Narzędzia:

Posiedzenie: 13. posiedzenie Senatu RP IX kadencji, 2 dzień


16, 17 i 18 marca 2016 r.
Stenogram z dnia następnego Stenogram z dnia poprzedniego

(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 36)

(Posiedzeniu przewodniczą wicemarszałkowie Maria Koc, Adam Bielan i Grzegorz Czelej)

Wznowienie posiedzenia

Wicemarszałek Maria Koc:

Szanowni Państwo!

Wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Wysoka Izbo, pragnę zaproponować, abyśmy rozpoczęli nasze obrady w dniu dzisiejszym minutą ciszy, aby upamiętnić małżeństwo Józefa i Wiktorię Ulmów oraz wszystkich Polaków…

Ale proszę, usiądźcie państwo jeszcze na chwilę.

…Którzy zginęli, ratując Żydów w czasie II wojny światowej na terenie Polski.

Ale wcześniej pragnę poprosić o zabranie głosu pana profesora Jana Żaryna.

Bardzo proszę, Panie Profesorze.

Senator Jan Żaryn:

Dziękuję bardzo.

Pani Marszałek! Szanowna Izbo!

Warto może przypomnieć to tragiczne wydarzenie. W nocy z 23 na 24 marca 1944 r. niemiecka żandarmeria, Niemcy uzbrojeni po zęby, z bardzo młodym, dwudziestokilkuletnim żandarmem Diekenem na czele, weszli do gospodarstwa polskich rolników, rodziny Józefa i Wiktorii Ulmów, gdzie były ukrywane dwie rodziny żydowskie. Wiktoria i Józef mieli szóstkę dzieci, siódme dziecko było w drodze. Bardzo piękna polska rodzina. Zostali brutalnie zamordowani. Najpierw wspomniane dwie rodziny żydowskie, następnie Józef i Wiktoria, potem, po kolei, szóstka dzieci. Dziś wiemy, że siódme dziecko zaczęło się rodzić w tej tragicznej dla Wiktorii rzeczywistości, w ostatniej chwili jej życia.

Fenomen Markowej na Podkarpaciu polega nie tylko na tym, że tam mieszkali Ulmowie, lecz także, Drodzy Państwo, na tym, że mimo takiej lekcji, jaką Niemcy zastosowali wobec Ulmów, a pośrednio wobec mieszkańców Markowej, inne tamtejsze rodziny, jak wynika z badań historyków, dalej ratowały Żydów. W momencie wejścia tam armii sowieckiej uratowanych było w sumie 21 osób.

To mikrokosmos, taka mała miejscowość na terenie Podkarpacia, a jednocześnie wielki głos dotyczący postaw polskich podczas II wojny światowej. I dziś jest dobry moment, żeby o tym przypomnieć, ponieważ za parę godzin w Markowej zostanie otwarte muzeum ku czci Polaków ratujących Żydów, imienia Józefa i Wiktorii Ulmów. Pierwsze w Polsce muzeum służące mówieniu o polskich pięknych postawach w tym tragicznym czasie, w latach 1939–1945.

Stąd propozycja i prośba, żebyśmy minutą ciszy uczcili pamięć zarówno tych wszystkich Żydów, którzy zginęli z rąk niemieckiego okupanta, który przeznaczył ten naród na zagładę – a było ich w skali całej Europy minimum 5 milionów 500 tysięcy – jak i tych wszystkich bohaterskich Polaków, którzy narażając swoje życie, życie swoich najbliższych, próbowali ratować Żydów bądź ich uratowali, a szczególnie tych, którzy zginęli i których było co najmniej kilkuset, jeśli nie ponad 1 tysiąc, bo badania historyczne w tym zakresie nadal trwają. Wykorzystajmy ten moment, ten dzisiejszy dzień, kiedy pan prezydent Andrzej Duda będzie otwierał muzeum na Podkarpaciu, żebyśmy sobie, Polakom, i światu przypomnieli, że Polska walcząca w czasie II wojny światowej niejedno miała imię, a jej imię to m.in.: Polacy ratujący Żydów.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Głos pragnie jeszcze zabrać pan senator Bogdan Klich.

Proszę, Panie Senatorze.

Senator Bogdan Klich:

Pani Marszałek! Koleżanki i Koledzy

To jest pamięć, która łączy. To jest pamięć ponad wszelkimi podziałami. To jest pamięć, którą odbudowujemy i przywracamy po latach zaniedbań i po latach niepamięci. Kiedy w 2004 r. była wydawana po raz pierwszy w języku polskim Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata przez krakowski Instytut Studiów Strategicznych i kiedy Władysław Bartoszewski informował o tym profesora Israela Gutmana z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, tamten odpisał: Drogi Władku, bardzo cieszę się z tego, że taka inicjatywa się pojawiła, tylko powiedz mi, dlaczego tak późno.

Nadrabiamy opóźnienia w naszej świadomości historycznej. Nadrabiamy zaległości – i to ma pokazać tę heroiczną, chociaż codzienną twarz Polaków ratujących swoich sąsiadów, obywateli Polskich, z narażeniem życia swojego oraz swoich najbliższych. Wydana niedawno książka, we współpracy jednego i drugiego instytutu – mam na myśli Instytut Studiów Strategicznych oraz Instytut Pamięci Narodowej – książka właśnie o Markowej, pokazuje jak w soczewce to, co było codziennym wyzwaniem dla wielu obywateli polskich. Pokazuje ten heroizm dnia codziennego i pokazuje to doświadczenie, które – niecałe – jest zapisane w Księdze Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Instytut Yad Vashem dysponuje tylko częścią wiedzy o tym, jaki był zakres i jaka była skala tego bohaterstwa.

Poprosiłem o udzielenie mi głosu także po to, abyśmy mieli w tej sali i poza nią poczucie tego, że Markowa jest symbolem polskiego bohaterstwa ponad podziałami. Bo w wyniku badań prowadzonych przez ostatnich 11 lat udało się odtworzyć kilkaset nieznanych wcześniej historii rodzin i ludzi, którzy także zginęli, którzy także ponieśli śmierć ze względu na pomoc swoim sąsiadom, polskim Żydom. Mam nadzieję, że te badania będą kontynuowane. Mam także nadzieję, że kolejne tzw. rekordy, czyli zapisy mówiące o tym codziennym bohaterstwie, będą publikowane. Bo to się należy obu stronom: tym, którzy ginęli z rąk hitlerowców tylko dlatego, że byli pochodzenia żydowskiego, i tym, którzy ginęli z ich rąk tylko dlatego, że pomagali tym, którzy tej pomocy wymagali.

W związku z tym, Pani Marszałek, w pełni popieram inicjatywę uczczenia minutą ciszy wydarzeń w Markowej. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję panom senatorom.

Proszę państwa o powstanie.

(Wszyscy wstają) (Chwila ciszy)

Dziękuję bardzo.

Wysoka Izbo, proponuję uzupełnienie porządku obrad o punkty: ustawa o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – i rozpatrzenie go jako punktu jedenastego porządku obrad; ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku – i rozpatrzenie go jako punktu dwunastego porządku obrad.

Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Wysoka Izba przyjęła przedstawioną propozycję.

Uzupełnienie porządku obrad

Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Senat przedstawione propozycje przyjął.

Punkt 10. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie 80. rocznicy pierwszej deportacji ludności polskiej do Kazachstanu

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie 80. rocznicy pierwszej deportacji ludności polskiej do Kazachstanu.

Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez Komisję Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą i zawarty jest w druku nr 108, a sprawozdanie – w druku nr 108 S.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, senatora Jana Żaryna, o przedstawienie sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Jan Żaryn:

Szanowny Panie Marszałku! Szanowni Państwo Senatorowie!

Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą jest głównym autorem projektu uchwały, który powstał w związku z 80. rocznicą pierwszej deportacji ludności polskiej do Kazachstanu. Projekt uchwały został następnie poddany pewnym weryfikacjom w Komisji Ustawodawczej. Zarówno w Komisji Ustawodawczej, jak i wcześniej, w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, wersje pierwsza i druga projektu zostały przyjęte jednogłośnie. W związku z tym mam nadzieję, że ten projekt, który za chwilę państwu przeczytam, nie będzie budził tu specjalnych kontrowersji, a po przeczytaniu spróbuję powiedzieć, których miejsc dotyczyła najważniejsza dyskusja.

(Rozmowy na sali)

Jeśli można, Panie Marszałku, to…

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Adam Bielan)

(Wicemarszałek Adam Bielan: Bardzo proszę o ciszę i o umożliwienie panu senatorowi przedstawienia uzasadnienia uchwały. Dziękuję.)

(Senator Janina Sagatowska: Prosimy o ciszę, o patriotyzmie mówimy…)

Ja wiem, że państwo mają podzielną uwagę, niemniej nie wszyscy są tacy zdolni, ja nie, ja nie mam podzielnej uwagi, więc nie mogę słuchać państwa rozlicznych rozmów i jednocześnie mówić.

Otóż treść tej uchwały jest następująca.

W 2016 r. mija 80. rocznica deportowania przez władze Związku Sowieckiego ludności polskiej z terenów przygranicznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej do Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. W dwóch dużych falach przesiedleń trafiło na azjatyckie stepy ponad 60 tysięcy Polaków. Stanowiło to jeden z elementów terroru rozpętanego przez NKWD głównie w latach trzydziestych XX wieku wobec ludności polskiej na terenach dawnej I Rzeczypospolitej zamieszkującej ówcześnie obszar Związku Sowieckiego.

Planowo wymazana z kart podręczników i dyskursu publicznego tragedia Polaków na całym terytorium Związku Sowieckiego w latach trzydziestych XX wieku powinna stać się trwałym elementem polskiej pamięci zbiorowej, co stanowi zadanie dla wszystkich władz publicznych.

Pomimo tego, że upłynęło już 80 lat od tamtych wydarzeń, to jednak skutki dramatu wielu ofiar deportacji z 1936 r. i ich rodzin żyjących dziś na terenie całego byłego Związku Sowieckiego trwają nadal. Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że na państwie polskim spoczywa obowiązek umożliwienia powrotu ludności polskiej do Macierzy.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej oddaje cześć i składa hołd zamordowanym i prześladowanym rodakom.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Otóż różnica podstawowa między tym projektem, który prawdopodobnie państwo mają przed sobą, i tym, który zyskał akceptację na poziomie Komisji Ustawodawczej, polega przede wszystkim na tym, że w pierwszym zdaniu wyraz „Kazachstan” zmieniono na „Kazachską Socjalistyczną Republikę Sowiecką” tak, żebyśmy, powiedziałbym, nie obciążali odpowiedzialnością za te zbrodnie dzisiejszego państwa Kazachstan, tylko podkreślili tamten moment historyczny.

Najwięcej i najdłużej dyskutowaliśmy na temat zdania, które ostatecznie zostało wykreślone w tym projekcie, który przeszedł przez Komisję Ustawodawczą. Zdanie to brzmiało następująco: „Współcześnie w Kazachstanie żyje ponad 30 tysięcy Polaków”. Uznaliśmy, że lepiej będzie dodać do zdania poprzedniego fragment „żyjących dziś na terenie byłego Związku Sowieckiego”, ponieważ ci, którzy podlegali tym deportacjom, i ich rodziny, a także następcy tychże rodzin, faktycznie znajdują się w wielu miejscach na terenie byłego Związku Sowieckiego. To ograniczenie do wątku kazachskiego byłoby pośrednio jakimś niepotrzebnym wykluczeniem, a takiego wykluczenia, rzecz jasna, nie chcieliśmy w tejże uchwale. Stąd wersja ostateczna brzmi nieco inaczej niż ta, którą państwo mogą przeczytać w druku nr 108.

Jeśli wolno mi coś proponować, to proponowałbym, żeby ta uchwała została podjęta nie w tej wersji, która została uchwalona na poziomie komisji emigracji, ale w wersji uchwalonej na poziomie Komisji Ustawodawczej. Powtarzam: ta komisja po dyskusji przyjęła projekt tej uchwały jednogłośnie.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców.

Przypominam, że wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania również senatora Jana Żaryna.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Bardzo proszę, pan senator Ryszka.

Senator Czesław Ryszka:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Mam pytanie do senatora sprawozdawcy i wnioskodawcy. Stale się mówi o tym, żeby państwo polskie pomagało rodzinom z Kazachstanu w powrocie do ojczyzny. Tymczasem kiedy rozmawia się z niektórymi, którzy tam mieszkają, okazuje się, że oni wcale nie chcą wracać – oni chcą, żeby państwo polskie pomogło im tam lepiej żyć, czyli żeby wspierało polskie szkoły, miejsca kultury, miejsca spotkań itd. Dlatego w tych różnych uchwałach, ale także w naszych rozmowach, trochę mi brakuje… Bo stale akcentujemy, że mają wracać, a za mało mówimy o tym, że mamy im pomagać. Oni tam chcą żyć, tam chcą tę diasporę polską tworzyć, budować i rozwijać. Wielu z nich, powiedziałbym, wrosło w tamtą kulturę, w tamten kraj. Nie mówię tu tylko o Kazachstanie, ale także o innych republikach dawnego Związku Sowieckiego. Tak że chciałbym, żebyśmy również na to zwracali uwagę, zwłaszcza że niewiele robimy w tym celu, żeby ci ludzie wracali. Prawda? Dziękuję bardzo.

Senator Jan Żaryn:

Dziękuję bardzo.

