Narzędzia:

Posiedzenie: 65. posiedzenie Senatu RP IX kadencji, 3 dzień


26, 27 i 28 września 2018 r.
Stenogram z dnia poprzedniego

(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 00)

(Posiedzeniu przewodniczy marszałek Stanisław Karczewski)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Wznowienie posiedzenia

Wznawiam posiedzenie.

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę o zajęcie miejsc i o wyciszenie rozmów.

Punkt 14. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w rocznicę 40-lecia wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czternastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w rocznicę 40-lecia wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową.

Pragnę serdecznie powitać obecnych na posiedzeniu gości.

Witam bardzo serdecznie ks. prof. dra hab. Antoniego Dębińskiego, rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Witam bardzo serdecznie. (Oklaski) Witam bardzo serdecznie ks. prof. dra hab. Wojciecha Zyzaka, rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. (Oklaski) Witam bardzo serdecznie ks. prof. dra hab. Stanisława Dziekońskiego, rektora Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Witam bardzo serdecznie. (Oklaski) Witam prof. dra hab. Pawła Łukaszewskiego, prorektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. (Oklaski) Witam bardzo serdecznie prof. dra hab. Jerzego Andrzeja Wojtczaka-Szyszkowskiego, wykładowcę Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie. (Oklaski)

Przypominam, że projekt uchwały został wniesiony przez grupę senatorów. Zawarty jest w druku nr 936, a sprawozdanie komisji w druku nr 936 S.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, pana senatora Czesława Ryszkę, o przedstawienie sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Senator Sprawozdawca Czesław Ryszka:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wielce Szanowni i Czcigodni Goście!

Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Ustawodawczej o projekcie uchwały w rocznicę 40-lecia wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową.

Komisja obradowała 19 września bieżącego roku. Rozpatrzyła wtedy w pierwszym czytaniu przedstawiony projekt uchwały. Wniosła do niego kilka poprawek i jednogłośnie prosi o przyjęcie uchwały przez Senat.

Podczas obrad komisji, reprezentując bardzo liczną grupę, bo aż 52 senatorów, przedstawiłem założenia uchwały, podkreślając, że nie tyle chodzi w niej o przypomnienie faktów z biografii Jana Pawła II, ile o ukazanie przełomowego znaczenia tego pontyfikatu dla Polaków, dla Kościoła katolickiego w Polsce, dla świata. Nie na darmo bowiem już za życia nadano papieżowi z Polski przydomek „Wielki”. Właśnie w niniejszej uchwale, w kolejnych jej akapitach, zostało zawarte uzasadnienie wielkości pontyfikatu Jana Pawła II, i to na różnych polach jego działalności, na szlaku pielgrzymim przez świat, w posłudze nauczania, w najliczniejszych jak dotąd procesach kanonizacyjnych, we wpływie na wydarzenia końca XX w., w osobistym świadectwie świętości życia, zwłaszcza jako obrońcy rodziny i prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci.

Zapewne każdy z nas te ramowe, historyczne daty pontyfikatu, którymi są 16 października 1978 r. – wybór kardynała Wojtyły na stolicę świętego Piotra oraz 2 kwietnia 2005 r. – jego odejście do domu Pana, nosi głęboko w sercu. Należałoby powiedzieć, że w tych latach nasza ojczyzna została w szczególny sposób wyróżniona. Miliony Polaków na świecie przyznały się wtedy do swoich narodowych korzeni, a dla nas w kraju były to historyczne lata. Zrzuciliśmy jarzmo niedemokratycznego ustroju, a poza tym otworzyły się, od Polski poczynając, drzwi wolności dla wszystkich krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Dzisiaj senacką uchwałą oddajemy hołd wielkiemu i dziś już świętemu papieżowi, naszemu rodakowi, Polakowi wszech czasów.

Panie Marszałku, Wysoka Izbo, pozwolę sobie odczytać tekst uchwały.

„Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 40. rocznicę wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową.

W dniu 16 października 2018 r. przypada 40. rocznica wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Senat Rzeczypospolitej Polskiej pragnie uczcić pierwszego Polaka na urzędzie św. Piotra, Głowę Kościoła Powszechnego, a zarazem syna naszej Ojczyzny, który na Polskę i jej dzieje patrzył oczyma wielkich romantyków. «Los ojczyzny waży się w sercu każdego Polaka»; «taka będzie Polska, jacy będą jej synowie i córki» – to myśli wyjęte z papieskiego nauczania.

Nikt tak jak On nie potrafił obudzić nadziei w sercach Polaków, których miliony uczestniczyło w spotkaniach na jego pielgrzymich szlakach w Ojczyźnie, w Rzymie i na świecie. Cieszył się szacunkiem także tych, którzy nie zgadzali się z Jego wizją świata i człowieka. Był orędownikiem ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego.

Określano Go przydomkiem – «Wielki», między innymi ze względu na rekordy: odbył 104 pielgrzymki zagraniczne, w czasie których trzykrotnie pokonał odległość między Ziemią a Księżycem, co odpowiada 30 okrążeniom kuli ziemskiej; podróżując, spędził ponad 900 dni, tzn. ponad 2,5 roku, poza Watykanem, co stanowi około 11,5% czasu trwania pontyfikatu; odwiedził ponad 140 państw, w tym wiele z nich kilkakrotnie. Nie obawiał się pojechać do Sarajewa, Libanu, Kijowa, Hawany, Aten czy Jerozolimy. Marzył o pielgrzymce do Rosji oraz Chin. Trudno wyobrazić sobie naszą epokę bez Jana Pawła II, nie sposób bowiem zliczyć wszystkich, którym w latach swego pontyfikatu dopomógł, z którymi się modlił i którzy szczęśliwie mogli zobaczyć go z bliska.

Historycy czy socjologowie słusznie twierdzą, że jego posługą i nauczaniem można by obdzielić kilku lub nawet kilkunastu papieży. Ogłosił bowiem 14 encyklik, 14 adhortacji apostolskich, 10 konstytucji, 37 listów apostolskich i 23 motu proprio, w których uporządkował naukę Kościoła, wydał Katechizm Kościoła Katolickiego, wygłosił tysiące przemówień.

