Zapis stenograficzny

– wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej (61.),

Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji (39.)

oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (20.)

w dniu 30 czerwca 2020 r.

Porządek obrad:

1. Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (cd.) (druk senacki nr 138).

(Początek posiedzenia o godzinie 13 minut 55)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Komisji Ustawodawczej Krzysztof Kwiatkowski)

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dzień dobry państwu.

W imieniu pana przewodniczącego Aleksandra Pocieja, pana przewodniczącego Filipa Libickiego oraz swoim otwieram wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej, Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

W porządku obrad dzisiejszego posiedzenia znajduje się punkt dotyczący kontynuacji pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw zawarty w druku senackim nr 138.

Czy ktoś z pań, panów senatorów zgłasza zastrzeżenia do zaproponowanego porządku posiedzenia? Nie widzę zgłoszeń.

W takim razie stwierdzam, że porządek został przyjęty.

Chciałbym teraz przywitać gości. Witam obecnych na sali: panią Justynę Pawlak, dyrektor Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej z ministerstwa rodziny, wicedyrektora Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej, panią Małgorzatę Szrajdę, a także innych przedstawicieli tego resortu. Witam panią Monikę Szczepanowską z Wydziału Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Ministerstwie Sprawiedliwości. Witam pana Piotra Zakrzewskiego z Biura Rzecznika Praw Obywatelskich. Witam przedstawiciela Żandarmerii Wojskowej. Komendę Główną Żandarmerii Wojskowej reprezentuje pan Zbigniew Draniewicz, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji – pan dyrektor Mariusz Cichomski. Komendę Główną Policji – zastępca dyrektora, inspektor Piotr Kulesza. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji reprezentuje też pani komisarz Marta Świnecka. Witam wszystkich państwa bardzo serdecznie.

Chciałbym państwa poinformować, że dzisiejsze posiedzenie komisji jest transmitowane w internecie.

Zgodnie z procedurą zadaję w tym momencie pytanie, czy na sali są osoby wykonujące zawodową działalność lobbingową w rozumieniu ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. Widzę, że nie ma takich osób.

Szanowni Państwo, informuję państwa senatorów, którzy są obecni na sali, że proszę obecnych na sali o nieuruchamianie aplikacji do połączenia zdalnego, gdyż doprowadzi to do sprzężeń akustycznych.

Szanowni Państwo, chciałbym w tym miejscu sprawdzić, czy wszyscy senatorowie, którzy chcieli wziąć udział w posiedzeniu komisji i zasygnalizowali to nam wcześniej, zostali już włączeni do posiedzenia. Proszę o potwierdzenie od osób obsługujących system.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mamy sygnał, że senator Czelej dołączy w trakcie, a inne osoby już się zalogowały.

Wszystkich państwa senatorów obradujących zdalnie proszę o upewnienie się, czy państwa iPady są podłączone do zasilania, a kamery w nich włączone. Proszę także o zapewnienie takiego położenia iPada i obiektywu kamery, aby byli państwo widoczni podczas posiedzenia. Zapisywanie się do głosu przez senatora obradującego zdalnie może nastąpić przez czat w aplikacji lub werbalnie. Sposób zgłaszania opisany jest w instrukcji, którą otrzymaliście państwo e-mailowo. Zabranie głosu będzie możliwe dopiero po jego udzieleniu przez prowadzącego obrady. Przed zabraniem głosu proszę państwa o samodzielne włączanie mikrofonów. Po skończonej wypowiedzi proszę o ich wyłączenie.

Co do zgłaszania poprawek – osoby uczestniczące zdalnie mogą przesyłać je na adres e-mailowy podany w przekazanej państwu informacji o zdalnym posiedzeniu komisji z potwierdzonego kąta e-mailowego. Złożenie poprawek należy zaanonsować na czacie lub werbalnie. W temacie e-maila proszę wpisać skrót komisji, na posiedzenie której kierują państwo poprawkę, oraz tytuł ustawy, do której zgłaszacie tę poprawkę. Przypominam ponadto, że do dyspozycji senatorów obradujących zdalnie jest specjalny numer telefonu, pod którym możecie państwo dokonywać zgłoszeń problemów technicznych.

Szanowni Państwo, teraz jeszcze raz już formalnie zapytam: czy mamy kworum we wszystkich 3 obradujących wspólnie komisjach?

(Głos z sali: Tak.)

Widzę, że mamy to potwierdzone. Mam także sygnał, że wszyscy państwo są podłączeni.

W związku z tym rozpoczynamy już nie techniczną, a merytoryczną część obrad.

Punkt 1. porządku obrad: pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (cd.) (druk senacki nr 138)

Przypominam, że podczas posiedzenia komisji dnia 17 czerwca zostały zgłoszone poprawki do tego projektu. Poprawki wówczas zgłaszali państwo senatorowie Magdalena Kochan i pan senator Jerzy Czerwiński. Zestawienie tych wniosków macie państwo przed sobą.

Czy pani senator chce przedstawić poprawki?

Bardzo proszę.

Senator Magdalena Kochan:

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Szanując państwa czas, powiem tylko tyle, że na ostatnim posiedzeniu, na którym wniosłam o przerwanie go i przedłużenie pierwszego czytania, rzecz dotyczyła merytorycznego rozstrzygnięcia, a mianowicie takiego, czy oprócz opuszczenia mieszkania i zakazu zbliżania się do osoby w mieszkaniu i w okolicy nie powinien być także dołączony zakaz zbliżania się do osoby, ponieważ wyjście ofiary z domu właściwie narażało ją także na te teoretyczne skutki niedobrych kontaktów ze sprawcą przemocy. W imieniu wnioskodawców zgłaszam ten problem merytoryczny, który zawiera się w tym nowym zestawie poprawek. Poprawki od pierwszej do trzeciej, szósta, jedenasta, trzynasta, osiemnasta, dwudziesta i dwudziesta pierwsza zawierają rozwiązania tego właśnie problemu. A jeśli przyjmiemy te wszystkie poprawki, to wykluczone zostaną poprawki czwarta i piąta. Pozostałe, wcześniej argumentowane poprawki, w tym poprawki pana senatora Czerwińskiego, podtrzymuję i proszę o ich przyjęcie.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Zwracam państwu uwagę na to, co powiedziała pani senator. Te poprawki, które zostały wymienione, macie państwo na górze zestawienia. Cały blok poprawek związanych z zakazem zbliżania się objęty jest jednym głosowaniem. To wtedy podejmujecie państwo decyzję, czy jesteście za wprowadzeniem tego zakazu zbliżania, czy macie inny pogląd. A więc wbrew pozorom to zestawienie poprawek łącznie obejmuje 6 lub 7, w zależności od tego, który wariant głosowań nad poprawkami wybierzemy, czyli nie tak dużo, jak by się wydawało, patrząc na to zestawienie.