Tak, dyskutowaliśmy na ten temat na poziomie Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, i stąd to zdanie, które mogło oczywiście umknąć uwadze w nawale innych zdań, a które brzmi następująco: „Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że na Państwie Polskim spoczywa obowiązek umożliwienia powrotu ludności polskiej do Macierzy”. To oznacza zobowiązanie jednostronne, ponieważ, rzecz jasna, nawet przez myśl nie powinno nam przejść coś takiego, żebyśmy zamierzali kontynuować praktyki deportacyjne, czyli zmuszali kogokolwiek do powrotu do dzisiejszego państwa polskiego, by to było nie wyrażenie woli, a obowiązek. Dlatego jest to zwrot jednostronny, to znaczy państwo polskie powinno się zobowiązywać do tego, by umożliwić takowy powrót. Rzecz jasna wiemy, że Polacy żyjący czy w Kazachstanie, czy w innych częściach byłego Związku Sowieckiego i państwach powstałych na – szczęśliwie – gruzach Związku Sowieckiego, nie chcą wracać. Jest to oczywiście problem, który wymaga odwrotnego kierunku działań, czyli wzmacniania tych wszystkich pomysłów, idei i praktycznych rozwiązań, które służą pomocy Polakom tam, na miejscu. Jak państwo wiedzą, Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą – i przez to cały Senat – jest w tej chwili na dobrej drodze do, mam nadzieję, jak najsprawniejszego dystrybuowania środków na rzecz Polaków poza granicami kraju na Wschodzie i Polonii na Zachodzie.

To przytoczone zdanie było nam potrzebne także po to, żeby niewątpliwie wskazać, iż w tej kwestii, jeśli chodzi o państwo polskie, jest bardzo dużo do zrobienia. O tym świadczy rzeczywistość tych dwóch doświadczeń, jakie mieliśmy w ciągu ostatnich 2 lat, dotyczących powrotu Polaków z zagrożonych wojną terenów dzisiejszej Ukrainy. Jak wiadomo, można długo dyskutować, czy państwo polskie potrafi sobie poradzić z tym jakże liczebnie małym na razie problemem. Jest to więc pewnego rodzaju próba adresowania do właściwych organów państwa apelu, że ta gotowość musi mieć realne zabezpieczenie, rozwiązania… Oczywiście, jak państwo wiedzą, Senat będzie też pracował nad ustawą repatriacyjną, w związku z tym to wszystko się łączy w pewną logiczną całość, dotyczącą także przyszłości. O tym wszystkim dyskutowaliśmy, stanowiło to także podstawę naszej refleksji, którą widać w tym jednym małym zdaniu, ale ono nie jest przypadkowe.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Nie widzę zgłoszeń.

Otwarcie dyskusji

W związku z tym otwieram dyskusję.

Czy są jakieś zgłoszenia do dyskusji?

Pan senator Pociej, bardzo proszę.

Senator Aleksander Pociej:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałbym poprzeć prośbę pana senatora Żaryna, żeby ten tekst został taki, jaki zaproponował pan senator. Bardzo długo rozmawialiśmy w komisji, próbowaliśmy wyważyć kontekst historyczny, ale również kontekst dzisiejszy naszych stosunków z Kazachstanem. Dzięki zaangażowaniu panów senatorów wyłowiliśmy pewne problemy dotyczące w ogóle diaspory polskiej, nie tylko tej w Kazachstanie, bo także tej, która po przesiedleniach do Kazachstanu w tej chwili mieszka poza Kazachstanem, tak że nie warto… Zapewne nie ma czasu, żeby przytoczyć wszystkie argumenty, ale proszę nam wierzyć, że to jest, jak się wydaje, taki najbardziej wyważony tekst. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Pan senator Peczkis.

Senator Grzegorz Peczkis:

Panie Marszałku! Szanowni Państwo!

To bardzo ważna uchwała. Co prawda dotyczy ona wydarzeń sprzed 80 lat i wydawać by się mogło, że Polacy tak na co dzień nie żyją tymi wydarzeniami i ich nie pamiętają, ale to się wiąże po prostu z tym, że Związek Sowiecki bardzo skutecznie odciął możliwość powrotu tym Polakom, którzy zostali deportowani. Ta skuteczność była wprost porażająca. A ci, którzy próbowali wrócić do kraju, osiadali w tych miejscach, w których mieli możliwość żyć. I stąd w uchwale nie zawężamy tego tylko do Kazachstanu, ale uwzględniamy również pozostałe republiki radzieckie. Obecnie te środowiska to są potomkowie tych, którzy zostali wygnani, np. ze względu na to, że wcześniej byli na eksponowanych stanowiskach państwowych – to był pierwszy powód wygnania, a drugim powodem był potencjał intelektualny tych osób. To była po prostu elita, która poprzez swój poziom intelektualny mogła zagrażać powodzeniu manipulacji, jaka miała się dokonać na narodzie zamieszkującym Wołyń i Żytomierszczyznę. I znamienne jest to, że tutaj, w kraju, przez długie dziesięciolecia w zasadzie nie mówiono o tym ani nie upominano się o pamięć tamtych czasów – ale to jest efektem tego, że tych, którzy byli bezpośrednio zainteresowani, tu w kraju nie było.

Jeśli chodzi o to, o czym mówił kolega, że Polacy stamtąd nie chcą tutaj wracać, to muszę powiedzieć, że to prawda. Mam kontakt z Polakami mieszkającymi na Ukrainie, z kilkoma środowiskami, i wiem, że oni w zasadzie ułożyli sobie życie w miejscu, w którym przyszło im żyć. Te kilkadziesiąt lat wystarczyło na to, żeby odnaleźli się w sytuacji w miejscu, w którym przyszło im żyć. Zwracam jednak uwagę na to, że status naszych rodaków tam jest bardzo niski. Profesor akademik – to jest wysoki tytuł, jeden z najwyższych, jaki można było uzyskać w Związku Radzieckim – pracujący jeszcze obecnie, pomimo wieku 89 lat, na uniwersytecie technicznym w Sumach, zarabia miesięcznie 176 dolarów, a to jest dość wysoki pułap, jak na tamte warunki. Problemy tych ludzi na dzień dzisiejszy to są tylko i wyłącznie takie, powiedziałbym, problemy egzystencjonalne czy bytowe. Oni najczęściej kierują do nas prośby o to, żeby umożliwić ich dzieciom, ich potomkom mówiącym po polsku naukę i rozwój w Polsce. To nie jest kwestia tego, że oni tu chcą przyjechać, osiedlić się i zostać, tylko kwestia tego, że chcą się tutaj przede wszystkim uczyć. I o to najczęściej kierowane są prośby stamtąd.

Powiem państwu szczerze, że nawet jak się pracuje na uczelni, zorganizowanie takiej pomocy dla osób z Kartą Polaka nadal jest bardzo skomplikowane, to jest po prostu trudne. A to jest duża siła intelektualna – proszę mi wierzyć, osoby z Ukrainy czy z Białorusi mają znacznie większy potencjał w naukach ścisłych niż Polacy. To wynika tylko i wyłącznie z tego, że nauki matematycznej, nauki fizycznej na poziomie edukacji podstawowej jest tam znacznie więcej niż u nas, więc ta młodzież przyjeżdża dużo lepiej przygotowana do nauki na studiach technicznych niż ich rodacy z Polski.

Jestem bardzo wdzięczny wszystkim, którzy pracowali nad tą uchwałą, przede wszystkim panu profesorowi, za ten wkład, ale również panu Robertowi Wyszyńskiemu, który jako doradca merytoryczny nie tylko włożył mnóstwo pracy w przygotowanie tej uchwały, ale też poświęcił swój czas – można powiedzieć, że część swojego życia – na opracowywanie tego konkretnego tematu. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję.

Pani senator Anders, bardzo proszę.

Senator Anna Maria Anders:

Ja nie byłam w Kazachstanie, ale przypuszczam, że sytuacja w Kazachstanie jest mniej więcej taka jak w Uzbekistanie. Byłam w Uzbekistanie 3 lata temu i dzięki temu, że tam byłam, stworzyliśmy fundację imienia generała Andersa, której udało się sprowadzić na studia do Polski 150 młodych ludzi. Fundację musiałam niestety zlikwidować, kiedy zostałam ministrem w kancelarii.

Mnie chodzi o to, że nie jest tak bardzo łatwo pomagać Polakom w tych krajach. Jednak muszę się zgodzić, że dla starszych ludzi przyjazd do Polski też nie jest łatwy. Pracowałam z panem ambasadorem Przeździeckim, który był naszym ambasadorem w Uzbekistanie, i on miał takie doświadczenia, że starsi ludzie nie bardzo się integrują, natomiast jest to bardzo ważne dla młodych ludzi. Ja, która do pewnego stopnia stałam się w ogóle twarzą ustawy o repatriacji, muszę podkreślić, że nikogo się nie zmusza, żeby tutaj przyjeżdżał. Zdaje mi się jednak, że młodych ludzi powinno się zachęcać, żeby tutaj przyjeżdżali, bo oni w tamtych krajach nie mają absolutnie żadnej przyszłości. Tak że nie wiem… Ja nie mam doświadczenia, jeżeli chodzi o dalsze kroki w tym wszystkim, ale zdaje mi się, że jeżeli ma być taka uchwała, to uważam, że powinno się w niej dodać coś, co by zachęcało młodych ludzi do przyjazdu.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy ktoś jeszcze…

Bardzo proszę, senator Zając.

Senator Józef Zając:

Panie Marszałku! Szanowni Państwo!

Mam na co dzień do czynienia z tymi, którzy przyjeżdżają do Polski na studia właśnie z Kazachstanu, i chciałbym się podzielić paroma uwagami. Przede wszystkim jeżeli uda się im pozałatwiać formalności, to starają się przez cały okres studiów już nie ryzykować, nie wracać, żeby znowu nie wpaść w ten, że tak powiem, korkociąg formalności utrudniających przyjazd do nas. Gdybyśmy czas przeznaczany na omawianie tych spraw i wyrażanie tutaj naszej woli przeznaczyli na to, żeby przyjrzeć się problemom, z jakimi się stykają ci, którzy chcą tutaj przyjechać, to zrobilibyśmy, jak myślę, bardzo dużo. I z tego też powodu apeluję, żebyśmy przeszli raczej do czynów aniżeli do słów, apeli itd., dlatego że dla tych ludzi nawet pobyt tutaj jest trudny, gdyż nie mają dostępu do stypendiów. A tego przełamać w żaden sposób nie można. Granica unijna wyklucza nam możliwość finansowania tych, którzy przyjeżdżają stamtąd jako rodowici Polacy na studia do Polski.

I rzecz najważniejsza. Musimy też pamiętać o tym, że większość z nich utrzymuje się tutaj dzięki prywatnemu wsparciu tych, którzy nie podają nigdzie swoich nazwisk, nie ogłaszają się. Właśnie u siebie mam taką sytuację: 3 osoby z Kazachstanu utrzymują się już czwarty rok na studiach dzięki prywatnemu wsparciu. Dlatego też apeluję, żebyśmy przeszli od pięknych słów do czynów. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Pani przewodnicząca Sagatowska.

Senator Janina Sagatowska:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Uchwała, którą dzisiaj, mam nadzieję, jednogłośnie podejmiemy, to jest uchwała okolicznościowa. Tą uchwałą, która jest przed nami, pragniemy przypomnieć sobie samym… Mamy także przypomnieć rodakom o historii, o tragicznej historii, o jednym z wątków tragicznej historii naszego narodu.

(Rozmowy na sali)

Czy mogę po prostu przemawiać, przepraszam bardzo? To za ważna sprawa. To jest właśnie, jak mówiliśmy… Początek dzisiejszego posiedzenia jest w pewnym sensie patetyczny i wielki dla nas, bo coś czcimy i oddajemy komuś hołd. Oddaliśmy swoim milczeniem hołd tym, którzy zginęli, ratując innych. Tą uchwałą oddajemy hołd tym, którzy cierpieli. I ci, którzy źle czują się tam, w Kazachstanie, nadal cierpią – to tak w nawiązaniu do wypowiedzi w dyskusji.

Tą uchwałą… Nie rozwiążemy w tej uchwale problemów repatriacyjnych, stypendialnych itd. Ona jest po to, żeby zachęcić młodych ludzi i nas samych do sięgnięcia do tamtej historii i do zapoznania się z nią. Ja, rozmawiając często – a zajmuję się Polakami i Polonią już tyle lat… Młodzi ludzie, ale nie tylko oni, bo nawet wszyscy nie znają tej historii. Jeśli zapytać, z jakiego powodu Polacy byli w Kazachstanie, to mało kto odpowie tak historycznie, że to był 1936 r., że to była Marchlewszczyzna, że tam tworzono właśnie polską republikę rad itd., itd., i później była ta tragedia…

W komisji, nim przystąpiliśmy do prac nad uchwałą, zleciliśmy ekspertowi, już tu wspomnianemu doktorowi Wyszyńskiemu, przedstawienie opracowania historycznego na ten temat. W komisji naszej jest ono do pobrania – zachęcam do tego senatorów – Senat wydał je w formie takiego jakby biuletynu, i bardzo chętnie… Mamy ten biuletyn w posiadaniu i jeżeli ktoś z państwa senatorów byłby zainteresowany, proszę zgłosić się do komisji i ewentualnie taki biuletyn, taki zeszyt pobrać.

