(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 01)

(Posiedzeniu przewodniczy marszałek Bogdan Borusewicz)

Wznowienie posiedzenia

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Wznawiam posiedzenie.

Senatorowie sekretarze zajęli już miejsca przy stole prezydialnym.

Punkt 6. porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 311.

Sprawozdanie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich

Proszę sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, pana senatora Andrzeja Misiołka, o przedstawienie tego wniosku komisji.

Senator Sprawozdawca Andrzej Misiołek:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Do pana marszałka wpłynął wniosek pana senatora Tadeusza Arłukowicza o zmianę w składach komisji. Pan senator chce zakończyć pracę w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz w Komisji Nauki, Edukacji i Sportu i chce podjąć pracę w Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz w Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich zebrała się wczoraj na posiedzeniu i pozytywnie zaopiniowała wniosek, który znajduje się w druku nr 311. Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie ma zgłoszeń.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 88 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 – przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 1)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Punkt 1. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 298Z.

Proszę sprawozdawcę, pana senatora Piotra Zientarskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu połączonych komisji uprzejmie proszę Wysoki Senat o poparcie poprawki drugiej.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Sprawozdanie mniejszości połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Czy sprawozdawca mniejszości połączonych komisji, pan senator Kazimierz Kutz, chce przedstawić wniosek poparty przez mniejszość połączonych komisji?

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Sprawozdawca Kazimierz Kutz:

Szanowna Izbo!

Ja tu staję w nagłym zastępstwie za senatora, który nie mógł dzisiaj tu być, tak więc powiem skrótowo: ten wniosek mniejszości ma takie znaczenie, że stwarza lepsze możliwości dla strony poszkodowanej i obniża koszty procesu. Proszę głosować za tym projektem.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Czy senator wnioskodawca Jan Rulewski chce zabrać głos? Nie.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza przyznaje każdej osobie, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, prawo złożenia zażalenia na postanowienie odmawiające wszczęcie śledztwa, a jednocześnie odmawia takim osobom prawa do złożenia zażalenia na postanowienie o umorzeniu śledztwa.

Przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Na 88 obecnych senatorów 87 głosowało przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 2)

Poprawka została odrzucona.

Poprawka druga stanowi, że osoba, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, które naruszyło jej prawa, ma możliwość składania zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa oraz, w przypadku niektórych przestępstw określonych w katalogu zawartym w zmienianym przepisie, ma prawo złożenia zażalenia na postanowienie o umorzeniu śledztwa. Poprawka zawiera niezbędną konsekwencję wprowadzanych zmian.

Przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 88 obecnych senatorów 88 głosowało za. (Głosowanie nr 3)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 88 obecnych senatorów 86 głosowało za, 2 – przeciw. (Głosowanie nr 4)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego.

Punkt 2. porządku obrad: ustawa o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r. (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r.

Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Środowiska przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druki nr 297A i B.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 88 obecnych senatorów 88 głosowało za. (Głosowanie nr 5)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r.

Punkt 3. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowania.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu zawartego w druku nr 256S.

Komisje proponują ponadto aby Senat upoważnił pana senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Na 88 obecnych senatorów 88 głosowało za. (Głosowanie nr 6)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił pana senatora Bohdana Paszkowskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Punkt 4. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu ustawy zawartego w druku nr 226S.

Komisje proponują ponadto, aby Senat upoważnił pana senatora Andrzeja Pocieja do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Głosowanie

Przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Na 88 obecnych senatorów 85 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Aleksandra Pocieja do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Informuję, że porządek obrad dwudziestego ósmego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Oświadczenia

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego. Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić, zrozumieć lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut. Nad oświadczeniami nie przeprowadza się dyskusji.

Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Kazimierza Wiatra.

Senator Kazimierz Wiatr:

Oświadczenie skierowane do marszałka Senatu Bogdana Borusewicza.

Szanowny Panie Marszałku!

Z przykrością odnosimy się do niezrozumiałej dla nas decyzji pana marszałka o zgłoszeniu wniosku o wprowadzenie do porządku obrad Senatu w dniu 21 lutego 2013 r. ustawy o ratyfikacji Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w Unii Gospodarczej i Walutowej pomiędzy Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Irlandią, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Węgrami, Maltą, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii i Królestwem Szwecji, sporządzonego w Brukseli dnia 2 marca 2012 r. – druki sejmowe nr 961 i 999, druki senackie nr 303 i 303A – uchwalonej przez Sejm na trzydziestym czwartym posiedzeniu w dniu 20 lutego 2013 r.

