Aktualności

Na posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności poparcia większości nie uzyskały ani wniosek o przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, ani zmiany zgłoszone przez senatorów, w tym m.in. propozycja przesunięcia terminu wejścia w życie noweli na 1 września 2021 r.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Jan Sarnowski wyjaśnił, że ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy unijnego pakietu e-commerce. W całej Unii Europejskiej zaczną obowiązywać 1 lipca 2021 r., taki też jest termin wejścia w życie noweli uchwalonej przez Sejm. Wiceminister podkreślił, że nowe przepisy są korzystne zarówno dla budżetu, jak i dla uczciwych polskich przedsiębiorców, są też przez nich bardzo oczekiwane. Zgodnie z wiedzą resortu przedsiębiorcy w Polsce już od kwietnia 2021 r. się do tego przygotowują. Odnosząc się do wątpliwości senatorów w kwestii terminu wejścia wiceminister zapewnił też, że prace nad pakietem rozpoczęły się niezwłocznie, w październiku 2020 r. odbyły się konsultacje z przedsiębiorcami, którzy od kwietnia 2021 r. mogą się rejestrować.

Nowela wdraża unijny pakiet VAT e-commerce, który ma uszczelnić pobór tego podatku i umożliwić pokonanie barier w transgranicznym handlu elektronicznym pomiędzy przedsiębiorcami i konsumentami. Nowe przepisy powinny wyrównać szanse unijnych przedsiębiorców w konkurowaniu w obszarze handlu elektronicznego z podmiotami z krajów trzecich. Przewiduję m.in. zniesienie zwolnienia z VAT dla importu towarów w tzw. małych przesyłkach o wartości do 22 euro we wszystkich państwach członkowskich, objęcie interfejsów elektronicznych obowiązkiem zapłaty VAT od określonych transakcji realizowanych za ich pośrednictwem. Zmiany mają prowadzić do pełniejszego odwzorowania zasady opodatkowania towarów lub usług w miejscu ich konsumpcji.

W trakcie dyskusji senatorowie zgłaszali m.in. wątpliwości co do trybu procedowania ustawy w Sejmie, jej vacatio legis i objęcia jedną nowelizacją wielu ustaw.

Komisja zarekomenduje natomiast Izbie poprawki redakcyjne do ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Jak wyjaśnił sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii Andrzej Gut-Mostowy, nowelizacja wydłuża z 1 roku do 2 lat termin na realizację vouchera turystycznego, co umożliwi podróżnemu udział w imprezie turystycznej w warunkach bezpiecznych epidemicznie, organizatorom turystyki zaś − bezgotówkowe rozliczenie się z podróżnymi. Nowelizacja przesuwa też o 8 miesięcy, do końca grudnia 2021 r., termin zwrotu wypłat do Turystycznego Funduszu Zwrotów (TFZ) przez organizatorów turystyki. Chodzi o środki, jakie TFZ wypłacił podróżnym z tytułu umów o udział w imprezie turystycznej, która nie odbyła się w związku z wybuchem pandemii. Nowelizacja przewiduje ponadto wsparcie dla sklepików szkolnych w postaci dofinansowania do wynagrodzeń, świadczenia postojowego, małej dotacji oraz zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Kryterium przyznania pomocy, tak jak w wypadku tarczy branżowej, będzie 40-procentowy spadek przychodów i prowadzenie działalności 30 września 2020 r. Na podstawie nowych przepisów starosta będzie mógł udzielić dotacji z Funduszu Pracy na pokrycie bieżących kosztów przedsiębiorców prowadzących sklepiki szkolne. Nowela pozwala także na przesunięcie terminów dotyczących pomocy (120 mln zł na dofinansowanie) dla podmiotów branży filmowej, które poniosły w związku z pandemią.

Senatorowie poparli zmiany redakcyjne do ustawy, które zgłosił senator Adam Szejnfeld.

Komisja Ustawodawcza przeprowadziła pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie upamiętnienia 45. rocznicy wydarzeń Czerwca ’76, przygotowanego przez grupę senatorów.