Tak więc powtarzam jeszcze raz: pamiętamy, składamy hołd i stawiamy sobie zadania – tak, zadania – jako ci, którzy odpowiadają przed narodem za politykę, za kreowanie takiej czy innej polityki. A generalnie nasze zadanie to pomagać, pomagać Polakom, tak jak powiedział pan senator Ryszka, pomagać tym, którzy chcą tam zostać, poprzez szerzenie tam polskiej oświaty, poprzez naukę języka. I to jest czynione, choć oczywiście daleko niewystarczająco w każdym z krajów, gdzie są Polacy, szczególnie na Wschodzie. A to dlatego, że budżet państwa polskiego – nieraz już o tym mówiłam – teraz już zapisany na nowo przy Kancelarii Senatu, te 60,5 miliona, w stosunku do potrzeb to jest naprawdę kropla w morzu, żeby zapewnić nawet tę… A w tej chwili jest wybuch polskości w wielu krajach, począwszy od Litwy, przez Ukrainę, Syberię, Buriację itd. Nie mówię już o krajach zachodnich. Jak wielkie są problemy oświatowe i inne!? Tam rodzą się dzieci, tam trzeba myśleć o punktach szkolnych, szkołach sobotnio-niedzielnych itd. To wszystko jest nam zadane, i to jest przed nami. Starajmy się w miarę możliwości z tego zadania się wywiązywać – my tu w Senacie, rząd, Sejm i wszyscy, którzy… Tyle jest organizacji pozarządowych, które robią niesamowitą, wspaniałą pracę na rzecz kolonii, pobytów, oświaty i innych… Nic tylko składać hołd, jak pięknie Polacy tu, w Polsce, łączą się z Polakami na całym świecie. I tą uchwałą także wyrażamy tym wszystkim, jak uważam… Skoro pamiętamy, to jednocześnie wyznaczamy sobie zadania. I tak Polacy czynią, od Pomorza po Tatry. Są setki organizacji, które niestrudzenie pracują na to, żeby stale wykazywać łączność Polaków ze sobą na całym świecie. Tak jak mówił Ojciec Święty: tam, gdzie bije polskie serce, tam jest Polska, tam jest ojczyzna. I apeluję: podejmijmy tę uchwałę bez poprawek, dlatego że ona została wypracowana naprawdę w wielkim zrozumieniu i z wielkim sercem przez obie komisje. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Pani Senator.

Pan senator Warzocha, bardzo proszę.

Senator Artur Warzocha:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W nawiązaniu do słów, które padły tutaj już wcześniej, a szczególnie do tego, o czym przed chwilą mówiła przewodnicząca naszej komisji, pani senator Janina Sagatowska, pragnę podkreślić wartość materiału, który został opracowany na zlecenie naszej komisji, autorstwa doktora Roberta Wyszyńskiego, a który warto przeanalizować, warto przestudiować, i to bardzo dokładnie, dlatego że on w sposób całościowy pokazuje pewien precyzyjny plan wobec naszego narodu, przedstawiony i wykonany przez zbrodniczy system, praktycznie na tyle, na ile mógł on sobie na to pozwolić.

Ten plan opierał się głównie na trzech zasadniczych punktach. Pierwszym z nich była eksterminacja – tam, gdzie tylko taka możliwość została stworzona – narodu polskiego żyjącego na wschód od Bugu. Drugim etapem były repatriacja i wynaradawianie osób, które zostały na taki los skazane. A trzecim punktem wspomnianego planu było wychowywanie już młodego pokolenia Polaków spośród repatriantów… Oni byli przygotowywani do roli takich janczarów. Oni wtedy często… Historia odnotowywała takie przypadki, że osoby polskiego pochodzenia, Polacy, młodzi Polacy wychowani przez system sowiecki, kiedy wracali do swoich okolic, do swoich rodzin, do swojego kraju, byli wrogo nastawieni do polskości, wrogo nastawieni nawet do własnych rodziców czy własnych rodzin. To jest zbrodnia.

Wspomniany materiał przedstawiono podczas posiedzenia komisji. Dodatkowo został on poszerzony przez pana profesora Żaryna, i nie tylko, o pewne komentarze i dygresje, których mieliśmy wielką przyjemność słuchać i które uzupełniły przedstawioną wiedzę. Trzeba o tym wszystkim pamiętać, bo to jest nasza historia. I może tyle na obecnym etapie wystarczy, jeżeli chodzi o przeszłość.

A teraz może wyjdźmy trochę w przyszłość.

Zgadzam się z tezą, która padła ze strony pani senator, pani minister Anders, że trzeba oczywiście w jakiś sposób zachęcić do pewnego ruchu, szczególnie właśnie młode pokolenie, na którym nam zależy, ale oczywiście nie należy w żaden sposób zamykać drzwi przed osobami starszymi, które marzą o tym, by po latach tułaczki, również niewoli, przymusu, który stosowała wobec nich władza sowiecka, mogły powrócić do swojego kraju czy też do kraju swoich przodków.

Miejmy też świadomość tego, że – bardzo często mówią o tym różnego rodzaju badania i głosy, które stamtąd do nas płyną – obraz naszej ojczyzny w oczach osób polskiego pochodzenia jest często mocno wyidealizowany. Przetrwał on bowiem głównie w opowiadaniach, opowieściach, które przekazywane były często z pokolenia na pokolenie, i dzisiaj ma taką formę trochę mityczną, często spotykamy się nawet z takim określeniem, że wręcz baśniową. Bardzo często bywało też tak, że w poprzednich latach osoby, które tutaj wracały, zderzały się z rzeczywistością i nie do końca przystawała ona do tego obrazu, który ci ludzie wynieśli z rodzinnych wspomnień.

Tak więc przed polskim państwem, kiedy będzie już procedowana i przyjmowana ustawa o repatriacji, stanie bardzo ważne zadanie. Przepisy prawa trzeba przygotować tak, żeby stworzyć odpowiedni system, aby takie osoby, kiedy tutaj wrócą, mogły w miarę bez trudu odnaleźć się w naszej polskiej rzeczywistości. Mówię „w miarę bez trudu”, bo oczywiście pewne trudności zawsze będą występować i tego się pewnie nie uniknie. I być może to, o czym mówię, to nie jest tylko kwestia napisania precyzyjnej, dobrej czy nawet świetnej ustawy o repatriacji. Być może będzie trzeba ingerować również w przepisy innych aktów prawnych, po to, żeby otoczyć wspomniany akt prawny przepisami, które spowodują, że pobyt tych osób tutaj stanie się zbliżony do takiego, jakiego oczekują. To bardzo ważne zadanie. I mam nadzieję, że mu sprostamy, a przynajmniej głęboko w to wierzę.

Zwracam się również do Wysokiej Izby z wnioskiem, prośbą o to, żeby podjąć tę uchwałę bez wnoszenia poprawek. Została ona bowiem bardzo dokładnie wypracowana i wycyzelowana w swoich szczegółach. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Grodzki.

Senator Tomasz Grodzki:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Nie mam wątpliwości, że tę uchwałę, starannie opracowaną przez komisję, należy przyjąć, najlepiej bez poprawek. Zgadzam się z głosami wszystkich moich przedmówców, z panem senatorem Ryszką, że trzeba dbać też o tych, którzy chcą zostać w Kazachstanie, ale dać im przynajmniej trochę pomocy w kultywowaniu polskości, jak i z tymi, którzy pragną ułatwić powrót chcącym wrócić do ojczyzny.

Zabrałem głos, ponieważ dzisiaj lecę do Kazachstanu jako obserwator OBWE wyborów do niższej izby parlamentu, a o 12.00 mam się spotkać z ambasadorem Kazachstanu w Polsce. Mam prośbę do pana senatora Żaryna. Mam nadzieję, że do tego czasu przegłosujemy tę uchwałę, ale jeśli nawet nie, to prosiłbym o jej draft, który zaniósłbym panu ambasadorowi, aby korzystając z tej nadarzającej się okazji, przekazać stanowisko Senatu i upomnieć się o obywateli Kazachstanu, którzy czują się Polakami. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy są jeszcze jakieś zgłoszenia? Nie ma.

Zamknięcie dyskusji

W związku z tym zamykam dyskusję.

Teraz Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. To trzecie czytanie objęłoby jedynie głosowanie. Zostanie ono przeprowadzone razem z innymi głosowaniami.

Punkt 11. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu jedenastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 112, a sprawozdanie komisji – w druku nr 112 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą

Proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, senator Janinę Sagatowską, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Janina Sagatowska:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Była to inicjatywa Senatu, więc senatorowie znają jej szczegóły. Ta ustawa była tutaj przedstawiana, prezentowana. Miałam ten wielki zaszczyt i honor reprezentować Wysoką Izbę podczas prac nad tą naszą inicjatywą w Sejmie w odpowiednich komisjach.

Dzisiaj jeszcze raz przypomnę, że głównym celem tej ustawy było wpisanie w porządek prawny roli Senatu w sprawowaniu opieki nad Polonią w wymiarze finansowym. Było to konieczne z tej racji, że Senat zawsze tradycyjne – podkreślam to: tradycyjnie – zajmował się Polonią na świecie; a tylko w krótkim okresie, od 2012 r. do minionego roku, finansowaniem Polonii i Polaków, ich potrzeb zajmowało się Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Teraz na szczęście te środki są zapisane w budżecie Kancelarii Senatu. I żeby nie było zastrzeżeń tych, którzy pytają, dlaczego to Senat to robi, i którzy mówią, że jest to tylko tradycja itd., którzy mówią – a co jakiś czas pojawiają się tacy – że może te środki wyprowadzić do jakiegoś resortu, postanowiliśmy właśnie zainicjować tę zmianę w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, bo to jest najmniejsza ingerencja w porządek prawny. Robimy to w tej ustawie dlatego, że Senat, sprawując tę opiekę, zleca wykonywanie zadań – czy to zadań inwestycyjnych, czy to zadań programowych, oświatowych – organizacjom pożytku publicznego, różnym organizacjom. Te zmiany zostały wpisane właśnie po to, żeby nam prawnie ułatwić realizowanie tego zadania i uporządkować to w pewnym sensie.

Pragnę poinformować, że Sejm wprowadził bardzo niewielkie zmiany legislacyjne, które dzisiaj na swoim posiedzeniu komisje, Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, przyjęły, nawet z wdzięcznością, bo one były konieczne, gdyż teraz nawet bardziej wyraźnie, expressis verbis, rola Senatu jest wpisana w ten nowy, proponowany porządek prawny. Obie komisje na dzisiejszym posiedzeniu zgodnie przedstawiły uchwałę, w której wnoszą o przyjęcie przedmiotowej ustawy bez poprawek, o co w imieniu obu komisji proszę.

Dziękuję także panu ministrowi, posłom za tak sprawne procedowanie nad tą ustawą i jej poparcie. Naprawdę odczuwaliśmy bardzo duże poparcie w czasie prac nad nią. Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękuję wszystkim, którzy pracowali nad tą ustawą, dziękuję i proszę o przyjęcie ustawy bez poprawek. (Oklaski)

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo, Pani Przewodnicząca.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do pani senator sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Projekt ustawy został wniesiony przez Senat.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy?

Informuję, że przedstawicielem rządu jest sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, pan minister Krzysztof Michałkiewicz.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

(Senator Stanisław Kogut: Bardzo kompetentny minister, bardzo, jak wszyscy.)

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Krzysztof Michałkiewicz:

Panie Marszałku! Panie Senator i Panowie Senatorowie!

Chciałbym poinformować, że nie mamy oficjalnego stanowiska rządu, ale Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgłasza żadnych zastrzeżeń do tej ustawy, wręcz przeciwnie, uważamy, że długoletnia tradycja Senatu, jeśli chodzi o wspieranie Polaków i Polonii, jest gwarancją, że będzie to nadal bardzo dobrze wykonywane.

Chciałbym podziękować także za to, że Senat uwzględnił w zmianach ustawy wprowadzenie nowej sfery działalności pożytku publicznego – chodzi o działalność na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w czasie działań poza granicami państwa. Uważamy, że to umożliwi wspieranie tej grupy osób, które dobrze zasłużyły się dla Polski. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie ma zgłoszeń.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Czy są jakieś zgłoszenia do dyskusji?

(Senator Stanisław Kogut: Ja bym…)

Pan senator Kogut.

Senator Stanisław Kogut:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Panie Ministrze! Drodzy Goście!

Ja uważam, że należą się słowa podziękowania dla rządu pani Beaty Szydło – składam te podziękowania na ręce pana ministra Michałkiewicza – za to, że to, co zostało zepsute w poprzedniej kadencji, mimo protestu całego Senatu, także senatorów PO i PSL, kiedy to pan minister Sikorski na siłę brał te środki, aby łatać dziury budżetowe w resorcie pana ministra finansów, pana Rostowskiego, zostało naprawione. Drodzy Państwo, tyle protestów, ile wpływało w tym czasie, kiedy fundusze były w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, do biur pań i panów senatorów, także mojego, to było naprawdę niespotykanie dużo, niesłychana liczba. Wcześniej podejmowaliśmy uchwałę na temat Polaków w Kazachstanie. Tu była podobna sytuacja, wszystkie środowiska polonijne na świecie upominały się o to, żeby te pieniądze wróciły do Senatu.

I nie bez kozery powiedziałem, kiedy wszedł pan minister Michałkiewicz, że to najlepszy minister, bo wiele razy dyskutowałem z nim na te tematy. Jego stanowisko było jednoznaczne, żeby mianowicie wpisać to do ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Panie Ministrze, serdecznie dziękuję. Na pana ręce składam podziękowania dla rządu Prawa i Sprawiedliwości za to, że podjął się tego trudnego tematu.