Za jeden z istotnych elementów swojej posługi Jan Paweł II uważał wskazywanie wiernym wzorów świętości: przewodnicząc ponad 150 uroczystościom kanonizacyjnym i beatyfikacyjnym, ogłosił blisko 1300 błogosławionych, a 455 wyniósł do chwały świętości. Jeśli do tego dodamy różne inne rekordy tego pontyfikatu, synody biskupów, konsystorze kardynalskie, oficjalne wizyty głów państwa, audiencje generalne, w których uczestniczyło kilkadziesiąt milionów wiernych z wszystkich krajów świata, to nikt nie powinien mieć wątpliwości, że od 16 października 1978 r. do 2 kwietnia 2005 r. uczestniczyliśmy w wielkim i nadzwyczajnym wydarzeniu w Kościele, któremu na imię Jan Paweł II.

Wielkość tego pontyfikatu to bezapelacyjny wpływ na wydarzenia końca XX wieku. Papież z Polski przyczynił się do przemian w świecie, które doprowadziły do upadku imperium zła – jak prezydent USA Ronald Reagan nazwał Związek Radziecki. Osoba Jana Pawła II zostanie na zawsze związana z powstaniem ruchu «Solidarność» w Polsce, a w konsekwencji z upadkiem Muru Berlińskiego, z rozpadem żelaznej kurtyny, z wolnością krajów Europy Środkowo-Wschodniej.

Jan Paweł II przeszedł do historii jako Papież Kultu Miłosierdzia Bożego i Rodziny, obrońca małżeństwa i prawa do życia nienarodzonych, świętości życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W jednej z wypowiedzi na ten temat Ojciec Święty stwierdził, że pragnie, aby to był jego testament, sens pontyfikatu. Nauczał, że prawo dziecka do życia w rodzinie jest fundamentem cywilizacji i kultury. Jeśli nie ma poszanowania dla życia i rodziny, nie istnieją inne prawa, jak wolność, sprawiedliwość, godność człowieka.

Na pytanie, skąd Jan Paweł II czerpał tyle nadziei, aby z takim przekonaniem głosić prawdy i wartości kwestionowane nierzadko przez świat, skąd płynęła jego pewność, że dobro i miłość, sprawiedliwość i pokój, wolność i prawda mogą stać się na powrót wartościami dla ludzkich sumień, stanowić fundament każdej odpowiedzialnej etyki, należy odpowiedzieć: On na serio, osobiście, przyjął do serca zawołanie swego pontyfikatu i żył według niego – «aby nie lękać się Chrystusa, nie lękać się otworzyć drzwi Chrystusowi».

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski».”

Dziękuję za uwagę.

Proszę Wysoki Senat o przyjęcie tej uchwały. Dziękuję. (Oklaski)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej nim minutę zapytania do sprawozdawcy komisji i przedstawiciela wnioskodawcy.

Przypominam, że przedstawicielem wnioskodawców również jest pan senator Czesław Ryszka.

Czy kto z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie. Dziękuję.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Bardzo proszę, pan senator Jan Żaryn.

Senator Jan Żaryn:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Goście!

W tym roku, na pewno w sposób uroczysty, z przygotowaniami do tego wydarzenia, obchodzimy czterdziestą rocznicę wyboru papieża Polaka, Jana Pawła II. Zasadna jest zarówno nasza uchwała, jak i to wszystko, co będzie się działo do 16 października i zapewne jeszcze przez wiele dni później, ponieważ ta rocznica jest dobrym pretekstem do tego, by zastanowić się nad pontyfikatem Jana Pawła II i zastanowić się nad tym, co stało się w ciągu tych 40 lat z nami, z Polakami przede wszystkim, a także nad tym, co wydarzyło się na arenie międzynarodowej. My jako Senat jesteśmy Izbą, która składa się z polityków, w związku z tym nas szczególnie powinna interesować ta część bilansu pontyfikatu Jana Pawła II, która dotyczy świata polityki.

Rzecz jasna nie sposób zapomnieć tego dnia, 16 października 1978 r., i tego, co się wówczas stało. W sposób symboliczny można zawrzeć to w następujących słowach. Papież Jan Paweł II w jednych z pierwszych swoich słów skierowanych do ludu rzymskiego, zanim wypowiedział te słynne słowa „nie lękajcie się”, które w dużej mierze będą mottem całego jego pontyfikatu, powiedział, że przybywa z dalekiego kraju. Papież z dalekiego kraju. Ostatnio, parę dni temu miałem możność uczestniczenia na Zamku Królewskim w debacie historyków, naukowców zajmujących się pontyfikatem Jana Pawła II, ja też zabierałem tam głos. I tam doktor Andrzej Grajewski po raz pierwszy udostępnił akta sowieckiego wywiadu. Znalazł się tam bardzo ciekawy cytat, jakby paralelny do tych słów, o których powiedziałem, przypominając wypowiedź Jana Pawła II. Wywiad komunistyczny zaraz po 16 października 1978 r. zanalizował tę rzeczywistość i stwierdził: tragedia, ten papież jest stąd. Proszę zapamiętać te słowa: „z dalekiego kraju” i „stąd”. To jest klucz, jeśli chodzi o rozważania Polaków na temat tego, dlaczego dziś jesteśmy wolni i niepodlegli. Jan Paweł II, który był z dalekiego kraju dla świata zachodniego, czyli dla świata, który nie rozumiał komunizmu, nie rozumiał rzeczywistości, w której myśmy żyli, spowodował, że ten daleki świat stawał się coraz bliższy, bo geograficznie, kulturowo on przecież był bardzo bliski. Ten pontyfikat to jest przenoszenie dalekiego świata, czyli Polski, do tego, co nazywamy wyrazem „stąd”. Z drugiej strony komuniści zdawali sobie sprawę, że tego papieża nie da się oszukać, że ten papież niestety jest stąd, tzn. on rozumie to, co się dzieje w tej części Europy.

Prymas Stefan Wyszyński w „Pro memoria”, w prowadzonych przez siebie dziennikach zapisał jeszcze jedną bardzo ważną myśl. Niech ona posłuży jako trzeci cytat do rozumienia tego, co chciałbym tu państwu przekazać. A mianowicie, gdy musiał się w listopadzie 1978 r. pożegnać z Janem Pawłem II i wrócić do kraju, napisał, że jego rolą dalej jest to, żeby prowadzić Kościół w Polsce. Ta rola jest szalenie ważna, ponieważ dzięki temu, że Kościół istnieje, naród przetrwa tę traumę komunistycznego doświadczenia. Ale zaraz potem napisał: straszna dla mnie trauma, przeżycie, bo przecież muszę opuścić przyjaciela, bo przyjaciel musi zostać tu, w Rzymie. Po czym pisze w swoich dziennikach takie zdanie, bardzo ciekawe z perspektywy odzyskiwania przez Polskę niepodległości, zdanie, które brzmiało mniej więcej tak: ale przynajmniej już na pewno Kościół w Polsce nie będzie musiał niczego tłumaczyć w Watykanie. To jest to, co było kwintesencją, co dla początku pontyfikatu było w tym sensie najważniejsze, że my jako naród jeszcze, rzecz jasna, tego nie rozumieliśmy. Myśmy byli totalnie zaskoczeni, choć niesłusznie, bo kardynał Karol Wojtyła, jak wiadomo, był postacią powszechnie w Kościele powszechnym znaną. To tylko myśmy jako Polacy w dużej mierze o tym nie wiedzieli.

