Narzędzia:

Posiedzenie: 85. posiedzenie Senatu RP IX kadencji, 3 dzień


25, 26 września oraz 17 i 18 października 2019 r.
Stenogram z dnia następnego Stenogram z dnia poprzedniego

(Wznowienie posiedzenia o godzinie 12 minut 03)

(Posiedzeniu przewodniczą marszałek Stanisław Karczewski oraz wicemarszałkowie Marek Pęk i Michał Seweryński)

Wznowienie posiedzenia

Marszałek Stanisław Karczewski:

Wznawiam posiedzenie.

Z przyczyn technicznych przedłużam przerwę do godziny 12.15.

(Przerwa w obradach od godziny 12 minut 03 do godziny 12 minut 15)

Wznowienie obrad

Marszałek Stanisław Karczewski:

Wznawiam obrady.

Bardzo proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Przypominam, że listę mówców prowadzić będzie pan senator Robert Dowhan.

Panie i Panowie Senatorowie! W dniu 10 października bieżącego roku zmarł Stefan Pastuszka, senator III kadencji, zastępca przewodniczącego Komisji Kultury, Środków Przekazu, Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Był również członkiem Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych oraz Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą.

Bardzo proszę o powstanie i uczczenie minutą ciszy pamięci senatora.

(Wszyscy wstają) (Chwila ciszy)

(Senator Robert Mamątow: Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie.)

(Zgromadzeni odpowiadają: A światłość wiekuista niechaj mu świeci.)

(Senator Robert Mamątow: Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.)

(Zgromadzeni odpowiadają: Amen.)

Dziękuję bardzo.

Uzupełnienie porządku obrad

Proponuję uzupełnienie porządku obrad o punkty: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalskiego, druk nr 1278 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego drugiego porządku obrad; drugie czytanie projektu uchwały ustanawiającej rok 2020 rokiem fizyki, druk nr 1282 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o sporcie, druk nr 1317 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego czwartego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym, druk nr 1325 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego piątego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1315 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego szóstego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, druk nr 1320 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego siódmego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1321 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego ósmego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, druk nr 1318 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1319 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego porządku obrad; ustawa o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych, druk nr 1326 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego pierwszego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, druk nr 1327 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego drugiego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, druk nr 1323 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego trzeciego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy – Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1322 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego czwartego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw, druk senacki nr 1316 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego piątego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej, druk nr 1332 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego szóstego porządku obrad; ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim, druk nr 1324 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego siódmego porządku obrad; ustawa o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami, 2004, sporządzonej w dniu 13 lutego 2004 r. w Londynie, druk nr 1328 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego ósmego porządku obrad; ustawa o ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, sporządzonego w Strasburgu dnia 10 października 2018 r., druk nr 1329 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzydziestego dziewiątego porządku obrad; ustawa o ratyfikacji Konwencji nr 188 dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 14 czerwca 2007 r., druk nr 1330 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego porządku obrad; ustawa o ratyfikacji Porozumienia ustanawiającego Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa, sporządzonego w Rzymie dnia 13 czerwca 1976 r., druk nr 1331 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego pierwszego porządku obrad; drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Ojca Józefa Marii Bocheńskiego, druk nr 1310 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego drugiego porządku obrad; drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II, druk nr 1311 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego trzeciego porządku obrad; drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Bitwy Warszawskiej, druk nr 1312 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego czwartego porządku obrad; informacja o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres kadencji Przewodniczącej Forum Związków Zawodowych, druk nr 1314 – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego szóstego porządku obrad; wyrażenie zgody na pociągnięcie do cywilnej odpowiedzialności sądowej senatora Grzegorza Peczkisa – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czterdziestego siódmego porządku obrad.

Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Wysoka Izba przyjęła przedstawione propozycje.

Proszę, pan senator Klich. Bardzo proszę.

Senator Bogdan Klich:

Panie Marszałku, na posiedzeniu konwentu apelowałem w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej o to, aby to posiedzenie w ogóle się nie odbywało. Ponieważ jednak ono się rozpoczęło, wnoszę o to, aby zostało przez pana marszałka zamknięte ze względu na to, że nie powinno się podważać dotychczasowej praktyki parlamentarnej, a dotychczasowa praktyka mówiła nic innego jak tylko to, że po wyborach nie odbywają się już posiedzenia ani Sejmu, ani Senatu. Jednak Polacy w tych wyborach podjęli inną decyzję polityczną niż 4 lata temu i państwo, którzy stanowicie w tej chwili większość, będziecie w Senacie nowej kadencji w mniejszości, a zatem nie powinno się podejmować żadnych decyzji politycznych i prawnych przed rozpoczęciem prac nowego parlamentu.

Chciałbym zwrócić uwagę na to, że art. 121 ust. 3 konstytucji mówi o tym, że uchwałę Senatu odrzucającą ustawę albo poprawkę zaproponowaną w uchwale Senatu uważa się za przyjętą, jeżeli Sejm nie odrzuci jej bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Usłyszeliśmy, że nie będzie następnych posiedzeń Sejmu, a zatem gdyby to posiedzenie było kontynuowane, Panie Marszałku, trzeba by przyjąć założenie, że wszystkie ustawy przez nas rozpatrywane zostaną przyjęte bez poprawek i nie zostaną odrzucone, czyli tak naprawdę swoboda działalności Senatu będzie sprowadzona do zera. Dziękuję bardzo.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Dobrze, to jest wniosek pana senatora, wniosek formalny, więc go przegłosujemy. On jest odmienny od mojego.

(Głos z sali: O zamknięcie posiedzenia?)

Słucham?

(Głos z sali: O zamknięcie posiedzenia?)

O zamknięcie posiedzenia, tak. To jest wniosek formalny o zakończenie posiedzenia, tak?

Zobaczymy tylko, czy jest taki wniosek formalny, bo ja pierwszy raz słyszę o takim wniosku, więc muszę sprawdzić.

Jak ten wniosek brzmi?

(Głos z sali: Nie ma takiego wniosku o zamknięcie posiedzenia.)

Słucham?

(Głos z sali: O zakończenie posiedzenia? No to… O zamknięcie nie ma.)

Panie Senatorze, bardzo proszę… Który to jest artykuł?

(Senator Bogdan Klich: Właśnie mówię. Art. 48 ust. 8, który mówi o uzupełnieniu lub zmianie projektu porządku obrad albo porządku obrad.)

Panie Senatorze, proszę jeszcze raz powołać się na odpowiedni artykuł.

(Senator Bogdan Klich: Art. 48, Panie Marszałku, ust. 8.)

No ale który… Bardzo proszę literalnie powiedzieć, który to jest artykuł, który punkt i który podpunkt.

(Senator Bogdan Klich: Powtórzę po raz trzeci, Panie Marszałku. Art. 48 ust. 8.)

„Uzupełnienie lub zmianę projektu porządku obrad albo porządku obrad”. Zmianę projektu porządku obrad.

(Rozmowy na sali)

Wszystkie, tak? Dobrze, to się tym zajmiemy. Jeśli tak, to dobrze, to będziemy czytać po kolei.

Ja proponuję uzupełnienie, będziemy kolejno czytać.

Czy są jeszcze jakieś wnioski formalne? Tak żebyśmy wiedzieli. Nie.

Dobrze, to będziemy czytali, proszę państwa, kolejno.

Głosowanie

Proszę państwa, kto jest za moim wnioskiem o uzupełnienie porządku obrad o punkt: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego, druk nr 1278, i rozpatrzenie tego punktu jako punktu dwudziestego drugiego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 56 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 30)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: drugie czytanie projektu uchwały ustanawiającej rok 2020 Rokiem Fizyki, druk nr 1282, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad? Proszę przycisnąć przycisk „za”.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 było za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o sporcie, druk nr 1317, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego czwartego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 58 – za, 22 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 32)

Punkt został przyjęty.

Kto jest za wprowadzeniem do porządku obrad punktu: ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym, druk nr 1325, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego piątego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 – za, 23 – przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 33)

Punkt przyjęty, głosujemy dalej.

Kto jest za przyjęciem punktu: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1315, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego szóstego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 34)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, druk nr 1320, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego siódmego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 35)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1321, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego ósmego porządku obrad?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 55 – za, 22 – przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 36)

Punkt wprowadzony.

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, druk nr 1318, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 58 – za, 24 – przeciw…

(Głos z sali: 56 za.)

56:24:1. (Głosowanie nr 37)

Wprowadzony.

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw, druk nr 1319, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 38)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych, druk nr 1326, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego pierwszego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów… głosowało 81 senatorów, 57 – za, 23 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 39)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, druk nr 1327, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego drugiego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 40)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, druk nr 1323, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego trzeciego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 58 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 41)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy – Prawo oświatowe, druk nr 1322, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego czwartego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 – za, 24 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 42)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw, druk senacki nr 1316, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego piątego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Senator Jerzy Fedorowicz: Jezus Maria, ledwo zdążyłem.)

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 56 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej, druk nr 1332, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego szóstego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 – za, 24 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 44)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim, druk nr 1324, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego siódmego porządku obrad?

Proszę o podanie… Jeszcze nie.

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 56 – za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 45)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami, 2004, sporządzonej w dniu 13 lutego 2004 r. w Londynie, druk nr 1328, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego ósmego? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów: 55 – 23 – 2. (Głosowanie nr 46)

Kto jest za wprowadzeniem punktu: ustawa o ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, sporządzonego w Strasburgu dnia 10 października 2018 r., druk nr 1029, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu trzydziestego dziewiątego porządku obrad? Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 – za, 23 – przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 47)

Kto jest za wprowadzeniem punktu – ustawa o ratyfikacji Konwencji nr 188 dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 14 czerwca 2007 r., druk nr 1330, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego porządku obrad?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 57 – za, 22 – przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 48)

Kto jest za wprowadzeniem punktu – ustawa o ratyfikacji Porozumienia ustanawiającego Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa, sporządzonego w Rzymie dnia 13 czerwca 1976 r., druk nr 1331, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego pierwszego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 – za, 24 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Kto jest za wprowadzeniem punktu – drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Ojca Józefa Marii Bocheńskiego, druk nr 1310, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego drugiego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 60 – za, 21 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Kto jest za wprowadzeniem punktu – drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II, druk nr 1311, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego trzeciego?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

No, ciekawe.

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 58 – za, 22 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 51)

Kto jest za wprowadzeniem do porządku obrad punktu – drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Bitwy Warszawskiej, druk nr 1312, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego czwartego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 59 – za, 22 – przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Kto jest za wprowadzeniem punktu – informacja o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres kadencji Przewodniczącej Forum Związków Zawodowych, druk nr 1314, i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego szóstego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 58 – za, 21 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Kto jest za wprowadzeniem do porządku obrad punktu – wyrażenie zgody na pociągnięcie do cywilnej odpowiedzialności sądowej senatora Grzegorza Peczkisa i rozpatrzeniem tego punktu jako punktu czterdziestego siódmego porządku obrad?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 – za, 25 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 54)

Szanowni Państwo Senatorowie, informuję, że znajdujący się w porządku obrad punkt dotyczący sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego za 2018 r. będzie obecnie punktem czterdziestym piątym.

Proponuję łączne rozpatrywanie punktów czterdziestego piątego – sprawozdanie z działalności Rady Społecznego za 2018 r., oraz czterdziestego szóstego – informacja o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres kadencji Przewodniczącej Forum Związków Zawodowych.

Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Wysoka Izba przyjęła przedstawioną propozycję.

Nie ma sprzeciwu? Nie ma.

Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Senat przedstawioną propozycję przyjął.

Szanowni Państwo Senatorowie, informuję, że w przypadku braku wniosków o charakterze legislacyjnym do punktu dwudziestego drugiego, tj. drugiego czytania projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego, głosowanie nad tym punktem odbędzie się bezpośrednio po jego rozpatrzeniu. Jeśli zostaną zgłoszone wnioski legislacyjne, głosowanie zostanie przeprowadzone po przerwie w obradach i po przygotowaniu sprawozdania komisji w tej sprawie.

Jutro, tj. w piątek, 18 października, rozpoczniemy obrady o godzinie 9.00 od rozpatrzenia punktu dotyczącego drugiego czytania projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Ojca Józefa Marii Bocheńskiego. I bezpośrednio po rozpatrzeniu tego punktu przystąpimy do głosowania nad projektem uchwały. Pozostałe głosowania zostaną przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu. Również jutro przystąpimy do rozpatrywania punktów dotyczących ratyfikacji, to jest punktów: trzydziestego ósmego, trzydziestego dziewiątego, czterdziestego oraz czterdziestego pierwszego. Następnie przystąpimy do łącznej debaty nad punktami dotyczącymi sprawozdania i informacji Rady Dialogu Społecznego.

Jutro zostanie ogłoszona przerwa w obradach – od godziny 12.00 do godziny 13.30. Jutro, od godziny 12.00 do godziny 13.30 – przerwa.

A ta dzisiejsza?

(Senator Bogdan Klich: O 16.00…)

Jest to gdzieś napisane? To miało być napisane. Pan senator miał to podać, ale nie podał. A miał to pan podać przed rozpoczęciem posiedzenia.

Dobrze. To ogłaszam również, że dziś o godzinie 16.00 zostanie ogłoszona przerwa do godziny 17.00. Godzinna przerwa, od 16.00 do 17.00.

Państwo Senatorowie, na pulpitach wyłożono pudełka, w których znajdą państwo imienne tabliczki senatorskie. Proszę o ich przyjęcie na pamiątkę kończącej się kadencji Senatu.

Punkt 22. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego.

Witam serdecznie przybyłych gości. Witam bardzo serdecznie: pana Mariusza Gossa, dyrektora Biura Komunikacji Społecznej i Dziedzictwa Łodzi Urzędu Miasta Łodzi, pana Andrzeja Janeckiego z Biura Komunikacji Społecznej i Dziedzictwa Łodzi, panią Katarzynę Zielińską z Biura Komunikacji Społecznej i Dziedzictwa Łodzi, panią Edytę Glińską z Biura Komunikacji Społecznej i Dziedzictwa Łodzi, panią prof. Jolantę Daszyńską z Uniwersytetu Łódzkiego, pana Ryszarda Juśkiewicza, prezesa Zarządu Oddziału Ziemi Łódzkiej Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej ‒ Towarzystwa Pamięci Józefa Piłsudskiego. Witam: pana Eugeniusza Liperta, prezesa łódzkiego koła Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ, pana Zbigniewa Sławskiego ze Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ, pana Marka Skrzydlewskiego z Chorągwi Łódzkiej ZHP, pana Roberta Supła, dyrektora Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, pana Edwarda Kulantego z łódzkiego „Bractwa Kurkowego” i pana Włodzimierza Tłokińskiego z łódzkiego „Bractwa Kurkowego”. (Oklaski) Witamy bardzo serdecznie.

Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez Komisję Kultury i Środków Przekazu. Zawarty jest w druku nr 1278, a sprawozdanie ‒ w druku nr 1278 S.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, senatora Ryszarda Bonisławskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Senator Sprawozdawca Ryszard Bonisławski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Szanowni Państwo!

Zabieram głos z ogromną tremą, bo jest tylu gości, ale jednocześnie z ogromną satysfakcją, że ta uchwała okolicznościowa została wprowadzona na to ostatnie posiedzenie Senatu. Uchwałę przygotowaliśmy w Komisji Kultury i Środków Przekazu, gdzie została przyjęta jednogłośnie, a 24 września trafiła pod obrady Komisji Ustawodawczej, gdzie także jednogłośnie została przyjęta. Oczywiście każda z tych komisji nanosiła jakieś drobne poprawki, głównie stylistyczne.

