Narzędzia:

Posiedzenie: 64. posiedzenie Senatu RP VIII kadencji, 2 dzień


5 i 6 listopada 2014 r.
Stenogram z dnia poprzedniego

(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 01)

(Posiedzeniu przewodniczą marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie Maria Pańczyk-Pozdziej, Stanisław Karczewski i Jan Wyrowiński)

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Wznowienie posiedzenia

Wznawiam posiedzenie.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Punkt 6. porządku obrad: ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 731, a sprawozdania komisji w drukach nr 731 A i 731 B.

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, pana senatora Piotra Zientarskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Senacie!

W imieniu Komisji Ustawodawczej przypomnę, że ustawą o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka zajmowała się również Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Komisja Ustawodawcza uchwaliła piętnaście poprawek, które znajdują się w druku nr 731A. Oczywiście komisja te poprawki podtrzymuje.

Przedłożona ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka ma na celu stworzenie systemu wsparcia i ochrony pokrzywdzonych i świadków oraz osób im najbliższych, których zdrowie i życie są zagrożone w związku z toczącym się lub zakończonym postępowaniem karnym. Ustawa jest efektem obowiązku implementowania do krajowego porządku prawnego dwóch dyrektyw, czyli dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującej decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW, a także dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/99/UE z 13 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego nakazu ochrony.

Ustawa zawiera trzy odrębne części realizujące wskazane cele, które wypełniają obowiązek implementowania tych dyrektyw. Pierwsza część obejmuje rozwiązania, w których wprowadza się środki ochrony i pomocy w postaci ochrony na czas czynności procesowych, w postaci ochrony osobistej oraz pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu i pomocy finansowej, przyznawanych na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, mieszkaniowych lub świadczeń opieki zdrowotnej. Środki te mają być udzielane przez komendanta wojewódzkiego Policji, w którego okręgu osoby chronione przebywają, na pisemny wniosek pokrzywdzonego lub świadka. Warunkiem udzielenia takiej ochrony jest zagrożenie życia lub zdrowia osoby, której dotyczy wniosek. Obok systemu środków ochrony i pomocy ustanawia się instytucję koordynatora do spraw zapewnienia bezpieczeństwa osób posiadających status pokrzywdzonego lub świadka. Druga z części realizujących cele założone w ustawie zmian to zmiany przepisów kodeksu postępowania karnego zawarte w art. 20 ustawy. Chodzi tu w szczególności o przepisy zmieniające art. 148 i 191 kodeksu. Zmiany te polegają na anonimizacji danych dotyczących miejsca zamieszkania i miejsca pracy osób przesłuchiwanych w postępowaniu karnym. Dane te będę umieszczane w załączniku do protokołu do wiadomości organu prowadzącego postępowanie. Trzecia z części zawierających najważniejsze zmiany implementuje przepisy dyrektywy w sprawie europejskiego nakazu ochrony. Odpowiednia nowelizacja zawiera się w dwóch nowych rozdziałach kodeksu postępowania karnego oznaczonych jako rozdziały 66j oraz 66k. Obejmują one przepisy art. 611w do art. 611wj. Istotą tych uregulowań jest zapewnienie, by ochrona udzielana danej osobie na podstawie orzeczenia sądu w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej była wykonywana i kontynuowana we wszystkich innych państwach Unii Europejskich, w których osoba ta przebywa. Osoba chroniona, przewidując zmianę miejsca zamieszkania i przenosiny do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, może wystąpić z wnioskiem o wydanie tak zwanego europejskiego nakazu ochrony, co zapewni jej ochronę także w tym innym miejscu pobytu. Zasadność wydania tego nakazu będzie podlegać ocenie sądu lub prokuratora, który po przychyleniu się do wniosku pokrzywdzonego będzie występował do właściwego sądu lub innego organu z wnioskiem o wykonanie orzeczonego środka.

Ustawa ma stosunkowo krótki, bo trzymiesięczny okres vacatio legis, z wyjątkiem terminu wejścia w życie przepisów implementujących dyrektywę w sprawie europejskiego nakazu ochrony, które wchodzą w życie w terminie przewidzianym w dyrektywie, to jest z dniem 11 stycznia 2015 r.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, pana senatora Michała Seweryńskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Michał Seweryński:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Pan senator Zientarski, przewodniczący Komisji Ustawodawczej, zreferował już najważniejsze zmiany, omówił powody i przyczyny, dla których ta ustawa została skierowana do rozpatrzenia przez Wysoki Senat. Ja chciałbym powiedzieć, że komisja praw człowieka zgłosiła wiele poprawek, przy czym ogromna ich większość to poprawki wspólne, które zgłosiła również Komisja Ustawodawcza. Jeśli dobrze pamiętam, są tu trzy, można powiedzieć, poprawki dodatkowe, których Komisja Ustawodawcza nie rozpatrywała wcześniej. Zajdzie zatem potrzeba, żebyśmy się do nich odnieśli, zanim nastąpi trzecie czytanie.

Dodam jeszcze, że ustawa, o której tutaj mówimy, wzmacnia ochronę świadka i pokrzywdzonego w stosunku do obecnego stanu prawnego, także jeśli chodzi o ujawnianie miejsca zamieszkania i innych danych osobowych. Osoby będące świadkami zdarzenia przestępczego nierzadko odmawiają podania swoich danych osobowych z obawy przed zemstą ze strony sprawcy przestępstwa. Ten niedostatek naszego ustawodawstwa zostaje w tej ustawie zniwelowany. Za panem senatorem Zientarskim powtórzę, że poprzez tę ustawę do kodeksu postepowania karnego zostały wprowadzone bardzo poważne zmiany, co stało się na skutek recepcji obu cytowanych dyrektyw Unii Europejskiej. Zmiany dotyczą także kodeksu karnego wykonawczego. Jeśli weźmiemy to wszystko pod uwagę, to uświadomimy sobie, jak poważna jest to ustawa i jak bardzo działa ona na rzecz wymiaru sprawiedliwości.

Komisja praw człowieka wnosi o szczegółowe rozważenie tej ustawy przez Wysoki Senat, a zwłaszcza poprawek, które znajdują się w sprawozdaniu. Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu…

(Głos z sali: Jeszcze pytania.)

(Głos z sali: Pytania do senatorów sprawozdawców.)

A, tak, przepraszam. Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatorów sprawozdawców.

Nie widzę chętnych do zadawania pytań.

Dziękuję panom senatorom.

Wystąpienie przedstawiciela rządu

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister sprawiedliwości.

Czy pan minister Kozdroń chce zabrać głos w sprawie rozpatrywanej ustawy?

Proszę bardzo.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Na samym wstępie chciałbym serdecznie podziękować, że Senat z tak wielką wnikliwością pochylił się nad uchwaloną przez Sejm ustawą i dostrzegł w niej pewne uchybienia. My w znaczącej większości popieramy te uwagi.

Wyjątkiem jest jedna poprawka, a mianowicie ta dotycząca art. 12. W przepisie, którego dotyczy poprawka – a trzeba powiedzieć, że jest to poprawka zgłoszona przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji – mowa o tym, że w przypadku odmowy udzielenia pokrzywdzonemu ochrony przysługuje mu możliwość złożenia wniosku do komendanta wojewódzkiego Policji o ponowne rozpatrzenie sprawy. Komisja wnosi o to, żeby we wspomnianej sytuacji przysługiwało odwołanie do komendanta głównego Policji. My się tej propozycji sprzeciwiamy. Chciałbym powiedzieć, że, po pierwsze, jest już ustawa o świadku koronnym, w której takiej możliwości odwołania nie ma. A po drugie, obawiamy się, i to poważnie, że wprowadzenie możliwości odwołania do komendanta głównego Policji w znaczący sposób wydłuży cały tok postępowania i zbiurokratyzuje to postępowanie. Trzeba powiedzieć, że jeżeli wprowadzimy administracyjny system odwoływania się, to na decyzję komendanta głównego będzie przysługiwała skarga do sądu administracyjnego. I w istocie rzeczy z omawianej tu możliwości ochrony zrobimy tylko szyld. To nie będzie efektywnie rozpoznawane. Komendant wojewódzki Policji, który rozpatruje wniosek o objęcie osoby pokrzywdzonej czy świadka ochroną i pomocą, ma poczucie odpowiedzialności za to, czy wspomniana ochrona zostanie udzielona w sposób właściwy. Jeżeli w pierwszej wersji wnioski złożone przez pokrzywdzonego czy świadka nie zostaną uwzględnione, to w sytuacji, kiedy w kolejnym wniosku, o ponowne rozpatrzenie, zostaną podane, tak się wyrażę, bardziej dogłębne okoliczności, komendant wojewódzki będzie musiał rozpatrzyć go pozytywnie. I dlatego uważamy, że wprowadzanie całego toku postępowania odwoławczego, łącznie z sądem administracyjnym, doprowadzi do tego, że możliwość ochrony stanie się dla niektórych osób, można powiedzieć, pozorna.

Już na zakończenie chciałbym powiedzieć tak: proszę państwa, jest to pierwsza taka ustawa, którą przyjęliśmy. Nigdy przedtem, w przeszłości, nie było w Rzeczypospolitej Polskiej ustawy, która by przewidywała ochronę i pomoc dla pokrzywdzonego i świadka. Jest to ważna ustawa, ponieważ do tej pory przewidywaliśmy ochronę dla skruszonego przestępcy, a świadkowi, który wykonuje swój obywatelski obowiązek – bo przecież składanie zeznań przed sądem czy przed organami ścigania jest obywatelskim obowiązkiem – nigdy takiej ochrony nie zapewniano. Owszem, było zarządzenie niejawne komendanta głównego Policji z 2005 r., ale dotyczyło ono niewielkiej grupy osób. I w istocie rzeczy nie było ram ustawowych wspomnianej ochrony. Dzisiaj przewidujemy wprowadzenie ustawy, dajemy ustawę obywatelowi. Tak jak powiedziała jedna z pań posłanek w Sejmie: świadek bezpieczny powie więcej. I to jest święta prawda. Jeżeli świadek czuje się bezpieczny, niezagrożony ze strony przestępcy czy ze strony środowiska przestępczego z powodu tego, że wykonuje swój obywatelski obowiązek, to powie więcej, co przyczyni się do ustalenia prawdy materialnej. Tylko tyle chciałem powiedzieć i aż tyle. Dziękuję serdecznie.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do przedstawiciela rządu związane z omawianym punktem porządku obrad.

Widzę senatora Rulewskiego…

Pan senator Rulewski. I pan senator Matusiewicz.

Senator Jan Rulewski:

Dziękuję za sympatię, która towarzyszy wezwaniu mojej osoby do zadania pytania. Myślę, że pan minister też ją podzieli. A ja chcę tu być niejako adwokatem fundacji „Niebieskiej Linii” i dzieci. W trakcie prac komisji, ale też wcześniej, fundacja była w kontakcie z rządem i zgłosiła kilka merytorycznych, dobrze opracowanych poprawek. Dalsza korespondencja dowodzi, że nie wszystko zostało zrealizowane. Mnie szczególnie interesuje art. 2. Fundacja postuluje jednak opracowanie standaryzowanych narzędzi w zakresie oceny stopnia zagrożenia. Opinie rządu i fundacji rozmijają się też w sprawie terminu podjęcia przez komendanta decyzji o udzieleniu środków ochrony. Komendant ma czternaście dni od otrzymania wniosku, co może oznaczać jeszcze dłuższy okres, podczas gdy fundacja dowodzi, że ta decyzja powinna być podjęta niezwłocznie lub w ciągu siedmiu dni. Jest też cały pakiet dotyczący ochrony dzieci czy pomocy dzieciom, które nie mają opiekunów, są w jakiś sposób pokrzywdzone.

(Marszałek Bogdan Borusewicz: Ale może pan sformułuje pytanie.)

Pytanie jest takie: jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie?

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń: Szanowni Państwo…)

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Moment, jeszcze dwóch senatorów zada pytania.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń: Aha, czyli na wszystkie pytania mam odpowiadać łącznie?)

Tak. Proszę zapisywać, Panie Ministrze.

Pan senator Matusiewicz, proszę bardzo.

Senator Andrzej Matusiewicz:

Panie Ministrze, nie rozumiem stanowiska ministerstwa w sprawie poprawki dotyczącej art. 12 ust. 5. W ustawie w wersji sejmowej jest zapis, że w przypadku odmowy przyznania ochrony świadkowi bądź pokrzywdzonemu przysługuje prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Jest to instytucja znana w postępowaniu administracyjnym, w wielu kategoriach spraw po wydaniu decyzji odmownej można taki wniosek złożyć. Komisja praw człowieka chce ten wniosek zamienić na odwołanie do komendanta głównego Policji. W przypadku rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez komendanta głównego Policji i tak komendant musi wydać decyzję. Jest to decyzja administracyjna. Jeśli nie ma tutaj wyłączenia, że nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego czy najpierw do wojewódzkiego sądu administracyjnego, to stosuje się przepisy dotyczące postępowania przed sądami administracyjnymi. Poddanie tej sprawy takiej kontroli jest jak najbardziej zasadne. W związku z tym proszę powiedzieć, jakie argumenty przemawiają za tym, żeby nie było możliwości kontroli administracyjnej decyzji komendanta głównego Policji.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Pan senator Paszkowski.

Senator Bohdan Paszkowski:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, ja mam takie pytanie. Zasadniczo w tejże ustawie operuje się takimi stwierdzeniami, jeżeli chodzi o czasowy okres objęcia tą ochroną. Raz się mówi, że tej ochrony można udzielić już przed wszczęciem postępowania, ale w zależności od form… Innym razem, w innych artykułach się mówi, że tej ochrony można udzielić na czas czynności procesowej. Art. 1 mówi, że takiej ochrony można udzielić w związku z toczącym się albo zakończonym postępowaniem karnym, a w przypadku postępowania skarbowego – w związku z udziałem pokrzywdzonego lub świadka w postępowaniu karnoskarbowym. Chciałbym prosić o doprecyzowanie. Proszę odpowiedzieć na pytanie: jak zgodnie z tą ustawą czasowo ta ochrona może być realizowana? Czy tutaj jest pewnego rodzaju rozluźnienie czasowe w zależności od formy? Jak daleko czasowo sięga ta ochrona? Bo na przykład proces czy dane postępowanie karne… Na przykład ktoś zmienia swoją rolę procesową lub jego rola procesowa wygasa. I dla mnie nie do końca jasne jest to, do kiedy ta ochrona będzie mogła być stosowana wobec osoby, która w czasie procesu była objęta taką ochroną. Jak długo ona będzie mogła być objęta ochroną po zakończeniu czynności procesowych czy kiedy postępowanie karne czy karnoskarbowe się zakończy?

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Proszę bardzo, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń:

Odpowiem na pytanie pana senatora Rulewskiego, chociaż nie wiem, czy ja to pytanie dobrze zrozumiałem. Jeżeli chodzi o ten art. 12, Panie Senatorze, do którego się pan odwoływał, o to, od kiedy ochrona powinna być stosowana, czy obowiązuje w tym przypadku termin siedmiodniowy czy czternastodniowy, to ja chciałbym powiedzieć jedną rzecz. Tutaj Senat zgłosił poprawkę, no, jeszcze nie zgłosił, dopiero ją zgłosi…

(Senator Piotr Zientarski: Zgłaszamy. Dopisał się senator Rulewski.)

Chodzi o poprawkę mówiącą o tym, że ta ochrona będzie natychmiast wykonalna, nawet przed podjęciem decyzji. I jest tutaj zarządzenie. Czyli po prostu nie trzeba będzie czekać na rozpatrzenie tej decyzji w ciągu czternastu dni itd., jest tylko termin do wydania decyzji, ale ona jest natychmiast wykonalna.

Teraz pytanie, jak szeroki jest zakres podmiotowy, czy dzieci, które nie mają rodziców, powinny być objęte ochroną. Jeżeli dziecko jest świadkiem czy pokrzywdzonym w sprawie, to będzie objęte ochroną razem z jego przedstawicielem ustawowym czy też opiekunem. I nie ma różnicy, czy to będzie osoba małoletnia czy pełnoletnia, bo przecież również małoletni może składać zeznania przed sądem.

Chciałbym powiedzieć jeszcze jedną rzecz. Ja wiem, że „Niebieska Linia” chciałaby, żeby ta ustawa obejmowała jak najszerszy zakres… Ale pamiętajcie państwo, że my też jesteśmy w pewnym stopniu ograniczeni, że są pewne limity finansowe. Zresztą wprowadzenie w ustawie przepisów stwarzających możliwości o bardzo szerokim zakresie może w przyszłości spowodować nadużywanie ich przez osoby, które będą chciały się o taką ochronę ubiegać. Ponadto tam jest też przewidziane umożliwienie zmiany miejsca pobytu, udostępnienie lokalu, pomocy finansowej itd. ze strony państwa. Zresztą my w ogóle dopiero zaczynamy wprowadzać przepisy w zakresie ochrony. Przecież do tej pory nie było takich przepisów. Dajcie nam szansę, żebyśmy zastosowali przepisy tej ustawy w takim zakresie, w jakim one zostały określone. Jeżeli się okaże, że ta ustawa jest niewystarczająca, to można ją znowelizować, przecież my nie mówimy, że tej ustawy nie znowelizujemy. My wchodzimy w materię, której do tej pory żeśmy nie regulowali, to jest zupełnie coś nowego. Do tej pory było to określane, tak jak już powiedziałem, poprzez zarządzenie niejawne komendanta głównego. To komendant mówił: temu przyznam ochronę, temu ochrony nie przyznam. I on się w ogóle nie musiał tłumaczyć ze swojej decyzji, z tego, komu taką ochronę przyznał. Dzisiaj określamy ramy ustawowe, mówimy, że ochroną objęty będzie taki krąg podmiotów: pokrzywdzeni, świadkowie… Przecież my poszliśmy dalej w stosunku do tego, co proponuje dyrektywa. Dyrektywa unijna mówi tylko o pokrzywdzonych. Myśmy powiedzieli: pokrzywdzeni to trochę za mało, świadkowie też są istotni, bo na przykład w grupach przestępczych wcale ktoś nie musi być pokrzywdzony, a będzie znaczącym świadkiem w procesie i jego też trzeba objąć ochroną. Czyli poszliśmy dalej i rozszerzyliśmy ten krąg podmiotów objętych ochroną o świadków i osoby im najbliższe.