Oczywiście bilansu tego pontyfikatu nie da się tak łatwo zrobić, ale możemy chyba zaryzykować taką tezę, już nie jako historycy, tylko jako Polacy, że aby dobrze zrozumieć ten bilans, trzeba wrócić szczególnie do jednej pielgrzymki papieskiej do Polski. Trzeba wrócić nie do tych pierwszych trzech, które odbyły się w trakcie istnienia PRL i o których wiemy, że przyczyniły się do tego, co jest w uchwale, do zniszczenia imperium zła i świata podzielonego żelaznego kurtyną, ale wszystko wskazuje na to, że trzeba wrócić przede wszystkim do czwartej pielgrzymki, tej z 1991 r., kiedy to papież Jan Paweł II przybył do Polski i – przepraszam za skrót myślowy, bo oczywiście można skontestować to moje powiedzenie – został odrzucony. To jedyna pielgrzymka, w czasie której Jan Paweł II został przez Polaków odrzucony. Dlatego pod Kielcami, gdy wracał do Rzymu, wypowiedział te dramatyczne słowa dotyczące matki ojczyzny. Wróćmy do tych słów, do tej matki ojczyzny i zastanówmy się, dlaczego Jan Paweł II po raz pierwszy i ostatni podniósł głos na Polaków. W 2018 r., w roku stulecia niepodległości warto ten krzyk, to świadectwo Jana Pawła II sobie przypomnieć, żeby się zastanowić, jaki jest bilans pontyfikatu Jana Pawła II, tzn. gdzie my dzisiaj jesteśmy, czy w 1991 r., czy może jesteśmy już dalej i na dodatek w lepszym miejscu. Dziękuję. (Oklaski)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję.

Pan senator Klich. Bardzo proszę.

Senator Bogdan Klich:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Szanowni Goście!

Nie byłoby tej Izby, gdyby nie zwycięstwo w wyborach 4 czerwca. Nie byłoby tamtego zwycięstwa, gdyby nie bohaterska postawa ludzi „Solidarności” przez cały stan wojenny. Nie byłoby samej „Solidarności”, gdyby nie znaczenie tych, którzy byli jej przywódcami, i tych, którzy ją wspierali. Jednym z najważniejszych filarów dla „Solidarności” był papież Jan Paweł II, jego osoba i nauczanie. Nie byłoby papieża Jana Pawła II, gdyby nie formacja, z której się wywodził, i jego niezwykła osobowość – jako Karola Wojtyły, kardynała, metropolity krakowskiego. Dla tych, którzy mieli okazję go słuchać – a słuchaliśmy go wszyscy – jego słowo miało fundamentalne znaczenie, począwszy od tego wezwania do „odnowienia oblicza tej ziemi”, tej właśnie, naszej ziemi, które tchnęło nadzieję i stało się impulsem do działań dla wielu spośród nas, a skończywszy na indywidualnych przemianach, które dokonywały się w sercach Polaków i o których pamiętamy, mówimy w rodzinach, ale zazwyczaj nie publicznie, bo to przecież sprawy bardzo intymne. I dlatego ta uchwała jest tym, co Senat winien zrobić w przygotowaniu rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Ale zawsze będzie to czymś małym, zbyt mało znaczącym, bo przecież osobowość i nauczanie Jana Pawła II przerasta jakąkolwiek uchwałę jakiegokolwiek gremium. W związku z tym, nie mając najmniejszych wątpliwości, że jest słuszną rzeczą, iż Senat tę uchwałę przyjmie, chciałbym również przypomnieć, że poza nią jest wielki dorobek intelektualny papieża Jana Pawła II i wielka aktualność zarówno tego przesłania, które jest skierowane do serca każdego z nas, jak i tego przesłania, które ma charakter społeczny. Bo w społecznej nauce Kościoła, do której Jan Paweł II wniósł swój wielki wkład, jest wśród wielu jego encyklik m.in. słynna, znacząca encyklika „Centesimus annus”, przyjęta w 100-lecie encykliki „Rerum novarum”, w której jest papieska, naszego papieża wizja państwa, państwa opartego na trójpodziale władzy, myśl oparta na zasadzie praworządności. I dlatego myślę, że z „Centesimus annus” dzisiaj do nas tutaj, na sali papież Jan Paweł II dedykuje nam w szczególności to właśnie zdanie: „Najwyższą władzę ma prawo, a nie samowola ludzi”. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Dla porządku informuję, że pan senator Czesław Ryszka i senator Antoni Szymański złożyli swoje przemówienia w dyskusji do protokołu.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Szanowni Państwo, przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały w 40. rocznicę wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową.

Głosowanie

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem projektu?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 84 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 3)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w 40. rocznicę wyboru Kardynała Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Dziękujemy bardzo zaproszonym gościom za obecność. Dziękujemy bardzo.

Szanowni Państwo Senatorowie, przypominam, że kolejne posiedzenie Senatu zaplanowane jest na 24, 25 i 26 października 2018 r. Porządek tego posiedzenia zostanie państwu dostarczony drogą elektroniczną.

Punkt 15. porządku obrad: zmiana w składzie komisji senackiej

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu piętnastego porządku obrad: zmiana w składzie komisji senackiej.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 950.

Sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich

Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, pana senatora Sławomira Rybickiego, o przedstawienie wniosku komisji.

Senator Sprawozdawca Sławomir Rybicki:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich na posiedzeniu w dniu 26 września przyjęła jednogłośnie projekt uchwały, który przedstawię Wysokiej Izbie.

Uchwała w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej.

„§1. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje senatora Tadeusza Romańczuka z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

§2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia”.

Dziękuję.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie?

Nie widzę zgłoszeń. Dziękuję.

Głosowanie

Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej; druk nr 950.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 80 było za, 2 wstrzymało się od głosu, nikt nie był przeciw. (Głosowanie nr 4)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej.