Drodzy Państwo, trzeba także podziękować panu marszałkowi Karczewskiemu, bo w pierwszej wersji Sejm Rzeczypospolitej głosował inaczej, ale później były jego długie, długie negocjacje z rządem Rzeczypospolitej, poparcie pana prezesa Prawa i Sprawiedliwości, pana Jarosława Kaczyńskiego dla tego, aby pieniądze były w Senacie. I mamy dzisiejszy efekt. Dziękuję bardzo.

(Senator Alicja Zając: I naszej przewodniczącej.)

I naszej przewodniczącej, tak. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Zamknięcie dyskusji

Nie widzę więcej zgłoszeń do dyskusji, w związku z czym zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 12. porządku obrad: ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwunastego porządku obrad: ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 111, a sprawozdanie komisji – w druku nr 111 A.

Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej

Proszę sprawozdawcę Komisji Obrony Narodowej, senatora Jarosława Rusieckiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jarosław Rusiecki:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Wysoki Senacie! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Chciałbym przedstawić w imieniu senackiej Komisji Obrony Narodowej sprawozdanie dotyczące ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 r.

Szanowni Państwo, ustawa zawarta w druku senackim nr 111 obejmuje główne cele związane z przygotowywaniem wielkiego wydarzenia, jakie będzie miało miejsce w Warszawie, w naszej stolicy, w lipcu tego roku – przedstawiciele 28 państw, w tym głowy państw i szefowie rządów, będą uczestniczyli w szczycie Paktu Północnoatlantyckiego. Naszym narodowym, naszym państwowym interesem jest to, aby do tego wydarzenia bardzo dobrze się przygotować. I temu celowi służy właśnie ta ustawa. Chodzi o to, aby organizacja i wykonywanie różnego rodzaju dostaw, usług, robót związanych z tym wydarzeniem, przebiegły sprawnie.

Ta swego rodzaju specustawa, że tak powiem, wyłącza ustawę o zamówieniach publicznych. Jak wiemy, stosowanie przepisów o zamówieniach publicznych nie jest łatwe, a czas płynie nieubłaganie. Gdy spojrzymy dzisiaj w kalendarz, to sobie uświadomimy, że to wydarzenie, Szanowni Państwo, będzie miało miejsce już za 3 miesiące. A prac przygotowawczych z pewnością jest bardzo wiele.

W czasie posiedzenia komisji, które miało miejsce dziś w godzinach rannych, pan minister Bartosz Kownacki, obecny wśród nas, przedstawiał argumenty, które powinny nas zachęcać do tego, aby tę organizację usprawnić. Jak pewnie państwo zwrócili uwagę, art. 2 mówi o tym, że ustawa ta obowiązuje do 15 lipca. A więc jest to ustawa, która ma swoje ściśle określone ramy czasowe.

Chcę powiedzieć, że w czasie dzisiejszego posiedzenia ta ustawa została jednogłośnie przyjęta przez członków komisji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze, Panie Przewodniczący.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy. Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Florek, bardzo proszę.

Senator Piotr Florek:

Panie Marszałku! Panie Senatorze Sprawozdawco!

Ja chyba czegoś nie rozumiem… Okazuje się, że my bardzo lubimy specustawy, czyli coś, co reguluje jakąś materię w odmienny sposób, tak jak byśmy nie mogli stosować przepisów, które nas obowiązują w normalnym trybie. Ja nie byłem na tym posiedzeniu komisji, ale mam przed sobą ustawę – Prawo zamówień publicznych. Art. 4 tej ustawy mówi o tym, do jakich zamówień ustawy się nie stosuje. W pkcie 5 czytamy, że ustawy nie stosuje się do zamówień, którym nadano klauzulę „tajne” lub „ściśle tajne” zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych, lub jeżeli wymaga tego istotny interes bezpieczeństwa państwa lub ochrona bezpieczeństwa publicznego. Powtarzam: jeżeli wymaga tego istotny interes bezpieczeństwa państwa lub ochrona bezpieczeństwa publicznego. W związku z tym jest taki wyjątek w ustawie.

Pewnie tłumaczenie znowu będzie takie, że poprzedni rząd, który nie dopełnił, nie zdążył… Ale przecież szczyt będzie w lipcu, czyli to już będzie mniej więcej 8 miesięcy istnienia tego rządu. I ja nie widzę potrzeby przyjmowania jakiejś specustawy, która pewnie będzie budziła wątpliwości co do zgodności z prawem europejskim – bo można zaraz takie wątpliwości wysunąć. Czy nie można tego procedować, po pierwsze, w oparciu o ustawę, która takie wyjątki przewiduje, a po drugie, w oparciu o ustawę o zamówieniach publicznych, tam, gdzie to jest realne i możliwe do zrobienia w tym czasie? A tam, gdzie nie można – no, to są sytuacje wyjątkowe opisane w tej ustawie – wtedy można z tego skorzystać. Więc ja nie za bardzo rozumiem, po co tworzyć kolejną specustawę, czasową, na okres do 15 lipca, jeżeli to wszystko jest, moim zdaniem, do zrealizowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. Czy na ten temat w komisji była rozmowa, dyskusja? Czy było to brane pod uwagę? Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo proszę.

Senator Jarosław Rusiecki:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Szanowny Panie Senatorze, powiem tak. Ma pan rację, z jednym tylko wyjątkiem: o szczycie w Warszawie zdecydowano w 2014 r. w Walii, w Newport… No, jednak muszę to powiedzieć. Rząd pod przywództwem pana formacji politycznej, Platformy Obywatelskiej, rząd i minister wywodzący się z Platformy Obywatelskiej nie wykazali się należytą starannością, bo upływający czas nieubłaganie… Rząd Platformy miał 14 miesięcy na przygotowanie organizacyjne do szczytu w lipcu tego roku – jeszcze raz powiadam, od tego momentu zostały nam 3 miesiące – a nie uczynił nawet takiej rzeczy jak zarezerwowanie obiektu, w którym to wydarzenie miałoby się odbywać. A tu przede wszystkim chodzi o to, aby ten szczyt był sukcesem Polski, a nie sukcesem jakiejkolwiek formacji politycznej. I to jest główna intencja rządu, Ministerstwa Obrony Narodowej, aby skupić w tej chwili wszystkie siły organizacyjne, żeby bez jakichkolwiek zastrzeżeń dobrze to przygotować i żeby później cieszyć się z tego, że Warszawa dla 28 członków NATO była czymś szczególnym i ważnym. Nie mówię o warstwie politycznej, która jest dla Polski, dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej… Ostatnio członkowie senackiej Komisji Obrony Narodowej mieli spotkanie z grupą parlamentarzystów z Estonii – dla nich również jest to bardzo ważne wydarzenie. I dołożenie tej staranności jest związane z przyjęciem tej ustawy, co, jak powiadam, zostało życzliwie przyjęte przez całą komisję w czasie dzisiejszych obrad.

Senator Adam Bielan:

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję.

Pozwolę sobie teraz udzielić głosu sobie, nawiązując trochę do pytania pana senatora Florka.

Panie Przewodniczący, jaki był wynik głosowania nad tą ustawą w komisji? W szczególności pytam o to, jak głosowali senatorowie z klubu senackiego Platformy Obywatelskiej w tej sprawie. Dziękuję.

Senator Jarosław Rusiecki:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Jak powiedziałem w pierwszej części swojego wystąpienia, ustawa została przyjęta jednogłośnie, również przez obecnych na posiedzeniu parlamentarzystów, senatorów Platformy Obywatelskiej.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję.

Czy są jeszcze jakieś pytania?

Pan senator Florek, bardzo proszę.

Senator Piotr Florek:

Ja oczywiście nie podważam zasadności szczytu, przygotowań, starań itd., ale mówimy tu o dwóch różnych sprawach. To, co pan mówi, to jest bardzo istotne, ale ja cały czas podkreślam, że oczywiście możemy mówić, że minister Siemoniak był złym ministrem, a teraz jest dobry minister, taką narrację możemy oczywiście prowadzić przez kilka miesięcy, ale wydaje mi się, że po 8 miesiącach można by już z taką narracją skończyć.

Ja mówiłem o prostej sprawie, o tym, że są przepisy prawa, które powinny nas obowiązywać, że jest ustawa, której musimy przestrzegać, ustawa, która umożliwia również podjęcie działań związanych ze szczytem ze względu na zapisy, które w tej ustawie są, i jest ustawa o zamówieniach publicznych, która obowiązuje wszystkich. I w związku z tym wydaje mi się, że nie trzeba tworzyć specjalnych ustaw, tak zwanych specustaw okazyjnych, skoro są przepisy prawa umożliwiające przygotowania do szczytu zgodnie z przepisami. Jak zdążyłem się zorientować, są wątpliwości co do tego, czy ta ustawa jest zgodna z prawem europejskim. Słyszałem nawet wypowiedź pana ministra Szymańskiego w tej sprawie. Po co w takim razie się narażać, tworzyć nowe przepisy specustawy, skoro można skorzystać z prawa, które jest? Tylko o to mi chodziło. Szkoda, że to nie zostało wzięte pod uwagę, bo moim zdaniem takie możliwości są. Tylko tę kwestię chciałem wyjaśnić. Dziękuję bardzo.

Senator Jarosław Rusiecki:

Ja rozumiem argumentację pana senatora, ale komisja nie podzielała tego przekonania i uznała, że najważniejszą racją jest dobre przygotowanie szczytu i że to jest naszym nadrzędnym interesem w całym procesie związanym z przygotowaniem, a później przebiegiem szczytu. Chcę tylko powiedzieć, że wszystkie te procedury są objęte działaniem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i instytucji za to odpowiedzialnych. Nie ma tutaj żadnych ograniczeń czy przeszkód, aby wszystko było przygotowane dobrze i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za bezpieczeństwo naszych gości, jak również obywateli w Polsce, gdzie szczyt będzie się odbywał.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Nie ma.

Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.

(Senator Jarosław Rusiecki: Bardzo dziękuję.)

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister obrony narodowej.

Informuję, że na sali przebywa sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, pan minister Bartosz Kownacki.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Czy pan minister pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy i przedstawić stanowisko rządu? Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Ja bardzo krótko ustosunkuję się do wątpliwości pana senatora Florka. Mogę powiedzieć, że z jednym stwierdzeniem pana senatora się zgadzam – miał pan rację, mówiąc, że panu senatorowi się wydaje. Co do tego ma pan absolutną rację, panu się wydaje, a fakty są takie – i powinien pan to wiedzieć jako doświadczony parlamentarzysta – że prawo zamówień publicznych nie jest u nas najdoskonalsze i najprostsza procedura przetargowa trwa kilka, a zdarza się, że kilkanaście miesięcy, jeżeli np. zostaną włączone zapytania, procedury odwoławcze. Takie są fakty. Gdyby rząd Platformy Obywatelskiej rozpoczął tę procedurę przetargową i dzisiaj już byśmy ją kończyli, to rzeczywiście można by było powiedzieć, że możemy bezpiecznie przygotować szczyt. Ponieważ jednak ta procedura przetargowa odpowiednio wcześniej się nie rozpoczęła, to dzisiaj nie jesteśmy w stanie tego zrealizować w takim czy innym trybie przetargowym.

Pytał pan też o te wyjątkowe możliwości, które daje ustawa – Prawo zamówień publicznych, np. użycie klauzuli „tajne” i „ściśle tajne”. Pomijam tu już to, że każdy z tych trybów, również klauzula bezpieczeństwa państwa, wymaga odpowiednich procedur, klauzula bezpieczeństwa państwa wymaga odpowiedniego uzasadnienia etc., a to też trwa długo. No, proszę mi wyjaśnić: jak można np. obłożyć klauzulą „tajne” lub „ścisłe tajne” albo klauzulą bezpieczeństwa państwa np. kampanię telewizyjną? No, jakkolwiek by na to patrzeć, to nie jest związane z bezpieczeństwem państwa. Proszę mi wytłumaczyć: jak można zastosować klauzulę bezpieczeństwa państwa w przypadku najmu kilkuset autokarów? A o takiej skali mówimy w przypadku szczytu NATO. Proszę mi wskazać, jak można określić klauzulę tajności czy bezpieczeństwa państwa w przypadku zakupu posiłków, co będzie kosztowało kilka milionów złotych ze względu na skalę przedsięwzięcia. A przecież tych postępowań dzielić nie możemy. I z tego względu musimy zastosować specustawę.

Rzeczywiście wolelibyśmy nie być w takiej sytuacji, ale ze względu na fakty, które panu podałem, takie, że pewne procedury przetargowe nie zostały rozpoczęte – a ranga przedsięwzięcia powoduje, że nawet w przypadku najprostszego zakupu wchodzimy w kwoty wymagające zastosowania odpowiednich procedur prawa zamówień publicznych – musimy skorzystać z tych rozwiązań. Te kierunki, które państwo próbowaliście pokazywać także w Sejmie, w żaden sposób się nie kwalifikują. Jak pokazałem, narazilibyśmy się później na kompromitację przed Komisją Europejską i na poniesienie odpowiedzialności właśnie za to, że stosujemy zupełnie nieuzasadnione wybiegi. Zgodnie ze znanym nam orzecznictwem Komisji Europejskiej, ze stanowiskiem Komisji Europejskiej tego rodzaju zamówienia nie kwalifikują się do wyłączenia na podstawie art. 4. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Ministrze.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Florek.

Senator Piotr Florek:

Panie Marszałku! Panie Ministrze!

