Narzędzia:

Zapowiedzi

23 września 2004 r.

23 września 2004

Na swym posiedzeniu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, Komisja Spraw Unii Europejskiej opiniowała następujące projekty aktów prawnych Unii Europejskiej.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady upoważniającej Włochy do zastosowania środka ustanawiającego odstępstwo od art. 2 ust. 1 Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11906/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Finansów.

Celem rozpatrywanego projektu decyzji jest upoważnienie Republiki Włoskiej do zawarcia porozumienia ze Szwajcarią, zawierającego odstępstwo od art. 2(1) Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG polegające na zastosowaniu wyłączenia z podatku VAT opłaty za przejazd tunelem Gran San Bernardo znajdującym się na granicy Włoch i Szwajcarii.

Przyczyny wystąpienia przez Republikę Włoską o przedmiotową derogację są następujące:

- wprowadzenie od 1 stycznia 2003 r. opodatkowania podatkiem VAT ww. opłaty za przejazd tunelem we Włoszech spowodowało zakłócenie konkurencji w sprzedaży wieloprzejazdowych biletów sezonowych (użytkownicy tunelu, ze względu na niższą cenę, kupują wieloprzejazdowe bilety sezonowe w Szwajcarii, gdyż nie są one tam obciążone podatkiem VAT),

- trudnościami w ustaleniu dla celów poboru podatku VAT proporcji fizycznego rozgraniczenia pomiędzy oba państwa dochodów z tytułu opłat za przejazd tunelem powoduje wysokie koszty administracyjne. Zaznaczyć należy, iż dochody za przejazd tunelem wyliczane są i dzielone zgodnie z kryteriami odzwierciedlającymi podział kosztów związanych z zarządzaniem i modernizacją tunelu.

W związku z tym, iż zastosowanie wyłączenia z podatku VAT w stosunku do ww. opłaty będzie miało wpływ na ustalenie środków własnych UE opartych na podatku VAT, zachodzi konieczność, aby Republika Włoska, ustalając wysokość składki z tytułu środków własnych dawała odpowiedni ekwiwalent rekompensaty przy obliczaniu podstawy środków własnych UE opartych na podatku VAT.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej projekcie stanowiska rządu nie zgłoszono żadnych uwag do projektu decyzji Rady upoważniającej Włochy do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 2(1) Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG. Jednocześnie zaznaczono, że projekt decyzji nie będzie miał wpływu na polskie przepisy w omawianym zakresie oraz nie będzie wpływał na wysokość składki Polski wnoszonej do budżetu UE.

Jak uzasadniono, projektowana decyzja dotyczy wyłącznie rozwiązań stosowanych we Włoszech i nie wpływa na zakres stosowania podatku od towarów i usług w Polsce. Jej przyjęcie nie spowoduje żadnych skutków prawnych, społecznych, gospodarczych ani finansowych.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla rozpatrywanego projektu decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady upoważniającej Austrię do zastosowania środka stanowiącego odstępstwo od Artykułu 17 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EEC w sprawie harmonizacji prawa Krajów Członkowskich dotyczącej podatków obrotowych (COM(2004)561 końcowy) (Proposal for a Council Decision authorising Austria to apply a measure derogating from Article 17 of the Sixth Council Directive (77/388/EEC) on the harmonisation of the laws of the Member States relating to turnover taxes (COM (2004)561 final) - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11907/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Finansów.

Celem rozpatrywanego projektu decyzji jest upoważnienie Austrii do wyłączenia z prawa do odliczenia podatku VAT wydatków na towary i usługi, w sytuacji gdy ponad 90% towarów i usług używana jest do celów prywatnych podatnika, jego pracowników lub ogólnie na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Derogacja nie będzie miała negatywnego wpływu na obliczanie środków własnych opartych na podatku VAT. Ma być stosowana do 31 grudnia 2008 r.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej projekcie stanowiska nie zgłoszono żadnych uwag do projektu decyzji Rady.

