Aktualności polonijne

Zastępca Szefa Kancelarii Senatu Jarosław Stolarczyk uczestniczył, w imieniu Marszałka Senatu RP prof. Tomasza Grodzkiego, w państwowej ceremonii pogrzebowej śp. Karoliny Kaczorowskiej, wdowy po ostatnim prezydencie II RP na uchodźstwie, śp. Ryszardzie Kaczorowskim.

Uroczystość odbyła się 23 kwietnia br. w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Prochy Śp. Karoliny Kaczorowskiej, zgodnie z wolą rodziny, spoczęły przy małżonku w Panteonie Wielkich Polaków.

Karolina Kaczorowska urodziła się 26 września 1930 r. w Stanisławowie. W 1940 r. wraz z rodziną została zesłana w głąb ZSRR, do republiki Komi. Po latach wspominała: „Staliśmy się wygnańcami, bo byliśmy Polakami i katolikami. Zostaliśmy skazani na niewyobrażalne cierpienia. Potem był pielgrzymi szlak i gorzki chleb emigrantów”. Latem 1941 r., gdy ogłoszono „amnestię” i rozpoczęło się formowanie Armii Andersa, Karolina Kaczorowska znalazła się w grupie ludności cywilnej ewakuowanej z formowanym w ZSRR polskim wojskiem. W Iranie rozpoczęła naukę w jednej z tamtejszych szkół polskich i zaangażowała się w służbę harcerską. Po kilku miesiącach trafiła do Karaczi w Indiach Brytyjskich, a następnie do Ugandy, do polskiej osady Koja koło Kampali, gdzie pozostała do 1948 r. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii ukończyła studia na Uniwersytecie w Londynie. Pracowała następnie jako nauczycielka, uczyła języka polskiego i historii w szkołach dla polskich dzieci w Londynie, poświęciła się również działalności w harcerstwie polskim na uchodźstwie i przy tej okazji poznała przyszłego męża. Angażowała się też w życie parafii św. Franciszka z Asyżu w Londynie, gdzie odbyły się uroczystości żałobne w 2021 r. Karolina Kaczorowska aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, była osobą niezwykle zasłużoną w działalności charytatywnej Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii.

Pełniąc funkcję Pierwszej Damy, uczestniczyła m.in. w przełomowych londyńskich spotkaniach prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego z premierem Tadeuszem Mazowieckim w lutym 1990 r. i marszałkiem Senatu RP Andrzejem Stelmachowskim w listopadzie 1990 r. W grudniu 1990 roku wraz z mężem, pierwszy raz po 50 latach, przybyła do Polski na uroczystość przekazania insygniów władzy nowo wybranemu prezydentowi elektowi Lechowi Wałęsie. Wieczorem 22 grudnia 1990 r. na Zamku Królewskim w Warszawie jej mąż zakończył misję władz na uchodźstwie.

W 2012 r. Karolina Kaczorowska została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w kształtowaniu moralnej i patriotycznej postawy młodzieży w kraju i za granicą i za ofiarną działalność publiczną”.

W 2016 r. została powołana do Rady ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych przy szefie Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, w której reprezentowała środowiska emigracyjne.

Uroczystość pożegnania zmarłej 21 sierpnia 2021 r. w Londynie Śp. Karoliny Kaczorowskiej, zorganizowana przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, odbyła się w 87. rocznicę uchwalenia konstytucji kwietniowej, która umożliwiła – jak podkreślił szef urzędu ds. kombatantów Jan Kasprzyk – „zachowanie ciągłości państwowej na uchodźstwie podczas okupacji niemieckiej, sowieckiej i w czasie zniewolenia komunistycznego”. Mszy pogrzebowej przewodniczył metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, a homilię wygłosił biskup polowy Wojska Polskiego, wieloletni delegat Episkopatu Polski do spraw Polonii Wiesław Lechowicz.