Czy pan senator Czerwiński chce zabrać głos?

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Przewodniczący, nie, było to jasno przestawione na poprzednim posiedzeniu. Prosiłbym tylko, żeby przed każdym z głosowań stanowisko zajęła strona rządowa i powiedziała, jak się zapatruje na daną poprawkę czy zespół poprawek.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dobrze. Dziękuję bardzo.

Proszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego o zajęcie stanowiska w kontekście zgłoszonych poprawek. Bardzo proszę.

Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko:

Szanowni Państwo, na tym etapie może podziękuję za głos. Jeżeli będą jakieś wątpliwości ze strony senatorów, to chętnie będę wprowadzała w meritum poprawek. Dziękuję.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Szanowni Państwo, oczywiście mamy także taką możliwość, to jest kontynuacja posiedzenia.

Otwieram dyskusję.

Tu się oczywiście formalnie mogą pojawić nowe wnioski o charakterze legislacyjnym.

Czy ktoś z państwa się zgłasza do zabrania głosu? Nie widzę zgłoszeń.

W takim razie, Szanowni Państwo, mamy już uporządkowane i zestawione poprawki i możemy przystąpić do procedury ich głosowania.

Szanowni Państwo, na początku przystępujemy do głosowania w sprawie bloku poprawek związanych z zakazem zbliżania się, tj. poprawki, nad którymi będziemy głosować łącznie. To są poprawki nr 1, 2, 3, 6, 11, 13, 18, 20 i 21.

Zgodnie z prośbą pana senatora proszę teraz przedstawicieli strony rządowej o zajęcie stanowiska w kontekście poprawek zgłoszonych w tym bloku głosowań. Kto ze strony rządu, przedstawicieli Policji, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji… Kto z państwa?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę oczywiście o przedstawianie siebie i instytucji, którą państwo reprezentujecie, kiedy zabierają państwo głos.

Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski:

Mariusz Cichomski, dyrektor Departamentu Porządku Publicznego MSWiA.

Szanowni Państwo, ze względu na to, że ten blok poprawek zaczyna się od zmian kodeksowych, i to nie w jednym kodeksie, uważam, że kluczowe powinno być tutaj stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości. Dziękuję uprzejmie.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Czy mogę prosić przedstawiciela Ministerstwa Sprawiedliwości o zabranie głosu?

Główny Specjalista w Wydziale Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Departamencie Legislacyjnym Prawa Cywilnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Monika Szczepanowska:

Dzień dobry. Monika Szczepanowska…

(Głos z sali: Proszę włączyć mikrofon.)

Dzień dobry. Monika Szczepanowska. Jestem sędzią delegowaną do Ministerstwa Sprawiedliwości.

Na poprzednim posiedzeniu powiedziałam, że nie zostałam upoważniona do tego, żeby się wypowiadać w imieniu Ministerstwa Sprawiedliwości. Mogę jednak przedstawić państwu pokrótce nasze dotychczasowe stanowisko odnośnie do tego, bo ta kwestia była już rozpatrywana podczas prac nad tzw. ustawą antyprzemocową. Wydaje mi się, że argumenty, które przemawiały za tym, żebyśmy nie zdecydowali się na takie rozwiązanie, pozostają nadal aktualne.

Odnosząc się do tego rodzaju poprawek, chciałabym pokrótce wskazać, że ten kierunek przyjęty w przedstawianych przez państwa poprawkach nie wydaje się właściwy. Regulowane nowelą z 30 kwietnia 2020 r. rozwiązania mają zupełnie odrębny, pozakarny charakter. Ich celem jest wprowadzenie skutecznych, natychmiastowych rozwiązań o charakterze cywilnoprawnym. Powielanie w tym przypadku instytucji funkcjonujących w procedurze karnej nie wydaje się w naszej ocenie uzasadnione. W sytuacji, gdy osoba doświadczająca przemocy na tyle daleko obawia się członka rodziny, że ten lęk nie pozwala jej na normalne funkcjonowanie – rozumiem, że tutaj z taką sytuacją ewentualnie mielibyśmy do czynienia – to w takiej sytuacji niewątpliwie powinno rozważyć się zasadność zastosowania środków o charakterze znacznie bardziej restrykcyjnych, a funkcjonujących już w procedurze karnej. Wydaje mi się, że nie ma potrzeby powielania tych samych instytucji, które już funkcjonują, i przenoszenia ich teraz na procedurę karną.

Ponadto wydaje się, że wprowadzenie policyjnego zakazu zbliżania się do osoby czy nawet instytucji stosowanej przez sąd w sprawach, o których mowa w art. 11 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, byłoby nazbyt rygorystyczne. Proszę wziąć pod uwagę, że to jest forma ograniczania prawa do swobodnego przemieszczenia się w stosunku do osoby, której nie zostały jeszcze postawione żadne zarzuty karne. Wydaje mi się, że to jest dodatkowa przesłanka tego, żeby jednak wprowadzania tak szerokich obostrzeń nie uznawać za zasadne. Dodatkowo szczegółowego opracowania wymagałaby wówczas procedura sprawdzania przestrzegania przez sprawcę przemocy nałożonego na niego zakazu i ewentualnych sankcji. Nic o tym nie mówimy w projekcie, który został przez państwa przedstawiony.