Uzasadniając takie stanowisko, stwierdzono, że projektowana decyzja dotyczy wyłącznie rozwiązań stosowanych w Austrii i nie wpływa na zakres stosowania podatku od towarów i usług w Polsce). Jej przyjęcie nie spowoduje żadnych skutków prawnych, społecznych, gospodarczych ani finansowych.

W przyjętej opinii Komisji Spraw Unii Europejskiej wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący Decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy w formie Wymiany Listów między Wspólnotą Europejską z jednej strony, a Królestwem Norwegii z drugiej strony, odnośnie do Protokołu 2 do dwustronnej Umowy o Wolnym Handlu zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11823/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu Decyzji Rady UE jest zmiana warunków handlu towarami rolnymi przetworzonymi między Wspólnotą Europejską a Królestwem Norwegii, które są określone w Protokole 2 do dwustronnej Umowy o Wolnym Handlu (SWH) i w Protokole 3 Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG).

Negocjacje między Komisją Europejską a Norwegią na temat eliminacji elementu nierolnego stawek celnych, które rozpoczęły się w 2002 r., zostały zakończone 11 marca br.

Osiągnięte porozumienie zakłada:

- redukcję stawek celnych lub ich zniesienie na szereg towarów rolnych przetworzonych we wzajemnych handlu między UE a Norwegią,

- tymczasowe zawieszenie bezcłowego importu i ustanowienie bezcłowych kontyngentów taryfowych na wody mineralne zawierające dodatek cukru, pochodzące z Norwegii.

Nowe koncesje taryfowe zostaną wprowadzone Decyzją Wspólnego Komitetu EOG zmieniającą Protokół 3 do Umowy o EOG, a zmiana zapisów Protokołu 2 do dwustronnej Umowy SWH między WE a Norwegią nastąpi w formie wymiany listów.

W przedstawionym Komisji Spraw Unii Europejskiej stanowisku rządu stwierdzono, że poprze on projekt Decyzji Rady UE w odniesieniu do zaproponowanych przez Komisję Europejską zmian w importowym systemie celnym UE w odniesieniu do towarów pochodzących z Norwegii.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, przedmiotowe porozumienie zostało podpisane przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do UE, 11 marca br. Na mocy Traktatu Akcesyjnego Polska zobowiązała się do przyjęcia istniejących uregulowań prawnych między WE a krajami trzecimi.

W opinii rządu, propozycja Komisji Europejskiej prowadzić będzie do poprawy dostępu do rynku norweskiego dla towarów unijnych, z jednej strony, i do rynku UE dla towarów pochodzących z Norwegii, z drugiej strony.

1 stycznia 2005 r. UE uzyska bezcłowy dostęp do rynku norweskiego na:

- tłuszcze i oleje zwierzęce w wysokości 2 360 ton,

- olej lniany w wysokości 100 ton.

1 stycznia 2005 r. UE otworzy bezcłowe kontyngenty taryfowe w imporcie z Norwegii na:

- margarynę w wysokości 2470 ton,

- alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej, uzyskiwany z produktów nierolnych, w wysokości 164 000 hl,

- alkohol etylowy o dowolnej mocy, skażony, uzyskiwany z produktów nierolnych, w wysokości 14 340 ton,

- tytoń do palenia, w wysokości 370 ton.

Jednocześnie KE proponuje tymczasowe zawieszenie systemu importowego (0% stawka celna) na wody zawierające dodatek cukru i ustanowienie bezcłowego kontyngentu taryfowego w wysokości 13 mln litrów w 2004 r. i 14,3 mln litrów w 2005 r. Import wód poza kontyngentem byłby obciążony stawką celną w wysokości 0,047 euro/litr.

W wypadku wykorzystania ustanowionego kontyngentu przez Norwegię wielkość kontyngentu będzie zwiększana o 10% w skali rocznej. Jeśli natomiast kontyngent nie będzie wykorzystywany przez Norwegię, KE ustanowi bezcłowy dostęp do rynku UE bez ograniczeń ilościowych.