Senat, przekonany o szczególnym znaczeniu dla dalszych dziejów Polski, w 45. rocznicę wydarzeń Czerwca ’76 oddaje w nim hołd wszystkim demonstrantom i ofiarom represji.

W projekcie senatorowie przypominają, że wydarzenia 25 czerwca 1976 r. to kolejny heroiczny zryw Polaków przeciwko komunistycznej władzy, będący reakcją na wygłoszoną w Sejmie PRL 24 czerwca 1976 r. zapowiedź wprowadzenia drastycznych podwyżek cen żywności. Protesty objęły wówczas ponad 90 zakładów pracy na terenie 24 województw. Wzięło w nich udział niemal 80 tys. osób. Rozpoczęto strajki. Najważniejsze wydarzenia Czerwca’76 miały miejsce w Radomiu, Ursusie i Płocku. Doszło tam do pochodów i demonstracji ulicznych. W Radomiu, gdzie odbyła się największa akcja protestacyjna Czerwca ’76, strajk rozpoczęli robotnicy Zakładów Metalowych, którzy wyszli na ulicę i ruszyli pod gmach KWPZPR. Do strajku przyłączyły się załogi 33 przedsiębiorstw, łącznie ok. 20 tys. osób. Do stłumienia protestów władze komunistyczne skierowały ok. 1,5 tys. funkcjonariuszy milicji i kompanie ZOMO. Doszło do walk ulicznych z demonstrantami. W trakcie tych walk 25 czerwca 1976 r. zginęły 2 osoby: Jan Łabęcki i Tadeusz Ząbecki, a w wyniku pobicia przez policjantów – Jan Brożyna, który zmarł 30 czerwca 1976 r. Za ofiarę tych wydarzeń uznać też należy ks. Romana Kotlarza, który błogosławił wówczas robotników. Jego prześladowania po tych wydarzeniach się nasiliły, a okoliczności śmierci nie zostały wyjaśnione. Przeprowadzano masowe aresztowania zarówno demonstrantów, jak i przygodnych osób, którym zarzucano uczestnictwo w niszczeniu mienia. Uczestników demonstracji poddawano represjom. Zatrzymanych brutalnie bito, przeprowadzając przez tzw. ścieżki zdrowia. Represje w stosunku do demonstrantów nie ustawały.

W Radomiu w trybie przyspieszonym postawiono przed sądem 51 osób. Na kary więzienia skazano 42 osoby. W procesie ursuskim 7 osób skazano na kary pozbawienia wolności, a w Płocku spośród sądzonych 34 osób na tę karę skazano 18. W ramach dalszych szykan zwalniano ludzi z pracy, wręczając im tzw. wilcze bilety. W wyniku tych wydarzeń ówczesne władze komunistyczne, w obawie przed powtórzeniem scenariusza z grudnia 1970 r., jeszcze 25 czerwca 1976 r. zdecydowały o wstrzymaniu podwyżki. Niestety, nie osądzono osób odpowiedzialnych za ofiary Czerwca ’76. Protesty czerwcowe po raz kolejny dały jasny sygnał, że ówczesny system polityczny w Polsce się nie sprawdza. Były one przykładem społecznego heroizmu i zapowiadały nadchodzące zmiany. Powstała wówczas zinstytucjonalizowana opozycja demokratyczna w Polsce, w tym Komitet Obrony Robotników, ruch obrony praw człowieka i wiele innych organizacji. Zmiany te urzeczywistniły się także w powstaniu ruchu społecznego „Solidarność”, którego działania na stałe zmieniły Polskę. „Dziś pamięć o tamtych wydarzeniach to nasza powinność” – czytamy w projekcie ustawy.

Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem ustawy o ratyfikacji Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci, sporządzonej w Kumamoto dnia 10 października 2013 roku.

Przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej Bogdan Klich wyraził zadowolenie z faktu, że Polska przystąpi do tej ważnej konwencji międzynarodowej, a także nadzieję, że jeśli dojdzie do wypowiedzenia niektórych konwencji, do czego rząd się przygotowuje, bilans nie będzie ujemny.

