Zapis stenograficzny

– wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności (39.),

Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (47.)

oraz Komisji Ustawodawczej (120.)

w dniu 28 stycznia 2021 r.

Porządek obrad:

1. Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (druk senacki nr 271).

(Początek posiedzenia o godzinie 10 minut 05)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Komisji Ustawodawczej Krzysztof Kwiatkowski)

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Szanowni Państwo, otwieram wspólne posiedzenie: Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, w imieniu pani marszałek, pani przewodniczącej Marii Koc; Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, w imieniu pana przewodniczącego Filipa Libickiego, oraz Komisji Ustawodawczej. Czyli posiedzenie 3 połączonych komisji.

Punkt 1. porządku obrad: pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (druk senacki nr 271)

Mamy punkt: pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Projekt jest zawarty w druku senackim nr 271.

Wnioskodawców tego projektu reprezentuje pan senator Adam Szejnfeld – witam przedstawiciela wnioskodawców.

W tym miejscu chciałbym przywitać osoby, które uczestniczą w posiedzeniu komisji, w tym także te, które są z nami zdalnie. Minister, sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii, pan minister Grzegorz Piechowiak… Czy mamy… Jest pan minister. Witamy bardzo serdecznie. Cieszymy się, że pan minister nam towarzyszy. Panu ministrowi towarzyszy naczelnik Wydziału Analiz i Prac Legislacyjnych w Departamencie Rozwoju Inwestycji, pan Bartłomiej Starzec. Jest także z nami dyrektor Departamentu Rozwoju Rynku Finansowego z Ministerstwa Finansów, pani Katarzyna Przewalska. Pani dyrektor towarzyszą pan Jakub Westfal i Lucyna Wawrzeńczyk. Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej reprezentuje dyrektor Departamentu Ubezpieczeń Społecznych, pani Eliza Wiśniewska. Towarzyszy jej pani Eliza Okułowicz, naczelnik Wydziału Normatywnego w Departamencie Zasiłków w ZUS. Jest z nami przedstawiciel Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, pan Paweł Dryk. KRUS reprezentuje dyrektor Biura Świadczeń, pani Iwona Kaszuba, a także pani Adrianna Tułodziecka. Witam naszych legislatorów. I to są wszyscy goście, którzy na ten moment towarzyszą nam zdalnie. Jeszcze raz państwa bardzo serdecznie witamy.

Szanowni Państwo, a teraz umożliwię przedstawienie projektu, bo to jest pierwsze czytanie, wraz z… Zwracamy państwa uwagę, że senator wnioskodawca, pan senator Szejnfeld, przygotował poprawki i one także są dostępne.

To poproszę pana senatora o przedstawienie projektu już z poprawkami. Bardzo proszę.

Senator Adam Szejnfeld:

Dziękuję bardzo.

Dzień dobry państwu – wszystkim członkiniom i członkom połączonych komisji oraz gościom. Szczególnie witam pana ministra Piechowiaka, ponieważ nie miałem jeszcze okazji go spotkać i widzieć, a w międzyczasie pan poseł Piechowiak został panem ministrem Piechowiakiem. A że jest z mojego miasta, z Piły, to w sposób szczególny – przepraszam tutaj za prywatę – witam pana ministra i gratuluję awansu.

(Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski: Pan senator pozwoli, bo znam pana posła ponad 20 lat, że dołączę do tych gratulacji.)

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy, Rozwoju i Technologii Grzegorz Piechowiak: Dziękuję serdecznie.)

(Senator Marek Borowski: Przepraszam, ja znam pana posła jeszcze dłużej, więc jeszcze ja się dołączę.)

(Wesołość na sali)

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy, Rozwoju i Technologii Grzegorz Piechowiak: Dziękuję, Panie Marszałku.)

Ciekawe, czy te kurtuazje będą do końca dzisiejszego posiedzenia, zwłaszcza w zakresie opiniowania ustawy, którą za chwilę zaprezentuję.

Drodzy Państwo, postaram się dosyć zwięźle zaprezentować tę ustawę nie tylko dlatego, że wydaje mi się, że w aspekcie celów, idei oraz treści jest ona czytelna w mojej ocenie i jasna, ale przede wszystkim dlatego, że już w tymże gronie, jak państwo na pewno pamiętacie, ją prezentowałem paręnaście tygodni temu. A więc rzecz od tej strony powinna być aktualna, ale oczywiście formalności trzeba uczynić zadość.