Pan senator Paszkowski – przepraszam, że odpowiadam nie po kolei – pytał, od kiedy tę ochronę można stosować. Tę ochronę można stosować, tak jak to z ustawy wynika, nie tylko od momentu wszczęcia postępowania. Kiedy są już czynności operacyjno-rozpoznawcze, kiedy policja dochodzi już do pewnych ustaleń, a jeszcze nie ma formalnego wszczęcia postępowania, wtedy wspomniane osoby mogą być już objęte ochroną na wniosek organów albo też samych osób. Tak że w tym zakresie nie widzę jakichś sprzeczności. Ja po prostu wychodzę z założenia, że w ustawie co do zasady przyjmuje się pewne reguły, od tych reguł są jednak pewne znaczące wyjątki, i jest w ustawie mowa, że są sytuacje, w których trzeba będzie objąć pewne osoby ochroną również wtedy, gdy jeszcze nie ma wszczętego postępowania przygotowawczego czy karnoskarbowego. A na jak długo? Na tak długo, jak będzie trzeba.

Pan senator Matusewicz… Pan senator Matusiewicz, przepraszam najmocniej, wyraża pogląd inny niż ten, który ja prezentowałem. Pan twierdzi, że odwołanie do komendanta głównego powinno jednak przysługiwać, my z kolei uważamy, że nie. A Senat podejmie taką decyzję, jaką uzna za słuszną.

(Senator Andrzej Matusiewicz: To nie jest… To zamiana, ponowne rozpatrzenie…)

Tak, zamiana. Ale jeszcze raz chciałbym powiedzieć, że tych odwołań do komendanta głównego może być dużo, one będą spływały z różnych komend wojewódzkich, i to w ogóle może znacząco wydłużyć rozpatrywanie wniosków. W związku z tym mówimy tak: dajemy tę możliwość komendantom wojewódzkim, a jeśli komendant nie uwzględni wniosku, będzie możliwość złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy objęcia ochroną osoby pokrzywdzonej czy świadka. Nie dość tego, wprowadzamy zapis o tym, że taka ochrona będzie natychmiast wykonywalna, a więc jeszcze przed merytorycznym podjęciem decyzji, tak jak tutaj proponujecie, jak proponuje Senat, Komisja Ustawodawcza – tak? Dobrze. To wszystko.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Pan senator Wojciechowski.

Senator Grzegorz Wojciechowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!

Trochę mnie pan, że tak powiem, zasmucił tym, co pan powiedział. Pan powiedział, że świadkowie będą mówić więcej. Problem jest taki, że czasami zastraszeni świadkowie mówią więcej, a czasami mniej, różnie to bywa. Mam nadzieję, że chodzi tu o obydwie strony, po prostu o to, żeby świadkowie mieli warunki do mówienia prawdy, a nie żeby mówili więcej czy mniej.

Ja mam jeszcze pewne wątpliwości wynikające z mojej pracy biurowej. Otóż dla stron w tym postępowaniu świadek czy pokrzywdzony będący świadkiem, bo przecież i tak też bywa, nie będzie równy, to znaczy strona oskarżająca będzie miała większą wiedzę o świadku, co może mieć wpływ na ocenę jego zeznań, można wskazywać jakieś rozbieżności itd. Czy przy okazji orzekania nie pojawią się więc takie same problemy, jak w przypadku świadka koronnego? Mogę podać dziesiątki przykładów na to, że jedynym dowodem w sprawie jest zeznanie świadka koronnego – a świadek koronny przecież korzysta na tym zeznaniu. Oczywiście w omawianym przypadku to nie będzie ta skala, ale czy opisany problem przypadkiem nie wystąpi? Dziękuję bardzo.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń: Poruszył pan…)

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Przepraszam.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę teraz, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Pan senator Wojciechowski poruszył bardzo istotny problem, wskazując na analogię do sytuacji świadka koronnego. Tylko chciałbym powiedzieć, że jeżeli chodzi o zeznania świadka koronnego, to w tym zakresie ukształtowało się już orzecznictwo Sądu Najwyższego, które w sposób ewidentny, jasny i precyzyjny rozstrzyga, że to nie może być – powtarzam, nie może być – jedyny środek dowodowy w tej sprawie. Muszą istnieć jeszcze inne dowody uwiarygadniające zeznania tego świadka koronnego.

Jeżeli zaś chodzi o świadka, któremu przyznajemy ochronę czy pomoc w postępowaniu, to będzie to jeden z wielu świadków, to będzie jeden z wielu dowodów, więc on nie będzie miał szczególnej pozycji świadka objętego ochroną. To będzie taki sam świadek, jak dziesiątki innych występujących przed sądem, i tylko z okoliczności sprawy będzie wynikało, że istnieje zagrożenie dla jego życia i zdrowia, i w związku z tym trzeba będzie go objąć ochroną. Ale on nie będzie występował przed sądem jako świadek objęty ochroną czy jako świadek mający szczególną pozycję. To komendant wojewódzki będzie mu przyznawał ochronę w odrębnym postępowaniu, a sąd nawet nie będzie musiał wiedzieć o tym, że przyznano ochronę na czas czynności procesowych. Bo o co najczęściej chodzi? Państwo doskonale wiecie, że taka ochrona osobista nie będzie stosowana często, bo nie jest najważniejsze… No, często się zdarza, że świadek czy osoba pokrzywdzona w sądzie czeka na korytarzu, gdzie siedzą również oskarżeni, i zdarza się na przykład obrzucanie wszelkiego rodzaju wyzwiskami. I chodzi o to, żeby tam był policjant i asystował tej osobie na czas czynności procesowej, żeby ją przyprowadził z domu do sądu, poczekał, aż ta osoba złoży zeznania, i odprowadził do domu. Chodzi po prostu o to, żeby taka osoba miała poczucie bezpieczeństwa w czasie wykonywania tej obywatelskiej czynności, żeby w trakcie wykonywania tych obowiązków nikt nie uchybił jej godności. Tu o to chodzi.

Jeszcze raz podkreślam, to jest taki sam dowód w sprawie jak każdy inny i on będzie tak samo oceniany. Świadek, któremu przyznano ochronę, nie będzie korzystał z żadnego innego przywileju w tej sprawie. Te zeznanie mogą być oceniane przez sąd, ale tym zeznaniom sąd może nie dać wiary, jeśli z innych dowodów będzie wynikało co innego.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Pan senator Wojciechowski.

(Senator Grzegorz Wojciechowski: Dziękuję, Panie Marszałku…)

Może pan od razu zada wszystkie pytania?

(Senator Grzegorz Wojciechowski: Ale ja mam tylko jedno.)

Proponuję, żeby zadał pan także te, które chciałby pan zadać w przyszłości.

Senator Grzegorz Wojciechowski:

Nie, nie, mam tylko jedno pytanie.

Pan minister mnie zainspirował uwagą o tym, co się może dziać na korytarzu. Czy w takim razie nie byłoby warto wprowadzić wymogu – może niekoniecznie w tej ustawie – wyznaczenia jakiegoś oddzielnego pomieszczenia dla tych świadków… No, może nie tylko dla tych, ale także dla innych świadków, którzy niekoniecznie chcą się na coś narażać. Może warto wprowadzić takie rozwiązanie w tej albo w jakiejś innej ustawie? Czy pan minister mógłby się do tego ustosunkować? Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę bardzo, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Jerzy Kozdroń:

Szanowni Państwo! Panie Marszałku!

Problem polega na tym… Jeśli chodzi o zapewnienie odpowiednich warunków przebywania w budynkach sądowych, to my o tym myślimy i w miarę możliwości finansowych te problemy staramy się rozwiązywać. Dotychczas przede wszystkim remontowaliśmy wszystkie sądy, które były w katastrofalnym stanie. Przez ostatnich dwadzieścia lat myśmy naprawdę wyremontowali sądy polskie i one są obecnie na dobrym poziomie. Nawet krytycy muszą przyznać, że dzisiaj te sądy nie przypominają tego, co było na początku lat osiemdziesiątych czy dziewięćdziesiątych. Myślimy na przykład o tym, żeby stworzyć miejsca, w których będą mogły przebywać dzieci na czas czynności, które strony czy świadkowie będą wykonywać w sądzie. O tym wszystkim myślimy, ale potrzebny jest nam czas.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Więcej zgłoszeń nie widzę.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Zientarskiego.

Senator Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!

Rzeczywiście ta ustawa jest olbrzymim, można powiedzieć, rewolucyjnym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa pokrzywdzonym i świadkom na różnych etapach postępowania, nawet jeszcze przed wszczęciem postępowania. Za tym idą konkretne rozwiązania. To nie jest tylko idealistyczne chciejstwo, to są konkretne instrumenty. I one są urealnione finansowo, również ze świadczeniem finansowym na rzecz osób objętych ochroną.

Z tego miejsca bardzo chciałbym podziękować panu ministrowi. Współpraca z Ministerstwem Sprawiedliwości już na etapie postsejmowym była wzorcowa, wyjątkowa. Można powiedzieć, że ona trwa do dzisiaj, ponieważ, jak wspominał pan minister, w wyniku współpracy i stałych konsultacji przygotowaliśmy poprawki. Pod tymi dwiema poprawkami podpisał się pan senator Rulewski. A więc zgłaszam dwie poprawki, o których za chwilę powiem. Jedna z nich, ta, która idzie dalej, jeśli chodzi o gwarancje, o zarządzenie udzielenia środków ochrony i pomocy, będzie podlegała natychmiastowemu wykonaniu.

Pierwsza poprawka, którą zgłaszamy, pozwoli na skuteczne i bezzwłoczne stosowanie pozytywnych zarządzeń o udzieleniu środków ochrony i pomocy poprzez nadanie im rygoru natychmiastowej wykonalności z mocy prawa. Bez tej proponowanej regulacji konieczne byłoby oczekiwanie – było o to pytanie – przez okres czternastu dni na rozpatrzenie, ewentualnie przez okres siedmiu dni na… Taki byłby czas potrzebny na złożenie wniosku i ponowne rozpatrzenie, zanim zarządzenie stanie się ostateczne i będzie mogło być wykonane. Tym samym ta poprawka, którą wnoszę – potwierdzam, że ona jest wynikiem współpracy i uzyskała pełną akceptację – idzie jeszcze dalej, niż wynikało to z przedłożenia sejmowego. Ta regulacja niewątpliwie podnosi poziom ochrony osób uprawnionych.

Poprawka druga. W szczególnie uzasadnionych przypadkach po złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, można stosować środki ochrony i pomocy do czasu jego rozpatrzenia. Co to oznacza? To, że wprowadza się możliwość wyjątkowego stosowania środków ochrony po złożeniu wniosku, a jeszcze przed jego rozpatrzeniem i wydaniem zarządzenia, czyli dosłownie natychmiast. Praktyka dotychczasowego wykonywania ochrony przez policję wskazuje, że w przypadku wyjątkowego poziomu zagrożenia uczestnika niezbędne jest objęcie go ochroną przed zakończeniem formalnej procedury, która ma przecież trwać krótko, ale często jest tak, że pomoc musi być udzielona niezwłocznie. Stąd też wnosimy z panem senatorem Rulewskim te dwie poprawki.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Marka Borowskiego.

Senator Marek Borowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Przychylam się do słów pana senatora Zientarskiego, że ta ustawa ma charakter przełomowy. Ja też wysoko oceniam pracę rządu w tej kwestii. Ponieważ jednak ustawa reguluje sprawy trudne, delikatne i w pewnym sensie nowe, było oczywiście dużo różnych propozycji, często idących dość daleko. Organizacje pozarządowe, które brały aktywny udział w pracach nad tą ustawą, zgłosiły szereg propozycji. Niektóre z nich rzeczywiście mogłyby być wprowadzone, ale sprawiały wrażenie takich zgłaszanych trochę na wszelki wypadek. Podzielam pogląd pana ministra, że w przypadku niektórych tych kwestii trzeba raczej dać szansę na sprawdzenie się tej ustawy w praktyce. Niemniej jednak kolejne przybliżenia sprawiały, że tych poprawek było sporo.

W moim odczuciu pozostały jeszcze dwie kwestie, co do których ja również chciałbym zgłosić poprawki. Właściwie były trzy, ale o jednej mówił pan senator Zientarski. Chodzi o ten czternastodniowy termin na podjęcie decyzji o ochronie świadka albo ofiary. On wydawał się długi, w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia po upływie czternastu dni może być już po wszystkim. Były więc różne propozycje, między innymi skrócenia tego terminu itd., ale myślę, że ta propozycja, która była tu zgłoszona, mianowicie taka, żeby można było wcześniej czasowo zarządzić taką ochronę do czasu rozstrzygnięcia sprawy, rozwiązuje ten problem. Bo trudno założyć, że komendant wojewódzki Policji nie czuje tej odpowiedzialności, jaka na nim spoczywa. Przecież w sytuacji, w której on by tego nie zarządził, a doszłoby do zagrożenia życia, do narażenia życia czy zdrowia na szwank, ponosiłby oczywiście odpowiedzialność. Ja miałem trochę inny tekst, ale rezygnuję z tej poprawki i będę popierał tę poprawkę, o której mówił pan senator Zientarski.

Pozostają jednak dwie kwestie. Pierwsza to kwestia ochrony, to znaczy tego, kiedy można zastosować czy to ochronę osobistą, czy na przykład inne miejsce pobytu świadka czy pokrzywdzonego. Wprowadziliśmy taką poprawkę, na którą zresztą rząd się zgodził, że sformułowanie „może zostać udzielona” zmienia się na sformułowanie „udziela się”. Jednocześnie wprowadziliśmy pewne delikty, które nie były uwzględnione, to znaczy na przykład kwestię gwałtu. Tym osobom, które nie brały udziału w pracach, powiem, że w pierwszej wersji ta ochrona osobista mogła być stosowana wtedy, kiedy to przestępstwo jest rozpatrywane przez sąd okręgowy. Ale okazało się, że są przestępstwa, które są rozpatrywane nie przez sąd okręgowy, tylko przez rejonowy, a które niestety są bardzo groźne czy mogą być bardzo groźne dla świadków czy dla ofiar, jak na przykład przestępstwo gwałtu, bo wiemy, co się potem dzieje ze świadkami, że są różne zastraszenia itd. Wprowadziliśmy taki przepis, który mówi, że owszem, przestępstwa rozpatrywane przez sąd okręgowy, ale także przestępstwa z artykułu takiego a takiego, już niezależnie od tego, jaki sąd je rozpatruje. I to wprowadziliśmy w art. 5, w którym jest mowa o ochronie osobistej, ale nie wprowadziliśmy tego w art. 6, w którym jest mowa o zmianie miejsca pobytu, jeśli inne środki zawodzą. Dlatego ta poprawka, którą zgłaszam, dotyczy również art. 6 i ma taki sam sens jak poprawka odnosząca się do art. 5.

Druga kwestia odnosi się do sytuacji, w której pokrzywdzonym jest małoletni. Generalnie małoletniego reprezentuje przedstawiciel ustawowy, to jest rodzic, bliski krewny itd. Ale może być sytuacja, że małoletni jest pokrzywdzony właśnie przez rodziców czy też… No, jest tu, powiedziałbym, konflikt interesów i ten przedstawiciel ustawowy wręcz nie powinien go reprezentować. I na wypadek takiej sytuacji powinno być, moim zdaniem, jasno stwierdzone, że jeśli pokrzywdzonym jest małoletni, a jego praw ze względu na konflikt interesów, brak opieki lub odłączenie od rodziny nie może wykonywać przedstawiciel ustawowy, w postępowaniu reprezentuje go kurator procesowy wyznaczony przez prezesa sądu właściwego do rozpoznania sprawy. To jest zresztą zgodne z dyrektywami europejskimi. Trzeba powiedzieć, że ta ustawa rzeczywiście realizuje te dyrektywy. W przypadku innych ustaw też tak powinno być. W związku z tym, jak mi się wydaje, jest tu pewna luka, która trzeba by uzupełnić. I takie poprawki zgłaszam. Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Informuję, że panowie senatorowie Kopeć i Knosala złożyli swoje przemówienia w dyskusji do protokołu.

Informuję też, że wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli pan senator Zientarski, pan senator Rulewski oraz pan senator Borowski.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

W czasie dyskusji senatorowie zgłosili wnioski o charakterze legislacyjnym. Ponadto informuję, że komisje przedstawiły odmienne wnioski. Proszę Komisję Ustawodawczą oraz Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji o ustosunkowanie się do przedstawionych wniosków i przygotowanie wspólnego sprawozdania.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu.

Punkt 13. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzynastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw.

Tekst ustawy zawarty jest w druku nr 752, a sprawozdanie komisji w druku nr 752 A.

Sprawozdanie połączonych Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Środowiska

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Środowiska, pana senatora Andrzeja Kobiaka, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Andrzej Kobiak:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Dnia 4 listopada połączone komisje rozpatrywały ustawę o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw. W wyniku prac komisje rekomendują przyjęcie tej ustawy.

Ustawa ta została, powiedziałbym, wywołana poprzez potrzebę dostosowania polskiego prawa do dyrektyw unijnych. Ustawa ta obejmuje przepisy zawarte w następujących dyrektywach: dyrektywie Rady 32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych; dyrektywie z dnia 27 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku; dyrektywie z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach; dyrektywie z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu; dyrektywie z dnia 21 listopada 2012 r. w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych.

Intencją twórców tej ustawy, oprócz dostosowania polskiego prawa do dyrektyw unijnych, jest działanie mające na celu ograniczenie zanieczyszczeń powietrza, jakie powodują statki używające złego paliwa. Sprowadza się ono do tego, że zabrania się na statkach podnoszących polską banderę oraz na wszystkich statkach przebywających w polskich obszarach morskich używania paliw niespełniających wymagań określonych w przepisach. Tak więc wspomniane statki w określonych obszarach powinny używać paliw mniej zasiarczonych, mniej zanieczyszczonych, co będzie się przekładało na większą czystość powietrza.