Jak poinformowano w uzasadnieniu, kwestia ustanowienia bezcłowego kontyngentu taryfowego na alkohol w imporcie z Norwegii była zgłaszana KE przez stronę polską podczas posiedzeń Grupy Roboczej Rady ds. EFTA. Zdaniem KE, wysokości ustanowionych dla Norwegii kontyngentów nie zagrażają producentom unijnym. KE odnotowała wątpliwości strony polskiej dotyczących negatywnego wpływu preferencyjnego importu alkoholu z Norwegii na rynek UE. Z tego też względu w ramach Dyrekcji Generalnej "Handel" zostanie powołany specjalny komitet, który będzie analizował sytuację rynku alkoholu w UE.

Jak stwierdzono, wejście w życie Decyzji Rady UE nie spowoduje konieczności dokonania zamian w prawie krajowym. Przyjęcie tej decyzji nie rodzi skutków społecznych.

W opinii rządu, wejście w życie przedmiotowej decyzji poprawi dostęp polskich produktów do rynku norweskiego. Import produktów pochodzenia norweskiego nie powinien spowodować negatywnych skutków gospodarczych, gdyż jest on ograniczony ilościowymi kontyngentami taryfowymi. Zagrożenie dla polskich producentów wyrobów spirytusowych i napojów alkoholowych może stanowić jedynie bezcłowy import alkoholu uzyskiwanego z surowców pochodzenia nierolnego. Według zapewnień KE, uzyskanych podczas posiedzenia GR ds. EFTA w dniu 06.07 br., rynek alkoholi będzie przez KE monitorowany.

Wejście w życie decyzji skutkować będzie wprowadzeniem dodatkowych wymogów administracyjnych, wynikających z uregulowań dotyczących administrowania obrotem towarowym z zagranicą.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła wniosek dotyczący decyzji Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 12153/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Celem przedmiotowego rozporządzenia rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej jest zakończenie postępowania przeglądowego i kontynuacja środka antydumpingowego nałożonego na import lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii zgodnie z art. 11(2) regulacji podstawowej Nr 384/96 o imporcie towarów po cenach dumpingowych.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska popiera proponowane rozporządzenie Rady.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu stanowiska rządu, rozporządzeniem Rady Nr 1312/98 nałożono ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 53,0%-82% na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii. Przedmiotowe cło ustanowiono po przeprowadzeniu postępowania antydumpingowego wszczętego z urzędu przez Komisję Europejską. 5 października 2002 r., w związku ze zbliżającym się terminem wygaśnięcia środka, Komisja Europejska poinformowała o tym fakcie Obwieszczeniem C 240/2. Na wniosek EUROCORD, działającego w imieniu 10 producentów tych towarów zostało wszczęte postępowanie przeglądowe mające na celu zbadanie zasadności przedłużenia działania środka w związku z obawą zaistnienia szkody w wypadku wygaśnięcia środka. Z uwagi na istniejący w kraju przemysł produkujący liny z włókien syntetycznych oraz znaczący (55% produkcji) import Polska jest zainteresowana przedłużeniem działania środków ochronnych i tym samym ochroną swojego rynku.

Propozycja przedłużenia środka antydumpingowego na import lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii uzyskała pozytywną opinię Komitetu Antydumpingowego. Przeciwko propozycji głosowały tylko Szwecja, Zjednoczone Królestwo, Finlandia i Dania.

Rozporządzenie przedłuża stosowanie cła antydumpingowego nałożonego Rozporządzeniem Rady Nr 1312/98 z 24 czerwca 1998 r. ustanawiającym ostateczne cło antydumpingowe na liny z włókien syntetycznych pochodzące z Indii. Jego wejście w życie nie będzie miało skutków społecznych.

Oceniając skutki gospodarcze, stwierdzono, że całkowity import do Polski, ogółem ze wszystkich kierunków, lin z włókien syntetycznych wynosił w 2003 r. 457,6 ton, w tym pochodzących z Indii 80 kg. Produkcja krajowa lin, przy wykorzystaniu jedynie 75% zdolności produkcyjnych, wynosiła w 2003 r. około 830 ton. Utrzymanie środków ochronnych jest konieczne, import tych towarów jest bowiem znaczny i stanowi 55% wielkości produkcji krajowej.

