędzi informatycznych zgodnie z naczelną ideą interoperacyjności. Tych systemów jest niemało i w tym momencie nie współpracują one w sposób należyty. Chodzi tutaj oczywiście również o niezakłócone i efektywne funkcjonowanie dotychczas istniejących oraz planowanych do utworzenia, bo są takowe, wielkoskalowych systemów informatycznych. Naturalnie bardzo istotnym tematem jest zapewnienie odpowiednio wysokiej jakości danych.

W świetle tego, co powiedziałem wcześniej, zdaniem rządu Rzeczypospolitej Polskiej nowy projekt rozporządzenia zdecydowanie zasługuje na poparcie.

Ale od razu muszę stwierdzić, że są 2 wymiary, na które musimy zwracać szczególną uwagę w toku prac legislacyjnych. Po pierwsze, chodzi o to, że, jak praktyka wykazuje, agencja eu-LISA niekiedy była wykorzystywana przez niektóre kraje w sposób dość partykularny. Bardzo istotne jest tutaj podejście ogólnounijne i za tym się zdecydowanie opowiada rząd Rzeczypospolitej Polskiej. Po drugie, aspektem, który budzi pewien nasz niepokój, może nie w kontekście tego konkretnego rozporządzenia, jest to, że temat eu-LISA i temat właśnie wielkoskalowych systemów informatycznych jest również wplatany w dyskusję dotyczącą wprowadzenia reformy systemu azylowego, ale w niepożądanym przez nas kierunku. Chodzi tutaj o plany automatycznej relokacji uchodźców. To jest oczywiście element, którego rząd Rzeczypospolitej Polskiej zaakceptować nie może. Ale, jak mówię, dotyczy to raczej innych aktów prawnych, które są z tą właśnie logiką…

(Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński: Nie tego, o którym dzisiaj mówimy. Prawda?)

Tak, tak.

Oczywiście będziemy zwracali uwagę, żeby się nie pojawiły jakieś negatywne powiązania.

Reasumując: oczywiście udzielamy wsparcia temu projektowi. Zwracam się do Wysokiej Komisji o akceptację takiego stanowiska rządu. Bardzo dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję bardzo.

Proszę teraz senatora sprawozdawcę, pana Aleksandra Szweda, o przedstawienie projektu opinii komisji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Aleksander Szwed:

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Wysoka Komisjo!

Jak już podkreślił pan minister, projekt ma na celu zagwarantowanie efektywnego działania agencji eu-LISA, stanowiącej podstawowy element w systemie unijnego bezpieczeństwa wewnętrznego, zarządzania granicami oraz migracją. Rozporządzenie ma przede wszystkim charakter techniczny związany z poszerzeniem instrumentów i usprawnieniem dostępnych mechanizmów dotyczących zapewnienia skutecznych działań. Projekt poszerza uprawnienia agencji eu-LISA, powierza jej nowe systemy i zmienia nazwę. Wydaje się, że utworzenie jednego podmiotu zarządzającego dużą liczbą systemów informatycznych ma charakter optymalny, a wpływ na usprawnienie unijnej wymiany informacji i skuteczniejsze oraz bezpieczniejsze zarządzanie granicami i przepływami migracyjnymi należałoby rozpatrzyć pozytywnie. Projekt jest zgodny z zasadą pomocniczości.

Wnoszę o pozytywne rozpatrzenie projektu rozporządzenia przez senacką Komisję Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej, zgodnie ze stanowiskiem rządu i zgłoszonymi uwagami. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Jan Dobrzyński:

Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos w dyskusji? Nie.

Dziękuję.

Zamykam dyskusję.

Wobec niezgłoszenia uwag do projektu aktu możemy uznać, że komisja poparła projekt rozporządzenia przedstawiony przez sprawozdawcę.

Bardzo dziękujemy. Dziękuję, Panie Ministrze.

Punkt 8. porządku obrad: akty ustawodawcze bez uwag – propozycja: COM(2017) 361, COM(2017) 422, COM(2017) 424

Przechodzimy do punktu ósmego porządku obrad.

Prezydium komisji proponuje nie rozpatrywać na posiedzeniu komisji następujących projektów aktów ustawodawczych: COM(2017) 361, COM(2017) 422, COM(2017) 424.

Czy są inne propozycje w tej sprawie? Nie ma.

Stwierdzam, że komisja zaakceptowała propozycję prezydium.

Punkt 9. porządku obrad: akt nieustawodawczy bez uwag – propozycja: COM(2017) 271

Przechodzimy do punktu dziewiątego porządku obrad.

Prezydium komisji proponuje nie rozpatrywać na posiedzeniu komisji projektu aktu nieustawodawczego o sygnaturze COM(2017) 271.

Czy są inne propozycje w tej sprawie? Nie.

Stwierdzam, że komisja zaakceptowała propozycję prezydium.

Punkt 10. porządku obrad: akt nieustawodawczy, w sprawie którego komisja wystąpi o stanowisko – propozycja: COM(2017) 461

Przechodzimy do punktu dziesiątego porządku obrad, w którym prezydium komisji proponuje wystąpić o stanowisko rządu do projektu aktu nieustawodawczego COM(2017) 461.

Czy są inne propozycje w tej sprawie? Nie.

Stwierdzam, że komisja zaakceptowała propozycję prezydium.

Pani Agnieszko, czy ja muszę czytać te wszystkie…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak? Dobrze.

Punkt 11. porządku obrad: akty nieustawodawcze, w sprawie których komisja nie wystąpi o stanowisko – propozycja: COM(2017) 378, COM(2017) 380, COM(2017) 382, COM(2017) 384, COM(2017) 386, COM(2017) 387, COM(2017) 388, COM(2017) 389, COM(2017) 390, COM(2017) 391, COM(2017) 392, COM(2017) 395, COM(2017) 396, COM(2017) 397, COM(2017) 399, COM(2017) 402, COM(2017) 403, COM(2017) 406, COM(2017) 408, COM(2017) 412, COM(2017) 413, COM(2017) 414, COM(2017) 427, COM(2017) 428, COM(2017) 436, JOIN(2017) 023, JOIN(2017) 024

Przechodzimy do punktu jedenastego porządku obrad, w którym prezydium komisji proponuje nie występować o stanowisko rządu do następujących projektów aktów nieustawodawczych: COM(2017) 378, COM(2017) 380, COM(2017) 382, COM(2017) 384, COM(2017) 386, COM(2017) 387, COM(2017) 388, COM(2017) 389, COM(2017) 390, COM(2017) 391, COM(2017) 392, COM(2017) 395, COM(2017) 396, COM(2017) 397, COM(2017) 399, COM(2017) 402, COM(2017) 403, COM(2017) 406, COM(2017) 408, COM(2017) 412, COM(2017) 413, COM(2017) 414, COM(2017) 427, COM(2017) 428, COM(2017) 436 oraz JOIN(2017) 023, JOIN(2017) 024.

Czy są inne propozycje w tej sprawie? Nie ma.

Stwierdzam, że komisja zaakceptowała propozycję prezydium.

Informuję, że tym samym porządek obrad został wyczerpany.

Dziękuję państwu bardzo serdecznie.

Zamykam posiedzenie.

Przypomnę, że jutro o godzinie 8.00 będzie posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej, na którym spotkamy się z kandydatem na ambasadora w Chorwacji. Bardzo serdecznie o 8.00 państwa zapraszam.

Dziękuję bardzo.

(Koniec posiedzenia o godzinie 17 minut 49)