Punkt 2. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek; druk senacki nr 947 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 84 senatorów, 82 było za, 1 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 5)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Punkt 3. porządku obrad: ustawa o spółdzielniach rolników (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: ustawa o spółdzielniach rolników.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 944 Z.

Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Bardzo proszę sprawozdawcę, pana senatora przewodniczącego komisji, Jerzego Chróścikowskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jerzy Chróścikowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu komisji mam zaszczyt złożyć sprawozdanie dotyczące ustawy z 13 września 2018 r. o spółdzielniach rolników.

W trakcie tego posiedzenia zgłoszono 1 poprawkę. Komisja przyjęła, poparła wszystkie poprawki poprzednie. Poprawki pana wnioskodawcy, jednej poprawki, nie przyjęła. Proszę o przyjęcie poprawek, które są poparte przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

(Marszałek Stanisław Karczewski: Których? Które? Numer?)

Której nie przyjęła? Piątej.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Piątej. Dobrze.

Czy senator wnioskodawca, pan senator Mieczysław Augustyn, chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Mieczysław Augustyn: Nie, dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka nr 1 dopuszcza podmioty świadczące określone usługi na rzecz rolników do udziału w spółdzielniach rolników.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 84 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 6)

Nad poprawkami nr 2, 4 i 6 należy głosować łącznie.

Uwzględniają one wszystkie rodzaje umów w obrocie płodami rolnymi i środkami produkcji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 84 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 7)

Poprawka nr 3 nadaje przepisowi brzmienie uwzględniające rolę spółdzielni w planowanej produkcji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 8)

Poprawka nr 5 zmniejsza do 5 minimalną liczbę członków spółdzielni będących rolnikami.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 84 senatorów, 26 – za, 59 – przeciw. (Głosowanie nr 9)

Poprawka nr 7 wydłuża vacatio legis przepisu wprowadzającego ulgę od podatku od nieruchomości.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 10)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 64 – za, 16 – przeciw, 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Podjęcie uchwały

Wobec wyniku głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o spółdzielniach rolników.

Punkt 4. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw.

Komisja Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek; druk senacki nr 949 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 12)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 5. porządku obrad: ustawa o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: ustawa o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego.

Komisja Zdrowia oraz Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek; druk senacki nr 945 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, 84 – za, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego.

Punkt 6. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 943 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Bardzo proszę sprawozdawcę, pana senatora Stanisława Gogacza, o przestawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Stanisław Gogacz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zawarte w druku nr 943 Z.

Komisje na posiedzeniu w dniu 27 września rozpatrzyły wnioski zgłoszone w toku debaty w dniu 26 września nad ustawą o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw i przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko: Wysoki Senat raczy przyjąć wnioski zawarte w pktach 1, 2, 6 i 7.

Ponadto komisje informują, że senator Jan Rulewski wycofał swój wniosek zawarty w pkcie 4. Dziękuję bardzo.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Sprawozdanie mniejszości połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Bardzo proszę sprawozdawcę mniejszości komisji, panią senator Barbarę Zdrojewską, o przedstawienie wniosków popartych przez mniejszość komisji.

Senator Sprawozdawca Barbara Zdrojewska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałabym zaapelować i poprosić o przyjęcie poprawki nr 5, którą zaproponowałam w trakcie posiedzenia komisji. Niestety nie zdołałam jej do końca uzasadnić, dlatego że pan senator Martynowski zażądał przejścia do głosowania bez dyskusji. Dlatego pozwolę sobie teraz spróbować przekonać państwa do tej poprawki, za którą głosowało też kilku senatorów z państwa ugrupowania, zwracam na to uwagę.

Szanowni Państwo, poprawka dotyczy art. 74 §1, 2, 3 i nowego §3a wprowadzonego do kodeksu postępowania karnego. Chciałabym powiedzieć, o co tak naprawdę chodzi w tym wszystkim. Chodzi o to, że jeżeli się zatrzymuje kogoś podejrzanego o popełnienie wykroczenia, i nie mówimy tutaj o tym, czy to jest wykroczenie, którego popełnienie grozi np. karą aresztu, czy też jest to zwykle wykroczenie, a przypominam, że w polskim prawodawstwie wykroczeniem jest nawet przejście na czerwonym świetle… A więc taką osobę można zatrzymać, kiedy chodzi po prostu o wykroczenie. I co się dzieje w takim przypadku? W takim przypadku, zgodnie z polskim prawem i z tym art. 74, można osobę zatrzymaną poddać badaniom np. psychologicznym i psychiatrycznym, można ją rozebrać, pobrać wymazy z ciała, można dokonać wszystkich zabiegów. Oczywiście robi to nie funkcjonariusz, tylko robi to jakiś tam lekarz w areszcie, ale można dokonać tych wszystkich zabiegów, które dotyczą ciała, a nie są zabiegami chirurgicznymi, a więc można dokonać wymazów z różnych części ciała itd., itd. I ten §3a mówi, że jeżeli osoba posądzona nawet o najmniejsze wykroczenie, podejrzana o takie wykroczenie odmówi tych zabiegów, to można wobec niej zastosować… Taką osobę podejrzaną wzywa się do poddania się obowiązkom wynikającym z przywołanych paragrafów, a w razie odmowy można osobę podejrzaną zatrzymać i przymusowo doprowadzić, a także stosować wobec niej…

(Głos z sali: Przymus.)

…fizyczne środki techniczne służące obezwładnieniu. Zwracam uwagę na to, że to są np… Można taką osobę rzucić na ziemię, można ją skuć itd., nawet przy najmniejszym…

(Senator Piotr Zientarski: Paralizator…)

(Senator Jadwiga Rotnicka: Paralizator…)

Można, tak.

(Głos z sali: Ciii.)

Co ciekawe, to też powinno zwrócić państwa uwagę, w stosunku do takiej osoby można użyć paralizatora np. wtedy, kiedy ona odmowi pobrania wymazu, a, powiedzmy, przeszła na czerwonym świetle i dokonała… Tutaj zwracam uwagę na to, po co jest to wprowadzane: tylko po to, żeby zalegalizować przypadki takie, jak Igora Stachowiaka, który za wykroczenie został zabrany na komisariat i potraktowany paralizatorem. Zwracam też państwa uwagę na to, że do tej pory, jeśli chodzi o tego typu przypadki, my ani razu nie otrzymaliśmy od Ministerstwa Sprawiedliwości propozycji, która by zwiększała prawa człowieka. Cały czas zwiększane są prawa Policji, a ograniczane są te prawa… W tej ustawie w ogóle są jeszcze inne rzeczy, o których nie będę już tutaj mówiła. Nie ma tej poprawki… Ale bardzo państwa proszę o zwrócenie uwagi na tę poprawkę nr 5, zgłoszoną przeze mnie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Pani senator Zdrojewska i senator Rulewski? Nie. Dziękuję.

