Narzędzia:

Zapowiedzi

26 stycznia 2005 r.

26 stycznia 2005

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych. W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz niektórych innych ustaw.

Zapisy przyjęte w nowelizacji, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister finansów Andrzej Jacaszek. Uwagi szczegółowe zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa zmierzała do wdrożenia do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Proponowane zmiany miały m.in. na celu rozszerzenie katalogu czynności ubezpieczeniowych, które mogą być zlecane przez zakład ubezpieczeń podmiotom zewnętrznym oraz katalogu obowiązków informacyjnych zakładów ubezpieczeń na życie wobec ich klientów.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawek do ustawy o zmianie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz niektórych innych ustaw. Ustalono, że postulowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Genowefa Ferenc.

Następnie senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej.

W tym punkcie wysłuchano informacji przedstawionej przez wiceministra sprawiedliwości Andrzeja Grzelaka. Zapoznano się także z opinią senackiego biura legislacyjnego.

Rozpatrywana ustawa wprowadza dwa nowe typy spółek: europejskie zgrupowanie interesów gospodarczych i spółkę europejską.

Spółka europejska ma działać podobnie jak spółka akcyjna. Może powstać np. w wyniku transgranicznej fuzji spółek akcyjnych, wówczas będzie zarejestrowana w tym kraju, gdzie ma swoją centralę, a działać będzie w kilku krajach. Spółka ta ma stanowić nową, atrakcyjną formę współpracy dla podmiotów polskich i zagranicznych.

Dzięki wprowadzeniu spółki europejskiej, przedsiębiorcy będą mogli ujednolicić zasady księgowości i zarządzania. Będą też mogli bilansować straty i zyski na obszarze całej UE i w rezultacie płacić mniejsze podatki oraz obniżyć koszty działalności. Planuje się, że tego typu spółka może odgrywać dużą rolę przy prowadzeniu międzynarodowych inwestycji w infrastrukturze.

Spółka typu europejskie zgrupowanie interesów gospodarczych ma natomiast funkcjonować w sposób podobny do spółki jawnej. W krajach UE ten typ spółki powołuje się np. dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej i badań nad rynkiem.

Dotychczas w polskim prawie rozróżniało się spółki cywilne i spółki handlowe. Spółka cywilna to najstarsza forma spółki, wkład w której może polegać na wniesieniu własności, innego prawa lub też świadczenia usług. Spółki handlowe dzieli się na: osobowe (spółka jawna, komandytowa, cicha), dla których bytu istotny jest skład osobowy, określony w umowie, oraz spółki kapitałowe (spółka akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), dla których bytu istotny jest określony w umowie kapitał złożony z udziałów.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych opowiedziała się za wprowadzeniem do ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej kilku poprawek o charakterze doprecyzowującym. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Markowskiego.

W trzecim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrywano ustawę o Krajowym Funduszu Kapitałowym.

Zapisy ustawy, która była projektem rządowym, omówiła i uzasadniła wiceminister gospodarki i pracy Irena Herbst. Zapoznano się także z uwagami biura legislacyjnego.

Jak wynika z uzasadnienia rządowego projektu, głównym celem ustawy jest stworzenie instrumentu kapitałowego dla wzmocnienia polskich małych i średnich przedsiębiorców o dużym potencjale rozwoju, a w szczególności przedsiębiorców innowacyjnych lub prowadzących działalność badawczo-rozwojową. Firmy innowacyjne działające w niszach rynkowych lub budujące marki dla swoich produktów, tworzą stałe miejsca pracy z wynagrodzeniami powyżej średniej oraz przyczyniają się do podnoszenia konkurencyjności gospodarki. Firmy takie cierpią jednak na brak wystarczającego kapitału inwestycyjnego. Poziom prywatnych oszczędności, które pozwoliłyby na rozwój działalności gospodarczej, jest bowiem niewystarczający, a naturalna dla banków zachowawcza polityka kredytowa wobec małych i średnich przedsiębiorców, mających ambitne, ale ryzykowne plany szybkiego rozwoju, stanowi podstawową barierę w pozyskiwaniu kapitału. Dla tego rodzaju firm najlepszym typem finansowania jest zwiększenie kapitałów własnych poprzez inwestycje wyspecjalizowanych funduszy kapitałowych, korzystających z kolei ze wsparcia z budżetu państwa lub budżetu Unii Europejskiej.

