Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 11. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 11. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Z całą stanowczością popieram projekt uchwały w sprawie ustanowienia roku 2014 rokiem Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Osoba Jana Nowaka-Jeziorańskiego jest bardzo cennym przykładem dla współczesnego Polaka. Kraj nasz podzielony jest podziałami na gruncie politycznym, ekonomicznym, społecznym i światopoglądowym. W takiej sytuacji niezwykle trudno jest ustalić priorytety rządzenia, które dla większości Polaków stanowiłyby ich własne. Toteż dziś niezwykle istotne są słowa Jana Nowaka-Jeziorańskiego, który w listopadzie 2001 r. powiedział: „Ja mogę nie lubić tego rządu, ale on został wyłoniony w wolnych wyborach i jest moim rządem, bo jest rządem polskim”.

Swoje życie poświęcił wolnej Polsce. Póki była ona pod okupacją, a następnie pod jarzmem komunizmu, działał w celu obalenia wrogich Polakom władz. Gdy zaś Polska stała się suwerenna i Polacy mogli decydować o władzy w swoim kraju, nie negował całkowicie opcji politycznych dalekich jego poglądom, lecz współdziałał z każdym, kto przyczyniał się do umocnienia wolnej, suwerennej Polski.

Jan Nowak-Jeziorański stanowi przykład patrioty bliski memu sercu.

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Zakres przedmiotowy nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest stosunkowo wąski i odnosi się do możliwości skorzystania z ulgi w podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia spadku w postaci budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego, jeżeli stanowi odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a także w postaci wynikającego z przydziału spółdzielni mieszkaniowej prawa do domu jednorodzinnego lub lokalu w małym domu mieszkalnym. Wspomniana ulga może zostać zastosowana, gdy osoba nabywająca spadek należy do III grupy podatkowej i sprawowała wcześniej przez określony czas opiekę nad spadkodawcą. Zauważyć przy tym wypada, że jeszcze w 2006 r. fakt sprawowania przedmiotowej opieki potwierdzany był stosowną umową o sprawowanie opieki, zawieraną przed organem gminy.

Mocą nowelizowanego dzisiaj aktu – czyli ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – z początkiem 2007 r. uchylono istniejące wówczas rozwiązanie odnoszące się do umów zawieranych przed organem gminy, wprowadzając w to miejsce wymóg zawarcia pisemnej umowy, gdzie podpis byłby poświadczony notarialnie. Zatem od 2007 r. ulga przysługiwała zgodnie z prawem tylko tym osobom, które sprawowały opiekę nad spadkodawcą przez co najmniej dwa lata od momentu zawarcia umowy poświadczonej notarialnie. Na dodatek w przepisie przejściowym zapisanym w art. 3 ust. 1 nowelizowanej ustawy ograniczono stosowanie przepisów dotychczasowych jedynie do „nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych”, jeśli te nastąpiły przed dniem wejścia w życie wspomnianej ustawy, a więc nie później niż w dniu 31 grudnia 2006 r. W praktyce oznaczało to, iż osoby sprawujące opiekę na podstawie umowy zawartej przed organem gminy z dnia na dzień utraciły podstawę do ewentualnego występowania z wnioskiem o zastosowanie wobec nich ulgi podatkowej w przypadku, gdyby już po tej dacie doszło do nabycia spadku w postaci nieruchomości mieszkalnej od osoby, nad którą opieka ta była sprawowana. Osoby te mogły co najwyżej zawrzeć kolejną umowę – tym razem już przed notariuszem – i sprawować opiekę przez kolejne dwa lata liczone od daty zawarcia owej drugiej umowy. Wówczas jednak istniało ryzyko na przykład śmierci spadkodawcy przed upływem liczonego od nowa dwuletniego okresu sprawowania opieki.

Opisane zagadnienie było przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który argumentował, iż norma intertemporalna jest niepełna, przez co mogło dojść do naruszenia zaufania podatników do państwa i przepisów, które ono stanowi, a także do naruszenia konstytucyjnie chronionych interesów.