Należałoby również zwrócić uwagę na taką okoliczność, że poprawka w zakresie zobowiązania ministra sprawiedliwości do określenia w drodze rozporządzenia wzoru, sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o zakazanie osobie stosującej przemoc w rodzinie zbliżania się do osoby dotkniętej tą przemocą w kontekście planowanego w projekcie senackim skrócenia vacatio legis do 1 września 2020 r., ze względu na długość trwania procesu legislacyjnego, również wydaje się niemożliwa – tak po prostu, technicznie. Podobnie z dokonaniem zmian w szkoleniach dla policji, bo przecież takie są przewidziane, i to na szeroką skalę. A rozpoczęcie tych szkoleń, zarówno tych dla policji, jak i dla żandarmerii wojskowej planowane jest już na 6 lipca, czyli byłyby już od przyszłego tygodnia. W kontekście tych przygotowywanych szkoleń wprowadzenie projektu senackiego w takim kształcie wydaje się po prostu zupełnie nierealne.

A już niezależnie od tego wszystkiego wydaje mi się, że warto dać czas w przypadku tej ustawy antyprzemocowej na sprawdzenie, na wdrożenie wprowadzanych regulacji, tym bardziej że ustawa tworzy nowe, dotychczas nieznane ustawodawstwu polskiemu instytucje. Wydaje się, że po upływie, powiedzmy, kilku miesięcy, pół roku czy może roku będzie można uzyskać jakieś miarodajne dane odnośnie do funkcjonowania tych instytucji, które wprowadzamy, i wtedy ewentualnie będzie czas na to, żeby poprawiać to, co będzie niewłaściwie funkcjonować. Dziękuję bardzo za uwagę.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Czy wnioskodawcy…

A, przepraszam, jeszcze przedstawiciel Policji. Wtedy już będziemy znali pełne stanowisko strony rządowej.

A później poproszę panią senator.

Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Jeszcze raz Mariusz Cichomski, MSWiA.

Jeszcze dwa zdania w kontekście wypowiedzi pani sędzi, przedstawicielki Ministerstwa Sprawiedliwości w kontekście szkoleń. Ja mogę z naszego punktu widzenia potwierdzić, że tak naprawdę kluczem efektywności wdrożenia tych rozwiązań, które już zostały przyjęte, jest to, żeby funkcjonariusze – a to przede wszystkim oni trafiają na interwencje – byli przeszkoleni ze sposobu realizacji działań, które już w tej chwili ustawodawca na nich nałożył. Obecnie procedujemy na poziomie rządowym 4 rozporządzenia, czyli akty wykonawcze do tej ustawy, która już została przyjęta przez Senat i przez Sejm i do której w tej chwili wnosimy uwagi. Tak naprawdę z naszego punktu widzenia kluczem jest odpowiednie przygotowanie funkcjonariuszy. A więc bierzmy pod uwagę pozostawienie czasu na to, żeby rozwiązania, które są przyjmowane, były możliwe do wdrożenia na adekwatnym poziomie względem oczekiwań, potrzeb i względem specyfiki tej sytuacji, o której mówimy, bardzo trudnych okoliczności pełnienia służby. Dziękuję uprzejmie.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Pani senator Magdalena Kochan.

Senator Magdalena Kochan:

Dziękuję bardzo.

Powiem państwu tak. Te procedury, które wdrażamy teraz, i dodatkowe narzędzia, którymi będzie dysponować policjant czy żandarm wkraczający w trudną sytuację domową, nie są najnowszymi rozwiązaniami. Przypomnę, że one obowiązują od 2010 r., tylko w innej procedurze. Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie stworzyła możliwość wyprowadzenia sprawcy przemocy z domu w trybie natychmiastowym – tyle tylko, że bardzo rzadko korzystano z tego rodzaju narzędzia. Te przepisy, które wprowadzamy w tej chwili, bardzo jasno precyzują, kto, jak, kiedy, gdzie, w jakiej procedurze. Mamy nadzieję, że te procedury rzeczywiście ochronią ofiary przemocy, odseparują od sprawców. Nie mogę się pogodzić z takim oto stanowiskiem pani sędzi – która nie ma, jak mówi, upoważnienia, ale na podstawie prac toczących się w ministerstwie przedstawia nam swoją opinię na temat toczących się w ministerstwie spraw – ponieważ rok do roku, od roku 2010, rząd miał obowiązek sprawozdawać Senatowi i Sejmowi wyniki i efekty działania ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Jak państwo słyszeliście na ostatnim posiedzeniu, pani minister, która reprezentowała ministra rodziny, pracy i polityki społecznej, mówiła o tym, że jest nowym ministrem w rządzie, że pracuje 4 miesiące, a zespół, który monitoruje, który powinien cały czas pracować w tym ministerstwie i koordynować prace 5 ministerstw, właściwie się nie spotyka. W związku z tym nie mówcie państwo, że będziemy sprawdzać przez kolejne 10 lat, jak działa coś, co było wprowadzone 10 lat temu, ale nie jest sprawozdawane, więc nie jesteśmy w stanie ocenić, czy działa dobrze, czy źle.

W związku z tym, że w czasie koronawirusa, w czasie pandemii nasiliły się przypadki przemocy i naprawdę istnieje pilna potrzeba nowelizacji tych przepisów, które w skuteczniejszy sposób ochronią ofiarę przed sprawcą, proponujemy taki zestaw narzędzi, którymi można dysponować. I ten fakt pozostaje bezsporny – w momencie, kiedy policjant wydaje zakaz zbliżania się do osoby w mieszkaniu i w domostwie oraz nakaz opuszczenia tego domostwa i mieszkania, nie musi jednocześnie stosować zakazu zbliżania się do osoby. W ciągu 48 godzin jego decyzja musi być weryfikowana, państwo to wiecie. Skoro na 48 godzin możemy zaaresztować człowieka, to na 48 godzin możemy powiedzieć ofierze przemocy: uspokój się, nie tylko w domu, ale nawet wtedy, kiedy wyjdziesz do pracy, policjant, żandarm będzie mógł zastosować ten środek. Nie musi, tylko może zastosować to, co w jego ocenie będzie niezbędne, i to, co przewidują przepisy. Proszę państwa, nawet w sytuacji, kiedy mówiliśmy, że fakt, kiedy jedyny – podkreślam, jedyny – właściciel mieszkania, w którym ta przemoc się dzieje, ten sprawca przemocy, jest z mieszkania wyprowadzony, działa wbrew prawu do własności, Trybunał Konstytucyjny orzekł jednoznacznie: prawo do własności nie może być silniejszym prawem niż prawo do bezpiecznego życia, do życia bez przemocy.