Do Senatu ustawa została przekazana w dniu 20 lutego 2013 r., a termin jej rozpatrzenia przez Senat upływał w dniu 22 marca 2013 r. Marszałek Senatu w dniu 20 lutego 2013 r. skierował ustawę do Komisji Spraw Unii Europejskiej, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Wspólne posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych w tej sprawie odbyły się 20 i 21 lutego 2013 r.

W dniu 21 lutego 2013 r. po wznowieniu obrad dwudziestego siódmego posiedzenia marszałek Senatu wniósł o uzupełnienie porządku obrad o wymienioną ustawę, pomimo iż w tym czasie nie było jeszcze dostępne sprawozdanie ze wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych w tej sprawie. Sprawozdanie to zostało rozdane senatorom już po przegłosowaniu uzupełnienia porządku obrad Senatu o ten punkt.

Zaistniała sytuacja jest niezgodna z zapisem art. 34 ust. 2 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, który precyzuje, że „do porządku obrad mogą być wniesione jedynie sprawy znane senatorom z druków”. Druki te winny być rozdane nie później niż na trzy dni przed posiedzeniem Senatu, jednak w wyjątkowych przypadkach można, za zgodą Senatu, skrócić ten termin. Regulamin nie przewiduje możliwości wprowadzenia do porządku obrad spraw nieznanych senatorom z druków nawet za zgodą Senatu. W związku z tym w opisanej sytuacji złamano zapisy Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Panie Marszałku, to oświadczenie kieruję do pana marszałka z prośbą o stosowne wyjaśnienia. I tu następują podpisy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Wyjaśniam…

(Głosy z sali: Nie ma dyskusji nad oświadczeniem.)

Panie Senatorze!

Punkt został wprowadzony zgodnie z Regulaminem Senatu. Nie widziałem tutaj żadnego problemu. Państwa oświadczenie do mnie jest powtórzeniem tych samych argumentów, które były podnoszone w czasie wprowadzania punktu. Uważam, że te argumenty są niezasadne.

(Senator Wojciech Skurkiewicz: Panie Marszałku, nad oświadczeniami nie prowadzi się debaty, dyskusji.)

To nie jest dyskusja, to jest moja odpowiedź.

(Senator Wojciech Skurkiewicz: Ale to na piśmie…)

Proszę bardzo.

(Senator Wojciech Skurkiewicz: Jest regulamin, nie łammy…)

(Senator Stanisław Kogut: Mogę?)

Senator Stanisław Kogut

Panie Marszałku, swoje oświadczenie kieruję do ministra sprawiedliwości, pana Jarosława Gowina.

Szanowny Panie Ministrze!

Docierają do mnie liczne sygnały, między innymi w trakcie programów autorskich Elżbiety Jaworowicz, w których uczestniczę, o niepokojących zjawiskach towarzyszących realizacji przepisów o zbywaniu mieszkań zakładowych. Dochodzi do przypadków, które przez niektórych są nazywane z przesadą handlem żywym towarem. Ich istotą jest obrót lokalami z absolutnym pominięciem prawnie chronionych interesów i uprawnień lokatorów traktowanych przedmiotowo. Występują tutaj przypadki obejścia i nadużycia prawa, posługiwania się fikcyjnymi podmiotami prawnymi, tak zwanymi słupami, i wiele innych patologii.

W związku z tym apeluję do pana ministra o pochylenie się nad tą sprawą, zebranie informacji o praktyce związanej z realizacją wspomnianych regulacji oraz o przygotowanie rządowej inicjatywy ustawodawczej, która zagwarantuje nam, iż w przyszłości patologie znikną, a skutki nadużyć z przeszłości zostaną, o ile to możliwe, odwrócone.

Drugie oświadczenie kieruję do prokuratora generalnego, pana Andrzeja Seremeta.

Szanowny Panie Prokuratorze Generalny!

