Przemówienie senatora Tadeusza Kopcia w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Przemówienie senatora Tadeusza Kopcia w dyskusji nad punktem 16. porządku obrad

Celem projektowanej ustawy jest, według jej twórców, doprecyzowanie i zmiana niektórych przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Autorzy nowelizacji proponują, by w art. 1 pkt 1 projektu ustawy wprowadzić zmianę obowiązującego przepisu art. 25a ustawy o rehabilitacji w taki sposób, aby osoby niepełnosprawne wykonujące działalność gospodarczą mogły ubiegać się o refundację składek na ubezpieczenia społeczne pod warunkiem opłacenia tych składek w całości przed dniem złożenia wniosku za okres, którego składki dotyczą, a nie jak dotychczas – po ich terminowym opłaceniu w całości. Obecnie nawet minimalne opóźnienie powoduje utratę możliwości uzyskania refundacji składek.

Autorzy nowelizacji uważają, że obowiązujący przepis wydaje się zbyt restrykcyjny w kontekście uprawnień, jakie posiadają pracodawcy korzystający z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. W ich przypadku koszty płacy, w tym obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, poniesione z opóźnieniem nie dłuższym niż czternaście dni w stosunku do terminów wynikających z odrębnych przepisów, nie powodują utraty uprawnienia do otrzymania dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Popieram ten pogląd.

Propozycje autorów nowelizacji dotyczą także zrównania w jakiejś mierze praw różnych podmiotów. Zmiana zaproponowana w art. 1 w pkt 2 stanowi oczywistą konsekwencję wspomnianej już propozycji i nie wymaga komentarza, zaś projektowana zmiana w art. 1 w pkt 3 odnosi się do art. 49f ustawy o rehabilitacji i odpowiedniego stosowania art. 49f ust. 1 i 2 w stosunku do należności pieniężnych dotyczących zwrotu pomocy udzielonej w formie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne. Celem zmiany jest umożliwienie umarzania – w części lub w całości – należności pieniężnych, rozkładanie na raty spłaty tych należności lub odraczanie terminu ich płatności.

Autorzy uważają, że dotychczasowe przepisy umożliwiają, na wniosek dłużnika lub strony umowy, umarzanie w części lub w całości, rozkładanie na raty lub odraczanie terminu płatności jedynie tych należności pieniężnych, które mają charakter cywilnoprawny. Przepisy te nie mają zastosowania do należności pieniężnych dotyczących zwrotów pomocy przyznanej na podstawie art. 25a ustawy o rehabilitacji. Nie obejmują także należności pieniężnych na podstawie art. 25 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., stąd propozycja dodania art. 2.

Należy powiedzieć, że rozszerzenie zawartych w tym przepisie dobrodziejstw na inne przepisy, nie cywilnoprawne, powiększające krąg osób niepełnosprawnych mogących skorzystać z tych umorzeń czy odroczeń, zasługuje na pełne uznanie.