W związku z tym ten zestaw narzędzi jest naprawdę niezbędnie potrzebny. I on nie musi być stosowany od razu w całości, może być stosowany także wybiórczo. Zakaz zbliżania się może być stosowany wybiórczo, bo może być nakaz opuszczenia mieszkania połączony z zakazem przebywania w pobliżu osoby w mieszkaniu, ale także poza mieszkaniem – także, a nie tylko w taki sposób. Tak więc ja apeluję do państwa. Po tych wszystkich historiach, które znamy, które nas bulwersują, nie ma chyba na sali senackiej nikogo, kto byłby za zmniejszaniem ochrony ofiar. Proszę was więc: przyjmijcie te rozwiązania, nawet kosztem tego – jeśli uwzględnimy głos pana z policji – że przesuniemy o miesiąc wejście w życie tej ustawy. Przesuńmy. To jest ważniejsze. Lepiej miesiąc później z pełną ochroną i narzędziami, które służą rodzinom, niż miesiąc wcześniej bez tych narzędzi, które rzeczywiście ochronią ofiary.

I naprawdę ważna sprawa – sprawozdania. Pan senator Czerwiński o to się upomina, i słusznie. Czyńmy te działania rządu naprawdę skutecznymi, bo do tej pory one były iluzoryczne. Ustawowe wymogi dotyczące sprawozdawczości nie są zachowywane. Prawdziwa działalność zespołu koordynacyjnego, koordynacji pracy pięciu ministerstw w tej sprawie nie do końca… Nie wysysam tego z palca. Opieram się na tym, o czym mówiła pani wiceminister pełniąca tę funkcję 4 miesiące, nie dłużej. Jednak odpowiedzialność rządu w tej kwestii jest znacznie dłuższa niż 4 miesiące, bo trwa od 2015 r. Nie chcę tu wchodzić w stricte polityczne polemiki. Jestem przekonana, że wszyscy chcemy ochronić ofiary od przemocy w miejscu, które powinno być azylem, i miejscem, gdzie naprawdę wszyscy się czujemy bezpieczni.

To jest zestaw poprawek, które wnoszę. Proszę, żebyśmy je przyjęli. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z pań i panów senatorów chce teraz zabrać głos?

Czy Biuro Legislacyjne chce się odnieść do tego zestawu, czy nie ma takiej potrzeby?

Jeżeli nie ma takiej potrzeby, to chciałbym państwa jeszcze poinformować o zasadach głosowania. W sposób szczególny kieruję to do ośmiorga naszych koleżanek i kolegów senatorów, którzy głosują zdalnie. Pragnę poinformować, że senatorowie obradujący w sali posiedzeń głosują na dotychczasowych zasadach, czyli przez podniesienie ręki. Senatorowie obradujący zdalnie biorą udział w głosowaniach poprzez specjalny formularz, który każdorazowo przed głosowaniem będzie pojawiał się w aplikacji. Głosowanie odbywa się poprzez kliknięcie przycisku „OK”, a następnie wybranie jednej z 3 opcji: „Za”, „Przeciw”, „Wstrzymuję się”. Po podjęciu decyzji należy przekazać wynik głosowania. Przypominam, że senatorowie obradujący zdalnie, którzy nie są członkami komisji, nie biorą udziału w głosowaniu. Pragnę jednak uprzedzić, że panel do głosowania wyświetla się u wszystkich uczestników spotkania, nie tylko członków komisji. Zliczane będą jednak oczywiście tylko głosy członków 3 połączonych komisji.

Po tych wyjaśnieniach przystępujemy do procedury głosowania w sprawie poprawek nr: 1–3, 6, 11, 13, 18, 20 i 21. Jest to blok poprawek związanych z wprowadzaniem zakazu zbliżania się.

Kto z pań, panów senatorów jest za przyjęciem tych poprawek? Proszę o podniesienie ręki.

11 senatorów będących na sali jest za.

Chyba musimy teraz chwilę poczekać i policzyć senatorów, którzy są za poprawkami, a którzy uczestniczą zdalnie. Czekam na państwa informację o tym, kiedy będę mógł dalej procedować.

Możemy oczywiście zwrócić uwagę, czy ktoś z senatorów nie głosował. Bo to może być też jego decyzja, oczywiście.

Jeden z senatorów zarejestrowanych do uczestnictwa zdalnego jeszcze nie oddał głosu. Proszę, żebyście państwo to sprawdzili. Za chwilę będziemy procedować dalej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czyli już możemy… Tak jest.

Kto jest przeciw? Najpierw na sali, oczywiście.

(Głos z sali: Nie ma głosów przeciwnych.)

Czekamy na sprawdzenie, czy nie ma głosów przeciwnych w przypadku głosujących zdalnie. Dziękuję bardzo.

Kto się wstrzymał? Proszę o podniesienie ręki.

13 wstrzymało się od głosu.

Stwierdzam, że blok poprawek związanych z zakazem zbliżania się uzyskał wymaganą większość…

(Głos z sali: Ale my jeszcze zliczamy…)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

A, jeszcze… Dobrze.

(Głos z sali: Tak.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Przepraszam… Ktoś, kto jest zarejestrowany, może nie chcieć wziąć udziału w głosowaniu, więc…

Szanowni Państwo, oto ostateczne wyniki głosowania. 16 senatorów głosowało za przyjęciem tej grupy poprawek, 1 senator był przeciw, 14 wstrzymało się od głosu.

Stwierdzam, że poprawki te zostały przyjęte.