W trakcie programu telewizyjnego „Sprawa dla reportera” Elżbiety Jaworowicz poświęconego zbywaniu mieszkań dowiedziałem się od jego uczestników o faktach, które również pana powinny zainteresować. Dlatego też proszę pana prokuratora o zlecenie sprawdzenia przekształceń odnoszących się do osiedli mieszkaniowych pozostałych po zakładach „Silesia” w Katowicach, mieszkań budowanych przez Hutę „Jedność” w Siemianowicach i kopalnię „Siemianowice” oraz osiedli w Sosnowcu pozostałych po Fabryce Lin i Drutów w Sosnowcu. Rozmówcy pani redaktor – program był nagrywany 5 marca bieżącego roku – wskazywali na liczne przypadki patologii skutkującej osiągnięciem przez nabywców korzyści kosztem lokatorów i sektora publicznego.

Proszę o potraktowanie tej sprawy jako sprawy istotnej ze względu na prestiż administracji publicznej.

Ostatnie oświadczenie kieruję do szanownego pana marszałka. Jest ono poświęcone powstaniu styczniowemu.

Spełniając nałożony na nas wszystkich uchwałą Senatu obowiązek przypominania istotnych wydarzeń wiążących się z powstaniem styczniowym, dziś, na początku marca, przywołuję wydarzenia z przełomu lutego i marca 1861 r., a właściwie jedno z tych wydarzeń, które w konsekwencji doprowadziły do wybuchu powstania.

27 lutego 1861 r. na Krakowskim Przedmieściu od salwy rosyjskiej padło pięciu manifestantów. Ich pogrzeb, który odbył się 2 marca na Cmentarzu Powązkowskim, przeistoczył się w wielką manifestację solidarności wszystkich stanów Królestwa. W całym kraju organizowano demonstracje i nabożeństwa żałobne za pomordowanych.

Przypomnijmy nazwiska ofiar. W czasie manifestacji na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, zorganizowanej przez studentów Szkoły Sztuk Pięknych i Akademii Medyczno-Chirurgicznej, podczas starć z wojskiem rosyjskim 27 lutego 1861 r. zostali zabici: czeladnik krawiecki Filip Adamkiewicz, uczeń gimnazjum Michał Arcichiewicz, robotnik Karol Brendel, ziemianie Marceli Karczewski i Zdzisław Rutkowski.

Wieczny odpoczynek daj im Panie, a światłość wiekuista niech im świeci. Oddali życie za Polskę. Niech spoczywają w pokoju.

Szanowny Panie Marszałku, wspominając powstanie styczniowe, trudno nie spostrzec ścisłego związku, jaki łączy te wydarzenia ze zdarzeniami z lat czterdziestych i pięćdziesiątych, przywołanymi w czasie dnia Żołnierzy Wyklętych. Żołnierze Wyklęci szli śladami powstańców. I jedni, i drudzy w warunkach wyjątkowej dysproporcji sił próbowali powstrzymać nawałę ze Wschodu, powodowani umiłowaniem ojczyzny.

Z wielkim uznaniem chcę z tej trybuny odnieść się do działań Instytutu Pamięci Narodowej popularyzującego wiedzę o Żołnierzach Wyklętych. Publikacje te pozwalają nam również określić cele naszej pracy, także wychowawczej w odniesieniu do kolejnej generacji. Niech miarą zadań w tym względzie będzie cytat z opinii służbowej Emila Fieldorfa „Nila”, przypomnianej w ostatnim biuletynie pamięć.pl: „Odznaczał się odwagą, umiejętnością szybkiego podejmowania decyzji, rozwagą w chwilach zagrożenia i absolutnym brakiem cech karierowicza w formie potakiwania przełożonym”. Wychowajmy młodzież tak, by była godna generała „Nila”.

Panie Marszałku, proszę o rozważenie, co Senat może uczynić dla rozpowszechnienia takich postaw jak postawa generała „Nila”, cennych także w służbie publicznej czasów pokoju.

Serdecznie dziękuję, Panie Marszałku.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Stanisława Gogacza.

Senator Stanisław Gogacz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Oświadczenie swoje kieruję do ministra spraw zagranicznych, pana Radosława Sikorskiego.

