Przemówienie senatora Roberta Mamątowa w dyskusji nad punktem 2. porządku obrad

Przemówienie senatora Roberta Mamątowa w dyskusji nad punktem 2. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Niezmiernie cieszy mnie fakt, że pochylamy się dziś nad tak ważną i potrzebną ustawą jak nowelizacja ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Warto podkreślić, że pomimo tego, że w naszym kraju funkcjonują już normy, które obejmują kombatantów i osoby represjonowane, nowelizacja, nad którą obecnie dyskutujemy, to krok niezbędny do tego, aby jeszcze bardziej skonkretyzować i sformalizować pomoc państwa dla wszystkich, którzy podejmowali niegdyś walkę, gdyż tak naprawdę do tej pory nie doceniono zasług tych ludzi, tak jak to miało miejsce na przykład w II Rzeczypospolitej.

Na uwagę zasługuje fakt, że na mocy nowelizacji zostanie utworzony Korpus Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to inicjatywa, która mnie, jako senatora RP, napawa dumą i optymizmem, gdyż to kolejny akt prawny, który zdaje się przyjmować pod opiekuńcze skrzydła państwa wszystkich tych, którzy w sposób znaczący przez lata podejmowali walki o to państwo, za co niejednokrotnie płacili bardzo wysoką cenę.

Słowo „cena” w dyskusji na temat kombatantów i osób represjonowanych zdaje się być słowem kluczem, które ma zastosowanie do każdego etapu życia tychże ludzi. Niegdyś owi bohaterowie za wszelka cenę starali się walczyć o swój kraj, kierując się przy tym wartościami przejętymi od swoich ojców i dziadów. Dziś ta cena jest jedynie symbolem, o którym my jako obywatele wolnego państwa nie możemy zapominać. Nie możemy również zapominać o dokonaniach tych ludzi, sprowadzając ich zasługi jedynie do ulg komunikacyjnych przysługujących w środkach transportu publicznego, czyli do, określając to kolokwialnie, „ceny biletu”. Czy naszego państwa nie stać, aby tym osobom zapewnić stuprocentowe ulgi na przejazdy środkami transportu publicznego? Przecież ci ludzie obecnie są starzy, często schorowani i rzadko która osoba z tego kręgu decyduje się na podróż pociągiem czy autobusem, a jeśli już do tego dochodzi, to niezwykle rzadko. Sądzę jednak, że jest to temat na inną dyskusję.

Bardzo istotnym aspektem ustawy są również poprawki, które Komisja Obrony Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wniosły na wspólnym posiedzeniu w dniu 29 stycznia. Na szczególną uwagę zasługuje poprawka pierwsza, która powodując objęcie ustawą również żołnierzy górników, jest wspaniałym dopełnieniem prawnym, idealnie wpasowującym się w oczekiwania także tej grupy osób, represjonowanych za swoje poglądy i patriotyzm. Ta poprawka jest odwróceniem ostatniej tendencji, zgodnie z którą – niestety – żołnierze górnicy są wręcz pomijani w działaniach legislacyjnych parlamentu. Przykładem takiej niechęci wobec tej także zasłużonej grupy jest ustawa, która przewidywała zwolnienie z opłat za farmaceutyki, a która nadal nie została w żaden sposób omówiona na posiedzeniu Senatu.

Szanowni Państwo, przyznanie w ciągu lat wszystkich specjalnych przywilejów osobom walczącym o Polskę w różnych okresach wynika z art. 19 Konstytucji RP, który wprost mówi, że „Rzeczpospolita Polska specjalną troską otacza weteranów walk o niepodległość, zwłaszcza inwalidów wojennych”. W związku z tym nowelizacja ustawy nie powinna dziwić, gdyż rozwiązania takie, jak dostęp do służby zdrowia poza kolejnością czy zwiększenie ulg na przejazdy powinny być podjęte i zrealizowane już bardzo dawno temu.

Rok 2014 będzie wyjątkowym okresem dla środowiska kombatantów, gdyż to właśnie w tym roku przypada siedemdziesiąta rocznica bitwy o Monte Cassino, lądowania wojsk alianckich w Normandii, operacji „Market Garden” czy też wyzwolenia Bredy. Uważam, że ta ustawa będzie doskonałym wyrazem podziękowania tym wszystkim osobom, które brały udział w walkach o wolność naszą i naszych dzieci. Cieszę się, że to właśnie senatorowie VIII kadencji mają zaszczyt dziś przyczynić się do powstania kolejnego aktu prawnego, który nie tylko doceni i wyróżni dokonania oraz zasługi kombatantów, osób będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ale także utworzy wspaniałe przedsięwzięcie w postaci Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Dziękuję.

Przemówienie senatora Ryszarda Góreckiego w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Przemówienie senatora Ryszarda Góreckiego w dyskusji nad punktem 4. porządku obrad

Z pełną satysfakcją pragnę wyrazić aprobatę dla uchwalonej przez Sejm ustawy o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz niektórych innych ustaw. Nowo uchwalona ustawa, według niektórych partii budząca wątpliwości, w sposób przejrzysty i niebudzący wątpliwości definiuje dokumenty programowe. Ponadto opisuje zasady, na jakich są one nie tylko opracowywane, ale także przyjmowane.

Warto również dodać, iż ustawa wprowadza zupełnie nowy instrument, jakim jest kontakt terytorialny, umożliwiający zdecydowanie lepszy przebieg działań na szczeblach administracji rządowej, jak również administracji samorządowej w województwie. Zaproponowane zmiany, wiążące się z działaniami społeczno-gospodarczymi z pewnością uczynią bardziej skutecznym zarządzanie rozwojem naszego kraju.

Wierzę, że ustawa o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz niektórych innych ustaw przedstawia zrównoważony plan wydatkowania środków oraz stanowi ogromną szansą dla polskiej polityki regionalnej.

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 5. porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Panie Ministrze!

Gdy przyjdzie mi w dwóch słowach opisać moje życie, to powiem: jestem strażakiem. To moje wykształcenie, mój zawód, ale i sposób patrzenia na świat. Posłuchajcie więc państwo strażaka. Tradycyjna nazwa naszej służby wynika z tego, że walczymy z pożarami, lecz współczesność dodała nam zadań. Strażacy ratują dziś powodzian, usuwają zagrożenia chemiczne, ratują ofiary wypadków. Żołnierz ryzykuje życiem dla ojczyzny w czasie wojny, a strażak musi być na to gotów każdego dnia. Inni mają prawo do ochrony swojego życia i zdrowia, a strażak, policjant, żołnierz ma obowiązek ryzykować zdrowiem i życiem. To szczególna służba, która w istocie trwa zawsze, nie tylko w czasie pobytu w jednostce, w czasie dyżuru czy akcji. Iluż funkcjonariuszy interweniowało w czasie drogi do domu, urlopu, w dzień wolny czy – wreszcie – w czasie choroby? Ilu straciło przy tym życie lub zdrowie?

Świadomi znaczenia służby niektórych grup pracowników na rzecz funkcjonowania państwa i bezpieczeństwa ludzi, uwzględniamy ich słuszne interesy. Dziś wynagrodzenia lekarzy czy kontrolerów ruchu lotniczego są na godnym poziomie. Tymczasem wynagrodzenia funkcjonariuszy na niższych stanowiskach służbowych wciąż są w większości dość skromne. Średnia płaca w PSP to 3 tysiące 950 zł.

Gdy ponad dwadzieścia lat temu przystąpiliśmy do budowania Państwowej Straży Pożarnej w odrodzonej Rzeczypospolitej, nowa pragmatyka nałożyła na nas wiele obowiązków. Mimo to niewiele znajdziecie tu państwo przywilejów. To, co ma być dziś zmienione, czyli prawo do wynagrodzenia w pełnej wysokości w czasie choroby, było kiedyś udziałem wszystkich zatrudnionych. Dopiero później – nie dotyczyło to służb – wysokość ta została obniżona. Przypomnę, że w sektorze publicznym płacono za czas choroby 100% wynagrodzenia już w II Rzeczypospolitej.

Strażak jest żołnierzem Najjaśniejszej czasu pokoju. Ślubuje ryzykować życiem w ramach swojej służby. Gdy wejdzie w życie omawiana dziś nowelizacja, w czasie choroby strażaka jego rodzina często będzie musiała żyć skromniej. Gdy jest jednym żywicielem rodziny – skromniej o 20%.

W uzasadnieniu ustawy czytamy, iż gwarancja wypłaty 100% uposażenia podczas nieobecności stwarza pole do nadużyć, choć – cytuję – „niezaprzeczalnie pewna część przebywających na zwolnieniach lekarskich żołnierzy i funkcjonariuszy cierpi na schorzenia faktycznie uniemożliwiające im właściwe pełnienie służby”. Pewna część? Gdy to czytałem, zrobiło mi się bardzo przykro, bo przecież też jestem strażakiem. A czy to strażacy wystawiają fałszywe zaświadczenia? Nie. Jeśli już takie zaświadczenia powstają, to dlatego, że wypisują je lekarze.

Z uzasadnienia dowiaduję się także, że ustawa powinna zmniejszyć liczbę zwolnień lekarskich. Wskaźnik zwolnień lekarskich, czyli liczba dni zwolnienia przypadająca na jednego ubezpieczonego w ciągu danego roku, wynosił według ZUS w 2010 i 2011 r. czternaście dni, a średnia absencja chorobowa w Państwowej Straży Pożarnej wynosiła w 2010 r. siedem dni, a w 2011 r. osiem dni. Strażak choruje dwukrotnie mniej niż przeciętny zatrudniony. Czy to wciąż zbyt wysoka absencja, wymagająca obniżenia?

Pamiętam, że przed laty w niektórych przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej wprowadzono zasadę, iż kierowca, który czuje się wyjątkowo źle, może odmówić jazdy. To jest roztropne postanowienie, to jest postępowanie w interesie pasażerów. Chory, gorączkujący kierowca stanowi zagrożenie.

Wiem, że wprowadzenie – w odniesieniu do zatrudnionych poza służbami – obniżki wynagrodzenia za okres choroby zmniejszyło absencję. Niestety, nie było to zmniejszenie tylko o „wyłudzone” zwolnienia. Są też tacy zatrudnieni, którzy ze względów ekonomicznych decydują się pójść do pracy mimo złego samopoczucia. Teraz podobnie może być w Policji i w Państwowej Straży Pożarnej. Nie życzę nikomu, by ratował go strażak z grypą czy zapaleniem płuc.

Ustawa przewiduje, że za czas choroby związanej ze służbą będzie wypłacana pełna kwota, ale lista tych chorób będzie ustalana później. Są podstawy do obaw, że poza tą listą pozostanie wiele chorób, takich jak przeziębienie czy zatrucia pokarmowe, niby niezwiązanych ze służbą, ale wynikających z jej uciążliwości.

Z przykrością stwierdzam, że w uzasadnieniu do ustawy, źle pisze się o nas, strażakach, i o innych funkcjonariuszach. A sama ustawa, gdybyśmy mieli jednym zdaniem określić jej cel i sens, mogłaby nosić tytuł: o ograniczeniu nadużyć dokonywanych przez funkcjonariuszy w zakresie zwolnień lekarskich.

Tymczasem ja z dumą zakładam mundur polskiego strażaka. Przed laty przyjęcie do tej służby było dla mnie wielkim zaszczytem. Chciałbym, by mój szacunek dla strażackiego wysiłku i poświęcenia podzielali inni. Sądzę, że my, strażacy, na to zasługujemy.

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Przemówienie senatora Rafała Muchackiego w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Bardzo się cieszę, że możemy dziś pracować nad ustawą o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych. Ustawa ta reguluje ważną dziedzinę aktywności społecznej, jaką jest prowadzenie zbiórek publicznych na różne szeroko rozumiane cele publiczne i charytatywne. Dotychczasowa ustawa, będąca jeszcze produktem ustawodawstwa i potrzeb lat międzywojennych, zupełnie nie przystaje do współczesnych oczekiwań społecznych, możliwości technicznych oraz przede wszystkim dynamiki powstawania inicjatyw mających na celu wsparcie różnych dobrych celów.

Nowa ustawa wprowadza w mojej ocenie prosty i skuteczny system, który z jednej strony nie tworzy barier administracyjnych, jeśli chodzi o inicjatywy podejmowane przez obywateli, zaś z drugiej strony zapewnia kontrolę administracyjną i społeczną nad organizowanymi zbiórkami oraz wydatkowaniem zgromadzonych w ten sposób środków.

Co prawda komisje senackie wniosły wiele poprawek do ustawy, niemniej nie zmieniają one w zasadniczy sposób procedury ani przyjętych rozwiązań. Tak że można już dzisiaj mówić o tym, że wprowadzamy nowe, dobre i społecznie oczekiwane prawo.

Jestem głęboko przekonany, że ustawa o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych poprzez wprowadzenie prostych i klarownych zasad organizowania zbiórek rozbudzi w społeczeństwie nową energię do podejmowania charytatywnych inicjatyw, co będzie z korzyścią dla Polski. Dziękuję.

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Ustawa o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych ma na celu zmianę zasad prowadzenia zbiórek publicznych i zastąpienie pozwoleń udzielanych dotychczas w drodze decyzji administracyjnej zgłoszeniem organizatora. Dokonanie zgłoszenia przez organizatora będzie zamieszczane przez ministra właściwego do spraw administracji na specjalnie utworzonym w tym celu ogólnopolskim elektronicznym portalu zbiórek publicznych.

Pozytywnie oceniam proponowaną nową regulację zbiórek, która zwiększy dostępność informacji o zbiórkach dla wszystkich obywateli, tak aby mogli oni być lepiej poinformowani o tym, kto i na jakie cele zbiera środki. Projektowane rozwiązania przesuną rolę państwa tak, aby tworzyło ono przejrzyste ramy wspierające organizacyjnie ofiarność Polaków. Państwo będzie nadal obecne w sferze zbiórek publicznych, aby czuwać nad ich prawidłowością. Jednak darczyńcy uzyskają powszechny, bieżący i łatwy wgląd w zbiórki publiczne prowadzone na terenie kraju – co jest istotnym dodatkowym mechanizmem popularyzującym dobroczynność, ale i wspierającym kontrolę prawidłowości przeprowadzanych zbiórek. Dostęp do tej informacji zapewni państwo, dzięki zbieraniu informacji na ogólnopolskim portalu zbiórek publicznych.

Na gruncie nowej ustawy organizatorem zbiórki będą mogły być: organizacja pozarządowa w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie; podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 tej ustawy; a także komitet społeczny powołany przez co najmniej trzy osoby fizyczne w trybie określonym w art. 4 opiniowanej ustawy.

Zbiórka publiczna będzie mogła być prowadzona po jej zgłoszeniu – przy użyciu formularza elektronicznego albo w postaci papierowej – i zamieszczeniu informacji o zgłoszeniu na ogólnopolskim elektronicznym portalu zbiórek publicznych. Portal ten prowadził będzie minister właściwy do spraw administracji publicznej. Organizator zbiórki będzie obowiązany sporządzić i doręczyć ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej sprawozdania z przeprowadzonej zbiórki publicznej oraz ze sposobu rozdysponowania zebranych ofiar. Sprawozdania zamieszane będą na portalu zbiórek publicznych.

Myślę, że proponowana ustawa wpłynie pozytywnie na rozwój społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ informacja na temat przyszłych i bieżących zbiórek będzie prezentowana w sposób przejrzysty, czytelny i dostępny dla wszystkich na ogólnopolskim portalu internetowym, co ułatwi obywatelską kontrolę zbiórek. Każdy będzie mógł sam dowiedzieć się, jaki podmiot i na jaki cel prowadził lub prowadzi zbiórkę publiczną. Równie łatwo będzie mógł sprawdzić, czy sprawozdanie z przeprowadzonej zbiórki jest dla niego wiarygodne na tyle, aby w przyszłości wesprzeć działalność danego podmiotu.

Przemówienie senatora Adama Zdziebły w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Przemówienie senatora Adama Zdziebły w dyskusji nad punktem 10. porządku obrad

Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Dziś decydujemy o kolejnej ważnej dla Polaków zmianie, zmianie wpływającej korzystnie na sposób prowadzenia działalności dobroczynnej. Kończymy z koniecznością uzyskiwania zgód urzędników na zbiórki publiczne – teraz to obywatele zdecydują o tym, jaka akcja dobroczynna warta jest ich wsparcia.