Chcę powiedzieć, że jest to ustawa, która ma włączyć się w proces pomocy, wspierania przedsiębiorców i ich pracowników w dobie kryzysu wywołanego pandemią COVID-19. Konsumuje ona liczne postulaty i wnioski, jakie napływają do senatorów ze strony przedsiębiorców oraz organizacji gospodarczych reprezentujących to środowisko, i oczywiście analizy, które sami przeprowadzamy. Skutkiem tego w tejże ustawie proponuje się dokonanie zmiany 2 ustaw – a mianowicie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy, którą kolokwialnie nazywamy codziennie tarczą, a więc ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Tym sposobem ta ustawa ma się włączyć do tych tarcz – bo przypomnę, że kilka takich ustaw już uchwaliliśmy i są już w Sejmie – i zarazem być kolejnym dowodem na konstruktywną postawę wszystkich, którzy razem z rządem chcą pomagać przedsiębiorcom.

Ustawa zawiera de facto 5 zasadniczych propozycji. Pierwszą z nich jest kwestia właśnie pracowniczych planów kapitałowych. Drugą – wsparcie firm niezatrudniających pracowników, firm jednoosobowych. Kolejna rzecz dotyczy wypłacania zasiłku chorobowego dla osób, które albo chorują, albo są w kwarantannie czy izolacji z powodu COVID-19. Kolejna kwestia to jest kwestia rozwiązania mającego na celu utrzymanie płynności czy pomoc w otrzymaniu płynności przez przedsiębiorstwa w dobie kryzysu. A mianowicie dotyczy to skrócenia okresu zwrotu podatku VAT. I kolejna rzecz, wiążąca się niejako z drugą zmianą, którą wskazywałem. jeżeli chodzi o firmy jednoosobowe – a mianowicie objęcie katalogiem wsparcia także wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek jawnych i partnerskich.

I teraz po 2 zdania na każdy temat spośród tych, o których wspomniałem.

Pracownicze plany kapitałowe. Jest to rozwiązanie, które wywołuje kontrowersje, ale przede wszystkim w swoich skutkach dla przedsiębiorców powoduje znaczne koszty zarówno organizacyjne, biurokratyczne, jak i finansowe. I oczywiście w normalnym czasie takowe, jeśli uznaje się, że są one konieczne, należy realizować. Ale jeżeli mamy stan nadzwyczajny – a mamy stan nadzwyczajny, wręcz kryzysowo nadzwyczajny, tzn. historycznie niepowtarzalny, jeżeli chodzi o jego nadzwyczajność – to de facto powinniśmy unikać we wszystkich tych sytuacjach, gdzie można i jest to uzasadnione, podtrzymywania biurokracji, nakładania obowiązków administracyjnych, już nie mówiąc o obowiązkach finansowych, na przedsiębiorców. Bo mają ich dosyć i tak naprawdę wielu z nich nie jest w stanie ich realizować. Nie mówiąc o tym, że naprawdę stoimy przed wielkim zagrożeniem, że w końcu bieżącego roku, a być może najpóźniej w przyszłym roku, będziemy obserwować falę odejść – tak bym powiedział. Falę odejść, czyli coś, co oczywiście na co dzień nazywamy nie w ten sposób, tylko bankructwami firm. Zwłaszcza ze szczególnych branż, np. hotelarskiej, turystycznej, targowej czy eventowej, konferencyjnej itd., bo tu jest dramat i tragedia. A więc każdy kolejny dołożony ciężar może tylko być gwoździem do trumny.

W związku z tym jest tutaj propozycja oczywiście, broń Boże, nie likwidacji tego rozwiązania, ale przesunięcia w czasie, najogólniej mówiąc – bo to zależy od tego, czy mówimy o czwartej grupie, trzeciej czy drugiej – do 1 stycznia przyszłego roku. Czyli de facto mniej więcej o rok. To jest po pierwsze.

Po drugie, przewidujemy w tej ustawie także coś, co też kolokwialnie nazywamy abolicją, czyli usunięcie sankcji dla tych, którzy w terminach się nie zmieścili, bo nie mogli, nie mieli za co. I to tak najogólniej na temat tego rozwiązania.

