26 listopada 2020 r. zakończył się drugi dzień 18. posiedzenia Senatu. Izba zdecydowała o rozszerzeniu porządku obrad o ustawę o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa oraz nowelizację ustawy o paszach.
Senatorowie rozpatrzyli następujące ustawy.
Ustawa o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (projekt poselski) określa zasady przyznawania wyższego wynagrodzenia dla tych pracowników służby zdrowia, którym polecono wykonywanie świadczeń w związku z epidemią COVID-19. Zmiana polega na cofnięciu wcześniejszej decyzji Sejmu, który poparł poprawkę Senatu do ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19, przewidującą, że dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia ma przysługiwać wszystkim, a nie tylko tym skierowanym do pracy, pracownikom ochrony zdrowia zaangażowanym w leczenie chorych na COVID-19 lub podejrzanych o zakażenia. W trakcie debaty wnioski o charakterze legislacyjnym złożył senator Ryszaed Bober.
Uzasadniając wniosek Komisji Zdrowia o odrzucenie nowelizacji, senator Beata Małecka-Libera podkreśliła, że jest ona nie do przyjęcia ze względów merytorycznych, łamie bowiem konstytucję i nie wypełnia przepisów prawa, odbiera też prawo do wyższego wynagrodzenia pracownikom medycznym, którzy od początku epidemii są na pierwszej linii walki z koronowirusem. „To jest rzecz niewyobrażalna, aby przeprowadzać proces nowelizacyjny do ustawy, która przeszła proces legislacyjny, ma podpis prezydenta, a nie jest realizowana” – podkreśliła. Nie zgodziła się też, że nowelizacja będzie kosztować budżet około 40 mld zł, ponieważ liczba pracowników zaangażowanych w walkę z Covidem-19 wskazuje, że będzie to około 4 mld zł. „To nie jest jakaś porażająca kwota, która spowoduje, że zawali się budżet państwa” – powiedziała. Jak oceniła, są pieniądze na dodatki dla wszystkich pracowników placówek medycznych, jest tylko kwestia wyboru i ustalenia priorytetów. Według senatora Wojciecha Koniecznego ustawa nie ma w sobie żadnej racjonalności, nie można także różnicować pracowników medycznych na tych kierowanych przez wojewodę i na tych niekierowanych. „Odwracanie się plecami do personelu medycznego jest błędem” – przekonywał. „Ta ustawa uwłacza mojego godności jako lekarza i senatora” – mówiła senator Agnieszka Gorgoń-Komor. Jej zdaniem pracownicy medyczni nie uważają się za bohaterów, ale oczekują odpowiedniej zapłaty. Na okoliczności związane z sejmowym głosowaniem nad poprawką Senatu zwrócił uwagę senator Jan Maria Jackowski. Jego zdaniem brak uzasadnionego wniosku o jego reasumpcję doprowadził do sytuacji, w której państwo polskie „nie wygląda poważnie”, a środowisko medyczne może się czuć poszkodowane. Jak dodał, rozpatrując teraz ustawę w Senacie, można zaproponować do niej odpowiednie poprawki.
Ustawa o zawodzie farmaceuty (projekt rządowy) realizuje postulaty zawarte w dokumencie rządowym „Polityka Lekowa Państwa 2018–2022”. Określa zasady uzyskiwania prawa do wykonywania zawodu farmaceuty, będącego samodzielnym zawodem medycznym, a także szkoleń i doskonalenia zawodowego. Ma umożliwić farmaceutom świadczenie dodatkowych usług na rzecz pacjentów, takich jak m.in. przeglądy lekowe, obsługa glukometrów i inhalatorów czy profesjonalne doradztwo w razie drobnych dolegliwości zdrowotnych.
Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (projekt rządowy) ma na celu zapewnienie optymalizacji wykorzystania środków publicznych przeznaczanych na finansowanie usług medycznych i zapobieganie nadpodaży niektórych usług medycznych. Uzależnia realizację inwestycji w sektorze zdrowia od uzyskania umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Opinie o celowości inwestycji o wartości powyżej 50 mln zł będzie wydawał minister zdrowia. Mająca powstać przy nim Komisja Oceny Wniosków Inwestycyjnych również zajmowałaby się ich oceną. Wsparcie otrzymywałyby przedsięwzięcia odpowiadające obecnym i prognozowanym potrzebom zdrowotnym na danym obszarze.
Ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (projekt poselski) przewiduje wsparcie dla 32 branż szczególnie dotkniętych obostrzeniami w związku z pandemią COVID-19, m.in. gastronomicznej, weselnej, fitness, targowej, estradowej, filmowej, sprzedaży detalicznej (stragany i targowiska), kulturalno-rozrywkowej, rekreacyjnej, fotograficznej, fizjoterapeutycznej i edukacyjnej. Ustawa zakłada m.in. wprowadzenie dodatkowego świadczenia postojowego, zmiany w dofinansowaniu części kosztów prowadzonej działalności gospodarczej oraz dotyczące Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i zadań realizowanych z jego środków. Pomoc, która wyniesie 4 mld zł, będzie przyznana za listopad 2020 r., ale rząd będzie mógł w drodze rozporządzenia przedłużyć ją na kolejne miesiące.
Rozpatrując tzw. tarczę 6.0, komisje: Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Gospodarki Narodowej i Innowacyjności dostrzegły potrzebę podjęcia – w trybie art. 69 ust. 1 Regulaminu Senatu – inicjatywy ustawodawczej zmierzającej do jej znowelizowania, a także zmiany ustawy o pracowniczych planach kapitałowych. W wyniku głosowania podczas posiedzenia plenarnego wniosek o uzupełnienie porządku obrad o tę inicjatywę nie uzyskał większości; w tej sytuacji przedstawionym projektem zajmą się komisje senackie.
Ustawa o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa (projekt rządowy) wchodzi w skład pakietu rozwiązań przeciwdziałających negatywnym skutkom społecznym i gospodarczym COVID-19. Stanowi tzw. społeczną część pakietu mieszkaniowego, która zakłada m.in. zwiększenie dostępności mieszkań na wynajem dla osób o niskich dochodach, dopłaty do czynszu dla podnajemców mieszkań, poprawę warunków mieszkaniowych w lokalach, dopłaty do czynszu dla podnajemców mieszkań, wakacje czynszowe w Towarzystwie Budownictwa Społecznego. Nowela przewiduje wyższe (do 35% kosztów inwestycji) granty z Funduszu Dopłat w Banku Gospodarstwa Krajowego dla gmin na budowę mieszkań społecznych, zasadę finansowania wkładu gminy, a nie refinansowania, większe (do 80% kosztów nowych inwestycji) wsparcie dla gmin na budowę mieszkań komunalnych. Zakłada większą pomoc przeznaczoną na modernizację zasobów komunalnych. Ma też umożliwić dojście do własności w nowo budowanych mieszkaniach w formule Społecznych Inicjatyw Mieszkaniowych, wsparcie szeroko rozumianego budownictwa społecznego oraz większy i łatwiejszy dostęp do gruntów pod zabudowę. Wprowadzane rozwiązania przewidują również powstanie Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa o wartości 1,5 mld zł z przeznaczeniem na wsparcie budowy mieszkań przez gminy, które ucierpiały w wyniku COVID-19, i ułatwienia dla osób, mających książeczki mieszkaniowe. Zakładają ponadto pomoc dla najemców, dotkniętych ekonomicznymi skutkami pandemii, m.in. rozszerzają możliwość dopłat do czynszów na gospodarstwa domowe, które nie mają zdolności czynszowej.