W opinii rządu, wprowadzenie środków ochronnych odniosło skutek, gdyż w pierwszym półroczu 2004 r. import ogółem ze wszystkich kierunków wynosił 285 ton, w tym lin z Indii zmalał do wysokości 18 kg. Zatem kontynuowanie tych środków nie zmieni zasadniczo sytuacji ekonomicznej budżetu państwa.

W przyjętej opinii Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glifosatu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej - sygnatura Rady UE 12297/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Komisja Spraw Unii Europejskiej zapoznała się z projektem aktu prawnego UE oraz wysłuchała przedstawiciela resortu gospodarki, który przedstawił projekt stanowiska rządu w tej sprawie.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2287/2003 dotyczące liczby dni połowowych dla statków dokonujących połowów łupacza w Morzu Północnym i użycia włoków dennych na wodach wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11888/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest zmiana Rozporządzenia Rady (WE) nr 2287/2003 z 19 grudnia 2003 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe. W ramach tego projektu Komisja Europejska proponuje określenie liczby dni połowowych dla statków poławiających plamiaka w Morzu Północnym oraz ogranicza połowy sprzętem dennym wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Ponadto nie spowoduje żadnych skutków społecznych, gospodarczych ani finansowych dla polskiego rybołówstwa. Polska nie prowadzi bowiem działalności połowowej na obszarach wód, których dotyczy projektowane rozporządzenie, czyli wokół Wysp Azorskich, Kanaryjskich i Madery, nie posiada również kwoty połowowej plamiaka na Morzu Północnym.

Jednocześnie podkreślono, że wejście w życie projektowanego rozporządzenia korzystnie wpłynie na ochronę żywych zasobów w tych akwenach.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów przedłużającego na okres od dnia 28 lutego 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. ważność Protokołu ustalającego wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11929/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest przyjęcie porozumienia w formie wymiany not dotyczącego rozszerzenia protokołu ustalającego możliwości połowowe i wkład finansowy z tego tytułu w Porozumieniu między Wspólnotą Europejską a Islamską Federalną Republiką Komorów w okresie od 28 lutego 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. Podczas trwania negocjacji w sprawie zmian do protokołu wymienione strony zdecydowały się na przedłużenie terminu ważności obecnego Protokołu, uznanego rozporządzeniem nr 1439/2001, od 28 lutego 2004 r. do 31 grudnia 2004 r., w drodze porozumienia w formie wymiany not. Tekst porozumienia został załączony do projektowanego rozporządzenia. Projektowane rozporządzenie ustala podział pomiędzy państwa członkowskie możliwości połowowych ustalonych w protokole. Do projektowanego rozporządzenia załączony jest też formularz finansowo-legislacyjny.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia, ponieważ polska flota rybacka nie prowadzi połowów w obszarze, do którego odnosi się projektowane rozporządzenie.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Nie wywoła również żadnych skutków społecznych, ani gospodarczych dla podmiotów o polskiej przynależności wykonujących rybołówstwo morskie. Projektowane rozporządzenie zawiera natomiast potwierdzenie rozlokowania możliwości połowowych zawartych w protokole między państwa członkowskie prowadzące połowy na tych wodach. Ponadto rozporządzenie nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) Nr 2287/2003 dotyczące dopuszczalnych wielkości połowów na wodach Grenlandii - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11887/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Celem rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej projektu rozporządzenia jest zmiana rozporządzenia Rady (WE) nr 2287/2003 z 19 grudnia 2003 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe. W ramach powyższego projektu Komisja Europejska proponuje zmianę możliwości połowowych na wodach Grenlandii następujących gatunków: kraba (Chionoecetes spp.), dorsza, halibuta atlantyckiego, krewetki północnej, halibuta niebieskiego oraz określa wielkość przyłowów innych gatunków, które mogą wystąpić w połowach.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu w tej sprawie stwierdzono, że Polska nie wniesie zastrzeżeń do projektu rozporządzenia, wyrażając swoje zainteresowanie udziałem w przyszłych podziałach możliwości połowowych na wodach Grenlandii.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu stanowiska, Polska nie prowadziła połowów na wodach Grenlandii i nie posiada bazy historycznej na wymienionych obszarach, aczkolwiek jest zainteresowana uzyskaniem możliwości połowowych na tych wodach. Zainteresowanie Polski podziałem kwot połowowych na wodach Grenlandii będzie możliwe przy negocjacjach kolejnego protokołu, gdyż obecny obowiązywać będzie do końca 2006 r. Polskie statki rybackie od wielu lat prowadzą połowy na obszarach Północnego Atlantyku, z wyłączeniem wód Grenlandii. Uzyskanie nowych możliwości połowowych na tych wodach umożliwi racjonalne planowanie rejsów jednostek rybackich, zwiększy efektywność prowadzonych połowów oraz zapewni stabilne miejsca pracy dla polskich rybaków.