(Rozmowy na sali)

(Senator Piotr Zientarski: Ja jeszcze byłem zgłoszony.)

Ja nie mam tutaj… A zgłaszał pan…

(Senator Piotr Zientarski: Zgłaszałem wniosek mniejszości.)

Tak?

(Senator Piotr Zientarski: Tak.)

(Senator Robert Mamątow: Jak?)

(Senator Piotr Zientarski: No na posiedzeniu komisji.)

(Senator Grażyna Sztark: Teraz, na posiedzeniu komisji?)

(Senator Piotr Zientarski: Na posiedzeniu komisji zgłaszałem wniosek mniejszości. Zresztą pan przewodniczący…)

Ale w sprawozdaniu komisji tego nie ma. Panie Senatorze, jak było? Pan jest przewodniczącym komisji.

(Senator Robert Mamątow: Tylko pani senator Zdrojewska…)

(Senator Grażyna Sztark: Wniosek mniejszości zgłosiła senator Zdrojewska…)

(Senator Piotr Zientarski: Ja zgłaszałem wniosek…)

(Senator Stanisław Gogacz: Zawsze jest…)

No, ale czy był zgłoszony i przegłosowany? Tak? Bo zgłosić…

(Senator Piotr Zientarski: …Zgłosił ten sam…)

(Senator Stanisław Gogacz: Zawsze…)

(Głos z sali: Mógł ten sam zgłosić.)

Ale pan popierał wniosek czy pan złożył?

(Senator Stanisław Gogacz: Zawsze jest, Panie Marszałku…)

Bo jeżeli pan popierał, to bardzo dobrze…

(Senator Stanisław Gogacz: Panie Marszałku…)

…bo można popierać…

(Senator Stanisław Gogacz: …zawsze jest tak, że zgłasza…)

…ale zgłosiła pani senator Zdrojewska.

(Senator Stanisław Gogacz: Tak.)

(Rozmowy na sali)

Nie no, nie… Nie, Panie Senatorze…

(Senator Stanisław Gogacz: Panie Marszałku, to jest tak, że jedna osoba zgłasza, ale…)

(Głos z sali: Ciii!)

(Rozmowy na sali)

Ciii, moment.

Pan przewodniczący Gogacz.

Senator Stanisław Gogacz:

To jest tak, że jedna osoba zgłasza wniosek mniejszości…

(Marszałek Stanisław Karczewski: No zgłasza, ale…)

…ale z poparciem drugiej osoby. I ja zrozumiałem, że pan był po prostu tą drugą osobą.

(Rozmowy na sali)

Marszałek Stanisław Karczewski:

Jakby były 4 osoby, to nie mogą te 4 osoby, a jak będzie 5, to też nie… Jest jedna osoba zgłaszająca. Pan senator zgłosił wniosek? Zgłosił pan senator wniosek?

(Głosy z sali: Nie.)

(Senator Sekretarz Rafał Ambrozik: …Odpowiedź już…)

Dobrze. To już to wyjaśniliśmy.

Pani senator Zdrojewska może jeszcze raz zabrać głos. To jest możliwe. Ale pani senator już nie chce. Pan senator Rulewski też nie chce. Tak?

(Senator Barbara Zdrojewska: Tak.)

Dziękuję bardzo.

Przypominam, że pan senator Jan Rulewski wycofał swój wniosek – pkt 4 z druku nr 943 Z.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofany wniosek? Nie. Dziękuję.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie – nad przyjęciem ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką nr 1.

Stanowi ona, że wykonanie kar lub środków karnych na zasadach określonych w dodanym art. 10a będzie mogło nastąpić już po popełnieniu 2, a nie co najmniej 3 czynów zabronionych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników?

Głosowało 83 senatorów, 82 było za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Poprawka nr 2 ujednolica redakcję przepisów odsyłających.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 15)

Poprawka nr 3 stanowi, że do rejestru wykroczeń nie będą wprowadzane dane osób obwinionych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, 26 było za, 57 – przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)

Poprawka odrzucona.

Poprawka nr 4 jest wycofana, tak?

Poprawka numer…

(Senator Piotr Zientarski: Teraz ta ważna poprawka.)

Panie Senatorze, teraz głosujemy. Nie mówimy, nie komentujemy i nie przeszkadzamy. Tak było zawsze i tak powinno być.

Poprawka nr 5 zmierza do tego, by stosowanie środków przymusu bezpośredniego było dopuszczalne jedynie wobec osoby podejrzanej o popełnienie poważnego wykroczenia zagrożonego karą aresztu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 31 było za, 45 – przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 17)

(Senator Barbara Zdrojewska: Hańba!)

Poprawka nr 6 ma charakter redakcyjny.

(Senator Barbara Zdrojewska: To jest hańba.)

Proszę państwa, nie komentujemy głosowań.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało… Osoby, które komentowały, nie głosowały. Dobrze.

Podajemy wyniki.

Głosowało 73 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 18)

Poprawka nr 7 również ma charakter redakcyjny.

Kto jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 19)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 83 senatorów, 56 było za, 26 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 20)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych ustaw.

Punkt 7. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek. Druk senacki nr 942 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 21)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa.

Punkt 8. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 948 Z.

Sprawozdanie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej

Bardzo proszę sprawozdawcę, senatora Antoniego Szymańskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Antoni Szymański:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja proponuje, aby przegłosować przyjęcie ustawy bez poprawek. Jednocześnie informuje, że jedyna poprawka, zgłoszona przez pana senatora Jana Rulewskiego, została wycofana na posiedzeniu komisji. Dziękuję.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy pan senator wnioskodawca Jan Rulewski chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Jan Rulewski: Nie.)

Przypominam, że senator Jan Rulewski wycofał swój wniosek – punkt II w druku nr 948 Z.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofany wniosek? Nie widzę chętnych.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 86 senatorów, 61 – za, 1 – przeciw, 24 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Punkt 9. porządku obrad: ustawa o ratyfikacji Poprawek do Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., przyjętych przez Międzynarodową Konferencję Pracy w Genewie w dniu 9 czerwca 2016 r. (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: ustawa o ratyfikacji Poprawek do Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., przyjętych przez Międzynarodową Konferencję Pracy w Genewie w dniu 9 czerwca 2016 r.

Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, Komisja Infrastruktury oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek; druk senacki nr 946 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 23)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Poprawek do Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., przyjętych przez Międzynarodową Konferencję Pracy w Genewie w dniu 9 czerwca 2016 r.

Punkt 10. porządku obrad: sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2017 roku wraz z Informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2017 roku (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2017 roku wraz z Informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2017 roku.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przypominam, że Senat po zakończeniu drugiego czytania projektu uchwały skierował projekt do Komisji Kultury i Środków Przekazu w celu ustosunkowania się do zgłoszonych w toku dyskusji wniosków i przygotowania dodatkowego sprawozdania w tej sprawie, tak aby możliwe było przystąpienie do trzeciego czytania projektu uchwały jeszcze na tym posiedzeniu Senatu. To sprawozdanie znajduje się w druku nr 779 X.

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu

Bardzo proszę sprawozdawcę, senatora Fedorowicza, o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jerzy Fedorowicz:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Wczoraj na posiedzeniu komisji propozycja odrzucenia sprawozdań Krajowej Rady i Rady Mediów Narodowych została odrzucona. No, wobec wyniku głosowania 4:4 poprawka nie uzyskała akceptacji komisji. Dziękuję bardzo.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca oraz pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Wnioski w trakcie dyskusji zgłosił pan senator Jerzy Fedorowicz. Ponadto sprawozdawcą Komisji Kultury i Środków Przekazu był senator Jan Maria Jackowski.

(Senator Jan Maria Jackowski: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawców i wnioskodawcy w związku z przedstawionym dodatkowym sprawozdaniem.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zgłosić takie zapytanie? Nie widzę i nie słyszę zgłoszeń.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad poprawką do projektu uchwały – druk nr 779 X – a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad projektem uchwały zaproponowanym przez komisję zawartym w druku nr 779 S.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną przez senatora Jerzego Fedorowicza poprawką do projektu uchwały – druk nr 779 X. Poprawka ma na celu odrzucenie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2017 r.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę państwa… Proszę o podanie wyników.

Głosowało 87 senatorów, 26 – za, 61 – przeciw. (Głosowanie nr 24)

Teraz, ponieważ odrzuciliśmy poprawkę, przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Kultury i Środków Przekazu projektem uchwały zawartym w druku nr 779 S. Komisja wnosi o przyjęcie sprawozdania.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę, czekamy jeszcze chwileczkę… Proszę o podanie wyników.

Głosowało 85 senatorów, 59 – za, 26 – przeciw. (Głosowanie nr 25)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Punkt 11. porządku obrad: informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2017 r. (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2017 r.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przypominam, że Senat po zakończeniu drugiego czytania projektu uchwały skierował projekt do Komisji Kultury i Środków Przekazu w celu ustosunkowania się do zgłoszonych w toku debaty wniosków i przygotowania dodatkowego sprawozdania w tej sprawie, tak aby możliwe było przystąpienie do trzeciego czytania projektu uchwały jeszcze na tym posiedzeniu. To sprawozdanie znajduje się w druku nr 774 X.

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu

Proszę sprawozdawcę, senatora Jerzego Fedorowicza, o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.

(Senator Jerzy Fedorowicz: Czy mogę z miejsca?)

Proszę bardzo.

Senator Sprawozdawca Jerzy Fedorowicz:

Na wczorajszym posiedzeniu komisja nie zaakceptowała poprawki mówiącej o odrzuceniu, wynik głosowania był 4:4, w związku z tym poprawka nie przeszła, nie została zaakceptowana. Dziękuję bardzo.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca oraz pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos, czyli jeszcze raz pan senator Jerzy Fedorowicz i pan senator Jan Maria Jackowski?

(Senator Jan Maria Jackowski: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawców i wnioskodawcy w związku z przedstawionym dodatkowym sprawozdaniem.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać takie pytanie?

(Senator Jan Rulewski: Ja.)

Tak? Proszę.

Senator Jan Rulewski:

Do senatora Jackowskiego.

Czy można te 2 sprawozdania potraktować tak, że jest dobrze, a nawet beznadziejnie?

(Wesołość na sali)

(Senator Robert Mamątow: W Platformie tak.)

(Senator Jan Maria Jackowski: Panie Marszałku, mam odpowiedzieć?)

Marszałek Stanisław Karczewski:

No, Panie Senatorze, jest pytanie…

(Senator Jan Rulewski: No, a co to?)

…może być odpowiedź i może nie być odpowiedzi. To już pana decyzja.

Senator Jan Maria Jackowski:

Komisja uznała, że te sprawozdania spełniają wymogi. Zadania nałożone na Radę Mediów Narodowych oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji zostały wykonane w sposób właściwy. Przypominam, że sprawozdania dotyczą roku 2017, ani okresu wcześniejszego, ani późniejszego. Takie właśnie było stanowisko komisji. Tak mogę odpowiedzieć panu senatorowi. Dziękuję.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze jakieś inne pytania? Nie widzę i nie słyszę chętnych.

Dziękuję.

Głosowanie

Przystępujemy w takim razie do głosowania w sprawie informacji o działalności Rady Mediów Narodowych.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad poprawką do projektu uchwały – druk nr 774 X – a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad zaproponowanym przez komisję projektem uchwały zawartym w druku nr 774 S.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną przez senatora Jerzego Fedorowicza poprawką do projektu uchwały – druk nr 774 X. Poprawka ma na celu odrzucenie informacji Rady Mediów Narodowych o jej działalności w 2017 r.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 86 senatorów, 26 – za, 60 – przeciw. (Głosowanie nr 26)

Wobec odrzucenia poprawki przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Kultury i Środków Przekazu projektem uchwały zawartym w druku nr 774 S. Komisja wnosi o przyjęcie informacji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 87 senatorów, 61 – za, 26 – przeciw. (Głosowanie nr 27)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie informacji o działalności Rady Mediów Narodowych.

Informuję, że porządek obrad sześćdziesiątego piątego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Oświadczenia

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego. Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż 5 minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można określić czy których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu 5 minut. Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos?

(Rozmowy na sali)

Jest dwóch, tak?

Szanse na to, że…

Pan senator Jan Filip Libicki. Proszę.

(Rozmowy na sali)

(Senator Jan Filip Libicki: Ja?)