Komisje w wyniku prac nad ustawą zaproponowały trzy poprawki.

Pierwsza poprawka uzupełnia ustawę o przepisy uprawniające dyrektora urzędu morskiego do kontroli książki zapisów o każdorazowym przejściu na zasilanie paliwem innym niż aktualnie używane w celu ustalenia, czy ze statku nie dokonano zrzutu szkodliwych substancji lub emisji siarki. Otóż praktyka bywa taka, że statki pływają na gorszym paliwie, czyli paliwie bardziej zasiarczonym, w obszarach, które nie są objęte ochroną, a kiedy zbliżą się do któregoś z krajów, które wprowadziły omawianą tu dyrektywę, zmieniają paliwo na mniej szkodliwe. Chodzi o to, aby istniała książka kontroli w tym zakresie i aby dyrektor urzędu morskiego mógł wspomniane działania skontrolować.

Poprawka druga jest konsekwencją poprawki pierwszej. Dodaje do ustawy przepisy stanowiące podstawę do nałożenia na kapitana lub innego członka załogi statku kary pieniężnej za naruszenie obowiązku prowadzenia wspomnianej książki, na podstawie której można stwierdzić, jaki rodzaj paliwa był używany.

A poprawka trzecia zmienia załącznik do ustawy w taki sposób, że wprowadza inną terminologię określenia wielkości statków. Chodzi o to, żeby nomenklatura w zakresie wielkości statków była zgodna z nomenklaturą używaną w innych ustawach. I w załączniku do ustawy dopisano po prostu wielkości statków zgodne z inną ustawą.

Jak powiedziałem na wstępie, komisje rekomendują przyjęcie omawianej ustawy. Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do senatora sprawozdawcy.

Pan senator Jackowski się zgłasza.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Mam pytanie do pana senatora sprawozdawcy: czy wszystkie statki będą objęte wspomnianą regulacją? Mam tu na myśli kutry rybackie, statki pasażerskie, towarowe itd. I jakie koszty wprowadzenie omawianej tu ustawy będzie generowało dla armatora lub właściciela jednostki, która będzie eksploatowana pod rygorami nowej ustawy? Jaki będzie wzrost kosztów? Chodzi mi o wzrost procentowy, nie kwotowy. Czy to zagadnienie było na posiedzeniu komisji analizowane? I jakie ewentualnie były we wspomnianej kwestii konkluzje? Dziękuję bardzo.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Proszę bardzo, Panie Senatorze Sprawozdawco.

Senator Andrzej Kobiak:

Omawiana tu ustawa nie dotyczy statków rybackich, w związku z tym nie będzie żadnych konsekwencji finansowych dla statków, które poławiają ryby. Dotyczy ona statków podnoszących polską banderę, czyli statków, które pływają pod polską banderą, oraz tych, które wkraczają w polski obszar morski, czyli tych, które pływają po polskim obszarze. Oczywiście, jak rozumiem, pytał pan o statki polskie. Bo jeżeli ustawa będzie generowała wyższe koszty dla statków nie pod polską banderą, no to nie jest to nasz problem. A w przypadku statków polskich, które w zasadzie już pływają na lepszym paliwie, oczywiście droższym, wspomniane koszty już poniesiono. Tak że ustawa jedynie dostosowuje nasze przepisy do dyrektyw unijnych oraz, że tak powiem, sankcjonuje stan istniejący. Komisja nie zajmowała się analizą tego, jakie dokładnie kwoty mogą być wydane przez armatorów statków. Nie jestem w stanie udzielić precyzyjnej odpowiedzi. Może pani minister będzie we wspomnianej sprawie bardziej poinformowana.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dobrze, Panie Senatorze.

(Senator Jan Maria Jackowski: Panie Marszałku…)

Senator Bogdan Borusewicz:

Najpierw ja, Panie Senatorze.

Czy komisja zajmowała się przygotowaniem wspomnianych statków armatorów polskich do realizacji ustawy? Jak one są przygotowane? Panie Senatorze, sprawa dotyczy wszystkich statków, więc powinien nas interesować także jej skutek dla tych statków, które wpływają do portów polskich pod innymi banderami, dlatego że można sądzić… No dobrze, zadam takie pytanie: czy to przełoży się także na… W jaki sposób przełoży się to na koszty transportu?

Senator Andrzej Kobiak:

Niewątpliwie podwyższy to koszty transportu, bo statki będą musiały używać lepszego, droższego paliwa. Ale to rozwiązanie jest dostosowaniem polskich przepisów do dyrektyw unijnych, czyli powinniśmy to zrobić. Praktycznie wszystkie kraje takie obostrzenia już wprowadziły, my tylko nadążamy za innymi krajami, które już to zrobiły. Ale z tego będą wynikać też określone korzyści, bo będzie czystsze powietrze, które będzie oddziaływać bezpośrednio na polskie wybrzeże.

A co do konkretnych kwot, to naprawdę nie jestem w stanie odpowiedzieć.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Pan senator Jackowski, proszę.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję bardzo.

Panie Senatorze, czy wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej, leżące nad Morzem Bałtyckim, wprowadziły już tę dyrektywę? Bo, jak rozumiem, to dotyczy tych krajów – czyli Danii, Niemiec itd. – które są w Unii Europejskiej… One są zobowiązane wprowadzić tę dyrektywę.

Senator Andrzej Kobiak:

Nie mam takiej wiedzy. Na pewno większość krajów to wprowadziła, ponieważ termin dostosowania się do dyrektywy unijnej już minął, my zaś się spóźniliśmy. Mam wrażenie, że inne kraje lepiej dotrzymały terminów, i sądzę, że większość krajów tę dyrektywę wprowadziła, ale nie wykluczam, że są kraje, które tego nie zrobiły.

Chciałbym tylko dodać, że takie obostrzenia nie dotyczą tylko Unii Europejskiej, Europy i Bałtyku. Wprowadziły je również Stany Zjednoczone – w pobliżu brzegów Stanów Zjednoczonych również nie wolno pływać na paliwach, które powodują emitowanie znacznych ilości siarki do powietrza.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Pan senator Jackowski. Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Jan Maria Jackowski:

A w takim razie mam takie pytanie…

(Marszałek Bogdan Borusewicz: Będzie jeszcze pani minister, tak że będzie można…)

Tak, tak, pani minister osobno będzie odpowiadać, oczywiście.

Mam takie pytanie. Proszę mi powiedzieć, kto jest największym trucicielem na Bałtyku, jeżeli chodzi o używanie zasiarczonego paliwa. Według mojej wiedzy to jest Federacja Rosyjska, która eksploatuje taką flotę, a ona absolutnie nie będzie objęta tymi regulacjami, bo nie jest członkiem Unii Europejskiej. Czy mój tok rozumowania jest prawidłowy, czy nie? W sumie realizacja tej dyrektywy to jest sztuka dla sztuki.

Senator Andrzej Kobiak:

Nie, to nie jest sztuka dla sztuki, bo jeżeli wiele państw zastosuje te przepisy, to ograniczenie emisji siarki będzie jednoznaczne. Statki Federacji Rosyjskiej, o ile wpłyną w obszar Polski, też będą musiały stosować te lepsze paliwa, bo ustawa mówi o tym, że chodzi o statki pod polską banderą oraz statki pływające po polskim obszarze morskim. A więc nawet statki Federacji Rosyjskiej będą musiały przejść na inne paliwo. To znaczy ustawa dopuszcza inne rozwiązania, ale generalnie…

(Senator Jan Maria Jackowski: A jakie?)

Takie, że na statkach mogą być zamontowane instalacje, które nawet w przypadku gorszego paliwa będą powodowały emitowanie tylko określonej ilości siarki.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Andrzej Kobiak: Dziękuję.)

Projekt ustawy został wniesiony przez rząd. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister infrastruktury i rozwoju.

Czy pani minister Dorota Pyć pragnie zabrać głos?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć: Nie, dziękuję bardzo.)

Dziękuję.

Ale będą pytania do pani minister, więc zapraszam tutaj, na mównicę. Proszę się nie obawiać, senatorowie są do pani bardzo pozytywnie nastawieni.

Teraz pan senator Jackowski. Potem pan senator Pupa, który się zgłaszał, a następnie ja.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję bardzo.

Pani Minister, ja bym prosił o podanie kosztów, jakie na armatora – bo nie wierzę, żeby żadnych kosztów nie było, to jest niemożliwe – nakłada ta ustawa.

I drugie pytanie – tu bym rozwinął pytanie pana marszałka Borusewicza – jaki będzie wzrost kosztów transportu po wprowadzeniu tej ustawy? No bo niewątpliwie wszyscy się zgadzamy, że wzrost będzie, po prostu nic nie jest za darmo…

(Marszałek Bogdan Borusewicz: Panie Senatorze, chciałem właśnie o to zapytać. Odebrał mi pan moje pytanie.)

A to przepraszam, to ja wycofuję tę część pytania. W takim razie chodzi mi tylko o konkretny, procentowy wzrost kosztów dla armatorów. Jaki po prostu będzie koszt?

I jeszcze drugie pytanie. Ile ma wynosić to zmniejszenie tego dwusiarczanu, tego…

(Marszałek Bogdan Borusewicz: Dwutlenku siarki.)

Tak, tak. Zmniejszenie o ile ma nastąpić i jaka teraz będzie norma? Czy to jest takie, bo tego nie wiem po prostu… Czy to się będzie zmniejszało, to znaczy są na przykład jakieś okresy, w których trzeba to redukować, czy jest to jakaś sztywna norma? Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Pan senator Pupa. Proszę uprzejmie.

(Senator Zdzisław Pupa: Pani Minister…)

(Głos z sali: Nie słychać.)

(Senator Zdzisław Pupa: Przepraszam, jest jakiś kłopot z mikrofonem. Ale będę pytał bez mikrofonu…)

Nie, bo to jest nagrywane. Musi pan prawidłowo włożyć kartę.

(Głos z sali: Wciśnij ją.)

(Głos z sali: Włóż kartę do głosowania i wciśnij.)

Senator Zdzisław Pupa:

Pani Minister, pan senator Jackowski wyczerpał moje pytanie w zakresie kosztów, które to pochłonie. Chciałbym zapytać, jak to wygląda w innych krajach Unii Europejskiej. Czy ta dyrektywa obowiązuje już we wszystkich krajach Unii Europejskiej, a my się do niej dostosowujemy jako jeden z ostatnich krajów unijnych? Jak na świecie wygląda sytuacja, jeśli chodzi właśnie o ochronę wód przed zanieczyszczeniami siarką i jakie to niesie konsekwencje dla poszczególnych gospodarek i armatorów? Chciałbym też zapytać, jak to się ma do transportu pasażerskiego, do statków pasażerskich, jeśli chodzi o Polskę. Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Senator Bogdan Borusewicz:

Pani Minister, czy nasi armatorzy są przygotowani do wprowadzenia tej dyrektywy? To jest moje pierwsze pytanie.

Drugie. Czy statki wojenne podlegają tej dyrektywie? Bo my mamy flotę wojenną, a Rosjanie mają na Bałtyku bardzo dużą flotę wojenną.

Jeżeli chodzi o koszty, to ja wiem, że my na tym także zarabiamy, dlatego że stocznia remontowa od dłuższego czasu specjalizuje się w promach napędzanych paliwem gazowym. Czy także nasi armatorzy zamierzają budować statki napędzane paliwem gazowym? Bo to po prostu i jest tańsze, i obniża emisję. Jak wygląda to przygotowanie naszych armatorów?

Proszę bardzo.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć:

Panie Marszałku! Wyskoki Senacie!

Bardzo dziękuję za pytania i za możliwość wypowiedzenia się.

Wszystkie pytania są bardzo zasadne i ciekawe. One były rozważane w kontekście wszelkich kwestii dotyczących kosztów ponoszonych przez armatorów polskich w związku z wprowadzeniem wymogów tak zwanej dyrektywy siarkowej do polskiego porządku prawnego. Termin implementacji minął 18 czerwca.

Może najpierw powiem króciutko na temat samej implementacji, odnosząc się do pytania pana senatora o to, jak wygląda sytuacja w Unii Europejskiej, jeżeli chodzi o cały proces implementacji. W tej chwili ta sytuacja wygląda tak, że nie wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej implementowały do swojego porządku prawnego te przepisy dyrektywy, których wprowadzenie jest obligatoryjne. Wygląda to w ten sposób, że trzynaście państw członkowskich Unii Europejskiej implementowało w całości dyrektywę, czyli mają zakończony proces implementacji i zgłoszono wszystkie krajowe środki wykonawcze do Komisji Europejskiej. Polska jest w grupie państw, które zgłosiły częściowo krajowe środki wykonawcze służące realizacji tej dyrektywy. W grupie tej jest obecnie osiem państw, a reszta państw, które nie zgłosiły żadnego krajowego środka wykonawczego… Hiszpania, Francja, Cypr, Łotwa, Węgry, Austria, Portugalia i Rumunia to są państwa, w stosunku do których Komisja Europejska wszczęła już procedurę naruszenia wymogu notyfikacji. Tak wygląda sytuacja. To nie jest sytuacja korzystna dla tych państw. Polska jest w o tyle dobrej sytuacji, że mamy obowiązującą ustawę o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, która służy wykonaniu załącznika VI do konwencji Marpol o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki, a dyrektywa unijna służy efektywności wykonania załącznika VI do konwencji Marpol i w związku z tym mogliśmy zgłosić krajowe środki wykonawcze, dzięki czemu uniknęliśmy wszczęcia procedury naruszenia wymogu notyfikacji.

Chciałabym zwrócić uwagę jeszcze na jedną kwestię, która jest bardzo ważna. Morze Bałtyckie jest obszarem SECA od kilku lat, czyli limity w zakresie używania siarki… Odpowiem na pytanie pana senatora w kwestii limitu. Na Bałtyku limit siarki w paliwie jest na poziomie 1%. Dyrektywa wprowadza w obszarach SECA limit… Jest kontrola emisji siarki na poziomie 0,1%. Statki rybackie są objęte ustawą, ale nie są objęte tym limitem. Po prostu statki rybackie od lat pływają na paliwie niskosiarkowym, nigdy nie pływały na ciężkim paliwie; chodzi tu o różnicę techniczną. Te limity są wprowadzone po to, żeby na Bałtyku nie pływały duże statki handlowe, zbiornikowce, wielkie kontenerowce, które spalałyby paliwo z siarką o wartości 3,5%, bo to jest bardzo szkodliwe dla miejscowości przybrzeżnych, dla ludności. Przeprowadzono w Unii Europejskiej odpowiednie badania ryzyka zachorowalności na raka w związku z zanieczyszczeniami powietrza. Gdańsk jest takim obszarem, gdzie jest duże zanieczyszczenie powietrza. To wszystko generuje koszty związane z tym, że państwo musi łożyć na opiekę i ochronę zdrowia. To są dodatkowe koszty.

Przechodząc do kosztów, bo są one bardzo ważne… Potrzebna jest tu pewna dyferencjacja z tego względu, że nie możemy postawić, że tak powiem, jednej liczby skierowanej do wszystkich armatorów i ich statków, bo statki są różne, przewożą różne ładunki, mają różne tonaże i różnie operują. Proponowałabym na samym początku zwrócić uwagę na to, że gdy przejdziemy do kryterium bandery… Nie mamy wielu statków morskich handlowych, mamy ich w tej chwili czternaście. One generalnie nie pływają po Bałtyku, pływają na trasach dalekowschodnich, na trasach Chiny – Stany Zjednoczone. Bardzo rzadko wpływają na Bałtyk, a jeżeli już wpływają do portów, to do takich jak Rotterdam.

Jeżeli chodzi o polskich armatorów, to najwyższe koszty dotkną żeglugę pasażerską, czyli tych armatorów, którzy mają statki pasażerskie. Zwracam też uwagę na to, że na przykład Polska Żegluga Morska ma cztery promy pasażerskie, ale żaden z nich w tej chwili nie pływa pod polską banderą. Nie możemy udzielać pomocy publicznej tym statkom, które pływają pod banderą Bahamów, bo to jest niezgodne z prawem Unii Europejskiej i pomocą publiczną, czyli z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Oczywiście koszty wzrosną, czyli generalnie szacunki, które… W tym przypadku trudno nawet mówić… To jest mniej więcej procentowo określone. Jeżeli chodzi o statki pasażerskie, to armatorzy będą musieli liczyć się z tym, że koszty wzrosną o 12, 14, 15%, ale nie więcej. To, że pojawiały się takie szacunki, w których była mowa o 40%… Było to określane w przedziale 10–40%. To są szacunki unijne, one dotyczą dużych zbiornikowców. My takich statków pod polską banderą nie mamy, w związku z czym na dzisiaj nie stanowi to problemu. A jak statki pasażerskie będą sobie radziły? Polska Żegluga Morska już w tej chwili stara się o to, żeby w najbliższym czasie uruchomić dwa promy pasażerskie napędzane LNG. Takie statki są budowane. I to jest wyjście.

(Głos z sali: Gazem?)

Tak, gazem LNG. I jak mówię, to jest wyjście, a ponadto świadczy to o pewnym otwarciu się naszych polskich przedsiębiorców na… Jeżeli pójdziemy w tym kierunku – wszystko wskazuje na to, że pójdziemy – będą oni instalować na tych statkach na przykład tak zwane scrubbery, które umożliwiają niższą emisję siarki do atmosfery.

Przemysł stoczniowy i przebudowa statków. Przemysł stoczniowy może się troszeczkę bardziej umocnić … My mamy coraz lepszy przemysł stoczniowy. O tym być może nie mówi się za dużo, ale nasz przemysł stoczniowy jest w tej chwili bardzo silnie skoncentrowany na budowie tak zwanych statków multipurpose, czyli statków wielozadaniowych, do wykonywania różnych obszarowych zadań. To są specjalistyczne statki morskie. Przebudowa statków, która będzie niezbędna w celu zainstalowania na nich różnego rodzaju urządzeń redukujących emisję, na przykład tych scrubberów, może bardzo pozytywnie przełożyć się na funkcjonowanie polskich przedsiębiorstw. I to jest optymistyczne.