Jan Kowalewski… Nim przeczytam uchwałę… Bo uchwała dotyczy pewnego wydarzenia. Chodzi o to, żeby osobom, które nie spotkały jeszcze tego nazwiska gdzieś tam indziej, czytając opisy historyczne, Jan Kowalewski wydał się bliższy. Ja tylko powiem, że Jan Kowalewski, który urodził się w Łodzi ‒ i stąd taka nasza tutaj do niego atencja i tak wiele osób zainteresowanych Janem Kowalewskim ‒ odbył służbę… Bo dla niektórych było też zaskakujące, skąd znał rosyjskie realia wojskowe. On odbył służbę jako oficer rezerwy w carskich wojskach łączności. W 1917 r. wyszedł z armii rosyjskiej i stał się żołnierzem polskim. Z kolei po 1920 r. – uchwała dotyczy głównie tego okresu – Jan Kowalewski już pozostał w mundurze. W 1923 r. m.in. wyjechał do Japonii, żeby szkolić Japończyków w odczytywaniu zaszyfrowanych rosyjskich rozkazów. Zresztą sprowadził z Japonii różnego urządzenia, którymi armia polska, a także armia rumuńska posługiwały się w okresie międzywojennym, odczytując to, co było zaszyfrowane w Moskwie. Ukończył też akademię wojskową we Francji i potem już z wysokim stopniem oficerskim, bo początkowo był tylko porucznikiem, trafił na placówki dyplomatyczne w Moskwie, skąd na wniosek Stalina został usunięty, i do Bukaresztu. Z Rumunami zresztą utrzymywał do końca życia niemal doskonałe stosunki, co też zaowocowało w okresie II wojny światowej skierowaniem go na taki cichy front rozmiękczania wpływów sowieckich we wschodniej Europie, to się nazywało „Trójnóg”. I tam owocnie pracował do 1944 r., kiedy znów na wniosek Stalina skierowany na ręce aliantów został stamtąd odesłany, ale nie zaprzestał swojej służby. Jako ciekawostkę mogę podać, że ostatni szyfr, który udało mu się odczytać, pochodził z powstania styczniowego. W stulecie tego powstania odnaleziony w londyńskim archiwum szyfr Traugutta został przez niego odczytany. Ale to już podaję jako ciekawostkę.

Teraz przystąpię do odczytania uchwały w wersji ostatecznej.

„Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego.

W 2020 roku będziemy obchodzić 100-lecie zwycięstwa odniesionego w wojnie z bolszewicką Rosją.

Do walk z Polską rzuciła ona dwumilionową armię, dobrze zaopatrzoną w sprzęt po armii carskiej i dowodzoną przez oficerów przygotowanych jeszcze w rosyjskiej Akademii Sztabu Generalnego. Polska mogła przeciwstawić Armii Czerwonej osiemset tysięcy żołnierzy uzbrojonych w sprzęt pochodzący z różnych państw. O polskim zwycięstwie miały zadecydować inne czynniki niż rachunek sił. Kluczowym elementem wojny było utworzenie przez polskich naukowców najnowocześniejszego w Europie wywiadu radioelektronicznego, a jedną z głównych ról w jego budowie odegrał por. Jan Kowalewski.

Jan Kowalewski, urodzony w Łodzi w 1892 roku – 24 października, a więc zbliżamy się do daty urodzin – miał niebywały talent językowy i nieprzeciętną inteligencję. Z gimnazjum kupieckiego w Łodzi wyniósł świetną znajomość matematyki i języków obcych. Wiedzę z zakresu zagadnień kombinatoryki matematycznej pogłębił podczas studiów inżynierskich w Liège (Belgia).

Od jesieni 1919 roku, pracując w Biurze Wywiadowczym Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich, zaczął łamać szyfry bolszewickie. Dzięki temu udawało się odczytywać rozkazy i meldunki formacji walczących przeciwko Polsce. Por. Kowalewski doszedł do takiej sprawności w swej dziedzinie, że rozkazy dla konkretnych dywizji sowieckich znajdowały się na drugi dzień po nadaniu na biurku Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego. Był to materiał pewny, niewymagający sprawdzenia, jak w przypadku osobowych źródeł informacji.

Por. Jan Kowalewski był również znakomitym analitykiem orientującym się w skomplikowanych zagadnieniach wojny domowej w Rosji. Jego wiedza o zadaniach sowieckich armii i dywizji była porównywalna z wiedzą ich szefów sztabów.

Nie do przecenienia jest Jego rola w tworzeniu struktur kryptograficznych Wojska Polskiego i w powstaniu Wydziału II (Szyfrów Obcych) Biura Szyfrów, kluczowego ogniwa stworzonego przez pracowników nauki uczelni warszawskich i lwowskich.

Plan Bitwy Warszawskiej, powstały 6 sierpnia 1920 roku, opierał się na informacjach zgromadzonych przez polski radiowywiad. Dostarczył on Naczelnikowi Państwa, a zarazem Wodzowi Naczelnemu, marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu, niezwykle aktualnej, wiarygodnej wiedzy o zamierzeniach, sile, ugrupowaniu, działaniach, atutach oraz słabościach nieprzyjaciela w zakresie jego działań militarnych, a także politycznych i dyplomatycznych. Wiedza ta, umiejętnie wykorzystana przez Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego, miała istotny wpływ na pokonanie bolszewickiej Rosji, a tym samym na uratowanie Europy przed zalewem komunizmu.

Po zakończonej wojnie Jan Kowalewski uczestniczył w trzecim powstaniu śląskim, a w późniejszych latach, awansowany na stopień podpułkownika, pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji państwowych. Był attaché wojskowym przy Poselstwie RP w Moskwie i w Bukareszcie. Podczas II wojny światowej na zlecenie rządu gen. Władysława Sikorskiego prowadził rozległą akcję wywiadowczą w państwach Osi. Po wojnie nie mógł wrócić do Polski, zmarł na obczyźnie, w Londynie w 1965 roku.

Ustanowienie roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego będzie uhonorowaniem Jego zasług, a tym samym osiągnięć polskiej nauki i myśli technicznej.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»”.

Jeszcze na marginesie chciałbym dodać jedną rzecz. Rozmawialiśmy dzisiaj z panem marszałkiem o tym, że w Grójcu jest jednostka wojsk radiotelegraficznych nosząca imię Jana Kowalewskiego. Oni wystąpili z wnioskiem o sprowadzenie prochów pułkownika z Londynu do Polski. Na razie wiemy tylko tyle. Myślę, że na kolejnych posiedzeniach, już w nowej kadencji będzie o tym mowa.

Dziękuję za uwagę i proszę o podjęcie uchwały. (Oklaski)

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Marek Pęk)

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców.

Przypominam, iż wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania senatora Ryszarda Bonisławskiego.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Dziękuję bardzo.

(Senator Ryszard Bonisławski: Na posiedzeniach komisji były już zadawane.)

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania. (Głosowanie nr 55)

(Oklaski)

Głosowało 69 senatorów, 68 było za, żaden z senatorów nie głosował przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustanowienia roku 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego. (Oklaski)

Dziękuję bardzo.

(Senator Jerzy Fedorowicz: Można usiąść?)

Tak, można usiąść.

Dziękuję bardzo gościom za udział w posiedzeniu.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu…

(Głos z sali: Wręczamy uchwałę?)

Nie.

(Głos z sali: Na spotkaniu z marszałkiem…)

Wręczenie uchwały odbędzie się na spotkaniu z panem marszałkiem Stanisławem Karczewskim.

Punkt 23. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały ustanawiającej rok 2020 Rokiem Fizyki

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały ustanawiającej rok 2020 Rokiem Fizyki.

Przypominam, że projekt został wniesiony przez senatora Kazimierza Wiatra. Projekt zwarty jest w druku nr 1282, a sprawozdanie – w druku nr 1282 S.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, senatora Kazimierza Wiatra, o przedstawienie sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Kazimierz Wiatr:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Przedstawiam projekt uchwały Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ustanawiającej rok 2020 Rokiem Fizyki. To jest ważna uchwała, która w podsumowaniu podkreśla rolę nauki w życiu społecznym i gospodarczym, a w szczególności obszaru nauki związanego z fizyką. Ta uchwała wpisuje się w obchody stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości, bowiem jest bezpośrednio związana ze stuleciem powstania Polskiego Towarzystwa Fizycznego, którego pierwsze inicjatywy miały miejsce w styczniu 1919 r, a ukonstytuowanie się go miało miejsce w kwietniu 1920 r. Ta inicjatywa ustanowienia roku 2020 Rokiem Fizyki jest wspierana przez Polskie Towarzystwo Fizyczne, a także przez Komitet Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Uchwała ta nawiązuje bezpośrednio do historii i do najnowszych osiągnięć polskich naukowców w obszarze fizyki, tego też dotyczy obszerny fragment tej uchwały.

Do druku podstawowego nr 1282 projektu uchwały dołączono program ogłoszonego przez Senat Roku Fizyki; to jest oczywiście projekt programu. Tutaj zawarto tylko najważniejsze punkty tych obchodów. Obchody są zaplanowane znacznie szerzej, ale ze względu na powagę Senatu ograniczyłem zakres tych obchodów do najważniejszych wydarzeń: Nadzwyczajny Zjazd Fizyków Polskich, odsłonięcie tablicy upamiętniającej stulecie powstania Polskiego Towarzystwa Fizycznego, sesja historyczna, także sesja związana z fizyką w Polsce i na świecie, ogłoszenie wyników konkursu na instalacje upamiętniające polskie odkrycia i odkrywców, a także uroczysty bal „U Fizyków” na Politechnice Warszawskiej oraz wiele wydarzeń naukowych i popularyzujących naukę, takich jak odczyty, wykłady, audycje radiowe i telewizyjne, artykuły w prasie, akcje internetowe. Oczywiście jest też przewidziany cały zestaw wydarzeń w Senacie, a zatem dzisiejsze przyjęcie uchwały, konferencja jubileuszowa zorganizowana wspólnie przez Komisję Nauki, Edukacji i Sportu Senatu Rzeczpospolitej Polskiej oraz Polskie Towarzystwo Fizyczne, interaktywna wystawa prezentująca osiągnięcia wybitnych polskich fizyków, wykład okolicznościowy dotyczący osiągnięć polskiej fizyki.

Teraz przedstawię tekst proponowanej uchwały z poprawkami naniesionymi w trakcie posiedzenia Komisji Ustawodawczej, której w tym miejscu dziękuję za życzliwe pochylenie się i dyskusję nad projektem tej uchwały.

„Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ustanawiająca rok 2020 Rokiem Fizyki.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia rok 2020 Rokiem Fizyki, w 100-lecie powstania Polskiego Towarzystwa Fizycznego. Jednocześnie Senat pragnie w ten sposób podkreślić zasługi polskich fizyków dla światowej nauki oraz przypomnieć niezwykły rozwój fizyki polskiej, jaki nastąpił po odzyskaniu przez Polskę̨ niepodległości w roku 1918.

W dniu 11 kwietnia 1920 roku rozpoczęło działalność Polskie Towarzystwo Fizyczne, powstałe z przekształcenia Towarzystwa Fizycznego, zainicjowanego w styczniu 1919 r. w gmachu fizyki Politechniki Warszawskiej. Wśród członków założycieli byli wybitni polscy uczeni: Tadeusz Godlewski, Stanisław Kalinowski, Józef Kowalski-Wierusz, Władysław Natanson, Stefan Pieńkowski, Witold Pogorzelski, Edward Stenz, Ludwik Wertenstein, Konstanty Zakrzewski, Stanisław Ziemecki. Powstania Polskiego Towarzystwa Fizycznego, którego honorowym członkiem była Maria Skłodowska-Curie, nie doczekali wybitni polscy fizycy: Marian Smoluchowski i Karol Olszewski, którzy zmarli w czasie I wojny światowej.

Dnia 30 stycznia 1921 r. został otwarty Zakład Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Hożej 69. Zakład ten, stworzony i kierowany przez Stefana Pieńkowskiego, został wkrótce uznany za czołowy światowy ośrodek badań luminescencji, czego dowodem było odbycie w nim – na życzenie społeczności międzynarodowej – Pierwszego Międzynarodowego Kongresu Luminescencji w maju 1936 r. Dwa lata później, w 1938 r., odbyła się w Warszawie jedna z najważniejszych światowych konferencji dotyczących mechaniki kwantowej – zorganizował ją Czesław Białobrzeski.

Nazwiska polskich fizyków okresu dwudziestolecia międzywojennego, którzy osiągali naukowe wyniki wielkiej wagi, tworzą długą listę. Na jej czele należy wymienić: Wojciecha Rubinowicza, Aleksandra Jabłońskiego, Mariana Mięsowicza i Mieczysława Wolfkego. Wojciech Rubinowicz uzupełnił i rozwinął teorię dyfrakcji światła – obecnie powszechnie jest ona znana jako teoria Younga-Rubinowicza. Aleksander Jabłoński podał schemat poziomów energii, który jest obecnie podstawowym narzędziem badania cząsteczek (powszechnie znany dziś jako diagram Jabłońskiego). Marian Mięsowicz odkrył anizotropię lepkości ciekłych kryształów i wyznaczył odpowiednie współczynniki, znane dziś pod nazwą współczynników Mięsowicza. Mieczysław Wolfke wraz z Holendrem Willemem Keesomem odkrył hel-2, pierwszą ciecz kwantową o niezwykłych właściwościach. Henryk Niewodniczański i Jan Blaton odkryli bardzo rzadki rodzaj promieniowania atomów: dipolowe promieniowanie magnetyczne.

Mimo kolosalnych zniszczeń osobowych i materialnych podczas II wojny światowej i okupacji, fizyka w Polsce szybko się odrodziła. W 1952 r. Marian Danysz i Jerzy Pniewski z Zakładu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego odkryli nowy rodzaj materii – hiperjądra, zawierające obok protonów i neutronów także hiperony. Powstała w ten sposób nowa gałąź fizyki jądrowej – fizyka hiperjądrowa. W 1962 r. w Warszawie odkryto także pierwsze hiperjądro podwójne, zawierające dwa hiperony lambda. Za to wielkie osiągnięcie Danysz i Pniewski byli kilkakrotnie nominowani do Nagrody Nobla z fizyki.

Leonard Sosnowski rozwinął w Polsce badania z fizyki ciała stałego, zwłaszcza półprzewodników z wąską przerwą energetyczną. Wielkim sukcesem polskich fizyków, głównie Roberta Gałązki, było odkrycie i zbadanie właściwości tzw. półprzewodników półmagnetycznych, materiałów nowego typu, mających zarówno właściwości półprzewodzące, jak magnetyczne. Według wpływowego czasopisma «Nature» było to jedno z najważniejszych osiągnięć w fizyce spinu. Wyrazem światowego uznania dla polskich osiągnięć było powierzenie Polsce organizacji największych światowych kongresów w tej dziedzinie: Międzynarodowej Konferencji Fizyki Półprzewodników w 1972 i 1988 r.

Międzynarodowa Unia Fizyki Czystej i Stosowanej (IUPAP), najważniejsza organizacja fizyczna w świecie, wybrała Leonarda Sosnowskiego na stanowisko wiceprezesa. Pełnił on tę funkcję przez dwie kadencje w latach 1972–1978, a następnie został wybrany prezydentem IUPAP na kadencję 1978–1981.

Polscy badacze w fizyce cząstek elementarnych i wysokich energii byli współautorami ważnych odkryć: oscylacji neutrin (Super Kamiokande Japonia, Nobel 2015) oraz bozonu Higgsa (CERN, Szwajcaria, Nobel 2013). Największy światowy kongres w tej dziedzinie fizyki odbył się w Warszawie w roku 1996.

Również polscy fizycy-teoretycy uzyskali wyniki na światowym poziomie. Jan Weyssenhoff z Uniwersytetu Jagiellońskiego wprowadził do fizyki pojęcie cieczy spinowej, a uczeń Leopolda Infelda Andrzej Trautman z Uniwersytetu Warszawskiego podał przekonywający dowód istnienia fal grawitacyjnych, czym w znaczący sposób przyczynił się do wzmożenia badań, uwieńczonych odkryciem tych fal we wrześniu 2015 r., przy współudziale polskich eksperymentatorów i teoretyków.

Warto dodać, że w ostatnich latach polscy fizycy znaleźli się trzykrotnie wśród laureatów niedawno ustanowionej prestiżowej Nagrody «Breakthrough Prize»: za badania neutrin, za odkrycie bozonu Higgsa i za odkrycie fal grawitacyjnych.