I od razu zgodnie z prośbą pana przewodniczącego, żeby także wspomnieć o autopoprawkach, powiem, że ze względu na to, że ustawa ta pisana była jesienią ubiegłego roku i miała swoje czytanie w grudniu, lecz bez skutku uchwalenia jeszcze, oczywiście minął nam ważny termin, jakim był 1 stycznia 2021 r. W związku z tym składam w katalogu 4 poprawek autopoprawkę nr 1. Ona właśnie odpowiada za przesunięcie terminu wejścia w życie z grudnia na moment, kiedy oczywiście ustawa zostanie uchwalona nie tylko przez Senat, ale także przez Sejm itd. A więc to jest poprawka nr 1.

Samozatrudnienie i firmy niezatrudniające pracowników. No to jest naprawdę ogromny problem. To znaczy, lament chłopski, jak to nazywamy, płynie z rynku biznesowego oczywiście od firm o różnym statusie prawnym i wielkości, ale przede wszystkim od tego rodzaju firm, dlatego że one w wielu przypadkach z całego katalogu form pomocy czy też z tych tarcz, którymi się zajmowaliśmy do tej pory, czy też z tych tarcz finansowych, jak to się określa, są wyłączone lub też nie mogą ze wszystkich instrumentów korzystać. I tutaj mamy moim zdaniem największe zagrożenie – problem czy ryzyko upadku w sensie wyrejestrowania działalności, bo tutaj proces upadłościowy ma zupełnie inne objawy.

Dlatego proponuję… Mało tego, bardzo wiele firm, zwłaszcza właśnie z tych branż, o których powiedziałem – branża turystyczna to jest bardzo doby przykład, ale także większość branż usługowych, np. ubezpieczenia, obrót nieruchomościami etc., etc. – to są firmy, które formalnie są firmami niezatrudniającymi pracowników, ale faktycznie zatrudniają niekiedy nawet dziesiątki pracowników, dlatego że ich specyfika polega na tym, że ci pracownicy są najczęściej po prostu agentami, którzy realizują działalność tej firmy w postaci swojej działalności. I jeżeli np. takie biuro turystyczne pada, bo przecież nie ma turystyki, nie uprawia się turystyki, jest wręcz zakazana itd., to i te firmy padają, ponieważ nie mogą skorzystać z pomocy, którą nawet państwo daje i przewiduje np. w tarczy, czy, jak ja to nazywam, tej prawnej, czy tej finansowej, tyle że bardzo często są to instrumenty… Zwłaszcza z tarczy finansowej praktycznie są wyłączone firmy niezatrudniające pracowników – nie rozumiem tego i nie wiem, dlaczego. Często opiera się to właśnie tylko i wyłącznie na art. 7 ust. 1 prawa przedsiębiorców, jakby abstrahując od art. 4 ust. 1, i eliminuje się te niby-jednoosobowe firmy z pomocy. I to nawet wtedy, kiedy zatrudniają dziesiątki osób. I to jest oczywiście coś, co naprawdę należy pilnie, szybko wyeliminować – ten błąd czy niedopatrzenie.

Kolejna kwestia: zasiłek chorobowy. Zewsząd płynęły, a szczególnie od przedsiębiorców, informacje, że mają problem ze swoimi pracownikami, którzy często przychodzą do pracy, ukrywając objawy chorobowe. Dlatego że gros – tzn. nie chcę powiedzieć, że gros, bo tu przecież nikt nie prowadzi żadnych statystyk – czy bardzo wiele osób w pierwszej fazie swojej choroby czy w momencie podejrzenia choroby COVID albo niedowierza, że jest chora, albo uważa, że sobie ją przejdzie, że tak powiem, przy małych czy żadnych objawach. I to jest oczywiście bardzo groźne, jeżeli chodzi o transmisję choroby i zarażanie innych osób. A, oprócz tego, jednym z motywów jest także to, że ludzie, którzy niewiele zarabiają, nie chcą jeszcze tracić na tej chorobie, ponieważ, jak państwo wiecie, na chorobowym pracownik nie dostaje 100% wynagrodzenia, tylko 80%. Jak się zarabia 2 tysiące i jeszcze 20% ma się stracić, to naprawdę dla każdego, zwłaszcza dla osoby, nie wiem, z wieloosobowej rodziny, którą się ma na utrzymaniu, to są pieniądze i próbuje się chorobę, że tak powiem, przechodzić.