Tak.

(Senator Jan Filip Libicki: Jest taki gwar, Panie Marszałku, że nie słyszałem, jak pan mnie wołał.)

Tak, ale może za…

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Jan Filip Libicki: Tylko przygotuję sobie miejsce wystąpienia.)

Dobrze.

Senator Jan Filip Libicki:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ja mam 4 krótkie oświadczenia senatorskie. Mam nadzieję, że zmieszczę się w limicie czasowym.

Oświadczenie pierwsze kieruję do pana Krzysztofa Szczerskiego, szefa Gabinetu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Otóż w ostatnim czasie przebywałem prywatnie w Armenii i tamtejsze środowiska zarówno polskie, jak i ormiańskie, które są związane z polskimi, były dość poruszone informacją, że w trakcie spotkania pana prezydenta Andrzeja Dudy z panem prezydentem Erdoğanem, prezydentem Turcji, rzekomo pan prezydent Duda miał wyrazić zainteresowanie i chęć poparcia budowy w Krakowie pomnika żołnierza tureckiego, a ten pomnik miałby mieć taki kształt, że koń turecki pije wodę z Wisły.

(Senator Jerzy Fedorowicz: Niedopuszczalne to jest.)

Podobno była już jakaś rozmowa w tej sprawie czy list skierowany do pana prezydenta Majchrowskiego, aby pan prezydent Majchrowski znalazł stosowne miejsce na taki pomnik.

Wydaje mi się to dość dziwne, zwłaszcza że środowiska ormiańskie twierdzą, że koń pijący z Wisły oznacza, że żołnierze tureccy chcą jeszcze do Krakowa wrócić. Cała sprawa wydaje mi się dosyć nieprawdopodobna, ale chciałbym prosić o informację i odpowiedź, czy rzeczywiście pan prezydent podjął jakieś działania, czy zobowiązał się do czegoś takiego, czy zwracał się do pana prezydenta Majchrowskiego z taką prośbą, aby ten pomnik umiejscowić? Będę wdzięczny za odpowiedź.

(Senator Jerzy Fedorowicz: Mamy już smoka, Panie Senatorze.)

Oświadczenie drugie kieruję do pana Mariusza Błaszczaka, ministra obrony narodowej.

To jest kwestia, z którą zwrócił się do mnie oficer Wojska Polskiego będący również harcerzem.

Pisze on tak: „Rok 2018 to czas wielkich rocznic – setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości, a także setna rocznica powstania ZHP. Harcerze brali czynny udział w walkach o niepodległość naszego kraju. 100 lat temu zostało to docenione przez marszałka Piłsudskiego, który w rozkazie nr 184 z 15 listopada 1919 r. wydał zezwolenie harcerzom, będącym w czynnej służbie wojskowej, na noszenie krzyża harcerskiego jako odznaki pamiątkowej, na równi z odznakami dawnych formacji wojskowych i szkół. Krzyż harcerski miał być noszony na mundurze wojskowym na wysokości dwóch palców nad środkiem lewej kieszeni munduru. Rozkaz ten został potwierdzony kilka lat później – Dziennik Rozkazów 22/1922 poz. 439. W obecnym porządku prawnym nie zostało to uregulowane.

Czy wobec tego rozkaz marszałka Józefa Piłsudskiego jest nadal obowiązującym prawem dotyczącym harcerzy będących w czynnej służbie wojskowej? Czy nie byłoby dobrze, doceniając wkład harcerstwa w wielu dziedzinach życia na przestrzeni 100 lat od odzyskania przez Polskę niepodległości, uregulować tę kwestię?”

Z tymi pytaniami zwraca się, za moim pośrednictwem, mój wyborca i ja się zwracam do pana ministra Błaszczaka.

I 2 oświadczenia do pana Krzysztofa Michałkiewicza, pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych.

Pierwsze oświadczenie.

Zwrócił się do mnie mieszkaniec mojego okręgu wyborczego z następującą informacją. Radni miasta uchwalili uchwałę w sprawie tego, że osoby niepełnosprawne muszą płacić za parkowanie na miejscach wyznaczonych dla osób niepełnosprawnych. Już samo pobieranie opłat od osób niepełnosprawnych budzi wątpliwości. Ale włodarze miasta poszli jeszcze dalej i wymyślili sobie, jak pisze ten pan, że mimo posiadania niebieskiej karty parkingowej osoby niepełnosprawne muszą wykupić tzw. identyfikator. I w tym momencie zaczynają się problemy, ponieważ identyfikator przypisuje się do numeru rejestracyjnego pojazdu. A przecież nie auto, tylko ja jestem osobą niepełnosprawną – pisze ten pan. I dalej pisze tak: na mnie samego nałożono 2 mandaty za brak takiego identyfikatora. Inne osoby niepełnosprawne też są karane. Identyfikator taki wystawia się tylko dla jednego numeru rejestracyjnego i niebieskiej karty. Ja byłem i chciałem wykupić taki identyfikator, ale mi go nie sprzedano, ponieważ nie jeżdżę tylko jednym autem, a nie mam możliwości wykupienia kilku identyfikatorów, bo posiadam tylko jedną niebieską kartę parkingową. Prosiłbym bardzo o interpretację w tej sprawie, abyśmy my, osoby niepełnosprawne, nie byli dalej karani za bubel prawny wymyślony przez naszych włodarzy.

Z tym samym pytaniem również ja się zwracam do pana ministra Michałkiewicza.

I drugie oświadczenie.

Zwrócił się do mnie pan A.T., zamieszkały w (…). Pan A.T. od 5 lat jest po amputacji 2 kończyn dolnych. Stara się o podjazd do budynku, który ma 11 pięter.

Pytanie jest następujące: w jakim czasie i według jakiej procedury pan A.T., będący osobą z niepełnosprawnościami, bądź administrator lub właściciel budynku będą mogli się starać o dofinansowanie z programu „Dostępność +”?

Takie pytanie również przekazuję jako swoje. Bardzo dziękuję.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Jana Marię Jackowskiego. Bardzo proszę.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mam 2 oświadczenia.

Pierwsze kieruję do prezesa Rady Ministrów.

Coraz częściej w obiegu informacyjnym pojawiają się wypowiedzi na temat konieczności sprowadzenia do Polski pracowników z zagranicy, którzy mają w części pokryć deficyt rąk do pracy w naszym kraju.