Ustanowienie przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej roku 2020 Rokiem Fizyki jest uhonorowaniem polskich fizyków i ich osiągnięć, a także docenieniem cywilizacyjnego znaczenia tej dziedziny nauki. Chcemy, aby Rok Fizyki przyniósł jeszcze większe uznanie w naszym społeczeństwie dla roli nauki, w szczególności fizyki oraz jej wkładu w rozwój gospodarki i wpływu na nasze życie codzienne. Zainteresowanie fizyką, niezwykle ciekawą nauką eksperymentalną, przekłada się na wzrost umiejętności w tym zakresie kolejnych pokoleń. Podejmowana działalność naukowa i zawodowa w tym obszarze jest szczególnie ważna w czasie budowy społeczeństwa informacyjnego i gospodarki opartej na wiedzy.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»”.

Bardzo proszę panie i panów senatorów o przyjęcie przedstawionej uchwały. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy oraz do wnioskodawcy.

Przypominam, że wnioskodawcą był również senator Kazimierz Wiatr.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Teraz Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. To trzecie czytanie objęłoby jedynie głosowanie. Zostanie ono przeprowadzone razem z innymi głosowaniami.

Punkt 24. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o sporcie

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego czwartego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o sporcie.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1317, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1317 A.

Sprawozdanie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

Proszę sprawozdawcę Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, senatora Andrzeja Kamińskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Andrzej Kamiński:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Pani Minister! Szanowni Państwo!

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu w dniu dzisiejszym rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o sporcie. Podczas posiedzenia komisji cel i przedmiot ustawy zostały przedstawione przez panią wiceminister sportu i turystyki, panią Annę Krupkę.

Celem ustawy o zmianie ustawy o sporcie jest wprowadzenie dodatkowej przesłanki, której spełnienie umożliwi związkom sportowym w tzw. sportach nieolimpijskich niespełniającym dotychczas warunków przynależności do międzynarodowej federacji sportowej MKOl skuteczne ubieganie się o status polskiego związku sportowego. Do tej pory związki te nie mogły ubiegać się o ten status, ponieważ nie przynależały do międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez MKOl. Ustawa zakłada, że minister właściwy do spraw kultury fizycznej w drodze rozporządzenia, kierując się wysoką popularnością, poziomem rozwoju danego sportu, jego aktywnym udziałem w systemie walki z dopingiem, a także zasięgiem działania danego podmiotu, określi wykaz międzynarodowych federacji sportowych działających w tzw. sportach nieolimpijskich. Rozwiązanie to daje możliwość przedstawienia przez związek sportowy ubiegający się o wyrażenie zgody na utworzenie polskiego związku sportowego zaświadczenia o przynależności do międzynarodowej federacji sportowej ujętej właśnie w tym ministerialnym wykazie. Szanowni Państwo, ustawa przewiduje również, że w uzasadnionych przypadkach minister właściwy ds. kultury fizycznej może przyznać dodatkową nagrodę osobie, która w wyniku dyskwalifikacji innych zawodników za doping w sporcie uzyskała lepsze miejsce od miejsca, za które już została nagrodzona.

Ustawa ta została uchwalona przez Sejm w dniu 16 października br., a projekt stanowił przedłożenie rządowe.

Ustawa nie budzi zastrzeżeń o charakterze legislacyjnym. W czasie prac komisji nie było żadnej dyskusji. W związku z tym komisja jednogłośnie wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Andrzej Kamiński: Dziękuję bardzo.)

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister sportu i turystyki.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Na posiedzeniu jest obecna pani sekretarz stanu Anna Krupka.

Bardzo proszę, Pani Minister.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Anna Krupka:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Ustawa o zmianie ustawy o sporcie zawiera propozycje 2 zmian: pierwsza polega na wprowadzeniu nowego, dodatkowego kryterium tworzenia polskich związków sportowych, a druga, uwzględniająca poprawki poselskie, dodaje podstawę do przyznania przez ministra sportu i turystyki dodatkowej nagrody pieniężnej osobom, które w wyniku dyskwalifikacji innych zawodników za doping w sporcie po latach uzyskały lepsze miejsce od miejsca, za które już zostały nagrodzone, czyli to tzw. relokacja.

Zmiany w zakresie tworzenia polskich związków sportowych będą polegały na możliwości utworzenia polskiego związku sportowego również w sportach, w których nie funkcjonują organizacje międzynarodowe uznane przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Umożliwi to podmiotom działającym w sportach masowo uprawianych, ale nie spełniających obecnego kryterium przynależności do takiej organizacji, utworzenie polskiego związku sportowego i da możliwość korzystania przez te podmioty ze środków budżetowych, np. stypendiów sportowych czy dofinansowania kadry narodowej.

Jeśli chodzi o nagrody, to dzięki nowym przepisom minister sportu i turystyki będzie mógł przyznać dodatkową nagrodę osobom, które wcześniej nie uzyskały jej w prawidłowej wysokości w związku z zajęciem niższego miejsca w klasyfikacji medalowej w przypadkach, w których przeciwnik okazał się lepszy dzięki dopingowi. Rozwiązanie to nie obejmie jednak osób, które były karane za doping w sporcie w wymiarze jednostkowym wyższym niż miesiąc. Przepisy te wpisują się w politykę Ministerstwa Sportu i Turystyki w zakresie zwalczania dopingu w sporcie przy jednoczesnym promowaniu współzawodnictwa sportowego w duchu fair play.

Zwracam się do Wysokiego Senatu z prośbą o przyjęcie proponowanych rozwiązań. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Pani Minister, proszę jeszcze momencik poczekać na mównicy.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Zatem bardzo dziękuję, Pani Minister.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Anna Krupka: Dziękuję bardzo.)

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia.

Punkt 25. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego piątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1325, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1325 A.

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury

Proszę sprawozdawcę Komisji Infrastruktury, senatora Jacka Włosowicza, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jacek Włosowicz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

W dniu 17 października bieżącego roku Komisja Infrastruktury omówiła ustawę o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

W ustawie tej są proponowane 2 zasadnicze zmiany: pierwsza zmiana dotyczy zapewnienia szybkiego przejazdu służb ratowniczych podejmujących działania ratunkowe w przypadku wystąpienia zdarzenia drogowego, a druga zmiana dotyczy zmniejszenia zatorów drogowych poprzez wprowadzenie jednolitych zasad wykonywania manewru zmiany pasa ruchu, jeżeli na jezdni, na której są przynajmniej 2 pasy ruchu, przejazd jednym z nich jest niemożliwy.

Tak jak powiedziałem, komisja spotkała się dzisiaj rano. Na początku pan minister przedstawił najważniejsze zmiany, o których kilka sekund temu powiedziałem. Pan legislator nie zaproponował jakichkolwiek poprawek. W dyskusji głos zabrał pan senator Peczkis, który podkreślił potrzebę praktycznych rozwiązań, jakie wprowadza ta legislacja. Pan minister uzupełnił jeszcze swoja wypowiedź o kwestie związane z działaniami edukacyjnymi i przekazał głos panu dyrektorowi z Krajowej Rady Bezpieczeństwa Drogowego, który omówił kwestie tego, w jaki sposób to wszystko będzie promowane i wprowadzane. Potem przystąpiliśmy do głosowania. Jednogłośnie, 4 głosami, propozycja ustawowa została przyjęta.

W związku z tym Komisja Infrastruktury zgłasza do Wysokiego Senatu wniosek o przyjęcie tej ustawy.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy. Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Jan Rulewski. Bardzo proszę.

Senator Jan Rulewski:

Panie Sprawozdawco, wspomniał pan, że zasada suwaka będzie stosowana niejako w każdym przypadku, gdy jakiś pas ruchu będzie zamknięty. Ale czy ta zasada dotyczy też niespodziewanych sytuacji? Bo rozumiem, że są też planowane drogi, na których w ogóle nie ma drugiego pasa, z założenia nie ma tam drugiego pasa, albo droga jest zamknięta z przyczyn remontowych. Ale może też być sytuacja niespodziewana, z powodu wypadku, awarii poprzedzających samochodów etc., etc. Czy wtedy ta zasada też będzie stosowana?

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Jacek Włosowicz:

Panie Senatorze, w dyskusji takich szczegółów nie omawialiśmy. Ale jeżeli pan senator byłby skłonny skierować to pytanie do pana ministra czy do pana dyrektora, to na pewno uzyskałby odpowiedź.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Piotr Florek.

Senator Piotr Florek:

Dziękuję, Panie Marszałku!

Mam pytanie. Oczywiście każda ustawa, która poprawi bezpieczeństwo ruchu drogowego, jest ważna. Jazda na suwak może nie jest tak bardzo skomplikowana, ale tzw. droga życia – a nieraz obserwowaliśmy w telewizji bardzo dziwne sytuacje, jakie miały miejsce na drogach… Ja chciałbym spytać o sankcje, jakie będą po wprowadzeniu tej ustawy. Jakie więc będą ewentualne sankcje za niedostosowanie się do tych zmian?

Senator Jacek Włosowicz:

Ustawa nie wprowadza, Panie Senatorze, jakichś nowych regulacji. Będą stosowane dotychczasowe zapisy, jeżeli chodzi o sankcje.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Jeszcze pan senator Florek. Proszę bardzo.

Senator Piotr Florek:

To może jeszcze dodatkowe pytanie, dlatego że w odniesieniu do bezpieczeństwa ruchu drogowego i tej ustawy głośno było nie tylko o kwestii tzw. korytarza życia, jazdy na suwak, ale również o kwestii tzw. UTO – urządzenia transportu osobistego, czyli hulajnogi. Czy w związku z tym państwo na posiedzeniu komisji dyskutowaliście może… Bo to jest bardzo ważne i pilne zagadnienie. Była informacja rządu, że będzie to może jeszcze w tej kadencji, ale z tego, co mamy, wynika, że chyba już w tej kadencji zmian ustawowych w tej kwestii nie będzie. Czy na ten temat państwo rozmawialiście?

Senator Jacek Włosowicz:

Nie, Panie Senatorze, ta kwestia nie była poruszana na posiedzeniu komisji.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Nie ma więcej pytań.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister infrastruktury.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Zapraszam, panie Ministrze. Witamy pana ministra Rafała Webera.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

Dziękuję bardzo.

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Przedstawiamy w tym ostatnim rzucie obecnej kadencji bardzo ważny projekt – projekt, który zwiększy bezpieczeństwo w ruchu drogowym, projekt oczekiwany szczególnie przez wszystkie środowiska, które na co dzień zajmują się dbaniem o to, aby polskie drogi były bezpieczne, a więc przez służby ratunkowe, przez policję, straż pożarną, służby medyczne. Chcemy przede wszystkim zdefiniować w tym projekcie zachowania w sytuacji wypadku i w sytuacji zatorów, czyli zachowania, które powodują tworzenie korytarza życia. Wiedząc, że każda sekunda ma znaczenie, wiedząc o tym, że im szybciej służby dojadą do poszkodowanych, tym szybciej pomoc zostanie udzielona, a tym samym zwiększamy możliwość uratowania zdrowia i życia, zdecydowaliśmy się na prawne określenie i wprowadzenie do polskiego porządku prawnego tychże zachowań.

Cieszymy się bardzo, że korytarz życia i te przepisy zostały przyjęte wczoraj przez Sejm: 415 posłów głosowało za przyjęciem tej ustawy, 6 było przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. To pokazuje, że zdecydowana większość polskiego Sejmu jest za tym, aby taka konstrukcja prawna była do ustawy – Prawo o ruchu drogowym wpisana i później oczywiście stosowana w praktyce na polskich drogach.

Ta sama zasada dotyczy jazdy na suwak. Jazda na suwak pozwoli na to, aby w sytuacjach zwężenia drogi i w sytuacjach, kiedy zanika jeden z przynajmniej dwóch pasów jezdni w jedną stronę, jazda była prowadzona w sposób płynny, aby ta jazda była prowadzona w sposób, który również hamuje agresję drogową wśród kierowców. Ma to się stać dzięki jasno zdefiniowanym, określonym zasadom postępowania, które właśnie w tej ustawie zawieramy.

Chciałbym podziękować jeszcze raz wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania tej ustawy. Swoje podziękowania kieruję na ręce pana dyrektora Konrada Romika, który jest sekretarzem Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Dziękuję bardzo wszystkim członkom, którzy stanowią to gremium. Mam nadzieję, że przed nami kolejne projekty, które pozwolą na to, aby zwiększać bezpieczeństwo w ruchu drogowym na polskich drogach.

Oba te rozwiązania zostały wdrożone w części krajów Unii Europejskiej. W Austrii np. zbadano, że stworzenie korytarza życia zwiększa szansę na przeżycie osób poszkodowanych nawet o 40%.

Bardzo proszę Wysoką Izbę o przyjęcie tej ustawy, tak aby ona mogła jak najszybciej wejść do polskiego porządku prawnego i aby mogła być jak najszybciej stosowana na polskich drogach. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Zgłasza się pan senator Jerzy Czerwiński.

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!

Mam dwa pytania szczegółowe i jedno bardziej ogólne. Pierwsze dotyczy jazdy na suwak. Czy te przepisy obejmują także buspasy? Co jeśli pojawia się buspas i powoduje to zmniejszenie liczby pasów ruchu? Bo tu nie jest to wpisane w sposób formalny, dosłowny. Czy tu powinien być taki zapis, czy po prostu te przepisy są na tyle ogólne, że ten przypadek będzie nimi objęty?

Drugie. Czy obecne przepisy karne wystarczą do tego, żeby korytarz życia był udostępniany tylko pojazdom właściwym, uprzywilejowanym? Konkretnie który przepis karny będzie zabraniał innym pojazdom poruszania się korytarzem życia?

Pytanie bardziej ogólne dotyczy zatorów na autostradzie. Czy jest możliwa i potrzebna ewentualna zmiana przepisów dotyczących rozładowywania tych zatorów, np. otwierania przejść awaryjnych czy też nawet umożliwiania powrotu, czyli jazdy w drugim kierunku, drugim pasem autostrady, poprzez otwarcie bariery oddzielającej oba kierunki ruchu?

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

Dziękuję bardzo.

Odpowiadam na pytanie nr 1. Nasza regulacja nie obejmuje buspasów.

Odpowiadam na pytanie nr 2. W naszej ocenie obecne sankcje karne za niestosowanie przepisów prawa o ruchu drogowym w zupełności wystarczą. Oczywiście będziemy przyglądać się temu, jak korytarze życia będą stosowane w praktyce, jak będą wyglądały zachowania kierowców, no bo to są przepisy, które dotykają, dotyczą kierowców. Mamy nadzieję, że w promocji tych zmian, tych przepisów pomogą akcje edukacyjne, które są już prowadzone. Został przygotowany przez Krajową Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego film, który obrazuje to, jak stworzyć korytarz życia. Ten film wzbudza emocje. Jest on zrobiony w bardzo ciekawy sposób, tak że zachęcam wszystkich tych, którzy mogą to uczynić, aby znaleźli go w internecie i odtworzyli. Oczywiście ten film jest promowany w mediach, w tych ogólnopolskich, ale też w mediach społecznościowych. Myślę, że każdy, kto go zobaczy, po pierwsze, będzie wiedział, jak się zachować, a po drugie, będzie wiedział, przede wszystkim będzie wiedział, jak ważne jest stworzenie korytarza życia i jak zrobienie miejsca pojazdom uprzywilejowanym może przyczynić się do tego, aby pomoc do poszkodowanych trafiła szybciej.

Jeżeli chodzi o wykorzystywanie korytarza życia przez inne pojazdy niż pojazdy uprzywilejowane, to te pojazdy uprzywilejowane są enumeratywnie wymienione w ustawie i żaden inny pojazd nie ma prawa podpiąć się czy podczepić pod te pojazdy i podążać za nimi, wykorzystując to właśnie, że jest stworzona taka przejezdność na autostradzie czy drodze ekspresowej.

Trzecie pytanie… Jeżeli pan senator mógłby je powtórzyć, bo…

(Senator Jerzy Czerwiński: Kwestia możliwości rozładowania korków na autostradach w momencie, kiedy jest, załóżmy, jakiś wypadek, jest kompletnie zablokowana możliwość przejazdu w jednym kierunku.)

Tego te przepisy, które teraz wprowadzamy, nie dotyczą.