W takim razie prosiłbym odpowiedzieć na pytanie, czy ten projekt jest zgodny z prawem europejskim. Poza tym, Panie Ministrze… Ja znam ustawę o zamówieniach publicznych. Przez ostatnie 8 lat byłem wojewodą i stosowałem ją przy okazji wielu zamówień. A na przykład w czasie konferencji klimatycznej, bardzo ważnej, organizowanej w Poznaniu, odpowiadałem między innymi za bezpieczeństwo medyczne. I ja te wszystkie procedury w przeciągu 8 miesięcy jestem w stanie przygotować. Oczywiście, tak jak pan powiedział, niektóre zamówienia, chociażby na wynajem autobusu czy dotyczące kampanii telewizyjnej, można przecież zrealizować w normalnej procedurze, nie musi być tu użyta specustawa, a art. 4 pkt 5 stosowano by tylko w tych sytuacjach, kiedy trzeba, na przykład jeżeli chodzi o catering. Pan mówi, że… Catering jest bardzo ważną…

(Senator Robert Mamątow: Pytanie, bo minuta minęła.)

…sprawą. Jeżeli mamy mieć u siebie przedstawicieli 28 państw świata, w tym prawdopodobnie prezydenta Stanów Zjednoczonych, to proszę mi nie mówić, że to ze względu na bezpieczeństwo, na ochronę nie jest istotne, nie jest ważne. Moim zdaniem jest tylko kwestia interpretacji tej ustawy. A więc pytanie moje dotyczy tego, czy ta ustawa jest zgodna z ustawą o zamówieniach publicznych, czy projekt tej ustawy był z nią zgodny, Panie Ministrze.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze?

Może być z miejsca, jak myślę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki:

Panie Marszałku, Panie Senatorze, można być…

(Wicemarszałek Adam Bielan: Mikrofon.)

Panie Marszałku! Panie Senatorze!

Można być odpornym na argumenty, ale… Dam panu prosty przykład. W przypadku zamówień dotyczących progu unijnego – a nawet sama usługa cateringowa to jest wydatek rzędu kilku milionów złotych, z kolei próg unijny to jest 135 tysięcy euro – jest obowiązek, żeby ogłoszenie wisiało na stronie internetowej od 22 do 40 dni. Nie ma możliwości, żeby w tym momencie z odpowiednim zapasem czasu przeprowadzić postępowania przetargowe. Nawet gdybyśmy je rozpoczęli w listopadzie, nie da się go bezpiecznie zakończyć – biorę pod uwagę ewentualne rozstrzygnięcia odwołań – na przykład do końca kwietnia. Po prostu takie są terminy. Musi się pan pogodzić z tym, że pana koledzy polityczni nie przygotowali, nie wdrożyli pewnych postępowań tak, żeby one się kończyły… Oczywiście na kilkadziesiąt czy kilkaset postępowań, które by były przeprowadzane, zapewne 95% albo nawet 99%, mam nadzieję, skończyłoby się sukcesem. Jednak wystarczy, żeby tylko jedno – czy dwa postępowania – nie zakończyło się sukcesem. I proszę bardzo, jak pan wytłumaczy to później? Szczyt świetnie przygotowany, wszystko załatwione, ale na przykład autobusy nie zostały wynajęte.

Apelowałbym więc, żebyśmy w tej sprawie raczej szukali zgody i porozumienia. Nawet takie ugrupowanie jak Nowoczesna potrafiło dostrzec wagę tego szczytu. Państwo przyjęliście koncepcję opozycji totalnej, odporni na argumenty, nie dostrzegacie swoich zaniedbań. Ja nie twierdzę… Nie chcę teraz oceniać, z jakich powodów one wystąpiły.

Jeśli jednak pan pyta o kwestię prawa unijnego, to odpowiem panu tak: są sytuacje, w których dobro niższej wartości poświęca się na rzecz dobra wyższej wartości. Ja rozumiem, że państwo byście byli szczęśliwi, gdyby ten szczyt NATO nie doszedł do skutku i gdyby rząd ogłosił, że nie można go przeprowadzić, bo państwo nie przygotowaliście tego szczytu. Tylko jeszcze raz chcę powiedzieć: to pana koledzy polityczni odpowiadają za to, pan również. Odpowiadacie za to, że wcześniej ten szczyt nie został przygotowany pod względem organizacyjnym. Tak więc zasada „im gorzej dla szczytu NATO, tym lepiej dla Platformy Obywatelskiej” w tym wypadku nie będzie działała, bo to wy odpowiadacie za te wszystkie zaniedbania. My powinniśmy przyjść jesienią tego roku i wiedzieć, że wszystkie procedury są wdrożone, i bezpiecznie w lutym i w marcu je kończymy, tak żeby mieć zapas czasu i być do szczytu NATO przygotowani. O to, dlaczego jesteśmy w bardzo trudnej sytuacji, dlaczego przygotowujemy tę specustawę, proszę pytać swoich kolegów, a nie obecny rząd. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Czerwiński.

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Ministrze, mam pytanie… Oczywiście nie neguję sensowności tej ustawy, jest potrzeba jej uchwalenia i według mnie to jest poza dyskusją. Mam tylko pytanie: czy sensownie było umieścić art. 2 z datą końcową obowiązywania tej ustawy? Pytanie jest też takie: jeśli to jest ustawa epizodyczna, która i tak zostanie skonsumowana, tak to nazwijmy, w okolicach szczytu, tzn. po szczycie jej postanowienia staną się jakby bezprzedmiotowe, to czy nie lepiej byłoby po prostu zrezygnować z daty końcowej? Bo i tak w większości zamówienia, które będą realizowane, zostaną jakby sfinalizowane przed szczytem, a ewentualnie te, które pojawiłyby się po szczycie, bo takie przecież też mogą być… Dawanie sobie daty końcowej może być niebezpieczne, no bo to jest niedługi czas, bodajże 5 czy 6 dni od zakończenia szczytu. Dlatego stawiam pytanie, czy nie lepiej zrezygnować z art. 2, który wygasza działanie ustawy tak, jakbyśmy to siekierką ucinali, zgodnie z określoną datą.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję.

Panie Ministrze, proszę o odpowiedź.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki:

Jeżeli można… Zasady techniki prawodawczej wymagają, aby w przypadku ustawy epizodycznej był wskazany termin końcowy, tym bardziej ze względu na to, co podnosił pan senator Florek, mianowicie że w przypadku ustawy epizodycznej, która bardzo szybko zostanie wyrugowana z polskiego porządku prawnego, zostanie zakończony okres jej obowiązywania… Również kwota nie jest de facto ogromna, łącznie to jest około 150 milionów zł wydatków na szczyt NATO. Wszystko to powoduje, że my nie oceniamy, iż ta sytuacja stanowi jakiekolwiek zagrożenie w przypadku późniejszych postępowań przed Komisją Europejską. W związku z tym jak najbardziej ten termin końcowy jest potrzebny. Jest on troszeczkę wydłużony ponad to, ile potrwa sam szczyt NATO – to kilka dni później, aniżeli skończy się szczyt NATO – dlatego że mogą być pewne usługi, które będą wykonywane po szczycie NATO, a które są związane z tym szczytem, jak na przykład usługi związane ze sprzątaniem terenu i zabezpieczeniem pewnych elementów. I dlatego termin został tak określony. I na to, że ten termin musi być, wskazują również służby legislacyjne. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Florek.

Senator Piotr Florek:

Panie Marszałku! Panie Ministrze!

Ja oczywiście nie przyjmuję pana retoryki, że ja byłbym szczęśliwy, albo moi koledzy, którzy odpowiedzialni za to… W Senacie obowiązuje troszeczkę inna retoryka niż w Sejmie i my staramy się rozwiązywać problemy dla dobra nas wszystkich, dla dobra interesu państwa, i proszę tak to traktować. A takie wypowiedzi polityczne, moim zdaniem, akurat w tym miejscu, gdy szukamy dobrych rozwiązań, może niekoniecznie na dzisiaj, może na przyszłość, bo za chwilę może będzie jakaś kolejna bardzo istotna impreza… A już wiemy o lipcowej wizycie papieża, o Światowych Dniach Młodzieży. Więc żeby może nie trzeba było uchwalać kolejnych specustaw w związku z tymi uroczystościami…

Panie Ministrze, pewno różne przyczyny można tu wymieniać. Ja mógłbym powiedzieć, że może jakaś tam wymiana przeprowadzana w wojsku też jest niekorzystna i może też wpływa na opóźnienie – ale nie chcę wchodzić w taką retorykę. Jedno jest pewne: oczywiście trzeba ten szczyt dobrze przygotować.

Co do tego, co pan mówił o 95%, że pewno w 90% udałoby się, a w kilku procentach coś by nie wyszło, to oczywiście akurat art. 4 pkt 5 jak najbardziej byłby do zastosowania, jeżeli do takiej sytuacji by nie doszło. Ale nie chcę już negować tej kwestii i prowadzić dalszej dyskusji w tej sprawie. Fakt jest faktem: trzeba ten szczyt dobrze przygotować.

Mamy kolejną specustawę, na szczęście obowiązującą krótko, do 15 lipca. W związku z tym dobrze jest pomyśleć, żeby w przyszłości, przy okazji kolejnych ważnych uroczystości nie trzeba było kolejny raz tworzyć specustaw. Bo specustaw w Polsce mieliśmy już dużo, a terminy niektórych, choć miały być krótkie, potem są przedłużane i takie specustawy obowiązują dłużej. Tak więc ja nie neguję, apeluję tylko o spokój. To jest ważne spotkanie, musi być dobrze zabezpieczone i oczywiście wynika z tego to, że ta specustawa jest nieodzowna. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, czy pan chce się…

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki:

Ja bardzo dziękuję panu senatorowi. Naprawdę jest to ustawa epizodyczna. Nie możemy dzisiaj przewidzieć, które z postępowań zakończyłoby się brakiem sukcesu – a wtedy zastosowanie klauzuli bezpieczeństwa państwa byłoby już w ogóle niemożliwe. Dlatego musimy zastosować ją w taki właśnie sposób.

Pragnę też tylko zauważyć, Panie Senatorze, że w przypadku Światowych Dni Młodzieży – i o tym również media wielokrotnie już informowały – także jest przygotowywana specustawa. I to o dużo szerszym zakresie obowiązywania. Bo, jak wynika z wiedzy, którą ja dysponuję, w tym przypadku też pewne elementy nie zostały niestety przygotowane. I zgadzam się z tym, że bez względu na to, kto sprawuje władzę, kto odpowiada… powinniśmy przewidywać takiego rodzaju imprezy dużo wcześniej. Mechanizm państwowy powinien działać tak, ażeby nawet w przypadku zmiany rządu móc sprawnie nad tym przejść i zorganizować każdą takiego rodzaju imprezę. Każda specustawa jest złem koniecznym, powinniśmy jak najrzadziej stosować takiego rodzaju rozwiązania, bo one pokazują, że państwo polskie po prostu nie funkcjonuje tak, jak byśmy chcieli. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Nie widzę więcej zgłoszeń do zadania pytań.

Otwarcie dyskusji

W związku z tym otwieram dyskusję.

Czy są jakieś zgłoszenia? Nie.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Komunikaty

Są jakieś ogłoszenia, Panie Senatorze? Bardzo proszę.

Senator Sekretarz Jerzy Wcisła:

Informuję, że posiedzenie Komisji Ustawodawczej poświęcone rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz niektórych innych ustaw, druk senacki nr 113, odbędzie się dziś, 17 marca, w sali plenarnej 15 minut po ogłoszeniu przerwy w obradach.

Następnie w tej samej sali odbędzie się wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji poświęcone pierwszemu czytaniu projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, druk senacki nr 114. Dziękuję.

Wicemarszałek Adam Bielan:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Ogłaszam przerwę do godziny 13.00.

(Przerwa w obradach od godziny 10 minut 58 do godziny 13 minut 01)

Wznowienie obrad

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Wysoka Izbo, wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Uzupełnienie porządku obrad

Wysoka Izbo, proponuję uzupełnienie porządku obrad o punkty: ustawa o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu trzynastego porządku obrad; drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Radia Europy – i rozpatrzenie tego punktu jako punktu czternastego porządku obrad.

Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Wysoka Izba przyjęła przedstawione propozycje. Nie ma sprzeciwu.

Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Senat przedstawione propozycje przyjął.

(Rozmowy na sali)

Punkt 13. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzynastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

(Rozmowy na sali)

Proszę o ciszę.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 113, a sprawozdanie komisji – w druku nr 113 A.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, senatora Marka Pęka, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Skomplikowana nazwa tej ustawy może sugerować, że chodzi tutaj o jakieś bardzo złożone zmiany, a tak naprawdę wszystkie te zmiany zmierzają do jednego: trzeba opóźnić wejście w życie – czyli przedłużyć okres vacatio legis – zmian związanych z pracami nad budową systemu teleinformatycznego, które mają doprowadzić do tego, że będzie możliwe składanie wniosków w postępowaniu wieczystoksięgowym właśnie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. To dotyczy notariuszy, notariusze będą mieli takie uprawnienia. To są zmiany mające usprawnić postępowanie wieczystoksięgowe.