A więc, żeby ten efekt wyeliminować i zachęcić wszystkich do tego, żeby nie dokonywali transmisji czy retransmisji wirusa, żeby natychmiast, już w pierwszych momentach, kiedy obawiają się, że mogą być zarażeni, poddawali się badaniom, testom i w przypadku potwierdzenia szli na chorobowe czy kwarantannę, czy izolację – w zależności od sytuacji, która zaistnieje – proponuje się w tym projekcie, żeby taka osoba od pierwszego dnia dostawała 100%. A więc chodzi o to, żeby tutaj motywacją nieleczenia się lub przychodzenia do pracy nie były kwestie ekonomiczne.

I z drugiej strony oczywiście – wracam znowuż do pracodawców, bo oni, czego przecież nie trzeba tu mówić, nie jest to nawet tajemnica poliszynela, tylko powszechna i jawna wiedza, przeżywają ogromne problemy, a zwłaszcza małe firmy finansowe – chodzi o to, żeby jeszcze w tym czasie, kiedy tracą pracownika, kiedy nie mają go z powodu właśnie choroby, izolacji czy kwarantanny, nie musieli wydatkować pieniędzy. Czyli żeby nie płacili za tę chorobę czy izolację, czy kwarantannę, tylko na utrzymanie płynności czy tam na zakup towarów i usług. A więc przesunięcie w czasie epidemii obowiązku, który normalnie spoczywa na pracodawcy.

Zresztą moim zdaniem jest on kompletnie nieuzasadniony. To jest kuriozum prawne i finansowe, że świadczenie wypłaca nie ten, który pobiera składkę na to świadczenie. Bo ZUS pobiera składkę, ale przez pierwsze 33 dni wypłaca świadczenie pracodawca. To jest coś nieprawdopodobnego. To obowiązuje nie od tak dawna w Polsce. Pierwotnie oczywiście takiego kuriozum nie było. Ale zostawiam to na marginesie, żeby też ci, którzy nie znają sytuacji, mieli pełny obraz.

I to rozwiązanie oczywiście, jak wszystkie inne, o których mówię, obowiązywałoby jedynie w okresie pandemii i 90 dni po jej odwołaniu.

Kolejna sprawa, czyli podatek VAT. Tak jak wspomniałem, chodzi w tym przypadku jedynie o to, żeby pomagać firmom w utrzymywaniu płynności finansowej. W każdym badaniu, w którym pytano przedsiębiorców o płynność finansową, na pierwszym miejscu tak de facto nie były składki ZUS… no, może składki ZUS były, ale nie były podatki – dochodowy, PIT, CIT – i inne obciążenia, tylko na pierwszym miejscu było to, że muszą zaparkować, przynajmniej teoretycznie, zgodnie z prawem, podatek VAT na 60 dni, na 2 miesiące, zanim dokonają zwrotu, i muszą go finansować ze swojej działalności. A jeśli mają jakąś dobrą kondycję, to jeszcze z resztek swoich pieniędzy, a bardzo często po prostu z kredytu. To też jest kuriozum, żeby brać, zwłaszcza w trakcie kryzysu, kredyt obrotowy, kredyt bieżący po to, żeby załatać konieczne wydatki, bo ma się zaparkowane pieniądze na koncie do czasu zwrotu przez urząd skarbowy.

Proponujemy tutaj zmianę, oczywiście tylko na okres kryzysu, z 60 dni na 14 dni. Mimo że były też propozycje od organizacji gospodarczych do 7 dni. Ale jakiś czas racjonalny moim zdaniem także musi na to być.

I ostatnia kwestia: jednoosobowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki osobowe i partnerskie, czyli np. spółki komandytowe. To są podmioty gospodarcze, w których wspólnicy oczywiście funkcjonują, prowadzą działalność gospodarczą, pracują, ale w zasadzie również są z większości form pomocy wyłączeni – per analogiam, można powiedzieć, trochę podobnie jak firmy, które formalnie nie zatrudniają pracowników, a, tak jak powiedziałem, bardzo często zatrudniają ich bardzo wielu.

W związku z tym jest propozycja, żeby włączyć te przedsiębiorstwa również do form pomocy, które niesie państwo. Tutaj chodzi przede wszystkim o kwestie postojowe, a więc o to, żeby traktować przedsiębiorcę, który jest wspólnikiem spółki jednoosobowej z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółek jawnych i partnerskich, w ten sam sposób.