Opinia publiczna otrzymała informacje dotyczące sprowadzenia pracowników z krajów azjatyckich, co wzbudziło szerokie komentarze. Obywatele zwracają się do mnie, do mojego biura senatorskiego w tej sprawie. W związku z tym proszę o informację w sprawie polityki imigracyjnej rządu RP.

Proszę również o informację, jak wiele osób spoza Unii Europejskiej uzyskało zezwolenie na pobyt stały na terytorium Polski w 2015 r., 2016 r. i w 2017 r.

I drugie oświadczenie, do prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie”.

Zwracam się z prośbą o informację, jakie działania podejmuje Państwowe Gospodarstwo Wodne „Wody Polskie” w związku z zacumowaną na wysokości Portu Czerniakowskiego w Warszawie dużą jednostką pływającą, która jest na wpół zatopiona i częściowo spalona.

Z informacji, jakie uzyskałem w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy, wynika, że teren, na którym znajduje się ten obiekt, należy do Skarbu Państwa i jest w zarządzie PGW WP. Obiekt jest od wielu miesięcy podtopiony i niebezpiecznie przechylony. Stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa tysięcy spacerujących w tym miejscu mieszkańców Warszawy i szpeci reprezentacyjne miejsce stolicy.

W sytuacji podwyższonego poziomu Wisły lub w okresie zimowym obiekt będzie stanowił jeszcze większe zagrożenie ze względu na zjawiska lodowe. Dziękuję.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Teraz pan senator Czerwiński. Bardzo proszę.

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Swoje oświadczenie kieruję do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra kultury i dziedzictwa narodowego, pana Piotra Glińskiego.

Szanowny Panie Premierze!

Przed 3 miesiącami skierowałem do pana premiera oświadczenia, w którym postulowałem powołanie w Warszawie muzeum polskich strat wojennych. W oświadczeniu tym szczegółowo argumentowałem, po co takie muzeum powinno powstać. Przy czym nie określałem bliżej, o jakie straty wojenne chodzi, osobowe, materialne, terytorialne czy też ujęte wycinkowo, np. tylko w kulturze. Chodziło mi bowiem o wszystkie straty, które polskie państwo i polski naród poniosły wskutek działań wojennych i okupacji w czasie II wojny światowej, straty, co też ważne, spowodowane przez obu okupantów: Trzecią Rzeszę i Związek Sowiecki. Według mnie muzeum to powinno opisywać również tzw. utracone korzyści, tj. to, jakie skutki II wojna światowa wywarła na dalszy rozwój naszego kraju i jak ograniczyła ten rozwój.

Niestety w swojej odpowiedzi pan premier ograniczył się jedynie do opisu strat w polskiej kulturze. Jest to ważny, ale wąski wycinek tej problematyki. Być może zasugerował się pan tym, że moje oświadczenie było skierowane do pana jako ministra do spraw kultury, ale faktycznie chodziło mi o pana jako strażnika pamięci narodowej, czyli ministra do spraw dziedzictwa narodowego, a konkretnie powołującego i prowadzącego muzea o znaczeniu ogólnopolskim.

Szanowny Panie Premierze, proszę więc o powtórną, tym razem pełną odpowiedź na temat opisany w moim pierwotnym oświadczeniu sprzed 3 miesięcy, tj. w sprawie muzeum wszystkich strat wojennych, które Polska poniosła w trakcie i wskutek II wojny światowej, ponieważ dotychczasowa pana odpowiedź jest fragmentaryczna i daleko niewystarczająca.

Z wyrazami szacunku, Jerzy Czerwiński, senator Rzeczypospolitej Polskiej.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Pan senator Rusiecki. Bardzo proszę.

Senator Jarosław Rusiecki:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Swoje oświadczenie kieruję do prezesa Rady Ministrów, pana premiera Mateusza Morawieckiego, w sprawie podjęcia odpowiednich działań zmierzających do budowy dwujezdniowej drogi krajowej nr 9 i drogi krajowej nr 42 łączących miasto Ostrowiec Świętokrzyski z systemem dróg ekspresowych w Polsce.

Panie Premierze!

Do mojego biura senatorskiego wpłynęła kopia apelu kierowanego do pana premiera przez kilkunastu przedsiębiorców z terenu powiatu ostrowieckiego, w którym proszą oni o podjęcie działań ze strony rządu RP.

Przedsiębiorcy podkreślają, że jako inwestorzy, dostawcy i eksporterzy na przestrzeni ostatnich kilku lat na terenie powiatu ostrowieckiego otworzyli swoje fabryki oraz uruchomili produkcję przemysłową, tworząc miejsca pracy dla blisko 5 tysięcy osób i wpływając tym samym na sytuację gospodarczą miasta, regionu i kraju. Barierę dla dalszego rozwoju przedsiębiorczości dostrzegają w niewystarczającej dostępności transportowej Ostrowca Świętokrzyskiego oraz północnej części województwa świętokrzyskiego. Ten stan rzeczy wynika m.in. ze stanu technicznego drogi krajowej nr 9 oraz jej słabej przepustowości, co odbija się negatywnie na komunikacji w głównym korytarzu transportowym, jaki powstaje w kierunku drogi ekspresowej S7 czy też drogi planowanej S74.

Ponadto z uwagi na położenie powiatu ostrowieckiego oraz poważne problemy gospodarcze miejscowości, które były kiedyś wiodącymi ośrodkami dawnego Centralnego Okręgu Przemysłowego, a zwłaszcza różnice w infrastrukturze drogowej pomiędzy poszczególnymi regionami Polski, należałoby wrócić do pomysłu budowy dwujezdniowej drogi krajowej nr 9 i drogi krajowej nr 42 na odcinku blisko 60 km. Wymienione tu inwestycje z pewnością byłyby silnym impulsem do rozwoju przedsiębiorczości, a także do rozwoju całego regionu.

Panie Premierze, uprzejmie proszę w imieniu swoim oraz przedsiębiorców z terenu powiatu ostrowieckiego o podjęcie działań zmierzających do budowy dwujezdniowej drogi krajowej nr 9 oraz drogi krajowej nr 42 łączących Ostrowiec Świętokrzyski z systemem dróg ekspresowych w Polsce. Dziękuję bardzo.

Marszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze. Dziękuję.

Wszyscy. Tak? Dziękuję bardzo.

Informuję, że protokół sześćdziesiątego piątego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej IX kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie 30 dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamknięcie posiedzenia

Zamykam sześćdziesiąte piąte posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej IX kadencji.

(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 10 minut 10)

Odpowiedź nie została jeszcze udzielona.