Senator Marek Pęk:

Wicemarszałek Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, skorzystam z okazji i jeszcze dopytam. A jakie w tym momencie sankcje są stosowane w sytuacji nierealizowania tych przepisów?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

W tej chwili naruszenie zasad regulujących zmianę pasa ruchu to wykroczenie z art. 97 kodeksu wykroczeń, a art. 86 ust. 1 kodeksu wykroczeń określa, jakie zachowania zagrażają bezpieczeństwu ruchu drogowego, i za te czyny właśnie w ramach tego artykułu kodeksu wykroczeń nakładane są sankcje karne. Nie powiem z pamięci, jakiej wysokości są to mandaty.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Dobrze, bardzo dziękuję.

Pan senator Jan Rulewski.

Senator Jan Rulewski:

Panie Ministrze, pan słyszał moje pytanie: czy zasada suwaka dotyczy tylko sytuacji przewidywalnych, planowanych, wynikających z oznakowania, zapór etc., czy też sytuacji, gdy zdarza się wypadek i 1 pas lub nawet 2 z 3 pasów są zablokowane?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber: Jazda na suwak…)

Chwileczkę, jeszcze drugie pytanie, jeśli pan pozwoli. Chyba że nie, że pojedynczo…

(Wicemarszałek Marek Pęk: Proszę bardzo, Panie Senatorze.)

W tych przepisach, przynajmniej tak w omówieniu było wskazywane, przy wprowadzaniu drogi życia i zabezpieczaniu jej przejezdności… Jest tam powiedziane, że pojazdy powinny zajmować miejsce po lewej stronie. To jest zrozumiałe, bo droga życia, jako pobocze, na ogół jest po prawej stronie. Ale, po pierwsze, bywają drogi, które nie mają pobocza, a po drugie, nie zawsze jest możliwe przesunięcie się na lewo, możliwe jest zaś przesunięcie się na prawą stronę drogi życia, bo np. jest tam jeszcze teren.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo proszę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

Jeżeli chodzi o pierwsze pytanie, to jazda na suwak musi mieć zastosowanie w obu przypadkach. Ma więc ona zastosowanie w takich przypadkach, gdy następuje zaplanowane zwężenie do jednego pasa ruchu, czyli np. jest remont, który trwa tygodnie czy miesiące, i kierowcy, jadąc tą trasą, wiedzą, że takie zwężenie będzie miało miejsce. Ale również w sytuacji nagłej, w sytuacji niespodziewanej, w sytuacji, gdy jest jakiś wypadek czy jest samochód, który nie może zostać uruchomiony, i jeden pas jest wyłączony, ta jazda na suwak musi zostać zastosowana.

Jeżeli chodzi o tworzenie korytarza życia, to w uzasadnieniu jest obrazowo określone zachowanie kierowców w przypadku, kiedy są 2 pasy w jedną stronę, ale także w przypadku, kiedy są 3 pasy ruchu w jedną stronę. Te nasze proponowane przepisy bazują na doświadczeniach tych krajów, które już korytarz życia wdrożyły do swojego prawodawstwa. Jak do tej pory jedynie Czesi próbowali stosować po prawej stronie korytarz życia, w pierwotnych przepisach takie rozwiązanie mieli, niemniej z racji tego, że to rozwiązanie było mniej praktyczne, nie było tak skuteczne, jak by chcieli, zmienili ten system na podobieństwo innych krajów Unii Europejskiej i korytarz życia w przypadku 3 jezdni tworzony jest tam od lewej strony, między pierwszym a drugim pasem ruchu. No, zapewnia to – to też wynika z badań – szybsze dotarcie do poszkodowanych i do miejsca wypadku.

(Senator Jan Rulewski: Jeszcze, Panie Marszałku, pytanie uzupełniające co do suwaka.)

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo proszę.

Senator Jan Rulewski:

Suwak stosuje się przy zwężeniu jednostronnym lub zamknięciu jednostronnym, ale – choć nie pamiętam, czy to mi się zdarzyło – może być tak, że zamknięte na 3-pasmowej drodze…

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber: Tak.)

…są 2 skrajne pasy.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber: Tak.)

I wtedy jak stosować suwak?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

Wtedy suwak stosuje się naprzemiennie. Tutaj też odsyłam do uzasadnienia, gdzie to zachowanie jest też w sposób obrazkowy przedstawione. Jako pierwszy w takiej sytuacji powinien zostać puszczony samochód z pasa prawego, jako drugi samochód z pasa…

(Senator Jan Rulewski: Aha.)

…lewego i jako trzeci z pasa środkowego.

(Senator Jan Rulewski: Dziękuję bardzo.)

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję.

Pan senator Piotr Florek.

Senator Piotr Florek:

Dziękuję.

Panie Ministrze, często jeździmy po drogach europejskich. Pytanie jest takie: czy ta ustawa, przede wszystkim jeżeli chodzi o… Jazda na suwak jest może mniej istotna niż ta droga życia. Jeździmy po Europie, więc moje pytanie jest takie: czy to rozwiązanie, które u nas wprowadziliśmy, jest podobne do tych, które są w innych krajach? Czy to też jest uregulowane prawnie w innych krajach? Bo to jest o tyle ważne, że chcielibyśmy wiedzieć, jak się zachować ewentualnie poza naszymi granicami.

I mam jeszcze jedno pytanie, takie dodatkowe, ponieważ bezpieczeństwo na polskich drogach jest bardzo niskie w tej chwili, statystyki są nieubłagane. Czy państwo przewidujecie jeszcze jakieś nowe zmiany przepisów, ważniejszych przepisów? Bo nie powiem, że nie jest ważna ta ustawa, ale są przepisy, które… Chociażby to, o czym wspominałem, te UTO, czyli te tak zwane hulajnogi. Czy państwo przewidujecie w najbliższym czasie zmianę tych przepisów? Dziękuję.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Weber:

Dziękuję bardzo.

Jeżeli chodzi o inne kraje Unii Europejskiej i korytarz życia, to jak dotąd 7 państw posiada w swoim porządku prawnym takie regulacje. To są Niemcy, Austria, Czechy, Luksemburg, Słowenia i Węgry. Nasza regulacja jest na podobieństwo wszystkich tych, które w tej chwili funkcjonują w krajach Unii Europejskiej, a to właśnie z racji tego, że te doświadczenia są pozytywne i takie unormowanie zachowań kierowców po prostu przyniosło skutek, przyniosło efekt. Dlatego chcemy to wdrożyć do polskiego porządku prawnego właśnie w taki sam sposób czy w bardzo podobny sposób.

Jeżeli chodzi o urządzenia transportu osobistego, to Ministerstwo Infrastruktury przygotowało projekt zmian w ustawie, które wychodzą naprzeciwko oczekiwaniu, aby uregulować kwestię poruszania się elektrycznymi pojazdami, takimi jak hulajnogi elektryczne. W tej chwili ten projekt jest już po konsultacjach społecznych. Wpłynęło bardzo dużo uwag wielu środowisk. My w tej chwili analizujemy te uwagi, nakładamy je na nasz projekt ustawy, no i oczywiście będziemy musieli zważyć, które z nich zostaną zaakceptowane, a które z nich odrzucone, bo wiele z tych uwag się wyklucza. Jedni oczekują jeszcze więcej praw dla użytkowników urządzeń transportu osobistego, inne środowiska oczekują większego ograniczenia korzystania z hulajnóg elektrycznych. Musimy to zrównoważyć, musimy zaproponować w miarę kompromisowe rozwiązanie, ale takie rozwiązanie, które zapewni bezpieczeństwo zarówno użytkownikom hulajnóg elektrycznych, jak i przede wszystkim pieszym, bo to na styku użytkownik hulajnogi elektrycznej – pieszy widzimy największe zagrożenie. Jak dotąd najwięcej sytuacji związanych z kolizjami występowało właśnie w przypadku tych 2 grup korzystających z infrastruktury drogowej. No, ale z drugiej strony najcięższy wypadek, i to wypadek śmiertelny, nastąpił po zderzeniu człowieka jadącego hulajnogą elektryczną z samochodem. To był jak dotąd jedyny taki wypadek śmiertelny w naszym kraju, mam nadzieję, że więcej do takich wypadków nie będzie dochodziło.

Rynek hulajnóg elektrycznych bardzo szybko w tym roku się rozwijał. Na jesieni pogoda będzie coraz gorsza i tych pojazdów będzie coraz mniej, ale z pewnością od nowego sezonu wiosenno-letniego tych hulajnóg będzie w polskich miastach jeszcze więcej. Chcemy te przepisy przygotować w sposób dobry, chcemy dostosować je do rzeczywistości, chcemy, żeby miały praktyczny wydźwięk, tak aby nie tworzyć fikcji prawnej, aby nie tworzyć przepisów martwych, pustych, które później nie będą stosowane. Jesteśmy na końcu konsultacji społecznych i gdy te postulaty czy uwagi zostaną naniesione na ten projekt, to oczywiście będziemy chcieli go procedować dalej, już w nowej kadencji Sejmu i Senatu.

Panie Marszałku, jeżeli mogę powiedzieć jeszcze jedno zdanie… Bardzo dziękuję, że ten projekt ustawy o korytarzach życia i jeździe na suwak został włączony jeszcze do tego porządku obrad. Tak jak powiedziałem, nie wzbudzał on żadnych kontrowersji ani na posiedzeniu Komisji Infrastruktury w Sejmie, ani podczas głosowania na sali plenarnej, nie wzbudzał on też żadnych wątpliwości na dzisiejszym posiedzeniu senackiej Komisji Infrastruktury. Proszę Wysoką Izbę, aby został on przyjęty, bo chyba wszyscy oczekujemy, że będzie się poprawiało bezpieczeństwo na polskich drogach, a ten projekt ma temu służyć. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Nie ma więcej pytań. Dziękuję.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Pan senator Piotr Florek, bardzo proszę.

Senator Piotr Florek:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!

Każdy projekt, każda ustawa, która poprawia bezpieczeństwo ruchu drogowego, wymaga poparcia. I nie ulega wątpliwości… Jestem przekonany, że cała Izba poprze ten projekt. Myślę, że jeżeli chodzi o bezpieczeństwo ruchu drogowego, to szczególnie znaczenie ma ten projekt dotyczący korytarza życia, bo wiemy, że pewnych przypadkach każda minuta jest droga, a bywały takie sytuacje, że służbom trudno było przejechać w określonym czasie i w związku z tym w niektórych przypadkach występowało dość znaczne zagrożenie życia. To jest ustawa dobra i wymaga poparcia.

Chciałbym jeszcze powiedzieć kilka słów w związku z tym, że to jest tylko jedna ustawa, a oczekiwania związane z tym, że nastąpi poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce, są duże. Ponieważ jest to moje ostatnie wystąpienie w Senacie – chyba że jeszcze jutro coś powiem – to chciałbym jeszcze powiedzieć parę słów na temat bezpieczeństwa ruchu drogowego. Bo jest źle, w Polsce jest źle. Brawura, agresja to jest to, z czym się spotykamy na drogach, jest przekraczanie prędkości. To jest niestety taka wada, polska wada, bo jak Polacy wyjeżdżają za granicę, to potrafią się jakoś dostosować. Tutaj dobrym przykładem byłaby Szwecja, Norwegia. Jak ktoś z nas tam jedzie, to wie, jak się na takich drogach jeździ, a u nas, niestety, jest tak, jak jest. Był taki narodowy program odnośnie do bezpieczeństwa ruchu drogowego, poprawy bezpieczeństwa. Było tam takie założenie, i to funkcjonowało, działało w Polsce właściwie przez 20 lat, że co roku na polskich drogach będzie ginęło o około 200 osób mniej. Zgodnie z założeniami, ten program miał się skończyć w roku 2020, a na polskich drogach miało ginąć nie więcej niż 2 tysiące osób. To wszystko załamało się w latach 2015, 2016 i teraz to już nie działa. Dlaczego nie działa? Tutaj jest pytanie do ministerstwa. Chodzi o to, żeby wyciągnąć z tego wnioski, zmienić ustawy, które trzeba zmienić. Dlaczego to nie działa, nie funkcjonuje? Dlaczego zbyt dużo ludzi ginie na drogach? Ten rok jest tragiczny, w pierwszym półroczu zginęło, o ile pamiętam, o 166 osób więcej niż w roku ubiegłym. Liczba ofiar na drogach oscyluje w granicach 3 tysięcy. W 2016, 2017, 2018 r. – było 100 czy 50 ofiar mniej – ciągle oscylowaliśmy w okolicach 3 tysięcy ofiar. W tym roku będzie tak samo i myślę, że trudno będzie to poprawić w przyszłym roku. Przepisy, m.in. ta ustawa, coś poprawiają, ale to nie jest żaden znaczący krok w stronę realnej poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Co się dzieje w Polsce? Przede wszystkim przybywa samochodów. O tym wszyscy wiemy i zaraz coś o tym powiem. Poza tym kontrole na drogach –chodzi głównie o fotoradary, które miały samorządy – zostały zlikwidowane. W Polsce mamy dzisiaj 470 albo 480 fotoradarów na drogach. W innych krajach europejskich… Jeśli dobrze pamiętam, to we Włoszech jest prawie 6 tysięcy, w Wielkiej Brytanii ponad 5 tysięcy, w Niemczech ok. 4 tysięcy. Tam ruch jest bardziej kontrolowany. A u nas mimo tego, że zgłaszałem na posiedzeniu komisji, żeby Inspekcja Transportu Drogowego zwiększyła zakupy, żeby była większa kontrola tego ruchu, żeby policja miała więcej samochodów, szczególnie nieoznakowanych, bo one i tak się szybko zwrócą w związku z liczbą mandatów, które można by nałożyć… Mechanizmy niestety nie działają, nic nie zrobiono w tym kierunku. Ofiar mamy ciągle tyle samo, a mogłoby być ich mniej. Trzeba tutaj podejmować działania.

Jeżeli chodzi o liczbę samochodów, to, proszę państwa, w ubiegłym roku sprowadzono z zagranicy chyba 980 tysięcy samochodów. Zostało sprzedanych ok. 600 tysięcy nowych samochodów. Część została wycofana, ale i tak co roku przybywa nam ok. 1 miliona samochodów w Polsce. Proszę państwa, myśmy już przekroczyli średnią Unii Europejskiej i Niemiec. U nas przypada chyba 670 zarejestrowanych samochodów na 1 tysiąc mieszkańców, a średnia unijna to jest 587. Czyli mamy mnóstwo samochodów. Czy poprawiliśmy infrastrukturę drogową? Tak, dość znacznie ją poprawiliśmy. Pomału kończy się pierwszy etap budowy dróg. Nowych autostrad nie będzie już dużo, ale będą drogi ekspresowe. Poprawiamy infrastrukturę, ale liczba samochodów, to, że ich co roku przybywa… Najgorsze jest to, że nieraz są to samochody, które są wiekowe. Jeśli dobrze pamiętam, to pięćdziesiąt parę procent, prawie 60% tych samochodów ma powyżej 10 lat. Tak więc to też jest ważny kierunek. Ja tu sygnalizuję, jakie działania należy podjąć, żeby poprawić bezpieczeństwo, bo w porównaniu z innymi krajami europejskimi wypadamy bardzo źle.

Podam przykład, powiem, jak to w tej chwili wygląda. W Polsce na 100 tysięcy mieszkańców mamy 7,6 ofiar śmiertelnych. Jak jest w innych krajach? W Wielkiej Brytanii jest chyba 2,8. O Norwegii to już nie wspominam, bo tam jest poniżej 2. W innych krajach jest to na poziomie od 3 do 4 ofiar na 100 tysięcy mieszkańców. U nas jest 2 albo 3 razy więcej. Tu jest dużo do zrobienia i do poprawienia.

Działania, które… Powiem, że niestety przez ostatnie 4 lata niedużo zrobiono w tym kierunku, żeby poprawić bezpieczeństwo. Znamy statystki. Niestety sytuacja na polskich drogach jest taka, jaka jest. Dziennie ok. 8 osób ginie na polskich drogach, co daje ok. 3 tysięcy ofiar rocznie. Można to zmniejszyć, można to poprawić. Narodowy program przebudowy dróg jasno pokazał kierunek, ale niestety widać, że nie potrafimy dostosować się do wymagań tego programu.