W związku z ich przyjęciem wykluczone jest głosowanie nad poprawkami czwartą i piątą, dlatego przechodzimy teraz do poprawki nr 6…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam, szósta też jest wykluczona, czyli do poprawki nr 7. Poprawki nr 7 i 14 trzeba będzie przegłosować łącznie.

Czy pani senator Kochan chce jako…

(Senator Magdalena Kochan: Dziękuję bardzo, nie muszę.)

Dobrze.

Biuro Legislacyjne?

Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko:

To ja może jedynie dopowiem, o co chodzi w poprawkach. To są poprawki, które proponujemy – pani senator Kochan, jak rozumiem, je przejmuje – w związku z opiniami do naszego projektu, które się pojawiły, takimi, że bezwzględny zakaz udziału osoby stosującej przemoc w rodzinie podczas przesłuchania świadka w kontekście zasady równości broni, która obowiązuje na gruncie procedury cywilnej, może budzić zastrzeżenia. Stąd też, aby nawet sądowi na późniejszym etapie ewentualnie dać większy materiał, wprowadzamy tutaj taki względny zakaz, uzależniony od decyzji funkcjonariusza, który jest obecny podczas interwencji. To rozwiązanie wzorowane jest na przepisach procedury karnej. Dziękuję.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Czy któryś z przedstawicieli strony rządowej chce zabrać głos?

To nie jest obowiązkowe.

Bardzo proszę, przedstawiciel Policji.

Zastępca Dyrektora Biura Prewencji w Komendzie Głównej Policji Piotr Kulesza:

Piotr Kulesza, zastępca dyrektora Biura Prewencji.

Witam państwa serdecznie.

Jeżeli chodzi o izolowanie osoby pokrzywdzonej przemocą, tej, która doznaje przemocy od sprawcy, podczas przesłuchania, to dla policji nie ma tutaj żadnych wątpliwości. A więc jak najbardziej tak. Zastanawiająca jest kolejna część tego zapisu, mówiąca o obowiązku udostępnienia zeznań sprawcy. Nad tym się zastanawiamy, nad tym, jaki jest cel.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Pani senator Magdalena Kochan?

Bardzo proszę.

Senator Magdalena Kochan:

Proszę państwa, to była trudna decyzja, ponieważ sprawa przesłuchiwania osoby, które nie jest jeszcze skazana… To, kiedy ktoś zeznaje przeciwko sprawcy przemocy i ma zeznawać w jego obecności, wydaje się bardzo rzeczą trudną dla osoby, która jest pokrzywdzona przestępstwem. Z kolei obowiązek jakby informowania o tym, o co on – myślę o sprawcy przemocy – zostaje oskarżony, gdzieś tam w naszej podświadomości i poczuciu sprawiedliwości tkwi. W związku z tym jest to takie połowiczne rozwiązanie. Powiemy ofierze: „Nie musisz zeznawać przy sprawcy, bo sprawia ci to ogromną trudność, a czasem w ogóle jest niemożliwe, bo się najzwyczajniej w świecie boisz. Możesz zeznawać bez obecności sprawcy, natomiast on nie jest do końca pozbawiony praw i musimy go poinformować, o co go naprawdę się oskarża”. Czyli chodzi jakby o ten moment, w którym i możliwość oskarżenia, i możliwość obrony zostają zachowane, tyle tylko, że najpierw opowiada osoba pokrzywdzona, ofiara, a w drugiej kolejności z tym, o co jest oskarżany, zapoznaje się ten, który jest oskarżany. No, to takie dwa kroki tego samego… Jest to z zachowaniem praw obu stron.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Pan przewodniczący? Bardzo proszę.

Senator Marek Martynowski:

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Troszeczkę się pogubiłem. Te poprawki siódma i czternasta to były propozycje legislacyjne, które pani senator przejęła, czy to były poprawki pani senator?

Senator Magdalena Kochan:

Nie, nie, nie. To są poprawki wynikające także z uwag, które wpłynęły do naszej komisji. Ta poprawka, o ile dobrze pamiętam, była podnoszona w kilku opiniach. Wydaje mi się – proszę poprawić, Pani Mecenas, jeśli się mylę – że to wynikało także z uwag rzecznika praw obywatelskich. I to jest wyjście naprzeciw tym propozycjom. Ale to jest poprawka, która… Nie wiem, dlaczego tutaj nie ma mojego… Przejmuję tę poprawkę. Jeśli do tej pory ktoś miał wątpliwości, to potwierdzam – tak, wnoszę ją w imieniu wnioskodawców.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Czy ktoś chce jeszcze o coś zapytać? Nie widzę zgłoszeń.

W takim razie przystępujemy…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No, było…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

A, przepraszam.

Jeszcze pan dyrektor z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski:

Dziękuję uprzejmie, Panie Przewodniczący.

Szanowni Państwo!

W kontekście niebrania udziału przez osobę stosującą przemoc my tutaj wyrażaliśmy oficjalne stanowisko. Jak najbardziej zgadzamy się z propozycją zapisu. Mieliśmy wątpliwość legislacyjną, którą zgłaszaliśmy pani mecenas, co do tego, w którym miejscu powinna być ujęta stosowna regulacja, ale w tym wypadku to jest kwestia wtórna.

Z kolei w kontekście tej nowej, dodatkowej, a niezwykle merytorycznej poprawki pragnę państwu zwrócić uwagę tylko na jedną rzecz podczas podejmowania decyzji – otóż na to, czym jest interwencja. Pojęcie interwencji jest zdefiniowane w ustawie o Policji. To jest włączenie się w nagły bieg zdarzeń. I teraz musicie państwo po prostu ocenić, czy podczas interwencji rzeczywiście okoliczności sytuacji będą sprzyjać rozwiązaniu, które jest tutaj proponowane. Pozostawiam to państwa ocenie. W przypadku tego pierwszego elementu, czyli braku udziału – jak najbardziej, tutaj jest pełna zgoda. Mamy za sugestię co do przemyślenia, zwrócenia uwagi, czy na pewno to jest to, o co chodzi, zważywszy na to, że interwencje w założeniu mają bardzo dynamiczny przebieg. Oczywiście są możliwości dokonywania takich czynności na podstawie wcześniejszych ustaleń – ustawodawca to przewidział i jak najbardziej to tutaj się znajduje – natomiast inna sytuacja jest w przypadku, kiedy mamy do czynienia z przemocą realną, fizyczną… Nie chcę powiedzieć, że z rozlewem krwi, ale i tak będzie w niektórych tragicznych sytuacjach. A więc tylko na to zwracamy uwagę. Dziękuję uprzejmie.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Czy jeszcze jakieś zgłoszenia przy tych dwóch poprawkach? Nie ma.