Tworzymy system, który jest bardzo przejrzysty. Dzięki ogólnopolskiemu portalowi internetowemu będzie można znaleźć zarówno informacje o prowadzonych zbiórkach publicznych, jak i, co równie ważne, sprawozdania z nich. Zwiększona przejrzystość to także lepsze możliwości kontroli. Zbieranie na dobre cele za pośrednictwem internetu, gdzie przepływ pieniędzy jest rejestrowany – chodzi na przykład o przelewy na konto – nie będzie podlegało regulacji dotyczącej zbiórek publicznych. Zbiórki pieniędzy za pośrednictwem internetu czy poprzez dokonywanie przelewów można przeprowadzać bez dodatkowych formalności, gdyż przejrzystość i możliwość kontroli zapewnia sama technologia. Rozwiązanie to ułatwi to rozwój crowdfundingu społecznościowego w Polsce.

Dlaczego każdy nie miałby sam decydować o tym, jaką organizację i jaki cel wesprzeć? Przygotowana w MAC ustawa, którą 24 stycznia przyjął Sejm, ułatwia obywatelom ofiarność dzięki redukcji biurokracji wraz z jednoczesnym zwiększeniem przejrzystości działań. To obywatele powinni decydować o tym, komu, jakiej organizacji i na jaki cel, przekazać swoje pieniądze. To dla nich powinna zostać przygotowywana informacja o prowadzonych zbiórkach i ich wynikach – także po to, by możliwa była skuteczniejsza kontrola zbiórek.

Ustawa wprowadzi następujące ułatwienia w zasadach przeprowadzania zbiórek: zbieranie na dobre cele za pomocą przelewów na konto, gdzie przepływ pieniędzy jest rejestrowany, nie będzie podlegało regulacji dotyczącej zbiórek publicznych. Ułatwi to rozwój crowdfundingu, gdyż zgodnie z nową ustawą za pośrednictwem internetu każdy będzie mógł zbierać na to, na co co chce, bez zezwolenia i bez zgłoszenia, chyba że zbiera na cele inwestycyjne – wtedy mogą obowiązywać przepisy regulujące inwestycje finansowe. Tam, gdzie przepływ środków jest automatycznie rejestrowany i może zostać odtworzony, nie ma potrzeby, by państwo narzucało dodatkowe ramy w zakresie przejrzystości, dlatego ustawa o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych będzie dotyczyć tylko tego rodzaju zbiórek, gdzie nie ma śladów przepływu środków, a darczyńca pozostaje anonimowy.

W przypadku zbiórek organizowanych w przestrzeni publicznej, gdzie darczyńca i zbierający nie znają się, także wprowadzamy znaczne ułatwienia. Ustawa znosi obowiązek uzyskiwania pozwoleń na zbiórkę publiczną – zastąpimy je prostymi zgłoszeniami. Zamiast decydować o tym, czy cel jest godny poparcia, urząd zamieści informację o zbiórce na dostępnym dla wszystkich obywateli portalu dotyczącym zbiórek publicznych. Jednocześnie skrócimy procedurę z około trzydziestu dni na uzyskanie pozwolenia do trzech dni na dokonanie zgłoszenia drogą elektroniczną.

Obecnie zgłoszenia zbiórek i sprawozdania ze zbiórek przechowywane są w urzędzie. Na mocy nowej ustawy zgłoszenia i sprawozdania będą dostępne online dla wszystkich. Wszystkie zbiórki publiczne – małe, duże, ogólnopolskie i lokalne – będą zgłaszane na jednym portalu, co ułatwi społeczną kontrolę. Informacja na temat przyszłych i bieżących zbiórek prezentowana będzie w sposób przejrzysty, czytelny i dostępny dla wszystkich.

Ta ustawa to także oszczędności. Znosimy opłatę skarbową dla organizatorów zbiórek oraz kosztowny – szczególnie w przypadku mniejszych inicjatyw – obowiązek publikacji sprawozdań w prasie. Z tego tytułu organizacje dobroczynne zaoszczędzą odpowiednio prawie 300 tysięcy zł na opłacie skarbowej i 3 miliony zł z tytułu zniesienia obowiązku umieszczania sprawozdania ze zbiórki w prasie.

Na koniec trzeba przypomnieć, że ustawa ta była szeroko konsultowana. Podczas prac korzystano z wiedzy działaczy społecznych i organizacji pozarządowych, dlatego tym bardziej warta jest naszego poparcia. Dziękuję.