Krajowa Rada Notarialna zgłaszała, że jeszcze prowadzone są testy tego systemu przez użytkowników, a więc przez notariuszy. Występują pewne problemy natury informatycznej, elektronicznej. W przypadku prostych wniosków system funkcjonuje prawidłowo, ale w przypadku bardziej skomplikowanych wniosków wieczystoksięgowych ujawniają się pewne mankamenty tego systemu. W związku z tym należy dać czas przedstawicielom Krajowej Rady Notarialnej, aby ten system dopracowali. To są czynności bardzo precyzyjne, bardzo ważne z punktu widzenia funkcjonowania ksiąg wieczystych, w związku z tym przesunięcie w czasie wejścia w życie tych przepisów jest jak najbardziej uzasadnione.

Jeżeli chodzi o prace komisji, to komisja po wysłuchaniu przedstawiciela ministerstwa jednomyślnie podjęła w głosowaniu decyzję, żeby takie przesunięcie wprowadzić. To tyle.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie? Nie widzę chętnych.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Marek Pęk: Dziękuję.)

Projekt ustawy został wniesiony przez posłów.

Czy przedstawiciel rządu pragnie zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy?

Ministerstwo Sprawiedliwości reprezentuje pan minister Łukasz Piebiak. Witamy, Panie Ministrze.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Zapraszamy.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Łukasz Piebiak:

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo!

Powiem w wielkim skrócie, ponieważ ustawa, jak pan poseł sprawozdawca słusznie powiedział, ma długi tytuł, a treść krótką, do tego zupełnie nieskomplikowaną, jeżeli chodzi o meritum, choć może legislacyjnie wygląda to troszeczkę bardziej skomplikowanie.

Uzasadnienie zasadniczej części ustawy, czyli przepisów od art. 3 do art. 6, jest dokładnie takie, jakie podał pan senator sprawozdawca, tzn. mamy system, system jest gotowy, ale system nie jest jeszcze w stanie obsłużyć trudniejszych wniosków. Wiadomo, że bezpieczeństwo prawne wszystkich obywateli i całego biznesu spoczywa na prawidłowym funkcjonowaniu systemu wieczystoksięgowego.

W sytuacji, w której 1 kwietnia – zgodnie z tą ustawą, która taki termin nakładała, ustawą z 15 stycznia 2015 r. – wystartowalibyśmy i notariusze zaczęliby składać wnioski o wpisy do ksiąg wieczystych za pomocą systemu teleinformatycznego, jego funkcjonowanie nie byłoby doskonałe, zawieszałby się, odrzucał wnioski bez podstawy itd. Wprowadziłoby to zamieszanie i niepewność prawną w stosunkach społeczno-gospodarczych, czego za wszelką cenę należy uniknąć. Dlatego Ministerstwo Sprawiedliwości w pełni popiera poselski projekt, który pozwoli na dopracowanie systemu i wyeliminowanie tych uchybień.

W pierwotnym przedłożeniu poselskim pojawiała się data 8 września 2016 r. Myśmy zrobili wszystko, co możliwe – jako że to nasz departament informatyzacji te prace nadzoruje – ażeby to przyspieszyć, ażeby te zmiany, które są dobrymi zmianami, weszły w życie jak najszybciej. Data 1 lipca jest datą optymalną. Ostatecznie na tym stanęło i tak izba niższa parlamentu to uchwaliła. Ja oświadczam, że my będziemy gotowi do tego, żeby wystartować z tym systemem 1 lipca.

Sygnały Krajowej Rady Notarialnej o pewnych niedoskonałościach rzeczywiście się potwierdziły. Potraktowaliśmy je poważnie. Niepoważne byłoby zignorowanie ich i taki skok do basenu, w którym nie ma wody.

Dodatkowo są tylko 2 tzw. zmiany czyszczące. Jedna dotyczy dodania słowa „wojskowy” w art. 1 w ustawie o pracownikach sądów i prokuratury, ponieważ omyłkowo zostało ono usunięte w jednej z poprzednich nowelizacji. Tak samo w art. 2 akceptujemy zmianę, popieramy poselski projekt w zakresie zamiany określania „Prokuratura Generalna” na określenie „Prokuratura Krajowa”, ponieważ taka już istnieje. Niedoróbki legislacyjne, które się pojawiły, trzeba wyeliminować, dlatego projekt poselski zawiera także te 2 zmiany czyszczące, a zasadniczy cel i funkcja projektu są takie, jakie pan senator sprawozdawca przedstawił. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Proszę o pozostanie jeszcze przez chwilę.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Zapytania i odpowiedzi

Pan senator Pęk, bardzo proszę.

Senator Marek Pęk:

Panie Ministrze, ja zadam pytanie, które może troszeczkę wykracza poza materię tej ustawy, ale ponieważ jakoś osobiście jestem zainteresowany tą tematyką, a jest okazja, żeby powiedział pan o tym kilka słów, to zapytam. Na czym w tym systemie ma polegać rola notariusza? Jak to usprawni pracę sądów wieczystoksięgowych? Jak to zwiększy bezpieczeństwo obrotu? Byłbym bardzo wdzięczny za przybliżenie tego zagadnienia.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Łukasz Piebiak:

Wysoka Izbo, nowy system jest systemem, który zakłada przejście z dotychczasowego tradycyjnego systemu dokumentacji papierowej, czyli aktów notarialnych sporządzanych na papierze, w określonym uroczystym trybie, w obecności notariusza oraz stron, które dokonują czynności… Następnie, tak jak to znamy z tradycji, notariusz osobiście czy też ktoś z jego kancelarii albo za pośrednictwem poczty dostarcza wnioski, które są zawarte w aktach notarialnych – chodzi o wnioski o dokonanie wpisów w księgach wieczystych – do sądu. Zastąpienie tej tradycyjnej formy doręczenia osobistego, przez posłańca czy też za pośrednictwem poczty formą teleinformatyczną w sposób oczywisty przyspieszy postępowanie – wniosek znajdzie się w sądzie nie po kilku dniach po sporządzeniu aktu, tylko natychmiast. Jest również oczywiste, że podniesie to poziom bezpieczeństwa obrotu, gdyż… No, sąd po prostu szybciej to rozpozna. Tak więc to, co mogłoby się wydarzyć od momentu, w którym zostało złożone oświadczenie woli w akcie notarialnym, do momentu, w którym sąd wieczystoksięgowy poweźmie wiadomość… Ten okres się skraca, a im jest krótszy, tym mniejsze jest ryzyko, że zdarzy się coś, co mogłoby, powiedziałbym, wywołać stan niepewności prawnej. To nie jest duża zmiana w systemie prawnym jako takim – to nie jest zmiana prawa materialnego – ale to jest zmiana o charakterze istotnym z punktu widzenia praktyki funkcjonowania obrotu cywilnoprawnego, w tym gospodarczego w Polsce. To przenosi nas na wyższy poziom, a w XXI wieku do tego właśnie powinniśmy dążyć. Dziękuję.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Proszę o zadanie pytania pana senatora Żaryna.

Senator Jan Żaryn:

Ja też, jeśli można, zadam pytanie wykraczające – nie wiem jak znacznie – poza treść tego, o czym mówimy. Chodzi o wpisy zaległe do ksiąg wieczystych. Czy taka kategoria istnieje? Jak głęboko ona sięga w czasie z racji braku tegoż systemu? Jakie w związku z tym widzi pan czasowe możliwości usunięcia po 1 lipca pewnego balastu, który funkcjonuje, z punktu widzenia prawa własności? Mówię o tym z pewnej perspektywy, nie tylko perspektywy całej Polski, ale z perspektywy konkretnego jej fragmentu, to znaczy ziem zachodnich i północnych. Czy dzięki temu systemowi zaistnieje możliwość, że dokonana zostanie pewna korekta co do czasu wypełniania ksiąg wieczystych dotyczących prywatnej własności polskiej na tych terenach ziem zachodnich i północnych?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Łukasz Piebiak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze, za to pytanie. Choć ono rzeczywiście jest dość luźno powiązane z tym, nad czym dzisiaj Wysoki Senat obraduje. Postaram się odpowiedzieć w ten sposób. Sama zmiana systemu z modelu tradycyjnego na model teleinformatyczny problemu zaległości w ujawnianiu rzeczywistego stanu rzeczy w księgach wieczystych… Taka próba kilka lat temu była podjęta, ale zakończyła się, powiedzmy, umiarkowanym sukcesem, że tak to oględnie skomentuję. Związek pomiędzy tymi… Postępowanie wieczystoksięgowe jako całość powinno oczywiście się przyspieszyć, sąd pewnie troszeczkę zostanie odciążony, ale bardziej na etapie pracy sekretarskiej, to znaczy odpakowywania tej korespondencji, przedstawiania jej referendarzowi czy sędziemu – to głównie są referendarze, ale czasami jeszcze sędziowie… Problem zaszłości historycznych jest problemem innym, ale wymagającym, jak się wydaje, uregulowania. Jednak na pewno nie w tej ustawie. Oczywiście są zaległości w sądach wieczystoksięgowych, ale musiałbym zebrać odpowiednie dane… Nie jestem przygotowany, bo luźno się to wiąże z omawianą tematyką. Zakładam, że te zaległości będą likwidowane. Ale problem, o którym pan senator wspomina, nie wynika z opieszałości – zawinionej bądź nie – sądów wieczystoksięgowych, tylko z tego, że nie wpływają wnioski. Wniosek nie wpłynie, sąd wieczystoksięgowy go nie rozpozna, koniec, kropka. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa ma jeszcze pytania do przedstawiciela rządu? Nie widzę zgłoszeń.

Dziękuję, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Łukasz Piebiak: Dziękuję.)

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Pęka.

Senator Marek Pęk:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ja tylko króciutko. Chciałbym, niejako wykraczając poza ten punkt, w ramach którego mówimy tylko o przesunięciu w czasie wejścia w życie pewnych przepisów, odnieść się do ich strony merytorycznej. Bardzo się cieszę, że takie zmiany w prawie zachodzą, że notariusze otrzymują takie dodatkowe kompetencje. To jest pewien ciąg zmian dotyczących unowocześniania pracy notariusza. Pierwszym wyłomem było stworzenie możliwości korzystania przez notariuszy z elektronicznego systemu ksiąg wieczystych. To już był ogromny postęp. Zanim to zostało wprowadzone w życie, notariusz był zdany na papierowe księgi, na wycieczki do sądu, wiadomo, że było to pracochłonne, czasochłonne. Teraz notariusz na bieżąco może sprawdzać stan ksiąg wieczystych, można w systemie elektronicznym pobrać prawomocne, wiarygodne odpisy z ksiąg wieczystych o takiej samej wartości dowodowej, prawnej jak te papierowe. W tej chwili pojawia się kolejny etap podnoszenia bezpieczeństwa obrotu notarialnego. Wiadomo bowiem, o czym już skrótowo mówił pan minister, że istnieje etap niepewności prawnej pomiędzy momentem podpisania aktu notarialnego przez notariusza a jego dotarciem do sądu i uczynieniem w sądzie odpowiedniej wzmianki, że akt notarialny o określonej treści miał miejsce. To jest ten moment, kiedy teoretycznie istnieje możliwość, że nieuczciwy kontrahent np. kilkakrotnie obróci tą samą nieruchomością, a w sądzie nie będzie o tym wzmianki. Teraz ograniczamy takie ryzyko, bo zaraz po podpisaniu aktu notarialnego w systemie elektronicznym ksiąg wieczystych pojawi się wzmianka o dokonaniu konkretnej czynności. Tak że są to zmiany jak najbardziej w dobrym kierunku, nowoczesne, mające na celu podnoszenie bezpieczeństwa obrotu prawnego. Oby tak dalej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Pocieja.

Senator Aleksander Pociej:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ja również bardzo króciutko. Chciałbym tylko zwrócić uwagę szanownych kolegów na jedną sprawę. Otóż prezentacja, której dokonał pan senator Pęk, i to, co mówił pan minister, są o tyle mylące, że ta ustawa nie dotyczy tylko i wyłącznie tego, że są kłopoty z wdrożeniem systemu elektronicznego. Bo to, że jakiś system może nie zadziałać, wszyscy wiemy z doświadczenia i nikt o to pretensji nie ma. Ale tych kwestii dotyczą tak naprawdę art. 3, art. 4 i może art. 6. Tymczasem, Panie Ministrze, Wysoka Izbo, Szanowni Koledzy, pozostałe trzy punkty są dlatego, że przyjmujemy ustawy na kolanie, i nawet Ministerstwo Sprawiedliwości, wiedząc, jak ciekawe zmiany ma nam do zaproponowania – np. że teraz mamy Prokuraturę Krajową, a nie generalną itd. – no, nie do końca panuje nad tym materiałem. I dlatego to poprawiamy – bo możemy, i to nie jest żadna wpadka. Ale jeżeli tempo procedowania będzie tak szybkie, to jestem pewien, że będziemy poprawiali dużo grubsze błędy. A jeśli będzie więcej czasu na zastanowienie się i trochę więcej pracy, i spokoju, to nie będziemy musieli procedować takich ustaw jak w tej chwili. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chce zabrać głos w dyskusji? Nie widzę chętnych.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusje.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 14. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czternastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Przypominam, że projekt ten został wniesiony przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji i zawarty jest w druku nr 114, a sprawozdanie komisji – w druku nr 114 S.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę, przewodniczącego komisji, pana senatora Seweryńskiego, o przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie uchwały.

Bardzo proszę, Panie Profesorze.

Senator Sprawozdawca Michał Seweryński:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiają Wysokiemu Senatowi projekt następującej uchwały.

„Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Nadia Sawczenko jest więźniem politycznym, porwanym na terytorium Ukrainy i od ponad półtora roku bezprawnie przetrzymywanym przez władze Federacji Rosyjskiej.

