Narzędzia:

Posiedzenie: 18. posiedzenie Senatu RP X kadencji, 6 dzień


25, 26, 27 i 28 listopada oraz 2 i 3 grudnia 2020 r.
Przemówienia z dnia poprzedniego

Przemówienie senatora Mariusza Gromki w dyskusji nad punktem 33. porządku obrad

Przemówienie senatora Mariusza Gromki w dyskusji nad punktem 33. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mając na względzie jednomyślność w Sejmie, gdzie za przyjęciem ustawy o zmianie nazwy Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu zagłosowało 446 posłów, a także wyjątkowość osoby Magdaleny Abakanowicz, popieram omawianą ustawę.

Magdalena Abakanowicz była nietuzinkową postacią w świecie artystów. W swojej pracy wyróżniała się pomysłowością i konsekwencją. Jej rzeźby były sławne nie tylko w Polsce, lecz także na świecie. Przez ponad 30 lat prowadziła zajęcia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu – obecnym Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Ponadto artystka wyróżniała się odwagą – często powoływała się na przeżycia z czasów wojny, otwarcie mówiła o swoim stosunku do czasów PRL.

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 33. porządku obrad

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 33. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W dniu dzisiejszym na mocy ustawy zmieniamy nazwę Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu – który w 2019 r. świętował stulecie swojego istnienia – nadając mu imię Magdaleny Abakanowicz, wybitnej polskiej rzeźbiarki, twórczyni tkaniny artystycznej, w latach 1965–1990 prowadzącej zajęcia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Sama uczelnia w 1996 r. uzyskała status Akademii Sztuk Pięknych, a w 2010 roku – status Uniwersytetu Artystycznego.

Jeśli chodzi o dzisiejszego patrona Uniwersytetu Artystycznego, to Magdalena Abakanowicz realizowała się twórczo w różnych technikach – techniką tkacką posłużyła się, tworząc tzw. abakany, z kolei praca „Nierozpoznani”, wykonana z okazji 750-lecia lokacji Poznania, jest odlewem z żeliwa. W 1965 r. została nagrodzona złotym medalem na Biennale w São Paulo, co było początkiem jej światowej kariery. Magdalena Abakanowicz w latach 60. stworzyła cykl dużych prac wykonanych technikami tkackimi, np. z powrozów. Formy rzeźbiarskie konstruowane z tak niekonwencjonalnego materiału zrewolucjonizowały spojrzenie na tkaninę artystyczną. Zrywały one z dotychczasową płaszczyznowością tkanin przeznaczonych do dekoracji wnętrza. Spełniały też funkcję praktyczną, jako próba dostosowania monumentalnej rzeźby do skromnych warunków lokalowych – takie prace można było łatwiej magazynować. W 1962 r. na Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie zaprezentowała pracę „Kompozycja białych form”, której faktura składała się nie tylko z wełny, lnu i nici, ale także z sizalu. W 1965 r. tkanina nagrodzona na Biennale w São Paulo została nazwana, od nazwiska twórczyni, abakanem – i odtąd przestrzenne prace artystki wykonane w tej technice miały już tak być nazywane. W 1984 r. została profesor wizytującą na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles.

W pełni popieram procedowaną w dniu dzisiejszym w izbie wyższej ustawę zmieniającą nazwę uczelni poprzez nadanie imienia Magdaleny Abakanowicz Uniwersytetowi Artystycznemu w Poznaniu.

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 34. porządku obrad

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 34. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W dniu dzisiejszym zmieniamy nazwę Akademii Muzycznej w Krakowie, nadając jej imię prof. Krzysztofa Pendereckiego, wybitnego polskiego kompozytora, dyrygenta i pedagoga muzycznego.

Profesor i rektor Akademii Muzycznej w Krakowie urodził się 23 listopada 1933 r. w Dębicy, zaś zmarł 29 marca 2020 r. w Krakowie. Jako wybitny człowiek kultury w ramach swojej bogatej twórczości skomponował m.in. 4 opery, 8 symfonii oraz szereg innych utworów orkiestrowych i koncertów instrumentalnych, oprawę chóralną tekstów religijnych, a także utwory kameralne i instrumentalne. Wśród jego najbardziej rozpoznawalnych utworów są „Tren – Ofiarom Hiroszimy”, „Pasja według św. Łukasza”, „Polskie Requiem” oraz „III Symfonia”. Jego muzyka niejednokrotnie była wykorzystywana przez twórców filmowych. Utwory Pendereckiego znalazły się w takich filmach, jak „Egzorcysta” Williama Friedkina, „Dzikość serca” Davida Lyncha, „Ludzkie dzieci” Alfonso Cuaróna oraz „Wyspa tajemnic” Martina Scorsese. Fragmenty dzieł Pendereckiego wykorzystał Andrzej Wajda w filmie „Katyń” – opracowanie ścieżki dźwiękowej przygotował Stanisław Radwan – a wcześniej zrobił to Stanley Kubrick w filmie „Lśnienie”. Za swoją pracę kompozytor otrzymał szereg prestiżowych nagród, w tym dwukrotnie, w 1967 i 1968 r., Prix Italia oraz czterokrotnie nagrodę Grammy – w 1988, podwójnie w 1999 i w 2017 r. Szereg uczelni wyższych w Europie i Stanach Zjednoczonych przyznało mu tytuł doktora honoris causa.

W 1972 r. Penderecki, nie należąc do PZPR, dzięki swojej renomie oraz interwencji grupy wykładowców uczelni w ministerstwie kultury, został nominowany na rektora zamiast wybranego przez władze Tadeusza Machla. Krakowska Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna stała się wówczas jedyną uczelnią o niepartyjnych władzach, samego Pendereckiego nazywano zaś parasolem. Rektorat Pendereckiego trwał nieprzerwanie przez 15 lat. To za jego czasów, w dniu 28 września 1979 r., PWSZ przemianowana została na Akademię Muzyczną w Krakowie. Z uczelnią związany był przez większość swojego życia.

W pełni popieram procedowaną w dniu dzisiejszym ustawę zmieniającą nazwę Akademii Muzycznej w Krakowie poprzez nadanie jej imienia prof. Krzysztofa Pendereckiego.

Przemówienie senatora Krzysztofa Brejzy w dyskusji nad punktem 34. porządku obrad

Przemówienie senatora Krzysztofa Brejzy w dyskusji nad punktem 34. porządku obrad

Popieram ustawę o zmianie nazwy Akademii Muzycznej w Krakowie. Krzysztof Penderecki miał silne związki z Akademią Muzyczną w Krakowie, więc cieszy, że społeczność uczelni wybrała tego patrona.