I to jest, Drodzy Państwo, de facto w wielkim skrócie podsumowanie celów, założeń, idei i uzasadnień ustawy.

I wracam do poprawek.

Tak jak powiedziałem, poprawka nr 1 dotyczy właśnie korekty związanej z tym, że już jest po 1 stycznia 2021.

Poprawka nr 2 dotyczy zasiłków chorobowych. Tutaj jest dodana także instytucja izolacji. Ponieważ w międzyczasie takowa powstała, więc trzeba ją uwzględnić w naszym projekcie.

Poprawka nr 3 jest de facto przepisem przejściowym, ponieważ uwzględnia wszystkie te firmy, które swój obowiązek wykonały, którym udało się pokonać jakoś bariery. Chodzi o to, żeby tutaj nie wprowadzać zamieszania.

I poprawka nr 4 wychodzi naprzeciw kilku słusznym uwagom, także ze strony rządu. A mianowicie tym, że pomoc, którą zakładamy w tym projekcie, jest oczywiście pomocą publiczną mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce, o czym mówi się w komunikacie Komisji. Takie stwierdzenie jest od strony formalnej, ale także faktycznej potrzebne i wymagane w tego rodzaju ustawach. Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Teraz umożliwię przedstawienie stanowiska stronie rządowej.

Czy pan minister Grzegorz Piechowiak…

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy, Rozwoju i Technologii Grzegorz Piechowiak:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysokie Komisje!

Najpierw dziękuję za miłe słowa tym wszystkim, których znam.

A odnosząc się już do meritum sprawy, chcę powiedzieć, że wszystkie terminy, które zostały zaplanowane co do wszystkich etapów pracowniczych planów kapitałowych, zostały zaplanowane w taki sposób, aby nie było przeszkód w terminowym wywiązywaniu się z obowiązków nałożonych na pracodawców.

Chcę powiedzieć, że jeżeli chodzi o etap pierwszy, to praktycznie wszyscy pracodawcy w stu procentach skorzystali z tej możliwości.

Jeżeli chodzi o etap drugi i etap trzeci, to, ponieważ one dopiero co się zakończyły, czekamy na podsumowanie i na wyniki, ile takich przedsiębiorców skorzystało.

A jeżeli chodzi o tych, którzy mają określone kłopoty ekonomiczne w związku z pandemią, to jest oczywiście furtka w tej ustawie i oni nie muszą płacić. To jest art. 25 ust. 4 ustawy o PPK. Tutaj, że tak powiem, jasno i wyraźnie jest napisane, że w okresie przestoju ekonomicznego bądź obniżonego wymiaru czasu pracy pracodawca nie musi odprowadzać składek do PPK.

W ocenie ministerstwa nie ma też przeszkód, aby pracodawcy, którzy nie wdrożyli jeszcze PPK, mimo sytuacji epidemicznej, przygotowali się do tego i przeprowadzili wybór instytucji finansowej.

Do dzisiaj sektor jednostek finansów publicznych rozpoczął etap czwarty, zgodnie z tymi datami, które były przyjęte. I w tej chwili trudno, żebyśmy faworyzowali jednych, którzy tego jeszcze nie zrobili, kosztem tych, którzy po ciężkiej pracy nawet w sytuacji epidemicznej tego dokonali.

Właściwie to jest tylko taki apel. Myślę, że powinniśmy dać szansę wszystkim pracownikom oszczędzać w taki sposób, w jaki chcą. Chcę podkreślić jedną rzecz: mimo że są zapisane kwestie kar umownych, to w tym czasie epidemicznym Państwowa Inspekcja Pracy podchodzi do tego w sposób bardzo liberalny. I mam nadzieję, że ci wszyscy, którzy jeszcze tego nie wdrożyli, spokojnie mogą wykorzystać ten czas, aby zachęcić swoich pracowników do tego, żeby zapisali się do planów kapitałowych.

A podsumowując te 3 poprawki, które dotyczą naszego resortu: my jesteśmy zdecydowanie przeciwni temu, żeby wydłużać te terminy. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Zapytam, czy jeszcze ktoś z przedstawicieli instytucji rządowych chce zabrać głos. Nie.

Otwieram w takim razie dyskusję wśród pań i panów senatorów, oczywiście z możliwością zgłaszania poprawek.

Przepraszam, ja jeszcze zapytam, czy któryś z panów mecenasów…

(Głos z sali: Nie, dziękujemy.)

