Wydarzenia

22 czerwca 2021 r. odbyła się druga z cyklu debat dotyczących systemu emerytalnego w Polsce, zorganizowana przez Instytut Emerytalny pod patronatem marszałka Senatu. Tym razem eksperci i zaproszeni goście dyskutowali, jak wygląda długoterminowe oszczędzanie Polaków na emeryturę, w jaki sposób budować kapitał emerytalny, jakie tworzyć regulacje prawne, aby więcej osób chciało oszczędzać.

Prof. Joanna Tyrowicz z Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, reprezentująca też niezależny, pozarządowy ośrodek badawczy GRAPE, zwróciła uwagę na brak informacji o strategiach oszczędzania Polaków na starość. Stwierdziła, że po obniżeniu wieku emerytalnego do 60 lat dla kobiet i 65 – dla mężczyzn „dziura deficytowa” ZUS to 4,5–5% PKB rocznie, a to i tak dane niedoszacowane. Prognozy są takie, że wszystkie emerytury będą niskie z niepełną waloryzacją. Prof. Joanna Tyrowicz podkreśliła, że ubóstwo emerytów rośnie w całej Europie, ok. 98% osób ubogich w niedalekiej przyszłości będą stanowić emeryci.

O inwestycjach i programach emerytalnych mówili Grzegorz Chłopek z Instytutu Emerytalnego, Norbert Talarczyk z Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych Esaliens TFI i Jakub Banaszewski z Instytutu Obywatelskiego. Zdaniem Grzegorza Chłopka oszczędzać na emeryturę trzeba zacząć jak najwcześniej, robić to regularnie i tak długo, jak się da. „Należy założyć, że będziemy żyć na emeryturze około 37 lat, a to oznacza wydłużenie okresu oszczędzania” – przekonywał. W oszczędzaniu ważne jest też zaufanie do rynku i stabilność systemu emerytalnego. Grzegorz Chłopek proponował umożliwienie oszczędzania z ulgami dla osób niepracujących, a także dla tych, którzy nie ukończyli 18 lat. W opinii Jakuba Banaszewskiego obecnie funkcjonujące 4 programy – Pracownicze Plany Kapitałowe, Pracowniczy Program Emerytalny, Indywidualne Konto Emerytalne, Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego – są korzystne dla osób oszczędzających. Należałoby jednak je uprościć i upowszechnić wiedzę o nich.