W opinii rządu, wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.

- Projekt Rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1035/2001 ustanawiającego plan dokumentowania połowu dla antara (COM(2004) 528 końcowy) (Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 1035/2001 establishing a catch documentation scheme for Dissostichus spp. (COM(2004) 528 final) - wraz z projektem stanowiska Rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 11926/04.

Resort wiodący - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Jak poinformowano podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, na XVIII Sesji Rocznej Komisji i Komitetu Naukowego ds. Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) w 1999 r. został przyjęty Plan Dokumentowania Połowu dla antara (Catch Documentation Scheme for Dissostichus spp. - CDS). Plan został stworzony z myślą o sprawowaniu kontroli i prowadzeniu monitorowania międzynarodowego handlu antarem, w tym dla gromadzenia danych na temat tego gatunku. Obejmuje on połowy antara zarówno na obszarze Konwencji CCAMLR, jak i poza nią.

Plan został transponowany do ustawodawstwa unijnego w rozporządzeniu Rady z 22 maja 2001 r. (EC) Nr 1035/2001 w sprawie ustalenia Planu Dokumentowania Połowu dla antara.

W 2003 r., na XXII Sesji Rocznej CCAMLR, poinformowano, że odnotowane zostały wypadki wyładunku antara w portach państw, które nie wprowadziły CDS, a także zwrócono uwagę na rozbieżności w egzekwowaniu przepisów dotyczących antara w państwach, które wprowadziły CDS.

Zaistniała sytuacja, walka z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieregulowanymi połowami (IUU) antara, a także starania o ujednolicenie przepisów dla tego gatunku, spowodowały wprowadzenie dodatkowych regulacji. Obecnie CDS obejmuje nie tylko połowy antara, ale również handel tym gatunkiem (w tym wyładunek), a także definiuje pojęcie "importu".

Celem wprowadzenia rozpatrywanego przez Komisję Spraw Unii Europejskiej rozporządzenia jest scalenie i ujednolicenie przepisów, a także działań związanych z handlem antarem, co pozwoli na lepszą ochronę i efektywniejszą walkę z połowami kłusowniczymi tego gatunku.

W przedstawionym komisji projekcie stanowiska rządu stwierdzono, że Polska nie zgłosi uwag do projektu rozporządzenia. Polscy rybacy nie prowadzą połowów antara, jednakże na obszarze Konwencji CCAMLR łowią kryla. W związku z tym nasz kraj jako państwo - strona CCAMLR popiera działania mające ochronę antara i walkę z połowami kłusowniczymi tego gatunku na obszarach, gdzie polscy rybacy prowadzą działalność połowową.

W opinii rządu, wprowadzenie jednolitych przepisów stwarza gwarancję lepszej współpracy państw - stron, co może wpłynąć na poprawę kontroli nad handlem antarem i tym samym na zmniejszenie wypadków nielegalnych połowów.

Wejście w życie opiniowanego projektu rozporządzenia nie spowoduje konieczności dokonania zmian w prawie krajowym. Jego przyjęcie nie wywoła także skutków społecznych i gospodarczych dla polskiego rybołówstwa, gdyż nasi rybacy nie prowadzą połowów antara. Ponadto nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.

W przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej opinii wyrażono poparcie dla wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady.