Zapis stenograficzny

– wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej (263.),

Komisji Środowiska (84.)

oraz Komisji Nadzwyczajnej do spraw Klimatu (72.)

w dniu 2 sierpnia 2022 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania przestępczości środowiskowej (druk senacki nr 780, druki sejmowe nr 2371, 2470 i 2470-A).

(Początek posiedzenia o godzinie 15 minut 02)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Komisji Środowiska Zdzisław Pupa)

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Szanowni Państwo, pozwolicie, że otworzymy posiedzenie wspólne z Komisją Nadzwyczajną do spraw Klimatu i Komisją Ustawodawczą, dotyczące rozpatrzenia ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania przestępczości środowiskowej – druk senacki nr 780, druki sejmowe nr 2371, 2470 i 2470 A.

Na dzisiejszym posiedzeniu komisji gościmy pana Jacka Ozdobę, ministra klimatu, któremu towarzyszą: pan Michał Mistrzak, Główny Inspektor Ochrony Środowiska; pan Maciej Mucha z ministerstwa klimatu; pan Michał Nowak też z ministerstwa klimatu; pan Krzysztof Gołębiewski z Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska; pan Adam Skoczeń też z Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska; pani Anna Przeździak – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. Jest z nami również, zdalnie, pani Katarzyna Molenda-Skowera z Krajowej Rady Komorniczej i pan Krzysztof Ogrodnik, również z Krajowej Rady Komorniczej, też zdalnie. Jest z nami pan Piotr Zakrzewski z Biura Rzecznika Praw Obywatelskich. Jest z nami pan Zbigniew Grzegorzewski z Polskiej Izby Gospodarczej „Ekorozwój”. Jest z nami, jak często albo zawsze, pan profesor Marek Gromiec, ekspert naszej komisji. Jest z nami pani Emilia Piotrowska, przedstawicielka Stowarzyszenia „Polski Recykling”. Jest z nami również pan Mirosław Reszczyński, główny legislator z Kancelarii Senatu – witamy pana mecenasa i prosimy o solidne wsparcie.

Szanowni Państwo, z uwagi na fakt, że mamy godzinne opóźnienie, a za chwilę jest posiedzenie następnych komisji, to mamy już niecałą godzinę na rozpatrzenie ustawy. Tak że jeżeli nie uda się nam rozpatrzyć tej ustawy w ciągu godziny, to ogłosimy przerwę ze względu na to, że jest kolejne posiedzenie senackich komisji, w którym większość, a przynajmniej Komisji Środowiska, będzie brała udział. Proszę też o syntetyczne wypowiedzi i dyscyplinę czasową. Mam nadzieję, że to jest nie tylko moja prośba, ale również kolegów przewodniczących.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania przestępczości środowiskowej (druk senacki nr 780, druki sejmowe nr 2371, 2470 i 2470-A)

Szanowni Państwo, proszę pana ministra Ozdobę o przedstawienie przedmiotu ustawy, celu ustawy, tego, czego ta ustawa dotyczy i jakie skutki według pana ministra będzie miała ta ustawa po jej wprowadzeniu. Proszę bardzo, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Jacek Ozdoba:

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Szanowni Senatorowie!

Ustawa jest przede wszystkim wynikiem prac i takiej diagnozy, którą postawił główny inspektor ochrony środowiska po pewnej zmianie linii, a właściwie podejścia głównego inspektora ochrony środowiska. To wiąże się też ze zmianami, których dokonaliśmy. Na czele instytucji stoi były funkcjonariusz Centralnego Biura Śledczego, stąd to troszkę inne podejście niż do tej pory, typowo administracyjne. Podczas prac departamentu, który powołaliśmy do spraw zwalczania przestępczości…

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Panie Ministrze, taka prośba: może bliżej mikrofonu, bo słabo tutaj słyszymy.)

Dobrze.

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Nie tylko ja, ale również koledzy.)

Okej, dobrze.

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Dziękuję i przepraszam.)

Tak jest dobrze? Czy to problem techniczny… Nie wiem, czy…

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Proszę próbować, to będziemy…)

Dobrze.

A więc powołaliśmy departament do spraw zwalczania przestępczości, który współpracuje z różnymi służbami. Podczas analizy problematyki związanej z przestępstwami środowiskowymi, przestępcami, którzy upatrują możliwość zarobienia dużych środków finansowych właśnie poprzez niszczenia środowiska, na przykład porzucanie odpadów, nielegalne deponowanie, podpalanie czy też inny zakres przestępstw środowiskowych, doszliśmy do wniosku, że te kary, które są dzisiaj, są niewystarczające z jednego prostego względu. Otóż jest problem z linią orzeczniczą, tzn. sądy, mimo ciężkiej pracy inspektorów, Policji, różnych organów, w tym prokuratury, często orzekają kary w zawieszeniu czy też karę grzywny, co w naszej ocenie jest niewystarczającą konsekwencją za niszczenie i degradowanie środowiska. Sam obszar dotyczący odpadów niebezpiecznych… Po zinwentaryzowaniu okazało się, że jest ponad 400 takich miejsc, z czego w 200 są tylko i wyłącznie odpady niebezpieczne. To pokazuje skalę problemów. To już nie są dziesiątki, setki milionów, ale czasami nawet więcej, w zależności od ceny rynkowej uprzątnięcia tego typu odpadów, które zostały porzucone. Z ust specjalistów słyszeliśmy, że po drugiej stronie dama czy też dżentelmen mówili wprost, że to się opłaca, bo kary są zbyt niskie. A więc te przepisy dotyczą nowelizacji kodeksu karnego, podniesienia dolnej i górnej granicy odpowiedzialności w prawie wszystkich przepisach dotyczących działów w kodeksie karnym związanych z przestępstwami środowiskowymi. To m.in., tak jak wspomniałem, odpady, transgraniczne przemieszczanie odpadów, w tym odpadów niebezpieczne, nielegalny import do Polski, mówiąc w skrócie. Przy okazji nowelizujemy kodeks wykroczeń, podwyższając dolną i górną granicę, jeżeli chodzi o mandaty za zaśmiecanie miejsc publicznych, lasów, łąk, pól. Lasy Państwowe wydają obecnie dziesiątki milionów złotych na sprzątanie i uważamy, że dlatego powinniśmy podnieść kary wynikające z kodeksu wykroczeń. Oprócz tego dodajemy możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności, oczywiście w cudzysłowie, podmiotów, tak aby to podmioty stawały na ławie oskarżonych, po to, aby wyciągać wobec nich konsekwencje, a nie by unikały odpowiedzialności.

To są te główne założenia. Chcemy, aby główny inspektor czy właściwie cała machina państwa miała szerokie możliwości walki z przestępcami środowiskowymi i z tymi mniejszymi w skali wykroczeniami – tu chodzi o zaśmiecanie, jest to również kwestia wypalania traw, niszczenia siedlisk, przyrody. W Sejmie spotkało się to z gigantycznym poparciem, bo 443 posłów zagłosowało za. Zgłoszono również poprawkę, która w naszej ocenie jest bardzo zasadna, a chodzi o wykreślenie podmiotu z Bazy Danych Odpadowych. Chcemy uniknąć sytuacji, że w świetle prawa ktoś, kto łamie prawo, teoretycznie mógłby dalej funkcjonować, a jedyną podstawą prawną jest funkcjonowanie wpisu w Bazie Danych Odpadowych. Stąd ta poprawka spotkała się z akceptacją całego ministerstwa i, jak widać, zagłosowano co do niej pozytywnie. Dziękuję.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję bardzo.

Panie Mecenasie, prosilibyśmy o uwagi, opinię Biura Legislacyjnego do ustawy.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Mirosław Reszczyński:

Szanowni Państwo Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Ministrze! Szanowni Goście!

(Senator Krzysztof Kwiatkowski: Słabo słychać, Panie Mecenasie…)

Już przybliżam się.

Mając na uwadze prośbę pana przewodniczącego o syntetyczne sformułowanie…

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: No nic nie słychać…)

Może zmienię mikrofon?

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Może bliżej mikrofonu, o mównicy, bo to… Albo może właśnie do innego mikrofonu.)

Rozumiem, że teraz już słychać?

(Głos z sali: Słychać, słychać.)

Mając na uwadze prośbę pana przewodniczącego o syntetyczne formułowanie wypowiedzi…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Słabo, naprawdę… Może… Proszę się nie krępować.)

Biuro Legislacyjne przedstawiło dwie uwagi do omawianej ustawy.

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: O, teraz troszkę lepiej.)

Pierwsza z nich dotyczy art. 8 omawianej ustawy, który przewiduje rozszerzenie zakresu omawianej ustawy o zmiany w ustawie z 13 grudnia 2012 r. o odpadach. Jest to art. 8. Treść merytoryczną tego przepisu przedstawił przed chwilą w wypowiedzi pan minister. My nie podnosimy wątpliwości co do jego merytorycznych założeń, ale zwracamy uwagę na sposób i tryb wprowadzenia tego przepisu do ustawy. Mianowicie nastąpiło to na etapie procedury legislacyjnej w Sejmie po pierwszym czytaniu, na etapie prac w komisjach, w drodze poprawki komisyjnej. Zwracamy uwagę, że tego rodzaju zmiana może budzić wątpliwości co do dochowania trybu wymaganego dla sejmowego postępowania ustawodawczego i może to rodzić wątpliwości co do zgodności tego trybu z odpowiednimi przepisami konstytucji. Tak jak mówię, nasza uwaga nie skutkuje propozycją poprawki, zwracam jedynie uwagę i przedstawiam wątpliwość co do trybu i sposobu wprowadzenia przepisu, który naszym zdaniem wykracza poza pierwotną materię ustawy przekazanej przez ustawodawcę do Sejmu.

Druga uwaga dotyczy art. 9 ustawy. We wskazanym przepisie zostały wprowadzone zmiany w art. 32 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi. Zgodnie z tym przepisem… Wprowadzono obowiązek wykluczenia z udziału w postępowaniach o zawarciu umowy koncesji prowadzonych przez zamawiających publicznych sprawców przestępstw przeciwko środowisku popełnionych umyślnie. Zwracamy uwagę na to, że w systemie prawa zamówień publicznych, który tworzy przywołana przeze mnie przed chwilą ustawa, jak również ustawa – Prawo zamówień publicznych, model wyłączenia wykonawców z postępowań prowadzonych przez podmioty publiczne, jak również przesłanki, które powodują to wyłączenie, zostały sformułowane w sposób jednolity. Odpowiednikiem art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o koncesji na roboty budowlane są przepisy art. 108 i 109 ustawy – Prawo zamówień publicznych. To są przepisy prawie że bliźniacze. W uzasadnieniu omawianej ustawy wskazujemy jeszcze, że w omawianej ustawie nie wskazano, czemu zaproponowano zmiany, modyfikacje w ustawie o koncesji na roboty budowlane, a nie wprowadzono odpowiednich, adekwatnych zmian w ustawie – Prawo zamówień publicznych. Tak jak mówię, uzasadnienie na ten temat milczy. W naszym mniemaniu potrzebna byłaby poprawka ujednolicająca obydwa te dwa przepisy, a więc art. 32 i przepisy art. 108 i 109 ustawy – Prawo zamówień publicznych, jednakże wskazujemy, że ewentualna zmiana spowodowałaby konieczność wprowadzenia zmian w ustawie – Prawo zamówień publicznych, a w takim przypadku nastąpiłoby wyjście, szczególnie w aspekcie formalnym, poza dopuszczalny zakres możliwych poprawek wprowadzanych przez Senat z tego powodu, że ta ustawa nie jest nowelizowana i nie występuje w projekcie ustawy przekazanym do Senatu przez Sejm. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję bardzo.

Stanowisko rządu w tej sprawie, w sprawie uwag pana legislatora.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Jacek Ozdoba:

Jeżeli państwo senatorowie pozwolą… Jeśli chodzi o pierwszą część, co do konstytucyjności, to legislatorzy w Sejmie oraz prawnicy ministerstwa nie podzielili opinii pana mecenasa. Uważam, że ten materiał, tzn. ta poprawka, nie znajduje podstaw do tego, aby uznać go za niekonstytucyjny. Co do pozostałego zakresu odpowie pan dyrektor Gołębiewski, dyrektor departamentu zwalczania przestępczości.

Dyrektor Departamentu Zwalczania Przestępczości Środowiskowej w Ministerstwie Klimatu i Środowiska Krzysztof Gołębiewski:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo Senatorowie!