Z uwagi na to celem projektu ustawy jest naprawienie niekorzystnej sytuacji poprzez rozszerzenie zakresu przepisu intertemporalnego w taki sposób, aby mógł on objąć również opisany wyżej przypadek. Ponadto w art. 2 projektu ustawy wskazano nowy termin, w którym będzie możliwe wystąpienie ze stosownym wnioskiem o wznowienie postępowanie. Możliwość taka będzie istniała aż do końca przyszłego roku. W związku z tym nie będzie miała zastosowania ogólna norma procedury podatkowej, zgodnie z którą wydanie nowej decyzji rozstrzygającej co do istoty sprawy nie jest możliwe w przypadku upływu określonych terminów.

Z uwagi na opisany stan rzeczy przyjęcie projektu ustawy jest niewątpliwie słuszne. Dziękuję.

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Przepisy nowelizacji ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina opracowane zostały przede wszystkim w związku z koniecznością dostosowania prawa krajowego do nowych wymagań wynikających z przepisów Unii Europejskiej. Warto jednak spojrzeć na tę ustawę przez pryzmat ułatwień, jakie przyniesie ona – nadal stosunkowo nielicznej – grupie krajowych producentów wina i wyrobów winiarskich.

Pierwsza istotna z tego punktu widzenia zmiana dokonana zostanie w obrębie art. 19 ustawy. Przepis ten dotyczy prowadzonej na niewielką skalę działalności gospodarczej w zakresie produkcji wyrobów winiarskich z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu. Przepis w dotychczasowym brzmieniu wymagał, aby przedsiębiorca prowadził działalność, która obejmowałaby łącznie zarówno produkcję wyrobów, jak i ich rozlewanie. Po nowelizacji możliwe będzie rozdzielenie tych funkcji, w związku z czym wspomniany przedsiębiorca będzie miał możliwość zlecenia rozlewu wyprodukowanych przez niego wyrobów winiarskich innym przedsiębiorcom. Jest to ważna i niezwykle korzystna zmiana, która daje możliwość produkcji wyrobów winiarskich bez konieczności inwestowania w specjalistyczny sprzęt do rozlewu i pakowania. Istnieje szansa, że w konsekwencji tej zmiany wzrośnie zainteresowanie prowadzoną na niewielką skalę produkcją różnego rodzaju wyrobów winiarskich, jak chociażby wina owocowego, cydru czy perry.

Kolejna grupa zmian polega na lepszym dostosowaniu ustawowych terminów do realiów i faktycznych oczekiwań adresatów norm. Mam w tym miejscu na uwadze nowelizację art. 29 ust. 3 polegającą na wydłużeniu terminu na złożenie wniosku o wpis do ewidencji producentów i przedsiębiorców wyrabiających wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Obecnie termin ten przypada na 30 czerwca roku poprzedzającego rok gospodarczy, którego dotyczy składany wniosek. Po nowelizacji zostanie on wydłużony do 15 lipca. Zmiana ta wynika bezpośrednio z sygnałów zgłaszanych podczas konsultacji społecznych dotyczących projektu niniejszej ustawy. Innym przykładem z tego obszaru jest skrócenie o dziesięć dni terminu przewidzianego dla prezesa Agencji Rynku Rolnego na przekazanie do właściwych organów – głównego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa oraz głównego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych – odpowiednich danych pochodzących z wniosku o wpis do przedmiotowej ewidencji. Rozwiązanie to, jak zapewnia projektodawca, pozwoli w określonych przypadkach przyspieszyć realizowany corocznie proces certyfikacji wina, za który odpowiadają wojewódzcy inspektorzy jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, właściwi ze względu na miejsce uprawy wina.

Pozytywnie należy ocenić także udogodnienia odnoszące się do obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych. W pierwszym przypadku, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 29 ust. 4 pkt 3 lit. c, przedsiębiorca składający wniosek o wpis do ewidencji nie będzie już musiał określać numeru arkusza mapy przy wskazywaniu działki, na której znajduje się uprawa winorośli. Analogiczną zmianę przewidziano w odniesieniu do wniosku inicjującego proces certyfikacji wina – dotyczy tego art. 44 ust. 4 pkt 3 lit. c ustawy. Nawiązując zaś do uproszczenia procedur sprawozdawczych, należy się odnieść do projektowanego brzmienia art. 35. Istota nowelizacji sprowadza się do doprecyzowania określonych tam obowiązków sprawozdawczych w taki sposób, aby nie budziły one już wątpliwości po stronie podmiotów zobowiązanych do składania wymienionych tam sprawozdań.

Przedstawiłem kilka, w mojej ocenie najistotniejszych, rozwiązań wynikających z omawianej dziś ustawy. Rozwiązania te ukierunkowane są na znoszenie niepotrzebnych barier na drodze do dalszego rozwoju rodzimej branży producentów wina i wyrobów winiarskich. Należy mieć nadzieję, że przyjęcie zaproponowanych zmian choć w pewnym stopniu przełoży się na rozwój tej branży, a co za tym idzie, na korzyści zarówno na rynku pracy, jak i ogólnogospodarcze.

Dziękuję za uwagę i proszę o przyjęcie ustawy.

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Nowelizacja ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina jest potrzebna ze względu na implementację przepisów unijnych dotyczących organizacji rynku wina, usprawnienia ewidencjonowania producentów, a także systemu certyfikacji wina z określonej odmiany winorośli oraz określonego rocznika.

Powodem projektowanych zmian jest wprowadzenie uproszczeń dla małych producentów win owocowych markowych, cydrów, perry i miodów pitnych markowych uzyskanych z własnych surowców. Zmiany umożliwiają przedsiębiorcom zlecanie rozlewu wyrobów podmiotom, które wykonują działalność gospodarczą w zakresie rozlewu wyrobów winiarskich.

Ponadto ogranicza się zakres warunków formalnych wniosków o wpis do ewidencji producentów i przedsiębiorców wyrabiających wino oraz o certyfikacje wina. Nie będzie już konieczne wskazywanie numeru arkusza mapy ewidencyjnej, potrzebnej do lokalizacji działki, na której produkuje się wino. Zmienia się również zakres i terminy składania deklaracji dotyczących wielkości produkcji i sprzedaży wina.

Zważywszy na to, uważam, że zmiany są konieczne i pozytywnie wpłyną na rozwój gospodarki lokalnej, w której rozwija się taka produkcja. Dziękuję.

Przemówienie senatora Mariana Poślednika w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Przemówienie senatora Mariana Poślednika w dyskusji nad punktem 7. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Nowelizacja ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina ma na celu wdrożenie zmian wprowadzonych w przepisach UE o wspólnej organizacji rynku wina, a także usprawnienie ewidencjonowania producentów oraz systemu certyfikacji wina z określonej odmiany winorośli i określonego rocznika.

Ustawa wprowadza uproszczenie dla małych producentów win owocowych markowych, cydrów, perry i miodów pitnych markowych uzyskanych z własnych surowców, umożliwiające tym przedsiębiorcom zlecanie rozlewu wyrobów przedsiębiorcom wykonującym działalność gospodarczą w zakresie rozlewu wyrobów winiarskich. Umożliwi to prowadzenie wyrobu wyrobów winiarskich bez konieczności posiadania własnych urządzeń do rozlewu win do opakowań jednostkowych.

Wysoka Izbo, przyjęcie tej ustawy pozwoli uporządkować przepisy oraz dostosować prawo polskie do prawa unijnego. Myślę, że zaproponowane zmiany ułatwią prowadzenie działalności gospodarczej małym producentom win.

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 8. porządku obrad

Przemówienie senatora Ryszarda Knosali w dyskusji nad punktem 8. porządku obrad

Projekt ustawy zawarty w druku senackim nr 500 dotyczy kwestii zaliczenia określonych okresów związanych z działalnością opozycyjną w czasach PRL na poczet okresów składkowych w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mówiąc w dużym uproszczeniu, możliwość uznania prawa do świadczeń, jak i wysokość świadczeń wypłacanych na podstawie rzeczonej ustawy uzależniona jest od możliwości udokumentowania określonych przepisami prawa okresów składkowych i nieskładkowych. Katalog przypadków zaliczanych do każdej z tych grup jest rozbudowany, co wynika przede wszystkim z wielości stanów prawnych wynikających z przepisów. Niemniej jednak w katalogu tym uwzględniono wiele okoliczności faktycznych, które są wynikiem zawirowań, jakich historia najnowsza nie szczędziła zarówno Polsce, jak i jej obywatelom.

