Narzędzia:

Posiedzenie: 9. posiedzenie Senatu RP X kadencji, 2 dzień


15 i 16 kwietnia 2020 r.
Przemówienia z dnia poprzedniego

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 3. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ponad 80 lat temu, 5 marca 1940 r. Biuro Polityczne KC WKP podjęło decyzję o niewyobrażalnej zbrodni: o rozstrzelaniu polskich jeńców przebywających w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz polskich więźniów przetrzymywanych przez NKWD na obszarze przedwojennych wschodnich województw Rzeczypospolitej. Konsekwencją tej decyzji była tzw. zbrodnia katyńska. Do egzekucji miało dojść w kwietniu 1940 r. Jej ofiarami byli wysocy rangą polscy wojskowi, funkcjonariusze innych służb mundurowych, właściciele ziemscy i przedstawiciele polskiej inteligencji: wykładowcy akademiccy, lekarze, prawnicy, naukowcy, nauczyciele, a także dostojnicy Kościoła katolickiego, prawosławnego oraz wiary judaistycznej. Łącznie zamordowano ponad 22 tysiące polskich obywateli.

Sam termin „zbrodnia katyńska” obejmuje oczywiście nie tylko wydarzenia z Katynia, lecz także mordy wykonywane w Charkowie i Kalininie. Cechą charakterystyczną egzekucji katyńskiej był strzał w tył głowy.

Musimy jednak pamiętać, że pośrednimi ofiarami zbrodni katyńskiej byli także krewni zamordowanych. W nocy z 12 na 13 kwietnia 1940 r. ich rodziny zostały aresztowane i przymusowo deportowane w głąb ZSRR, głównie do Kazachstanu. Szacuje się, że zesłano ponad 60 tysięcy Polaków. Większość z nich zmarła.

Sama zbrodnia katyńska była następnie przez ponad 50 lat oficjalnie ukrywana przed światową opinią publiczną. W naszym kraju doprowadziła bezpośrednio do usunięcia polskiej inteligencji, która mogłaby przeciwstawić się tworzonemu w Polsce systemowi komunistycznemu. Prawda o ludobójstwie na szczęście w końcu ujrzała światło dzienne i dzisiaj poznajemy coraz to nowe fakty z nią związane.

W dniu dzisiejszym, zgodnie z tekstem podejmowanej przez nas uchwały, „Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża wdzięczność zarówno rodzinom pomordowanych za wieloletnie i konsekwentne dążenie do poznania prawdy i podtrzymywanie pamięci o tej bestialskiej zbrodni, bez względu na szykany i zakazy mówienia o tych wydarzeniach, jak też tym, którzy w Polsce i poza jej granicami mieli odwagę odkrywać i mówić prawdę o Katyniu”. Poprzez uchwałę zachowujemy pamięć również o tych wszystkich, którzy oddali życie za wolną i niepodległą Polskę.

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Przemówienie senatora Aleksandra Szweda w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Na ostatnich 2 posiedzeniach Senatu wdrażaliśmy niezbędne nowelizacje dotyczące tzw. tarczy antykryzysowej. To najpierw ok. 212 miliardów zł i ok. 100 miliardów zł, które zostało skierowane do pracowników i pracodawców, by pomagać wielu grupom społecznym w trudnej sytuacji, w jakiej znalazła się Polska i polskie społeczeństwo. Pokazuje to wielką odpowiedzialność rządu Prawa i Sprawiedliwości za nasz kraj. Tę odpowiedzialność wykazuje rząd w wielu sferach, w tym również w kwestii oświaty. Gdzie tylko to możliwe, we wszystkich szkołach wprowadzono edukację elektroniczną. Tam, gdzie tylko można, rząd podejmuje również szybkie decyzje. Proponowanie uchwały Senatu wzywającej Rząd RP do natychmiastowego ogłoszenia ostatecznej decyzji w sprawie egzaminów ósmoklasisty i egzaminów maturalnych w roku szkolnym 2019/2020 jest niczym innym, jak tylko robieniem polityki na nadzwyczajnej sytuacji, w jakim się znaleźliśmy. Rząd w tej chwili reaguje na bieżąco i wszyscy wiemy, że sytuacja jest obecnie nieprzewidywalna. Nie wiemy, jaka będzie skala pandemii koronawirusa w naszym kraju, ani za tydzień, ani za miesiąc, i na taką decyzję jest po prostu za wcześnie. Poza tym Komisja Ustawodawcza nie zaprosiła nawet przedstawicieli Ministerstwa Edukacji Narodowej i nie zapytała przedstawicieli rządu, czy taka decyzja nie będzie w najbliższym czasie ogłoszona. W mojej opinii proponowanie w tej chwili tej uchwały jest niczym innym, jak próbą robienia polityki na obecnej sytuacji związanej z pandemią koronawirusa. Jestem zdecydowanie przeciwny przedłożonemu projektowi uchwały.