Jeżeli chodzi o kwestię dotyczącą zmiany i poprawki, którą wprowadzamy w ustawie o umowie o koncesji na roboty budowlane lub usługi, to powiem, że ta materia była konsultowana z ministrem właściwym, czyli z ministerstwem rozwoju. Bardzo szczegółowo analizowaliśmy kwestie dotyczące tego, że powstaną różne przesłanki na kanwie dwóch ustaw dotyczących zamówień publicznych funkcjonujących w systemie prawa polskiego. De facto z naszych ustaleń i konsensusu, jaki został przyjęty, nie wynika, że ta rozbieżność bardzo znacząco wpłynie na jednolitość tego prawa, ponieważ wyłączamy tutaj pewną kwestię, jeżeli chodzi o materię dotyczącą głównie robót budowlanych, usług, gdzie tak naprawdę również mamy do czynienia z umiejscowieniem się swego rodzaju przestępczości środowiskowej, głównie w zakresie gospodarowania odpadami budowlanymi, które niestety trafiają w miejsca na ten cel nieprzeznaczone, na wyrobiska i w inne miejsca, które… To stwarza problem głównie dla jednostek samorządu terytorialnego, które są zobowiązane do tego, żeby usunąć te odpady. Jednocześnie ministerstwo rozwoju wskazywało, że już teraz na kanwie ustawy o umowie koncesyjnej, tak ją nazwijmy w skrócie, większość zamawiających korzysta z fakultatywnej możliwości zastosowania przesłanki wykluczającej wobec przestępców środowiskowych. My chcemy, żeby ona była obligatoryjna, co jest zgodne również z przepisami europejskimi, które umożliwiają zastosowanie takiej przesłanki. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję bardzo.

Pan mecenas jeszcze… Czy nie?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Otwieram dyskusję. Proszę bardzo.

Czy ktoś z senatorów chce zabrać głos? Nie słyszę.

Proszę bardzo, pan prosił o głos. Proszę bardzo.

Główny Specjalista w Wydziale do spraw Legislacyjnych i Ustrojowych w Zespole Prawa Karnego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich Piotr Zakrzewski:

Piotr Zakrzewski, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Niech pan się przedstawi i zabiera głos.)

(Głosy z sali: Właśnie się przedstawił.)

Piotr Zakrzewski, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

(Przewodniczący Zdzisław Pupa: Proszę bardzo.)

Wysoka Komisjo, mam zaszczyt zaprezentować opinię pana profesora Wiącka na temat procedowanej ustawy. Opinia znajduje się na stronie Senatu, w związku z tym tylko z grubsza przedstawię dwa podstawowe zarzuty, które rzecznik skierował przeciwko tej ustawie. Pierwszy dotyczy sygnalizowanego już w 2020 r. problemu z ustaleniem znamion art. 181 kodeksu karnego w zakresie ustalenia istotnej szkody w odniesieniu do świata roślinnego i zwierzęcego. Analiza orzecznictwa sądów powszechnych doprowadziła nas do wniosku, że jest bardzo duża rozbieżność w tym zakresie i że sądy nie radzą sobie z tym ustaleniem, a tym samym na podstawie brzmienia kodeksu oraz tego przepisu art. 181 nie sposób ustalić, czy realizacja znamion następuje tylko wówczas, gdy szkoda jest nieodwracalna, czy też także wtedy, kiedy tę szkodę można naprawić i przywrócić stan poprzedni. Tym samym, zdaniem rzecznika, to brak zrozumienia istoty typów czynów zabronionych opisanych w rozdziale XXII kodeksu karnego, nowelizowanym przez wskazaną ustawę, wynikający z nazbyt abstrakcyjnego ich opisania przez ustawodawcę może stanowić jeden z powodów nieskutecznego działania w zakresie zwalczania przestępczości środowiskowej. W zakresie art. 181 rzecznik sformułował zarzut naruszenia jednej z wiodących zasad konstytucyjnych, nullum crimen sine lege, oraz naruszenia zasady państwa prawnego w zakresie leżącej u jej podstaw zasady dobrej legislacji.