W takim razie przystępujemy do głosowania nad poprawkami nr 7 i 14.

Kto z pań, panów senatorów jest za przyjęciem tych 2 poprawek? Proszę o podniesienie ręki.

(Głos z sali: 13 lokalnie.)

Liczymy jeszcze głosy zdalne, jak rozumiem?

(Głos z sali: Głosujemy dalej.)

Głosujemy dalej, tak?

(Głos z sali: Policzą za chwilę…)

Super. Ta procedura usprawniająca nam się podoba.

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

I czekamy teraz na połączenie wyników z głosowania zdalnego z głosowaniem z sali, żebyśmy mogli ogłosić zbiorcze zestawienie głosowania.

Chciałbym państwa poinformować, że za poprawkami siódmą i czternastą głosowało 17 senatorów, nikt nie był przeciw, a 12 senatorów wstrzymało się od głosu.

Stwierdzam, że poprawki te uzyskały wymaganą większość.

Teraz przystępujemy do procedowania w sprawie poprawek nr 8 i 15, które należy przegłosować łącznie.

Oddaję głos wnioskodawcy.

Pani senator Magdalena Kochan.

Senator Magdalena Kochan:

To są poprawki legislacyjne, proszę państwa. One tam precyzują… to znaczy zastępują słowa „takiego sposobu doręczania” wyrazami „umieszczenia zawiadomienia o wydaniu nakazu lub zakazu” oraz dodają przed słowem „jednostka” wyraz „organizacyjna”, jeśli chodzi o precyzyjne określenie możliwości i kompetencji Policji. A więc „jednostka organizacyjna”.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Czy przedstawiciele rządu chcą, czy nie chcą się wypowiadać w tej sprawie?

Bardzo proszę.

Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Jeśli chodzi o tę drugą poprawkę, o której wspomniała pani senator, czyli dopisanie słowa „organizacyjna” przy słowie „jednostka”, to jak najbardziej jest to uzasadnione z punktu widzenia struktury konstrukcji ustawy o Policji. W przypadku ustawy o Policji mówi się o jednostkach organizacyjnych, a nie o jednostkach, więc to jak najbardziej jest korekta legislacyjna.

Gdyby można było wysłuchać jeszcze tutaj uzasadnienia legislacyjnego w przypadku tej pierwszej poprawki…

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Proszę o opinię Biura Legislacyjnego.

(Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski: Dziękuję.)

Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko:

Szanowni Państwo, tak jak pani senator uprzedziła, jest to poprawka legislacyjna. W zasadzie poza tym, o czym mówił pan dyrektor, co zresztą jest podniesione w opinii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, ta druga poprawka wychodzi naprzeciw uwagom redakcyjnym, precyzującym rzecznika praw obywatelskich.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa chce jeszcze zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do procedury głosowania nad poprawkami nr 8 i 15.

Kto z pań i panów senatorów jest za ich przyjęciem? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podsumowanie wyników głosowania na sali i głosowania zdalnego.

Szanowni Państwo – oczywiście kieruję to do osób uczestniczących zdalnie – nie musicie brać udziału w głosowaniu, ale sprawdźcie, czy ktoś nie wziął udziału ze względów technicznych. Bo już nam się zdarzyło, że dwójka takich uczestników posiedzenia nie potwierdziła swojego stanowiska w głosowaniach.

Stwierdzam, że w głosowaniu 26 senatorów poparło te 2 poprawki, nie było głosów przeciwnych, nikt się nie wstrzymał.

Stwierdzam, że zostały one przyjęte.

Teraz przechodzimy do poprawki nr 9, którą należy przegłosować łącznie z poprawką nr 16.

Oddaję głos wnioskodawczyni.

Pani senator Magdalena Kochan.

Senator Magdalena Kochan:

Dziękuję.

Upraszczamy czy też ułatwiamy osobom dotkniętym przemocą w rodzinie sporządzenie protokołu, który na czas… Chodzi o to, że w momencie, kiedy się pojawiał nakaz opuszczenia mieszkania, protokół rzeczy zabieranych przez osobę, która miała opuścić mieszkanie, do tej pory musiała podpisywać osoba dotknięta przemocą. W tym przepisie mówimy, że może to być osoba przez nią wskazana, może to być jedna osoba, która bierze w tym udział i była świadkiem całego zdarzenia, czyli niekoniecznie ofiara przemocy.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję bardzo.

Zaraz oddam głos legislatorowi, ale wpierw zapytam, czy przedstawiciel rządu chce zabrać głos.

Mamy zgłoszenie pani sędzi i pana dyrektora.

Bardzo proszę.

Główny Specjalista w Wydziale Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Departamencie Legislacyjnym Prawa Cywilnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Monika Szczepanowska:

Monika Szczepanowska.