Jak wynika z obowiązującego aktualnie art. 7 pkt 4, jako okres nieskładkowy traktowane jest niewykonywanie pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych. Na tej podstawie uznać można jednak nie więcej niż pięć lat. Wspomniane ograniczenie jest niezrozumiałe i budzi słuszny sprzeciw. Dlatego też projektodawca proponuje, aby z ustawy wykreślić wspomniane ograniczenie, zaliczając jednocześnie okresy niewykonywania pracy na skutek represji politycznych do okresów składkowych. Stanowi o tym pkt 6a dodawany do art. 6 ustawy.

Przeniesienie tej przesłanki do innego katalogu – dotyczącego okresu składkowego – implikuje konieczność dokonania kilku zmian dostosowawczych. I tak w art. 117 ustawy określającym dopuszczalne sposoby potwierdzania danych okresów składkowych lub nieskładkowych zmodyfikowano ust. 4 grupujący okresy mogące być potwierdzane dokumentami lub zeznaniami świadków. Nowelizacja polega na zastąpieniu odesłania do uchylanego art. 7 pkt 4 i wpisaniu w to miejsca dodawanego art. 6 pkt 6a. Podobny charakter mają zmiany w zakresie art. 57 ust. 1 pkt 3 oraz art. 174 ust. 2 pkt 3 ustawy – chodzi o wykreślenie odesłania do uchylanego punktu.

W związku z treścią omówionych zapisów nie ulega wątpliwości, że projekt ustawy adresowany jest do osób, które w trudnych czasach PRL, z racji bohaterskiej działalności w strukturach opozycji demokratycznej, ponosiły bardzo dotkliwe konsekwencje takie jak chociażby brak możliwości podjęcia legalnej pracy. Trud podjęty wówczas przez opozycjonistów przyczynił się do powstania – niejako na nowo – wolnej Polski. Obecnie istnieje zatem naturalna potrzeba nie tylko zadośćuczynienia tym osobom doznanych krzywd, ale i podejmowania wszelkich inicjatyw zmierzających do wyeliminowania ciągnących się nierzadko po dziś dzień negatywnych skutków ówczesnych represji. Przykładem takiej inicjatywy jest właśnie przedstawiony projekt ustawy, dlatego też proszę o jego przyjęcie.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Przedstawiony projekt ustawy o petycjach stanowi realizację normy art. 63 konstytucji, zgodnie z którym każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg określa ustawa. Jakkolwiek tryb rozpatrywania wniosków i skarg był do tej pory regulowany przez kodeks postępowania administracyjnego, o tyle prawo do składania petycji pozostawało nieskodyfikowane. Niniejsza ustawa ma wypełnić tę lukę prawa.

Warto pochwalić wykorzystanie przez ustawę dotychczasowych rozwiązań kodeksu postępowania administracyjnego, które w pewnych okolicznościach pozwalają na pozostawienie bez rozpoznania pisma – art. 13 projektu ustawy – niemniej moją uwagę budzi regulacja ujęta w art. 16 tego projektu, który nakłada kolejny obowiązek sprawozdawczy na organy władzy ustawodawczej i wykonawczej.

Jestem zdania, że obowiązek taki w żaden pozytywny sposób nie przełoży się na działalność tych organów i że obecnie panuje rodzaj mody na nakładanie obowiązków sprawozdawczych. Oczywiście pełna dostępność informacji publicznej jest ważna i pożądana, ale moim zdaniem byłoby lepiej, gdyby ograniczyć się tylko do sformułowania obowiązku publikowania informacji o rozpatrzonych petycjach na stronie internetowej. Dziękuję.