8 września 2003 r. marszałek Longin Pastusiak wystosował na ręce przewodniczącego Bundesratu Niemiec Wolfganga Bohmera list o następującej treści:

"Jednym z największych osiągnięć po II Wojnie Światowej jest to, że stosunki polsko-niemieckie w przeddzień naszej akcesji do Unii Europejskiej są bardzo dobre. Symbolicznym wyrazem pojednania między naszymi narodami były gesty kanclerza Helmuta Kőhla i premiera Tadeusza Mazowieckiego podczas spotkania w Krzyżowej w 1989 r. Dziś polscy senatorowie niepokoją się, czy upór w kwestii utworzenia Centrum przeciwko Wypędzeniom nie naruszy tej delikatnej struktury pojednania.

Z rosnącym niepokojem obserwujemy dyskusję, jaka toczy się zarówno w Niemczech, jak i w Polsce, wokół zgłoszonej przez panią Erikę Steinbach idei utworzenia w Berlinie Centrum przeciwko Wypędzeniom. Dyskusja ta w Polsce zatacza coraz szersze kręgi - biorą w niej udział nie tylko politycy, lecz także wielu naszych obywateli. W tych obywatelskich głosach najsilniej zabrzmiała opinia Marka Edelmana, iż nie można stawiać znaku równości między losem katów i eksterminacją ofiar.

Panie Przewodniczący, kieruję do Pana ten list powodowany zarówno troską o przyszłość, jak i obawą o tożsame odczytywanie znaków historii naszych narodów. Dobrze znając, z ożywionych kontaktów międzyparlamentarnych, realia Bundesratu i Senatu wierzę, że członkowie Bundesratu zajmą racjonalne stanowisko w tej sprawie.

Korzystam też z tej okazji, by na ręce Pana Przewodniczącego złożyć wyrazy zadowolenia ze stanu stosunków między polskim i niemieckim parlamentem oraz ponowić zaproszenie dla złożenia wizyty w polskim Senacie" - napisał marszałek Senatu L. Pastusiak.