Narzędzia:

Zapowiedzi

25 listopada 2004 r.

25 listopada 2004

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Senatorowie wysłuchali opinii o ustawie, zaprezentowanej przez wiceministra infrastruktury Andrzeja Bratkowskiego oraz przedstawicieli Polskiej Unii Lokatorów, Polskiego Zrzeszenia Lokatorów, Polskiej Unii Właścicieli Nieruchomości oraz Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości. Szczegółowe uwagi do rozpatrywanej nowelizacji zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W dyskusji zwracano uwagę na ochronę praw lokatorów do ochrony praw lokatorów przed nadmiernymi podwyżkami czynszów po zniesieniu dotychczasowych ograniczeń tzw. czynszów regulowanych, a także na zapewnienie właścicielom nieruchomości odpowiednich dochodów umożliwiających utrzymanie i remont nieruchomości.

W kolejnych głosowaniach Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 10 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji. Ustalono, że zmiany zaakceptowane przez komisję zarekomenduje Izbie senator Włodzimierz Lubiński.

Kolejnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego.

W imieniu rządu rozpatrywaną ustawę rekomendował senatorom wiceminister polityki społecznej Cezary Miżejewski. Opinie o ustawie zaprezentowali także przedstawiciele środowisk kombatanckich. Wysłuchano ponadto uwag senackiego biura legislacyjnego.

Celem uchwalonej przez Sejm ustawy, będącej projektem rządowym, stało się w szczególności zrekompensowanie osobom, które za okres od 1 czerwca 2002 r. do 31 stycznia 2005 r. lub za część tego okresu mają prawo do dodatku kombatanckiego i świadczeń pochodnych, skutków finansowych braku waloryzacji tego dodatku w 2002 r. W wyroku z 9 marca br. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z 14 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich jest niezgodny z art. 19 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl tego przepisu Rzeczpospolita Polska specjalną opieką otacza weteranów walk o niepodległość, zwłaszcza inwalidów wojennych. Zakwestionowany przez Trybunał Konstytucyjny przepis stanowił, że w 2002 r. dodatek kombatancki nie podlega waloryzacji. Rozpatrywana przez Komisję Polityki Społecznej i Zdrowia ustawa określa sposób ustalania wysokości i wypłaty rekompensaty w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji tego dodatku. Niezależnie od tego przewiduje ona uchylenie ustawy z 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny, a także wprowadza merytoryczne zmiany w ustawie z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz w ustawie z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.

W kolejnych głosowaniach Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 7 poprawek do rozpatrywanej ustawy o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Zbigniewa Gołąbka.

Następnie komisja rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw.

W tym punkcie wysłuchano informacji wiceministra polityki społecznej C. Miżejewskiego oraz przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej. Zapoznano się z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywany projekt ustawy stanowił przedłożenie sejmowej Komisji Obrony Narodowej i dokonywał zmian w trzech ustawach. Dotyczyły one renty rodzinnej w razie śmierci albo zaginięcia żołnierza (funkcjonariusza) w czasie wykonywania zadań służbowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Ich celem było zagwarantowanie szczególnych uprawnień - w stosunku do kryteriów określonych w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - małżonkom osób nieżyjących. Dotyczyło to w szczególności kryterium wieku i stanu zdrowia, a także zawieszania lub zmniejszania świadczenia w razie uzyskiwania przychodów.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 2 poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Ustalono, że proponowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Zbigniew Gołąbek.

Ponadto komisja rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw.

Przyjęcie ustawy, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister polityki społecznej C. Miżejewski. Zaproponował on także wprowadzenie do ustawy kilku zmian, które uzyskały następnie poparcie komisji. Senatorowie wysłuchali także uwag senackiego biura legislacyjnego. Zapoznali się też z opiniami związków zawodowych, m.in. Związku Nauczycielstwa Polskiego i NSZZ "Solidarność".

Przyjęta przez Sejm ustawa dotyczyła przede wszystkim zasiłku chorobowego, a w zakresie innych ustaw - wypłacania zasiłków chorobowych dla pewnych kategorii podmiotów przez okres objęty ustawą o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

W zakresie zasiłku chorobowego:

- na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby uznano niemożność wykonywania pracy na skutek poddania się badaniom lekarskim dla kandydatów na dawców komórek (także tkanek i narządów), dla tych osób wysokość miesięcznego zasiłku chorobowego wyniesie 100% podstawy wymiaru,

- okres zasiłkowy został wydłużony z 180 do 182 dni,

- zniesiono możliwość przedłużenia okresu zasiłkowego w razie rokowania przez leczenie odzyskania zdolności do pracy o dalsze 3 miesiące,

- wprowadzono jako zasadę wysokość zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru (odchodząc od dotychczasowej wysokości 100% podstawy wymiaru, jeżeli niezdolność do pracy powstała na skutek wypadku przy pracy albo po 90 dniach nieprzerwanej niezdolności do pracy), nie dotyczy to jednak kobiet w ciąży oraz dawców komórek, tkanek i narządów,

- przyjęto za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla pracowników wynagrodzenie za 12 miesięcy - dotyczyło to wszystkich ubezpieczonych (rezygnuje się z dotychczasowego zróżnicowania dla tej kategorii, przyjmowania okresu 6- lub 12-miesięcznego).

Świadczenie rehabilitacyjne:

- będzie przysługiwało, jeżeli będą podstawy, po okresie zasiłkowym,

- podstawa wymiaru przez pierwsze 3 miesiące będzie wynosiła 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a przez pozostały okres - 75% (wyjątek: 100% podstawy przewidziano jedynie dla niezdolności do pracy przypadającej w okresie ciąży), znosi się prawo o tego świadczenia przez osoby przebywające na urlopie dla podratowania zdrowia.

W dyskusji senator Olga Krzyżanowska zgłosiła wniosek o odrzucenie w całości rozpatrywanej ustawy sejmowej. Nie uzyskał on jednak w głosowaniu poparcia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. W związku z tym przystąpiono do głosowania nad zgłoszonymi poprawkami.

Akceptację komisji uzyskało 10 poprawek. Ustalono, że stanowisko komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw wraz z zaproponowanymi zmianami zarekomenduje Izbie senator Janusz Bielawski.