Kolejna kwestia to usługi kontrolne. My jako państwo portu będziemy odpowiedzialni za to, żeby kontrolować wszystkie statki, które wpływają do polskich portów morskich, jeżeli chodzi o spełnianie przez nie norm. Już dzisiaj je kontrolujemy. Kontrolujemy to, czy spełniona jest norma jednoprocentowa dotycząca zawartości siarki w paliwie. Prawda? A teraz będziemy musieli to kontrolować bardziej szczegółowo. I temu właśnie służy ta ustawa, o czym mówił pan senator sprawozdawca. Ta bardzo ważna poprawka senacka – bardzo serdecznie za nią dziękuję – służy przede wszystkim temu, żeby procedura kontrolna, procedura audytu była jak najbardziej transparentna.

Tak na marginesie chciałabym dodać – w tym kontekście to też jest ważne – że Rosja jest stroną konwencji Marpol, czyli konwencji o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki, w związku z czym te statki są kontrolowane na Bałtyku. A zatem to nie są jakieś regulacje punktowe – to jest regulacja systemowa. Konwencja Marpol jest jednym z czerech najważniejszych na świecie systemów konwencyjnych, które wprowadzają ujednolicone międzynarodowo normy do stosowania przez wszystkie statki, które operują na morzach i oceanach świata. Można powiedzieć, że tonaż jest w tej chwili niemal stuprocentowy. To są normy dla całego świata, nie tylko dla Unii Europejskiej. Unia Europejska wyszła z pewnym komunikatem do państw członkowskich: musimy te regulacje wzmocnić po to, żebyśmy byli bardziej efektywni, żeby na Morzu Bałtyckim i na Morzu Północnym – te obszary kontroli emisji siarki obejmują również Morze Północne – nie było tych zanieczyszczeń w takiej ilości. Intensyfikacja transportu morskiego na Morzu Bałtyckim będzie w następnych latach wzrastać, takie są szacunki. A więc coraz więcej statków będzie pływało po Morzu Bałtyckim, w związku z czym takie normy są po prostu potrzebne. Trzeba chronić także tych, którzy zamieszkują obszar Morza Bałtyckiego.

Nie dotyczy to okrętów wojennych. Te regulacje nie dotyczą okrętów wojennych.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Pan senator Jackowski i pan senator Wojciechowski.

Proszę bardzo.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję bardzo.

Pani Minister, a czy te regulacje dotyczą basenu Morza Śródziemnego? Chodzi mi o Grecję i o Włochy, bo te państwa mają duże floty. Poza tym tam są ważne porty. Prawda? Wspomniała pani, że Francja będzie bojkotowała tę dyrektywę. Myślę, że właśnie z tego powodu… A może z innego? Może pani minister wyjaśni, z jakiego powodu Francja to bojkotuje. Jak już powiedziałem, moje pytanie jest takie, czy te regulacje dotyczą basenu Morza Śródziemnego, gdzie są granice i porty krajów Unii Europejskiej. Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Pan senator Wojciechowski.

Senator Grzegorz Wojciechowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Pani Minister, mnie chodzi o paliwo. Czy są różnice w paliwie w zależności od kierunków, z jakich jest sprowadzany ten surowiec? To znaczy czy kraje sprowadzające surowiec, powiedzmy, rurociągiem „Przyjaźń”, gdzie jest więcej siarki, w związku z czym trudniej uzyskać dobre, niskosiarkowe paliwo… Paliwo sprowadzane z innych kierunków jest być może mniej… Czy są jakieś różnice, jeśli chodzi o paliwo, w zależności od kierunków jego sprowadzania? Czy w przypadku różnych krajów mogą powstawać różne koszty? Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Mógłbym odpowiedzieć na to pytanie, ale to pani minister, która nie zajmuje się paliwami, jest tutaj specjalistką. Ale proszę bardzo, jeżeli pani minister jest w stanie odpowiedzieć…

Proszę bardzo.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć:

Może najpierw odpowiem na pierwsze pytanie. Jeżeli chodzi o bojkot, to myślę, że żadne z państw członkowskich Unii Europejskiej nie poszłoby w tym kierunku. Wszystkie państwa, jeżeli chcą rozsądnie podejść do tematu, muszą implementować dyrektywę z tego względu, że jeżeli tego nie zrobią, a procedura zostanie wszczęta przez Komisję i – nie daj Boże – będzie skutkowała skargą do trybunału… Kara dobowa za brak implementacji tej dyrektywy do porządku krajowego przez państwo członkowskie wynosi 130 tysięcy euro, powtarzam: 130 tysięcy euro dziennie, dobowo. W związku z tym nie można mówić… Morze Śródziemne nie jest objęte tą dyrektywą, ale Stany Zjednoczone i Kanada wprowadziły już obszary kontroli emisji siarki i wprowadzają obszary kontroli emisji tlenków siarki i PM, tak zwanych cząstek stałych. Wszystkie statki, które wpływają do portów wybrzeża wschodniego Stanów Zjednoczonych i Kanady na Oceanie Atlantyckim, już od dawna przechodzą w tych obszarach na paliwo siarkowe. A więc to zmierza w tym kierunku. Morze Śródziemne nie jest objęte tą dyrektywą, ale jest nią objęte Morze Północne. Ta dyrektywa obejmuje również Morze Bałtyckie ze względu na szczególny charakter tego morza, bo ono jest zaliczane do mórz wrażliwych – to się nazywa Particularly Sensitive Sea Area. Czyli to jest morze o szczególnej wrażliwości, które jest objęte ochroną na podstawie załączników do konwencji Marpol jako obszar specjalny, gdzie nie można dokonywać żadnych zrzutów, na podstawie zalecenia Międzynarodowej Organizacji Morskiej, która jest agendą wyspecjalizowaną ONZ, jako PSSA, a na podstawie tak zwanej konwencji helsińskiej, czyli konwencji o ochronie obszaru Morza Bałtyckiego, jako Baltic Sea Protected Area. To wszystko stanowi pewien kompleks zagadnień. To morze jest nazywane morzem półzamkniętym, czyli takim, w przypadku którego jest bardzo niewielka wymiana wód z oceanem światowym, co nie pozwala na to, żeby ono się samo czyściło. I takie są fakty. To jest potwierdzone naukowo od lat. W związku z tym musimy to morze chronić. Morze Północne również jest obszarem, w przypadku którego jest bardzo wysoka intensyfikacja transportu morskiego, w związku z czym istnieje ryzyko zachorowań na raka… Jest to obszar dużego zanieczyszczenia w związku z emitowaniem tej siarki z paliw żeglugowych.

Co do pytania dotyczącego paliw, to ja nie jestem specjalistą, jeśli chodzi o to, w jaki sposób technologie paliwowe wpływają na cenę. Powiem w ten sposób: tutaj nie tyle chodzi o technologię i cenę, bo surowiec… To jest rynek surowcowy i cena surowca za baryłkę ropy naftowej jest kształtowana w tej chwili globalnie. Ważne jest to, żeby statki po oceanach nie pływały na paliwie, które ma 3,5% siarki, bo to jest ciężkie paliwo, żeby nie pływały na takim paliwie po takich akwenach jak Morze Bałtyckie czy Morze Północne, a w przyszłości być może również Morze Śródziemne, dlatego że to jest po prostu bardzo szkodliwe. Dziękuję.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję.

Pan senator Jackowski, proszę.

Senator Jan Maria Jackowski:

Ja mam pytanie dotyczące szczegółów wspomnianych negocjacji nad dyrektywą. Bo ona jest z 2012 r. Więc negocjował ją już rząd Donalda Tuska, tak? Czy ona jest wcześniejsza?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć: Dyrektywa jest z 1999 r., a to są kolejne zmiany.)

Ale zmiany z 2012 r. to są te, na podstawie których my teraz procedujemy omawianą tu ustawę, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć: Tak, tak.)

Tak więc to było za czasów rządu Donalda Tuska.

I mam następujące pytanie: dlaczego rząd polski… Zgodnie z moją wiedzą Grecja i Włochy przypilnowały, żeby Morze Śródziemne nie było objęte wspomnianą dyrektywą. Pani mówiła, że statki nie przepłyną przez Gibraltar. Ale cały ruch na obszarze Morza Śródziemnego nie jest objęty dyrektywą. I wyjście na Ocean Indyjski, przez Kanał Sueski, też nie jest nią objęte. Morze Czarne też nie. Tak więc to jest gigantyczny obszar żeglugowy, na którym jest potężny tonaż, który po prostu funkcjonuje… I to wszystko w ogóle nie jest objęte regulacją. I chciałbym zapytać dlaczego rząd polski nie zachował się tak jak Grecja i Włochy, które, przede wszystkim ze względów ekonomicznych… Bo to wszystko powoduje zwiększenie kosztów transportu. Za lepszą jakość paliwa, za przeróbki siłowni, za wprowadzenie służb, które to monitorują, uszczelnienie, etaty… To wszystko razem generuje koszty. Dlaczego rząd polski, powiem kolokwialnie, tak odpuścił kwestię omawianej tu dyrektywy i przyjął ją po prostu tak, jak była ona negocjowana, bez wyłączeń dla krajów, które są na dorobku, tak jak Polska, czy bez jakiegoś okresu progresji? O to mi chodzi.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Proszę bardzo, Pani Minister.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Dorota Pyć:

Powiem tak: żeby można było, tak jak pan senator powiedział, zablokować jakiekolwiek decyzje, potrzebne jest zbudowanie mniejszości blokującej. A na taką mniejszość blokującą nie było szans. Z tego względu, że, jak już mówiłam, omawiane tu kwestie to de facto nie jest pomysł Unii Europejskiej. Mowa tutaj o załączniku VI do konwencji Marpol, będącej regulacją międzynarodową. Unia Europejska wprowadziła dyrektywę, żeby państwa członkowskie w efektywny sposób wykonywały zobowiązania międzynarodowe. A wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej, niezależnie od tego, że są państwami członkowskimi Unii Europejskiej, są stronami konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki. Tak więc to wszystko służy efektywności wykonania prawa międzynarodowego. Unia Europejska bardzo silnie współpracuje w tym zakresie z Międzynarodową Organizacją Morską jako agendą wyspecjalizowaną Narodów Zjednoczonych.

Jeżeli chodzi o to, że nie zdecydowano się na obecnym poziomie na to, żeby objąć Morze Śródziemne… Wystąpienie jednego państwa, bez mniejszości blokującej, tak naprawdę nic by nie dało. A lobby w przypadku basenu Morza Śródziemnego jest bardzo silne.

Marszałek Bogdan Borusewicz:

Dziękuję bardzo.

Nie ma więcej pytań.

Dziękuję, Pani Minister.

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Jackowskiego. Proszę bardzo.

Senator Jan Maria Jackowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!

Mająca miejsce przed chwilą debata czy seria pytań utwierdziła mnie w przekonaniu o głosowaniu przeciwko omawianej tu ustawie. Uważam, że takiego kraju jak Polska, kraju na dorobku, nie stać na wprowadzanie regulacji, które pogarszają stan naszej szeroko rozumianej gospodarki. Nie stać nas, po prostu nas nie stać. To jest taka sytuacja jak w przypadku, gdyby inwestorowi, który buduje dom i który ledwie zipie, który nie ma już środków, żeby wykończyć ten dom w takim standardzie, w jakim by chciał, powiedzieć: kochany, musisz zrobić złote klamki, bo takie są lepsze dla ręki, ręka mniej choruje, jak są złote klamki, więc musisz zainwestować, bo inaczej ci nie zrobimy odbioru. No i inwestor po prostu pluje krwią, ale jak chce mieszkać, to musi złotą klamkę założyć. I to są takie dyrektywy. To jest ta cała ideologia czystego powietrza, która w gruncie rzeczy służy do lobowania na rzecz interesów gospodarczych silnych. Ja przypomnę, że teraz była dyskusja na temat pakietu klimatycznego. Kolejna bzdura. Europa emituje 11% dwutlenku węgla, i my będziemy redukować, a Chiny, Rosja, Stany Zjednoczone, Brazylia, Indie, które emitują ponad 50%, nie są na tyle durnymi krajami, żeby podkopywać swoją gospodarkę.

I moja pretensja do rządu polskiego – dlatego o to panią minister pytałem – jest taka, że rząd Donalda Tuska nie potrafił wylobbować okresów przejściowych w tej dyrektywie dla takich państw jak Polska. Bo pani mówi – 14%. No tak, ale to obywatele zapłacą realnie 14%. Jeżeli pani mówi, że promy pływają pod niepolską banderą, te promy do Ystad, do… Ale wpływając do polskiego portu, będą musiały stosować dyrektywę, tak? Jeżeli będą musiały ją stosować, to będą miały droższą usługę. Kto za to zapłaci? Pan Kowalski, pan Nowak, polski obywatel za to zapłaci, bo rząd nie dba o interesy obywateli polskich czy dba za mało. I mówienie, że to jest bezkosztowe… Z punktu widzenia budżetu państwa może to i jest bezkosztowe, ale z punktu widzenia obywatela, kogoś, kto prowadzi działalność gospodarczą, to nie jest obojętne.

Kolejna sprawa: kto najwięcej truje na Bałtyku, kto najbardziej zanieczyścił Bałtyk? Niemcy i Rosja, a szczególnie Rosja, topiąc w Bałtyku tysiące beczek z bronią chemiczną, i to jeszcze z czasów I wojny światowej. To jest bomba ekologiczna, która zagraża. Ale tego tematu się nie rusza, mówi się zaś, że z 3,5% zejdziemy do 1%. To jest właśnie taka filozofia, która nie mówi… Ja jestem za oczyszczeniem Bałtyku i chcę, żeby polskie morze było czyste, ekologiczne. Zgadzam się, to jest morze zamknięte, jest to pewien ekosystem, ale to, co jest utopione na dnie Bałtyku, to dopiero jest bomba ekologiczna z opóźnionym zapłonem. I czy w tej sprawie coś nasza droga Unia Europejska zrobiła, żeby kraje, które topiły te odpady, obciążyć kosztami ich utylizacji, które będą miliardowe? Nie, nie zrobiła.

Kolejna sprawa. Rosja może nie zawijać do polskich portów, ale będzie miała tranzyt przez Morze Bałtyckie, a jak wiemy, dla Rosji Morze Bałtyckie jest bardzo strategiczne, o czym świadczy chociażby modernizacja Floty Bałtyckiej i wzmocnienie zdolności bojowej Floty Bałtyckiej. Rosja będzie pływała i będzie truła, będzie płynęła 12 km… Ja już nie pamiętam, ile wynosi ta strefa wód chronionych. Ale będzie sobie mogła truć na potęgę siłowniami starego typu i przepłynie, przepłynie albo będzie mogła się tutaj poruszać.

Jeżeli chodzi o basen Morza Śródziemnego, to przecież sama pani minister powiedziała, że basen Morza Śródziemnego nie został objęty tymi regulacjami. Gigantyczny ruch na Morzu Śródziemnym i tam tych regulacji nie ma, a jak ktoś nie chce przepływać przez Gibraltar, to może od innej strony przepłynąć. Na przykład Chińczycy czy inne floty z Dalekiego Wschodu mogą przepływać przez Kanał Sueski i mogą spokojnie się poruszać. Widzimy więc, że zanim zostaną przyjęte tego rodzaju dyrektywy, polski rząd powinien rozważyć długofalowe skutki. To, że dziś mamy czternaście okrętów, statków handlowych, nie znaczy, że w przyszłości nie możemy mieć ich więcej. To, że one nie zawijają do portów w Polsce, jak pani powiedziała, tylko najwyżej w Rotterdamie… No, bardzo rzadko się zdarza, tak jest, ale może ta flota powinna być odbudowana, może w przyszłości będzie. A to wszystko generuje dodatkowe koszty.

I jeszcze jedna uwaga. Być może niektórym krajom opłaca się płacić te 130 tysięcy euro codziennie – mówię o dużych krajach, takich jak Francja – dlatego że sobie wyliczyły, że bardziej się opłaca płacić tę karę, niż po prostu ponosić koszty modernizacji tych siłowni. Poczekają, aż nastąpi śmierć techniczna floty, aż będą nowe jednostki, budowane już z wykorzystaniem nowszych technologii, i wtedy na przykład będą implementowały tę dyrektywę czy przepisy tej dyrektywy.

Dlatego ja będę głosował przeciwko tej ustawie. Uważam, że polski rząd nie dopilnował interesu. A to zakładanie z góry, wywieszanie białej flagi, bo nie mamy większości blokującej, to jest po prostu taki bardzo wygodny chwyt retoryczny, dlatego że w zasadzie zawsze można powiedzieć „nie mamy większości blokującej” i iść jak te barany na rzeź. Dziękuję.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej)

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Zapraszam pana marszałka Borusewicza.

Senator Bogdan Borusewicz:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

A ja będę głosował za tą ustawą. Może dlatego, że akurat się nie znam na przedmiocie tej dzisiejszej debaty. Ale wiem, że jest różnica między dwutlenkiem siarki a dwutlenkiem węgla, między SO2 a CO2. Dyskutujemy nad ograniczeniem emisji SO2. O ile CO2 może powodować efekt cieplarniany, co do czego jest dyskusja, choć większość uważa, że właśnie powoduje, o tyle SO2 niesie inne skutki. Skutkiem emisji SO2 są kwaśne deszcze. Po prostu na tym terytorium, na którym jest nadmiar dwutlenku siarki, spada kwas siarkowy, siarkawy. To spada nam na głowy, szczególnie mieszkańcom Wybrzeża.

Chcę powiedzieć, że województwo pomorskie miało najwyższy wskaźnik umieralności na raka, to znaczy dwa, trzy lata temu było pierwsze, teraz jest w czołówce, jest na drugim albo maksimum trzecim miejscu. I nikt nie potrafi powiedzieć, dlaczego tak jest w województwie pomorskim, które nie jest Górnym Śląskiem, gdzie jest skoncentrowany przemysł ciężki, nie ma tam hut, jest za to otwarte morze, są wiatry i wydaje się, że bezpośrednio na tym obszarze nie ma czegoś, co może spowodować tak duże różnice w zachorowaniach na raka i w śmiertelności. Myślę, że oprócz analizy ekonomicznej trzeba jeszcze brać pod uwagę to, jak ludzie żyją, z jakich powodów chorują, jakie koszty ponosimy z tego względu.