Uchwalona przez Sejm ustawa reguluje zadania, zasady finansowania, organizację oraz funkcjonowanie - tworzonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego - Krajowego Funduszu Kapitałowego (KFK) oraz warunki udzielania wsparcia finansowego przedsiębiorcom za pośrednictwem funduszy kapitałowych. Wyłącznym przedmiotem działalności KFK będzie udzielanie wsparcia finansowego funduszom kapitałowym inwestującym w przedsiębiorców mających siedzibę w Polsce, w szczególności w przedsiębiorców innowacyjnych lub prowadzących działalność badawczo-rozwojową. Przychodami KFK będą przede wszystkim dotacje celowe z budżetu państwa oraz środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Ustalono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Bogusław Mąsior.

Na zakończenie posiedzenia komisji przystąpiono do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska.

Senatorowie wysłuchali informacji przedstawionych przez dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Energetycznego Halinę Bownik-Trymuchę oraz wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki Wiesława Wójcika. Zapoznano się także z opiniami przedstawicieli Izby Gospodarczej Gazownictwa, Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, Polskiej Izby Gospodarczej Energetyki Odnawialnej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskich Sieci Elektroenergetycznych oraz Polskiego Towarzystwa Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Głównym celem rozpatrywanej nowelizacji było dostosowanie polskiego prawa do prawa europejskiego.

Ustawa zakłada, że przedsiębiorstwa energetyczne będą ustalać taryfy dla paliw gazowych i energii, ale zatwierdzane potem przez prezesa Urzędu Regulacji Energii. Prezes URE może odmówić zatwierdzenia takiej taryfy, jeżeli stwierdzi, że jest ona ustalona niezgodnie z prawem.

Obecnie operatorzy systemu przesyłowego działają w formie spółek córek, tak jest m.in. w wypadku Polskich Sieciach Elektroenergetycznych (PSE). Rząd chce, aby docelowo systemy przesyłowe znalazły się pod kontrolą państwa i działały w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa. Taki stan musi zostać osiągnięty stopniowo, ponieważ obecnie Polskie Sieci Elektroenergetyczne są obciążone kontraktami długoterminowymi (KDT). Kontrakty były zawierane między wytwórcami energii a PSE i służyły finansowaniu inwestycji w energetyce.

Aby przejąć kontrolę nad przesyłem energii, najpierw konieczne jest rozwiązanie KDT. Na przełomie stycznia i lutego rząd ma skierować do Sejmu projekt ustawy regulującej sprawę rozwiązywania kontraktów.

Nowelizacja prawa energetycznego zmieni także zasady kształtowania taryf firm ciepłowniczych w Polsce, a także umożliwi tym spółkom zmianę cen i stawek opłat za ciepło częściej niż raz na rok.

W nowelizacji umożliwiono uwzględnianie w kalkulacji taryfy m.in. spółek ciepłowniczych kosztu kapitału własnego. Spółki takie będą mogły uwzględniać w swoich taryfach koszt kapitału zainwestowanego w działalność energetyczną. Zmiana ta od kilku lat postulowana była przez przedsiębiorstwa działające w tym sektorze.

Ustawa reguluje też kwestię kosztów ponoszonych przez klientów przedsiębiorstw energetycznych za przyłączenie do sieci. Zgodnie z ustawą koszty takie w niektórych wypadkach będą wynosić od 25 do 50% faktycznych lub szacunkowych kosztów przyłączenia. W dyskusji zgłoszono szereg propozycji wprowadzenia zmian do rozpatrywanej ustawy. Ustalono, że zostaną one rozpatrzone na kolejnym posiedzeniu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.