Drugi podstawowy zarzut sformułowany przeciwko tej ustawie dotyczy nowelizacji ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, dlatego że w ocenie rzecznika ten fragment tej ustawy nie spełnia standardu wyznaczonego przez Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z 3 listopada 2004 r., sygnatura K 18/03. W tym zakresie można sformułować zarzut, że wyłączenie wcześniejszego ustalenia, że osoba fizyczna popełniła przestępstwo, oznacza, że przesłanki ustawy nie są dostosowane do zmiany, jaka została zaproponowana, z tego względu, że podmiot zbiorowy nie będzie mógł podjąć prawidłowej ochrony w związku z tym, że art. 5, który mówi o zasadach odpowiedzialności podmiotu zbiorowego, dotyczy odpowiedzialności wtórnej, tzn. dotyczy odpowiedzialności osoby fizycznej. A więc dopiero w związku z tą odpowiedzialnością osoby fizycznej bierzemy, że tak powiem, odpowiedzialność osoby prawnej i podmiotu zbiorowego. To oznacza, że jeżeli w postępowaniu cywilnym nie możemy nazwać kogoś przestępcą, jeżeli w postępowaniu karnym ktoś nie jest oskarżonym, nie możemy nazwać go przestępcą, to tym bardziej nie możemy nazwać przestępstwem zachowania osoby fizycznej w postępowaniu podmiotu zbiorowego, bo naruszałoby to prawo do obrony tej osoby w jego zakresie, a tym samym… Co więcej, tak istotny zarzut naruszenia art. 42 ust. 1 i 3 konstytucji, art. 2 konstytucji, art. 42 ust. 2 konstytucji został zgłoszony dopiero teraz, dlatego że ta ustawa była konsultowana z rzecznikiem praw obywatelskich w sierpniu, a następnie w październiku, a ta zmiana została dodana do projektu z grudnia, który nie został przesłany do konsultacji, w związku z tym o istnieniu tych przepisów chyba nikt nie wiedział. Bardzo państwu dziękuję.

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję.

Proszę bardzo.

Przedstawiciel Polskiej Izby Gospodarczej „Ekorozwój” Zbigniew Grzegorzewski:

Zbigniew Grzegorzewski, Polska Izba Gospodarcza „Ekorozwój”.

Chciałbym przede wszystkim podziękować panu przewodniczącemu i Senatowi za zajęcie się zagadnieniem przestępstwa, zaczynając od terminologii, od słowa „przestępstwo”. Sąd Najwyższy opiniuje i definiuje, uszczegóławia zakres tego działania. Odnosząc się do mojego przedmówcy, a jednocześnie do wypowiedzi przedstawiciela resortu powiem, że mamy problem przede wszystkim z terminologią. Proszę państwa, słowo „przestępstwo” odnosi się do celowego, świadomego, ukierunkowanego działania. Wielu prokuratorów, sędziów odnosi się do opinii R. Stefańskiego, wydawnictwo ABC, 2013 r., tom 2, strony 34–35: „świadome, celowe, ukierunkowane działanie”. Profesor Koszewski również dokonywał takiej oceny: „celowe, świadome, ukierunkowane działanie”. Ale proszę wziąć pod uwagę jeden, najistotniejszy fakt. Otóż w zakresie nowych zmian albo nowych postaw, które dostrzegamy w naszym społeczeństwie i w związku z tym, co się dzieje na świecie, zachodziłaby przede wszystkim potrzeba odniesienia się do sformułowania, że jeżeli sprawca w zakresie naruszenia prawa osiąga zysk finansowy, to w zakresie orzekania jego winy należy pominąć takie składniki weryfikacyjne naruszenia prawa jak celowe, świadome i ukierunkowane działanie. A więc jeżeli my wykażemy w przypadku różnych, nazwijmy to, cwaniaków, którzy przewożą odpady pod pozorem gromadzenia zwyczajnych zbiorników, że osiągają zysk finansowy, to wówczas można pominąć te składniki. Wchodzenie w zakres tych trzech sformułowań jest tutaj o tyle istotne…

Mój przedmówca wspomniał również o art. 181. Wydaje mi się, że jest potrzeba wprowadzenia pewnej zmiany albo uzupełnienia co do tego oddziaływania na środowisko. Przestępstwo środowiskowe jest wyraźnie zdefiniowane w rozdziale XXII „Przestępstwa przeciwko środowisku” i kończy się na art. 188, ale, to również mówił przedstawiciel resortu, uważamy, że należałoby dodać §6: spalanie, podpalenie, tworzenie sztucznych pożarów składowisk odpadów papieru, materiałów, środków chemicznych i innych, które skutkuje pożarem wymagającym interwencji wozów bojowych straży pożarnej, powoduje odpowiedzialność karną, punkt a, od 3 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności, punkt b, w przypadku recydywy – bezwzględnej kary od 6 miesięcy do 10 lat.

