Narzędzia:

Posiedzenie: 59. posiedzenie Senatu RP VIII kadencji, 2 dzień


23 i 24 lipca 2014 r.
Przemówienia z dnia poprzedniego

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 17. porządku obrad

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 17. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ustawa o ratyfikacji Umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w zwalczaniu przestępczości, podpisanej w Dubrowniku dnia 9 lipca 2010 r., ma zastąpić Porozumienie między polskim Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a MSW Chorwacji o współpracy w zapobieganiu i ujawnianiu przestępstw, podpisane w 1994 r. Umowa reguluje kwestię współpracy właściwych polskich i chorwackich organów, nakierowaną szczególnie na zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Umowa poszerza katalog form współpracy m.in. o możliwość organizowania wspólnych patroli oraz wspólnych grup roboczych.

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż ratyfikacja umowy ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy w eliminowaniu zagrożeń bezpieczeństwa i porządku publicznego poprzez skuteczniejszą walkę z międzynarodową przestępczością oraz harmonizację działań umawiających się stron w zwalczaniu zjawiska zorganizowanej przestępczości i wykrywaniu sprawców przestępstw. Postanowienia umowy umożliwią ponadto skuteczne zwalczanie zarówno krajowej, jak i międzynarodowej przestępczości, szczególnie zorganizowanej, lecz także przestępczości w ogóle – jako zjawiska niepożądanego. Zinstytucjonalizowanie współpracy właściwych polskich organów z ich chorwackimi partnerami będzie stanowić istotny wkład stron w zwalczanie przestępczości, w tym także przestępczości zorganizowanej.

Uważam, że współpraca będąca przedmiotem umowy, prowadzona przez właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Chorwacji, będzie miała korzystny oddźwięk społeczny i polityczny w obu państwach, przede wszystkim w związku z uzyskaniem większej skuteczności w zwalczaniu przestępczości. Pozwoli to na efektywną współpracę odpowiednich organów oraz skuteczne zapobieganie przestępstwom i ściganie sprawców. Dziękuję.

Przemówienie senatora Tadeusza Kopcia w dyskusji nad punktem 18. porządku obrad

Przemówienie senatora Tadeusza Kopcia w dyskusji nad punktem 18. porządku obrad

Jest to już drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, dlatego też powtórzę tu tylko najistotniejsze kwestie, które przedstawiłem w moim poprzednim wystąpieniu.

Projekt inicjatywy ustawodawczej jest odpowiedzią na zgłoszoną petycję. Podstawowa zmiana dotyczy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, a kolejna zmiana dotyczy nowelizacji ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Postulat zawarty w petycji dotyczy podjęcia prac legislacyjnych w sprawie przyznania emerytom i rencistom uprawnień do bezpłatnego zaopatrzenia w leki. W petycji powoływano się na wzrost cen leków oraz niesatysfakcjonujący zakres wykazu leków refundowanych ogłaszany przez ministra właściwego do spraw zdrowia i wnoszono o zmianę przepisów dotyczących refundacji leków.

Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej, w uwagi na warunki i wyjątkowe okoliczności dotyczące pewnych grup osób, przewiduje szczególne uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej, między innymi, w stosunku do zasłużonych honorowych dawców krwi, zasłużonych honorowych dawców przeszczepu, weteranów, inwalidów wojskowych, inwalidów wojennych oraz osób represjonowanych, cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych. Ponoszona przez nich odpłatność za leki podlega teraz zmniejszeniu.

Przemówienie senatora Roberta Mamątowa w dyskusji nad punktem 18. porządku obrad

Przemówienie senatora Roberta Mamątowa w dyskusji nad punktem 18. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Obecne świadczenia emerytalne i rentowe nie pozwalają na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i nie wystarczają na pokrycie ich kosztów, takich jak opłaty za mieszkanie, żywność i środki higieny. Chciałbym wyraźnie podkreślić, że emeryci i renciści są zmuszeni do oszczędzania na lekach, dlatego wprowadzenie zmiany ustawowej mającej na celu zapewnienie im bezpłatnych leków jest konieczne.