Jeszcze ostatnia sprawa, czyli kwestia sankcji. Pan minister mówił tutaj, że sankcje, jeżeli chodzi o kwestię korytarza życia, nie zmieniają się, ale myślę, że należy mocno zastanowić się nad tym, żeby za brawurę i agresję, które… Mówię o poczucie bezkarności. To jest właśnie poczucie bezkarności. Wielu kierowców uważa, że nic im nie grozi, i rzeczywiście tak jest. Prawdopodobieństwo, że zostanę zatrzymany za brawurę, za agresję, jest nieduże. W związku z tym mamy na polskich drogach takie sytuacje, jakie mamy.

Myślę, że należy jeszcze dużo zrobić, żeby poprawić bezpieczeństwo. Nie są to działania aż tak trudne. Chociażby to, co powiedziałem o tym zwiększeniu liczby fotoradarów. Należało to już zrobić, należy dokupić. Ja wiem, że karanie itd. nie jest najlepszą drogą, ale w tej sytuacji nie ma innego wyjścia. Po prostu jak nie będzie wyższych sankcji, więcej mandatów, większych możliwości karania za łamanie przepisów, no to niestety przy polskiej mentalności, jaką mamy… Przypomnę tylko jeszcze raz to, co na początku mówiłem: że jak wyjeżdżamy za granicę, to widzimy, że nie ma z tym żadnego problemu. Tam, gdzie jest 50 km/h, wszyscy jadą 50 km/h. U nas w Polsce jest 50 km/h, a jedziemy 80, 90 km/h. No, na szczęście te przepisy dotyczące przekroczenia prędkości o 50 km/h powodują pewne sankcje, zabranie prawa jazdy na 3 miesiące, z tym że to dotyczy tylko jazdy na terenie zabudowanym. Myślę, że należałoby to rozszerzyć, żeby to nie było tylko na terenie zabudowanym. Bo to jednak jest poważne zagrożenie, przekroczenie prędkości o tyle kilometrów na godzinę.

Tak że popieram tę ustawę, którą pan minister przedstawił, i słusznie… I ten korytarz życia też może zostanie wreszcie uporządkowany. Przepis nie jest konieczny, ale znowu: znamy mentalność, jaka u nas jest. Jak nie mamy tego napisanego, jasno określonego, to wtenczas z tą jazdą bywa różnie. Tak że to jest, jak myślę, słuszne i dobre. Niemniej jednak, Panie Ministrze, dużo jest jeszcze do zrobienia i do poprawienia. Ale to już pewnie w następnej kadencji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 26. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego szóstego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1315, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1315 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, senatora Aleksandra Szweda, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Aleksander Szwed:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Panie Ministrze! Wysoka Izbo!

Chciałbym w imieniu połączonych komisji, Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, przedstawić projekt nowelizacji ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Niniejsza nowelizacja jest wykonaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 16 maja 2018 r., sygn. akt SK18/17 stwierdził niezgodność art. 70 §1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy z konstytucją. Trybunał orzekł, że przepis ten w zakresie, w jakim określa termin do wytoczenia powództwa o zaprzeczenia ojcostwa męża matki, niezależnie od daty powzięcia przez pełnoletnie dziecko wiadomości o tym, że nie pochodzi od męża matki, jest niezgodny z konstytucją. Problemem jest fakt, że bieg tego terminu jest całkowicie oderwany od momentu, w którym zainteresowany dowiedział się o tym, że nie pochodzi od męża matki. Rozwiązanie prawne przewidziane w zaskarżonym art. 70 §1, który zamyka drogę dochodzenia zaprzeczenia ojcostwa po upływie 3-letniego terminu zawitego, stanowi ograniczenie konstytucyjnego prawa do poznania własnych korzeni biologicznych.

W przedstawionej nowelizacji proponuje się, aby dziecko po dojściu do pełnoletności mogło wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa męża swojej matki, nie później jednak niż w ciągu roku od osiągnięcia pełnoletności. Jeżeli jednak poweźmie ono wiadomość, że nie pochodzi od męża matki, już po osiągnięciu pełnoletności, to termin ten zacznie biec od dnia, w którym dziecko dowie się o tej okoliczności.

Bieg rocznego terminu do wytoczenia przez dziecko powództwa o zaprzeczenie macierzyństwa albo ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa określa się w identyczny sposób jak w przypadku zaprzeczenia ojcostwa, w związku z czym proponuje się nowelizację art. 6114, art. 70 §1 oraz art. 81 §2.

Zgodnie z projektem rządowym ujednolicone, roczne terminy… Będzie to dotyczyło również terminów ograniczających legitymację czynną do kwestionowania pochodzenia dziecka. Wydłużeniu ulegną 6-miesięczne terminy zawarte w art. 6113, art. 63, 64, 65, 69, 76 i 78. Zgodnie z uzasadnieniem projektu rządowego rozwiązanie to ma dać czas na podjęcie decyzji przez osoby najbardziej zainteresowane co do akceptacji wytworzonego stanu prawnego lub też jego zakwestionowania.

Projekt nowelizacji ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy jest niejako owocem 2 projektów: senackiego projektu ustawy zawartego w druku nr 3486 oraz rządowego projektu ustawy zawartego w druku sejmowym nr 3573, które rozpatrywane były podczas osiemdziesiątego szóstego posiedzenia Sejmu. Pierwsze czytanie odbyło się w dniu 19 lipca bieżącego roku. Następnie projekty zostały skierowane do dalszych prac do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Komisja podjęła uchwałę o wspólnym rozpatrzeniu tych projektów. Projekt rządowy został uznany za wiodący z uwagi na to, że był szerszy, a jednocześnie zawierał rozwiązania zawarte w projekcie senackim. W odniesieniu do wymienionego przedłożenia zostały przyjęte zmiany o charakterze ujednolicającym i redakcyjnym.

W trakcie drugiego czytania na posiedzeniu Sejmu w dniu 15 października zostały zgłoszone 2 poprawki. Ich celem było rozszerzenie wprowadzanych zmian o nowelizację ustawy – Prawo upadłościowe, ustawy – Prawo restrukturyzacyjne oraz ustawy z dnia 4 lipca o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego. Zmiany te miały wejść w życie z dniem 7 listopada 2019 r. Poprawki uzyskały w Sejmie poparcie. Za przyjęciem całej ustawy wraz z poprawkami opowiedziało się 388 posłów, 8 było przeciw, 3 wstrzymało się od głosu.

Po skierowaniu ustawy do Senatu połączone komisje senackie – Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej – pracowały nad niniejszą nowelizacją w dniu dzisiejszym i po krótkiej dyskusji jednogłośnie, 11 głosami za, przyjęły przedłożoną nowelizację. W związku z czym w imieniu połączonych komisji ja również wnoszę o przyjęcie przez Wysoką Izbę jednolitego załączonego projektu uchwały w sprawie nowelizacji ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, zawartego w druku nr 1315. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze, za bardzo szczegółowe sprawozdanie.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę zgłoszeń.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Projekty tej ustawy zostały wniesione przez rząd i Senat. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister sprawiedliwości.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Na posiedzeniu obecna jest pani Anna Dalkowska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Anna Dalkowska: Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.)

Dziękuję bardzo.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 27. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego siódmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1320, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1320 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, senatora Zbigniewa Cichonia, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!

Ustawa, która została przyjęta przez Sejm, dotyczy zmian w kodeksie karnym w zakresie penalizacji czynów przeciwko rodzinie, zmian polegających na wprowadzeniu odpowiedzialności karnej za dokonanie adopcji, która jest prowadzona w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Nowelizacja wprowadza odpowiedzialność karną dla osoby, której przysługuje władza rodzicielska nad dzieckiem i która wyraża zgodę na adopcję tego dziecka w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, zatajając ten cel przed sądem orzekającym w postępowaniu w sprawie o przysposobienie, a w przypadku wyrażenia przez rodzica zgody na przysposobienie dziecka w przyszłości bez wskazania osoby przysposabiającego – przed sądem, który przyjmuje oświadczenie o wyrażeniu tejże zgody, a także odpowiedzialność za dokonanie tejże adopcji z pominięciem postępowania w sprawie o przysposobienie.

Oczywiście, wprowadzając tę odpowiedzialność karną w art. 211a, należało sprecyzować, jakie jest znaczenie terminu „adopcja”. W związku z tym zmieniono również art. 115, który zawiera tzw. słowniczek pojęć używanych w kodeksie karnym. I przyjęto, że adopcją jest nabycie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem przez inną osobę niż ta, od której dziecko pochodzi.

Jeśli chodzi o penalizację i zakres tej penalizacji, to taki czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności ‒ już w tej chwili nie pamiętam dokładnie, bo tam jest odesłanie do innych przepisów ‒ bodajże do 2 lat.

Również wprowadzono zmiany do kodeksu postępowania cywilnego, albowiem w ślad za tą regulacją karną, o której wspomniałem wcześniej, a która, generalnie biorąc, wprowadza odpowiedzialność za zatajenie przed sądem adopcji w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, wprowadzono wymóg proceduralny, że w wezwaniu na rozprawę, która dotyczy postępowania adopcyjnego, sąd zamieszcza pouczenie, czyli zobowiązanie do oświadczenia o tym, czy właśnie taka adopcja nie jest dokonywana w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Na posiedzeniu komisji ta ustawa uzyskała pełną akceptację. Nie było żadnego głosu przeciwnego ani nikt nie wstrzymał się od głosu. To jest jedna kwestia.

Czy również ta druga ustawa, o zmianie kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jest teraz przedmiotem obrad? Bo ja miałem zreferować 2 ustawy.

(Głos z sali: Była już.)

A, to kolega już zreferował.

(Wicemarszałek Marek Pęk: Była. Tak, tak. Był sprawozdawca.)

Okej. Pan kolega zreferował. Ja przepraszam, ale w tym czasie byłem na zewnątrz.

(Wicemarszałek Marek Pęk: Dobrze.)

Przepraszam najmocniej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

A zatem dziękuję bardzo…

(Senator Zbigniew Cichoń: Dziękuję.)

…Panie Senatorze.

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister sprawiedliwości.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu? Widzę, że tak.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Zapraszam pana ministra Michała Wójcika na mównicę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Michał Wójcik:

Szanowny Panie Marszałku! Szanowni Państwo!

To jest niezwykle ważny projekt. Od 4 lat staramy się tak zmieniać prawo, żeby wychodzić naprzeciw oczekiwaniom społeczeństwa w kontekście dobra dziecka, dobra dzieci, chronienia dobra dzieci. Wszystkie nasze projekty temu służyły ‒ tak sądzę – od samego początku, kiedy była ustawa o zakazie odbioru dzieci wyłącznie z powodu biedy, poprzez całą reformę prawa krajowego, którą przeprowadziliśmy, dotyczącą tzw. porwań rodzicielskich w sprawach transgranicznych, poprzez walkę o tożsamość dzieci na arenie międzynarodowej, co nam się udało zrobić, czy też chociażby zaostrzenie kar w kodeksie karnym za pedofilię i wprowadzenie zakazu przedawnienia się takich przestępstw. Ale to jest w moim przekonaniu jedna z najważniejszych ustaw, bo ta ustawa dotyka zjawiska, które w żadnym razie nie powinno mieć miejsca w XXI w. i które nigdy nie powinno mieć miejsca. Rozmawiamy o zjawisku, które dotyczy, Szanowni Państwo, sprzedaży dzieci czy też kupowania dzieci, nawet za pośrednictwem stron internetowych. Powstały całe strony na ten temat, gdzie bez większego problemu można sobie kupić dziecko. A dlaczego? Bo jest luka w prawie, na którą zwracano uwagę przez całe lata. Przez wiele, wiele lat rzecznicy praw obywatelskich, rzecznicy praw dziecka i różne środowiska zwracali na to uwagę, także parlamentarzyści dyskutowali na ten temat ‒ i posłowie, i senatorowie ‒ ale jakoś nie udawało się znaleźć formuły w postaci konkretnego przepisu, który regulowałby kwestię tzw. adopcji nielegalnych.

(Rozmowy na sali)

(Wicemarszałek Marek Pęk: Panie Ministrze, przepraszam. Panowie Senatorowie… Senator Napieralski… Panie Senatorze Napieralski…)

(Senator Grzegorz Napieralski: Przepraszam.)

(Wicemarszałek Marek Pęk: Bardzo proszę o wyciszenie rozmów. Przeszkadzacie, Panowie.)

(Senator Grzegorz Napieralski: Przepraszamy.)

Bo co do zasady, Szanowni Państwo, adopcja jest regulowana w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Jest kilkanaście przepisów, które jednoznacznie określają, jaka jest procedura. Ona jest żmudna – i to jest oczywiste, że musi być żmudna, bo żeby ktoś nabył prawa do dziecka w drodze postępowania adopcyjnego, musi przejść różnego rodzaju testy, musi mieć określone kwalifikacje, są stawiane różne wymogi, sprawdzane różne sprawy, także jeżeli chodzi o pracę, o możliwość stworzenia dobrej przyszłości dla dziecka, możliwość zajęcia się wychowaniem dziecka, tak jak powinno to wszystko być zrobione. Są też badania psychologiczne. Dlatego to jest procedura żmudna. Ale to nie oznacza, że można sobie po prostu omijać całą tę procedurę i nabywać prawa do dziecka poprzez zastosowanie instytucji nielegalnej adopcji – nielegalnej, tzn. z pominięciem procedury adopcyjnej – bądź wykorzystanie drugiego elementu, drugiego obszaru, tzw. drogi administracyjnej, w której wykorzystuje się instytucję uznania dziecka przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Dlatego my zdecydowaliśmy się, Szanowni Państwo, przygotować zmiany w 2 dokumentach – w kodeksie karnym i w kodeksie postępowania cywilnego.

Jeżeli chodzi o przepis karny, to jest to przepis, który dotyka kwestii nielegalnych adopcji. Jest to przepis, który mówi o organizowaniu tego procederu, czyli chodzi o coś, co ma charakter szerszy, niezindywidualizowany, a więc np. o walkę poprzez ten przepis z zorganizowanymi grupami przestępczymi. Wprowadzono tu sankcje do 5 lat pozbawienia wolności. Bo problem polegał na tym, że jeżeli przypadki indywidualne tego typu, tego rodzaju sprawy – czyli gdy biologiczna matka dziecka decyduje się na sprzedaż dziecka osobie, która nie jest biologicznym ojcem dziecka, za określoną kwotę, korzyść majątkową bądź osobistą – trafiały do prokuratur bądź do sądów, to prokuratorzy i sędziowie mieli problem z ich kwalifikacją prawną. Niektórzy mówili, że potrzebne jest tu zastosowanie przepisu o handlu ludźmi, ale handel ludźmi… Nie będę cytował tego przepisu, choć oczywiście ja go tutaj mam, powiem tylko, że on z natury rzeczy jest po to, żeby penalizować sytuacje, w których sprzedaje się człowieka w określonym celu, tj. wyzysku, żebractwa, prostytucji, a sprawa dotycząca nielegalnych adopcji jest zjawiskiem zupełnie innym. Znam przypadki… Taki przypadek trafił do mnie na stół chociażby kilka tygodni temu, a nawet nie kilka, bo dosłownie 2 tygodnie temu, to jest sprawa z Poznania, w której właściwie wszyscy się przyznali – i matka biologiczna, i osoba, która miała nabyć dziecko za konkretną kwotę kilkudziesięciu tysięcy złotych. Prokuratura i wszyscy wiedzieli, że tak było, ale kiedy prokuratura wystąpiła z wnioskami o zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, to sąd się na to nie zgodził. Nie zgodził się, powiedział wprost, że taka sytuacja nie jest penalizowana. I my nie możemy mieć… W prawie nie powinno być czegoś podobnego. Dlatego, Szanowni Państwo, zdecydowaliśmy się… Ja – żeby tu była jasność – nie obwiniam sądu. Po prostu jest to bardzo poważny problem, przed którym stają prokuratorzy i sędziowie.

Jakie wielkie jest to zjawisko? Otóż kwestia sprzedaży dzieci może dotyczyć wielu przypadków. Rzecznik praw dziecka podał statystykę: od 2 do 3 tysięcy rocznie. Od 2 do 3 tysięcy! Policja ma inne dane statystyczne. Bo nielegalne adopcje w naszym kraju to, można powiedzieć, szara strefa.

