Narzędzia:

Posiedzenie: 78. posiedzenie Senatu RP IX kadencji, 1 dzień


8 i 9 maja 2019 r.
Przemówienia z dnia następnego

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 9. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 9. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Szanowna Izbo!

Rządowy projekt omawianej ustawy o opiece zdrowotnej nad uczniami dotyczy uregulowania 2 zasadniczych elementów, tj. zintegrowania działań osób sprawujących opiekę zdrowotną nad uczniami oraz wprowadzenia zasad monitorowania tej opieki.

Głównym założeniem wprowadzenia omawianej ustawy jest zapewnienie równego dostępu do opieki zdrowotnej bez względu na miejsce zamieszkania i typ szkoły, do której uczniowie uczęszczają.

Do tej pory temat opieki zdrowotnej uczniów nie był uregulowany w sposób precyzyjny i kompleksowy, nie istniały systemowe, tylko doraźne rozwiązania, co było powodem składania do resortu zdrowia zastrzeżeń dotyczących braku właściwie działającego systemu opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą.

Omawiana ustawa przewiduje rozwiązania z obszaru profilaktyki zdrowotnej i stomatologii. Na objęcie dziecka opieką zdrowotną przez szkołę będą musieli wyrazić zgodę rodzice lub opiekunowie albo sam uczeń – po ukończeniu osiemnastego roku życia. Ustawa przewiduje bowiem, że opieka zdrowotna nad uczniami ma być sprawowana do dziewiętnastego roku życia. Stan zdrowia dziecka będzie monitorowany przez pielęgniarkę środowiska nauczania i wychowania lub higienistkę szkolną oraz lekarza dentystę.

Wprowadzenie opieki stomatologicznej nad uczniami jako obowiązku szkoły jest istotną nowością. Opieka stomatologiczna ma być prowadzona w gabinetach stomatologicznych w szkole lub poza nią. Ponadto istnieje jeszcze opcja wykorzystania dentobusów. Warto zaznaczyć, że rodzice będą mieli prawo wyboru innego miejsca udzielania świadczeń stomatologicznych przez lekarza dentystę.

Moim zdaniem regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym w ramach uczęszczania do szkoły spowodują poprawienie stanu zdrowia jamy ustnej wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Aktualnie nie każda rodzina regularnie uczęszcza do lekarza stomatologa, często z przyczyn finansowych. Poprzez wprowadzenie profilaktyki stomatologicznej zamierza się osiągnąć cel w postaci poprawy stanu zębów dzieci i młodzieży.

Organ prowadzący oraz dyrektor szkoły będą odpowiedzialni za zapewnienie warunków organizacyjnych opieki zdrowotnej nad uczniami. W ustawie wskazano również zakres współpracy między rodzicami a m.in. pielęgniarką środowiska nauczania i wychowania czy osobami odpowiedzialnymi za zapewnienie warunków organizacyjnych tej opieki.

Sprecyzowaniu uległy także zasady opieki nad uczniami przewlekle chorymi i niepełnosprawnymi. Działania te mają realnie wesprzeć rodziców w skutecznej realizacji prawa ucznia do świadczeń zdrowotnych. Opieka zdrowotna dzieci i młodzieży będzie finansowana ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia.

Moim zdaniem ustawa zasługuje na poparcie, ponieważ dzięki niej zostaną zrealizowane zakładane przez projektodawcę cele.

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Przemówienie senatora Macieja Łuczaka w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Celem omawianej nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię jest przede wszystkim prawidłowe stosowanie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r., które to rozporządzenie ustanawia ramy etykietowania energetycznego. Spowoduje to uchylenie dyrektywy 2010/30/UE.

Nowelizacja wymienionej ustawy ma wprowadzić rozwiązania, które mają zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu etykietowania energetycznego oraz spójność przepisów krajowych z unijnymi.

Ponadto wdrożenie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r. do polskiego porządku prawnego spowoduje, że w naszym prawie zostaną uruchomione procedury kontroli dotyczące spełniania wymagań etykietowania energetycznego i stosowania sankcji w momencie naruszenia przepisów tego rozporządzenia.

Co istotne, przewiduje się, że dzięki nowym przepisom osiągnie się ciągłość prawidłowego funkcjonowania dotychczasowego systemu kontroli produktów wykorzystujących energię prowadzonego przez wojewódzkie inspektoraty inspekcji handlowej oraz urzędy komunikacji energetycznej, a także wykonywania działań w zakresie monitorowania systemu kontroli prowadzonych przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Należy zwrócić uwagę, że etykiety energetyczne informują o średnim zużyciu energii elektrycznej przez urządzenia zużywające energię, klasyfikując je w skali od A do G. Według obowiązującej obecnie klasyfikacji coraz więcej urządzeń jest zaliczanych do klas A+, A++ i A+++, co staje się dla konsumentów coraz mniej przejrzyste.

Celem ustawy jest dokładne informowanie konsumenta o różnicach występujących pomiędzy nowym systemem etykietowania a tym obecnie obowiązującym. Pragnie się, żeby konsument świadomie podejmował decyzje zakupowe. Postęp technologiczny sprawił, że stosowanie dodatkowych oznaczeń, takich jak np. A+ i A++, jest mylące dla konsumenta, który często nie widzi różnicy pomiędzy klasą A+ a A+++.

Rozwiązanie, które proponuje się w omawianej ustawie, to wprowadzenie jednolitych oznaczeń, które będą rozpoczynały się od A, a kończyły na G. Nowe etykiety energetyczne będą stosowane równolegle ze starymi do czasu wycofania starych.

Warto zaznaczyć, że wprowadzenie nowych przepisów nie wpływa na wielkość obciążeń, choćby administracyjnych, nie skutkuje także dodatkowymi kosztami dla podmiotów gospodarczych.

Moim zdaniem proponowane zmiany są korzystne. Nie powodują one żadnych nowych obowiązków ani obciążeń dla przedsiębiorców, dlatego jestem za wprowadzeniem zmian w omawianej ustawie.