Zdecydowanie popieram projekt ustawy wprowadzający zmiany ustawowe, mające na celu zapewnienie prawa do bezpłatnych leków emerytom i rencistom. Jest to w pełni uzasadnione trudną sytuacją bytową najuboższych seniorów, dla których wysokie koszty leków stanowią poważne obciążenie budżetów domowych, a nierzadko uniemożliwiają ich wykupienie. Koszty lekarstw, nawet tych refundowanych, stanowią poważne obciążenie dla budżetów rodzin emerytów, którzy z roku na rok żyją gorzej i dotkliwie odczuwają brak środków na podstawowe potrzeby. Sytuacja ta stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia emerytów oraz rencistów, a przecież art. 68 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przyznaje prawo do ochrony zdrowia każdemu, niezależnie od wieku czy sytuacji zawodowej – od tego, czy jest to osoba pracująca, czy posiadająca inny status, na przykład emeryta, rencisty lub bezrobotnego. W myśl art. 68 ust. 3 konstytucji władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku. Jak wynika z sondaży społecznych, co trzeci polski emeryt nie jest w stanie wykupić wszystkich przepisywanych mu lekarstw z powodu wzrostu odpłatności za nie. Wzrost cen leków to najczęstszy powód rezygnacji seniorów z zakupu leków. Zdaniem ekspertów długookresowe ograniczenie dostępu do leków z powodu barier cenowych przekłada się na częstsze hospitalizacje pacjentów.

Władze krajów Europy Zachodniej doszły do wniosku, że opłaca się długoterminowo ponosić koszty leków, głównie dla dzieci oraz emerytów i rencistów. Osoby z wymienionych grup społecznych – nieleczone lub leczone nieodpowiednio – zapadają na ciężkie schorzenia, trafiają na kosztowne operacje i drogie leczenie w szpitalach. Eksperci wyliczyli, że taniej jest dofinansować leki niż finansować kosztowne operacje i długotrwałe leczenie szpitalne. Analizując sytuację emerytów i rencistów w innych krajach europejskich, można zauważyć znaczne różnice w stosunku do sytuacji polskich emerytów i rencistów. W Szkocji, Irlandii Północnej i Walii zniesiono opłaty za leki wypisywane przez lekarzy na receptach. W Wielkiej Brytanii niektóre osoby mogą też ubiegać się o zwolnienie z opłaty za leki. Wśród uprawnionych, którym przysługuje prawo do otrzymywania bezpłatnej recepty, są między innymi osoby w wieku sześćdziesiąt lat i więcej. W Hiszpanii emeryci i renciści są zwolnieni z jakichkolwiek opłat za leki, dostają je za darmo. W Grecji pacjenci płacą maksymalnie 25% ceny leku. W Holandii leki na receptę są w pełni refundowane przez państwo. Pacjent płaci tylko w jednym przypadku – gdy istnieje tańszy odpowiednik zapisanego przez lekarza leku, a chory chce zażywać ten droższy, wtedy musi dopłacić różnicę w cenie. W Niemczech dzieci do osiemnastego roku oraz kobiety w ciąży są uprawnione do bezpłatnych leków, a maksymalna cena leku dla pozostałych pacjentów wynosi 10 euro. We Francji zdecydowano, że wszystkie niezbędne pacjentowi i przyjmowane na stałe lekarstwa są refundowane w pełni.

W Polsce ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w art. 46 stanowi o uprawnieniu do bezpłatnego zaopatrzenia w leki oznaczone symbolami „Rp” lub „Rpz”, dopuszczone do obrotu na terytorium kraju. Uprawnienie to przysługuje inwalidom wojennym, osobom represjonowanym – zaliczonym do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa pozostającego w związku z pobytem, między innymi, w niewoli lub obozach internowanych, hitlerowskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady oraz w gettach, to jest w miejscach wymienionych w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy o kombatantach – oraz ich małżonkom pozostającym na ich utrzymaniu, a także wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych oraz osobach represjonowanych. Cieszy mnie fakt, iż Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji uznała, że w tej kategorii powinny również się znaleźć osoby pobierające najniższą emeryturę lub rentę. Komisja dokonała jednak zawężenia kręgu podmiotowego w stosunku do tego, co zaproponowali autorzy petycji. Projekt wprowadza więc nową kategorię uprawionych do szczególnych uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej, którymi są emeryci i renciści pobierający najniższe świadczenia oraz spełniający przesłankę ukończenia siedemdziesięciu pięciu lat, co się wiąże ze zwiększoną zachorowalnością i koniecznością stałego przyjmowania wielu leków.

Chciałbym również podkreślić fakt, że pozytywne stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty przedstawili Naczelna Rada Aptekarska oraz Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów, który wyraził uznanie dla wymienionego projektu, gdyż wychodzi on naprzeciw potrzebom osób starszych, w większości niepełnosprawnych, które ze względu na ograniczenia finansowe rezygnują z zakupu leków lub zaopatrują się w dostępne leki tańsze, ale mało skuteczne.

Proszę zatem panie i panów senatorów o przyjęcie wymienionego projektu ustawy bez poprawek. Dziękuję za uwagę.