Ratyfikowaną konwencję przedstawił zastępca dyrektora Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spaw Zagranicznych Sławomir Majszczyk. Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci jest międzynarodowym instrumentem na poziomie globalnym, którego celem jest ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska przed antropogenicznymi emisjami i uwolnieniami rtęci oraz związków rtęci. Przepisy konwencji regulują w sposób kompleksowy zagadnienia dotyczące w szczególności: źródeł dostaw rtęci i handlu rtęcią, produktów z dodatkiem rtęci, procesów produkcyjnych, w których wykorzystuje się rtęć lub związki rtęci, wydobycia złota tradycyjnego i na małą skalę, emisji rtęci i związków rtęci do atmosfery, uwolnień rtęci i związków rtęci do gruntu i wody, składowania przejściowego rtęci innej niż rtęć odpadowa, postępowania z odpadami rtęciowymi, identyfikacji i oceny miejsc zanieczyszczonych rtęcią lub związkami rtęci. Konwencja ustanawia spójne działania i mechanizmy na forum międzynarodowym, określające możliwe sposoby gospodarowania rtęcią w celu ograniczenia jej wykorzystania oraz zminimalizowania negatywnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi.

Wicedyrektor Majszczyk przypomniał, że konwencja weszła w życie 16 sierpnia 2017 r. Do tej pory konwencją związało się 131 państw i Unia Europejska, w tym 25 państw członkowskich UE, z wyjątkiem Hiszpanii i Polski. Ratyfikacja konwencji przez Polskę umożliwi aktywne włączenie się w dyskusje na poziomie globalnym w ramach Konwencji, w szczególności przez udział w Konferencji Stron.

Sławomir Majszczyk wyjaśnił, że w Polsce obowiązuje szereg przepisów dotyczących rtęci m.in. źródeł dostaw rtęci i handlu nią, produktów zawierających rtęć, emisji rtęci do atmosfery czy też odpadów rtęciowych i ich czasowego składowania, które wynikają z prawa UE oraz prawa krajowego. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rtęci implementowało postanowienia konwencji dotychczas nieuregulowane przez prawo UE. Dzięki temu wszystkie postanowienia konwencji są odzwierciedlone w prawie UE, co oznacza, że bezpośrednio obowiązują Polskę. Ratyfikacja konwencji nie spowoduje zatem konieczności wprowadzenia zmian do polskiego porządku prawnego innych niż te, które i tak powinny zostać wprowadzone. Ratyfikacja nie spowoduje także skutków gospodarczych. Skutki finansowe ratyfikacji związane będą natomiast z odprowadzaniem corocznej składki na rzecz funduszu powierniczego The General Trust Fund, a także z udziałem w spotkaniach związanych z realizacją postanowień konwencji. Ratyfikacja konwencji będzie miała pozytywne skutki społeczne, wpłynie na poprawę stanu środowiska przez ograniczanie emisji i uwolnień rtęci oraz związków rtęci, jak również przez eliminowanie rtęci i jej związków z produktów i procesów przemysłowych, a także regulowanie kwestii zdrowotnych.

Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej poparła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii – COM(2021) 085; a także wniosek dotyczący dyrektywy Rady UE zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w zakresie zwolnień w imporcie i niektórych dostawach, w odniesieniu do środków unijnych przyjmowanych w interesie publicznym – COM(2021) 181. Komisja przyjęła bez uwag akty ustawodawcze o numerach: COM(2021) 198, COM(2021) 089, COM(2016) 034; a także zdecydowała nie występować o stanowisko rządu w sprawie aktów nieustawodawczych o numerach: COM(2021) 87, COM(2021) 145, COM(2021) 150, COM(2021) 183, COM(2021) 201, COM(2021) 207, COM(2021) 212, COM(2021)  215, COM(2021) 217, COM(2021) 226, COM(2021) 227, COM(2021) 230, COM(2021) 233, COM(2021) 237.