Dziękuję.

Czy ktoś chce zabrać głos? Nie.

W takim razie przystępujemy do procedury głosowania nad poprawkami.

Panie Mecenasie, w jakiej kolejności?

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski:

W tym wypadku nie będę rekomendował łącznego głosowania, dlatego że mamy tu de facto 3 grupy poprawek.

Poprawki nr 1 i 3, jako dotyczące PPK, proponuję przegłosować łącznie. Poprawkę nr 2, dotyczącą kwestii związanych z zasiłkiem, proponuję przegłosować jako drugą. A poprawkę formalną, dotycząca jednoznacznego wskazania, że mamy do czynienia z pewną szczególną formą pomocy publicznej, czyli poprawkę nr 4 – jako ostatnią. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

W takim razie, Szanowni Państwo, przystępujemy do procedury głosowania nad poprawkami nr 1 i 3, które dotyczą PPK.

Kto z pań, panów senatorów jest za ich przyjęciem? Proszę o podniesienie ręki.

8 osób na sali – za.

Kto jest im przeciwny?

Kto się wstrzymał?

5 osób na sali – przeciw.

Zamykamy możliwość głosowania zdalnego.

I proszę o przedstawienie wyników zbiorczych.

Stwierdzam, że na 40 głosujących było 25 głosów za.

A więc poprawki nr 1 i 3 zostały przyjęte.

Przechodzimy do poprawki nr 2…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobrze.

25 senatorów było za, 4 było przeciw, 11 się wstrzymało.

Stwierdzam, że poprawki uzyskały wymaganą większość i zostały przyjęte.

Przechodzimy do procedury głosownia nad poprawką nr 2, dotyczącą zasiłku chorobowego.

Kto z pań, panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? Proszę o podniesienie ręki.

8 osób na sali – za.

Kto jest jej przeciwny?

Kto się wstrzymał?

5 osób na sali się wstrzymało.

Proszę o zamknięcie możliwości głosownia zdalnego i podanie zbiorczych wyników.

Stwierdzam, że w głosowaniu wzięło udział 41 senatorów, przy czym 22 senatorów głosowało za przyjęciem poprawki nr 2, nie było głosów przeciwnych, a 19 senatorów wstrzymało się od głosu.

Poprawka została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki nr 4, o charakterze formalnym.

Kto z pań, panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? Proszę o podniesienie ręki.

8 osób na sali – za.

Kto jest jej przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Proszę o zamknięcie głosowania zdalnego i podanie zbiorczych wyników.

Na 41 głosujących senatorów 28 senatorów głosowało za przyjęciem tej poprawki, nie było głosów sprzeciwu, a 13 senatorów się wstrzymało.

Poprawka została przyjęta.

Teraz przechodzimy do głosowania nad projektem.

Poddaję pod głosowanie projekt razem z wcześniej przyjętymi poprawkami.

Kto z pań, panów senatorów jest za przyjęciem tego projektu? Proszę o podniesienie ręki.

8 osób na sali – za.

Kto jest przeciwny?

5 osób na sali – przeciw.

Kto się wstrzymał?

Na sali nikt się nie wstrzymał.

Zamykamy możliwość głosownia zdalnego.

I proszę o podanie zbiorczych wyników głosowania.

Sumujemy.

Na 42 głosujących senatorów 24 było za, 16 – przeciw.

Stwierdzam, że na 42 głosujących senatorów 24 senatorów głosowało za.

W związku z tym projekt ustawy uzyskał wymaganą większość i ta inicjatywa na posiedzeniu połączonych komisji została przyjęta.

Czy pan senator Adam Szejnfeld będzie pełnił obowiązki senatora sprawozdawcy? Czy się zgodzi?

Senator Adam Szejnfeld:

Z przyjemnością, Panie Przewodniczący.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Czyli mamy wyznaczonego senatora sprawozdawcę.

Tym samym wyczerpaliśmy porządek posiedzenia.

Zamykamy posiedzenie.

I zapraszam państwa na posiedzenie o godzinie 11.30, które będzie wspólnie z Komisją Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej w tej samej sali.

Bardzo ciepło dziękuję, także wszystkim naszym uczestnikom zdalnym, w tym zaproszonym gościom reprezentującym administrację rządową i instytucje publiczne. Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Dziękuję.)

(Koniec posiedzenia o godzinie10 minut 39)