Uznań w trybie administracyjnym – czyli sytuacji, gdy przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego pojawia się jakaś osoba, biologiczna matka dziecka wskazuje ją jako ojca biologicznego i ta osoba mówi „Tak, jestem ojcem biologicznym” – jest w Polsce, Szanowni Państwo, rocznie ponad 100 tysięcy. Ale trudno nam do końca powiedzieć, ile spośród tych przypadków może być nielegalną adopcją – czyli taka osoba nie jest ojcem biologicznym i ma tego świadomość, co jest bardzo ważne, bo wtedy to jest przestępstwo umyślne. Są jednak strony internetowe, Szanowni Państwo, i to bardzo licznie odwiedzane przez wiele osób, na których to stronach pojawiają się – ja fragmenty państwu przeczytam – ogłoszenia następującego rodzaju: „Pomogę rodzinie, która pragnie dziecka”, „21-letnia mama pomoże w zostaniu rodzicami”, „Wynajmę brzuszek – lubelskie”, „Dam szczęście, wynajmę brzuszek na 40 tygodni”, „Zostanę matką zastępczą”, „Zostanę matką zastępczą po raz drugi”, „Zostanę matką zastępczą po raz czwarty i ostatni raz” – ktoś coś takiego dodaje – „Pomogę bezdzietnej parze”. Szanowni Państwo, takie strony są odwiedzane przez wiele osób. I nawet jeżeli mamy tego typu stronę, tego typu ogłoszenia i są wskazywane konkretne pieniądze, konkretna stawka za dziecko, to my nie jesteśmy w stanie pociągnąć do odpowiedzialności karnej takiej osoby. Ale teraz będziemy w stanie to robić, właśnie dzięki tej ustawie.

I chcę państwu powiedzieć, bo przed chwilą z sędziami rozmawiałem, że na tej samej stronie, którą państwo macie wskazaną w dokumentach – ja nie będę tej strony w żadnym razie reklamował, ale to jest jedna ze stron, Szanowni Państwo, i wiele osób odwiedza właśnie tę stronę internetową – przed chwilą znalazłem taki oto post. Dzisiaj, czwartek, 17 października 2019 r, 8.26: „Ten dział idzie do kasacji! Powód: zmiana prawa”. Proszę państwa, no, można powiedzieć, esencja naszej działalności. Po to właśnie działamy, żeby takich patologii po prostu w życiu nie było. To jest dla mnie największa radość, że jest takie ogłoszenie, które mówi: likwidujemy ten dział, tę stronę dlatego, że jest prawo, że będzie nam groziła odpowiedzialność karna do 5 lat. I my przewidujemy sankcje, bo dziecko nie może być towarem, nie może być przedmiotem, który można sobie kupić, sprzedać. To jest niedopuszczana sytuacja. Dlatego, Szanowni Państwo, penalizujemy 2 sytuacje.

Przede wszystkim to sytuacja, kiedy dochodzi do przekazania korzyści majątkowej bądź osobistej w sytuacji, gdy jest postępowanie adopcyjne i ktoś taką korzyść majątkową czy osobistą… No, już sam zamiar wystarczy, żeby penalizować tego typu zachowania. Jeżeli w tle pojawia się ta korzyść majątkowa bądź osobista, czyli np. obietnica jakiegoś stanowiska za dziecko, bo taka sytuacja również może mieć miejsce, i jeżeli to się dzieje przy okazji toczącego się postępowania adopcyjnego, to taka sytuacja jest niedopuszczalna, penalizujemy to. Chyba że do czasu wydania postanowienia o adopcji, o przysposobieniu, Szanowni Państwo, osoba przyzna się do tego, a sąd oceni, czy korzyść majątkowa czy też osobista, która została udzielona, rzeczywiście narusza interes dziecka czy dobro dziecka, które jest najważniejsze w tym przypadku. A dlaczego tak? Ano dlatego, że w życiu może być taka sytuacja, że ktoś np. dał pieniądze na pieluchy, na wózek. I jest pytanie: czy jeżeli taka sytuacja miała miejsce, to mamy tę osobę pozbawiać prawa do tego, żeby zaadoptowała dziecko, czy nie? W naszym przekonaniu najlepiej oceni to sąd rodzinny. Jednak warunek jest jeden: do czasu postanowienia… Oczywiście będziesz pouczony przez sąd, i stąd są te zmiany w kodeksie dotyczącym procedury cywilnej, już w wezwaniu ta osoba jest pouczona, że jest taki przepis i że nie można tego robić, ale jeżeli oświadczysz, że doszło do udzielenia takiej korzyści majątkowej czy osobistej, oceni to sąd rodzinny. Jeżeli nastąpi to już po postanowieniu, to w moim przekonaniu – no, jest to oczywiste – wyczerpane zostaną znamiona tego przestępstwa. I to jest jedna sytuacja.

Druga sytuacja, Szanowni Państwo, to ta, kiedy mamy do czynienia z uznaniem, czyli kwestią administracyjną. Otóż, tak jak już mówiłem, pojawia się matka biologiczna, oświadcza, że mężczyzna jest ojcem biologicznym, są świadomi tego, że tak nie jest, że kłamią, kierownik urzędu stanu cywilnego przyjmuje to oświadczenie i on właściwie nie ma żadnych narzędzi, on nic nie może zrobić. Jeżeli ma jakieś wątpliwości, to ewentualnie występuje do sądu rodzinnego, ale sprawa idzie do sądu rodzinnego, który właściwie opiera się na tych samych dokumentach, na tych samych dowodach i nic nie może zrobić, praktycznie rzecz biorąc. O co chodzi z tym, żeby zablokować te adopcje nielegalne? O to, żeby to nie była furtka np. dla tych, którzy po prostu są pedofilami, są przestępcami. Bo przecież to jest prosty sposób na to, żeby przestępca nabył prawa do danego dziecka.

Bardzo prosto to zrobić, Szanowni Państwo. Przychodzi się do kierownika urzędu stanu cywilnego, osoba za pieniądze oświadcza: tak, to jest ojciec biologiczny, on mówi: tak, jestem ojcem biologicznym, po czym matka biologiczna w następnych tygodniach zrzeka się władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, a prawa do dziecka ma osoba, która nic wspólnego z tym dzieckiem nie ma, i ona wywozi to dziecko za granicę. My to sprawdzaliśmy. Co dalej się dzieje z tym dzieckiem? Kto tego dziecka szuka? W jakich celach to dziecko jest wywożone?

Ja chciałbym tu też kategorycznie zaprotestować przeciwko stanowisku tych osób, które mówią: a może tak jest lepiej, może trafi do lepszego środowiska, może do rodziny, która da mu ciepło, pieniądze. Tak, może tak być, ale równie dobrze może trafić do przestępcy. Nie będę rozwijał tego tematu, bo każdy ma wyobraźnię i już sam sobie wyobrazi, co się może dziać z tym dzieckiem.

My jako państwo nie możemy nie reagować na to i stąd penalizujemy również tego typu sytuacje. Nie może być tego typu sytuacji i dlatego pojawiła się ta ustawa, która ma tylko kilka artykułów, ma 4 artykuły, ale niezwykle ważne, bo chroniące dobro dzieci. Kodeks postępowania cywilnego, jeżeli chodzi o procedurę cywilną, porusza kwestię dotyczącą pouczania w 2 przypadkach. No, jeżeli jest adopcja, już w wezwaniu poucza się o treści przepisu, a jeżeli jest tzw. adopcja blankietowa, to przyjmuje się po prostu takie oświadczenie do protokołu. Sąd rodzinny je przyjmuje, jeżeli, krótko mówiąc, osoba decyduje się na to, że oddaje dziecko do adopcji i nie chce wiedzieć, do kogo to dziecko trafi – to jest jeden z rodzajów adopcji.

Bardzo dziękuję, Panie Marszałku.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Nie widzę chętnych, zatem bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Michał Wójcik: Bardzo dziękuję.)

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia.

Punkt 28. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego ósmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1321, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1321 A.

Sprawozdanie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

Proszę sprawozdawcę Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, senatora Kazimierza Wiatra, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Kazimierz Wiatr:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu dzisiejszym rozpatrzyła zawartą w druku nr 1321 ustawę o zmianie ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz niektórych innych ustaw. Jest to ustawa bardzo krótka, zawierająca 5 artykułów, z czego jeden dotyczy dnia wejścia w życie – to jest 14 dni od dnia ogłoszenia.

Najważniejszą treścią tej ustawy jest wprowadzenie do ustawy o Polskiej Akademii Nauk zapisu, który pozwala… czy też klasyfikuje wynagrodzenie zasadnicze pracowników naukowych w jednostce naukowej Polskiej Akademii Nauk, określa jego wysokość, mówiąc, że dla profesora jest to nie mniej niż 100%, dla profesora instytutu – 83%, dla adiunkta – 73%, a dla pozostałych – 50% wynagrodzenia określonego w przepisach wydanych na podstawie stosownego zapisu prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. W ten sposób pracownicy naukowi pracujący w Polskiej Akademii Nauk zostają zrównani z pracownikami pracującymi na uczelniach, których sytuacja została już uregulowana w wymienionej przeze mnie ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jednocześnie w kolejnych artykułach wprowadza się zapis o tym, że – mówię teraz potocznie, kolokwialnie – pracowników naukowych Polskiej Akademii Nauk oraz pracowników Sieci Badawczej Łukasiewicz obejmuje się przywilejem uznania ich pracy zawodowej za działalność twórczą o indywidualnym charakterze. W związku z tym będzie ona objęta ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ten sposób następuje tutaj wyrównanie różnic, które były nieuzasadnione, które były zgłaszane przez zainteresowanych. Wydaje się, że uporządkowanie tych spraw jest bardzo potrzebne.

Ustawa nie była kontrowersyjna, została przyjęta przez Komisję Nauki, Edukacji i Sportu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej jednomyślnie, o czym państwu w tej chwili sprawozdaję.

Bardzo proszę o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Kazimierz Wiatr: Dziękuję.)

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister nauki i szkolnictwa wyższego.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Na posiedzeniu obecny jest podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, pan Sebastian Skuza.

Panie Ministrze?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Sebastian Skuza: Panie Marszałku, Wysoka Izbo, nie widzę konieczności zabierania głosu.)

Bardzo dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie ma pytań.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 29. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1318, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1318 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, senatora Jacka Włosowicza, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jacek Włosowicz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

W dniu dzisiejszym 2 komisje, Komisja Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, omówiły przedstawioną ustawę.

Celem ustawy jest pełne i prawidłowe wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 2015 r.

Co ta nowelizacja wprowadza? Nastąpi otwarcie katalogu podmiotów uprawnionych do wymiany informacji pomiędzy instytucjami wchodzącymi w skład grupy, a także zwolnienie podmiotów prowadzących działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych z tajemnicy dotyczącej przekazania informacji jednostce analityki finansowej lub innemu właściwemu organowi.

Ustawa przewiduje również dodanie przepisów zapobiegających sytuacjom, w których osoby będące beneficjentami rzeczywistymi pośredników w obrocie nieruchomościami, a także osoby zajmujące kierownicze stanowiska w takich podmiotach byłyby osobami karanymi.

Ustawa likwiduje lukę polegającą na nieuwzględnieniu w dotychczas obowiązującym systemie organu uprawnionego do nałożenia kar administracyjnych na instytucje, które zostały skontrolowane, oraz umożliwia wyznaczenie organu Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań związanych z Centralnym Rejestrem Beneficjentów Rzeczywistych.

W trakcie posiedzenia komisji pan legislator omówił sytuację dotyczącą art. 57 i postawił pewne znaki zapytania. Na czym one polegały? Nowelizacja art. 57 ustawy została dokonana poprawką wniesioną w Sejmie w trakcie drugiego czytania. Legislator przedstawił analizę, z której wynika – to jest zgodne z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego – że podstawowe treści, które ostatecznie znajdują się w ustawie, powinny przebyć pełną drogę legislacyjną, czyli 3 czytań, co jest zgodne z art. 118 i 119 konstytucji. Przedstawił on też uzasadnienie, z którego wynika, że w tym przypadku ta pełna procedura 3 czytań nie została spełniona, a ponadto zmiany wykroczyły poza materię projektu, który został wniesiony do Sejmu.

Pan legislator podkreślił również, że w art. 57 ust. 3 wskazano jako termin wejścia w życie dzień następujący po ogłoszeniu ustawy. Oczywiście jest możliwość prawna, że będzie to w dniu kolejnym, muszą jednak być spełnione konkretne przesłanki. Pan legislator uważa, że w tym momencie taka przesłanka nie występuje. Zaproponował w związku z tym poprawkę.

W dyskusji nikt nie zabrał głosu i przystąpiliśmy do głosowania. Ustawa jednogłośnie została przyjęta bez poprawek.

Z takim również wnioskiem, o przyjęcie tej propozycji, obydwie połączone komisje zwracają się do Senatu.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Dziękuję Panie Senatorze.

(Senator Jacek Włosowicz: Dziękuję.)

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister finansów.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Na posiedzeniu obecny jest podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, pan Leszek Skiba.

Panie Ministrze? Nie? Dziękuję bardzo.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie.

Otwarcie dyskusji

Zatem otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 30. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego porządku obrad, ustawa o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1319, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1319 A.

Sprawozdanie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, senatora Jacka Włosowicza, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jacek Włosowicz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych dzisiaj rano omówiła tę ustawę. Co ona wprowadza? Implementuje do polskiego systemu 2 dokumenty. Przede wszystkim wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2017 r. w zakresie zachęcenia akcjonariuszy do długoterminowego zaangażowania. Druga kwestia jest taka, że ustawa ma służyć stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z 2007 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym.

Jakie elementy wprowadza ta nowelizacja? Przede wszystkim ma służyć ułatwieniu spółkom identyfikacji swoich akcjonariuszy, co umożliwi im bezpośrednią komunikację z akcjonariuszami, ułatwi akcjonariuszom wykonywanie swoich praw. Ustanawia też jednolite wymogi przekazywania informacji dla podmiotów świadczących usługi przechowywania akcji lub prowadzenia rachunków papierów wartościowych, pochodzących z krajów Unii, jak i z krajów trzecich. Ponadto nakłada na inwestorów instytucjonalnych oraz podmioty zarządzające aktywami obowiązek opracowania i upubliczniania swojej polityki zaangażowania w spółkę oraz obowiązek informowania o sposobach realizacji tej polityki. Mowa tam również o konieczności udzielania przez podmioty zarządzające aktywami informacji, czy i w jaki sposób podmiot ten działa w najlepszym długoterminowym interesie inwestora. Ustawa reguluje także zasady działania tzw. doradców inwestorów w związku z głosowaniem. Przyznaje też akcjonariuszom prawa do głosowania nad polityką wynagrodzeń spółki oraz nad okresowym sprawozdaniami z realizacji tej polityki. Ponadto stanowi, że organem właściwym dla celów nadzorowania przestrzegania przepisów i wypełniania obowiązków określonych w rozporządzeniu będzie KNF. To są te kwestie, które zostają wprowadzone.

Na posiedzeniu komisji nie została przedstawiona opinia prawna. Pan legislator poinformował nas, iż wczoraj ustawa ta została przyjęta przez Sejm i ze względu na jej objętość, czyli 160 stron, nie było wystarczająco dużo czasu, by sformułować uwagi szczegółowe. Przystąpiliśmy do głosowania. Jednogłośnie – były 3 głosy za – ustawa została poparta.

I z takim również wnioskiem Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zwraca się do Wysokiego Senatu.

Wicemarszałek Marek Pęk:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Jacek Włosowicz: Dziękuję, Panie Marszałku.)

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister finansów.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu?

Ponownie zapytuję pana ministra Leszka Skibę. Nie? Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu, związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Otwarcie dyskusji

Zatem otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Ogłaszam 5 minut przerwy. Musimy poczekać na senatora sprawozdawcę.

(Przerwa w obradach od godziny 14 minut 17 do godziny 14 minut 23)

Wznowienie obrad

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Punkt 31. porządku obrad: ustawa o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego pierwszego porządku obrad: ustawa o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1326, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1326 A.

