Aktualności

Posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Miast 24 maja br. poświęcone było problemom polskiego mieszkalnictwa. Architekci, urbaniści, inżynierowie budownictwa, przedstawiciele branży deweloperskiej zastanawiali się nad sposobami zwiększenia zasobu mieszkań dostępnych cenowo.

Otwierając posiedzenie, przewodnicząca zespołu posłanka Hanna Gill-Piątek podkreśliła, że w Polsce przed wybuchem wojny na Ukrainie brakowało ok. 2 mln mieszkań. „Połowa 30-latków mieszka z rodzicami, kredyt hipoteczny jest nieosiągalny, brakuje mieszkań na wynajem” – wyliczała posłanka. Wiceprzewodnicząca zespołu posłanka Krystyna Sibińska przypomniała główne cele Narodowego Programu Mieszkaniowego do 2030 r. Są to m.in. zwiększenie dostępu do mieszkań dla osób o dochodach uniemożliwiających kupno lub wynajęcie mieszkania poprzez wzrost do 435 liczby mieszkań na 1 tys. mieszkańców, umożliwienie gminom zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych poprzez najem mieszkania od gminy czy obniżenie z 5,3 mln do 3,3 mln liczby osób mieszkających w warunkach substandardowych.

W ocenie dyrektora Departamentu Mieszkalnictwa w Ministerstwie Rozwoju i Technologii Juliusza Tetzlaffa możliwe jest zwiększenie do 2030 r. wskaźnika liczby mieszkań przypadających na 1 tys. mieszkańców. Wskazuje na to m.in. 3-krotny wzrost liczby zakontraktowanych mieszkań w 2021 r. po zmianie przepisów dotyczących budownictwa społecznego, czynszowego i komunalnego. Podkreślił, że pakiet mieszkaniowy, wprowadzający kooperatywę mieszkaniową, społeczne agencje najmu, społeczną inicjatywę mieszkaniową, ma na celu ułatwienie finansowania inwestycji dopasowanych do potrzeb mieszkańców. Zwiększono m.in. wsparcie dla gmin na budowę mieszkań komunalnych i wysokość grantów z Funduszu Dopłat w BGK dla gmin na budowę mieszkań społecznych.

Wśród poruszanych tematów znalazły się m.in. zagadnienia dotyczące sytuacji mieszkaniowej w Polsce, struktury własnościowej lokali mieszkalnych, formach pomocy finansowej państwa w dostępie do mieszkania. Zwracano uwagę, że obecnie mieszkanie jest częściej postrzegane jako towar i lokata kapitału niż miejsce do zamieszkania. „Prawo do mieszkania to przekonanie, że każdy człowiek powinien być w stanie zapewnić sobie godne miejsce do życia. Czas spojrzeć na mieszkanie jak na element infrastruktury, taki sam, jak na przykład woda w kranie” – przekonywała dr hab. inż. arch. Agata Twardoch z Politechniki Śląskiej. Jej zdaniem ważna jest nie tylko liczba budowanych mieszkań, ale także ich dostępność i jakość. W tym kontekście eksperci wskazywali na potrzebę zapewnienia także standardów urbanistycznych. Rozmawiano też o sposobach obniżenia kosztów budowy mieszkań. Zdaniem członka zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich Konrada Płochockiego do zatrzymania wzrostu ceny mieszkań może przyczynić się zwiększenie dostępu deweloperów do działek budowlanych (na przykład grunty będące w zasobach Skarbu Państwa czy Poczty Polskiej), ulga budowlana i amortyzacja dla mieszkań pod wynajem, zerowy VAT na pierwsze mieszkanie, popularyzacja najmu instytucjonalnego. Mówiono też o innowacyjnych rozwiązaniach w budownictwie. Wskazywano na zalety domów prefabrykowanych modułowych, podkreślając, że mogą być szansą na szybkie, tanie i ekologiczne budownictwo. Uczestnicy dyskusji postulowali m.in. lepsze wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki mieszkaniowej, przeznaczenie przez deweloperów części mieszkań na cele społeczne, usprawnienie procesu inwestycyjno-budowlanego poprzez przyspieszenie wydawania decyzji środowiskowych, przeprowadzenie ewaluacji programów mieszkaniowych, zastąpienie Rady Mieszkalnictwa przy premierze zespołem ekspertów, którzy przygotowaliby zmiany w polityce mieszkaniowej w perspektywie najbliższych 20, 30 lat.