Proszę państwa, poprawkę odnoszącą się do ograniczenia grona osób zobowiązanych do podpisania protokołu z czynności opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia należy uznać za nieuzasadnioną. Tutaj prezentujemy takie stanowisko. Proszę wziąć pod uwagę, że choć postępowanie w przedmiocie wydania nakazu, zakazu jest postępowaniem całkowicie odrębnym, na co wielokrotnie zwracaliśmy już uwagę, to jednak ustawodawcy zależało na zagwarantowaniu jak najwyższych standardów w zakresie zapewnienia praw przysługujących nie tylko osobom doświadczającym przemocy, ale również osobom, które stosują przemoc. Przyjęta regulacja czyni zadość zasadom bezpośredniości i jawności podejmowanych czynności w tym kształcie, który obowiązuje w tzw. ustawie antyprzemocowej. Przyjęte w noweli rozwiązania przewidują możliwość… Bo ja rozumiem, że to uzasadnienie, które zostało podane również w samym państwa projekcie ustawy, było takie, że państwo ograniczacie liczbę tych osób, które będą potem podpisywały protokół, również w tym celu, aby czasami taka osoba… Powiedzmy, że np. syn tych rodziców, pomiędzy którymi dochodzi do przemocy, nie chce się angażować w konflikt pomiędzy rodzicami i w związku z tym dobrze jest, jeżeli liczba tych osób, które podpisują ten protokół, jest bardzo ograniczona. Ale proszę wziąć pod uwagę, że projekt, tak jak powiedziałam, przewidział już taką możliwość. W takim przypadku, kiedy ta osoba uczestnicząca w czynności odmawia złożenia podpisu pod protokołem, to wówczas policjant dokonujący czynności zaznacza przyczynę takiego braku. A więc ma możliwość odmowy i jest to potem zaznaczone w protokole. O tym mówi art. 15a ust. 3 ustawy o Policji i odpowiednio art. 18e ust. 3 ustawy o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych. Jeżeli z kolei dany domownik przez czas trwania interwencji, nie chcąc się angażować czy też nie będąc w stanie tego uczynić, będzie przebywać w odrębnym pomieszczeniu – powiedzmy, że jest to np. osoba starsza, niepełnosprawna, obłożnie chora – to nie będzie w ogóle spełniał przesłanki uczestniczenia w czynności wskazanej w nowelizowanych projektem przepisach, a zatem jego podpis w protokole w ogóle nie będzie wymagany. Tak więc ta przesłanka też odpada.

Warto również podkreślić, że wymóg uzyskania podpisów w protokole wszystkich dorosłych osób biorących udział w czynności ma o tyle istotną wagę, że protokół taki może stanowić źródło dodatkowego materiału dowodowego dla sądu, np. poprzez uzyskanie danych, a następnie przesłuchanie w charakterze świadka osoby, która nie była uprzednio przesłuchana przez Policję. Myślę też, że w takim przypadku, jeżeli doszłoby do takiej sytuacji, nie bez znaczenia będzie taka ewentualna adnotacja w protokole, że jakaś osoba odmówiła podpisu pod protokołem właśnie ze względu na to, że w jej ocenie ten protokół nie zawierał realnego odzwierciedlenia dokonywanych czynności przez policjantów. Niewątpliwie w takiej sytuacji również takie okoliczności, które byłyby stwierdzone w protokole, powinny być przez sąd dokładnie zweryfikowane. I dlatego też my, rozpatrując taką opcję, przygotowując projekt ustawy, nie zdecydowaliśmy się na zmianę. Bardzo uprzejmie proszę, aby wziąć pod uwagę również te przesłanki.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Widzę, że zgłasza się jeszcze pani senator. Bardzo proszę.

Później poproszę jeszcze panią mecenas.

Senator Magdalena Kochan:

Proszę państwa, podtrzymuję tę poprawkę. Wyobraźcie sobie sytuację, w której po interwencji policji następuje nakaz opuszczenia mieszkania, trzeba na tę okoliczność sporządzić protokół i osoba pokrzywdzona przez sprawcę, nieprzytomna, zdenerwowana musi podpisać protokół. My mówimy, że może to zrobić ktoś wskazany przez nią, kto bezpośrednio uczestniczy w zdarzeniu, kto jest pełnoletni. Może to być jedna osoba, a nie dziesięć, od których wymagamy podpisów albo czekamy, aż się zdecydują na złożenie takiego podpisu. Uważamy, że to usprawni i ułatwi ofierze przejście przez te trudne chwile.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Pani sędzia. Ale rozumiem, że już tylko tytułem uzupełnienia, tak?

(Główny Specjalista w Wydziale Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Departamencie Legislacyjnym Prawa Cywilnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Monika Szczepanowska: Tak, tak, już tylko…)

Bardzo proszę.

Główny Specjalista w Wydziale Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Departamencie Legislacyjnym Prawa Cywilnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Monika Szczepanowska:

Przepraszam bardzo, ale właśnie wskazałam, że nie musi. Po prostu wówczas policjant zaznacza w protokole, że dana osoba odmawia złożenia podpisu i wskazuje przyczynę. A więc przepraszam, ale nie musi.

Senator Magdalena Kochan:

Podtrzymuję swój wniosek.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Czy pani mecenas chce do tego coś dodać?

Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko:

Zasadniczo mogłabym dodać tylko tyle, że wypowiedź pani sędzi musi być odnoszona do ustawy z 30 kwietnia, i o tym muszą państwo wiedzieć. Z kolei to, co robi pani senator Kochan, zgłaszając poprawkę… Faktycznie w stosunku do naszego projektu, który bardzo wąsko określa krąg osób uprawnionych do podpisania protokołu, ten krąg poszerza się o jeszcze jedną osobę i to jest osoba upoważniona przez osobę dotkniętą przemocą w rodzinie. Czyli my z tego takiego pierwotnego zamiaru bardzo rygorystycznego ograniczenia uprawnienia podpisania protokołu do dwóch osób, czyli stosującej przemoc i dotkniętej przemocą, wycofujemy się, cofamy o krok i mówimy – ujmuję to już niemalże słowami pani senator – że może to podpisać również osoba upoważniona przez osobę dotkniętą przemocą w rodzinie. Ale gdyby chcieć uznać słuszność uwag pani sędzi, to tak naprawdę nie tyle nie należałoby głosować nad tą poprawką, co należałoby zgłosić osobną poprawkę o skreślenie rozwiązania, które już jest w projekcie. Stąd też przed państwem jest w zasadzie wybór, który… Nawet nie polega to na uwzględnieniu argumentów pani sędzi, bo takiej poprawki po prostu nie mamy w tym zestawieniu.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję. Sytuacja jest czytelna.