Sprawozdanie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, pana senatora Krzysztofa Mroza, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Krzysztof Mróz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

W dniu dzisiejszym Komisja Budżetu i Finansów Publicznych rozpatrywała przedmiotową ustawę. Jest to tzw. ustawa europejska, czyli wdrażamy w niej czy implementujemy także przepisy Unii Europejskiej. Ustawa ta przewiduje wiele działań, m.in. wprowadzenie nowego mechanizmu zapewniającego ujednolicenie zasad rozwiązywania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania zysków w ramach Unii Europejskiej. Wprowadzamy tutaj także drogę sądową dla podatników.

Ustawa ta nie budziła żadnych kontrowersji. Jednomyślnie, jednogłośnie została przyjęta na posiedzeniu komisji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza. Dziękuję.

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister finansów.

Czy przedstawiciel rządu, pan minister Tadeusz Kościński, chciałby zabrać głos w tej sprawie?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Tadeusz Kościński: Nie.)

Rezygnuje.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 32. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o podatku akcyzowym

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1327, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1327 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Infrastruktury oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę Komisji Infrastruktury oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, pana senatora Wiesława Dobkowskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Wiesław Dobkowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Mam zaszczyt przedstawić w imieniu Komisji Infrastruktury, a także Komisji Budżetu i Finansów Publicznych ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym.

Celem ustawy jest obniżenie stawek akcyzy w stosunku do samochodów osobowych o napędzie spalinowo-elektrycznym, tzw. hybrydowym.

Zgodnie z ustawą wysokość stawek podatku akcyzowego na samochody osobowe będzie uzależniona od rodzaju napędu – napęd spalinowy lub napęd hybrydowy – oraz od pojemności silnika.

W przypadku samochodów o napędzie tradycyjnym, spalinowym, stawka akcyzy wynosić będzie, tak jak dotychczas, 3,1% dla samochodów o pojemności do 2 l, czyli do 2 tysięcy cm3, oraz 18,6% dla samochodów o pojemności powyżej 2 tysięcy cm3, czyli 2 l.

Będzie wprowadzona nowa stawka akcyzy, o połowę niższa, wynosząca 1,55% podstawy opodatkowania, która obejmie samochody o napędzie hybrydowym o pojemności silnika spalinowego 2 tysiące cm3 lub niższej, w którym energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, czyli tzw. samochody bez wtyczki.

A nowa stawka akcyzy, o połowę niższa, wynosząca 9,3% podstawy opodatkowania, obejmie samochody o napędzie hybrydowym o pojemności silnika spalinowego w przedziale od 2 tysięcy cm3 do 3,5 tysiąca cm3, te, w których energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, a także te, w których energia jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, więc tzw. samochody z wtyczką.

Ta niższa stawka akcyzy nie obejmuje pozostałych samochodów osobowych o napędzie hybrydowym, czyli samochodów o pojemności silnika spalinowego powyżej 3,5 tysiąca cm3, ani samochodów o pojemności silnika spalinowego 2 tysiące cm3 lub mniejszej, w których energia elektryczna jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania. Ta ostatnia kategoria samochodów, czyli o pojemności silnika do 2 tysięcy cm3, gdzie energia elektryczna jest akumulowana, tzw. samochody z wtyczką, zgodnie z obecnie obowiązującym stanem prawnym jest objęta całkowitym zwolnieniem z akcyzy do dnia 1 stycznia 2021 r., dlatego ta ustawa tego nie reguluje. Ona ma na celu obniżenie akcyzy o połowę, a skoro tutaj nie ma żadnej akcyzy, to ustawa nie dotyczy tej kategorii samochodów.

Teraz tak: w przypadku gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wejścia w życie ustawy, będą stosowane przepisy dotychczasowe.

Ustawa wejdzie w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia.

Panie Marszałku, Wysoka Izbo, jest to tzw. projekt sejmowy, czyli grupa posłów zgłosiła ten projekt. Na posiedzeniu komisji byli przedstawiciele rządu i przedstawiciel rządu stwierdził, że do tej ustawy nie ma opinii. Po prostu rząd nie opiniował tej ustawy, ale też – ja wyraźnie o to pytałem – nie jest tej ustawie przeciwny.

Po dyskusji i po tym, jak Biuro Legislacyjne zgłosiło pewne uwagi… Również senator Peczkis zgłaszał uwagi dotyczące tego, że tworzy się furtkę dla pewnych pojazdów, np. dla tych, w których silnik hybrydowy, czyli ten elektryczny, może mieć dużo większą moc w stosunku do silnika spalinowego, że mogą być jakieś luki, które ktoś może wykorzystać. Ale po przeanalizowaniu sprawy zgłosiłem wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek i taki też wniosek został przyjęty, zdaje się, stosunkiem głosów 6:5, w każdym razie nie było to jednogłośne.

Panie Marszałku, Wysoki Senacie, w imieniu 2 połączonych komisji zgłaszam wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Zapytania i odpowiedzi

Pan senator Dowhan. Proszę bardzo.

Senator Robert Dowhan:

Dziękuję za głos.

Dlaczego 50%, a nie całkowicie, jeżeli mamy do czynienia z odnawialnymi źródłami energii? Czy może mi pan powiedzieć, jakie stawki akcyzowe obowiązują w innych krajach Unii Europejskiej?

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Proszę, Panie Senatorze.

Senator Wiesław Dobkowski:

Dlaczego 50%? Nie było to wprost powiedziane, ale z informacji uzyskanej od ministerstwa w odpowiedzi na pytanie, które zadał senator, o to, jakie będzie uszczuplenie budżetu… Pan minister powiedział, że dla budżetu będzie to prawdopodobnie neutralne, ponieważ przy takim obniżeniu stawek po prostu więcej będzie sprowadzanych samochodów, w związku z tym w ogóle z tytułu akcyzy tak z roku na rok… tzn. akcyza z tytułu sprowadzania tych samochodów hybrydowych ma coraz większa wartość… No, po prostu przychody budżetu państwa są coraz większe. To ponad 2 miliardy do prawie 3 miliardów, ostatnio było ok. 3 miliardów…

(Głos z sali: Czego? Akcyzy?)

…3 miliardów zł…

(Wicemarszałek Michał Seweryński: Akcyzy.)

Tak, akcyzy z tego tytułu.

W każdym razie po prostu ok. 1,5 miliarda zł byłoby z tytułu tej ulgi mniej, ale w związku z tym, że na pewno będzie więcej tych samochodów, prawdopodobnie to się zniweluje i ta zmiana będzie obojętna dla budżetu. To znaczy takie są szacunki, bo to nie są dokładne dane, ale szacuje się, że zmiana dla budżetu będzie obojętna.

I teraz, wprost odpowiadając na to pana pytanie, powiem, że gdyby całkowicie się zwolniło te pojazdy z akcyzy, uszczuplenie dla budżetu na pewno by wynosiło z 1,5 miliarda albo więcej. Prawdopodobnie to jest powodem, że nie od razu całkowicie się zwalnia. Ja uważam, że im mniejszy podatek akcyzowy od takich samochodów, tym lepiej. Może nie tyle się zmniejsza ilość gazów cieplarnianych, bo przecież wytworzenie prądu też się wiąże z emisją dwutlenku węgla i innych gazów, ile na pewno się zmniejsza smog, gdyż w miastach, w których jest dużo samochodów, po prostu będzie mniej spalin i będzie czystsze powietrze. Można powiedzieć, że to obniżenie podatku to jest też taka jakby inwestycja w środowisko. Ja uważam, że powinno się dążyć do tego, żeby w przyszłości całkowicie ten podatek wyeliminować. Teraz jest też dyskusja, czy państwo będzie promowało samochody czysto elektryczne, czy właśnie samochody hybrydowe, czyli czy tzw. elektromobilność, czy samochody hybrydowe. Ja osobiście uważam… No, hybryda mi tak jakoś lepiej pasuje, ponieważ z samochodami elektrycznymi się wiąże to, że w tej chwili nie ma prostego sposobu na akumulowanie energii elektrycznej. Nie ma takiej możliwości, żeby na dłuższy czas i większą pojemność akumulować i to jest kłopotliwe, bo czas ładowania akumulatorów po prostu powoduje, że nie można np. szybko ich naładować i jechać dalej, a zasięg tych takich samochodów elektrycznych jest ograniczony. Samochody hybrydowe nie mają takich ograniczeń. Najważniejsze jest to, że jak w korkach się jedzie w dużym mieście, można całkowicie wyłączyć silnik spalinowy i nie palić paliwa, tylko jechać na silniku elektrycznym, a w trasie można jechać na silniku spalinowym. To tyle, co mogę powiedzieć.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Czy są jeszcze pytania do pana senatora sprawozdawcy? Nikt się nie zgłasza.

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Wiesław Dobkowski: Dziękuję.)

Projekt ustawy został wniesiony przez posłów.

Czy przedstawiciel rządu, pan minister Tadeusz Kościński, chce zabrać głos w tej sprawie?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Tadeusz Kościński: Dziękuję bardzo.)

Nie zabiera pan głosu.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Pytanie zadaje pan senator Dowhan.

Proszę pana ministra na trybunę.

Proszę, Panie Senatorze.

Senator Robert Dowhan:

Dziękuje, Panie Marszałku.

Panie Ministrze, takie pytanie: może pan powiedzieć, jakie dokładnie były wpływy z akcyzy od samochodów powyżej 2 tysięcy cm3? To jest moje pierwsze pytanie.

Drugie moje pytanie: dlaczego nie idzie się drogą odstąpienia od akcyzy? Ona nie obowiązuje w większości krajów ościennych czy we wszystkich, a jeśli występuje, to w bardzo znikomym wymiarze, i dlatego dużo samochodów jest rejestrowanych po prostu za granicą, bo w ten sposób omija się koszty, i to czasami niemałe, rejestracji u nas.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Proszę, Panie Ministrze.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Tadeusz Kościński:

Dziękuję.

Odpowiedź, jakie dokładnie są wpływy z akcyzy, dam panu na piśmie, bo nie podam takiej informacji z głowy.

A co do rejestracji, jeśli dobrze rozumiem… Gdy się zarejestruje auto w Polsce, to tutaj trzeba zapłacić akcyzę, więc taki ktoś raptem kilka tygodni czy miesięcy może używać auta w Polsce bez rejestracji. A więc ta akcyza tak czy tak, wcześniej czy później, będzie w Polsce. Nie wiem, czy dobrze pana zrozumiałem.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Czy są jeszcze pytania do pana ministra? Nie.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Informuję, że przedstawiciel rządu zobowiązał się do udzielenia pisemnej odpowiedzi na pytanie zadane przez pana senatora Dowhana.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Do dyskusji zapisał się pan senator Dowhan. Proszę o zabranie głosu.

Senator Robert Dowhan:

Szanowny Panie Marszałku! Panie Ministrze!

Temat akcyzy jest już po raz kolejny wałkowany. 2 lata temu było blisko zmiany przepisów dotyczących akcyzy, a to jest przecież nieunormowane od wielu lat. Tak naprawdę akcyzę – według moich informacji, pan minister może zaprzeczyć – wprowadzono, kiedy Daewoo weszło do Polski, a więc lata świetlne temu, można powiedzieć, a zrobiono to tylko dlatego, że Daewoo chciało mieć patent, wyłączność na produkcję swoich samochodów, chciało w jakiś sposób ograniczyć napływ innych samochodów z zewnątrz. Ta akcyza przetrwała do dzisiaj i jest ona najwyższa, jeżeli chodzi o kraje Unii Europejskiej. Nie znam dokładnych danych, ale wiem, że w Unii akcyza w ogóle nie występuje, a jeżeli występuje, to w innym podatku. Tak jak mówię, 2 lata temu było blisko zmiany przepisów. Szkoda, że nie ma na sali pana senatora Peczkisa, bo wiem, że on to pilotował.

Ja myślę, że powinniśmy pójść w całkiem innym kierunku, bo tu nie chodzi o to, żeby te samochody były drogie. Trzeba pamiętać, że państwo zarabia nie tylko na akcyzie, zarabia też na VAT, zarabia też na podatkach płaconych przez dilerów, płaconych w zakresie różnego rodzaju usług związanych z komunikacją, więc przychody z tego tytułu są duże. Ta liczba, te 3 miliardy podane przez pana senatora sprawozdawcę, coś mi nie za bardzo pasuje. Nie wierzę, żeby takie były wpływy z akcyzy, w takiej wysokości, ale nie chcę się kłócić.

Zadałem też pytanie związane z rejestracją samochodów poza granicami kraju. Dzisiaj, kiedy mamy wolność gospodarczą, dużo firm z tego korzysta, więc widzimy na ulicach polskich miast samochody z rejestracjami z Niemiec, gdzie ta akcyza nie występuje, a można odliczyć sobie podatek VAT, który jest tam zdecydowanie niższy. A ostatnio bardzo modne jest przecież rejestrowanie podmiotów gospodarczych i samochodów na Słowacji i w Czechach. Myślę, że Ministerstwo Finansów powinno to zauważyć.

To tak jak… Przez wiele lat była nagłaśniana sprawa tych maszyn grających, rozlokowanych po stacjach benzynowych i wszelkiego rodzaju piwnicach. Z jednej strony ludzie tam grali, nie płacąc podatku na rzecz państwa, a z drugiej strony były gry internetowe – przez to, że nie zostały zablokowane te strony, pieniądze wypływały, bo była swoboda płacenia kartami. Wiem, że to już mamy za sobą, to jest jeden z dużych sukcesów, że to udało się ograniczyć.

Nie do końca rozumiem to obniżenie akcyzy o 50%. Wpływa projekt poselski, jest obniżka o 50%. To co to ma spowodować? Że nagle samochody zaczną być sprzedawane czy kupowane w innej formie niż do tej pory? I tak ta akcyza 9,3% plus ograniczenie przez państwa, wydaje mi się, dobrych zapisów, które do tej pory funkcjonowały, jeżeli chodzi o przedsiębiorców i zakup samochodów osobowych, ograniczenie do 150 tysięcy możliwości odpisania tego i wrzucenia w koszty działalności, to trochę… To jest bardzo niesprawiedliwe i to rodzi wszelkiego rodzaju kombinacje związane właśnie z nabywaniem samochodów przez firmy. Mamy bardzo wysokie koszty: 23% podatku, którego nie możemy odliczyć, no i było 18,6% akcyzy do tej pory.

Ja bym poszedł w kierunku… Jeżeli mamy dbać o ekologię, tobym poszedł w takim kierunku, żeby akcyzę czy inne opłaty związane z ekologią nałożyć na samochody, które są ściągane do Polski i nie spełniają jakichś tam norm, które są co chwila podnoszone, a nie w kierunku obciążania nowoczesnych samochodów, które są zasilane z innych źródeł, źródeł odnawialnych, tak jak chociażby samochody hybrydowe, elektryczne, a może za chwilę pojawią się takie na baterie słoneczne. A więc choć z jednej strony to jednorazowe zrobienie ukłonu w postaci obniżenia akcyzy o 50% uważam za dobry ruch, to jest to ruch niewystarczający. I nie wiem, czemu on ma służyć, bo trzeba pochylić się nad akcyzą, nad samochodami, nad ekologią w szerszym zakresie. To nie może być takie działanie jak dzisiaj, że pan minister reprezentuje tylko stronę rządową, a strona rządowa nie dodała do tego żadnego projektu, nie ma tu też strony poselskiej, która wprowadziła ten projekt na ostatnie posiedzenie Sejmu, choć mieliśmy na to 4 lata.