Oczywiście, polscy armatorzy poniosą koszty. Ale chcę także powiedzieć, że polskie stocznie na tym zarabiają, i to duże pieniądze. Gdańska Stocznia Remontowa od dłuższego czasu buduje dla Norwegii promy napędzane LNG, czyli gazem płynnym, i przestawia się także na innych armatorów. Ma coraz więcej zamówień. To, co miało być tragedią narodową, upadek stoczni gdyńskiej… W tej chwili wygląda to tak, że na terenie byłej stoczni gdyńskiej funkcjonuje kilka innych, nowych stoczni, które zatrudniają więcej pracowników niż stocznia gdyńska. Mają portfele zamówień. I tam także będą trafiać zamówienia na budowę nowych statków na paliwo gazowe i na przeróbkę tych starych, które trzeba przerobić. Tak więc nasze stocznie na tym zarabiają. W rezultacie nastąpi jednak, jak myślę, poprawa sytuacji, jeżeli chodzi o czystość powietrza i o zmniejszenie emisji siarki, a to jest dobra wiadomość dla wszystkich mieszkańców Wybrzeża. Bardzo możliwe, że ludzie z Warszawy tego nie rozumieją, ale mam nadzieję, że na przykład ludzie ze Śląska rozumieją to, że poprawa środowiska to pewna wartość, za którą też trzeba płacić, bo za darmo nikt nam tego nie da.

I dwa słowa o ropie naftowej, bo usłyszałem pytanie o tę sprawę. Przy okazji chcę powiedzieć, trochę poza tematem, że rosyjska ropa naftowa jest tak zwaną ropą ciężką. I jeszcze, jeżeli chodzi o paliwa, co to znaczy „paliwo ciężkie”, bo pani minister operowała pojęciem „paliwo ciężkie”. Otóż statki rybackie nie stosują tego paliwa – statki rybackie stosują ropę, a konkretnie: olej napędowy. Tymczasem paliwo ciężkie to mazut albo jego pochodne. To jest takie półpłynne paliwo. Jeśli jakiś statek dokona zrzutu jego resztek na morzu, to potem na plaży widzimy taką gęstą, tłustą maź. My wiemy… Kąpiący się mieszkańcy Wybrzeża wiedzą, że to są właśnie resztki paliwa ciężkiego, czyli mazutu.

I jeszcze kilka zdań o ropie. Sprawa wygląda następująco: rosyjska ropa jest ropą ciężką. Ropa Ural zawiera więcej siarki i więcej dodatków różnego typu, to jest tak zwana ropa ciężka, ona wymaga dłuższej przeróbki. Wydaje się, że ropa lekka jest oczywiście lepsza i łatwiejsza do przerobienia, z tym że nasze rafinerie, które są nastawione na ropę ciężką, uzyskują dodatkowe ekstrakty tego przerobu, czyli parafinę i jeszcze inne ciężkie związki, i na tym zarabiają. Tak że to nie jest obciążenie dla rafinerii. To było obciążenie, kiedy nie było możliwości takiego przerobu, a teraz rafinerie mają już takie możliwości. Na przykład Rafineria Gdańska poczyniła olbrzymie inwestycje i teraz na tym zarabia. Tak więc to też jest ten problem… Jak mówimy „ropa lekka czy zachodnia” albo „ropa arabska czy ciężka”, to też jest taki problem, że ropa rosyjska może być głębiej przerabiana, w związku z czym są jeszcze dodatkowe korzyści. Ale to nie oznacza, że mielibyśmy nie szukać innych źródeł niż rosyjskie i że mielibyśmy nie starać się być niezależnymi od rosyjskiego dostawcy, który stosuje taką politykę sprzedaży, politykę cenową – i tu szczególnie nie tyle chodzi o ropę, ile o gaz – która jest podporządkowana interesom politycznym i strategicznym Rosji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Zapraszam pana senatora Śmigielskiego.

Senator Bogusław Śmigielski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Wydawałoby się, że w przypadku ustawy, która dotyczy ograniczeń zanieczyszczeń środowiska, nasze spojrzenie na te kwestie będzie wspólne, jednoznaczne. Ochrona środowiska, przyszłość naszych dzieci, nasza przyszłość, nasze zdrowie… Wydawało mi się, że w tym przypadku nasze spojrzenie będzie rozsądne i że będą mądre wypowiedzi. I tak na prawdę nie ma o czym tutaj dyskutować. Ale jeśli w dyskusji o tym, co nas dotyczy, o tym, że chcemy, żeby świat był czystszy, że chcemy żyć w środowisku bardziej dla nas bezpiecznym, nieoddziałującym negatywnie, zaczynamy używać polityki oskarżania rządu… No to prowokuje do wypowiedzi.

Proszę państwa, mamy do osiągnięcia cel. Ten cel jest prosty. Dla tych, którzy nie rozumieją tego celu, bo żyją w miejscach, gdzie nie ma zanieczyszczenia powietrza, gdzie nie ma kwaśnych deszczy, dla tych, którzy nie żyją w Krakowie, nie jeżdżą do Krakowa, nie jeżdżą na Śląsk, nie jeżdżą nad morze, używanie takich argumentów politycznych jest łatwe. Ale tak na prawdę… No nie chcę tego oceniać pod względem logiki i innych kryteriów. Proszę państwa, gdyby nie istniały te przepisy i gdybyśmy nie spoglądali na rozwój gospodarczy w dłuższym czasie, również w kategoriach ekologicznych, to prawdopodobnie moje życie już by się skończyło. Pochodzę z Górnego Śląska i dokładnie wiem, co się tam działo do tej pory, jak zanieczyszczone było środowisko, jak dużo było siarki, jak dużo było pyłu, jak dużo było CO2 i wielu innych toksycznych substancji. W ostatnim czasie zrobiliśmy bardzo dużo, bez przepisów unijnych. Firmy, elektrownie budowały instalacje odsiarczania spalin, obniżania poziomu NO2 itd., i dostawały za to nagrody, a te rozwiązania były pokazywane jako najlepsze rozwiązania w Polsce. A my teraz chcemy powiedzieć: po co wprowadzać ograniczenia dotyczące emisji siarki? Proszę państwa, ja absolutnie nie akceptuję tego sposobu myślenia. Żeby w tej Izbie, w Izbie Wyższej, takie wypowiedzi miały miejsce? Niezwykle ważne jest obniżenie poziomu siarki w paliwie, poziomu emisji siarki, ograniczenie następstw tej emisji. Tak że ja będę głosował za tą ustawą. Apeluję również o to, żeby głęboko zastanowić się nad wypowiedziami w tej Izbie. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Zapraszam ponownie pana senatora Jackowskiego.

Senator Jan Maria Jackowski:

Dziękuję bardzo, Pani Marszałek.

Nie zabierałbym powtórnie głosu, ale widzę, że wywiązała się polemika. W związku z tym chciałbym odnieść się do paru kwestii.

Po pierwsze, ja jestem z Wybrzeża, mieszkam na Wybrzeżu i znam te problemy. I chcę zwrócić uwagę na to, że szczególnie województwo zachodniopomorskie miało obawy, że wprowadzenie tej dyrektywy będzie oznaczało bardzo trudną sytuację dla małych portów, które są w Polsce i ledwo zipią.

Po drugie, również przedstawiciele branży przemysłu morskiego, gospodarki morskiej, który to przemysł, że tak powiem, został rozmontowany w III RP – nie ma już tej floty, nie ma już tych stoczni, nie ma już takich obrotów w portach, jakie były – są bardzo zaniepokojeni wprowadzeniem tej dyrektywy. I oni wyrażali to na spotkaniach, które się odbyły. Sprawa nie jest tak jednoznaczna. Z punktu widzenia człowieka, który ma środki, jest zadowolony i chciałby, żeby zachowano standard czystego powietrza, łatwo tu przyjść i powiedzieć: dobra, to płaćcie sobie za to, żebym ja miał czystsze powietrze. Ja nie jestem za tym, żeby powietrze było zanieczyszczane. Mnie też irytuje to, co wypływa ze statków; każdy, kto był w porcie, wie, jak wygląda akwen portowy. Mnie też denerwuje smród tego paliwa, które… Po prostu oddychać nie można, jak silnik pracujący na tym paliwie zwiększy obroty. Ja się z tym wszystkim zgadzam. Ale uważam, że powinien być pewien balans między interesem społecznym, ochroną środowiska a możliwościami gospodarczymi. Moja pretensja do tej dyrektywy czy do tej ustawy nie wynika z tego, że jestem przeciwko ochronie środowiska, tylko z tego, że rząd polski nie potrafił przeprowadzić okresów przejściowych do wprowadzenia tej regulacji tak, żeby dać czas armatorom i całej branży na dostosowanie się do nowych wymogów. Chciałbym to bardzo wyraźnie podkreślić. Tak że prosiłbym, żeby nie używać argumentów, że ktoś mieszka w Warszawie albo nie w Warszawie itd. W moim przypadku to są argumenty, powiedziałbym, chybione. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Zapraszam pana senatora Kazimierza Wiatra.

Senator Kazimierz Wiatr:

Pani Marszałek! Pani Minister! Panie i Panowie Senatorowie!

Przysłuchuję się tej dyskusji i nie mogę powstrzymać się od tego, żeby nie dorzucić tu pewnych uwag metodologicznych czy merytorycznych. Raczej staram się być powściągliwy, jeśli chodzi o zabieranie głosu, bo nasz wspólny czas jest cenny, a są też inne formy komunikowania się. Myślę, że to zdanie o politycznych walorach tej dyskusji czy sprowadzenie jej jakby… No, dlatego zdecydowałem się zabrać głos.

Otóż już w trakcie pytań pana senatora Jackowskiego, kiedy pytał o flotę rosyjską… Rozumiem, że intencja jest taka, że w przypadku CO2 czy w przypadku eliminacji dwutlenku siarki… Mamy tu efekt maskowania tego zjawiska. To znaczy, że jeżeli w niedużej odległości od Polski pływa wiele statków, które wydzielają dużo dwutlenku siarki, to wtedy ta nasza niewielka flota… Ona nie ma większego znaczenia.

Oczywiście chciałbym jednoznacznie powiedzieć, że jak najbardziej jestem za działaniami proekologicznymi, ale powinniśmy jako państwo wiedzieć, że każda decyzja jest wieloskładnikowa, że są pewne współczynniki wagowe, że jest kwestia ekologii, czystego powietrza, co dla człowieka jest najważniejsze, ale dla niego ważna jest też gospodarka, ważna jest pewna niezależność itd. Tych elementów jest więcej. Oczywiście jeżeli to są… Nie jestem specjalistą w tej dziedzinie, bo, jak państwo wiedzą, jestem głównie informatykiem, ale… Jeżeli jest niska emisyjność, to wtedy wiemy, że szkodliwość jest większa. Jeżeli emisyjność jest… Jeżeli te substancje unoszą się wyżej, to wtedy zjawiska są ponadregionalne czy wręcz globalne. Wiemy, że w przypadku CO2 głównym, powiedziałbym, dostawcą są Chiny, Stany Zjednoczone. W sensie globalnym ogromne wysiłki Europy, bo tak trzeba powiedzieć… To nie jest oczywiste, jak wpływają… Wiemy też, że koszty finansowe i ekologiczne tak zwanych czystych energii… Przecież wyprodukowanie ogniwa fotowoltaicznego wiąże się jednak z procesem technologicznym, który nie jest procesem czystym. Utylizacja tych ogniw to też jest problem, dlatego nie możemy popadać w skrajności. Zrozumiałem wypowiedź pana senatora Jackowskiego jako próbę spokojniejszego oglądu tej sprawy. Nie chcę mówić o wszystkich kwestiach, które pan senator wypowiedział, myślę o jednej z przesłanek.

Proszę państwa, pan marszałek powiedział, że większość uważa, że efekt cieplarniany został spowodowany… Większość nie ustala takich faktów. takie fakty są stwierdzane w wyniku badań. Muszę powiedzieć, że byłem na wielu konferencjach naukowych na temat efektu cieplarnianego, nawet nasz niedawny pan senator Miłek napisał na ten temat dwie książki. I naukowcy jednak twierdzą, że nie ma dowodów naukowych na to, że efekt cieplarniany jest spowodowany przez człowieka. Ja akurat reprezentuję Akademię Górniczo-Hutniczą, która ma w tym zakresie, że tak powiem, znaczny zasób kadrowy. Musimy odróżnić propagandę od faktów. Musimy wiedzieć, że decyzje są wieloskładnikowe, że trzeba brać pod uwagę różne argumenty. Bardzo dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Informuję, że głosowanie w sprawie rozpatrywanej ustawy zostanie przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu. Dziękuję bardzo.

Punkt 15. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu piętnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw.

Projekt ten został wniesiony przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji i zawarty jest w druku nr 705, a sprawozdanie komisji w druku nr 705 S.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, senatora Łukasza Abgarowicza, o przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji o projekcie ustawy.

Senator Sprawozdawca Łukasz Abgarowicz:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Mam przyjemność przedstawić sprawozdanie trzech komisji – Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych – o projekcie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw.

Wysoka Izbo, jest to inicjatywa legislacyjna, która wynikła z petycji wniesionej przez Spółdzielnię Mieszkaniową Lokatorsko-Własnościową „Politechnik” ze Szczecina. Celem ustawy jest wyeliminowanie wątpliwości, jakie wynikają z interpretacji przepisów odnoszących się do zakazu przekształceń, które są podstawą odmowy dokonania przekształceń praw do lokalu w przypadku mieszkań w zasobach spółdzielni mieszkaniowych. Powiem pokrótce: chodzi o cały szereg zmian ustawodawczych, które zmieniły stosunek i prawa w zakresie przekształceń własnościowych lokali w spółdzielniach mieszkaniowych i w TBS. Początkowo obowiązywał zakaz ustanawiania odrębnej własności na lokalach w budynkach wzniesionych z udziałem preferencyjnych kredytów pochodzących z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, a także innych programów rządowych wspierających budownictwo mieszkaniowe.

Wspomniany zakaz obowiązywał właściwie do 2011 r., były jednak rozmaite zmiany, które dotyczyły rozmaitych podmiotów. Inaczej wyglądała sytuacja w spółdzielniach, inaczej w TBS. Nowelizacja z 2009 r. ustawy o niektórych formach wspierania budownictwa mieszkaniowego przewidywała brak możliwości ustanawiania odrębnej własności na lokalach, które zostały wybudowane ze wspomnianą pomocą. W 2011 r., gdy została dokonana kolejna nowelizacja, która zmieniła istniejącą sytuację, można już było ustanawiać odrębną własność na wspomnianych mieszkaniach. W związku z wszystkimi przywołanymi zmianami powstały rozmaite problemy interpretacyjne, które skutkowały odmowami ustanowienia odrębnej własności na lokalach.

Żeby pokrótce scharakteryzować państwu, jak wyglądała sytuacja… Pamiętają państwo ustawę o TBS i cały system TBS. Na początku w ogóle nie było możliwe dokonywanie wspomnianych przekształceń. Z jednej strony był kredyt z KNF, a z drugiej strony występował partycypant, który obligatoryjnie musiał być podmiotem innym niż najemca lokalu. Po pewnym czasie dokonano zmian polegających na tym, że partycypantem, czyli osobą mającą udział w kosztach wybudowania mieszkania na wynajem, mógł już być najemca. Rozszerzono wspomnianą działalność na spółdzielnie mieszkaniowe.

Ponieważ celowe jest wyodrębnianie, w jak największym stopniu, oddzielnego prawa własności na lokalach, o których tu mowa, trzeba wspomnianą sprawę uporządkować. Stosunkowo niewielkie zmiany, które proponowane są w omawianej tu ustawie, sprowadzają się w gruncie rzeczy do trzech zmian: dwóch w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i jednej w ustawie o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw. Zmiany te prowadzą do jasnego określenia, jakie lokale nie mogą podlegać ustanowieniu odrębnej własności. Ten zakaz przekształcenia własnościowego dotyczy tylko tych lokali, które zostały wzniesione w TBS do 2009 r., czy ze środków udzielonych do 2009 r., i w których partycypant jest różny niż najemca, to znaczy w takich przypadkach, kiedy najemca, który chciałby się ubiegać o przekształcenie czy wyodrębnienie zajmowanego przez niego mieszkania, nie ponosił kosztów wybudowania tego mieszkania.

Chcę powiedzieć, że faktycznie sprowadza się to do bardzo już niewielkiej liczby lokali, bo jak wskazywała praktyka, ludzie, którzy chcieli mieć mieszkanie, po prostu rodzinnie ustalali partycypanta, był nim wujek, była nim ciocia albo ktoś taki, tak że ktoś występował w roli partycypanta, a najemcą była ta osoba, która de facto to finansowała. I ponieważ ta partycypacja jest przenaszalna, wydaje się, że to doprowadzi w przyszłości, krótko powiem, do sprywatyzowania tych mieszkań.

W imieniu połączonych komisji proszę o przyjęcie przez Senat załączonego tekstu projektowanej ustawy. Państwo mają go w druku nr 705 S. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać trwające nie dłużej niż minutę zapytania do sprawozdawcy komisji oraz do upoważnionego przedstawiciela wnioskodawców. Przypominam, że wnioskodawcy upoważnili do ich reprezentowania senatora Aleksandra Świeykowskiego. Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zadać takie pytanie?

Pan senator Cioch.

Czy jeszcze ktoś?

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Henryk Cioch:

Pani Marszałek, mam pytanie natury zasadniczej, ten przekaz będzie bardzo istotny dla pana senatora sprawozdawcy.