Uwolnienie Nadii Sawczenko jest ciągle odkładane w czasie, co zagraża jej życiu, ponieważ w proteście przeciw bezprawiu ukraińska deputowana prowadzi głodówkę. Przetrzymywanie Nadii Sawczenko w więzieniu jest rażącym naruszeniem podstawowych wolności i praw człowieka, przeciwko czemu podnoszone są powszechne protesty.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej przyłącza się do tych protestów i apeluje do władz Federacji Rosyjskiej o natychmiastowe zwolnienie Nadii Sawczenko.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»”.

Dziękuję.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan marszałek Borusewicz, bardzo proszę.

Senator Bogdan Borusewicz:

Panie Senatorze Sprawozdawco, na posiedzeniu komisji, zdaje się, było głosowanie. Tak? Jaki był wynik tego głosowania?

Senator Michał Seweryński:

Projekt uchwały został przyjęty jednomyślnie. Dodam jeszcze – nie zdradzając przecież żadnych poufnych informacji – że wcześniej ten projekt był dyskutowany na posiedzeniu obu klubów. Został nam przekazany, do ostatniej chwili wspólnie go poprawialiśmy i jednomyślnie go przyjęliśmy.

(Wicemarszałek Grzegorz Czelej: Dziękuję bardzo…)

(Głos z sali: Jedna osoba się wstrzymała.)

Tak, pan senator ma rację, jeden senator wstrzymał się od głosu.

Senator Jan Maria Jackowski:

Panie Profesorze, mam takie pytanie: jakie są nadzieje na to, że sprawa pani Sawczenko zostanie pozytywnie rozstrzygnięta?

Senator Michał Seweryński:

Panie Senatorze, o nadziejach obie komisje nie dyskutowały.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Pan senator Pociej chciałby zadać pytanie. Tak?

(Senator Aleksander Pociej: Nie, pan senator już sprostował informację, tak że…)

(Senator Michał Seweryński: Jeśli wolno, Panie Marszałku, to…)

Oczywiście, bardzo proszę.

Senator Michał Seweryński:

Ja prywatnie zadawałem sobie takie samo pytanie, jakie zadał pan senator Jackowski, i myślę, że wszyscy – chociaż o tym nie dyskutowaliśmy – mamy cichą nadzieję, że nasz głos nie pozostanie bez echa.

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę.

Senator Jan Maria Jackowski:

A czy na posiedzeniu komisji była mowa o tym, czy inne parlamenty podjęły podobne inicjatywy?

Senator Michał Seweryński:

Parlament Ukrainy.

(Senator Jan Maria Jackowski: Dziękuję.)

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Czy macie państwo jeszcze pytania do sprawozdawcy? Nie widzę zgłoszeń.

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Proszę o zabranie głosu pana marszałka Borusewicza.

Senator Bogdan Borusewicz:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Oczywiście bardzo ważny jest los Nadii Sawczenko, oficera ukraińskiej armii, ale w tym, co się z nią dzieje, jest jakby… To, co się z nią dzieje, pokazuje, co się w ogóle dzieje na wschodzie Ukrainy. Na wschodzie Ukrainy trwa agresja Rosji, do której Rosja się nie przyznaje. Jednak dla wszystkich obserwatorów jest oczywiste, że to nie jest tylko agresja polityczna i informacyjna, że to nie jest tylko agresja propagandowa. Na terytorium Ukrainy w kwietniu ubiegłego roku było około 8 tysięcy żołnierzy rosyjskich w kilku grupach uderzeniowych. Było tam mniej więcej 500 czołgów rosyjskich, 500 systemów rakietowych, systemy obrony przeciwlotniczej S-300. Były tam też najnowsze systemy, które weszły do uzbrojenia armii rosyjskiej rok wcześniej czy dwa lata wcześniej, w 2012 r. Rosjanie twierdzą, że ta broń to jest broń separatystów, zdobyta od armii ukraińskiej, ale fakty temu przeczą. Podczas walk w okolicach Mariupola w sierpniu ubiegłego roku używano systemów, które były na wyposażeniu tylko armii rosyjskiej. Jest też inna kwestia, wydaje się już, jasna. Ustalono, że samolot cywilny, w którym większość pasażerów stanowili obywatele Holandii, został zestrzelony pociskiem systemu rosyjskiego. Rosja wykonuje różnego typu wygibasy propagandowe, żeby stwierdzić, że akurat to zrobili Ukraińcy, ale holenderska komisja do spraw wypadków nie stawia tu znaków zapytania.

To, co się dzieje z Nadią Sawczenko, dzieje się także z wieloma innymi ukraińskimi obywatelami i żołnierzami. Nadia Sawczenko została porwana z terytorium Ukrainy, przewieziona do Rosji i rosyjski sąd – nie wiadomo, na jakich podstawach – sądzi ją także za nielegalne przekroczenie granicy. I tutaj się opowiada taką właśnie historię, że Nadia Sawczenko przekroczyła nielegalnie granicę Ukrainy i Rosji, a kiedy znalazła się na terytorium Rosji, oddała się w ręce władz rosyjskich. No, jest to historia, w którą chyba nikt, jak się wydaje, nie może wierzyć. Jednak Rosjanie, Rosjanie karmieni propagandą putinowską, w to wierzą. I wierzą, że walczą z nacjonalistami spod znaku Bandery, z faszystami, że znowu, tak jak w II wojnie światowej, oswobadzają tę część Europy od faszystów. I Nadia Sawczenko znajduje się w sytuacji bardzo trudnej. To jest młoda kobieta siedząca od dłuższego czasu w więzieniu rosyjskim, która co chwilę podejmuje głodówki, niewątpliwie zagrażające jej zdrowiu, a może także życiu. I to jest pokazanie, jak wyglądają praworządność i prawo w Rosji, w jaki sposób można używać siły, nie zwracając uwagi na prawo, na praworządność i na umowy międzynarodowe. Bo żadne umowy międzynarodowe nie pozwalają uprowadzać żołnierza z terytorium jego własnego kraju do innego kraju i stawiać go przed sądem za to, że walczył przeciwko agresji. Przypomnę, że podobna sprawa była z oficerem służb jednego z państw bałtyckich, który też został zwabiony na terytorium Rosji, tam aresztowany i skazany za nielegalne przekroczenie granicy i za szpiegostwo przeciwko Rosji, czyli za to, co robił w ramach struktur własnego państwa.

Dlatego to dobrze, że podejmujemy taką uchwałę, dobrze, że zajmujemy się Nadią Sawczenko, bo uchwała dotyczy oczywiście indywidualnej kobiety, ale sprawa ma charakter znacznie szerszy. Podkreślam: sprawa ma charakter znacznie szerszy, dlatego że to, co robi Rosja na terenie Ukrainy, to, że Rosja odrywa fragmenty Ukrainy – niektóre fragmenty, jak Krym, już oderwała, a potem sięgnęła po Donbas i Ługańsk, które nazwała Noworosją – jest bardzo niebezpieczne. To jest bardzo niebezpieczny precedens. Pamiętajmy, że wtedy, kiedy tereny Ługańska i Doniecka nazywane były Noworosją, tereny obecnej Polski nazywane były Priwislinskim Krajem. I to jest problem, który dotyczy także nas, choć w tej chwili tylko teoretycznie. Popieram omawiany projekt uchwały. (Oklaski)

Wicemarszałek Grzegorz Czelej:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chce jeszcze zabrać głos w dyskusji? Nie.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Nie ma przemówień do protokołu?

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Teraz Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu uchwały. To trzecie czytanie objęłoby jedynie głosowanie. Zostanie ono przeprowadzone razem z innymi głosowaniami.

Wysoka Izbo, w związku z tym, że jutro będziemy rozpatrywali jeszcze jeden punkt porządku obrad, specustawę… Na posiedzeniu konwentu zdecydowaliśmy, że lepiej przedłużyć obrady do jutra, niż przyjeżdżać na oddzielne posiedzenie.

Zarządzam w tej chwili 15-minutową przerwę, potem przegłosujemy wszystkie dotychczasowe punkty, po czym będzie przerwa do jutra do godziny 12.00, kiedy to rozpatrzymy tę jedną ustawę, która będzie jutro rano w Sejmie.

Ogłaszam przerwę do 13.50. O 13.50 będą głosowania nad wszystkimi dotychczasowymi punktami.

(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 34 do godziny 13 minut 50)

Wznowienie obrad

Wicemarszałek Maria Koc:

Wznawiam obrady.

(Rozmowy na sali)

Wznawiam obrady, Szanowni Państwo. Proszę o ciszę.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Punkt 15. porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu piętnastego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 110.

Sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich

Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, senatora Sławomira Rybickiego, o przedstawienie wniosku komisji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Sławomir Rybicki:

Dziękuję.

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich na posiedzeniu w dniu wczorajszym jednogłośnie przyjęła projekt uchwały Senatu w sprawie zmian w składzie komisji senackich. Projekt brzmi następująco.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje: senatora Jana Marię Jackowskiego z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz senatora Marka Martynowskiego z Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej wybiera: senator Annę Marię Anders do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą; senatora Jana Marię Jackowskiego do Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą; senatora Marka Martynowskiego do Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie.

Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Kto z państwa jest za podjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Dziękuję bardzo.

Głosowało 77 senatorów, 75 – za, 1 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Dziękuję bardzo.

Punkt 1. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny wykonawczy (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny wykonawczy.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 105 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę, senatora Zbigniewa Cichonia, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Stanowisko komisji jest takie, że postanowiono nie uwzględniać poprawek i przyjąć ustawę bez zmian.

Wicemarszałek Maria Koc:

Bardzo dziękuję.

Czy senator wnioskodawca…

(Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń: Z tym że jedna poprawka została w ogóle wycofana.)

(Senator Stanisław Gogacz: Autor wycofał wszystkie.)

(Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń: To znaczy autor, który złożył poprawki, wycofał je.)

Czy senator wnioskodawca Jan Rulewski chce...

(Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń: Oczywiście nie dotyczy to mojej osoby, bo ja swoich poprawek nie wycofałem.)

(Głos z sali: …Ale ktoś może podtrzymać.)

Rozumiem.

Dobrze. Nie widzę na sali pana senatora Rulewskiego, ale przypominam, że senator Jan Rulewski wycofał swoje wnioski: punkt II, poprawka nr 1, 2 i 3 z druku nr 105 Z.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane wnioski? Nie.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z państwa jest za przyjęciem ustawy?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 82 senatorów, 79 – za, 3 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny wykonawczy.

Punkt 2. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 104 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę, senatora Zbigniewa Cichonia, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Zbigniew Cichoń:

Proszę państwa, komisja postanowiła przyjąć ustawę bez poprawek.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuje, Panie Senatorze.

Sprawozdanie mniejszości połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji, panią senator Grażynę Sztark, o przedstawienie wniosków popartych przez mniejszość połączonych komisji.

Senator Sprawozdawca Grażyna Sztark:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

W imieniu mniejszości, zgodnie z wnioskiem mniejszości, proponuję – to pierwsza wersja – odrzucenie ustawy, a jeżeli ten wniosek nie zostanie przyjęty, to głosowanie za przyjęciem poprawek nr 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję, Pani Senator.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że wnioski w trakcie dyskusji zgłosili: pani senator Lidia Staroń, pan senator Zbigniew Cichoń, pani senator Bogusława Orzechowska, senator Margareta Budner, senator Robert Mamątow, senator Wojciech Piecha, senator Józef Zając, senator Michał Seweryński.

Nie widzę chętnych.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z państwa jest za wnioskiem o odrzucenie ustawy?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 82 senatorów, 27 – za, 53 – przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 5)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że wniosek został odrzucony.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad wnioskiem komisji, popartym przez połączone komisje, o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 84 senatorów, 51 – za, 28 – przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, ze Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw.

Bardzo dziękuję.

Punkt 3. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji.

Komisja Kultury i Środków Przekazu przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 92 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 84 senatorów, 84 – za, nikt nie głosował przeciw ani się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 7)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji.

Punkt 4. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 94 Z.

Sprawozdanie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę, senatora Arkadiusza Grabowskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Arkadiusz Grabowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

W dniu 17 marca komisja rozpatrzyła wnioski zgłoszone w trakcie debaty w dniu 16 marca nad ustawą o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw i przedstawia Wysokiemu Senatowi stanowisko akceptujące poprawki nr 1–41.

W trakcie prac komisji były rozpatrywane poprawki zgłoszone przez przewodniczącego komisji. Były to poprawki wychodzące naprzeciw sugestiom zgłoszonym w trakcie poprzedniego posiedzenia komisji, zgłoszonym przez Izbę Zarządzających Funduszami i Aktywami. Dotyczyły one obniżenia wysokości wymiaru kar możliwych do zastosowania przez regulatora, czyli Komisję Nadzoru Finansowego. W toku tamtego posiedzenia w zasadzie doszło do przyjęcia zgodnego stanowiska Komisji Nadzoru Finansowego i Ministerstwa Finansów, że proponowane w pierwotnym projekcie ustawy kary są zbyt wysokie i nieadekwatne do wielkości podmiotów operujących na rynku polskim. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy senator wnioskodawca, pan Grzegorz Bierecki, chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Grzegorz Bierecki: Dziękuję bardzo.)

Dziękuję, Panie Senatorze.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

(Głos z sali: Czy możemy głosować w bloku?)

(Senator Jadwiga Rotnicka: Nie możemy.)