Proszę państwa, zachodzi również potrzeba odniesienia się do stawiania zarzutów przez prokuraturę. Dziwnym trafem dzieje się tak, że następuje dwuinstancyjność postępowania, to mówił przedstawiciel rzecznika odniesieniu do zapisu art. 42 ust. 2 i 45 konstytucji, i to postępowanie kończy się na sądzie rejonowym. No przepraszam bardzo, ale jeżeli tak uzyskuje, nazwijmy to w cudzysłowie, przestępca formę zakończenia tego postępowania, to ustawodawca jest bardzo ograniczony w działaniu. Przede wszystkim zachodziłaby potrzeba wykazania, że to postępowanie procesowe to jest naprawdę postępowanie procesowe przed sądem pierwszej instancji, rejonowym, i przed sądem drugiej instancji, sądem okręgowym. Przypominam również, że wskazanie zakresu wartości przedmiotu sporu powyżej 75 tysięcy zł lub 200 tysięcy to jest znacząca wartość, znaczące mienie i to jest właściwość sądu okręgowego. A więc są tutaj pewnego rodzaju rozbieżności w czytelnym stosowaniu prawa. I to jest o tyle dziwne, że większość prokuratorów odnosi się do interpretacji pana Stefańskiego, która mówi, że chodzi o celowe, świadome, ukierunkowane działanie. A akurat tutaj nie było celowego działania przestępcy, no to nie ma przestępstwa. Proszę państwa, jeżeli jest zysk finansowy, jeżeli ten, który przywozi te odpady, ten, który je podpala, osiąga zysk finansowy… Jeżeli to wykażemy, jeżeli odniesiemy się do prostej zasady zwykłego zysku finansowego, to po co mamy wykazywać świadome, celowe, ukierunkowane działanie?

Jest również to, co wskazał mój przedmówca, czyli odniesienie się do takiego podziału, zgodnie z którym mamy do czynienia, proszę państwa, z dwiema grupami: są osoby fizyczne i są inne jednostki, nazwijmy to, zorganizowane grupy, to są inne podmioty, które często zakładają jakieś spółki, jakąś działalność, prawda. Uważam, że należałoby rozdzielić ten zakres naruszenia prawa i przekazać do kodeksu wykroczeń naruszenia przypisane dla osób fizycznych, zwykłych osób, które mają prawo popełnić błąd, ale niestety muszą ponosić jakąś karę za ten błąd, a inna kara powinna być stosowana wobec tych speców od zorganizowanych przestępstw, którzy tworzą świadomie grupy służące naruszaniu prawa. Zachodziłaby tutaj potrzeba uściślenia tego zapisu.

Uważam, że po stronie pomysłodawców nowelizacji tych zapisów jest słuszność co do tego działania, jednak zachodziłaby potrzeba odniesienia się do wykazywania bardziej znaczącego postępowania przede wszystkim organów Policji w zakresie zapisu art. 2 §1 i 3 kodeksu postępowania karnego. A więc sprawca musi ponieść odpowiedzialność, a ten, który poniósł szkodę, musi uzyskać zadośćuczynienie, to jest podstawa tego zapisu. Prosiłbym o rozważenie możliwości takiego zweryfikowania tego punktu. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przewodniczący Zdzisław Pupa:

Dziękuję bardzo.

Szanowni Państwo, nie słyszymy już głosów osób chętnych do dyskusji, więc przystąpimy do rozstrzygnięć.

W czasie dyskusji nie zgłoszono wniosków legislacyjnych ze strony żadnej komisji, wobec tego przystąpimy do głosowania nad przyjęciem ustawy w przedłożeniu, można tak powiedzieć, sejmowym.

Przystępujemy do głosowania, zarządzam głosowanie.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek, zechce podnieść rękę.

(Głos z sali: 24.)

24 głosy na sali za.

Kto jest przeciw?

(Głos z sali: Nie ma.)

Kto się wstrzymał?

1 osoba się wstrzymała.

Głosowania zdalne.

Zamykamy głosowanie i liczymy głosy zdalne.

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: 37 osób za.)

Ile?

(Głos z sali: 37.)

37 głosów za.

(Głos z sali: 1 osoba przeciw.)

1 osoba przeciw.

(Głos z sali: 5 osób się wstrzymało.)

5 osób się wstrzymało.

Ustawa uzyskała większość połączonych komisji i tak będziemy sprawozdawać na posiedzeniu Senatu.

Chęć bycia sprawozdawcą i zgodę na to wyraził pan senator Janusz Gromek.

(Senator Janusz Gromek: Bez dodatkowych apanaży.)

Rozważymy dalsze możliwości, o które pan senator postuluje.

(Wesołość na sali)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak że senator Janusz Gromek jest sprawozdawcą naszych połączonych komisji.

Szanowni Państwo, dziękuję za obecność i za wyrozumiałość. Zamykamy posiedzenie połączonych komisji. Dziękuję bardzo.

(Koniec posiedzenia o godzinie 15 minut 29)