Nie widzę więcej zgłoszeń.

Przystępujemy do procedury głosowania nad poprawkami nr 9 i 16, które należy przegłosować łącznie.

Kto z pań i panów senatorów jest za ich przyjęciem? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Proszę o doliczenie głosów zdalnych.

Stwierdzam, że w głosowaniu w sprawie poprawek nr 9 i 16 za tymi poprawkami było 15 senatorów, 5 było przeciw i 8 wstrzymało się od głosu.

Stwierdzam, że poprawki uzyskały wymaganą większość.

Teraz przed nami przedostatnie głosowanie z zestawienia poprawek. To jest głosowanie nad poprawkami nr 10, 17 i 22, które także należy przegłosować łącznie.

Oddaję głos wnioskodawczyni. Pani senator Magdalena Kochan.

Senator Magdalena Kochan:

Bardzo dziękuję.

Chodzi o doprecyzowanie terminu, od którego biegnie 48 godzin dla sądu rozpoznającego sprawy. Piszemy, że jest to wyraźnie od momentu, w którym do sądu wpływa zażalenie.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Czy przedstawiciel strony rządowej chce się wypowiedzieć?

Bardzo proszę, Pani Sędzio.

Główny Specjalista w Wydziale Prawa Rodzinnego i Opiekuńczego w Departamencie Legislacyjnym Prawa Cywilnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Monika Szczepanowska:

My jak najbardziej przychylamy się do tej poprawki, zresztą na to też wskazywaliśmy w opinii, jaką sporządzaliśmy. Nadal jednak jesteśmy przeciwni, żeby skracać ten okres z 3 dni do 48 godzin, ale rozumiem, jak słusznie tutaj pani mecenas zauważyła, że to już nie jest przedmiotem poprawki. Ale na to wskazuję tylko tytułem tak dla porządku. Dziękuję.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Czy pani mecenas…

Bardzo proszę.

Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko:

To ja jeszcze dopowiem coś z technicznego punktu widzenia. Przed pierwszym blokiem głosowań mieli państwo uwagę, że musimy zmodyfikować brzmienie poprawki dwudziestej drugiej. Chodzi tylko o to, że ponieważ przeszła poprawka, która już poszerza zakres nowelizacji w art. 3, to tutaj, w poprawce dwudziestej drugiej nie dodajemy pktu 2, tylko dodajemy pkt 3. Wynika to właśnie z przyjęcia poprawki dwudziestej pierwszej w pierwszym bloku głosowań. Dziękuję.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Wydaje się to czytelne.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawek dziesiątej, siedemnastej i dwudziestej drugiej? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podsumowanie wyników z sali i wyników zdalnych.

Stwierdzam, że za poprawkami dziesiątą, siedemnastą i dwudziestą drugą opowiedziało się 26 członków połączonych komisji. Nie było głosów przeciw, 2 senatorów wstrzymało się od głosu.

Poprawki uzyskały wymaganą większość.

Ostatnie głosowanie z zestawienia poprawek dotyczy poprawki nr 12 i 19, które należy przegłosować łącznie.

Oddaję głos wnioskodawcy, panu senatorowi Czerwińskiemu.

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Przewodniczący! Wysokie Komisje!

Poprawki mają na celu wprowadzenie instytucji jakby raportowania, składania w okresie rocznym informacji o działaniu nowelizacji, czyli tej nowej instytucji, którą wprowadzamy. Chodzi o to, jak wygląda proces wprowadzenia jej w życie i skuteczności jej działania.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Czy ktoś ze strony rządowej?

Pan dyrektor? Bardzo proszę.

Dyrektor Departamentu Porządku Publicznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Cichomski:

Szanowni Państwo, od decyzji władzy ustawodawczej zależy to, jakiego typu sprawozdawczość jest oczekiwana po naszej stronie. My oczywiście do tych obowiązków musimy się dostosować i dostosujemy, wykonamy je zgodnie z ustaleniami, jakie Wysoka Izba przyjmie. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Krzysztof Kwiatkowski:

Dziękuję.

Czy pani mecenas?

(Główny Ekspert w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Konieczko: Dziękuję.)

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami nr 12 i 19, zgłoszonymi przez pana senatora Czerwińskiego.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tych poprawek? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeszcze będzie głosowanie nad całością.

Stwierdzam, że w głosowaniu nad poprawkami nr 12 i 19 było 28 głosów za, nie było głosów przeciwnych i nikt nie wstrzymał się od głosu.

Stwierdzam, że poprawki te zostały przyjęte.

Teraz przystępujemy do procedury głosowania w sprawie całego projektu ustawy wraz z wcześniej przyjętymi poprawkami.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem projektu? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

(Głos z sali: 4 osoby. Przepraszam, mam wątpliwość co do pana senatora Borowskiego. Nie wiem, czy był przeciwny, czy…)

Jak pan senator Borowski głosował? Był za czy przeciw? Czy mam…

(Senator Marek Borowski: Za, a nawet przeciw…)

(Głos z sali: Dobrze, czyli za długo przytrzymał rękę w górze…)

(Senator Marek Borowski: Ale byłem za.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Podczas liczenia wyników głosowań zdalnych dotarło do mnie, co autor miał na myśli, mówiąc w kontekście Senatu o izbie refleksji.

Stwierdzam, że 23 senatorów było za, nie było głosów przeciw, 5 senatorów wstrzymało się od głosu.

Inicjatywa została przyjęta.

Czy pani senator Magdalena Kochan zgodzi się pełnić obowiązki senatora sprawozdawcy?

(Senator Magdalena Kochan: Bardzo dziękuję. Jeśli nie ma sprzeciwu, jeśli koledzy i koleżanki się zgodzą…)

Ciepło dziękuję.

(Senator Magdalena Kochan: Bardzo, bardzo dziękuję, także państwu za przyjęcie.)

W imieniu trzech przewodniczących komisji zamykamy wspólne posiedzenie.

Dziękuję państwu serdecznie. Dziękuję też wszystkim, którzy z mozołem i trudem pomagali nam w głosowaniach zdalnych.

(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 50)