Poprawka nr 1 dodaje definicję pojęcia „dane kontaktowe”.

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 8)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka nr 2 zmierza do określenia prawidłowej relacji pomiędzy alternatywnym funduszem inwestycyjnym a alternatywną spółką inwestycyjną.

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 9)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka nr 3 ma na celu precyzyjne wskazanie, że alternatywna spółka inwestycyjna prowadząca działalność w formie spółki komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej może mieć tylko jednego komplementariusza będącego spółką kapitałową.

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka nr 3 została przyjęta.

Poprawka nr 4 koreluje ze sobą przepisy ustawy.

Kto z państwa jest za jej przyjęciem?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Stwierdzam, że poprawka nr 4 została przyjęta.

Poprawka nr 5 precyzuje, że w przepisie mowa jest o spółce kapitałowej, a nie o spółce komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, której spółka kapitałowa jest komplementariuszem.

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Bardzo dziękuję.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 12)

Wobec wyników ogłaszam, że poprawka nr 5 została przyjęta.

Poprawka nr 6 zmierza do jednoznacznego określenia zasad ponoszenia kosztów procesu z powództwa depozytariusza przeciwko towarzystwu funduszy inwestycyjnych.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki nr 6?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 87 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Poprawka nr 6 została przyjęta.

Poprawka nr 7 obniża wysokość maksymalnych kar pieniężnych wprowadzanych do ustawy o funduszach inwestycyjnych w następstwie wdrożenia tzw. dyrektywy UCTIS.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 87 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Poprawka nr 7 została przyjęta.

Poprawka nr 8 obniża wysokość maksymalnych kar pieniężnych innych niż przewidziane przez dyrektywy unijne.

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 87 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 15)

Poprawka nr 8 została przyjęta.

Poprawka nr 9 eliminuje z ustawy budzące wątpliwości pojęcie „wprowadzanie do obrotu alternatywnych funduszy inwestycyjnych”.

Kto jest za jej przyjęciem?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę państwa senatorów o głosowanie.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 84 senatorów, 84 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 16)

Poprawka nr 9 została przyjęta.

Poprawka nr 10 uwzględnia, że aktywa netto mają wartość, a nie wysokość.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 17)

Poprawka nr 10 została przyjęta.

Poprawka nr 11 dodaje przepis zmieniający, który wyeliminuje odesłanie do nieobowiązującej już ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 18)

Poprawka nr 11 została przyjęta.

Poprawka nr 12 dostosowuje wyliczenie do wprowadzenia do wyliczenia.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 19)

Poprawka nr 12 została przyjęta.

Poprawka nr 13 uwzględnia, że do prowadzenia działalności uprawnia wpis do rejestru, a nie sam rejestr.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 20)

Poprawka nr 13 została przyjęta.

Poprawka nr 14 koreluje zakres odesłania z przepisem, do którego następuje odesłanie.

Kto z państwa jest za jej przyjęciem?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Pan marszałek Borusewicz jeszcze nie oddał głosu. Panie Marszałku, proszę zagłosować.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 21)

Poprawka nr 14 została przyjęta.

Poprawka nr 15 eliminuje odesłanie, które wprowadza w błąd.

Kto z państwa jest za jej przyjęciem?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 22)

Poprawka nr 15 została przyjęta.

Poprawka nr 16 eliminuje wątpliwości odnośnie do terminu ważności prospektu emisyjnego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 23)

Poprawka nr 16 została przyjęta.

Poprawka nr 17 eliminuje pozorną zmianę.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Rozmowy na sali)

Proszę głosować, Państwo Senatorowie.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 24)

Poprawka nr 17 została przyjęta.

Poprawka nr 18 eliminuje fragment przepisu będący powtórzeniem innej regulacji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 25)

Poprawka nr 18 została przyjęta.

Poprawka nr 19 eliminuje wątpliwości, które państwo będzie państwem macierzystym emitenta, w przypadku gdy papiery wartościowe emitenta przestaną być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym we wcześniej wybranym państwie macierzystym, a pozostaną dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym innego państwa członkowskiego.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 26)

Poprawka nr 19 została przyjęta.

Poprawka nr 20 uwzględnia, że w dniu 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa – Prawo restrukturyzacyjne.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 27)

Poprawka nr 20 została przyjęta.

Poprawka nr 21 uwzględnia, że w przepisie, do którego następuje odesłanie, mowa jest o zakazach, a nie o obowiązkach.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Senator Pociej, senator Bonkowski, bardzo proszę…

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 28)

Poprawka nr 21 została przyjęta.

Poprawka nr 22 formułuje odesłanie zgodnie z zasadami techniki prawodawczej.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)

Poprawka nr 22 została przyjęta.

Poprawka nr 23 ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 30)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka nr 24 zmierza do tego, aby obowiązki związane z obrotem akcjami spółek publicznych, które będą powstawały w przypadku zbywania akcji, nie obejmowały obowiązku ogłoszenia wezwań do zapisywania na sprzedaż lub zamianę akcji spółki.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31)

Poprawka nr 24 została przyjęta.

Poprawka nr 25 koryguje błędne odesłanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 32)

Poprawka nr 25 została przyjęta.

Poprawka nr 26 eliminuje pozorną zmianę.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 33)

Poprawka nr 26 została przyjęta.

Poprawka nr 27 koryguje błędny spójnik i ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 34)

Poprawka nr 27 została przyjęta.

Poprawka nr 28 eliminuje sformułowanie, które nie ma żadnego znaczenia dla ustalenia maksymalnej wysokości kary pieniężnej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę, pan senator Klich…

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 35)

Poprawka nr 28 została przyjęta.

Poprawka nr 29 zmierza do zapewnienia zwięzłości ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 36)

Poprawka nr 29 została przyjęta.

Poprawka nr 30 eliminuje wewnętrzną sprzeczność w ustawie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę, jeszcze senator Borusewicz i senator Pociej…

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za. (Głosowanie nr 37)

Poprawka nr 30 została przyjęta.

Poprawka nr 31 uściśla odesłanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 38)

Poprawka nr 31 została przyjęta.

Poprawka nr 32 ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

A senator Peczkis?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 39)

Poprawka nr 32 została przyjęta.

Poprawka nr 33 formułuje odesłanie zgodnie z zasadami techniki prawodawczej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Jeszcze pan senator Chróścikowski…

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, przeciw nikt nie głosował, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 40)

Poprawka nr 33 została przyjęta.

Poprawka nr 34 ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 41)

Poprawka nr 34 została przyjęta.

Poprawka nr 35 koreluje przepis karny z przepisem materialnym.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

A senator Obremski?

(Senator Jarosław Obremski: Już się poprawiłem.)

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 42)

Poprawka nr 35 została przyjęta.

Poprawka nr 36 eliminuje zbędny spójnik, ujednolicając sposób formułowania analogicznych przepisów.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 43)

Poprawka nr 36 została przyjęta.

Poprawka nr 37 skreśla zbędny wyraz.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Senatorowie Gogacz i Ryszka jeszcze… Dobrze.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 44)

Poprawka nr 37 została przyjęta.

Poprawka nr 38 uwzględnia, że w przepisie jest mowa o wymogu, a nie o wymogach.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 45)

Poprawka nr 38 została przyjęta.

Poprawka nr 39 zmierza do tego, aby przepis czasowo utrzymujący w mocy dotychczasowe rozporządzenia odnosił się wyłącznie do tych rozporządzeń, które w następstwie nowelizacji stracą moc obowiązującą.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 46)

Poprawka nr 39 została przyjęta.

Poprawka nr 40 koreluję formułę przepisu czasowo utrzymującego w mocy dotychczasowe rozporządzenia z zasadami techniki prawodawczej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 47)

Poprawka nr 40 została przyjęta.

Poprawka nr 41 zmierza do wyeliminowania wątpliwości w zakresie tego, który podmiot jest właściwy do wdrożenia mechanizmu korygującego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 48)

Poprawka nr 41 została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za przyjęciem ustawy, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie przyjęcia ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

Punkt 5. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. To druk senacki nr 102 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie przyjęcia ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

Punkt 6. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Środowiska, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 101 Z.

Sprawozdanie Komisji Środowiska

Proszę senator sprawozdawcę Alicję Zając o przedstawienie sprawozdania komisji. Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Sprawozdawca Alicja Zając:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Komisja Środowiska na posiedzeniu w dniu dzisiejszym zapoznała się z poprawkami senatora Wcisło, odrzuciła te poprawki w głosowaniu i proponuje przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Koc:

Bardzo dziękuję, Pani Senator.

Czy senator wnioskodawca Jerzy Wcisła chce jeszcze zabrać głos? Nie widzę…

(Senator Jerzy Wcisła: W jednej sprawie, bo…)

A, bardzo proszę, Panie Senatorze.

(Senator Jerzy Wcisła: W jednej sprawie. Chciałbym tylko poprawić moje nazwisko – Wcisła.)

(Głos z sali: Nie słychać!)

Wcisła, przepraszam, Panie Senatorze.

(Senator Jerzy Wcisła: To nie do pani marszałek, to było do pani senator. Wcisła.)

(Rozmowy na sali)

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę o ciszę. Bardzo proszę o ciszę, Państwo Senatorowie. Bardzo proszę.

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawioną poprawką.

Kto z państwa jest…

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Środowiska, popartym przez komisję, o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 56 – za, 29 było przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 51)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie przyjęcia ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody.

Punkt 7. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.

Senat po przeprowadzeniu drugiego czytania projektu ustawy skierował projekt do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej i zobowiązał te komisje do przygotowania jeszcze na obecnym posiedzeniu Senatu dodatkowego sprawozdania. Znajduje się ono w druku nr 46 X.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej

Proszę sprawozdawcę, senatora Marka Borowskiego, o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Marek Borowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Do senackiego projektu tej ustawy została zgłoszona jedna poprawka. Komisja rekomenduje przyjęcie tej poprawki, o ile zdołałem zauważyć, chyba jednogłośnie. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Koc:

Dziękuję.

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy i wnioskodawcy w jednej osobie, senatora Marka Borowskiego, w związku z przedstawionym dodatkowym sprawozdaniem.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zgłosić takie zapytanie? Nie.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad zgłoszoną poprawką. Po przeprowadzeniu tego głosowania przystąpimy do głosowania nad przyjęciem projektu ustawy – druk nr 46 S – w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętej poprawki.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną poprawką.

Poprawka rozszerza katalog osób uprawnionych do pobierania świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby z bliskiej rodziny, jeżeli zachodzi potrzeba zapewnienia opieki innemu dziecku niż to, na które jest pobierane świadczenie pielęgnacyjne, a drugie z rodziców nie żyje albo uchyla się od sprawowania opieki.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 34 było za przyjęciem poprawki, 47 – przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Wobec tego stwierdzam, że Senat poprawkę odrzucił.

Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem przedstawionego przez komisję projektu ustawy oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy, zawartego w druku nr 46 S.

Komisje proponują, aby Senat upoważnił senatora Marka Borowskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad projektem ustawy.

Kto z państwa jest za przyjęciem projektu ustawy?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 głosowało za, głosów przeciw nie było, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Marka Borowskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Punkt 8. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat projektu ustawy zawartego w druku nr 45 S.

Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Zbigniewa Cichonia do prezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Senatorze Bonkowski, proszę jeszcze o zagłosowanie.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Bardzo dziękuję.

Głosowało 86 senatorów, 84 było za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 54)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Zbigniewa Cichonia do prezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.

Bardzo dziękuję.

Punkt 9. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat projektu ustawy zawartego w druku nr 73 S.

Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił senatora Marka Pęka do prezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę państwa senatorów o głosowanie.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 55)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Marka Pęka do prezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Bardzo dziękuję.

Punkt 10. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie 80. rocznicy pierwszej deportacji ludności polskiej do Kazachstanu (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie 80. rocznicy pierwszej deportacji…

(Senator Kazimierz Kleina: Wygnanie. To było wygnanie.)

…ludności polskiej do Kazachstanu.

Przypominam, że dzisiaj został przedstawiony projekt uchwały oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisja wnosi o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały zawartego w druku nr 108 S.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 84 senatorów, 84 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 56)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie 80. rocznicy pierwszej deportacji ludności polskiej do Kazachstanu.

Bardzo dziękuję.

Punkt 11. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 112 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 86 – za, nikt nie głosował przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 57)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Dziękuję.

Punkt 12. porządku obrad: ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku.

Komisja Obrony Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 111 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę państwa senatorów o oddanie głosów.

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 62 – za, 1 – przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 58)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 r.

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę o ciszę, Szanowni Państwo.

Punkt 13. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzynastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

Komisja Ustawodawcza przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 113 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 85 senatorów, 85 – za, nikt nie głosował przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 59)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawy o administracji podatkowej oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

Bardzo dziękuję.

Punkt 14. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko – deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Przypominam, że dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie uchwały oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały zawartego w druku nr 114 S.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę państwa senatorów o oddanie głosów.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 82 senatorów, 81 – za, nikt nie głosował przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 60)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie uwolnienia Nadii Sawczenko, deputowanej do Rady Najwyższej Ukrainy oraz członkini zgromadzenia parlamentarnego Rady Europy.

Przerwa w posiedzeniu

Ogłaszam przerwę do jutra, do godziny 12.00.

Bardzo dziękuję.

(Przerwa w posiedzeniu o godzinie 14 minut 36)

Odpowiedź nie została jeszcze udzielona.