Tydzień temu podczas mojego pobytu na Ukrainie odwiedziłem między innymi Polaków w odesskim obwodzie konsularnym, w położonej niedaleko Chersonia wiosce Prawdyne. Wioska Prawdyne, dawniej Carewodar, powstała w 1846 r. Pierwszymi osadnikami byli polscy przesiedleńcy z zachodnich guberni Rosji. Był to efekt ukazu cara Mikołaja I o rusyfikacji narodu polskiego. Wszyscy osadnicy byli wyznania rzymskokatolickiego. Dane z wojewódzkiego urzędu architektury wspominają o istniejącym we wiosce kościele. Najstarsi mieszkańcy wspominają dzisiaj, że kościół liczy sobie około stu pięćdziesięciu lat, mógł więc powstać w drugiej połowie XIX wieku. W 1858 r. w wiosce było około sześciuset mieszkańców, w 1896 r. mówi się o dziewięciuset osiemdziesięciu trzech mieszkańcach. Wioska w czasie rewolucji bolszewickiej nazywała się Uljanówka, a potem – Lenińskie. Ciężkie czasy przyszły w latach trzydziestych. W wojewódzkim archiwum można znaleźć dokumenty, w których mowa o rozstrzelaniu siedemdziesięciu pięciu lub nawet stu mieszkańców w ramach tak zwanej polskiej operacji, którą przeprowadzono między 25 sierpnia 1937 r. a 11 listopada 1938 r. Wszyscy mieszkańcy polskiego pochodzenia aż do lat sześćdziesiątych XX wieku byli traktowani jako wrogowie ludu. Trudne czasy odbiły się także na budynku kościoła – zamieniono go na magazyn zbożowy, co wiązało się z koniecznością przebudowy, tak aby mogły tam wjeżdżać samochody ciężarowe z ziarnem. U schyłku istnienia Związku Sowieckiego budynek kościoła zaczął popadać w coraz większą ruinę.

Powstanie wolnej Ukrainy dało możliwość odrodzenia się Kościołowi katolickiemu. Mieszkańcy wioski Prawdyne, bo tak nazywa się ona obecnie, uprzątnęli teren kościoła. Budynek był jednak na tyle zrujnowany, że wkrótce wchodzenie do niego stało się niebezpieczne. Miejscowa wspólnota zaczęła się spotykać w szkole. W 2009 r. rozpoczęto starania o zwrot budynku kościoła katolikom. Udało się to w 2010 r.

Miejscowa ludność podjęła wysiłek odbudowy kościoła, który jest dla nich symbolem cierpienia ich przodków. Jesienią 2010 r. pokryto dach nową blachą. Przed tą małą wspólnotą parafialną, która doświadczyła tak wielu cierpień, stoi teraz zadanie remontu kościoła: wstawienie drzwi, wymiana podłogi i sufitu oraz tynkowanie ścian.

Ranga parafii i kościoła oraz funkcje, jakie tego typu podmioty publiczne wypełniają – a jest to przede wszystkim organizowanie polskiej wspólnoty zamieszkałej poza ojczyzną, poza Polską, promowanie polskiej kultury i polskich tradycji wśród Polaków, jak również oddziaływanie na inne narodowości w tym zakresie, podtrzymywanie więzi oraz nauka języka polskiego – są bardzo ważnymi funkcjami. Są wykonywane przez takie właśnie podmioty jak parafie.

W wiosce Prawdyne jest ogromna determinacja odnośnie do odtworzenia wspólnoty parafialnej oraz odbudowania budynku kościoła. Myślę, że państwo polskie powinno udzielić zamieszkałym tam Polakom pomocy – i o to właśnie zwracam się do pana ministra.

Wioska Prawdyne potrzebuje również nauczyciela języka polskiego, gdyż obecnie jest tylko jeden nauczyciel języka polskiego, i to w mieście Chersoń, więc nie jest fizycznie możliwe to, aby mógł on uczyć również Polaków, polskie dzieci, w wiosce Prawdyne. Z tego wynika moja druga prośba do pana ministra – prośba o rozważenie wydelegowania nauczyciela języka polskiego do wioski Prawdyne. Według opinii, jaką wyrobiłem sobie podczas osobistych spotkań z zamieszkałymi w Prawdyne Polakami, te dwie przytoczone przeze mnie prośby zasługują na poważne potraktowanie. I o to zwracam się do pana ministra. Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Więcej oświadczeń nie ma.

Informuję, że protokół dwudziestego ósmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ósmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamknięcie posiedzenia

Zamykam dwudzieste ósme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ósmej kadencji.

(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 9 minut 26)