Problem ekologii i samochodów jest szerokim problemem, szczególnie że mamy dzisiaj bardzo dużą konkurencję, jeżeli chodzi o Unię Europejską. Ja bym optował więc za tym, aby ministerstwo przyjrzało się temu, jakie rozwiązania są w innych krajach, tak by po prostu znaleźć złoty środek i zastosować to też w Polsce. Nie będzie się wtedy męczyć Polaków ciągłymi zmianami, bo ja… Pan minister jest młodym człowiekiem, ale ja pamiętam, jak samochody można było sprowadzać na kilogramy, a później trzeba było męczyć Polaków – bo trzeba było wymontować przednią czy tylną oś napędową, czyli rozkręcić kawałek zawieszenia, i wtedy był to tzw. składak i można było… A wiadomo, że każdy chciał kupić taniej i zaoszczędzić. Tak więc Polacy po rowach, po lasach, rozkręcali te samochody, by następnie za granicą je skręcać. Później były jakieś dziwne kratki wprowadzone w przypadku samochodów osobowych. Sam w swojej firmie miałem kilka takich ciężarowych samochodów cinquecento, to były cinquecento ciężarowe z kratką z tyłu, bo można było w nich oddzielić pakę. No, śmiesznie to wyglądało. Ciągle jednak było poszukiwanie dobrych rozwiązań z jednej i z drugiej strony. W przypadku przedsiębiorców takie samochody służyły dla przedstawicieli i wtedy można było odliczyć podatek, zaliczyć to wszystko do kosztów… Ale śmiesznie to wyglądało z zewnątrz. Później pojawił się wzór Lisaka, były konieczne wyliczenia i znowu producenci siadali i zmieniali parametry samochodów, żeby to wszystko dopasować.

Ja myślę, że proste rozwiązania są najlepsze, proste rozwiązania polegające na daniu możliwości odliczenia, rejestracji… na daniu ulg na ekologię, ulg związanych z odnawialnymi źródłami energii, jeżeli chodzi o samochody i o pakiety bezpieczeństwa, które w samochodach się znajdują. I myślę, że to są argumenty, które powinni państwo rozważyć w ministerstwie, żeby ludzie kupujący samochody taniej, wiedzieli, że właśnie są proekologiczni, że otrzymują dobre rozwiązania, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo. To są dzisiaj podstawowe nurty, w tym kierunku powinno się pójść, a nie w kierunku jednorazowego obniżenia akcyzy o 50%. I tak zostawia się ją bardzo wysoką, bo na poziomie ok. 10%, a tyle, zdaje mi się, nie ma w żadnym państwie europejskim. Dziękuję.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy ktoś z państwa jeszcze pragnie zabrać głos w dyskusji? Nikt się nie zgłasza.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Czy przedstawiciel rządu chciałby się ustosunkować do wypowiedzi pana senatora? Nie. Dziękuję.

Punkt 33. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego trzeciego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1323, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1323 A.

Sprawozdanie Komisji Zdrowia

Proszę sprawozdawcę Komisji Zdrowia, panią senator Dorotę Czudowską, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Dorota Czudowska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!

Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z obrad Komisji Zdrowia, które odbyły się dzisiaj w godzinach porannych. Pracowaliśmy nad ustawą o zmianie ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Jest to nowelizacja ustawy z 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Chodzi o wyłączenie spod jej uregulowań osób wykonujących zawody medyczne, dla których zasady uzyskiwania tytułu specjalisty określają przepisy regulujące wykonywanie tych zawodów.

W ustawie zasadniczej, tj. tej z 2017 r., uchylono zapis ust. 2 w art. 1. Celem uchylenia tego przepisu jest umożliwienie osobom wykonującym zawody medyczne – a więc lekarzom, ale także pielęgniarkom, farmaceutom, fizjoterapeutom czy diagnostom laboratoryjnym – uzyskanie tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Uzyskanie tytułu specjalisty w niektórych dziedzinach obecnie nie może być dla nich dostępne. Przeszkodę stanowi właśnie brak określonej dziedziny w uregulowaniach prawnych dotyczących specjalizacji lub też brak jednostki akredytowanej do przeprowadzenia szkolenia specjalizacyjnego. Z uzasadnienia ustawy wynika, że dotyczy to takich specjalizacji, jak np. psychoterapia dzieci i młodzieży, a także psychoseksuologia – katalog dziedzin określonych dla specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów nie zawiera dla nich takiej dziedziny specjalizacji.

Odbyła się krótka dyskusja na temat tej ustawy. Pani minister dopowiedziała, że od wielu lat były sygnały z różnych środowisk, że brak dostępu do świadczeń udzielanych przez specjalistów, których tu wymieniłam, brak kadr medycznych stwarza pilną konieczność stworzenia dodatkowych regulacji, tak żeby można było się specjalizować, mogłabym powiedzieć tak troszkę kolokwialnie, taką szybszą ścieżką, żeby był lepszy dostęp do świadczeń z tej dziedziny i żeby można było pacjentom i potrzebującym udzielać ich znacznie więcej. W komisji przyjęliśmy tę ustawę bez poprawek. Ustawa jest zgodna z prawem Unii Europejskiej. Nie budzi ona zastrzeżeń legislacyjnych. Może warto dodać, że w Sejmie została przyjęta większością 423 głosów przy 2 głosach przeciw, 3 posłów wstrzymało się od głosu.

W imieniu senackiej Komisji Zdrowia proszę Wysoką Izbę o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Radziwiłł, proszę bardzo.

(Senator Konstanty Radziwiłł: W dyskusji.)

Aha, w dyskusji.

Chętnych do zadawania pytań nie ma.

Dziękuję pani senator za sprawozdanie.

(Senator Dorota Czudowska: Dziękuję bardzo, dziękuję.)

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd.

Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony pan minister zdrowia.

Czy przedstawiciel rządu, pani minister Józefa Szczurek-Żelazko, pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nie. Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie pani minister? Nikt się nie zgłasza. Dziękuję.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Głos zabierze pan senator Radziwiłł. Proszę.

Senator Konstanty Radziwiłł:

Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo!

Proszę o cierpliwość, ja chciałbym tylko powiedzieć, że ustawa jest dobra i w jakimś sensie sankcjonuje pewną rzeczywistość, rzeczywistość bardziej skomplikowaną niż wynikająca z dotychczasowych przepisów, mianowicie taką, że wielu lekarzy, wiele pielęgniarek, położnych, wielu farmaceutów, fizjoterapeutów i innych przedstawicieli zawodów medycznych pracuje obecnie w dziedzinach, których przepisy zawodowe przypisane tym właśnie zawodom nie przewidują, np. w szeroko rozumianej psychiatrii, psychoterapii, ale także w fizyce medycznej, inżynierii medycznej, przemyśle farmaceutycznym, a to są wszystko właśnie takie kierunki specjalizacji, które przewidują przepisy wykonawcze do ustawy matki, którą dzisiaj zmieniamy. Umożliwienie takiego formalnego, państwowego potwierdzenia kwalifikacji faktycznie posiadanych przez tych profesjonalistów, a przypominam, że certyfikaty w tym zakresie wydaje Centrum Egzaminów Medycznych, jest dobre. To porządkuje także w pewnym sensie sytuację, jeżeli chodzi o standardy, wymagania np. Narodowego Funduszu Zdrowia w stosunku do świadczeniodawców, którzy legitymują się pracą osób wykonujących obecnie pewne czynności tak trochę nieformalnie. A więc ta regulacja jest ze wszystkich miar pożądana. Dobrze również, że te osoby, które chciałyby potwierdzić swoje umiejętności właśnie takim certyfikatem, taką specjalizacją, nie będą musiały odbywać pełnego kursu kształcenia, tylko będzie istniała możliwość uznania dotychczasowego dorobku zawodowego czy naukowego w tym zakresie. W ten sposób te osoby szybciej będą mogły podejść do egzaminu i zdobyć certyfikat.

Ponieważ nie wykorzystałem całego czasu, Panie Marszałku, to chciałbym, korzystając z tego, że są to moje ostatnie dni w tej Izbie, przekazać bardzo serdeczne podziękowania na ręce pana marszałka ‒ całemu Prezydium Senatu; na ręce pani minister – Ministerstwu Zdrowia, a także obecnym tutaj pracownikom Kancelarii Senatu. Chciałbym podziękować wszystkim pracownikom Senatu. Obecnym na sali senatorom chciałbym podziękować za współpracę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy są dalsze zgłoszenia do dyskusji? Nikt się nie zgłasza.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 34. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy ‒ Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego czwartego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy ‒ Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1322, a sprawozdanie komisji ‒ w druku nr 1322 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

Proszę sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, pana senatora Józefa Zająca, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Józef Zając:

Panie Marszałku! Pani Minister! Panie i Panowie Senatorowie!

W imieniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej chciałbym przedstawić projekt ustawy o zmianie ustawy ‒ Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw.

Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie do systemu prawa przepisów określających kryteria ustalania kosztów przejazdu dziecka i opiekuna, kosztów, które są zwracane opiekunom dowożącym dzieci niepełnosprawne lub inne uprawnione do szkoły lub przedszkola. Efektem przedstawionej ustawy jest urealnienie kwoty. Kwota ta jest wyrażona w propozycji ustawy wzorem matematycznym, całkiem dobrze skonstruowanym. Proponuje się, aby formuła ta była zawarta w ustawie.

Efektem projektowanej ustawy będzie kwota, o której powiedziałem, zwracana przez jednostkę samorządu terytorialnego rodzicom w związku z ponoszonymi kosztami dowożenia dziecka do szkoły. W ten sposób zrealizowane będzie postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 października 2017 r.

W związku z tym wnoszę o przyjęcie jednolitego, załączonego projektu ustawy o zmianie ustawy ‒ Prawo oświatowe, zawartego w druku nr 761 S, oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia tego pod głosowanie… To znaczy w imieniu połączonych komisji wnoszę o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Projekt ustawy został wniesiony przez Senat. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister edukacji narodowej.

Czy przedstawiciel rządu, pani minister Marzena Machałek, chce zabrać głos w tej sprawie? Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję państwa senatorów, że nikt się nie zapisał do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 35. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego piątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1316, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1316 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Infrastruktury

Proszę sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Infrastruktury, pana senatora Roberta Gawła, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Robert Gaweł:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Sprawozdanie z dzisiejszego posiedzenia komisji.

Na posiedzeniu był obecny pan Karol Okoński, sekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji, który przedstawił założenia ustawy w 3 punktach.

Po pierwsze, chodzi o stworzenie systemu rejestrów państwowych, a więc formy ewidencji. Wprowadzenie systemu ma skutkować rozwiązaniem problemu, jakim jest występowanie niezgodności tożsamości danych przetwarzanych w różnych rejestrach publicznych.

Po drugie, ustawa wprowadza podstawę prawną do funkcjonowania rejestru danych kontaktowych osób fizycznych będącego elektronicznym odpowiednikiem książek telefonicznych.

Po trzecie, chodzi o stworzenie podstawy prawnej dla udostępnienia dedykowanej usługi elektronicznej pozwalającej obywatelom na samodzielne pobranie odpisu aktu stanu cywilnego w postaci elektronicznej bezpośrednio z rejestru stanu cywilnego.

Senatorowie nie brali udziału w dyskusji. Legislator miał parę drobnych uwag legislacyjnych. Dwie poprawki zostały odrzucone. Całość ustawy komisja senacka jednogłośnie rekomenduje do przyjęcia. To tyle.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Senator Robert Gaweł:

Panie Marszałku, ja chciałbym tylko podziękować wszystkim paniom i panom senatorom za 4-letnią współpracę – oczywiście dziękuję też pracownikom Kancelarii Senatu – i życzyć tym, którzy dostali się do Senatu i będą tu w następnej kadencji, żeby potrafili ze sobą współpracować oraz żeby Senat potrafił zachować umiar i opanowanie, które jest przypisane tej Izbie na wieki wieków. Dziękuję. (Oklaski)

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję bardzo.

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister cyfryzacji.

Czy przedstawiciel rządu, pan minister Karol Okoński, chce zabrać głos w sprawie prezentowanej ustawy?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Cyfryzacji Karol Okoński: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy są takie pytania? Nikt się nie zgłasza.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś zapisał się do dyskusji? Nikt nie zgłosił się do dyskusji.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 36. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego szóstego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej.

Tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1332, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1332 A.

Sprawozdanie Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, pana senatora Władysława Komarnickiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Władysław Komarnicki:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Był to rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej.

Zgodnie z uzasadnieniem ustawa dotyczy wyeliminowania wskazanych przez środowiska związane z własnością przemysłową błędów w zakresie implementacji dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej oraz dostosowania do Konwencji o udzielaniu patentów europejskich, sporządzonej w Monachium 5 października 1973 r., i Układu o współpracy patentowej, sporządzonego w Waszyngtonie w dniu 19 czerwca 1970 r.

Jeżeli państwo pozwolą, to przedstawię kalendarium.

9 lipca projekt wpłynął do Sejmu. 17 lipca skierowano go do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. 11 września było pierwsze czytanie na posiedzeniu Sejmu. 15 października było sprawozdanie komisji. Sprawozdawcą był, przypominam, poseł Jerzy Meysztowicz. 16 października było drugie czytanie w Sejmie, tego samego 16 października na osiemdziesiątym szóstym posiedzeniu było głosowanie nad projektem ustawy. Ustawa trafiła do nas w dniu 17 października 2019 r. i na posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności w tej sprawie wszyscy głosowali za przyjęciem ustawy bez poprawek. Bardzo dziękuję za krótką, ale bardzo rzeczową dyskusję z panem ministrem, która odbyła się na posiedzeniu w kwestii tej ustawy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Sprawozdawca Władysław Komarnicki: Dziękuję, Panie Marszałku.)

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister przedsiębiorczości i technologii.

Czy przedstawiciel rządu, pan minister Marcin Ociepa, pragnie zabrać głos w tej sprawie?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii Marcin Ociepa: Ja jestem do dyspozycji.)

Jest z nami obecna także prezes Urzędu Patentowego, pani minister Edyta Demby-Siwek.

Czy chce pani zabrać głos w tej sprawie? Jeżeli nie, to dziękuję bardzo.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu.

Czy są takie pytania? Nikt się nie zgłasza.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 37. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego siódmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 1324, a sprawozdanie komisji – w druku nr 1324 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Środowiska oraz Komisji Infrastruktury

Proszę sprawozdawcę Komisji Środowiska oraz Komisji Infrastruktury, panią senator Jadwigę Rotnicką, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jadwiga Rotnicka:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ustawa, która wpłynęła wczoraj do Senatu, dzisiaj była procedowana na posiedzeniu wspólnym Komisji Środowiska i Komisji Infrastruktury.

To jest ustawa, która w zasadzie powinna być przyjmowana po przyjęciu ustawy, którą będzie referował kolega Hamerski, bowiem najpierw musimy przyjąć tę dyrektywę, a potem konsekwencje, jakie z tej dyrektywy wypływają. Ale myślę, że będziemy zgodni i nie będzie niestosowne, jeżeli bardzo krótko przedstawię tę ustawę.

Ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz ustawy o bezpieczeństwie morskim zmienia wcześniejszą ustawę i precyzuje pewne zapisy. Mianowicie wprowadza nową definicję zanieczyszczenia, wprowadza zakaz zrzutu wód nieoczyszczonych, wód balastowych, jakichś osadów, chyba że one będą oczyszczone, ale w takim przypadku ta ustawa też precyzuje, jak powinno się z nimi postępować. Wprowadza określenie rodzaju dokumentów, które upoważniają do zwolnienia statków od wykonywania niektórych czynności, które ta ustawa precyzuje. Dopuszczalna jest kontrola statków przez Państwową Inspekcję Sanitarną, iżby nie było wprowadzanych do wód morskich nie tylko zanieczyszczeń fizycznych, mechanicznych, ale także biologicznych. No i wreszcie ustawa precyzuje kary za nieprzestrzeganie określonych przepisów.

Ustawa ma wejść w życie z początkiem nadchodzącego roku, z wyjątkiem dwóch paragrafów, które wchodzą nieco później, ostatni chyba w marcu.

Komisja po bardzo krótkiej dyskusji podjęła jednogłośnie decyzję o przekazaniu ustawy bez poprawek na forum Senatu i wnosi o przyjęcie tejże ustawy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Michał Seweryński:

Dziękuję, Pani Senator.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy są takie pytania? Nikt z państwa się nie zgłosił.

Dziękuję, Pani Senator.

Projekt tej ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej.

Czy pani minister Anna Moskwa chce zabrać głos w sprawie tej ustawy?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej Anna Moskwa: Nie.)

Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nikt się nie zgłasza.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do głosu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Ogłaszam przerwę w obradach do jutra, do godziny 9.00 rano.

Przerwa w posiedzeniu

(Przerwa w posiedzeniu o godzinie 15 minut 16)

Odpowiedź nie została jeszcze udzielona.