Padały w komisji różne propozycje, były dyskusje, stanowiska były bardzo zróżnicowane. Sąd Najwyższy nie zajął stanowiska, ale wiemy, jakie jest orzeczenie Sądu Najwyższego. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego, zarówno w TBS, jak i w spółdzielniach mieszkaniowych, które wybudowały lokale przy pomocy środków z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, nadal istnieje zakaz przekształceń czyli ustanawiania odrębnych własności lokali. Przepraszam, to pytanie jest bardzo istotne, dlatego jest takie rozbudowane. I po tych dyskusjach wpierw była propozycja, żeby skreślić art. 17 ust. 3. I w ostateczności, tak wynika z tej propozycji, zajęto stanowisko, żeby zmienić treść art. 17 ust. 3. Ja chciałbym się dowiedzieć… Jest tutaj pomieszanie dwóch materii: przekształcania spółdzielczych lokatorskich praw do lokali w odrębną własność lokali i, drugi problem, możliwości wykupu mieszkań w TBS. Panie Sprawozdawco, jednym zdaniem – bo moje wątpliwości do chwili obecnej, uczciwie to mówię, nie są w pełni rozwiane – chciałbym, żeby dać jednoznaczny przekaz, a więc już stawiam konkretne pytanie. Czy w spółdzielniach mieszkaniowych istnieje jeszcze zakaz, czy już go nie ma? To by było pytanie odnośnie do spółdzielni mieszkaniowych.

I teraz następne pytanie: jakie lokale w TBS mogą być przekształcone w odrębną własność, a jakie nie?

Uważam, że odpowiedź na te pytania rozwiałaby wątpliwości. Bo dla mnie propozycja zmiany tych przepisów nie jest w pełni zrozumiała.

Senator Łukasz Abgarowicz:

Pani Marszałek! Panie Senatorze!

Rzeczywiście rozważano wykreślenie art. 17 ust. 3 – taki był w gruncie rzeczy wniosek zawarty w petycji. Ale po przeprowadzeniu analizy z pomocą pracowników naszego Biura Legislacyjnego stwierdzono, że konfliktu pomiędzy tym artykułem a innymi przepisami, których interpretacje skutkowały odmową przekształcenia, nie ma. Te odmowy wynikały z błędnej interpretacji, a nie z samego przepisu, dlatego komisje postanowiły przepis utrzymać, ale wprowadzić kilka zmian po to, żeby wyraźnie określić, jakie mieszkania nie mogą podlegać, powiem skrótowo, sprywatyzowaniu. Dotyczy to tych lokali w TBS, w przypadku których kto inny jest partycypantem, a kto inny wnosi o przekształcenie lokalu w odrębną własność na jego rzecz. Pamiętamy ten przepis – to był zły przepis w początkach funkcjonowania TBS – zgodnie z którym partycypantem w ogóle nie mógł być najemca, co doprowadziło do obchodzenia przepisów i pewnego rodzaju patologii. Na te mieszkania decydowali się często ludzie młodzi o przyzwoitych dochodach. Jak pamiętamy, w latach dziewięćdziesiątych banki były bardzo ostrożne w udzielaniu kredytów i żeby dostać kredyt, trzeba było mieć wieloletnią historię dobrych dochodów, nie wystarczyły aktualne dobre dochody, a ludzie mieli pieniądze i chcieli mieć mieszkania. No więc często bywało tak, że 30% z tytułu wkładu do mieszkania – to był obowiązkowy wkład własny partycypanta w TBS – wnosiła ciocia, wujek, no, ktoś z rodziny, bo wtedy to się w ten sposób robiło, i jako najemca wskazana była ta osoba, która de facto dofinansowała. Ale były też przypadki, kiedy partycypantem nie była osoba z rodziny, bo partycypanem mogły być też inne podmioty, na przykład gminy, które chciały rozwiązać problemy mieszkaniowe i budowały mieszkania na wynajem, korzystając z preferencyjnych kredytów z KNF. I jeżeli te mieszkania zostały wybudowane na wynajem, a partycypantem nie jest najemca, tylko na przykład jakaś instytucja, to takich mieszkań nie można przekształcić w odrębną własność. Ponieważ jednak mamy do czynienia z obrotem na rynku rozmaitymi prawami… No, wydaje się, że tu istotna jest możliwość dogadywania się nie tylko w tych przypadkach, o których mówiłem – tu się wyprostują te patologie, bo w rodzinach te rzeczy niejako się oddaje tym ludziom… No ale rzeczą jasną jest, że nie można kogoś, kto się zaangażował, zostając partycypantem, niejako okraść, przywłaszczając to mieszkanie. I to jest właściwie jedyna grupa mieszkań, które nie będą podlegały przemianom własnościowym.

Czy to jest wystarczająco jasne dla pana profesora?

(Senator Henryk Cioch: Ten przekaz jest niezmiernie ważny…)

Ja starałem się mówić o konkretnych paragrafach, żeby potem…

(Senator Henryk Cioch: …z tych powodów, o których powiedziałem. Ta problematyka budziła, budzi i budzić będzie…)

Emocje, to jest poza dyskusją.

(Senator Henryk Cioch: …wątpliwości i emocje. Ja uczciwie powiem, że chociaż ja tą problematyką się zajmowałem, to w chwili obecnej nie mógłbym udzielić jednoznacznej, pewnej odpowiedzi.)

Możemy się różnić… Pan profesor niewątpliwie w sprawach spółdzielczych jest wybitnym fachowcem. Ale jeśli idzie o postępowanie, to w moim przekonaniu ta inicjatywa rzeczywiście porządkuje te sprawy. Dziękuję.

(Senator Henryk Cioch: Oby tak było.)

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze pytania? Nie ma.

Dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Łukasz Abgarowicz: Dziękuję bardzo.)

Czy przedstawiciel rządu chce zabrać głos w sprawie przedstawionego projektu ustawy?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Paweł Orłowski:

Dziękuję, Pani Marszałek.

Nie wnoszę uwag.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Pani Izabela Leszczyna, zapraszam. Ministerstwo Finansów reprezentuje pani sekretarz stanu.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Izabela Leszczyna:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

To wszystko, co powiedział pan senator sprawozdawca, pan senator Abgarowicz, wyjaśniło z pewnością zamysł i intencję senatorów, którzy są autorami druku nr 705 i późniejszego druku nr 705S.

Ja zaś chciałabym powiedzieć – i oczywiście to jest stanowisko ministra finansów, a nie stanowisko rządu – że art. 17, artykuł z ustawy o poręczeniach i gwarancjach, który zakazywał przekształcania mieszkań wybudowanych z udziałem kredytu z BGK, przestał funkcjonować, przestał obowiązywać w roku 2011, kiedy ustawodawca przeprowadził nowelizację ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. I w ocenie ministra finansów ta nowelizacja z roku 2011 jest tożsama z tym, co wyjaśnił pan senator Abgarowicz. W art. 33e jest napisane, że takie mieszkania mogą być wyodrębnione na własność i że przeniesienie własności może nastąpić wtedy, kiedy najemca lokalu jednocześnie… w sytuacji gdy umowa dotyczy i najemcy, i partycypanta. To znaczy może nastąpić na rzecz osoby fizycznej, która jednocześnie jest najemcą i partycypantem. Czyli, jak rozumiem, intencje Senatu tak naprawdę są skonsumowane w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Zdaniem ministra finansów nie ma więc powodu, żebyśmy modyfikowali art. 17 ustawy o poręczeniach i gwarancjach, który de facto nie obowiązuje, bo wydaje się, że to wprowadzi tylko dodatkowe zamieszanie, a niczego nie wyjaśni. Dlatego też minister finansów z życzliwością przyjął inicjatywę Senatu, która polegała na propozycji wykreślenia art. 17 ust. 3 jako artykułu martwego, i na pozostawieniu tego, co… To znaczy zależało nam na tym rozwiązaniu z jeszcze jednego względu. Otóż tak naprawdę mówimy tu o polityce mieszkaniowej, a nie o gwarancjach i poręczeniach, i ta polityka powinna być wyjaśniana i powinna znaleźć swoje miejsce w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, a niekoniecznie w ustawie o poręczeniach i gwarancjach.

Stąd też stanowisko ministra finansów jest takie: popieramy nowelizację z druku nr 705, czyli jesteśmy za wykreśleniem art. 17 ust. 3, ponieważ art. 33e ust. 1 w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego konsumuje, naszym zdaniem, dokładnie intencję Wysokiego Senatu. Bardzo dziękuję.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję.

Pani Minister, proszę jeszcze na moment zostać.

Zapytania i odpowiedzi

Obecnie senatorowie mogą zgłaszać z miejsca trwające nie dłużej niż minutę zapytania do obecnego na posiedzeniu przedstawiciela rządu, związane z omawianym punktem porządku obrad.

Czy są pytania?

Pan senator Cioch, bardzo proszę.

Senator Henryk Cioch:

Pani Minister, czy pani zdaniem w razie skreślenia art. 17 ust. 3 nie byłoby żadnych ograniczeń – zarówno w TBS, jak i w spółdzielniach mieszkaniowych – w zakresie dokonywanych przekształceń? Chodzi o ustanawianie odrębnej własności lokalu albo w następstwie przekształcenia prawa najmu w odrębną własność lokalu, albo w następstwie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa w odrębną własność lokalu, ponieważ od 2009 r. nie jest możliwe przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Dlaczego to pytanie jest bardzo istotne i wręcz kluczowe? Otóż dlatego… Czy nie jest pani zdania, że gdyby został skreślony art. 17 ust. 3, to również byłoby możliwe ustanawianie odrębnej własności lokali czy też byłaby możliwa prywatyzacja w TBS takich lokali w sytuacji, które wymieniał senator sprawozdawca, czyli wtedy, kiedy kto inny jest najemcą, a kto inny jest partycypantem?

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Pani Minister, bardzo proszę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Izabela Leszczyna:

Dziękuję za to pytanie.

Panie Senatorze, w mojej ocenie skreślenie art. 17 ust. 3 w żaden sposób nie zmieni, nie wpłynie na zmianę brzmienia art. 33e w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Ten artykuł mówi wyraźnie, że przeniesienie własności lokalu mieszkalnego przez towarzystwo budownictwa społecznego może nastąpić wyłącznie na rzecz osoby fizycznej, będącej jednocześnie najemcą lokalu mieszkalnego i stroną umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy tego lokalu. Czyli odpowiadając na pytanie pana senatora, powiem tak: moim zdaniem nie będzie możliwe przekształcenie mieszkania w sytuacji, w której kto inny jest najemcą, a kto inny jest partycypantem. Przy czym chciałabym podkreślić jeszcze raz, że ja się wypowiadam o sprawach, które są we właściwości ministra finansów, czyli nie z zakresu prawa budowlanego czy polityki mieszkaniowej. Naszym zdaniem w ustawie, dla której właściwym jest minister finansów, czyli w ustawie o poręczeniach i gwarancjach, art. 17 jest niepotrzebny, tym bardziej że praktycznie przepis ten jest martwy, dlatego jesteśmy za jego skreśleniem. Pozostałe kwestie są wyjaśnione, opisane i rozwiązane w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze pytania? Nie widzę chętnych.

Dziękuję bardzo, Pani Minister.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Izabela Leszczyna: Dziękuję bardzo.)

Otwarcie dyskusji

Otwieram dyskusję.

Informuję, że nikt z państwa nie zapisał się do…

(Senator Henryk Cioch: Ja się zapisuję.)

Pan zapisuje się do głosu. Proszę zawsze wcześniej to sygnalizować.

Zapraszam. Pan senator Cioch.

Senator Henryk Cioch:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Miałem nie zabierać głosu, niemniej jednak sytuacja, jaka tutaj wynikła, niejako zmusiła mnie do tego. Oczywiście doskonale pamiętamy, że pierwsza propozycja była bardzo klarowna: skreślić art. 17 ust. 3. Pojawiły się wątpliwości oczywiście wywołane różnymi opiniami, odmiennymi stanowiskami, jeśli chodzi o stanowisko ministra finansów, ministra infrastruktury – tutaj to jest sprawa kluczowa – a przede wszystkim stanowisko Krajowej Rady Notarialnej, która nie uchyliła się od zajęcia stanowiska w tej sprawie. I bardzo dobrze, ponieważ za każdym razem, gdy następuje przekształcenie pociągające za sobą ustanowienie odrębnej własności lokali – bez względu na to, czy to jest TBS, bez względu na to, czy jest to spółdzielnia mieszkaniowa – obligatoryjnie pod rygorem nieważności musi zostać sporządzony akt notarialny. I to jest sprawa niezmiernie istotna dla notariuszy, jeśli chodzi o taki czytelny, jasny, niebudzący wątpliwości przekaz, jest ona niezmiernie istotna dla notariuszy, którzy obecnie mają olbrzymie problemy właśnie w następstwie takich sytuacji, kiedy regulacje związane z obrotem nieruchomościami są nieprecyzyjne, budzą wątpliwości. Nie chcę tu podawać przykładów. Te kwestie są niezmiernie istotne dla właścicieli, dla nabywców lokali, dla tych, którzy chcą nabyć własność i mieć pewność, że nabywają własność. Jeżeli idą do biura notarialnego, a muszą pójść… Jeżeli notariusz odmawia, to musi podać przyczyny, powiedzieć, dlaczego odmawia. Wyjaśnienie tych kwestii ma charakter kluczowy.

W trakcie prac w komisjach – pracowały połączone komisje – my sami nabraliśmy wątpliwości co do… Propozycja była taka: skreślamy art. 17 ust. 3 i jest pełna wolność i swoboda. A okazuje się, że tej wolności i swobody nie ma. Pan senator Abgarowicz zwrócił na to uwagę, ale z ust pani minister tego nie usłyszałem. Ja bardziej daję wiarę… To jest skomplikowana sprawa, moje wątpliwości nie zostały rozwiane, ale intuicyjnie… A prawnik też czasami powinien kierować się intuicją. W moim przekonaniu ograniczenia nadal będą istniały w takim zakresie, w jakim przedstawił je pan senator Abgarowicz, i czemu daje wyraz projekt zmiany tych przepisów wraz z bardzo skomplikowanym uzasadnieniem przygotowanym przez naszych senackich prawników z Biura Legislacyjnego. Dziękuję.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Dziękuję bardzo.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Zamknięcie dyskusji

Zamykam dyskusję.

Teraz Senat mógłby przystąpić do trzeciego czytania projektu ustawy. Trzecie czytanie objęłoby jedynie głosowanie. Zostanie ono przeprowadzone razem z innymi głosowaniami.

Komunikaty

Proszę o komunikaty.

Senator Sekretarz Andrzej Pająk:

Posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie wniosków zgłoszonych do ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka odbędzie się piętnaście minut po ogłoszeniu przerwy w sali nr 182. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Maria Pańczyk-Pozdziej:

Ogłaszam dwugodzinną przerwę do godziny 13.20.

(Przerwa w obradach od godziny 11 minut 18 do godziny 13 minut 20)

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Wznowienie obrad

Wznawiam obrady.

Bardzo proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad…

(Rozmowy na sali)

Proszę państwa, już zaczęliśmy obrady! Przepraszam bardzo, zaczęliśmy obrady, bardzo proszę o ciszę.

Punkt 12. porządku obrad: ustawa o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: ustawa o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Gospodarki Narodowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w trakcie debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 746 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Gospodarki Narodowej

Bardzo proszę sprawozdawcę, senatora Jana Michalskiego, o przedstawienie sprawozdania.

Senator Sprawozdawca Jan Michalski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Połączone komisje wnoszą do Wysokiego Senatu o przyjęcie poprawek od pierwszej do dwudziestej piątej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Wnioski w trakcie dyskusji złożyli pan senator Stanisław Jurcewicz i senator Jan Michalski.

Nie chcą? Dziękuję.

Teraz głosowanie nad przedstawionymi poprawkami.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie – nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza zmierza do rozstrzygnięcia bezpośrednio w ustawie, a nie na poziomie rozporządzenia, o obowiązku pracodawcy polegającym na wydaniu skierowania na badania lekarskie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 77 senatorów, 54 było za, 1 – przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 1)

Poprawka pierwsza została przyjęta.

Poprawka druga modyfikuje przepisy dotyczące ryczałtu z tytułu użytkowania pojazdu służbowego, tak aby objąć nimi świadczenia częściowo odpłatne.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 75 senatorów, 52 było za, 22 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 2)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia zmierza do zastąpienia w przepisie spójnika alternatywy rozłącznej spójnikiem alternatywy łącznej, co w prawidłowy sposób wyraża intencje ustawodawcy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 56 było za, 23 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czwarta zakłada, że przy ustaleniu pochodzenia produktów eksportowanych w ramach kontraktu eksportowego za składniki pochodzenia zagranicznego uznane zostaną koszty wytworzenia produktów poniesione na rzecz pracowników, dostawców lub usługodawców niemających miejsca zamieszkania w Polsce, a nie na rzecz takich podmiotów będących cudzoziemcami nieposiadającymi Karty Polaka.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu (Głosowanie nr 4).

Poprawka czwarta została przyjęta.

Poprawka piąta przesądza, że zwolnieniem z obowiązków statystycznych objęty jest mikroprzedsiębiorca jedynie w pierwszym roku swojej działalności, a nie w latach następnych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 5)

Poprawka piąta została przyjęta.

Poprawka szósta koryguje błąd językowy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 74 senatorów, 49 było za, 25 wstrzymało się od głosu, nikt nie głosował przeciw. (Głosowanie nr 6)

Poprawka szósta została przyjęta.

Poprawka siódma ujednolica zasady udostępniania rejestrów zbiorów danych prowadzonych przez administratora bezpieczeństwa informacji i przez GIODO.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)

Poprawka siódma została przyjęta.

Poprawka ósma zwalnia administratora bezpieczeństwa informacji z obowiązku prowadzenia rejestrów zbiorów danych w analogicznych przypadkach, w których funkcjonuje zwolnienie z obowiązku rejestracji zbiorów przez generalnego inspektora ochrony danych osobowych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)

Poprawka ósma została przyjęta.

Poprawka dziewiąta umożliwia zwolnienie z obowiązku rejestracji zbiorów danych w rejestrach GIODO, już z chwilą ponownego powołania administratora bezpieczeństwa informacji, wykreślonego uprzednio z rejestru administratorów w drodze czynności materialno-technicznej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 9)

Poprawka dziewiąta została przyjęta.

Poprawka dziesiąta skreśla zmianę pozorną. Brzmienie przepisu przed nowelizacją jest tożsame z jego brzmieniem po nowelizacji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Poprawka dziesiąta została przyjęta.

Nad poprawkami jedenastą i osiemnastą należy głosować łącznie. Ujednolicają one przepisy dotyczące odpowiedzialności za składanie fałszywych oświadczeń z przepisami kodeksu karnego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Poprawki jedenasta i osiemnasta zostały przyjęte.

Poprawka dwunasta wprowadza rozwiązanie, zgodnie z którym etykieta handlowa będzie przytwierdzona do roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów albo ich opakowań.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)

Poprawka dwunasta została przyjęta.

Poprawka trzynasta precyzuje, że przedsiębiorcy będą wydawali paszporty roślin w imieniu wojewódzkiego inspektora, który ich do tego upoważnił.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Poprawka trzynasta została przyjęta.

Poprawka czternasta określa, że odmowa wojewódzkiego inspektora w sprawie udzielania upoważnienia do wydawania paszportów zastępczych będzie następowała w formie decyzji.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 54 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Poprawka czternasta została przyjęta.

Poprawka piętnasta zamienia możliwość cofnięcia upoważnienia oraz zmiany zakresu roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, dla których paszporty mogą być wydawane przez upoważniony podmiot, na obowiązek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 15)

Poprawka piętnasta została przyjęta.

Poprawka szesnasta skreśla nienormatywny fragment przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)

Poprawka szesnasta została przyjęta.

Poprawka siedemnasta uwzględnia wcześniejsze wprowadzenie skrótu do ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 55 było za, 24 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 17)

Poprawka siedemnasta została przyjęta.

Poprawka dziewiętnasta skreśla normatywnie zbędne fragmenty przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 54 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 18)

Poprawka dziewiętnasta została przyjęta.

Poprawka dwudziesta skreśla przepis modyfikujący ogólną normę stanowiącą, że do postępowań w sprawie akcyzy stosuje się przepisy ordynacji podatkowej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 55 było za, 25 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)

Poprawka dwudziesta została przyjęta.

Poprawka dwudziesta pierwsza poprawia błędne odesłanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, 54 było za, 24 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 20)

Poprawka dwudziesta pierwsza została przyjęta.

Poprawka dwudziesta druga zmierza do zastosowania wyższej sankcyjnej stawki akcyzy w stosunku do paliw opałowych dopiero wówczas, gdy przy niespełnieniu warunków dotyczących oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych paliw ustalono, że paliwa te nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 54 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 21)

Poprawka dwudziesta druga została przyjęta.

Poprawka dwudziesta trzecia doprecyzowuje, że dyspozycja przepisu obejmuje albo wiercenie w celu wykorzystania ciepła Ziemi albo wykonywanie wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)

Poprawka dwudziesta trzecia została przyjęta.

Poprawka dwudziesta czwarta przewiduje, że w 2015 r. do ustalenia przychodu pracownika z tytułu wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych znajdą zastosowanie przepisy korzystniejsze.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 23)

Poprawka dwudziesta czwarta została przyjęta.

Poprawka dwudziesta piąta modyfikuje przepis przejściowy, zakładając, że wskazany w nim przepis ma znaleźć zastosowanie po dniu wejścia w życie ustawy także do spraw wszczętych i niezakończonych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 54 było za, 26 wstrzymało się od głosu (Głosowanie nr 24).

Poprawka dwudziesta piąta została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 55 było za, 26 wstrzymało się od głosu, nikt nie był przeciw. (Głosowanie nr 25)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej.

Punkt 13. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzynastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw.

Komisja Środowiska oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o wprowadzenie poprawek do ustawy; druk senacki nr 752 A.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka pierwsza uzupełnia ustawę o przepis uprawniający dyrektora urzędu morskiego do kontroli książki zapisów o każdorazowym przejściu na zasilanie paliwem innym niż aktualnie używane w celu ustalenia, czy ze statku nie dokonano zrzutu szkodliwych substancji lub emisji siarki.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 26)

Poprawka pierwsza została przyjęta.

Poprawka druga dodaje do ustawy przepis stanowiący podstawę do nałożenia na kapitana lub innego członka załogi statku kary pieniężnej za naruszenie obowiązku prowadzenia książki zapisów o każdorazowym przejściu na zasilanie paliwem innym niż aktualnie używane.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 27)

Poprawka druga została przyjęta.

Poprawka trzecia zmienia załącznik do ustawy w ten sposób, aby stosowana w nim terminologia była zgodna z nomenklaturą używaną w ustawie o podatku tonażowym.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 28)

Poprawka trzecia została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 53 – za, 26 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 1. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw.

W przewie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie; znajduje się ono w druku nr 744 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej

Bardzo proszę sprawozdawcę senatora Jana Michalskiego o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jan Michalski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Połączone komisje wnoszą o przyjęcie wniosku zawartego w sprawozdaniu w punkcie oznaczonym rzymską jedynką, czyli o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca, pan senator Jan Rulewski, lub pozostały senator sprawozdawca, pan senator Witold Sitarz, chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Jan Rulewski chce, tak?

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Jan Rulewski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Przyczyną obrony tych poprawek – ona może się wydawać desperacka – jest ewidentny błąd ministerstwa, pełnego buchalterów, którzy zapomnieli o osobach bezrobotnych z rodziną, z dziećmi. W wyniku tego te osoby w żadnej mierze nie skorzystają z dobroci ustawy i przy dochodach w wysokości 578 zł – no, powiedzmy, że jeszcze jest kwestia zasiłku rodzinnego – uzyskają jak do tej pory 36 zł. Ten sam buchalter pamiętał o tym, żeby podnieść tym wszystkim, którzy maja dochody powyżej 100 tysięcy zł, rzędu 200 tysięcy zł, te świadczenia aż do poziomu 400 zł. I co? Nie mam nic przeciwko temu, tylko że oni tego nie odczują. Jeśli ktoś mi nie dowierza, jeśli ktoś nie chce uznać tego za przekonujące, to przypominam, że OECD wskazała w najnowszym raporcie – a nie jest to instytucja charytatywna, bynajmniej nie jest związana z pomocą społeczną – że w Polsce zasiłki dla bezrobotnych, i podatników zarazem, są nie tylko za małe, ale i zbyt krótkotrwałe; przypominam: jest to pół roku.

Do moich kolegów apeluję, że czasem warto poprzeć tych, którzy tego przekazu nie słuchają czy tych poprawek nie czytają, nie chodzą do urn, ale są warci poparcia. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem komisji o przyjęciu ustawy oraz poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 70 – za, 6 – przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 30)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 2. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie; znajduje się ono w druku nr 753 Z.

Sprawozdanie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej

Bardzo proszę sprawozdawcę senatora Mieczysława Augustyna o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Mieczysław Augustyn:

Panie Marszałku! Wysoko Izbo!

Komisja podtrzymuje swoje stanowisko i wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senatorzy wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że wnioski w trakcie dyskusji złożyli pan senator Waldemar Kraska i pan senator Robert Mamątow.

Nie chcą. Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 76 było za, 5 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 31)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 3. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Znajduje się on w druku senackim nr 738A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 32)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach.

Punkt 4. porządku obrad: ustawa – Prawo o aktach stanu cywilnego (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: ustawa – Prawo o aktach stanu cywilnego.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie; znajduje się ono w druku nr 729 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

Bardzo proszę sprawozdawcę, pana senatora Leszka Piechotę, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Leszek Piechota:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Połączone komisje przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko: Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki od trzeciej do piątej, jedenastą, od trzynastej do dziewiętnastej, od dwudziestej pierwszej do dwudziestej trzeciej i od dwudziestej piątej do dwudziestej dziewiątej. Dziękuję.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Sprawozdanie mniejszości połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

Bardzo proszę sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji, panią senator Janinę Sagatowską, o przedstawienie wniosków popartych przez mniejszość połączonych komisji.

Senator Sprawozdawca Janina Sagatowska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu mniejszości połączonych komisji, czyli senatorów Jackowskiego, Sagatowskiej, Czudowskiej, Matusiewicza, Koguta, Seweryńskiego i Ciocha, proszę o poparcie poprawek siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej i dwudziestej czwartej.

Wysoka Izbo, wprowadzenie do przedmiotowej ustawy nowego rodzaju zaświadczenia, jakim jest zaświadczenie o stanie cywilnym, może umożliwiać zawieranie związków małżeńskich jednopłciowych w krajach, w których zawieranie takich małżeństw jest niedopuszczalne. Jest to pewnego rodzaju obchodzenie naszej konstytucji, która stanowi, że małżeństwo to związek kobiety i mężczyzny. Proszę o poparcie tych poprawek. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Wnioski w trakcie dyskusji zgłosili: pan senator Jarosław Lasecki, pan senator Jan Maria Jackowski, pani senator Janina Sagatowska, pani senator Dorota Czudowska, pan senator Andrzej Matusiewicz, pan senator Stanisław Kogut, pan senator Michał Seweryński, pan senator Henryk Cioch, pan senator Piotr Zientarski i pan senator Janusz Sepioł. Sprawozdawcą Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej był pan senator Andrzej Pająk.

Pan senator Jackowski, bardzo proszę.

Senator Jan Maria Jackowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałbym prosić Wysoką Izbę o… Ponieważ w toku debaty wyszło wyraźnie… To, co mówił przedstawiciel rządu, pan minister z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, nie pozwoliło nie mieć wątpliwości co do proponowanego zapisu o zaświadczeniu o stanie cywilnym, które może być wykorzystane wbrew intencji wnioskodawcy, czyli rządu. To znaczy, może być użyte do wprowadzenia boczną furtką jednopłciowych małżeństw w Polsce. Z tego tytułu sprawą bardzo istotną wydaje się to, abyśmy nie tworzyli prawa, które nie będzie jednoznaczne, które będzie otwierało furtkę… Chodzi o to, żeby na terenie Polski nie wprowadzać możliwości czy sytuacji, które nie mają oparcia w konstytucji; myślę tu szczególnie o art. 18 konstytucji. Ja wiem, że dla niektórych może to jest śmieszna sprawa, ale, jak myślę, rodzina, małżeństwo, które są zapisane w konstytucji, są fundamentem ładu społecznego i w tych sprawach naprawdę prosiłbym nie żartować. (Oklaski)

Prosiłbym o poparcie tej poprawki. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Nie widzę więcej zgłoszeń osób chętnych do zabrania głosu.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie – nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza zmierza do usunięcia z przepisów ustawy definicji pojęcia „stan cywilny”.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, 28 – za, 49 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 33)

Poprawka nie uzyskała poparcia.

Nad poprawkami drugą, szóstą, dwudziestą należy głosować łącznie.

Poprawka druga powoduje, że gmina nie będzie okręgiem rejestracji stanu cywilnego w odniesieniu do małżeństwa. Poprawki szósta i dwudziesta są jej konsekwencją.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Na 81 senatorów 1 głosował za, 80 – przeciw. (Głosowanie nr 34)

Poprawki druga, szósta i dwudziesta zostały odrzucone.

Poprawka trzecia usuwa zbędne wyrazy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto sią wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 35)

Poprawka czwarta ma na celu zastosowanie prawidłowej terminologii w odniesieniu do rodzaju dokumentu potwierdzającego ukończenie studiów podyplomowych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 36)

Poprawka czwarta została przyjęta.

Poprawka piąta ma charakter językowy oraz jednocześnie doprecyzowuje przepis.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 37)

Poprawka piąta została przyjęta.

Nad poprawkami siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą i dwudziestą czwartą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawkami jedenastą i dwunastą.

Poprawka piąta powoduje, że minister właściwy do spraw wewnętrznych nie będzie określał wzoru wniosku o wydanie zaświadczenia…

(Głosy z sali: Siódma.)

Poprawka siódma, przepraszam.

Poprawka siódma powoduje, że minister właściwy do spraw wewnętrznych nie będzie określał wzorów wniosku o wydanie zaświadczenia oraz zaświadczenia o stanie cywilnym. Poprawka ósma, dziewiąta, dziesiąta i dwudziesta czwarta są jej konsekwencją.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 29 – za, 51 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 38)

Stwierdzam, że poprawki siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta i dwudziesta czwarta zostały odrzucone.

Teraz chyba poprawka szesnasta… jedenasta.

(Głos z sali: Jedenasta i szesnasta.)

Okej.

Poprawka jedenasta ma na celu zastosowanie terminologii jaką, w zakresie ponoszenia odpowiedzialności za składanie fałszywych określeń, posługuje się kodeks karny. Poprawka szesnasta zmierza do osiągnięcia tego samego celu. Czyli głosujemy nad poprawkami jedenastą i szesnastą.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 57 – za, 24 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 39)

Poprawka jedenasta i szesnaście zostały przyjęte.

Poprawka dwunasta powoduje, że zaświadczenie o stanie cywilnym będzie zawierało informację, że nie może ono służyć do zawarcia związku małżeńskiego lub innego związku cywilnego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 31 – za, 48 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 40)

Poprawka dwunasta została odrzucona.

Nad poprawkami trzynastą i czternastą należy głosować łącznie.

Poprawka trzynasta ma na celu sformułowanie przepisów zgodnie z zasadami techniki prawodawczej. Poprawka czternasta stanowi jej konsekwencję.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 70 senatorów, 69 – za, 1 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 41)

Poprawki trzynasta i czternasta zostały przyjęte.

Nad poprawkami piętnastą, siedemnastą, dwudziestą pierwszą i dwudziestą trzecią należy głosować łącznie. Poprawka piętnasta jednoznacznie wskazuje, że określone czynności kierownik urzędu stanu cywilnego będzie wykonywał obligatoryjnie. Poprawki siedemnasta, dwudziesta pierwsza i dwudziesta trzecia zmierzają do tego osiągnięcia tego samego celu. Czytam dokładnie, jak jest napisane.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 42)

Poprawki piętnasta, siedemnasta, dwudziesta pierwsza i dwudziesta trzecia zostały przyjęte.

Poprawka osiemnasta ma na celu doprecyzowanie formy, w jakiej osoby, które zamierzają zawrzeć małżeństwo poza granicami naszego kraju, mogą otrzymać pisemne zaświadczenie stwierdzające, że zgodnie z prawem polskim mogą zawrzeć małżeństwo.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 43)

Poprawka osiemnasta została przyjęta.

Nad poprawkami dziewiętnastą, dwudziestą siódmą i dwudziestą dziewiątą należy głosować łącznie. Poprawka dziewiętnasta określa, że kierownik urzędu stanu cywilnego w czasie przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński będzie nosił łańcuch z wizerunkiem orła. Poprawki dwudziesta siódma i dwudziesta dziewiąta są jej konsekwencją.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 44)

Poprawki dziewiętnasta, dwudziesta siódma i dwudziesta dziewiąta zostały przyjęte.

Poprawka dwudziesta druga powoduje, że kierownik urzędu stanu cywilnego będzie mógł odmówić przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński w terminie wskazanym przez osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo, w przypadku braku uzgodnienia innego terminu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 45)

Poprawka dwudziesta druga została przyjęta.

Nad poprawkami dwudziestą piątą i dwudziestą ósmą należy głosować łącznie. Poprawka dwudziesta piąta usuwa ogólnie sformułowany przepis przejściowy. W konsekwencji poprawka dwudziesta ósma wprowadza regulację, która powoduje, że przez okres sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy kierownik urzędu stanu cywilnego będzie mógł dokonywać określonych czynności na podstawie przepisów dotychczasowych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 46)

Poprawki dwudziesta piąta i dwudziesta ósma zostały przyjęte.

Poprawka dwudziesta szósta usuwa zbędne powtórzenie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 47)

Poprawka dwudziesta szósta została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 53 – za, 26 – przeciw, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 48)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy – Prawo o aktach stanu cywilnego.

Punkt 5. porządku obrad: ustawa o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: ustawa o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Zdrowia, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 730 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Zdrowia

Bardzo proszę sprawozdawcę, senatora Rafała Muchackiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Rafał Muchacki:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Połączone Komisja Zdrowia oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji proszą Wysoką Izbę o przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, od piątej do dziewiątej, od dwunastej do czternastej, szesnastej, od osiemnastej do dwudziestej, dwudziestej drugiej i dwudziestej trzeciej. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senator wnioskodawca, pan Waldemar Kraska, lub pozostały senator sprawozdawca, pan Aleksander Świeykowski, chcą jeszcze zabrać głos? Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały co do całości, ustawy wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Nad poprawkami pierwszą i drugą należy głosować łącznie. Poprawki pierwsza i druga doprecyzowują rozumienie skrótu, którym posłużył się w przepisie ustawodawca.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 79 – za, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 49)

Poprawki pierwsza i druga zostały przyjęte.

Poprawka trzecia koryguje błędny spójnik.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 75 senatorów, 11 – za, 45 – przeciw, 19 się wstrzymało. (Głosowanie nr 50)

Poprawka trzecia została odrzucona.

Poprawka czwarta zastępuje użyty po raz drugi w przepisie wyraz „i” wyrazem „albo”.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 4 – za, 51 – przeciw, 25 się wstrzymało. (Głosowanie nr 51)

Poprawka została odrzucona.

Poprawka piąta doprecyzowuje, że wymienione w ust. 1 kategorie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy dotyczą jedynie kandydatów do pracy w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej i kandydatów do pracy w wywiadzie skarbowym, a kategorie wskazane w ust. 2 – wyłącznie inspektorów i pracowników zatrudnionych w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej oraz pracowników wywiadu skarbowego. Ponadto poprawka rozszerza zakres materii przekazanej do uregulowania w akcie wykonawczym.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, 78 – za, 1 – przeciw. (Głosowanie nr 52)

Poprawka piąta została przyjęta.

Poprawka szósta udoskonala brzmienie przepisu pod względem językowym.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 80 senatorów, wszyscy – za. (Głosowanie nr 53)

Poprawka siódma określa czas, w którym funkcjonariusz może zgłosić do protokołu uwagi na piśmie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 77… 78 senatorów, wszyscy – za. (Głosowanie nr 54)

Poprawka siódma została przyjęta.

Poprawka ósma likwiduje błąd językowy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy – za. (Głosowanie nr 55)

Poprawka ósma została przyjęta.

Poprawka dziewiąta koryguje brzmienie przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 77 senatorów, wszyscy – za. (Głosowanie nr 56)

Poprawka dziewiąta została przyjęta.

Poprawka dziesiąta wskazuje, którzy funkcjonariusze mogą być delegowani do jednostek organizacyjnych, o których jest mowa w art. 22 ust. 1.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 1 – za, 54 – przeciw, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 57)

Poprawka dziesiąta została odrzucona.

Poprawka jedenasta precyzuje, że do komisji lekarskiej kieruje się z urzędu w celu ustalenia potrzeby udzielenia urlopu zdrowotnego funkcjonariuszowi, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 10.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 1 – za, 54 – przeciw, 26 się wstrzymało. (Głosowanie nr 58)

Poprawka jedenasta została odrzucona.

Poprawka dwunasta skreśla wyrazy „w szczególności” z wytycznych do przepisów upoważniających.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 80 – za, 1 – przeciw. (Głosowanie nr 59)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawkami trzynastą, dwudziestą drugą i dwudziestą trzecią będziemy głosować łącznie. Precyzują one, że do przeprowadzenia w podmiocie leczniczym obserwacji funkcjonariusza, na którą został skierowany przez komisję lekarską, niezbędna jest jego zgoda.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 60)

Poprawki trzynasta, dwudziesta druga i dwudziesta trzecia zostały przyjęte.

Poprawka czternasta koryguje oczywisty błąd językowy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 61)

Poprawka czternasta została przyjęta.

Poprawka piętnasta zwiększa minimalną liczbę członków rejonowej komisji lekarskiej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 29 – za, 52 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 62)

Poprawka piętnasta została odrzucona.

Poprawki szesnasta, osiemnasta i dziewiętnasta zostaną przegłosowane łącznie. Doprecyzowują one występujące w ustawie pojęcie osoby zainteresowanej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, 77 – za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 63)

Poprawki szesnasta, osiemnasta i dziewiętnasta zostały przyjęte.

Poprawka siedemnasta jednoznacznie wskazuje, że przepis dotyczy małżonka osoby badanej lub innego uprawnionego członka rodziny osoby badanej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 5 – za, 53 – przeciw, 23 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 64)

Poprawka została odrzucona.

Poprawka dwudziesta skreśla zbędny fragment przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 65)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta pierwsza zawęża dodawaną przez ustawę przesłankę zwolnienia policjanta ze służby.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, 28 – za, 52 – przeciw. (Głosowanie nr 66)

Poprawka dwudziesta pierwsza została odrzucona.

Poprawka dwudziesta czwarta, uwzględniając poprawne językowo i legislacyjnie rozumienie zwrotu „znosi się z dniem”, zmienia datę zniesienia dotychczas działających komisji lekarskich.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 26 – za, 54 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 67)

Poprawka dwudziesta czwarta została odrzucona.

Poprawka dwudziesta piąta prowadzi do skreślenia fragmentu przepisu, który utrzymuje w mocy niewydane dotychczas rozporządzenie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 27 – za, 54 – przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 68)

Poprawka została odrzucona.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, 54 – za, 27 – przeciw. (Głosowanie nr 69)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

Punkt 7. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek; druk senacki nr 734 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Głos z sali: Ale który to punkt?)

(Głos z sali: Siódmy.)

(Głos z sali: Szósty był…)

Powróciliśmy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad. A co, przeczytałem: szóstego?

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Dobrze przeczytałem.

(Głos z sali: Ale na tablicy był szósty.)

Głosujemy, proszę państwa.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 76 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 70)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Punkt 8. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o kuratorach sądowych (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o kuratorach sądowych.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 735A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 71)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kuratorach sądowych.

Punkt 9. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 733 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 72)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym.

Punkt 10. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Środowiska oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 732 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Środowiska oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej

Bardzo proszę sprawozdawcę, panią senator Jadwigę Rotnicką, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Sprawozdawca Jadwiga Rotnicka:

Na wczorajszym wspólnym posiedzeniu Komisji Środowiska oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej komisje wyraziły opinię, że przyjmują trzynaście poprawek, według numeracji zawartej w druku nr 732 Z, i proszą Wysoką Izbę o przyjęcie ustawy wraz z tymi poprawkami. Dziękuję.

Wicemarszałek Stanisław Karczewski:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że w trakcie dyskusji wnioski zgłosili pani senator Jadwiga Rotnicka i pan senator Jan Rulewski.

Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza modyfikuje zasady rozliczania opłat za nieruchomości należące do wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 73)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia umożliwia prowadzenie ruchomych punktów selektywnego zbierania odpadów.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 74)

Poprawka trzecia została przyjęta.

Poprawka czwarta uzupełnia odesłanie o art. 12 ordynacji podatkowej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 75)

Poprawka czwarta została przyjęta.

Poprawka piąta rozciąga obowiązek stosowania rozporządzenia na jednostki organizacyjne związane z obronnością.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 76)

Poprawka piąta została przyjęta.

Nad poprawkami szóstą i siedemnastą należy głosować łącznie. Utrzymują one obowiązek organizowania przetargów na odbieranie albo na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Na 80 głosujących senatorów, 79 – za, 1 – przeciw. (Głosowanie nr 77)

Poprawki szósta i siedemnasta zostały przyjęte.

Przechodzimy do poprawki dziewiątej.

Poprawka dziewiąta wprowadza odesłanie do właściwego przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 78)

Poprawka dziewiąta została przyjęta.

Poprawka dziesiąta służy zapewnieniu spójności przepisów ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 79)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawkami jedenastą i dwudziestą należy głosować łącznie. Nakładają one na prezesa Głównego Urzędu Statystycznego obowiązek publikowania w Monitorze Polskim parametru potrzebnego do obliczania maksymalnej wysokości opłaty śmieciowej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 80)

Poprawki jedenasta i dwudziesta zostały przyjęte.

Poprawka dwunasta nadaje decyzji określającej wysokość opłaty śmieciowej charakter deklaratoryjny.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 81)

Poprawka dwunasta została przyjęta.

Poprawka trzynasta czyni zmianę stawek opłaty za zagospodarowanie nieruchomościami okolicznością skutkującą utratą mocy przez decyzję wyznaczającą wysokość takiej opłaty.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 82)

Poprawka została przyjęta.

Poprawki czternastą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą i dwudziestą trzecią należy przegłosować łącznie. Umożliwiają one zawarcie porozumienia administracyjnego nadającego wójtom, burmistrzom i prezydentom miast status organu egzekucyjnego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 83)

Poprawki czternasta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga i dwudziesta trzecia zostały przyjęte.

Poprawka piętnasta przenosi przepis do właściwego rozdziału.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 81 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 84)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka szesnasta wprowadza w przepisach karnych konsekwencje zmiany przepisów materialnych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 81 było za, jeden wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 85)

Poprawka szesnasta została przyjęta.

Poprawka dziewiętnasta dodaje przepis przejściowy określający właściwość organów podatkowych.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 86)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Głosowało 82 senatorów, 57 było za, 25 – przeciw. (Głosowanie nr 87)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Jan Wyrowiński)

Wicemarszałek Jan Wyrowiński:

Punkt 11. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o środkach ochrony roślin (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o środkach ochrony roślin.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 737 Z.

Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Proszę pana senatora Wiesława Kiliana, sprawozdawcę komisji, o przedstawienie sprawozdania.

Senator Sprawozdawca Wiesław Kilian:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

W trakcie posiedzenia komisji rozpatrywane były cztery poprawki. Poprawka zgłoszona przez senatora Wojciechowskiego została odrzucona, a trzy poprawki zgłoszone przez komisję zostały przyjęte. Wnoszę o uwzględnienie stanowiska komisji. Dziękuję.

Wicemarszałek Jan Wyrowiński:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Sprawozdanie mniejszości Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Proszę sprawozdawcę mniejszości, pana senatora Grzegorza Wojciechowskiego, o przedstawienie wniosku popartego przez mniejszość komisji.

Senator Sprawozdawca Grzegorz Wojciechowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Proszę o przyjęcie poprawki mniejszości. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jan Wyrowiński:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza przywraca obowiązek składania dokumentów w języku polskim.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 74 senatorów, 24 było za, 50 – przeciw. (Głosowanie nr 88)

Poprawka druga zmienia pisownię wyrażenia „dobra praktyka laboratoryjna”.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 77 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 89)

Poprawka trzecia doprecyzowuje odesłanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 72 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 90)

Poprawka czwarta wprowadza prawidłowy rodzaj gramatyczny zaimka „jego”.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 91)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, 54 było za, 24 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 92)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o środkach ochrony roślin.

Punkt 14. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad tym projektem uchwały.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 76 senatorów, 57 było za, 18 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 93)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Punkt 15. porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu piętnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania, które obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu ustawy zawartego w druku nr 705 S.

Ponadto komisje proponują, aby Senat upoważnił senatora Łukasza Abgarowicza do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem ustawy zmieniającej ustawę o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw, oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

(Rozmowy na sali)

Jest jeszcze trochę roboty.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 94)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy zmieniającej ustawę o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawę o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz niektórych innych ustaw i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił pana senatora Łukasza Abgarowicza do reprezentowania stanowiska Izby w dalszych pracach nad tym projektem.

Jest jeszcze…

(Senator Piotr Zientarski: …punkt szósty.)

Tak jest.

Punkt 6. porządku obrad: ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (cd.)

Panie i Panowie Senatorowie, powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.

W przewie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków, przygotowały wspólne sprawozdanie. Znajduje się ono w druku nr 731 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

Proszę sprawozdawcę, pana senatora Piotra Zientarskiego, o przedstawienie tego sprawozdania.

Senator Sprawozdawca Piotr Zientarski:

Obie komisje rekomendują Wysokiej Izbie przyjęcie wszystkich poprawek z wyjątkiem poprawek dziewiątej i dwunastej oraz szóstej, która została wykluczona.

Wicemarszałek Jan Wyrowiński:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

W trakcie dyskusji wnioski zgłosili senator Piotr Zientarski i senator Marek Borowski oraz senator Jan Rulewski. Ponadto sprawozdawcą Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji był pan senator Michał Seweryński.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą zabrać głos? Dziękuję.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności przeprowadzone zostanie głosowanie nad przedstawionymi poprawkami, następnie nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Nad poprawkami pierwszą i drugą głosujemy łącznie. Wprowadzają one nową redakcję przepisów i przesądzają, że spełnienie warunków przyznania środka ochrony i pomocy nakłada na komendanta wojewódzkiego Policji obowiązek przyznania takiego środka.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 95)

Poprawka trzecia wprowadza możliwość uzyskania ochrony osobistej przez osoby pokrzywdzone przestępstwami zgwałcenia lub znęcania się.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, 77 było za, 2 – przeciw. (Głosowanie nr 96)

Poprawka czwarta precyzuje, że ochrona osobista polega między innymi na wskazywaniu przez policję miejsc, które są bezpieczne dla osoby chronionej.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 75 senatorów, 74 było za, 1 – przeciw. (Głosowanie nr 97)

Poprawka piąta rozszerza możliwość udzielenia środka w postaci zmiany miejsca pobytu dla pokrzywdzonych przestępstwami zgwałcenia lub znęcania się oraz, w przypadku spełniania warunków ustawowych, wprowadza obligatoryjność przyznania takiego środka.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 80 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 98)

Poprawka siódma ma charakter redakcyjny.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 74 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 99)

Poprawka ósma wprowadza natychmiastową wykonalność zarządzeń o udzieleniu środka pomocy lub ochrony.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 77 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 100)

Nad poprawkami dziewiątą i dwunastą głosujemy łącznie. Wprowadzają one do ustawy prawo składania odwołań od zarządzeń komendanta wojewódzkiego Policji odmawiających udzielenia środków ochrony i pomocy oraz od zarządzeń nakładających obowiązek zwrotu otrzymanej przez osobę chronioną pomocy finansowej.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, 30 było, 47 – przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 101)

Poprawka dziesiąta zezwala na stosowanie środka ochrony i pomocy przed wydaniem zarządzenia w tym przedmiocie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 102)

Poprawka jedenasta usuwa błąd w terminologii ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 103)

Poprawka trzynasta określa sposób reprezentacji małoletniego pokrzywdzonego w przypadku niemożności działania przedstawiciela ustawowego.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 72 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 104)

Poprawka czternasta precyzuje, że szczególne zasady ujawnienia danych znajdujących się w załączniku adresowym dotyczą również oryginałów dokumentów przechowywanych w tym załączniku.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 105)

Poprawka piętnasta poszerza katalog podmiotów, które mogą ubiegać się o udostępnienie danych znajdujących się w załączniku adresowym.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 76 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 106)

Poprawka szesnasta uwzględnia fakt, że nie tylko sąd, ale i organy prowadzące postępowanie przygotowawcze, mają obowiązek i prawo ustalenia miejsca zamieszkania świadka.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 107)

Poprawka siedemnasta ma na celu ochronę danych dotyczących miejsca pracy i zamieszkania świadka.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 108)

Nad poprawkami osiemnastą i dwudziestą siódmą głosujemy łącznie. Wprowadzają one obowiązek informowania pokrzywdzonego, który złożył odpowiedni wniosek o sposobie zakończenia sprawy, i określają konsekwencje finansowe w realizacji takiego obowiązku.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 75 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 109)

Poprawka dziewiętnasta zmienia treść wytycznych zawartych w upoważnieniu do wydania przez ministra sprawiedliwości wzorów pisemnych pouczeń, podkreślając wymóg prostoty i przystępności języka ich tekstów.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 110)

Poprawka dwudziesta zmierza do wprowadzenia obowiązku stosowania przepisu określającego zasady ujawniania danych znajdujących się w załączniku adresowym także przez prokuratora lub Policję podczas przyjmowania przez nich zawiadomienia o przestępstwie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 76 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 111)

Poprawka dwudziesta pierwsza ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, 77 było za, 1 – przeciw. (Głosowanie nr 112)

Poprawka dwudziesta druga ma charakter redakcyjny i poprawia czytelność przepisu.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 113)

Poprawka dwudziesta trzecia dostosowuje terminologię kodeksu karnego wykonawczego do terminologii uchwalanej ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 76 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 114)

Nad poprawkami dwudziestą czwartą, dwudziestą piątą i dwudziestą szóstą głosujemy łącznie. Wprowadzają one zmiany do przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia będące konsekwencją zmian wprowadzanych w kodeksie postępowania karnego oraz przepis przejściowy, który stanowi, że przepisy dotyczące zakładania załączników adresowych będą stosowane tylko do spraw wszczynanych po wejściu w życie ustawy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 78 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 115)

Poprawka dwudziesta ósma określa odrębnie dzień wejścia w życie przepisów ustawy zmienianej w art. 23.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 116)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie przyjęcia ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o wyniki.

Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 117)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.

Jak widać, porządek obrad sześćdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Oświadczenia

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego. Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym mu na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut. Nad oświadczeniami senatorskimi nie przeprowadza się dyskusji.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie zabrać głos?

Pan senator Maciej Klima.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Maciej Klima:

Witam, Panie Marszałku.

(Wicemarszałek Jan Wyrowiński: Witam.)

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Wygłoszę dwa oświadczenia, oba kieruję do pani prezes Rady Ministrów Ewy Kopacz.

Szanowna Pani Premier!

Niezmiernie cieszy opinię publiczną informacja podana przez pana ministra obrony narodowej o zwiększeniu liczby żołnierzy w tak zwanych garnizonach na wschodzie Polski o około trzysta etatów żołnierskich do roku 2017. Ale w okresie 2008–2014, za rządów Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego, zmniejszono liczbę żołnierzy w wymienionym regionie Polski o kilka tysięcy. Dlatego zwracam się do pani premier z prośbą o informację i odpowiedź na następujące pytania.

Po pierwsze, kto i kiedy podjął decyzję o rozformowaniu następujących jednostek wojskowych: 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, 3. brygady zmechanizowanej w Lublinie, 1. pułku artylerii w Ciechanowie, 1. batalionu rozpoznawczego w Siedlcach?

Po drugie, kto i kiedy podjął decyzję o likwidacji następujących jednostek wojskowych: 16. pułku artylerii w Braniewie, 13. pułku przeciwlotniczego w Elblągu?

Trzecie i ostatnie pytanie. Kto i kiedy podjął decyzję o zredukowaniu następujących jednostek wojskowych: 1. brygady artylerii w Węgorzewie do 11. pułku artylerii, a także 14. pułku artylerii przeciwpancernej w Suwałkach do dywizjonu?

Drugie oświadczenie.

Szanowna Pani Premier!

Resocjalizacja więźniów jest ważnym elementem dającym szansę na powrót przestępców do społeczeństwa. Resocjalizacja może odbywać się na terenie więzienia, w szkole, w rodzinie, w zakładzie pracy. Prowadzona jest również jako forma pracy w jednostkach państwowej Policji. Niestety, przy resocjalizujących się więźniach znajdowano dane samochodów służbowych i prywatnych funkcjonariuszy Policji oraz inne informacje dotyczące funkcjonowania Policji i innych służb, na przykład Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Zwracam się do pani premier z prośbą o odpowiedzi na następujące pytania.

Po pierwsze, kto i kiedy podjął decyzję o przeprowadzaniu przez więźniów, w tym skazanych za rozbój, prac resocjalizacyjnych w jednostkach państwowej Policji, w tym również w komendach wojewódzkich Policji?

Po drugie, w jakich komendach wojewódzkich Policji państwowej przeprowadzana jest resocjalizacja więźniów i od kiedy?

Po trzecie, ilu więźniów odbyło w latach 2011–2014 i odbywa resocjalizację w jednostkach Policji oraz w jakim charakterze?

Po czwarte, czy praca – resocjalizacja – więźniów w jednostkach państwowej Policji nie zagraża bezpieczeństwu samych funkcjonariuszy oraz czy nie jest zagrożeniem dla przeprowadzanych akcji Policji i innych służb?

I ostatnie, piąte pytanie. Czy praca – resocjalizacja – więźniów odbywa się w innych instytucjach administracji państwowej oraz w innych służbach, na przykład w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym albo też w Straży Granicznej? Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jan Wyrowiński:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Nie ma komunikatów? Nie.

Informuję, że protokół sześćdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ósmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamknięcie posiedzenia

Zamykam sześćdziesiąte czwarte posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ósmej kadencji. Dziękuję bardzo.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 33)

Odpowiedź nie została jeszcze udzielona.